Cannes
Herinneringen aan
horrorfilm zonder diepte
EXPOSITIE
FILMS IN AMSTERDAM
Alphenaar
Pullovers
horen er
helemaal bij.
s
I
„Mac Beth” van Polanski
Pedosan
l
t.
feSfe
JERSEY SHOP
Bloemschikkunst in
i
4'
tl
Stedelijk Museum
MEUBELFABRIEK
OISTERWIJK O
toonzaal Leidsekade 102
Amsterdam (naast Lido, -
dus vlakbij Leidseplein).
to^Mg^
lliiii
'i
Ji
3
VRIJDAG 12 MEI 19 72
Li
Le ge nou de Claire
NU 1299,00
KRUISWEG 47-49 HAARLEM TEL. 023-320244
CANNES De Italiaanse regis
seur Francesco Rosi, tien jaar ge
leden beroemd geworden door films
HIFI-STEREO
TV-registratie legt
programmakeus vast
TOEN LORD BROUGHAM in
het begin van de vorige eeuw op
doorreis was naar Italië om daar
wat uit te rusten van de ver-*
moeienissen van het kanselier-
schap dat hij toen uitoefende,
ondervond hij enige douanemoei-
lijkheden aan de Italiaanse grens.
Welke die moeilijkheden waren
vermeldt de historie niet, wel
waren ze van die aard dat
Lord Brougham genoodzaakt was
rechtsomkeert te maken en naar
zijn mistig vaderland dat hij juist
in het winterseizoen had willen
ontvluchten, terug te reizen.
DEUR RAAD
B BUIZERD P
EK RA EG KO
LEA NES JAS
RUIT TEEK
IK D L EI
UIER SPYT
LIS ESP SOM
EL EG AB EA
T ADELAAR P
SNEL TRAS
als Salvatore Giuliano en Handen
over de Stad, heeft sindsdien weinig
opmerkelijks verricht. Mislukte
flirts met de commercie, zoals een
middeleeuws sprookje (met Sophia
Loren in de hoofdrol) en plannen die
niet doorgingen. Zijn film over de
eerste wereldoorlog, Uomini Contro,
die binnenkort in Nederlandse rou
latie komt, was weer een aanzienlijke
stap in de goede richting en II Caso
Mattei, waarmee hij hier op het
festival vertegenwoordigd is, toont
hem weer helemaal in oude vorm.
Oisterwijkse dekenkisten
N achtvoorstellingen
Prenten uit Venetië
in Dordrecht
Poppen aan ’n touwtje
ADVERTENTIE
20
21
22
S
B
PUZZEL NO 19
maar
roofdier, 35.
CHARLES BOOST
ADVERTENTIE
AB VAN IEPEREN
tWïi-S
OPLOSSING PUZZEL NO. 18
490.00
419.00
1602.00
Deze uitgekiende installatie
BEZORGEN
EN
INSTALLEREN
Prijswinnaars puzzel nummer 18: lü:
P. de Winter, Burgem. Weertsplantsoen 94,
Santpoort; 7,50: J. Broek, Schiplaan 586,
IJmuiden; 5: Mevr. Heilig, M. K. Hofste-
destraat 28, IJmuiden; 10: P. G. Marseil
le, Don Boscostraat 16, Lisse; 7,50: W.
Bos, Rijsstraatweg 723, Haarlem; ƒ5: A. v.
d. Hoff, Pegasusstraat 2, Haarlem.
maal
kaar
iken.
mar.
sldie
Barteljorisstraat 27 Haarlem
telefoon (023) 320618
AANBIEDING VAN DE MAAND
KENWOOD VERSTERKER
2 x 17 Watt
I.ENCO PLATENSPELER
met het zware plateau
2 ARENA LUIDSPREKERS
3-weg systeem
MD ELEMENT GOLDR1NG
i In
'S.
Rosi heeft zijn film gecentreerd rond
dat fatale vliegtuigongeval. Ook hij geeft
geen opheldering van het mysterie, maar
wijst duidelijk de talrijke groepen aan die
belang hebben bij Mattei’s dood. (Een
journalist die een jaar geleden voor Rosi’s
film research over Mattei deed is op
Sicilië verdwenen en sindsdienst vermist).
Ook het gedeelte over Mattei’s carrière
ziet eruit als een documentaire, waarbij
DORDRECHT. „Gezichten op Vene
tië in 18de eeuwse prenten” heet de expo
sitie die van 13 mei tot 15 juli door
bemiddeling van het Institute Italiano di
Cultura te Den Haag in het museum mr.
Simon van Gijn in Dordrecht wordt ge
houden. De prenten hiervoor zijn afge
staan door het museum Correr in Venetië.
AMSTERDAM. Ook het Stedelijk
Museum wil een bijdrage leveren aan de
aandacht die deze zomer in Amsterdam
aan bloemen wordt geschonken. Van 13
mei tot en met 21 mei wordt een mani
festatie gehouden onder de titel „Flower
action-soul”.
Vier Japanse bloemschikkers zullen re
gelmatig in een zaal van het museum aan
het werk zijn met bloemen en takken om
de bezoekers kennis te laten maken met
Ikebana, de Japanse manier van bloem
schikken. Ikebana heeft een traditie in
Japan van meer dan vier eeuwen. De in
het museum werkende bloemschikkers zijn
allen meesters van de Mischo-school die
ongeveer 150 jaar geleden werd opgericht.
ER IS OP HET WITTE doek van het
festivalpaleis de afgelopen week zoveel
bloed vergoten dat alleen daardoor al
sommige vreedzame films verfrissend af
steken. Italië leverde zoals elk jaar ook de
comedie, waaraan halverwege zo’n be
hoefte blijkt te bestaan met „Mimi Metal-
lurgico” van Lino Wertmuller, die ooit de
assistente van Fellini was. Een Siciliaanse
metaalarbeider is zo druk in de weer met
zijn eer als echtgenoot te herstellen (hoe
wel hij zijn vrouw al veel bedroog) dat
zijn eer als arbeider en als mens erbij
inschiet en hij eindigt als lijfeigene van
de Mafia-achtige fabrieksbonzen.
Langzamerhand werkt hij zich op tot een
absolute machtspositie, met invloed in
alle politieke groeperingen. Hij werd de
machtigste Italiaan sinds keizer Augustus
en een bedreiging voor de Italiaanse de
mocratie.
bekers, schilderijen en aardewerken
kunstvoorwerpen) verhuisden snel naar
het Casino Municipal, waar de commu
nistische burgemeester dr. Picaud eerst
zijn arbeiders verdedigde met een be
roep op de onvoorziene weersomstan
digheden en vervolgens overging tot
een nogal landerige prijsuitdeling. Een
festiviteit, die bovendien niet eens door
alle aanwezige journalisten bij gewoond
kon worden, omdat velen door de
storm geïsoleerd zaten op een der ei
landen voor de kust, waarheen een dag
tevoren een als ontspanning bedoelde
pleziertocht was georganiseerd.
Er zal toen iedereen weer op weg
was naar huis achter de coulissen wel
een nieuwe storm, ditmaal van veront-
Zijn film gaat over de Italiaanse olie-
magnaat Enrico Mattei, die in 1962 bij een
nooit opgehelderd vliegtuigongeluk om het
leven kwam. De man die in 1945 op grond
van zijn verzetsactiviteiten aan het hoofd
van het weinig produktieve olie-concern
van de staat werd geplaatst, maar een
jaar later na een methaan-vondst
de ,.Ente Nazionale Idrocarbnr'” onricht-
te om samen metandere privé-ondeme-
mers de Italiaanse delfstoffen te exploite
ren.
Om zijn ergernis over deze tegenslag
te vergeten, besloot de Engelse staats
man (vurig bestrijder onder meer van
slavenhandel, slavernij en verouderde
rechtsvormen) onderweg uit te stappen
bij een onaanzienlijk vissersdorpje aan
de Middellandse Zee dat hem o p de
heenreis al was opgevallen door zijn
schilderachtige ligging. Zijn oorspron
kelijk plan was er enkele weken te
blijven tot de grensmoeilijkheden zou
den zijn opgelost, maar hij werd zo
verliefd op het rustieke plaatsje, de
rimpelloze zee en het mooie strand dat
„zo zacht als schuim aanvoelde” dat hij
Cannes, zoals het vissersdorp heette,
tot vaste residentie uitkoos.
Tot zijn dood in 1868 is hij er
blijven wonen en zijn ethouSiaste brie
ven aan familie en vrienden, waarin
hij zijn wegblijven moest verklaren,
vormden de basis voor de bekendheid
van Cannes en de overige Franse Ri-
vièra bij de gegoede Engelsen die voor
al in de winter voor rust en gezond
heid een beter klimaat konden uitzoe
ken dan Engeland in dat seizoen te
bieden had.
Dat heeft tot de tweede wereldoorlog
geduurd, daarna zijn de reisgewoontes
in de westerse wereld zo veranderd en
het massa-toerisme zo toegenomen dat
de Franse zuidkust vooral tot de zomer-
attracties ging behoren, het winter
seizoen bij gebrek aan rijke Engelsen
en de opleving van de wintersport
vakantie in betekenis afnam en het
wisselend voor- of najaar onder andere
rendabel gemaakt werd door het in
stellen van een jaarlijks internationaal
Filmfestival.
Want het „Festival International du
Film” van Cannes dat op het ogenblik
weer in volle gang is, is niet altijd in
april of mei gehouden. Het eerste, in
1946 vond van 20 september tot 5
oktober plaats, het tweede eindigde
eind september 1947. Maar de heil
dronk die de Franse filmpublicist
Charles Ford bij die gelegenheid uit
sprak („C’est définitivement réglé. Le
Festival 1947 est mort, vive le Festival
1948”) werd niet bewaarheid, het derde
Festival waarop de Grand Prix naar
Carol Reed’s „The third man” ging,
werd pas in ’49 gehouden en van dat
ogenblik af gemaakt tot een voorj aars
festival.
Ieder woord wordt gevormd door de
letter(s) van het voorgaande woord plus
een nieuwe letter. Het middengedeelte
vormt een magisch vierkant
1. klinker, 2. voegwoord, 3 keurig, 4. bij
woord, 5. bouwwerk, 6. opgew ekt.
7. medeklinker, 8. rondhout 9. vervoer
middel, 10. wandelpla. s, 11. rover, 12. vis
13. klinker, 14. spil, 15. treiter, 16. ge
neesheer, 17. kleinigheid, 18. werkonwillig
19. klinker, 20. maanstanc 21. eiken-
Massief eikehouten deken
kisten, maar ook wandkas
ten, tafels, ronde tafels, eet-
kamertafels,tv-kasten, hoek
kasten, broodkasten, stoelen,
bankstellen, bijzettafels, e.d.
ziet u in de gezellige sfeer
van onze toonzaal Leidse-
kade 102, Amsterdam.
Maandag t/m zaterdag 9-18 uur,
donderdag van 9-21.30 uur.
Maak er snel en effektief een eind aan.
U zult merken dat de Pedosan pleister
de oplossing is, waarop u zo lang hebt
gewacht.
UNICURA N.V., AMSTERDAM
Bij ons vindt u ze. Met eets lange
of een korte mouw. Of zonder
mouw. Met een col of een
ronde hals. Gebreid van fijne
zachte fantasiegarens.
In prachtige kleuren, al vanaf
fl. 32.50
Bruestle hebben we, en nog
tien andere Europese topmerken.
Samen vormen ze de nieuwe
voorjaarskollektie. Uw kollektie.
MEER BLOED DAN in alle andere
films wordt vergoten in de Mac Beth-
verfilming van Roman Polanski. Polanski
inspireerde zich op „Shakespeare tijdge
noot”, van de Poolse schrijver Jan Kott,
waarin deze schrijft: „MacBeth is zo troe
bel als een brouwsel van bloed, en hij
heeft al het bloed waarin de tekst van
Shakespeare sprake is, zichtbaar uitge
breid laten vloeien”. De moord op de
koning misschien uitgezonderd is er voor
het inlassen van alle geweldscènes nau
welijks aanleiding en ze versterken het
drama zeker niet.
Ook voor het overige zijn behande
ling van de heksen, in beeld gebrachte
nachtmerries heeft hij zijn film zo
barbaars mogelijk gehouden, met voorbij
gaan aan mogelijk psychologische of poli-
tiek-ideologische aspecten (al laat hij de
film aan het einde wel opnieuw beginnen,
met een confrontatie van Donalbain, de
broer van de inmiddels tot koning ge
kroonde Malcolm, met de heksen).
TWEE VAN FRANKRIJK’S populairste
sterren van het moment, Marlène Jobert
en Jean Yanne, spelen de hoofdrollen in
de tweede film van Maurice Pialat, „Nous
ne vieillirons pas ensemble”, maar ze zijn
zeer on-sterachtig gebruikt als het kan
toormeisje en de getrouwde veertiger die
al zes jaar een verhouding hebben en in
net zo’n moeizame sleur terecht zijn ge
komen als sommige huwelijken en waar
van het even moeilijk is om er vanaf te
komen.
Als er dan uiteindelijk toch een punt
achter wordt gezet, is er misschien meer
verdriet over dat die zes jaar uiteindelijk
zo weinig hebben betekend als over het
afscheid zelf. Geen film om na te vertel
len, maar een om naar te kijken, naar
maar al te gewone mensen die geleidelijk
aan steeds meer substantie en naleefbaar
heid krijgen. (Met een mooie derde rol
van Macha Meril jaren niet gezien
als de echtgenote en goed geobserveerde
bijfiguren). Een film om van te houden,
maar misschien te weinig spectaculair om
op dit festival hoge ogen te gooien. x
ogenschijnlijk zo weinig sensationeel
gegeven weet op te roepen. Men kan
zelfs stellen dat Rohmer zonder een
onvertogen woord of zonder een bloot
beeld de meest erotische film van het
seizoen heeft gemaakt.
En in ieder geval heel wat zinnelij
ker blijkt dan de Belgische makers van
„Een woord van liefde”, waarvoor Wil-
leke van Ammelrooy zo hartstochtelijk
reclame zit te maken in de lopende
advertenties.
Verder geeft Alhambra de eerste
voorstellingen in Nederland van „Tro
pic of cancer”, een verfilming van
Joseph Strick („Ulysses”) van het ver
maarde boek van Henry Miller, waar
op we later terugkomen.
NEEM ’EM NIET MEE
WIJ KOMEN GRATIS
Mattei voortreffelijk wordt gespeeld door
een onherkenbare Gian Maria Volonte.
Het levert een portret op dat bewonde
ring wekt door de lef waarmee Mattei te
werk ging en afschuw door zijn gebrek
aan scrupules en angst door zijn gevaar
lijke machtspositie. Een fascinerende man
binnen een intelligent geconcipieerde en
zeer knap uitgevoerde film, die zonder
spectaculaire scènes of dramatische foef
jes de aandacht ruim twee uur vasthoudt.
waardiging en zondebokken-zoeken,
gewoed hebben, waarna besloten is een
herhaling van dit geïmproviseerde ge
doe te voorkomen door de ambitieuze
Festival-plannen een jaar te laten rus
ten. Cannes is die kinderziekten na
tuurlijk al jaren geleden te boven
gekomen en heeft zich sindsdien ont
wikkeld tot een van de belangrijkste
filmbijeenkomsten van West-Europa, al
moeten neven-verschijnselen als de
„Semaine de la critique” en de „Mar-
ché,” veel invullen van wat het pom
peuze eigenlijke festival als niet-com-
mercieel heeft laten liggen. Zoals uit
de verslagen van Ab van leperen wel
opnieuw zal blijken.
CHARLES BOOST.
CITY GEEFT OP zaterdagnacht om
24.00 uur een voorpremière van Sam-
Wanamaker’s „Catlow” met Yul Bryn-
ner en Daliah Lavi en Kriterion brengt
in een nieuwe serie „Films van Roger
Corman” diens „De rode baron”, met
wie de Duitse oorlogsvlieger Von Richt
hofen wordt bedoeld. The Movies die
overdag een reeks Don Siege Ifilms is
begonnen, gaat daarmee ’s nachts door.
„The hanged man” en Madigan” staan
op het programma.
In de reeks „Le policier” die het
Leidseplein Theaater brengt wordt „Les
avonturiers” van Robert Enrico met
Alain Delon en Lino Ventura vertoond
en in de serie „Lachen in de nacht”
van De Uitkijk gaat „How to succeed
in business without really tryin”. „Cet
de pil meer mans”. (Deborrah Kerr
plus David Niven) in Ceintuur en
Butch Cassidy” in Cinétol bieden ver
der nog goede uitloopmogelijkheden.
Ondanks raakpunten met een nog al te
reële problematiek is het thema niet om
erg serieus over te doen en mevrouw
Wertmuller schuwt ook de zeer grove
effecten niet om haar publiek aan het
lachen te maken. Toch een film waarvan
je verwacht dat hij een groot internatio
naal bioscooppubliek zal bereiken, maar
waarvan het in de praktijk heel moeilijk
blijkt om het publiek ervoor in die bio
scoop te krijgen, hoe enthousiast ze er
eventueel ook uitkomen.
De twee zeer jonge hoofdrolspelers heb
ben van hem ook weinig gelegenheid
gehad om de roerselen van het echtpaar
MacBeth waar te maken. John Finch
speelt de titelrol als een ijdel haantje en
naar het einde toe meer kwijnend dan
gekweld en Francesca Annis wekt over
wegend de indruk dat zij zich in persona
ge (Ophelia in plaats van lady MacBeth)
heeft vergist. Van de grenzeloze ambitie,
die in ieder geval een van beiden moet
drijven, komt niets over.
Het resultaat is een superieur gemaakte
Horror-film, die bijna voortdurend be
wondering wekt voor zijn buitenkant,
maar geen moment toekom aan de diepte
van het origineel. Het is waarschijnlijk
dan ook geen toeval dat van alle namen
die op de affiche van de film staan, voor
die van William Shakespeare de kleinste
voorradige letters zijn gekozen.
EEN RUSTIGER EN aangenamer
film vindt men dichtbij het Cinerama
theater, in De Uitkijk die Ene Roh-
mer’s „Le genou de Claire” in première
heeft genomen. In februari van dit
jaar was „De knie van Klaartje" zoals
de film oneerbiedig genoemd werd, het
succes van de Cinemanifestatie'72. „Le
genou de Claire” behoort evenals „La
collectionneuse” en „Ma nuit chez
Maud” tot de „Contes moraux”, tot de
moralistische vertellingen van Rohmer,
waarin deze varianten geeft op het
thema van de man, zich eenmaal ge
fixeerd hebbend op een enkele vrouw,
haar trouw blijft, al laat hij de verlei
ding diep doordringen in zijn leven.
Ditmaal is Jean-Claude Brialy de
trouwe man die aan het meer van
Annecy de verleiding van de knie van
Claire weet te weerstaan. Die knie is
n.l. het lichamelijke deel van het jonge
meisje Claire, waarop hij verliefd is
geworden. Met een voor de film-in-
net-algemeen ongewone spiritualiteit
weet Rohmer dit intieme gegeven te
vertellen, waardoor men voortdurend
geniet, niet alleen van de uitzonderlijk
mooie beelden, maar ook van de gees
tige dialoog en de spanningen die een
598.00
95.00
HILVERSUM. In de Verenigde Sta
ten en enkele landen in Europa zullen
proeven worden genomen met registratie
apparaten die vastleggen welke program-
makeuzes worden gemaakt. Een groep ge
selecteerde „kijkgezinnen” zullen een
klein toestel in huis krijgen, dat nie
alleen de programmakeus registreert maai
ook het tijdstip van overschakeling naa.
een andere zender. Met deze apparaten za
het opinie-onderzoek onder de TV-kijkers
verder geperfectioneerd worden.
Er moet wat gebeurd zijn tijdens het
fnaken van deze Engelse film, interne
meningsverschillen bijv, of mutaties in
de leiding, want het resultaat is zo
onvolledig en verwarrend dat men al
gauw geneigd is alleen maarnaarwat
opeenvolgende gebeurtenissen te kijken
en verder niet te vragen naar enig
verband of logische verteltrant. Zoveel
wordt wel duidelijk in „Poppen aan
een touwtje” („Puppet on a chain”) dat
er sprake is van smokkel in verdoven
de middelen met Amsterdam als cen
trum, vandaar dat een Amerikaanse
nolitie-expert (Sven-Bertil Taube) naar
de hoofdstad komt om een en ander op
te lossen.
In zijn voetspoor vallen veel doden,
hij ontdekt niettemin dat het
spul o.m. verborgen in bijbels en Vo-
lendammer poppen het land verlaat.
Barbara Parkins uit „Peyton Place”
speelt de vrouwelijke hoofdrol, maar
hangt al gauw als een pop aan een
touwtje, de omslachtige manier waarop
de misdadige tegenpartij zich van haar
vijanden ontdoet. Enfin als Nederland
se toeschouwer krijgt men zijn eigen
land eens van een andere hoek uit te
zien.
Het Muiderslot wordt als een soort
hoofdkwartier van de bende gebruikt
en er is een nachtleven in Amsterdam
waarvan nauwelijks de Amsterdammer
op de hoogte is. Maar, zoals gezegd, er
wordt veel goedgemaakt door de
slotscènes waarin een sensationale ach-'
tervólging plaatsvindt in Amstel en
aangrenzende grachten, een apart stuk-
ie werk van regisseur Don Sharp (de
feitelijke regisseur heet Geoffrey
Reeve) dat naast de vele al bestaande
filmachtervolgingen een eervolle ver
melding verdient.
I
AMSTERDAM Bellevue-Cinerama
heeft zijn grote projectiescherm be
schikbaar gesteld aan een kleine, onbe
langrijke productie die haar attractie
voornamelijk ontleent aan het feit dat
de film voor het grootste dee’, in en
om Amsterdam is opgenomen en onze
eigen Wim Wagenaar, stuntman en
restaurant-eigenaar voor de meest
spectaculaire scènes in de film, motor-
bootraces door Amsterdams pittoreske
grachten, gezorgd heeft.
19. klinker, 20. maanstanc
schors, 22. mijt, 23. gil, 24. vogel
25. klinker, 26. slede. 27 tijdperk, 28.
bloedvat, 29. dichterbij, 30. meisjesnaam
31. klinker, 32. water in Friesland, 3.i.
verzoek, 34. roofdier, 35. genezen, 36
draagband.
3l medeklinker, 38. rund, 39. rijdier. 49
bloeiwijze, 41. genre, 42. kleverige sub
stantie.
4a. klinker, 44. zangnoot, 45. rijs, 46.
kleur. 47. landelijk, 48. naa’•geestig.
Magisch vierkant: A. watei bij Rotter
dam, B. speelgoed; C. halswervel.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart
dienen ui terlijk woensdag a s in ons bezit
te zijn.
Het is niet uitgesloten dat het merk
waardige slot van dat tweede Festival
enige schuld aan deze verschuivingen
in de tijd heeft gehad. Er bestonden al
voor 1939 plannen om in navolging van
Venetië dat al van ’32 af al zijn
jaarlijkse filmfestijnen kende, ook in
Cannes iets dergelijks te organiseren.
s De oorlog kwam ertussen en pas in ’46
kon voor de eerste maal, nogal impro
viserend en op bescheiden voet uitvoe
ring aan de plannen gegeven worden.
De filmcompetitie met onder andere
„The lost weekend” en „Brief encoun
ter” als prijswinnaars, werd toen nog
in het plaatselijke Casino gehouden,
maar een Palais du Festivals van allu
re was toen al in een vergevorderd
stadium van voorbereiding.
De genodigden en bezoekers die half
september ’47 Cannes voor de tweede
maal binnentrokken, vonden een op
het laatste ogenblik bewoonbaar ge
maakt gebouw aan de boulevard, de
Promenade de la Croisette, dat acht
dagen tevoren nog geen dak bezat.
Ijlings opgeroepen technisch personeel
en werknemers van La Victorine, de
filmstudio in het nabijgelegen Nice
hadden voorlopige voorzieningen ge
troffen en met artistiek gedrapeerde
gordijnen de ergste tekortkomingen
van het gebouw gecamoufleerd. Maar
toen op de laatste dag van het Festival
een even hevige als onverwachte mi
stral losbrak werd een ware storm- en
regen-ravage in het Palais aangericht,
waardoor het onbruikbaar werd voor
de feestelijke slotvoorstelling met de
bekendmaking der prijswinnaars
Bloemdecoraties en prijzen (zilveren
