OKKO REUSSIEN
GROSSIERT IN
MISLUKTE
HUISDIEREN"
- ïm
de oude leideraap
1
1
r -
i E
AMSTEL VE
NER HEEFT
33 APEN
IN HUIS
sr
1
r”
pwi
13
ZATERDAG 20 MEI 1972
Erbij
A rtiest
Modder
Als een kind
Seksproblemen
■-ju®/':
sfilH -
1’
m3
■w
SM
MMM
e-
3
goe-
ROLF STALL1NGA.
Erbij
oek-
in
)n
seft niet dat een lichamelijk en geeste
lijk suffe aap zich niet in een groep
kan handhaven”.
;n
:r-
e
van
leid
van gebruikte huisdieren als apen, be
ren, slangen en luipaarden elke dag
wel een complete quarantaine kunnen
vullen. Daarom kreeg hij het advies
contact op te nemen met de heer Okko
in Amstelveen. Die stond prompt op de
stoep om de baby op te halen.
ij
ge.
ie
n.
Voelt Okko zich een aapmens? „Dat
is niet zo’n leuke vergelijking. Schrijf
maar op dat ik een veraapte mens
ben”. Begint daarna aan zijn verhaal,
waarin steeds weer doorklinkt dat
apen als huisdier volkomen ongeschikt
zijn, de meeste eigenaren er met hun
pet naar gooien en importeurs en die
renhandelaren in dit opzicht ook al
niet zo’n frisse rol spelen.
Terwijl zijn vrouw Riga koffie in
schenkt, maakt Okko een praatje met
het Kapucijnaapje in de hoek dat ste
vig staat te fluiten. „Monkey vindt
het”, zegt hij „machtig interessant. Dat
gefluit betekent: kom. eens mijn hand
schudden” Daarna buigt hij tevreden
naar de oapagaai en meent: „Keurig, je
bent een artiest”.
Een paar dagen later zit ik in de
kleine huiskamer van Okko H. Reus-
sien. Temidden van acht gekooide
apen, drie honden, drie papagaaien en
een slang, die als één Jer weinige va 1
zijn soortgenoten muizen in zijn direc
te omgeving duldt. In totaal heeft hij
een kleine 200 dieren, maar dan wel
inclusief de vissen. Okko Reussien, 43
jaar en geboren Mokumer, is het aan
te zien dat hij in groot wild grossiert.
Op zijn borst bungelt een leren zakje
met kralen en tanden van een leeuw
en een Baviaan, een ring is versierd
met een kogel en uit zijn laars steekt
achteloos een dolkmes. Een woudloper
in de overbeschaafde Randstad’ „Nee,
dat mes wordt alleen gebruikt om
wortelen te snijden of de zelfgekweek
te muizen en ratten (voer voor apen en
slangen) het laatste kordate tikje te
geven”.
Kunnen apen weer terug naar hun
land van herkomst? „Nee, nooit meer.
Al stuur je ze per KLM. Ze zouden
worden uitgeroeid. Nee, als de moeder-
aap is geschoten en het jonkie gepakt,
begint voor hem een eindeloze lijdens
weg”. Okko’s onderneming wordt mede
ingegeven door een machteloze woede
en mede’ijden door het sterven van al
die apen, die te laat bij hem komen.
..Ze sterven als een kind, weet je. Dat
'ou nog <ue1 zo erg zijn als ze ie maar
liet tot de laatste seconde hulpzoekend
bleven aankijken Te laat is te laat”.
Vertelt dat hij een tijd in het oer
woud omgeving Bangkok heeft
gezeten. „Een bliksembezoek je van een
jaar. ik zou graag weer terugwillen,
maar dat kan niet omdat ik altijd wel
een arme schlemiel zal blijven”
Het seksleven van onze „oerouders”
'vil wel eens problemen geven. Vertelt
het verhaal van een kinderloos echt
paar. Het wijfje werd er stapelverliefd
op de man des huizes en takelde uit
ialoezie de vrouw flink toe, omdat zij
haar plaats niet wilde opgeven. De
kwestie herhaalde zich bij zijn vrouw
Riga, toen zij alleen met Jacco in de
kooi was. Het mannetje kwam enthou
siast op haar aflopen, want „vragen is
er bij een aap niet bij en als het wijfje
niet wil kan ze behoorlijk op haar
sodemieter krijgen. Dat betekende dus
krammetjes bij Riga. Moet je zo’n aap
nu wegdoen? Welnee. Je hebt weer
wat geleerd, want hij is geslachtsrijp
geworden”.
Okko: „Een van mijn principes is dat
ieder kind van dieren houdt. Dat dit
verdwijnt is de schuld van de opvoe
ders en juffen. Bij mij is die interesse
in dieren verdiept. Als jongen van vier
verzamelde ik al kikkers en rupsen. De
wetenschap van het dieren observeren
en hun gedrag identificeren noemen ze
met een mooi woord etologie, maar
aan de andere kant is ome Joop uit
Jordaan met zijn duiven ook een des
kundige. Voor mijn huwelijk k-eeg ik
al afgedankte dieren. Dooc.shoofdsaapj
en rolstuitberen enzovoort. Men wist al
gauw in de buurt dat deze persoon met
zijn baard er kennis van had en daar
om kwam men met zieke poezen en
honden. Ook wel met zieke vogels,
maar daar mocht ik niets aan doen. Je
zit nu eenmaal in een glazen huisje,
maar toen ik een EHBO-diploma kreeg
voor kleine huisdieren ging dat makke
lijker. Het beroerde is dat de mensen
ye weinig van exotische dieren weten.
Kijk, van een hond weten ze alles. Dat
kwispelen en grommen kennen ze,
maar de aap heeft een oneindig scala
van uitdrukkingsmogelijkheden. Of ik
hun taal spreek? Als er voor een aap
3.000 manieren zijn om iets te zeggen,
ken ik er hooguit veertig. (Staat op,
drukt de armen gebogen op tafel en
stoot tussen zijn tanden een blaffend
geluid uit). Hoe moet iemand dat nou
in vredesnaam weten? De mensen we
ien gewoon niet wat ze voor risico’s
en dan niet alleen medisch in
huis halen. Als je dan met alle geweld
een aap wilt hebben, begrijp me goed
ik ben er tegen, koop er dan vier of
zes, maar veroordeel zo’n dier niet
alleen in een kooitje te zitten. Dat
geeft frustraties. Natuurlijk, het is
prettig voor de mens als een aap
domiciel wordt, maar voor mij is het
een bewijs dat het geen aap is. De
meesten worden met boterhammen
met jam moddervet gevoerd. Men be-
je overbluffen. Een aap is op dat punt
sportief, tenzij hij gek is wat ook wel
voorkomt. Grivet de meerkat, die is
kwaad op me. Hij probeert het elke
keer opnieuw maar wil alleen vechten
als ik buiten de kooi ben”.
Onze fotograaf zorgt voor opschud
ding in het privé-dierentiiintje, want d’
vijf binnenstappende apen wordt ge
vraagd voor een groepsfoto te poseren.
Nu zijn apen wel goed maar lang niet
vek en de truc met koek en limonade
op tafel is te doorzichtig. Linda, de
autoritaire wolaap gebruikt mijn
schouder als opstapje om voor het
zonnige raam te gaan zitten en Pinaps,
de zwarte slingeraap, drinkt mijn kof
fie op voordat hij breeduit grijnzend
op mijn schoot plaats neemt. Je ziet
hem denken: jou heb ik te pakken.
HOE ONTMOET je iemand, die
in zijn huis 33 apen herbergt? Het
is een lang verhaal, dat ik kort kan
proberen te maken. Mijn vriend
Han Faken is een beetje gek op
alles, wat met dieren heeft te ma
ken. Een tic, die hem onlangs
meesleepte een baby-aapje te ko
pen, dat zichtbaar wegkwijnde in
het magazijn van een Haarlemse
dierenwinkel (ze hebben er ook
schildpadden met een prijsje op de
rug geplakt) en bovendien harts
tochtelijk naar de moederborst
verlangde. En onzinnige gedachte,
want wat moet je straks met een
volwassen Baviaan? Desondanks
kwam het dier in de huiselijke ka
mer en Hans’ vrouw was de on
gelukkige, die de moederrol moest
vervullen. Dat lijkt niet zo moei
lijk, maar ga er maar eens aan
staan als baby-lief geen seconde
meer van de „borst” af wil en de
goedmoedige vader in de kinder
kamer moet gaan slapen.
„Je maakt gekke dingen mee Laatst
belde er een Amsterdammer op. Me
neer, zegt ie, zou u mijn apie willen
nemen? Het is een baby. De soort? Oh
ja, een mannetje. Het is min of meer
een Baviaantje. Ik zeg: breng ’m maar.
Even later stopt er een auto en een
boom van een vent stapt er uit met
een volwassen Baviaan met grote, gele
platvoeten Meneer, zegt ie, dit is Chi-
oo. Ik voelde me bedonderd want dit
was geen baby. Of hij gevaarlijk was?
Welnee, Chico doet niets, zei hij. Ik
stopte hem in een kooi en toen de vent
weg was. moest ik naar binnen. Met
het klamme angstzweet in mijn han
den. Ik had nog geen stap gedaan of
wam, hij zat op mijn rug. Hoe komt
het nu dat hij die man niet heeft
opgevreten? Normaal kun je met een
aap niet stoeien, omdat het een prak
tisch dier is en het voor de grap
vechten zinloos vindt. Een uitzondering
vormt de Baviaan. Die is wel 20 van
ouwe jongens onder mekaar. Nou, dat
had die vent precies gedaan”.
Houden apen van muziek? „Ze delen
mijn voorkeur voor goede jazz. Van
popmuziek worden ze doodnerveus”.
Artis? „Ik kom er graag, maar bepaald
niet voor de mensen. Je zou ze soms
een schop geven als ze weer eens
pepermuntjes en andere rotzooi voeren.
Ik geloof niet dat ik van mensen hou.
Weet je wat de pest is voor een dier?
De doorsnee-dierenliefhebber. De da
mes in hun dikke bontmantels en met
hun bonbons. En maar aaien. Ik ben
tegen sentimentele dierenliefde (Scha
terend) Ik hou van apen, vrouwen en
andere reptielen. Als ik dat tegen Riga
zeg, wordt ze steeds opnieuw razend”.
„Je kunt als man zo’n dertig apen
hebben. Bij de wijfjes krijg je de
gehechtheid en bij de mannetjes de
onderdanigheid. Je moet gewoon de
oude leider-aap zijn. Dat ben ik ook.
Er zijn natuurlijk mannetjes, die je
proberen te verdringen maar die moet
Wat deed Han dus? Hij belde Artis
met de vraag of ze daar soms nog om
een lief Baviaantje verlegen zaten.
Nou, vergeet het maar het barst
ervan. Artis zou met het accepteren
-
De Amstelvener Okko H. Reussien zet zich volledig in voor het lot van
de talloze apen alleen in Amsterdam al wordt het aantal op vijfduizend
geschat die als huisdier mislukken en veelal via Artis of een andere
dierentuin uiteindelijk doodziek en apathisch in zijn huis aan de rand van
het Amsterdamse bos worden opgevangen. Een kostbare liefhebberij als
men bedenkt dat de (medische) verzorging hem maandelijks zo’n 1800
gulden kost.
Dat geldt komt er wel dankzij giften van particulieren en de mede
werking van enkele dierenartsen, medewerkers van het biologisch labo
ratorium van de Vrije Universiteit en dierenbeschermers.
Onder het motto „Laat de apen leven” wordt binnenkort een stichting
in het leven geroepen, die zich ten doel stelt de activiteiten van Okko
Reusssien een hechtere basis te geven. Hierdoor zal het ook mogelijk
worden achter zijn huis royale apenverblijven op te zetten. Het verzoek
om subsidie werd onlangs door de gemeente Amstelveen geweigerd,
omdat het geen plaatselijk belang betrof.
Op deze pagina vertelt Okko over apen en kritiseert hij al die mensen,
die als statussymbool of om welke andere reden dan ook per se een
aap als huisdier willen hebben. Vaak gaat de aap er daarbij onderdoor,
maar wat nog erger is: apen zijn niet leuk voor Jantje.
jen
en
is
'ff
V
J
fs'
I Ss.ffl
lp
F
[w”
een
