Parijs Bij verse heeft nu vis ruilt IVROUWl ook zijn I je de zee Carnaby Street DOE MEER MET KIP Vrouwelijk Honderd jaar na zijn dood heden geldt nog steeds, dan F ft is het zo” „Als Van Dale het zegt I recht de af ill 2ö I op -1 X i 21 K ZATERDAG 20 MEI 1972 Erbij (Van een medewerker) I Croquetten Pastei Gehecht aan Sluis Tweede huis Dale het zegt, dan is het zo. Aan zijn autoriteit wordt niet getwij feld. Maar wie nu eigenlijk de man was aan wie zulk een groot gezag wordt toegekend, weten slechts weinigen. Dat komt doordat hij meer dan honderd jaar geleden leefde, maar vooral omdat hij een eenvoudig en hoogst bescheiden man was, die leefde voor zijn werk en aan wie alle hoogmoed, roem zucht en ijdelheid vreemd was. PARIJS HEEFT zich lange tijd ernstig gefrustreerd gevoeld doordat Londen een bres in het mode-monopolie van de licht stad had geslagen. Toen in het midden van de zestiger jaren het hippe volkje van Europa massaal naar Engeland trok om in Londens Carnaby Street het allernieuwste op modegebied, met name grootmoeders tasjes, jurken en laarzen te kopen, bracht dat een lichte siddering teweeg bij modeminnende Pa rijzenaars. Een siddering die onmiddellijk overging in een hooghartig schouderophalen, omdat Engel- sen wel de laatsten zijn van wie Fransen zich serieuze concur rentie op modegebied konden voorstellen. Het meest gang bare beeld dat men hier van de Engelsen heeft, is immers, dat ze fantasieloos zijn en geen smaak hebben. (Getuige alleen al het feit dat ze geen spoor van een culinaire traditie hebben). Ajam sanvor Zo onwetend als het publiek staat tegenover het Woordenboek der Nederlandsche Taal, de in 1864 door De Vries en Te Winkel be gonnen, maar nog steeds niet vol tooide reuzenarbeid, zo vertrouwd is het met het Nieuw Groot Woor denboek der Nederlandse Taal, al geeft het daaraan een geheel an dere naam. Het spreekt kortweg van: Van Dale. Men vraagt staat dat woord in Van Dale? Hoe spelt Van Dale dit? Noemt Van Dale dit woord een germanisme? Voor zeer velen in ons land is het antwoord beslissend. Als Van 'i I GASTON GOURMET DR. P. H. SCHRóDER - 240 s I Ik denk dat er verder geen akten meer te behalen waren, maar dat be lette Van Dale niet onverdroten verder te studeren. Behalve het Middelneder lands maakte hij zich nog het Latijn en het Gotisch eigen. Natuurlijk stond hij de hele dag voor de klas, eerst als kwekeling, daarna als ondermeester en meester en tenslotte als bovenmeester. I wat kosten gende en vererende verzoeken steeds ernstig in overweging en wees ze dan van de hand. |fe. r K Zo'n man komt dan beslist op de vrije zaterdag terug met z’n eigen vrouw om die japon te kopen. Daarmee koopt hij dan tegelijker tijd zijn geweten af. Hoe kan men de versheid van zeevis vaststellen? Of het nu hele vis, moten of filet is, voor alle drie geldt dat verse vis duidelijk naar de zee ruikt. Bij hele vis kan men de versheid afleiden uit de heldere ogen en de felrode kieuwen. Hele vis en moten vis moeten een glanzende huid hebben, het aanwezige slijm moet helder zijn. Vis filet heeft als het vers is een heldere „spiegel”, dat is de huidzijde van de filet. Als de vis gestroopt is, moeten er nog zilverachtige strepen achterblijven. Een verdere aanwijzing voor vers heid is de veerkacht van het weefsel. Dit moet na een lichte vingerdruk terugveren; als er een kuiltje in blijft zitten is de vis niet vers. Op hygiëni sche gronden is het onmogelijk deze proef te nemen in de viswinkel. Zoals er voor fruit en groente oogst tijden zijn, zo zijn er voor de verschil lende vissoorten vangtijden. Bij de aankoop van verse vis blijft, afgezien van de verschillende soorten, de keus tussen hele vis, moten en visfilet. Hele vis heeft nog kop, staart en vinnen. Vis in moten of aangesne den vis daarentegen is koploos. on- Zuid- oude Inca- 1844 onderwijzer vierde rang 1845 onderwijzer derde rang 1848 akte Frans 1850 onderwijzer tweede rang 1854 onderwijzer eerste rang 1859 akte wiskunde 1860 akte Engels 1861 akte Duits 1862 akte natuurkunde 1863 akte landbouwkunde confectionnairs zich er voor te inte resseren en de modewinkeltjes schoten er als paddestoelen uit de grond. In één jaar tijds werden er 30 nieuwe boetieks geopend en de huren gingen met een evenredige vaart omhoog. daarom op het Hij heeft namelijk nooit kunnen be sluiten zijn geliefd Sluis vaarwel te zeggen. Liever zette hij zich tot een taak, waarvan het hem niet is vergund geweest het resultaat te zien: de sa menstelling van een Nieuw Woorden boek der Nederlandsche Taal. bewoners waren nog maar nauwe lijks naar Rungis vertrokken of de panden werden successievelijk in gebruik genomen door handelaars in rariteiten, bontwerkers, artiesten, „antiquairs”, enzovoor’.. Degenen 1i tot dan toe hun handel dreven op de rommelmarkt van Saint Quentin laadden hun hebben en houwen op een bakfiets en huurden voor een naar Franse begrippen laag bedrag hier iets nieuws. De laatste resten groente werden weggebezemd om plaats te maken voor ouderwetse trapnaaimachines, grootmoeders pa raplu’s, bankstellen van skai, ango ra hesjes en reukflesjes. Er kwamen zelfs een paar sexchops, nog wat voorzichtig in het begin, want Frankrijk is, in tegenstelling tot het bestaande image, een preuts land, zodat de etalages alleen met op schriften aangeven wat er binnen te koop is. Dat geldt ook voor de katoenen hesjes die zo op kinderjurken lij ken. Omdat we ons deze zomer en masse moeten hullen in blouses die geen blouses zijn maar eigenlijk nachtponnen, omdat het toonaan gevende modeblad - „Elle” gezegd heeft dat die hesjes zo leuk zijn en hier iedereen klakkeloos aantrekt Daardoor verzuimde het kind vele schooltijden, maar zijn kwaal belette hem niet naar de boeken te grijpen, want in zijn krank lichaam bloeide een gezonde ziel, begerig naar wetenschap. Lezen werd zijn liefste bezigheid en daar hij een helder verstand en een uitmuntend geheugen had, verzamelde hij al in zijn jeugd een grote hoeveel heid kennis. Het lag dus wel voor de hand dat Johan onderwijzer zou wor den. En daarmee begon een carrière waarvan weinigen buiten zijn woon plaats wisten, maar die bewondering afdwingt en verdien» in een gouden lijstje te worden geplaatst. EEN LEZERES di» mijn rubriek trouw volgt, heeft daarin de volgende recepten gemist schrijft zij: croquetten, ragout, hachee, goulash en jachtschotel. Het liefst zou zij die bereid zien me; kip. Welaan, laten we het eens probe ren. Allereerst kipragout. Neem 25 giram boter, 25 gram bloem, 2 dl melk zout, peper, wat aroma (kruiden dragon of marjolein), snuifje kerrie, fijngeknipte peterselie. Maak een dikke saus van boter, bloem, melk en kruiden. Doe er dan da heel fijngesneden, gekookte kip door. U kunt hiervoor nemen: kippoulet, res tanten van kip, die u op andere wijze hebt gebruikt, kippepootjes of borst stukken. Laat alles even doorkoken en neem het van het vuur af. Deze ragout kunt u op allerlei ma nieren opdienen: in ragoutbakjes, vers gebakken te bestellen bij de banket bakker, of gekocht in de supermarkt en luchtdicht verpak». U kunt de ra gout ook in schelpen op tafel brengen of gewoon op sandwiches. In kringen van vakgenoten verwierven zijn bijdragen de grootste waardering en het is dan ook niet te verwonderen dat de te Leiden zetelende redactie van het bovengenoemde Woordenboek der Nederlandsche Taal hem bij monde van Mat’thijs de Vries, dé man van de spelling De Vries en Te Winkel, her haaldelijk heeft gevraagd medewerker te worden. Van Dale nam deze drin- De beste tijd voor kabeljauw is van januari tot juli en in november en december; voor roodbaars van februari tot april; voor zalm van januari tot mei en in december. Voor schelvis is maart en april de beste tijd. De voor naamste vangtijden van haring zijn afhankelijk van de tijden van het kuitschieten, het voor- of het najaar. Tot de voorj aarsharingen behoren de Oostzeeharingen en de Noorse „winter- haringen” die in het vroege voorjaar gevangen worden. Het seizoen voor de Noordzeeharingen is van juli tot de cember. Johan Hendrik van Dale werd gebo ren, leefde, werkte en stierf (gisteren 100 jaar geleden) in het Zeeuws-Vlaam se stadje Sluis. Zijn ouders waren lieden van de eenvoudige stand, zoals men dat vroeger uitdrukte. Hun zoon tje bezocht de openbare lagere school in zijn geboorteplaats, maar bleek al spoedig een zwak, teder gestel te heb ben en vooral te lijden aan wat men toen noemde: een buitengewone ze nuwachtigheid die hem dikwijls het slachtoffer maakte van koortsachtige aandoeningen en hevige hoofdpijnen. EEN KOP broodkruim, 4,5 dl melk, 2 losgeklopte eieren, halve theelepel zout halve theeleper paprikapoeder (tegen woordig is ook de scherpe paprika bijna overal te koop) 1 theelepel Worcester shiresauce, 3 koppen gegrild, gebakken of gekookt kippevlees (restverwerking) halve kop fijngehakte bleekselderij (vers goedkoop, uit blik veel duurder). 1 fijngehakte paprika (neem rood) en het sap van een halve citroen. SNIJD de kip in heel kleine stukjes. Meng alle ingrediënten goed door el kaar. Doe dit mengsel in een beboterd vuurvast schaaltje van steen of glas- Druk de massa aan. Plaats de schaal in een pan met water, zo dat hij vrij hangt. Zet de pan 40 minuten in de oven bij een temperatuur van 175 gra den Celsius, of dek de pan goed af met aluminiumfolie en nang hem in een pan met kokend water. Laat hem dan een uur koken. Tenslotte tien minuten laten afkoelen alvorens de schaal uit te storten. Zodra bleek dat de „vernieuwde” Rue St. Denis grote aantrekkings kracht uitoefende op toeristen en jeugdige Parijzenaars, begonnen ook EEN KIPPETJE, of kippepootjes, of kuikendijen (in bakjes te koop bij de supermarkt, is gemakkelijker verdelen indien u gasten hebt). Citroensap, 2 lomboks of een mespunt sambal (bad jak of brandal), 2 teentjes knoflook. 2 theelepels laospoeder, 4 eetlepels ket jap, wat zout 4 eetlepels olie, 1,5 dl water (ook mogelijk; pils, bruin bier of sherry) asemwater. Snijd de kip in stukken, of neem de onderdelen (pootjes of dijen). Wrijf ze in met citroensap, peper en zout Bak ze in drie eetlepels olie goudbruin. Fruit dan apart de .kruiden en int laospoeder in de resterende olie. Doe er ketjap, het asemwater en het door a gekozen vocht door de kruiden. Leg de kip hierin en laat alles op een zacht vuur gaar worden. Dat duurt niet lang. Volgende keer zal ik ingaarr op de rest van de vraag, die deze lezeres heeft gesteld. Zoals iedereen die een woordenboek samenstelt bouwde ook Van Dale voort op het werk van anderen, in dit geval op het woordenboek van Cahsch. Maar de wijzigingen en vooral de aanvullin gen waren zo talrijk dat men het boek met het volste recht zijn schepping mag noemen. De volgende druk noem de hem dan ook als de auteur. En dat is zo gebleven. Aan dit woordenboek heeft hij jaren gewerkt en tenvolle heeft hij ervaren dat deze arbeid voor één mens te veel is. In het voorbericht schreef Van Dale dan ook dat wat hij ook nog ooit in zijn leven ondernemen zou, hij zich nimmermeer zou lenen tot het schrijven van enig woordenboek. Nog was slechts de helft van zijn werk in afleveringen verschenen, toen de auteur op 19 mei 1872, nu honderd jaar geleden, aan de pokken overleed. Hij was 45 jaar oud. Gelukkig was de kopij van het gehele boek in hand schrift gereed en de publicatie kon due voortgang vinden. In 1874 was ze vol tooid. De tweede druk kreeg de naam die het werk zo volkomen verdiende: Van Dale's Nieuw Woordenboek der Nederlandsche Taal. En als Van Dale zal het, aangevuld en bewerkt door andere geleerden, blijven bestaan. Van Dale was het voorbeeld van een autodidact. Hij moet een minzaam en eenvoudig man zijn geweest verslaafd aan de arbeid. Van Dale werkt zich dood, zei men in Sluis en misschien was dat wel waar. Maar in zijn Woor denboek is hij blijven leven en zal hij blijven leven. BIJNA drie miljoen Amerikanen hebben tijdens de afgelopen twee jaar een .tweede huis” gekocht. Van elke tien huizen die dit jaar in de VS worden gebouwd is er eentje als twee de woning bestemd, aldus maandblad McCall’s. De trek naar buitenhuisjes, zomerhuizen in watersportgebieden en mini-boerderijen (liefst voorzien van akkertje, een beek en een appelboom- gard) wordt ook in Amerika steeds groter. Miljoenen Amerikanen hebben al geld geïnvesteerd in een bezittinkje op het land. Voor sommigen betekent het een definitieve overschakeling op buiten wonen, zo ver mogelijk van de grote steden met hun hedendaagse pro blematiek. DE MENSEN die zich blijvend „op het land” vestigen hebben ook al een naam gekregen: „De naïeve emigran ten”. Met die steeds groter wordende trek vliegen uiteraard de grondprijzen omhoog; ze zouden in de afgelopen tien jaar meer dan verhonderdvoudigd zijn. Maar insiders beweren dat het in Amerika ook vandaag-de-dag voor ie dere koper nog mogelijk is om een stukje grond tegen redelijke prijs te bemachtigen. Ondanks de razendsnelle vercom mercialisering van de straat kan mer er toch nog steeds goedkoper dan elders in Parijs aan kleding en huisraad komen. De krokodillenle ren schoenen met dikke zolen die bont beschilderd zijn en waar ieder modebewust vrouwspersoon op het ogenblik in Parijs mee rondstapt zijn hier bijvoorbeeld 20 goedko per dan elders. Toen de statistieken echter met harde cijfers aantoonden dat het verschijnsel „Carnaby Street” het Verenigd Koninkrijk geen windeie ren legde en voor een opmerkelijke opleving in de toeristenindustrie zorgde, begonnen acties om het ver loren terrein terug te winnen. Er moest een Parijse Carnaby Street komen. Eerst werden pogingen gedaan om St. Germain, dat toch al goed in de markt lag, een wat hipper aanzien te geven. Dat lukte slechts gedeelte lijk. Er kwamen wel wat winkel tjes, maar het bleef een buurt waar je alleen met een goed gevulde portemonnee aangenaam kunt win kelen. Een tweede poging had meer succes. De laatste tijd hebben alle Franse tijdschriften met een triom fantelijke ondertoon aandacht be steed aan het feit dat Parijs nu eindelijk zijn Carnaby Street heeft. Die heet hier Rue St. Denis. Degenen die „Irma la Douce” ge zien hebben zullen zich herinneren dat de Rue St. Denis ook nog een andere functie heeft. De meisjes staan er nog steeds op klandizie te wachten voor de ingang van de hotels waar je een kamer per uur huurt. Maar het „Tu viens, ché- rie vermengt zich nu met pop muziek die opklinkt uit de souter rains waar zich de nieuwe bewoners hebben gevestigd. Over het alge meen zijn ze onder de 30, hip en min of meer artistiek. Rue St. Denis ligt vlak bij de plek waar de Hallen ten gevolge van een ministerieel besluit zijn ge sloopt. Zo kwamen er talloze opslag ruimten leeg te staan De vorige Bovendien was hij sinds 1855 archiva ris van Sluis. Vele zijn de schatten, zegt zijn biograaf, die hij op taal en oudheidkundig gebied uit die goudmijn heeft opgedolven. Maar daarmee was nog in het geheel geen grens gesteld aan zijn speurzin en arbeidslust. Want die waren onbegrensd. Van Dale stu deerde dag en nacht. Ledig zijn was hem een straf. Na het examentijdperk begon het publicatietijdperk. Talrijk zijn de artikelen die hij in een groot aantal tijdschriften publiceerde. In 1868 verscheen De Nederlandse Spraakkunst, in hetzelfde jaar De Zins ontleding. Hij redigeerde gedurende vijf jaar het Jaarboekje Cadsandria, gedurende zeven jaar de Bijdragen tot de Oudheidkunde en Geschiedenis van Zeeuws-Vlaanderen. Men wordt haast ademloos alleen al van het opsommen. De meisjes van lichte zeden zijn gebleven. „DIE DAG hadden we goud gevon den. Een klein maar kostbaar stukje goud dat glansde in de spaarzame zon nestralen die de zware begroeiing van de jungle doorbraken. Een gouden schijfje dat precies in de palm van mijn hand paste en dat wellicht voor het eerst sinds duizend jaar door een mens werd aangeraakt. Inca goud. En we hadden het verdiend”. Anne Jennings beschrijft in Woman’s Own hoe ze, samen met echtgenoot Howard Jennings, de weg naar „het legendarische goud van de Inca’s „hakte door dampend-hete wouden waar schorpioenen, slangen en bijtgrage in secten tot weinig gewaardeerd gezel schap behoorden. Een boeiend avon tuur met een even boeiende voorge schiedenis: Anne Jennings, na een luxe leventje van haar eerste man geschei den toen ze begin dertig was, moeder van twee zoontjes van tien en negen jaar, ging daarna in zee met tweede echtgenoot Howard die haar (na een reeks soortgelijke avontuurlijke dernemingen) meenam naar Amerika om daar naar schatten te speuren. ANNE, die er met 39 jaar eerder uitziet als een geslaagd fotomodel dan als een ruige goudzoekster, heeft aan het grote avontuur een unieke verza meling sieraden overgehouden: hals snoeren, armbanden, een Inca-hoofd- tooi, kettingen van jade en ivoor, vaak in gedeelten opgegraven en later zorg vuldig weer samengevoegd. „Elle” voorschrijft, dat soort blouses ogenblik overal 70 af 100 (hoewel er maar anderhalve meter onge bleekte katoen of batist in verwerkt is a 3 per meter). Maar gelukkig is daar dan de Rue St. Denis, waar je zulke hesjes voor de spotprijs van 40 kunt kopen. De nieuwgekomen winkeliers zijn overigens zeer tevreden dat de straat haar aloude functie heeft be houden. Het is heel eenvoudig, zeg gen ze. Tussen de middag maakt meneer, die de hele dag op kantoor zit, even een slippertje. Terwijl hij een meisje uitzoekt werpt hij en passant een blik op de etalages en ziet hij een leuke japon hangen. VOOR DE croquetten maakt u de ragout als boven. Vervolgens neemt u het sap van een halve citroen, 3 eidooi ers, 1 losgeklopt ei met een druppeltje olie erdoor, paneermeel en frituurvet. KLOP DE eidooiers met het sap van de halve citroen. Doe breibij een beetle van de warme ragout. Daarna gaat dit alles bij de rest van de ragout. Goed roeren. Daarna uitstorten op een plat bord of op een platte schaal. Gladstrij ken en goed laten afkoelen. Daarna met de hand of met twee vorken croquetten of bitterballetjes vormen. Deze door het losgeklopte ei met het druppeltje olie halen (doe dat in een diep bord) en vervolgens aan alle zij den door het paneermeel rollen. Het paneerhuidje moet beslist onbeschadigd zijn, anders bakt straks de vulling uit de croquet. Goudbruin bakken in fri tuurvet. U BEHOEFT hiervoor niet per se een echte frituurpan te gebruiken. Een gewone vleesbraadpan kan hier even goed voor dienen. Smel» twee pakken frituurvet in die pan en laat voorzich tig de croquetten bij vi»r tot zes tege lijk met de schuimspaan in het dam pende vet zakken. Schep ze er dan uit en laat ze uitlekken op napier van de keukenrol. U kunt ze warm houden irr een vuurvaste schaal in een openstaan de laagbrandende oven of in een vuur vaste schaal die u in een pan met heet weter hebt gehangen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1972 | | pagina 21