Initiatief van Rini Wagtmans sein
voor langdurige klopjacht op Cauberg
ZOETEMELK EN TABAK ZORGDEN
VOOR ENERVERENDE HAPPENING
Titelstrijd achter de groene tafel beslist
Jan Spetgens verloor titel aan Ben
Koken door onreglementaire spurt
Mannen van het weekend
Jos Hertnens
Ruud Stokvis
Angel Nieto
MAANDAG 26 JUNI 1972
LO
I
Problemen
Ritzege
Reserves
Groots
-
ril
1 K V ïïj
THEO KLEIN
De uitslag: 1. Tino Tabak (Egmond
(Van onze snortredactie)
Trieste afgang dus voor de Rokado’s,
die in Harry Jansen (elfde) hun beste
man hadden. Gerben Ratstens stapte,
evenals Jan Jansen, die tot het ogen
blik waarop Zoetemelk zijn groepje
Goudsmit-Hoff na een seizoen in dienst
Helemaal gratis zal de titel echter
niet ztfn. In de behangersformatie be
stond al de afspraak dat de kampioen
Om alle risico’s voor een herhaling
uit te sluiten, greep de Brabantse te
gelzetter naar ongeoorloofde middelen.
Met nog 200 meter te gaan sneed hij
zijn laatste belager over de hele breed
te van de weg, waardoor Koken bijna
op een motor botste. Van een sprint
was geen sprake meer. Spetgens ging
onbedriegd als eerste over de streep,
maar daarmee was het spel nog niet
helemaal gespeeld.
Voor de 21-jarige Ben Koken bete
kende dat voor de tweede maal in zijn
wielcarrière een plaats in het spotlight.
De eerste keer dat hij zich in Neder
land op de voorgrond werkte was twee
jaar geleden in de Ronde van Neder
land. De Grevenbichter zegevierde toen
in de laatste rit, een eenmalige presta
tie, waar hij lang op moest teren.
Geen lachje kon eraf op het erepodium bij de amateurs. Ben Koken (links), de
nieuwe kampioen, staat wat beteuterd naast zijn gedeklasseerde voorganger
Jan Spetgens.
De uitslag luidt: 1 en kampioen van
Nederland: Ben Koken (Grevenbicht)
165 km in 4.01.53, 2 Jan Spetgens
(Someren) z.t., 3 Frits Slüter (Kerkra-
de) op 41 sec, 4 Hennie Kuiper (Dene-
kamp) z.t., 4 Jan Raas (Heinkenszand)
z.t., 6 Jacob Langen (Kerkrede) op 53
sec, 7 Aad van der Hoek (Dirksland)
op 1.05, 8 Cor Boersma (Treebeek) op
1.10, 9 Jo van Pol (Montfort) op 1.22.10.
Cees van Dongen (Oudgastel) zt. 11
Harry van der Groezen (Made) zt, 12
Piet van Katwijk (Mill) z.t., 13 Frits
Schür (Hogezand) z.t., 14 Gerry Knete-
mann (Amsterdam) zt, 15 Henk Prin
sen (Hank) zt.
Met nog vier ronden (van 7,5 kilo
meter) voor de boeg kristalliseerde zich
uit de grote groep een vijftal koplopers:
Koken, Sluper en Spetgens af. Toen
Slüter kort daarna afviel, konden
Spetgens en Koken zich in de laatste
beklimming opmaken voor de sprint.
land, en dat alleen omdat Theo van de
Leeuw voor de eer bedankte. Jan Kui
per, ploegleider van de Nederlandse
equipe in deze door Hennie Kuiper
gewonnen Milk Race, vertelt: „Het was
de eerste keer dat Koken door de
KNWU werd uitgezonden. Niettemin
won hij toch direct het bergklasse-
ment. Koken klom erg gemakkelijk,
maar voor de rest is hij nog erg
onervaren. Hennie Kuiper moest steeds
zeggen wat hij moest doen, wanneer hij
moest springen. Ben Koken zou meer
voor uitzending naar buitenlandse ron
den in aanmerking moeten komen.
Want in Nederland komt hij in „plat
te” koersen niet tot zijn recht”.
Ondanks het feit dat Jan de Vries
moest afhaken bewees Angel Nieto
op het circuit van Assen toch wel
een uitzonderlijk coureur te zijn. De
Madrileen zegevierde zowel in de
50- als in de 125 cc klasse.
Zoetemelk: „Ik dacht wat hij kan,
kan ik ook. Ik bleef rondenlang achter
hem rjjden. Hjj reed goed, maar
ik wist dat zijn krachten zouden min
deren. Mijn kans kwam al was het
misschien wat laat. Zo’n gelegenheid
doet zich maai* oonc in onn nrö/istriid
het aandeel van zijn teamgenoten in
ieder geval zal honoreren met ƒ3000
(voor de hele ploeg). Pellenaars vulde
dat bedrag gisteren nog aan tot dui
zend gulden per man. Dat het eindsal-
do van deze dag uiteindelijk in het
voordeel van Tabak uit zal slaan, lijdt
geen twijfel.
De wedstrijd ging verder achter de
groene tafel, waar direct na het duel
het protest van Koken ter sprake
kwam. Er werd uitgebreid gedebateerd.
De betrokken renners en de wedstrijd-
commissarissen die het incident van
nabij hadden gevolgd, mochten hun
woordje doen, waarna de jury het
enige rechtvaardig oordeel velde: Ben
Koken kampioen. Zoals te verwachten
was, kon Spetgens zich daar allerminst
mee verenigen. „Kan ik er wat aan
doen, dat die motor in de weg reed”,
repliceerde hij weinig overtuigend. La
ter op de avond gaf hij zijn overtre
ding ronduit toe, waarmee het hoger
beroep dat hij aantekende, wel in een
vreemd daglicht werd geplaatst.
Dat die motor op dat beslissende
moment van zijn overtreding al in de wed-
stijd was, was zonder meer fout. „Maar”,
voegde jurylid Wim Jeremiasse er aan toe,
„was die motor er niet geweest, dan zou
Spetgens Koken toch tegen de dranghekken
gereden hebben”. Dat Spetgens op het
moment van zijn overtreding al ee
voorbij zoefde,zelf tot de kanshebbers
hoorde, kort voor het einde af.
VALKENBURG. Tweeën
twintig beklimmingen van de Cau
berg waren zaterdagmiddag nog
niet voldoende om de amateurwie-
lerkampioen uit de 140 deelnemers
te selecteren. Na 165 slopende ki
lometers waren er nog twee gega
digden voor de titel, die hun met
gezellen tijdens de race met de
regelmaat van de klok af hadden
zien haken: titelverdediger Jan
Spetgens en de Limburger Ben
Koken. Nog geen week eerder was
dit tweetal ook al betrokken ge
weest bij een finale. Dat gebeurde
in een criterium in Stavelot, waar
zij met een derde Belgische cou
reur vooruit zaten. De Belg won de
eindsprint, maar wat voor Koken
belangrijker was, Spetgens moest
genoegen nemen met de derde
plaats, omdat hij hem in de spurt
voorbij stak. Die ontknoping lag
Spetgens nog vers in het geheugen
toen hij zaterdag voor de laatste
maal de top van de Cauberg na
derde.
Ruud Stokvis lijkt weer helemaal
op tijd terug voor de Olympische
Spelen in München. De man die na
Mexico uitblonk m matige presta-
ties behaalde tijdens roeiwedstrijden
op de Bosbaan met Roel Luynen-
de
Langzamerhand werden de reserve»
in de groep van 33 ook aangesproken.
Een van de eersten die het laatste
achterwiel los moest laten was Fedor
den Hertog. Op een traject van enkele
kilometers liep hij snel een achterstand
van 50 seconden op, die later uitgeroei
de tot enkele minuten. Den Hertog had
zijn excuus later aan de finishlijn
klaar: „Ik kreeg last van mijn maag.
Het duurde kort, maar het kwam juist
op het beslissende moment”. Ondanks
deze klachten werd liet in Valkenburg
duidelijk, dat er nog heel wat moet
gebeuren, wil Den Hertog ziet weer als
de absolute topper doen gelden. Minder
spectaculair, omdat hij bekend staat
als een slecht klimmer, was het afha
ken van Cees Priem. Hij klaagde over
kramp.
15. Wim Kelleners
16. Henk Benjamin»
Met zijn overwinning op het Valken-
burgse „bergcircuit” bevestigde Koken
de woorden van Jan Kuiper. De Lim
burger verdiende met zijn titel in ieder
geval vast een plaatsje in de voorlopige
Olympische ploeg van Joop Middelink
en de voorlopige ploeg voor de Ronde
5.49, 2. Jan van Katwijk (Turnhout)
op 6.31, 13. Mathieu Pustjens (Rooste
ren) op 6.53, 14. Kees Koeken (Avht-
maal) op 7.00,
(Born) op 7.13,
(Hollandscheveld) op 7.59, 17. Jos van
der Vleuten (Helmond) z. t., 18. Ben
Janbroers (Zaandam) op 8.05, 19. Harry
van Leeuwen (Den Haag) op 8.28, 20.
Matthijs de Koning (Scherpenzeel) op
8.41.
Wagtmans was het die de hele meute
al honderd meter na de start (de
wedstrijd was 187,5 km lang) tot aan-
zetten noopte. De coureurs in het pele
ton (of wat daar tenslotte nog van
over was) hebben hem niet meer te
ruggezien. Alleen Tabak en Zoetemelk
draaiden beter, maar een derde plaats
in deze slopende koers was toch meer
dan hij aan het begin van de wedstrijd
had durven hopen. Kees Pellenaars, tot
tranen geroerd na aankomst van Ta
bak: „Ik ben blij met het kampioen
schap van Tabak, maar ik ben min
stens even gelukkig met de terugkomst
van Wagtmans zo kort voor de Tour.”
De Willebrorder kon de woorden van
zijn ploegleider alleen maar onderstre
pen. Nadat hij in de Ronde van Zwit
serland uit de strijd was genomen,
trainde hij dagenlang op de Cauberg.
Dat hij in de beslissende fase macht
tekort kwam om de trui te pakken,
kon zijn goede stemming niet beder
ven. Wagtmans: „Toen wij met zijn
drieën vooruit zaten en ik voelde dat
het niet zo goed meer ging, heb ik
Tabak geadviseerd om alleen door te
gaan.”
Tino Tabak mocht na afloop gemak
kelijk praten, tijdens de koers leek het
er toch lange tijd op dat Zoetemelk
hem serieus zou gaan bedreigen. „Dat
had ik niet meer voor mogelijk gehou
den”, zei een teleurgestelde Wim Sche
pers nadat hij twee ronden voor de
finish zijn rugnummer had ingeleverd,
„toen Zoetemelk sprong, dacht ik dat
hij in een verloren positie reed.” Voor
de gedoodverfde favoriet was er geen
eer meer te behalen. Hij verliet het
parcours voortijdig. Schepers: „Zoete
melk en ik hebben te veel op elkaar
zitten letten. In eerste instantie hebben
we elkaar in het pak gestoken. De
beslissende sprong van Zoetemelk kon
ik niet meer voorkomen. Terwijl ik
boven op de berg even blokkeerde om
naar adem te happen, schoot hij langs
me. Rokado heeft het vandaag niet
best gedaan. Ik denk toch dat wij ons
in de Tour de Suisse een beetje te veel
hebben moeten forceren in dienst van
Louis Pfenninger.”
Tino Tabak verspeelde in de laatste
ronde nog enkele seconden op Zoete
melk, maar had niettemin nog 1 mi
nuut en 6 seconden over toen hij de
finish passeerde. Het eerste kampioen
schap voor de tweedejaars prof (die
Flandria vorig jaar wisselde voor
VMVUUWWUVWUWUWUVUUWVUWUWUVUWUVVV,
Gesterkt door het succes van de nationale
kampioenschappen op de weg („We hebben
een belangrijk bedrag kunnen reserveren")
heeft het duo Ton Vissers-Gerard Sterk de
KNWU aangeboden op korte termijn op de
Cauberg het wereldkampioenschap wielren
nen te willen organiseren. Vissers en Sterk
zullen daartoe het draaiboek van Heer 1967
bestuderen en in augustus de strijd om de
regenboogtrulen in Marseille en Gap gaan
bijwonen.
De wereldkampioenschappen voor 1973 zijn
intussen al toegezegd aan Spanje. Kandidaat
voor 1974 is Montreal, dat wellicht alleen de
amateurs zal nemen. „Mocht dat zo zijn, dan
zullen wij ons kandidaat stellen voor de
profs, op weg en baan (Olympisch Stadion)”
aldus Vissers. Eventueel zal Nederland ge
gadigde zijn voor de organisatie van profs
en amateurs in 1975 want „in principe zijn we
bereid alles te nemen”.
W1AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA».
Goudsmit Hoff na één seizoen in dienst
van Joop Zoetemelk te hebben ge
fietst), sinds hij in ’65 de amateurtitel
van Nieuw-Zeeland (waar hij 26 jaar
geleden werd geboren) veroverde. Een
kampioenschap ook waar hij van tevo
ren letterlijk geen cent extra voor over
had. Tabak: „Ik had zaterdagavond de
diensten van mijn ploeggenoten kunnen
kopen. Dat had me veel geld gekost en
zelfs dan zou ik nog niet zeker van het
kampioenschap geweest zijn. Maar ik
ben pas voor het tweede jaar beroeps
renner, zoveel geld kan ik daar niet
insteken. Daarom heb ik geweigerd.”
aan Zee) de 187,5 kilometer in 4.34.11,
2. Joop Zoetemelk (Germigny l’éveque)
op 1.06 min., 3. Rini Wagtmans (St.
Willebrord) p 2.29 min., 4. Jan Krekels
(Sittard) op 4.09, 5. Ger Harings
(Scheulde) z. 6. Harm Ottenbros
(Hoogerheide)op 5.02, 7. Wim Prinsen
(Hank) z. t., 8. Gerard Vianen (Kocken-
gen) z. t., 9. Eef Dolman (’s Graven
deel) z. t., 10. Leo Duyndam (Poeldijk)
z.t., 11. Harry Jansen (Westzaan) op
(Van onze sportredactie)
VALKENBURG. Voor enkele uren kon iedereen de teleurstellende
resultaten van de Nederlandse beroepsrenners in het voorseizoen ver
geten. Voor één keer herleefde de stervend gewaande nationale beroeps
wielersport. tienduizenden toeschouwers langs het Cauberg-circuit
waanden zich getuige van een spektakel a la Tour de France. En toch
waren het nog geen 40 coureurs, waarvan er 20 bij voorbaat al geen
enkele rol konden spelen, die ’s morgens met 25 rondjes op de Cauberg
voor de wielen van start waren gegaan. Zij boden de wielersupporters
echter een wielerhappening, waarvan copieën slechts in de oudste ar
chieven terug te vinden zijn. Opmerkelijke prestaties waren er legio.
Daar was in de eerste plaats natuurlijk de allesvernietigende solo van
Tino Tabak, niet helemaal tevreden teruggekeerd uit de Ronde van
Zwitserland, maar onhoudbaar op de Cauberg; daar was de minstens
evengrote krachttoer van Joop Zoetemelk, die vanuit geslagen positie
een tegenaanval ondernam en uiteindelijk alleen Tabak voor zich moest
dulden en daar was tenslotte de onverwachte terugkeer van Rini Wagt
mans, de vedette van Goudsmit-Hoff, die tot nu toe zelfs geen knechten
rol kon vervullen.
voor. En dan moet je direct toeslaan,
keihard.” Het offensief dat de Franse
Nederlander er in de 21e omloop uit
perste was ongelofelijk sterk. Met eerst
Krekels en later Harings aan het wiel
pakte hij in een ronde één minuut 20
terug, stak een groep met Van Leeu
wen, Ottenbros, Jan Janssen, Harrie
Hansen, Prinsen, Dolman, Vianen,
Duyndam en Krekels als een sneltrein
voorbij, passeerde de door Tabak losge
reden Wagtmans en De Koning en
nestelde zich op één minuut en 45
seconden achter de Noordhollander.
Alle coureurs die in aanmerking kwa
men voor een plaats in de wegploeg
(de geselecteerden voor de baanploeg,
waaronder Klaas Balk en Roy Schui
ten, mochten niet meer mee doen)
gaven acte de présence. Zij waren nog
allemaal vertegenwoordigd in een
groep van 33 man, die halfkoers (na
82,5 kra.) aan kop reed. Aan kop was
op dat moment eigenlijk de juiste uit
drukking niet meer, want de enkeling
die zich nog achter deze concentratie
bevond, was te verwaarlozen. Halver
wege de wedstrijd waren er al zo’n
honderd coureurs afgestapt.
Zoetemelk: „Ik heb in het eerste
deel van de wedstrijd weinig kunnen
doen, omdat Wim Schepers constant op
mijn wiel reed. Demarreerde ik, dan
haalde hij me terug. Daarbij kwam
dan nog de overmacht van Goudsmit-
Hoff, wat voor mij de koers onmoge
lijk maakte.” De titelverdediger zag op
den duur het nutteloze van zijn pogin
gen in, vroeg Eef Dolman en Jan
Janssen (Matthijs de Koning, zijn der
de ploegmaat zat al vooruit) te ont
snappen en ging op zijn beurt aan het
wiel van Wim Schepers hangen.
stuk op Koken voor lag en hem wel
licht toch verslagen zou hebben, speel
de volgens de jury geen enkele rol.
Jeremiasse: „Persoonlijk geloof ik ook
dat Spetgens wel gewonnen zou heb
ben, maar dat doet niet ter zake. Het
ging om de overtreding van Spetgens,
die duidelijk van zijn lijn afweek.
Daarom is hij gestraft”.
Jos Hermens verbeterde tijdens de
drielanden-atletiek ontmoeting Bel
giëDuitsland en Nederland het
nationale record op de tien kilomet-
ter met maar liefst negentien se
conden. Hij liet de formidabele tijd
van 28.45.8 afdrukken.
Matthijs de Koning, Rini Wagtmans en Tino Tabak (v.l.n.r.) tijdens hun ontsnapping, die tenslotte uit zou lopen in een
solo van Tabak.
Daarmee begon de grootse finale,
want terwjjl Tabak met nog dertig
kilometer voor de boeg aanstalten
maakte om zich van zijn medevluch
ters, Matthijs de Koning, die na een
verloren seizoen ook een zeer goed
kampioenschap reed, en ploegmaat Ri
ni Wagtmans te ontdoen, begon Joop
Zoetemelk, op 3 minuut 5 van de
leider, aan zijn laatste wanhoopspo
ging.
van de Toekomst. Koken: „Als ik zo
blijf rijden denk ik er wel over om
prof te worden, maar dan zeker niet
voor de Olympische Spelen”. Coach
Joop Middelink had zich zaterdag geen
duidelijker selectie kunnen wensen.
Tabak zwoegde intussen met zijn
eigen problemen. Hij reed nog niet zo
soepel als hij zou willen, maar zelfs in
die toestand was hij nog in staat tot
een werkelijk groots optreden. Tabak:
„ik moest nog te veel naar mijn zin op
m’n kracht rijden. Daarom had ik die
eerste rondjes alleen op kop, angst
voor wat er achter me gebeurde. Ik
schrok ook toen ik hoorde dat Zoete
melk alleen jaagde, maar de tijd bij
het ingaan van de laatste ronde (Zoe
temelk zat toen op ruim een minuut,
red.) stelde me gerust. Om dat op zo’n
korte afstand goed te maken, daar is
een Merckx voor nodig.’
Gerd Müller, de man die tijdens
de Europese kampioenschappen al
voor het nodige vuurwerk zorgde,
bracht zijn doelpuntentotaal in de
Bundesliga dit weekeinde op het
absolute record veertig.
Eerder deze maand tekende zich
echter het eerste herstel af. Koken
mocht mee naar de Ronde van Enge-
1.-
burg twee overwinningen in
twee zonder-stuurman.
