Scheidsrechters krijgen het moeilijk Honkbal weekconfrontatie Cuba en Amerika tussen Programma Grootste honkbalspektakel ooit hier vertoond Haarlemse SULLIVAN WIL PRAATJES OVER honkbalweek RACISME UIT DE WERELD HELPEN in 1972 Lyman Parts komt mee naar Haarlem 18 DONDERDAG 29 JUNI 1971 Poule A Poule B 4 vrijdag 30 juni 20.00 CubaN icaragua zaterdag 1 juli 14.00 CubaSullivans SullivansCuba vrijdag 7 juli 20.00 NicaraguaSullivans zaterdag 8 juli 20.00 GoldpannersSullivans zondag 9 juli 14.00 NicaraguaCuba Waarde 20.00 GoldpannersNicaragua zondag 2 juli 14.00 CubaGoldspanners maandag 3 juli 20.00 SullivansN icaragua dinsdag 4 juli 20.00 SullivansGoldpanners woensdag 5 juli 20.00 GoldpanersCuba donderdag 6 juli 14.00 N icaraguaGoldpanners 20.00 Sterker Vertrouwen Kort vrijdag 30 juni 14.00 Ned. Antillen—Nederland zaterdag 1 juli 17.00 NettunoAntillen (Badmintonpad) zondag 2 juli 20.00 NederlandNettuno maandag 3 juli 14.00 NederlandAntillen dinsdag 4 juli 14.00 AntillenN ettuno woensdag 5 juli 14.00 Nettuno—N ederland vrijdag 7 juli 14.00 AntilenN ettuno zaterdag 8 juli 14.00 N ederlandN ettuno zondag 9 juli 11.00 N ederlandAntillen SH 1 RE. ZVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVWVVVVVVWVVVVVVVVVVVVVVVV^^ (Van onze honkbalmedewerker) \AfVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVV' De Cubaanse honkbalploeg arriveerde gisteren in Zandvoort, waar het team logeert tijdens de Haarlemse honkbalweek. (Van onze honkbalmedewerker) HENK KNOL AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAJU Daarna voor JAN VENEMA. gesuggereerd, dat hij racist zou zijn, om dat in zijn team alleen maar blanken speelden. Een en ander is ook tot Sullivan zelf doorgedrongen en om te bewijzen dat de suggestie op praatjes berust, heeft hij bericht, dat zich tijdens de honkbalweek in zijn gezelschap zal bevinden de niet blanke burgemeester van Grand Rapids, de heer Lyman Parts. Ook zal Sullivan de voormalige Major League scheidsrechter Emmett Ashford, eveneens een kleurling, mee naar Nederland nemen. Ashford was scheidsrechter in de American league van 1966 tot en met 1969. In 1967 werd hij uitverkoren tot hoofdscheidsrechter bij de ALL STAR GAME.' Van zijn team zegt Sullivan, dat het een sterk team is en dat vijf van zijn negen werpers van Hollandse afkomst zouden zijn. Dat dit voor drie van hen zeker het geval zal zijn, valt wel op te maken uit hun achternamen. We doelen hier op Brad Vanpelt, Steve Vanderlaan en Bruce Fritzema. De Amerikaanse teams zullen het toch zwaar te verduren krijgen tegen vooral wereldkampioen der amateurs, Cuba. Cu ba is door de jaren heen een land ge weest, dat veel goede honkballers voort bracht. Voor de laatste revolutie heeft het tientallen honkballers afgeleverd aan de Major Laegue in de Verenigde Staten. rivaliteit tussen de Italiaanse en Neder landse ploeg, die aan de wedstrijden, die deze ploegen tegen elkaar spelen, toch altijd een extra dimensie geven. Als de Italianen ooit de kans hebben gehad om Nederland in het zand te doen bijten, dan zou dat voor ons gevoel deze keer kunnen zijn geweest. Verschillende omstandighe den immers zijn er de oorzaak van dat het Nederlands team niet op topsterkte kan uitkomen. Het bedanken van Boude- wijn Maat en van Hudson John betekent verdedigend als aanvallend toch wel een geduchte verzwakking. Ook het door bles sures niet aanwezig kunnen zijn van cat cher Hans Augustinus en Kramer Freher is voor de Nederlanders een tegenvaller. Hoewel vrijdag reeds de eerste wed strijden worden gespeeld, zal de officiële opening van het toernooi plaats vinden op zaterdagmiddag, voorafgaande aan de om 14.00 uur beginnende wedstrijd Cuba- Sullivans. De staatssecretaris van het mi nisterie voor CRM, de heer Vonhoff zal de eerste bal werpen. len en dat maakt de tegenpartij onze ker. De Amerikaanse ploegen Alas ka Goldpanners en Grand Rapids Sul livans zullen daar „power” tegenover stellen. Dat betekent dat men pitchers inzet met een verbluffend harde rechte bal en hitters die allemaal in staat zijn om de bal in het kleine Pim Mulier Stadion over de hekken te slaan. Naar Amerikaanse maatstaven is het Haar lems honkbalstadion klein, ook al is het onlangs enigszins vergroot. De meestal vochtige lucht in Nederland echter zou er wel eens de oorzaak van kunnen zijn dat de Amerikaanse klap pen minder ver uitvallen dan in Alas ka of Michigan. HAARLEM. De zevende Haarlem se honkbalweek zal in het teken staan van de Cubaans-Amerikaanse confron tatie. Het verhaal is bekend: Cuba en Amerika liggen elkaar niet zo en Cuba pakte drie jaar geleden het wereld kampioenschap bij de amateurs, net voor de V.S. Juist in de „national pastime” werden de Amerikanen met neuslengte geklopt. De Cubaanse honk- balhelden werden luisterrijk onthaald en zelfs Fidel Castro was bij de aan komst aanwezig. Een jaar later in Columbia, waar Nederland afging als een gieter herhaalde de geschiedenis zich: na een beslissingswedstrijd werd Cuba weer eerste, weer voor de V.S. Het vorig jaar werd het toernooi om de wereldtitel op Cuba zelf gehouden en toen deden de Amerikanen niet mee: Cuba pakte de titel voor de derde maal in successie. Dat Cubaans succes zit de Amerikanen niet lekker. Het wordt gekleineerd in Amerikaanse honkbalkringen. Zo las ik in een van de publicaties van de Alaska Goldpan ners dat Cuba een keer de Panameri- kaanse Spelen had gewonnen, maar Cuba is wel degelijk al drie jaar het sterkste amateur-honkballand ter we reld. Het moge duidelijk blijken dat de scheidsrechters in de komende tien da gen voor een zwaar karwei komen te staan. Te meer daar er slechts een enkele scheidsrechter uit Cuba of Amerika aanwezig zal zijn. Het mee- rendeel der umpires komt uit Neder land en deze scheidsrechters zijn het honkbal in de A-poule niet gewend. Werd het Nederlandse team immers niet in een andere poule ingedeeld? En dat gebeurde om dezelfde reden: het Nederlands honkbal is van een andere dimensie dan dat van de A-poule. Dus komen de Nederlandse scheidsrechters voor een uiterst zware taak te staan. actief in het Amerikaanse tophonkbal. Omstreeks 1959, toen er sprake was van het instellen van een derde Major league in Amerika, werd overwogen om Havanna deel van die league te laten uitmaken. Wat de spelers van het team dat naar Ne derland komt, betreft, willen we het pu bliek nu reeds wijzen op het spectaculaire honklopen van de Cubaanse openingshit- ter Wilfredo Sanches. Het vierde team, dat is ingedeeld in de A-poule, is dat van de Centraalameri- kaanse staat Nicaragua. Omtrent de sterk te van dit team zijn de meningen wat verdeeld. Bij de wereldkampioenschappen in 1970 kwam het niet bijster sterk voor de dag. Tegen het Nederlands team be haalde het toen slechts een nipte 5-4 zege. Bij de wereldkampioenschappen van ver leden jaar evenwel zag het kans na we reldkampioen Cuba op de tweede plaats te eindigen. Dit resultaat doet ons ver moeden, dat de Centra alamerikaanse ploeg voor de overige drie teams een niet te onderschatten tegenstander zal blijken. Door het zich terugtrekken van de Italiaanse nationale ploeg, heeft de B- poule ongetwijfeld aan waarde verloren. Niet, omdat de Italianen nu zo’n sterk Ik vind dat een oneerlijke opgave voor onze umpires, die ik een warm hart toedraag. Scheidsrechteren is op zich al een zware taak, in naar Nederlandse begrippen super honk bal optreden is een bijna onmogelijke! Vooral omdat in de CubaVS^wed- strijden meer op het spel staat dan zo maar een wedstrijd. Ik hoop dan ook van ganser harte dat (mochten er Ne derlanders worden ingezet als hoofd scheidsrechters) zij zich kunnen hand haven! Het aantal pitchers, dat coach Ron Fraser heeft geselecteerd, bedraagt zeven. Naast bekende namen als Herman Beid- schat, Jan Dick Leurs, Nol Beenders en Ade Fijth komen we daarbij de namen tegen van twee veelbelovende jonge wer pers, nl. Charles Urbanus van OVVO en Winnie Remmerswaal van Storks. Door het uitvallen van Hans Augustinus zullen Wim Crouwel en Arnoud Blom voor de catching op moeten draaien. Bij de infiel ders treffen we na jaren weer aan de naam van Simon Heemskerk, die voor de eerste honk-positie in aanmerking komt. Het tweede Amerikaanse team, dat acte de presence zal geven, is voor de Neder landers geen onbekende. De Sullivans uit Grand Rapids zullen voor de vijfde keer aan het toernooi deelnemen. In 1963, 1968 en 1969 traden zij als overwinnaar uit de strijd te voorschijn, verleden jaar moesten zij de eer laten aan de California Stags. Dit laatste is bij team-eigenaar Bob Sulli van slecht gevallen, zo slecht, dat hij heeft bericht met een sterker team dan in voorgaande jaren naar Nederland te ko men. Ten aanzien van de persoon van Bob Hoe dan ook, de zevende Haarlemse honkbalweek staat in het teken van de Cubaans-Amerikaanse confrontatie. Snelheid en perfectie van Cubaanse zijde tegen „power” van Amerikaanse kant. Hoe loopt dat af? Door de sa menstelling van de non-pro-teams uit de V.S. die hun spelers o.a. kiezen uit verschillende universiteits- of col legeteams en daarom pas drie weken hebben kunnen trainen is de de fensie der Amerikanen inferieur aan de Cubaanse. Daarentegen zul len de Amerikaanse werpers sterker zijn dan hun Cubaanse collega’s. Dat heeft tot gevolg dat de Cubaanse slag mensen alles zullen doen om op de honken te komen. Zij zullen bijvoor beeld proberen om er een „geraakt werper” uit te slepen, want staan de Cubanen eenmaal op de honken dan zijn zij levensgevaarlijk en dat tast de Amerikaanse defensie weer aan. De „power-pitcher” gaat denken, de cat cher is beducht en daardoor eerder geneigd tot fouten maken enz. enz. En op die manier won Cuba al driemaal een wereldtitel! HAARLEM Zoals rechtgeaarde hengelaars snakken naar de opening van het visseizoen, zo ziet honkbalminnend Nederland reikhalzend uit naar het evenement, dat kan worden beschouwd als het grootste spektakel dat ooit in Nederland is ver toond, te weten de Haarlemse honkbalweek 1972. Vrijdag is het dan eindelijk zover. Die middag treden tegen elkaar aan het team van de Nederlandse Antillen en onze nationale ploeg, ’s Avonds volgt dan meteen van de klapstukken van dit sportge beuren, namelijk de wedstrijd in poule A tussen wereldkampioen Cuba en Nicaragua. Naast deze twee komen in poule A nog uit de Sullivans en het voor Nederland vrij wel onbekende Goldpanners uit Fairbanks, Alaska. De informaties, die we over dit team hebben ontvangen, zijn zodanig, dat we het optreden ervan met grote belang stelling tegemoet kunnen zien. Goldspanners heeft een selectie van achttien spelers. Zij worden uit heel Amerika aangetrokken en zjjn vaak college-spelers. die willen trachten een beroepscarrière in het Amerikaanse honkbal op te bouwen. Al met al boezemt ook deze Nederland se ploeg ons toch wel zoveel vertrouwen in, dat het voor het Antilliaans team, dat ook in poule B is ingedeeld, een moeilijke opgave zal blijken om tegen ons nationale feam tot successen te komen. Op dit moment is nog niet bekend, welke spelers voor het Antilliaanse team zullen uitko men. We vermoeden, dat de sterkte van dit team niet veel zal verschillen van het team, dat in 1968 aan de honkbalweek deelnam en dat toen na Sullivans en Nederland, maar voor Italië op de derde plaats eindigde. Manager van het team is Jim Dietz, terwijl de in Nederland overbekende Bill Arce coach is. Goldpanners, dat zaterdag in alle vroegte op Schiphol arriveert en zaterdagavond al moet aantreden tegen Nicaragua, zal worden ondergebracht in hotel „Zomerzorg” te Bloemendaal. de selectie van Heemskerk voor deze plaats voor de keuzeheren een noodgreep is geweest. Toch zijn we er van overtuigd, dat deze geroutineerde speler ook als le- honk-man geen slecht figuur zal slaan. Sinds de betaalde sport in Cuba werd afgeschaft en de uitvoer van Cubaanse talenten naar het betaalde Amerikaanse honkbal werd gestopt, won het Cubaanse honkbal aan kracht met als kroon op het werk drie we reldkampioenschappen. En dat steekt. Uit diverse gesprekken met vertegen woordigers van de Amerikaanse ploe gen in het komende toernooi is mij gebleken dat men ten koste van alles Cuba wil verslaan. Bob Sullivan ver klaarde reeds het vorig jaar dat hij een ploeg kon samenstellen die Cuba baas kon. Goldpanners-manager Jim Dietz heeft ook laten zoeken naar een ploeg die Cuba zou kunnen verslaan. Een Cubaans-Amerikaanse botsing dus in de komende tien dagen in Haarlem. Wat betekent dat voor u als toeschouwer? Het wordt een botsing tussen twee verschillende stijlen. Het Cubaanse team heeft een uitgebalan ceerde defensie met een schitterend sluitende dubbelspel-combinatie van kortestop en tweedehonkman. De Cu banen moeten het niet van kracht hebben, maar van souplesse en snel heid. Staat er eenmaal een Cubaan op de honken, dan betekent dat een groot gevaar voor de tegenpartij. Met naar Nederlandse begrippen onge kende felheid gaan de honklopers ste- In het twaalfjarig bestaan van de Goldpanners heeft de club ca. honderd spelers aan het betaalde honkbal afge staan. Hiervan tekenden er achttien een contract met een Major-league club. Eén van de laatste Goldpannerspelers, die een dergelijk contract afsloot, is de bekende werper Pete Broberg van de Washington Senators. In heel Amerika is Goldpanners bekend om de organisatie van de zoge naamde Midnight Sun Game, die ieder jaar plaatsvindt rond het middernachte lijk uur van de langste dag. Omdat het die nacht in Alaska niet donker wordt, speelt men deze wedstrijd, die ’s avonds om tien uur aanvangt, geheel zonder kunstlicht. Om twaalf uur precies onder breekt de hoofdscheidsrechter de wed strijd, waarna de aanwezigen, meestal vier a vijfduizend mensen gezamenlijk de Alaska Flag Song aanheffen, wordt de wedstrijd voortgezet. De Goldpanners spelen door het korte zomerseizoen in Alaska van begin juli tot eind augustus „slechts” zestig wedstrijden, waaronder een serie „the best of seven tegen aartsrivaal Anchorage Glacier Pilots om het kampioenschap van Alaska. Van de zestig wedstrijden worden er vijfen veertig in Alaska gespeeld en voor de overige vijftien trekt men door heel Ame rika. Het deelnemen van Goldpanners aan de Haarlemse honkbalweek is niet het eerste optreden buiten het Amerikaanse vasteland. In 1966 deed het mee aan een tweetal toernooien in Honolulu en in 1968 maakte men een zeventien-daagse good will trip door Japan. Verschillende steeds is in het verleden wel eens honkbal laten zien, maar wel om de aHL-iift. gag

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1972 | | pagina 18