INVASIE VAN HIPPIES
IN HET VONDELPARK
LANGZAAM OP GANG
Politie verveelt zich
in magisch centrum
publiciteit
gaat ieder
project
„Aan deze
kapot”
V
m -
J
■fl
Stiletto
Tuig
Vla
Riemens
Flower-power
BW
gw# -ftSfc-
Hgte .S';-. a
3
■IBB
1
x
ROLF STALLINGA.
Voorlichter Hoornstra heeft wel de
indruk dat de regelmatige surveillance
effect heeft. Hij vindt het een voor
deel, dat het detachement al meteen in
het voorjaar aan het Kattelaantje is
neergestreken.
„Alleen kleine dingen. Het bestelen
van de melkboer in de buurt. Flessen
melk en vla. Dan heb je natuurlijk
nog veel ouders, die ons om de opspo
ring van hun minderjarige kinderen
vragen. Je kijkt eerst hier, maar ook
in de slaapboten en het Centraal Stati
on. De bekende plaatsen”.
Zijn er al veel strafbare feiten ge
constateerd? I
Gaat de politie opnieuw zoals vorig
jaar in spijkerpakken acteren om min
der op te vallen?
Projectleider recreatie in het Von
delpark, Pieter Riemens, hangt in Stu
dio 7 (een pop-bunker onder de brug)
aan de bar. Achter zijn rug is een
medeweker bezig sinaasappelen en ba
nanen te verkopen, maar de markt is
nog erg flauw.
Hebben de hippies waardering voor
wat er in Amsterdam allemaal kan?
Een paar dagen later lopen we op
nieuw over het gazon van deze tussen
herenhuizen (vaak als hotel vermomd)
beknelde, openbare slaaptuin om de
Een meisje zit tegen een boom en
laat zich door de eerste zonnestralen
betoveren. Ze zegt studente en e en
beetje dronken te zijn. Zelf heeft ze
niet in het park geslapen, omdat een
vriendin haar verteld had dat iedereen
daar zomaar met een stiletto wordt
neergestoken. En die vriendin kon het
weten. Maar nu vindt ze het allemaal
toch wel erg mooi.
Tegen zeven uur begint de long van
het grote stadsleven weer te functione
ren. De „vrije” tram dendert de slapers
wakker. Mensen spoeden zich over de
laantjes van het vondelpark naar hun
werk met achterop hun fiets een
broodtrommeltje. Ze groeten vriende
lijk.
Bron van ergernis voor omwonen
den, die in hun strijd tegen de „over
last van duizenden jonge toeristen, op
sensatie en handel beluste bezoekers,
met criminologisch of sociaal werk be
laste personen, voor ontsmetting, sur
veillance en toiletwagens gebruikte au
tomobielen” tot twee maal toe vergeefs
bij de rechter aanklopten. De grootste
matras ter wereld ook, die tweespalt
zaaide in de kringen van het stadsbe
stuur maar tot dusver evenwel allo
aanvallen gepareerd zag.
hier, wat dat betreft, niet e rger dan
elders”. Hij gelooft dat deze speelplaats
voor modern toerisme al aardig begint
in te burgeren. „Het is tenminste niet
meer zo, dat heel Amsterdam op een
mooie avond uitloopt om hippies te
kijken. Die lol lijkt er een beetje af”.
van het comité „Redt ’n park” wordt
gesuggereerd).
Mede door het betrekkelijk geringe
aantal slapers is er nog weinig crimi
neels gebeurd. Is er een verband te leg
gen tussen dit feit en het verscherpte
toezicht van de politie doordat er dag
en nacht door groepjes van twee agen
ten wordt gepatrouilleerd? We stellen
deze vraag aan hoofdinspecteur Nien-
huis, de baas van het Vondelpark-
detachement. Hij verwijst ons naar
Voorlichting, want zo zegt hij, „als ik
alle publiciteitsmedia te woord zou
moeten staan (zó heb je de New York
Times en de Westdeutsche Rundfunk
voor je neus), hou ik geen tijd over om
in het park te komen”.
Van studio 7 naar informatie-afde-
ling is niet meer dan een stap. Wat de
meesten willen weten is: waar kun je
internationaal telefoneren en waar kun
je slapen. Het antwoord op de laatste
vraag: „from the bridge tot het pavil
joen”. Er is een bord met briefjes van
en voor de slapers. In de trant van
„Hallo Renate, wir waren da um dich
zu suchen. Lasz von dir horen damit
sich deine Eltern keine Sorgen ma-
chen” en „Philippe est arrivé. Je suis
dans le pare”.
jongeren, want het jeugdtoerisme is
eigenlijk nog uitgebleven.
Daar is nog geen beeld van te krijgen.
Het kwam door het slechte weer, maar
dat ziet er nu gelukkig wat beter uit.
Wordt het een echte Hollandse kwak-
kelzomer, dan zie ik het niet zitten”.
Het méfsje met het naar dê^e tijd
beschilderde Madonnagezicht en de
mandoline zet met grote letters haar
naam op papier en daar onder: I love
two tickets from Amsterdam to Mont
eal. Met deze boodschap vlindert ze
naar het publiciteitsbord onder de brug.
Langs twee in ganzepas lopende agen
ten en een bejaarde hengelaar, die
verrast opkjjkt en daardoor niet ziet
dat hij op een minder alternatieve
manier beet heeft. De stenen Vondel
staart naar de hemel en de voorbijgan
ger, die zijn klaagzang over de benarde
veste hoopt op te vangen, komt bedro
gen uit.
zonopkomst te begroeten. Het is vier
uur en het hippievolkje is nog in
diepe rust. Bundeltjes goed, die met
een achteloze handbeweging op het
gras, banken, boomstronken en langs
de waterkant lijken te zijn gedepo
neerd en daarnaast laarzen, die stram
in de houding staan. Het hoofd van
een gebeeldhouwde naakte vrouw is
versierd met een rode roos.
De speciaal op beminnelijk optreden
geïnstrueerde gezaghandhavers verve
len zich een beetje. Ze zijn van de
hoofdstedelijke bureau’s geplukt en
daar’is veel meer werk aan de winkel.
Mario de kapper, die eens de lokken
van de hoofdstedelijke society schikte,
geeft aan het begin van deze week wat
problemen als hij „high” is en half Am
sterdam van zijn muziek wil laten
meegenieten, maar verder is het rustig.
Is het moeilijk wennen? „Ach, het is
een beetje stappen. Je doet je werk.
Alleen liggen de normen anders. Als
een vent in het Leidse Bosje ligt te
pitten, pak je hem in zijn kraag maar
hier mag het. Dat is het verschil”. Hij
bekent de controle op papieren wel
eens als voorwendsel te gebruiken om
een praatje met de stonies aan te
knopen.
Op dat moment nadert een meisje
(met een bloem in haar hand). Agent:
„Heb je die voor mij geplukt? That
flower for me?” Zijn gezicht straalt bij
deze geslaagde grap. Ook nog nadat de
aangesprokene een honende blik op
hem heeft afgevuurd. Flower en power
maar, zo lijkt het, te mager voor
flower-power.
Op het hek rond het standbeeld van
Vondel hangen slaapzakken te drogen.
Een Pakistaanse jongen lijkt met zijn
fluit de regenwolken te bezweren.
Maar de grote uittocht is dan al be
gonnen en als het water met bakken
tegelijk uit de hemel valt, is het Von
delpark ineens erg leeg.
Riemens: „Het loopt hier lekker.
Overdag 150 man en ’s avonds 200. Het
zijn voor tachtig percent Amsterdamse
De voortzetting dit jaar van het
tamelijk kostbare Vondelpark-
experiment getuigde meer van
gastvrijheid dan van goed koop
manschap, want ondanks het
wegslepen van de ook al bekriti
seerde slaapboten uit de grachten,
bleven er van de tweeduizend
bedden in de sleep-ins vele onbe
zet. Maar ook de verwachte in
vasie van stonies, hippies en an
dere langharige vrijbuiters moet
nog goed op gang komen. De
„grote trek” is duidelijk minder
dan vorig jaar, hoewel het aantal
slapers binnen een paar zonnige
dagen van 200 tot circa 600 is ge
stegen en de wekelijkse vluchten
van speciale jongeren-Jumbo’s uit
New York ongetwijfeld nieuwe
impulsen zullen geven. Als grote
spelbederver is aanvankelijk het
bar slechte weer in juni aange
wezen, maar er zijn er ook die het
wijten aan de omstandigheid dat
het met alle zorg omringde
Vondelpark niet meer zo „free” is.
Daarmee wordt gedoeld op het aan
wezige politiemacht je (zeventig man
schappen, ongeveer net zoveel als een
stad als Alkmaar heeft), de twaalf
toiletwagens en de GGD-post met na
me voor „geflipte” druggebruikers
waarvan er vorig jaar een paar zijn
overleden. (Maar dat waren er geen
tweehonderd zoals door aanhangers
Hoornstra: „Natuurlijk heb je re
chercheurs, die achter handelaren in
verdovende middelen aanzitten. Maar
dat gebeurt ook in Paradiso en het is
„De Amsterdamse tolerantie hoe
je dat begrip ook uitlegt stellen ze
erg op prijs. Ze vinden het fijn dat een
stuk Subcultuur hier zomaar mogelijk
is. Kijk, als er in Milaan wat langhari-
gen op een straathoek staat te kletsen,
komt de politie er gelijk op af”.
Pieter Riemens is er nog niet zeker
van, dat het park voor het rugzaktoe-
risme zijn laatste jaar is ingegaan,
zoals door burgemeester Samkalden en
enkele wethouders zou zijn bepleit.
„Als zich dit jaar”, meent hij, „geen
ernstige problemen voordoen, komt het
accent heel anders te liggen. Dan zul
len ze het ook in de gemeenteraad
misschien anders gaan zien. Je moet
niet vergeten, dat er een enorme publi
citeit is geweest en daaraan gaat elk
project kapot. Je krijgt, dat ze met
busladingen vol uit Brabant komen,
alleen om hier hippies te kijken. Dat is
niet zo leuk”.
Over de informatiebalie onder de
Vondelparkbrug leunen twee agenten.
„Het is voor ons goed weer”, meent de
één. „Er is nog niets aan de hand.
Drugs? Met is vrij zinloos om je daar
druk over te maken. Er wordt hier
veel gerookt je ruikt het maar
waar niet? De diefachtigheid van die
hippies valt erg mee”.
De „enige man boven de dertig met
een aardig gezicht” (aldus een klant in
Studio 7) vertelt, dat hem uit gesprek
ken is gebleken, dat de Amsterdamse
situatie in vergelijking met die in
Frankrijk, Amerika en bij onze ooster
buren wel erg uitzonderlijk is.
Amsterdam. Magisch centrum. De
provostad van weleer, die als tastbaar
bewijs van de aangehangen vrijheid en
tolerantie de stromen Internationale
jeugdtoeristen en andere non-confor-
misten hun rugzak laat uitrollen in het
Vondelpark. Mooi-weer-paradijs van
hippe vogels „from the east to the
west”.
te*.
r—
-
I
L
fife - .A-’
