i BETAALCHEQUES GAAN STEEDS MEER WINKELIERS TEGENSTAAN Reclame ondervindt weinig problemen Nederland ver achter in 1 GOZ-voorzitter Swenker: persoonlijke verrichting ts voor patiënt amper van groepswerk te onderscheiden Problemen bij honoreren artsen en specialisten in openheid oplossen Verkoper wil voor zijn geld niet in de rij staan tegenspel consumenten Voor fietsers en diplomaten IL s Alleen oriëntatie over fusie van USO en NOS 14 15 NOG NIETS INTERESSEREN NERGENS fe I k- i b e J mA MAANDAG 14 AUGUSTUS 1972 IM Antwoord op vragen in de gemeenteraad ane -pen ;che na bad laar em- ijk- OOUAN '"y- I I XI J iffi* (Van onze redactie economie) (Van onze redactie economie) BS (Van onze redactie economie) a rs chts- Tel- Jong ■inst: Wim viel werd ■eede aken van 2-0 deze van voor tot rste- door epen iques sclub Het bedrijfsleven, en trouwens ook de overheid, werkten er dapper aan mee om de betaalcheque in korte tijd 'gemeengoed te laten worden. Salarissen konden eigen lijk niet meer contant uitbetaald worden en veel werknemers werden min of meer verplicht een bankrekening of tenminste een girorekening aan te schaffen. Contant geld op zak raakte uit de tijd. Toen heel Nederland ongeveer gewend was geraakt aan de betaalcheque „Wat doet die meneer?” werd er dagelijks vanaf het scherm geroepen begonnen sommi gen zich af te vragen wat voor verschil er nu eigenlijk bestond tussen dat buderwet- menwerking met alle organisaties op het gebied van de gezondheidszorg zo kritisch mogelijk bekijken”. 1 om 7SV. >n de Quel Brit Jario Ge- Ipeed is idens mpi- eëin- innië ank- jom- itede ndag ju- r en l> uit lide- ia’23 eer- ren enthousiast over de proeven en zijn ervan overtuigd dat dit de toekomst van het particuliere betalingsverkeer zal wor den. We hoeven ons dus niet zoveel zorgen te maken over die betaalcheque. Wanneer we de Amerikanen mogen geloven, is de betaalcheque ook maar een verschijnsel van voorbijgaande aard. We zullen alleen een soort magnetische betaalpas overhou den, die straks alle winkeldeuren voor ons zal openen. Zonder geld, zonder cheques. Het enige dat wel nodig blijft, is een rekening met een voldoende saldo, bij een bank. Het is niet geheel duidelijk of di plomaten op de fiets zich daar moe ten opstellen of dat fietsers gebruik mogen maken van de diplomatieke weg zonder douane-controle. UTRECHT De eerste winkeliers, die moeizaam de goed-plakkende, indertijd gratis door de banken verstrekte sticker „Wij accepteren uw groene betaalche ques”, van hun ruiten krabben, zijn in middels gesignaleerd. Het lijkt alsof er zo hier en daar een lichte weerstand is ontstaan tegen het indertijd door de ban ken met veel tamtam uitgevonden nieuwe betaalmiddel. Want die betaalcheques maakten immers contant geld overbodig. Aan de gemeenteraad zijn nog geen mededeling over de plannen gedaan om dat de heer Kieboom B. en W. een nota zal voorleggen over zijn denkbeelden met betrekking tot het toekomstige beleid ten aanzien van het USO en de procedure die daarbij moet worden gevolgd. Zodra B. en W. zich een oordeel over de nota hebben Die advertentie is opgesteld in Amerika. Hij wordt daar aan de kranten aangebo den door nijdige consumentengroepen, die strijden voor eerlijkheid in de reclame. De tekst is ook verwerkt in radio- en televisiespots. Hij wordt daarin gesproken door de filmster Burt Lancaster. Tot dus ver hebben alle kranten en omroepfir- ma’s, die deze „contra-advertentie” kre gen aangeboden, hem geweigerd. Maar de verspreiders van deze en ande re contra-advertenties laten zich niet zo makkelijk afwijzen. Zij weten allerlei maatschappelijke belangengroepen voor hun streven te interesseren. Enkele om- roepmaatschappijen, bijvoorbeeld, die de contra-spot hadden geweigerd, kregen prompt daarop een brief van de directeur van de Amerikaanse Consumentenbond, waarin deze zich met zijn hele organisatie achter de sport opstelde. Het publiek, WAO-grens. „Weten willen, dan raak je een stuk discussie Mr. M. Swenker (55) uit Nijmegen is sinds 1 juli de voorzitter van het Gemeenschappelijk Overleg van Zie kenfondsorganisaties Hij is daarmee de opperbaas van de superconsumenten- bond, die het ziekenfondswezen is. Bij het GOZ zjjn de 4 ziekenfonds organisaties, die ons land telt, aange sloten. Dat zijn de federatie VMZ (Van door verzekerden en medewerkers be stuurde ziekenfondsen) in De Bilt, de Nederlandse Unie van Ziekenfondsen in Utrecht, de OAZ (Organisatie Alge mene Zeiekenfondsen) in Amsterdam en de SAZ (Stichting Algemene Zie kenfondsen) in Nijmegen. Swenker is secretaris van de SAZ. In totaal is 70 percent van de ruim 13 miljoen Nederlanders (ofwel 9,3 miljoen Neaerlanders) bij één van de 93 ziekenfondsen aangesloten. De ove rige Nederlanders zjjn vrijwillig verze kerd bij particuliere ziektekostenverze keraars of bij de ambtenarenzlektekos- 1 en verzekeringen. De ziekenfondsen betalen dit jaar naar raming 6,5 miljard gulden voor de ziekenfondsverzekerden en de AWBZ tezamen Van dit bedrag is 4,5 miljard bestemd voor de ziekenfonds verzekeringen en 2 miljard voor de AWBZ. Overal is de zaak in beweging. Zo heeft het ministerscomité van de Raad van Europa dit voorjaar besloten om in de 17 aangesloten landen een aantal maatrege len te nemen, die beogen consumenten te beschermen tegen misleidende reclame. Het moet mogelijk zijn, zo werd gesteld, dat niet slechts de adverteerder, maar ook de advertentiebureaus en advertentieme- dia kranten, tv, enz.) kunnen worden vervolgd wanneer zij willens en wetens de wettelijke bepalingen omtrent mislei dende reclame hebben overtreden. De boetes moeten zo hoog zijn, dat zij een afschrikwekkend karakter hebben. In antwoord op schriftelijke vragen van het gemeenteraadslid mevrouw M. M. Versnel-Schmitz zeggen B. en W„ dat de heer Kieboom voor 20 juli alleen oriënte rende contacten heeft gehad met het mi nisterie, de NOS en de Gedeputeerde voor Culturele Zaken van het provinciaal be stuur van Utrecht. In een gesprek met het bestuur en de directeur van het USO op 20 juli heeft de wethouder zijn persoonlij ke mening over deze kwestie bekend ge maakt. „Als je een recept voor een gulden kunt maken en het is gelijkwaardig aan het medicament van een tientje, moet je niet het dure geven, om maar eens een voor beeld te noemen. We moeten dus zien waar de kosten kunnen worden gedrukt. In dit opzicht staan we daarom een objec tief onderzoek voor. Kortom, allemaal problemen die we moeten doorlichten zonder dat de behandeling van de patiënt er ooit minder door mag worden. Want de Bij de grensovergang van Kehl, tussen Frankrijk en West-Duitsland, kan men een vrij unieke verkeers- aanduiding1 vinden (links boven). se, onhygiënische maar wel degelijke bank papier en die uiterst moderne, schone groene cheques, die met een simpele handtekening al dat geld overbodig maak ten. Nog afgezien van het feit dat de ban ken, en dan even later de giro, de rente op de salarisrekening die rekeningen die recht geven op zo’n mapje groene betaal cheques langzaam maar regelmatig verlagen, blijkt de ontvanger van zo’n betaalcheque steeds minder gelukkig met zo’n papiertje. In feite ontstaat er ook een dwaze situatie. In plaats, dat, zoals vroeger ge bruikelijk was, de koper naar de bank ging om geld te halen om z’n aankopen te kunnen betalen, moét nu de verkoper naar de bank om tenminste geld voor z’n waar te krijgen. De rollen zijn omge draaid. En dat laatste begint steeds meer winkeliers tegen te staan. Lang staan wachten voor je je geld krijgt, moeilijk heden als de cheque niet op eigen naam is uitgeschreven en dat gebeurt nogal eens en nu de laatste bepaling die de banken willen invoeren: de verplichting een uitgeschreven en ontvangen betaal cheque binnen acht dagen in te leveren NIJMEGEN. De nieuwe voorzitter van het Gemeenschappelijk Overleg van Ziekenfondsorganisaties (GOZ), mr. M. Swenker, wil op korte termijn „open ge sprekken” voeren met de specialisten en huisartsen over respectievelijk de struc tuur van de honoreringen en de groeps- praktijken-gezondheidscentra. Mr. Swen ker vindt het hoog tijd, over beide onder werpen „eerlijke, opbouwende gesprekken te openen zonder dat van tevoren voor waarden worden gesteld”. Hij hoopt, dat de Landelijke Specialisten Vereniging (LSV) en de Landelijke Huisartsen Vere niging (LHV), beide gevestigd in Utrecht, welwillend op zijn voornemen zullen rea geren. De huidige honorering van de specialis ten door de ziekenfondsen is gebaseerd op het aantal verrichtingen en, voor de inter ne specialismen, op een bepaald bedrag per verpleegdag. De heer Swenker vindt dat de individuele geneeskunst zich echter meer en meer in de richting van genees kunst in teamverband ontwikkelt. Als ge volg daarvan wordt het voor de fondsen steeds moeilijker de individuele ingrepen nog precies te onderscheiden van de in grepen in coöperatie. „Misschien moeten we denken aan een gedeeltelijke betaling van de specialist voor zijn individuele geneeskunst en een gedeelte voor zijn deelnemen in genees kunst door het team van specialisten”, aldus de heer Swenker. Hij geeft het voorbeeld van een groepje narcotiseurs in een ziekenhuis: „Het mooi ste is natuurlijk, dat zij zo weinig moge lijk in actie hoeven te komen. Want dan zijn er ook niet zoveel patiënten te be handelen. Als je de anesthesisten alleen voor hun ingrepen betaalt, komen ze er aan te kort. Je moet ze dus honoreren op een manier, dat ze ook de uren van hun stand by-zijn vergoed krijgen. Met dit probleem hebben we in toenemende mate te maken, omdat er steeds meer specialis ten in dienst van ziekenhuizen treden”. DEN HAAG. Dit ia een tekst voor een advertentie: „Als u rijdt in een full size Chevrolet uit de jaren 1965 tot '69, of een Nova V-8, of een Camaro uit ’67 tot ’69, dan bent u in ernstig gevaar. De auto’s zijn gebouwd met fouten aan het motorblok. Als u remt en de motor ver schuift, kan de auto accelereren, terwijl tegelijk de rembekrachtiging weg valt. Het gevaarlijkste ia het starten en het nemen van bochten. Als u in één van deze auto’a rijdt, gan dan naar een Che- vrolet-garagemaar langzaam”. aldus de brief, heeft er recht op om tegen-argumenten te horen op commer ciële boodschappen. En daar hebben we een punt waarom het de laatste tijd niet alleen in de Verenigde Staten draait. Steeds meer wordt overal de roep gehoord om weer werk tegen commerciële boodschappen en ook om een positieve beïnvloeding ervan. Zo langzamerhand wordt die roep wat serieuzer genomen. Hiervan getuigt bij voorbeeld al het feit dat je het relaas over de activiteiten in Amerika gedeelte lijk kunt ontlenen aan een objectieve weergave ervan in het Nederlandse recla mevakblad Ariadne. Nog maar kort geleden beperkte dit blad zich slechts tot een sneerend com mentaar, toen een consumentenorganisatie pleitte voor meer praktische informatie in advertenties in plaats van oncontroleerba re aanprijzingen. 23 5 lauw e B: I 3. nale: De zodat de rekening van de bankcliënt op korte termijn met het verschuldigde be drag kan worden verminderd. Want het is in het belang van de bank en de reke ninghouder dat de betaalcheques niet te lang blijven rondslingeren, althans zo zien de banken dat. Er is over en rond de betaalcheques al veel geschreven. De mogelijkheid dat de banken in de toekomst kosten in rekening zullen gaan brengen voor het indertijd door henzelf als klantenbindend uitge dachte systeem, heeft veel stof doen op waaien. Er is zelfs iemand die een boek heeft gewijd aan de problematiek rond de betaalcheque. De wetenschappelijk mede werker van de universiteit in Utrecht, mr. P. Sophie, deed in dat boek een felle aanval op de betaalcheque en somde een hele reeks van gebreken op, die er vol gens hem aan het systeem kleefden. Bijvoorbeeld de risico’s die de verliezer van pas en cheques loopt overigens iets waar de banken bij herhaling voor waar schuwen. Tot nu toe werd eventuele scha de bij wijze van coulance uitgekeerd, maar de indruk bestaat dat de banken in de nabije toekomst bij diefstal en verlies niet meer van plan zijn enige schade te vergoeden. Een ander bezwaar van mr. Sophie was de betaalpas die als legitimatiebewijs dienst doet, maar het in feit niet is. De meeste van de door mr. Sophie genoemde bezwaren gelden nog steeds en het begint erop te lijken dat er steeds meer winke liers zijn die tot de conclusie komen dat het ouderwetse contante geld zo slecht nog niet was. De banken tillen daar niet zo zwaar aan. Zij geloven dat het een verschijnsel van voorbijgaande aard zal zijn. Het is logisch, zo zeggen zij, dat er aan een dergelijk nieuw ingevoerd systeem kin derziekten en gebreken kleven en die zijn er tenslotte om overwonnen te worden. Trouwens, de banken denken al veel verder dan de groene betaalcheque, die in feite nu al weer verouderd is. In de Verenigde Staten worden proeven geno men waarbij al het geld gewoon is afge schaft. Ook cheques bestaan daar niet meer. In samenwerking tussen het com puterbedrijf IBM en een van de grote Amerikaanse banken is een soort krediet kaart ontworpen die in feite en het geld en de cheque vervangt. Een groep van 50 winkeliers deelde 20.000 van die kredietkaarten, die van een soort magnetisch element waren voorzien, onder hun klanten uit. Al die winkeliers stonden rechtstreeks in verbinding met een centrale computer bij de organiseren de bank. Wanneer nu een klant iets kocht, gingen zijn kredietkaarten in een apparaat en via de computer werd dan het door hem bestede bedrag van zijn reke ning geschreven en tegelijk op de reke ning van de winkelier geboekt. Aan het eind van de maand kreeg de klant een afrekening, zodat hij kon nagaan of de computer geen vergissing had ge maakt. Zowel winkeliers als klanten wa- grens, dan wil ik die verandering graag' zien doorgevoerd. Heeft de groep er over wegende bezwaren tegen, dan hoeft die verhoging van mij niet. Opnieuw zeg ik: de mensen moeten het willen, anders geen verandering. Het belang van de betrokke nen staat weer voorop”. Mr. Swenker is in principe bereid een enquête te laten uitvoeren naar de wense lijkheid van verhoging van de zieken fondsgrens naar de we wat de mensen eindelijk ook eens kwijt”, zegt hij. Ook wil de GOZ-voorzitter graag bezin ning op de huidige structuur van de volksgezondheid. De wenselijkheid van een volksverzekering tegen medische kos ten bestrijdt hij niet. Opnieuw echter rijst dan bij hem de vraag: hoe ligt de behoef te. Ook hiernaar zou een degelijke peiling moeten worden verricht. Misschien is de algemene wet bijzondere ziektekosten (AWBZ) voor dit doel uit te breiden, oppert hij. Eén ding wijst de voorzitter van het GOZ vooralsnog af: de invoering van een eigen risico aan de voet voor fondspatiën ten. Hij ziet er het heil niet van in, maar in dit geval is de heer Swenker opnieuw niet de man die zijn standpunt te vuur en te zwaard wenst te verdedigen. Hij zegt: „Als duidelijk zou worden aangetoond, dat een dergelijk risico een goede zaak is, valt er met ons te praten. Zolang dat echter niet het geval is, blijf ik er tegen”. Het credo van de ziekenfondsen om schrijft mr. Swenker als volgt: „Voorko men is beter dan genezen”. Hij licht dat als volgt toe; „De zieken fondsen zijn tè lang in de ban geweest van het medisch kunnen en weten. Het medisch werken is nu eenmaal ontstellend spectaculair. De fondsen beginnen nu steeds meer in te zien, dat de preventie belangrijker is dan de geneeskunde. Daar om vragen de fondsen zich af hoe ze beter bij die preventie betrokken kunnen raken. Kosten voorkomen is voor iedereen ner slot van zaken beter dan kosten UTRECHT. Het college van B. en W. van Utrecht heeft ontkend dat wethouder W. Kieboom van cultuur plannen bekend heeft gemaakt voor afstoting van het Utrechts Symfonie orkest door de ge meente en integratie van het USO in de omroeporkesten. Het is volgens B. en W. evenmin juist dat de wethouder zelf alle voorbereidende besprekingen heeft ge voerd met leidinggevende NOS-functiona- rissen en het ministerie van CRM zonder vooraf intensief overleg te plegen met het USO-bestuur, de orkestleden en de ANOUK, de Algemene Organisatie van Uitvoerende Kunstenaars. als het collectieve specialistische werk in de juiste proporties wordt gehonoreerd. „Daarover willen wij snel een gesprek met de LSV, zonder dat één van de partijen overigens van tevoren stellingen zal moeten betrekken”, aldus Swenker. Met de LHV wil hij een even open gesprek over de stichting van gezond heidscentra. Persoonlijk twijfelt hij eraan, of de vorming van groepspraktijken door huisartsen voldoende soelaas biedt voor het oplossen van de problemen in, wat hij noemt, het eerste echelon de medische behandeling die het dichtste bij de men sen staat). De GOZ-voorzitter meent, dat de func tie van de groepspraktijk meer omvat dan alleen het werk van de huisartsen. Ook het werk van de kruisverenigingen (Groene, Wit-Gele en Oranje-Groene) en het maatschappelijk werk behoren naar zijn gevoelen deel uit te maken van de groepspraktijk. Dit totaal vormt dan het gezondheidscentrum. Swenker: „Ik ben niet tegen de vorming van groepspraktijken, maar ik vind wel dat je in tal van situaties beter een gezondheidscentrum kunt creëren, dat door zijn optimale bemanning optimaal voor de patiënten kan functioneren. Het gaat iedereen in de gezondheidszorg toch in de eerste plaats om het belang van de patiënt. Daarom wil ik graag met de LHV over deze materie van gedachten wisse len”. Een ander probleem is voor de GOZ- voorzitter de betaling van de ziekenfonds loongrens, die op het ogenblik ligt bij 18.800. Swenker: „Ik zou zo graag willen weten of die grens niet is te verhogen naar 28.080, waar nu ook de grens ligt van de wet op de arbeidsongeschiktheids verzekering (WAO). Terwille van de ver eenvoudiging van de administratie is het wellicht dienstig de ziekenfondsgrens naar 28.080 te brengen. Let wel, ik zeg niet dat dit zonder meer moet, maar ik wil er over praten”. „Er zou een onderzoek moeten worden ingesteld naar wat de groep mensen met Zo was er bijvoorbeeld ook een adver tentie van meubelbedrijf Kernhoüt, over een slaapkamer: „Let speciaal op het smalle toiletmeubel, dat u overal kunt plaatsen” Maar nergens stond hoe groot of hoe klein dat toiletmeubel dan eigen lijk wel was. Na een reeks van dergelijke beoordelin gen bestempelde Konsumenten Kontakt de kruideniersbranche als de in vele ge vallen duidelijkste adverteerder. Met in de advertenties van moderne bedrijven veel aanduidingen van aantallen, gewich ten en inhoud. Zodat de consument weet wat hij komt kopen. Ook al lokte deze activiteit van het K.K. driftbuien uit in de reclamevakpers, de aanpak van de Nederlandse consumen tenvoorvechters kan toch alleen maar zeer mild worden genoemd als we hem vergelijken met wat er momenteel in Amerika gaande is. Daarvan ten slotte nog het volgende staaltje: „De populairste middeltjes tegen hoofdpijn zijn Excedrin, Empirin, Anacin, Cope, Vanquish, Bufferin en Bayer. Maar als u de waarheid weet, zal het u moeite kosten die tabletten te blijven slikken”. Dan volgen de conclusies uit een recent rapport van de Amerikaanse medische raad, die erop neerkomen dat die speciale pijnstillers niet beter werken dan aspirine. En, voegt de advertentie eraan toe, vraag dan ook om gewone aspirine, want de officiële van Bayer zijn niet effectiever dan andere. De merk-pijnstillers zijn wèl zes maal zo duur”. Nu moeten we wel eventjes met onze benen op de grond blijven, als we zulke krachtige taal lezen. Want wat zijn er bijvoorbeeld in Nederland voor wettelijke bepalingen? Geen. Er is niets. Theoretisch kan men de misleider voor de rechter dagen. Maar dan moet men wel bewijzen dat men door zijn reclame schade heeft geleden In Nederland bestaat voor deze dingen alleen een codecommissie voor het recla- mewezen, die adverteerders op z’n hoogst dringend kan verzoeken hun fatsoen te houden. En zelfs dat kan die commissie alleen maar doen als hij een klacht uit het publiek heeft ontvangen. Nou, en wie weet waar die commissie zit, mag z’n vinger opsteken. Daarom krijgt de com missie maar zo’n 10 klachten per jaar. Voornamelijk consumentenorganisaties die eens een grief doorgeven. Of van concur renten van de adverteerder. Sinds kort heeft de commissie een nieu we samenstelling. Nu zitten ook Consu mentenbond en Konsumenten Kontakt er in. Deze nieuwe commissie gaat doeltref fender werken, zo is aangekondigd. Voor zitter is mr. N. Bolkestein, tot voor kort president van het Amsterdamse gerechts hof. Voor wie over reclame iets te klagen heeft: het adres is Codecommissie voor de Reclame, N.Z. Voorburgwal 288, Amster dam. Echte doelgerichte actie tegen mislei dende reclame zien we in Nederland (nog) niet. Onlangs was er nog de actie van de Rooie Vrouwen. Goed bedoeld, maar niet zo best omlijnd. Ze hadden gelijk, toen ze zeiden dat vrouwspersonen in de televisie reclame ofwel uit een roman van Courts Mahler ofwel regelrecht uit een eendekooi kwamen gestapt. Maar hun contra-tv-spots in samenwer king met de AVRO leken nergens op Bij een puur duur afwasborsteltje te horen krijgen dat een afwasmachine ook niet je-dat is, of tijdens een robbertje vrijen in het bos te horen betogen dat gewone groene zeep je oksels zo lekker oplucht, daar steekt een mens nou ook niet zo veel van op. Wèl doelgericht was de reclamebeoorde- ling die het Konsumenten Kontakt een aantal maanden lang in zijn voorlich tingsblad Koopkracht gaf. Hierin werden advertenties uit telkens weer andere branches onder de loep genomen. Bijvoorbeeld in de meubelbranche een grote advertentie van Van der Meer. Daarin stond „een magnifieke zithoek”, bestaande uit twee fauteuils en een drie zitsbank, aangeprezen. Informatie die vol gens het KK ontbrak, was de afmetingen van de bank en de fauteuils. En die moet de consument toch wel hebben, voordat hij besluit het bankstel in de winkel te gaan bekijken (Kan het in onze kamer? Kan de deur dan nog open?). De 32-jarige Brit Don Cameron wil, als de wind gunstig is, morgen in een hete luchtballon over de alpen, een onderne ming die volgens deskundigen geen kan» van slagen heeft. Cameron zal in Zermatt, Zwitserland, opstijgen en denkt vier uren later in Noord-Italië te landen. Ziin 30 m hoge vraag, hoe een regeling kan worden over eengekomen waarbij zowel het individuele vergoeden. De kosten die niet te vermij den zijn, moeten wij als fondsen in »a- fondsen zullen nooit dulden dat op de medische behandeling wordt beknibbeld”. Zal blijken, dat deze groep geen bezwaren heeft tegen verhoging van de ziekenfonds ballon is voorzien van twee gasbranders voor de verwarming van de lucht. aan de Culturele Commissie van de ge meenteraad.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1972 | | pagina 15