Zeilers herstelden
zich voortreffelijk
ALLEEN MENTALITEITSK WESTIE
Shane Gould kreeg geen klap
maar deelde er zelf
een uit
FALEN ZWEMPLOEG LOUTER EN
lympische
Spielerei
Van Dam:
„We moeten gewoon veel, veel harder worden”
Wié
13
DONDERDAG 31 AUGUSTUS 1972
Zo'n kleintje
S
AUUiiiuituiuniiiiiiiiiBiRiiiiiniiiiiigiiiiiaiiiiaiuiiiuiiiiiuiuuj
- w.
Ik
(Van onze sportredactie)
1
J
TELEVISIE
om
nu
.Kijk naar
hier
HANS VAN ZENDEREN
(Van onze sportredactie)
enthousiaste Westdultss
RADIO
NICO SCHEEPMAKER
001
REEN
het Russisch aan de tolk, die vervol
gens in een lange volzin vertelde dat
het een kwestie van tactiek was, etce
tera.
ren, dat maakte hen met München in
het vooruitzicht wat nerveus”.
i
weken”, zei Hooley. Op 5 augustus was
hij in Soedan aangekomen, hij kreeg 40
spelers toegewezen, op 15 augustus had
hij dat aantal teruggebracht tot 19
spelers en na de Olympische Spelen
ging hij weer terug naar Oxford Uni
ted!
De Japanner Notuba Taguchi wuift
hier naar het publiek nadat hij de
100 meter schoolslag had gewonnen
in de nieuwe wereldrecordtijd van
1.04.94.
NB
Anke Rijnders tijdens de start van
de finales van de 400 meter vrije slag
dames.
Voor het eerst verscheen Shane Gould
op de persconferentie. Zelfverzekerd ver
telde ze haar verhaal. „In de estafette heb
ik me gespaard; voor mij was het slechts
een warming-up. Dat ik vanavond zou
winnen, stond voor mij vast. Vooral ook
omdat ik de nederlaag van gisteren goed
heb kunnen verwerken. Beverley Whit
field was door haar overwinning op de
Nu moest je ook wel een nurks zijn
om niet al snel op de hand van de
Soedanezen te raken, niet omdat zij zo
goed of aantrekkelijk voetbalden (ze
wonnen alleen maar aan populariteit,
omdat zij ondanks al hun gebreken
toch soms aardig uit de weg konden
met de bal), maar omdat de Russen zo
erbarmelijk speelden. Een stuk sterker,
dat wel, maar alle kansen werden op
kinderlijke wijze om zeep geholpen,
bovendien zat het elftal roestvast in
elkaar, met vier verdedigers die nau
welijks uit hun schulp dorsten te krui
pen, ook niet met slechts twee Soeda-
Over Novella Calligaris, die zich als
eerste had geplaatst, had Shane zich geen
zorgen gemaakt. „Zo’n kleintje, dacht ik
toen ik haar zag, die zal ook nog wel een
hoop tijd nodig hebben om wat te berei
ken.” Shane deed het dus voorkomen
alsof ze niet wist dat Novelle ouder was
dan zij. Wie de Australische wat beter
kent, weet echter, dat Shane-wel degelijk
haar tegenstandsters in de gaten houdt.
nezen in de aanval en een 2^0-voor-
sprong.
Hij bracht het
publiek volledig in extase.
loof me, ik zie echt wel mogelijkheden
straks met een groepje van zeven, acht
echte toppers te komen”.
Eerder al had hij de weg aangewezen
die hij dan wil bewandelen.
West-Duitsland. Ze hebben al het geld in
het zwemmen gestopt dat nodig was. Trai
ners wenden vrijgemaakt en de zwemmers
en zwemsters kregen alle gelegenheid om
keihard te trainen. Daarnaast werden die
dure Zwitserse zwempakken aangeschaft;
kortom alles werd gedaan. Nee, wij waren
niet op de hoogte van het bestaan van die
zwempakken, maar dat is ook niet meer
dan een detail. Ga je het vergelijken, /dan
zijn we maar een stelletje amateurs. Als
we mee willen blijven doen, moesten we
investeren en een hele reeks van vaak
kostbare maatregelen nemen”.
200 meter schoolslag het middelpunt van
de belangstelling in onze ploeg. En ik heb
fijn kunnen meedelen in de vreugde en
me daardoor goed kunnen ontspannen.”
MÜNCHEN. Shane Gould is niet
aangeslagen. De Australische vedette gaf
woensdagavond op niet mis te verstane
wijze antwoord op de sinds haar dubbele
nederlaag van dinsdag (op de 100 meter
vrjje slag) brandende vraag of zfl die
mentale klap wel aan kan. Of ze dat kon.
Meer zelfs: ze deelde op de 400 meter-vrij
zelf een stevige klap uit. In de nieuwe
wereldrecordtijd van 4.19,0 (haar oude
was 4.21,2) greep ze met grote overmacht
haar tweede gouden medaille.
De dreun kwam des te harder aan,
omdat zij ’s morgens in de serie haar
concurrentes in de waan bracht, dat zij
inderdaad met grote problemen kampte.
Achter de Italiaanse Novella Calligaris,
de Amerikaanse Keen Rothhammer, de
Oostduitse Gudrun Wegener en de tweede
Amerikaanse Jenny Wylie plaatste ze zich
als vijfde voor de eindstrijd. Maar in die
finale zette zij de (verrassend) als tweede
finishende Novella Calligaris op een ach
terstand van liefst 3,4 seconden. De Itali
aanse verbeterde overigens voor de twee
de keer haar Europese record en bracht
het op 4.22.4.
KIEL De teleurstelling in het Neder
landse zeilkamp te Kiel over de matige
resultaten van de eerste dag van het
„Wie was uw voorganger?”, werd ge
vraagd. „Ik heb geen idee, ik geloof
een Tsjech of een Oostduitser”, was
Deze onthullende mededelingen over
de waarlijk amateuristische leest,
waarop het Soedanese voetbal nog ge
schoeid is, verleidde mij ertoe nog eens
aan de Russische trainer te vragen of
al die gegevens (drie weken onder de
hoede van trainer, drie grasvelden, ze
ven wedstrijden verloren) hem niet
Vervolgens stelde iemand aan trainer
Hooley van Soedan de vraag hoe lang
hij al in de Soedan werkte. „Drie
naar andere fouten gespeurd. Vergeefs.
„Onze opbouw is goed. Niet uitstekend of
zo, maar gewoon goed en precies het
zelfde als die van de andere ploegen. Ja,
het is jammer. Tot kort voor de Olymp-
sche Spelen waren we iets dichter bij de
wereldtop gekomen. Dat was via tijden en
resultaten tijdens internationale wedstrij
den objectief te constateren. Maar
moeten we weer opnieuw beginnen”.
17.58-18.40: Reportages zwemmen (100
m rugslag dames halve finales, 100
m schoolslag dames halve finales,
400 m vrije slag heren finale, 100 m
vlinderslag dames finale en 200 m
vrije slag heren finale en 200 m
vrije slag heren finale, 100 m vlin
derslag dames finale en 200 m vrije
slag dames finale).
18.40-19.20: Uitzending uit NOS-studio
München en samenvatting hoogte
punten van de dag, al of niet eerder
uitgezonden.
20.21-23.00: Schakelprogramma met di
recte reportages van turnen (vrije
oefeningen heren finale), wielrennen
(individuele achtervolging finale en
sprint achtste finales), judo (tot 93
kg herkansing en finale); Uitzending
uit NOS-studio München; Hoogte
punten uit het atletiek- en zwem-
programma.
23.00-00.30: Samenvatting van handbal
(ZwedenSowjet-Unie), voetbal, vol
leybal, basketball, waterpolo, schie
ten, paardesport, zeilen en boksen
(tweede ronde).
-■
Hooley’s antwoord. „En waarom heeft
men u op zo korte termijn naar de
Soedan gehaald?” Antwoord van Hoo
ley (die ook nog vertelde dat Soedan
over slechts drie grasvelden beschikt
waarop gevoetbald kan worden): „Soe
dan had zeven wedstrijden tegen ande
re Afrikaanse landen achtereen verlo-
nog treuriger stemden, nu zijn ploeg
van gemiddeld 26,5 jaar, met routiniers
als keeper Roedakov (30), Sabo (32),
Choertsilava (29), Kaplitsjni (28), Isto
min (28) en Jevroesjkin (28), maar krap
met 2-1 van zo’n ploegje hartelijke
amateurs gewonnen had. „Integendeel",
zei hij stralend. „Het zou bijzonder
onhoffelijk zijn geweest om veel doel
punten te scoren tegen een land dat
maar drie grasvelden heeft”.
Die slag was voor hem. Maar dat was
de enige slag die hij sloeg, want enkele
Russische journalisten, die ik daarna
sprak, waren treurig gestemd. Een van
hen, die overigens vond dat Rusland
„ontstellend slecht" gespeeld had, wist
daar wel een verklaring voor. In de
eerste plaats speelden de Russen in
déze samenstelling voor het eerst met
elkaar: een „bejaarde” achterhoede en
middenlinie, met een gemiddeld 23-ja-
rige, vrij onervaren voorhoede (op Je
vroesjkin na).
Die routiniers, ging hij verder, zagen
natuurlijk al gauw dat die Soedanezen
elke techniek misten, waardoor de
kans op blessures bij onhandige atta
ques groot was. Daarom hebben zij
zich steeds zoveel mogelijk van direct
contact gedistantieerd, onder het mot
to: „Liever heelhuids in de finale, dan
met blessures in het ziekenhuis”.
Hij was het overigens met mij eens
dat Dinamo Moskou (getraind door
09.54-13.00: Rechtstreekse reportage
zwemmen (100 m rugslag dames se
ries, 100 m schoolslag dames series,
400 m vrije slag heren series, 200 m
vrije slag dames series). Onderbre
king om 10.45 uur voor schooltelevi
sie.
Nu er voor Mark Spitz geen goud te
verdienen viel hij stapte op de 100
meter vlinderslag wel als veruit de snelste
in de finale van vanavond kon de
Japanse schoolslagzwemmer Nobutaka
Taguchi de show bij de heren stelen. De
vier jaar geleden in Mexico in de halve
finales gediskwalificeerde Japanner was
zeker niet de grootste favoriet voor het
Olympisch goud op de 100 meter school
slag. Dat was de Westduitser Walter
Kusch, die voor hem de wereldranglijst
aanvoerde, ’s Morgens in de serie gaf
Taguchi echter al nadrukkelijk zijn visi
tekaartje af. Nadat eerst de Amerikaan
John Hencken het wereldrecord van de
Rus Nikolai Pankin had bijgeschaafd (van
1.05,8 naar 1.05,6) haalde hij er nog eens
een halve seconde vanaf. In de finale
dook hij zelfs een tiende onder de 1.05,0.
14.00-17.58: Directe reportages atletiek
(100 m dames series, 400 m horden
tweede ronde, 100 m dames tweede
ronde, speerwerpen dames finale, 100
m heren halve finales, 800 m héren
tweede ronde, 300 m steeple series,
100 m heren finale 800 m dames
tweede ronde). Om plm 16.15 uur
onderbreking voor samenvatting
hoogtepunten zwemmen ’s ochtends.
i 10.00-19.30: Flitsen van atletiek, wiel
rennen, zwemmen, waterpolo, roeien,
hockey, voetbal, paardesport en judo.
Samenvattingen van zeilen, basket-
ball, boksen, schermen en volleybal.
20.00-23.00: Onderbrekingen in KRO-
programma voor korte reportages
van wielrennen (sprint en finale in
dividuele achtervolging), voetbal en
judo.
23.35-23.55: Olympisch Journaal met
samenvattingen van atletiek, wiel
rennen, zwemmen, turnen, hockey,
roeien, waterpolo, judo, voetbal en
handbal, aangevuld met de laatste
gegevens en uitslagen.
olympische zeiltreffen verkeerde woens
dag in grote vreugde. In alle drie klassen,
waarin de Nederlanders meedingen in de
felle strijd om het zo intens begeerde
metaal, brachten zij het tot een tweede
plaats. Slechts licht getemperd werd de
blijdschap door het feit, dat Ben Staartjes
en Kees Kurpershoek in de Tempestklasse
in het laatste deel van de grote zeilersslag
in de KielerhBoeht door ronduit enige
pech een al zeker lijkende eerste plaats
verspeelden.
Voortreffelijk zeilden woensdag ook Ben
Staartjes en Kees Kurpershoek in de
Tempestklasse. Reeds na het eerste kruis
rak bezette zij de eerste plaats. Zonder
twijfel zouden zij die behouden hebben
als ze tenslotte niet in het vaarwater van
enkele Stars en een FD drie klassen
zeilen op dezelfde baan waren terecht
gekomen. Vlak voor de voorlaatste boei
had het Nederlandse duo nog een voor
sprong van 15 a 20 meter op de grootste
concurrent in deze strijd, de Brit Alan
Warren. Maar na het ronden van de boei
kwam de Nederlandse Tempest onder de
zeilen van maar eventjes drie Stars te
liggen. Een uitwijkmogelijkheid was er
niet, omdat een FD de weg versperde. Dat
kostte het Nederlandse duo de eerste
plaats. De Engelsman lag helemaal vrij en
kon zijn eigen slagen kiezen. Dat gebeur
de zodanig, dat hij Staartjes en Kurpers
hoek de spiegel van zijn schip liet
zien.
Een bijzonder constante race voeren
gisteren Fred Imhoff en Simon Korver in
de Flying Dutchmanklasse. Na een rede
lijke start werkten de Nederlanders zich
in de eerste kruisbaan al op tot een
tweede plaats. Gedurende de gehele wed
strijd kwam er in die positie geen veran
dering meer. Dat zelfde gold ook voor de
winnaar van deze slag, de Russische zeiler
Vladimir Leontiev, die thans in het klas
sement met 15 punten de leiding
heeft.
Imhof ff en Korver staan op de vijfde
plaats met 22 punten. Bij de Tempestklas
se leidt de Brit Warren met acht punten.
Staartjes en Kurpershoek staan op de
vierde plaats met 16 punten. Kees Douze
staat bij de Finn jollen op de veertiende
plaats met 41 punten. Nummer èèn in
deze klaisse is de Rus Potapov, die gisteren
eerste werd, met tien punten.
Voor de Russen was het gisteren een
grote dag. Want behalve bij de Finns en
de FD’s behaalden zij ook de zege bij de
Stars. Hier bleef Boris Boudnikov de baas
over de Duitse grootmeester Willi Kuh-
weide, die tweede werd.
ANNE DE BOER
x -x^
iRBiniBMMnnBMnniUiMiuanaEiBBaHiaaBiiBURiaHi9iaaMHBHiiManuiBMiuiHUBMMnnuMBaainniBBnaBHniainaanMiBai
Heeft u nog een associatie bij de
naam Rhodesië? Nauwelijks meer
denk ik en ik krijg de indruk dat de
Duitsers, aanvankelijk ontzettend ver
ontwaardigd over de uitsluiting van
het Rhodesische team, inmiddels ook
zijn omgezwaaid, want zowel in de
boksring als in het Olympisch Stadion
waar gevoetbald wordt, zijn de toejui
chingen voor de Afrikaanse vertegen
woordigers nooit van de lucht. Woens
dagavond bijvoorbeeld werd Soedan
hartstochtelijk aangemoedigd, toen de
Soedanezen hun 2-0-achterstand tegen
de Russen (pas in de laatste drie minu
ten voor de rust opgelopen via een
penalty en een gewoon doelpunt) tot 2-
1 terugbrachten in de 69ste minuut.
Ik begon, een beetje pesterig, met
een vraag met tegeneffect „Er wordt
bij u nog heel primitief gevoetbald.
Hoe verklaart u dat?”. De tolk wilde
zich al tot de (Engelse) trainer van
Soedan wenden, maar vroeg voor alle
zekerheid aan wie de vraag gesteld
was, waarop ik quasi-verbaasd „de
Russische trainer" zei. Die vroeg wat
er bedoeld werd. Ik haalde het ge
noemde voorbeeld van de rechtsback
en trouwens de hele Russische achter
hoede aan. „Dat is zijn mening”, was
zijn schouderophalende antwoord in
Een dramatisch hoogtepunt van deze
sensationele zwemavond vormde de strijd
op de 400 meter wisselslag heren. De
Zweed Gunnar Larsson en de Amerikaan
Tim McKee tikten voor het menselijk oog
gelijktijdig aan. Het elektronisch score
bord gaf ook dezelfde tijd (4.31,98) aan.
Voor beide zwemmers, volledig uitgeput
McKee lag zelfs voor dood bij de
startblokken volgden er toen enkele
minuten leven tussen hoop en vrees. De
lichtjes op dat scorebord floepten weer
aan: 1. Larsson 4.31,981 en 2. McKee
4.31,983; na 400 meter was het verschil
slechts drieduizendste seconde. Het goud
was voor de Zweed, die uit geslagen
positie na 300 meter had hij bijna vier
seconden achterstand op McKee weer
galoos was teruggekomen.
Ook de spectaculaire strijd tussen da
Verenigde Staten en Oost-Duitsland op de
4 x 100 vrij dames verdiende extra ver
melding in het Olympisch logboek. In de
serie hadden de Oostduitse meisjes Ga
brielle Wetzko, Andrea Eife, Elke Seh-
misch en Kornelia Ender met 3.58,1 het
Amerikaanse wereldrecord geëvenaard.
Zij waren toen ook sneller dan de niet op
volle oorlogssterkte aangetreden Ameri
kaanse formatie: 3.58,9. In de eindstrijd
bleven de Amerikaanse meisjes Sandra
Neilson, Jennifer Kemp, Jane Barkman en
Shirley Babshoff, Oost-Duitsland 0,3 sec.
voor en schreven het wereldrecord (3.55,2)
weer alleen op hun naam.
IBBBBBBBBBRBEBBBBBBBBBRBRRBBBRBBBKBBRSBRBBBBBBBBRBBRRBBBBRBB
liefst 60,X nodig gehad om die 100 meter
af te leggen. De zeer eenvoudige aftrek
som geeft een verschil van 0,7 seconde
aan. Het is gewoon onmgoeülk dat haar
vorm, techniek of conditie hierbij een rol
hebben gespeeld.
Van Dam: „Gisteren stond ze alleen op
dat startblok en nu had ze Hansje (Bun
schoten), Anke (Rijnders) en Josien (El-
zerman) bij haar. Dat was het verschil.
En ook bij anderen is gebleken dat ze het
hier niet aankunnen”.
’s Avonds werden de beweringen van
Van Dam en zijn collega Jo Schreurs nog
eens duidelijk onderstreept: samen is er
veel mogelijk. Het lukte namelijk alleen
de estafetteploeg te voldoen aan de maat
staf die de bondsadviseurs mee naar Mün
chen hebben genomen: (persoonlijke) re-
cordverbeteringen.
Het kwartet Enith, Anke. Hansje en
Josien had het nationale record in de
serie met 4.02,7 al 0,3 seconde scherper
gesteld. De persoonlijke tiiden waren res
pectievelijk: 59.4. 61,1, 60.7 en 61,5. Daar
mee was Nederland als vierde achter
Oost-Duitsland, de VS en West-Duitsland
de finale binnengestapt.
Het was overigens duidelijk dat de
Hongaarse ploeg niet voluit had gezwom
men en in de eindstrijd een praktisch
onmogelijk te pareren aanval op die vier
de positie zou ondernemen. Nederland
werd inderdaad vijfde, maar de meisjes
visten opnieuw een nieuw record (4.01,5,
liefst 1,2 sec. sneller dus) uit het water
van het sfeervolle olympische'zwempaleis.
Nu waren de nersoonlüke tiiden: 59.5,
60.R. 59.9 en 61.3.
Een toch nogal acceptabele prestatie.
Nog geen uur na die estafette moesten
Hansje en Anke aantreden voor de finale
400 meter vrije slag. „We hadden afge
sproken”, vertelde Van Dam. ..dat we alles
op die estafette zouden zetten. Je moet
het reëel bekijken. Op die estafette ston
den we vierde en op die 400 meter zesde
(Anke) en zevende (Hansje) na de series.
Beide meisjes waren het er ook helemaal
mee eens”.
Tegen deze achtergrond waren de ze
vende (Hansje) en achtste (Anke) plaats
in de 400 meter-finale dan ook niet zo
verwondering wekkend, ook al bleven
beiden met respectievelijk 4.29,7 en 4.31,5
duidelijk boven hun beste tijden. Opval
lend daarbij was dat Hansje sneller ging
dan in de serie (4.31.8) en Anke langzamer
(4.29.9).
Hansje Bunschoten was niet ontevreden.
„Ik vond die tijd zeker niet slecht. Het is
me zelfs meegevallen. Maar ik weet niet
waarom wij hier bijna allemaal boven
Typerend moment: de Russische
rechtsback drijft de bal 10 meter over
de middenlijn, ontmoet geen enkele te
genstander, plaatst de bal met een lan
ge boog naar de linksbuiten en... loopt
terug naar zijn warme plekje op de
rechtsbackplaats, zonder dat een tegen
stander hem daartoe dwingt. Als je het
Suurbier of Krol zou vertellen, zouden
ze het niet geloven. Trouwens, toen ik
het de Russische trainer vertelde, wou
hij het ook niet geloven. Na afloop van
iedere wedstrijd wordt de pers name
lijk in de gelegenheid gesteld vragen te
stellen aan de beide trainers. Deze
persconferentie was woensdag het aar
digste onderdeel van de wedstrjd.
ex-keeper Jasjin); dat zo ongelukkig
van Glasgow Rangers verloor in de
Europa Cup II-finale, beter en moder
ner voetbalt dan dit Russische elftal,
en het zelfde gold voor enkele andere
club elftallen (Twente en Den Haag zijn
dus gewaarschuwd!). Was htt dan niet
beter geweest een elftal te sturen met
bijvoorbeeld hoofdzakelijk spelers van
Dinamo Moskou en Dinamo Kiev (zo
als het Nederlands elftal een Ajax-
Feyenoord-plus-elftal is)? Is de trainer
in de Unie van Socialistische Sovjet-
Republieken misschien gedwongen om
zijn keuze zoveel mogelijk te spreiden
over de verschillende republieken,
vroeg ik.
Daar was geen sprake van. Men kon
van mening verschillen over de keuze
van de meegenomen spelers (en hij
persoonlijk verschilde daarin van me
ning), maar in principe worden altijd
de beste spelers uitgekozen. Die nu dan
uitzonderlijk slecht gespeeld hadden.
Twee andere Russische journalisten
aan wie ik vertelde wat de trainer op
de persconferentie gezegd had (en ook
niet gezegd had) schudden bedroefd
hun hoofd. „Het Russische voetbal ver
keert in een ernstige crisis”, zei de een
„Maar we komen terug”, zei de ander
„Ja, in 1980”, zei de eerste uiters'
opgewekt en sloeg mij knipogend op de
schouder...
De kans dat Van Dam zelf niet aan die
hernieuwde poging zal deelnemen, is niet
denkbeeldig. Het was bekend dat hij en
ook Jo Schreurs de werkzaamheden niet
meer aankonden en overwogen na Mün
chen te stoppen. Het is nog lang niet
zeker dat ze doorgaan. Er zal nog veel
met de bondsleiders moeten worden ge
praat. De wat mindere prestaties in de
Beierse hoofdstad lijken echter iets posi
tiefs te gaan opleveren.
Van Dam: „De teleurstellingen
maken de kans dat ik straks stop zeker
niet groter. Eerder kleiner. Ik zie het
inderdaad als een soort uitdaging. En ge-
(Van onze sportredactie)
MÜNCHEN De oorzaak is gevonden.
Dinsdag gingen de gedachten van Nico
van Dam, de trainingsadviseur van de
zwembond, al die richting uit en nu werd
het onomwonden gesteld: de mentaliteit
van de zwemploeg in zijn algemeenheid is
niet in orde. Woensdag leverde sprintster
Enith Brigitha het overtuigende bewijs. In
de serie 4 x 100 meter vrije slag estafette
dook zij als startzwemster met 59,4 twee
tiende seconde onder haar Nederlands re
cord en bleef nog maar twee tiende se
conde boven de Europese toptijd van de
Oostduitse Gabriëlle Wetzko.
Nauwelijks 16 uur daarvoor, dinsdaga
vond, had Eniht in de persoonlijke finale
13.00-14.00: Samenvatting met uitzen
ding uit NOS-studio München, vol
leybal (heren), basketbal (voorron
den). hockey (SpanjeFrankrijk) en
mogelijk wielrennen (sprint-series).
onze persoonlijke records blijven. Natuur
lijk heb ik erover gedacht, maar echt, ik
zou het niet weten. Ook niet als mamma
het me zou vragen”.
Zoals gezegd, het duo Van Dam-
Schreurs weet het inmiddels wel. „Kijk
naar de Amerikanen, de Oostduitsers en
zelfs de Westduitsers. Als ze een meter
achter liggen, vechten ze zich dood, maar
ze komen voor. En wij, wij laten ze
voorbij gaan. Het is heel duidelijk, we
moeten gewoon veel, veel harder worden”,
constateerde Van Dam.
„Het is natuurlijk wel te verklaren
waarom we die hardheid missen”, ver
volgde hij. „Onze toppers hebben in eigen
land geen concurrentie. Ze zijn niet ge
wend aan pijn lijden. Trouwens wie is dat
wel in Nederland? Wat ook meespeelt, is
dat de meesten niet zelfstandig zijn. Ja,
dat gevaar zagen we vorig jaar al en toen
hebben alle betrokkenen beloofd dat daar
aan zou worden gewerkt, dat het hier in
München voro elkaar zou zijn. Wel, dat is
duidelijk niet gelukt”.
Van Dam en Schreurs hebben ook nog
