VIER KEER ZO VUIL ALS RIJNWATER
MYSTERIEUZE WEL
BEDREIGT HET
HET MEEST CONSERVATIEVE
ONDERWIJSINSTITUUT
VAN NEDERLAND
Honderd
rijkeluis
kinderen
met zweep
tucht en
haat tegen
links
van orde,
NAARDERMEER
„opgevoed”
Öïïj
lil ih
il iH
II Hi
BT^
1
liio
15
Analyse
Stortbakken
ZATERDAG 2 SEPTEMBER 1972
Erbij
(Van onze redacteur in Utrecht)
UTRECHT
heel
don-
Bezetenheid
Doodsbang
tieve onderwijsinstituut in
Nederland gevestigd. Vier
kere houten trappen leiden
Stijn is 33 jaar, leraar wis-, schei
en natuurkunde, maatschappij ken
nis en politiek.
Morgen, is reeds bijna door het
vervuilde water bereikt.
A
Aan de Oude-
gracht in Utrecht is in twee kapi
tale panden het volgens uitlatingen
van de directeur meest conserva-
(Van een onzer verslaggevers)
VVVVVVVVViftfVVWWVVIAfWVVVVVIAflfVVVVV'IAfVVVVVVVVVVVlftfVVVVWVVVVVVWlAflfVVtra
„Strafregels
laten
schrijven
heeft
a
A
Zeven jaar geleden richtte hij uit
onvrede over het huidige onderwijs en
na een conflict op de school waar hij
les gaf, dit instituut op. Hij maakte
een rechts bolwerk, van waaruit hij
een nieuw soort „jong-burger”, dat alle
Er werden zeer hoge concentraties
chroom, zink en koper in het water
vastgesteld.„Dit water is gewoon sme
rig en zuurstofloos”, aldus een woord-
altijd niet werkt, dan roep ik hem
weer bij me en begin verschrikkelijk
te schreeuwen. De leerlingen zijn dan
echt doodsbang voor me, hoor. Binnen
een minuut trap ik Pietje de deur uit.
Meestal helpt dit wel, maar als blijkt
dat Pietje nog de boel verslonst, dan
wacht Ik hem ’s ochtends onder aan de
trap op. Ik heb vroeger gebokst, dus ik
kan de grootste jongens aan.”
„Er is nooit iemand die protesteert,
sommige jongens zeggen zelfs tegen
me, dat ik dat drie weken eerder had
moeten doen. Het gebeurt overigens
maar heel zelden dat ik sla, zo’n drie,
vier keer per jaar. Ik sla alleen maar
„In feite is Natuurmonumenten al
jaren bezig met het probleem van de
mysterieuze vervuiling uit deze rich
ting. Wie of wat de veroorzaker is, is
transportonderneming gedeponeerd op
de vuilnisbelt te Naarden.
„Die stortbakken zijn er net zo lang
als ons bedrijf bestaat”, aldus de heer
Drijfhout, directeur van het bedrijf (40
jaar). „Wat wij storten, is email-poe-
der, aangelengd met water. Daar heb
ben wij een speciale put voor. Dat ia
zuivere substantie zonder schadelijk*
gevolgen. Rondom deze putten komt
een weelderige plantengroei voor. De
heer Drijfhout verzekert dat het slib
wordt afgevoerd naar een plaat* waar
het verantwoord is het t* deponeren.
„Niet in de omgeving van het Ijssel
meer of zo’
Ze moeten niet bekrompen denken.
De meeste jongens die hier komen zijn
al wat ouder. Ze zijn herhaalde malen
blijven zitten en hebben veel gereisd”.
Blankestijn heeft zo zijn eigen me
thoden, maar waarschuwt ouders en
leerlingen van tevoren. Hij spreekt ook
af, dat hij een leerling al tegen Kerst
mis van school verwijdert als hij merkt
dat deze zijn systeem niet aankan.
leidende posities in de maatschappij zal
gaan innemen, over het land laat uit
zwermen.
Blankestijn vaart verschrikkelijk uit te
gen alle verloederende elementen in de
huidige samenleving en de communis-
tenhaat zwiept hem op tot prachtig*
volzinnen met krachttermen, die een
soort bezetenheid verraden. In zijn les
sen maatschappijkenni* en politiek leert
hij de kinderen wat de aartsvijanden
van ons bestel willen en wat zij er
tegenover moeten stellen.
een onduidelijke zaak. Het water van
het pompstation Bussum is absoluut
goed, de wel komt dus ergens anders
vandaan. Koper in water vernietigt
plankton; daarom zal d* oorzaak
moeten worden opgespoord”, aldus de
heer Slijkerman.
Welke oorzaak Een bekende ver
vuiler uit de omgeving van het Naar-
dermeer is de chemische fabriek Naar
den, met haar stortingen in De Lepe
laar. Leden van de Werkgroep Milieu
beheer Naarden, de veehouder Beuker
en de Naardermeer-beheerder trekken
de vervuiling via deze stortplaats in
twijfel. De opwellende bronnen verto
nen een oost-west-richting.
Blankestijn: „Het onderwijs in Ne
derland is halfzacht, dommig en ineffi
ciënt. Mijn instituut is de enige onder
wijsinstelling waar goed onderwijs
wordt gegeven. Dit klinkt dan mis
schien onbescheiden, maar ik hou er
van om te overdrijven. De mensen, die
zich eraan ergeren, zijn toch maar een
stelletje kruideniers."
„D* kinderen die hier komen zijn
vanaf hun twaalfd* jaar links voor
gelicht, het is mijn plicht daar een
rechtse doctrine tegenover te stellen.
Ik heb dit vak zelf gemaakt Vóór mij
was het er niet. Noem me maar herop-
voeder, opleider, herscholer, erdoorja-
ger. Ik heb er mijn handen vol aan,
maar ik glorieer hier. Ik zou geen
andere baan willen hebben, hooguit als
president-directeur van een groot be
drijf. Ik kan geen baas boven me
hebben.”
„De jongens die hier komen, moeten
in de eerste plaats uit een rijk milieu
stammen. Deze school kost hun ouders
9000 per jaar. Ik selecteer zeer be
wust op milieu, want de jongens moe
ten gevoel voor stijl hebben. Ze moe
ten weten wat champagne drinken is,
hoe ze smoking moeten drageg en hoe
ze zich in een restaurant te gedragen
hebben.
Ook volgens de heer Slijkerman zou
de geologische formatie van de bodem
kunnen wijzen op een wel, die wordt
gevoed uit „iets’ dat zou kunnen ko
men uit de richting van Bussum. Een
zuivering van het Naardermeerwater
door Vechtwater binnen te laten, zoals
vroeger gebeurde, is uiteraard door de
vervuiling van het water in deze rivier
niet meer mogelijk. Het water uit de
het meer omringende sloten kan daar
door om de waterstand op peil te
houden niet meer worden gemist.
Hij stelde een onderzoek in op zijn
landerijen en kwam tot de ontdekking
dat er reeds diverse dode plekken in de
sloten voorkwamen en het water hier
en daar zelfs een merkwaardige paarse
kleur vertoonde. Hij ontdekte nog
meer het dodelijk bronwater naderde
voerder van de groep. De oorzaak van
het opborrelende water had hij niet
vast kunnen stellen. „Het gaat om één
monster met een indicatie van ernstige
bedreiging. Deze meting is echter niet
voldoende”, aldus de vertegenwoordiger
van de werkgroep van chemici in
Utrecht.
De achteruitgang van het biologisch
leven in de slootjes bij het Naarder-
meer was hem ook op een andere
manier opgevallen. „Een jaar of twaalf
geleden zwommen er nog scholen vis
jes in. Scholen die men zelden meer
ziet, maar gebeurt het toch, dan drijft
er al snel dode vis vlak achter de open
verbinding met het Naardermeer”,
De provinciale verordening krachtens
welke een ieder die iets in de bodem
wil laten verdwijnen, vergunning moet
hebben, is niet van toepassing indien
dit „laten verdwijnen” niet zou ge
schieden „door middel van een werk”.
Langcat zou dit niet door middel van
een „werk” doen (een directe lozing) en
heeft dus voor deze wijze van storting
geen ontheffing nodig.
Veehouder Beuker weel ééa ding
zeker: „Wie ook «n waar ®ok, direct
stoppen met de lozingen
In het verlengde hiervan ligt de NV
Nederlandse Emaillefabriek Langcat.
Dit bedrijf heeft op rijn terrein stort
bakken, hetgeen door de directie niet
wordt ontkend. Volgens mededelingen
van employés aan de veehouder Beu
ker zouden afvalstoffen hierin worden
gedeponeerd om „uit te lekken” in de
bodem. Het slib wordt later door een
ondergronds de grens van het Naarder
meer. Hij sloeg een aantal buizen in de
grond en stelde vast dat het dieper
liggende water zuiver was en de giftige
stroom zich vermoedelijk anderhalve
meter diep op de oerlaag voortschoof.
Een opschuiving, die naar de mening
van de heer Beuker het gevolg zou
kunnen zijn van een lang bestaande
lozing en een verzadiging van de bo
dem.
„Door de ondergrondse verstoppingen
zoekt het vuile water steeds nieuwe
wegen. De oorspronkelijke stroom
voert het in de richting van het Naar
dermeer, dat in vroegere tijden reeds
de overloop vormde van het regenwa
ter van de Utrechtse en Gooise zand
grond”, aldus de heer Beuker.
De heer Beuker waarschuwde de
Vereniging tot Behoud van Natuurmo
numenten, waarna Rijkswaterstaat en
de visserij-inspectie werden ingescha
keld. De Werkgroep Milieubeheer
Naarden nam eveneens enige monsters
van het vuile water en stelde het voor
analyse ter beschikking van een groep
chemici en biologen, verbonden aan de
Rijksuniversiteit te Utrecht. Deze groep
kwam als eerste gereed met een analy
se.
geen zin. In die tijd kunnen de leerlin
gen niet studeren. Hetzelfde geldt voor
het van school verwijderen of de klas
uitsturen. De jongens moeten werken.”
En dat geldt ook voor de tijd die ze
buiten het instituut doorbrenger!. De
meeste leerlingen zitten op kamers en
Blankestijn heeft de gewoonte on
verwachts op bezoek te komen om
te controleren of ze wel studeren.
Als blijkt dat ze niet thuis zijn of met
vrienden op de kamer zitten, dan is
de boot aan.
Het water in de richting van de
verbinding begint echter verontrustend
snel te verontreinigen. Al sedert jaren
is het hier onbegroeid. Kranswieren,
vederkruid, hoornblad en andere wa
ter- en moerasplanten zijn reeds volle
dig verdwenen.
De visserij-inspectie zette vis uit,
ving deze en stelde een schubonderzoek
in. De uitkomsten van het onderzoek
zijn nog niet bekend, evenmin als van
de analyses die door Provinciale Wa
terstaat zouden worden gemaakt. De
beheerder van het Naardermeer, de
heer J. Slijkerman, meent dat de ver
binding tussen het Naardermeer en de
landerijsloten eigenlijk zou moeten
worden afgesloten. Het water in het
meer is nog steeds opvallend helder
en heeft nog voldoende kansen op zelf
reiniging.
Ontdekker van de vuile bron ia de
heer J. J. Beuker, een veehouder wiens
weilanden grenzen aan het Naarder
meer. Al zo’n vijftien jaar geleden was
hem *en langzame vervuiling van het
slootwater opgevallen. Hoewel hij er
wel eens met functionarissen van Na
tuurmonumenten over gesproken had,
werd er tot dusver weinig ondernomen.
De veehouder sloeg echter onlangs
alarm, toen hij gebruik wilde maken
van de bron als drinkwater voor het
vee en ontdekte dat het opborrelend
vocht aluminium-kleurig was en de
koeien er niet van wilden drinken.
moeilijkheden zijn op wat voor gebied
dan ook. Soms blijkt dat hij voor de
vierde maal de auto van zijn moeder
in de prak heeft gereden of dat er op
sexueel terrein moeilijkheden zijn
maar soms is het alleen maar luiheid.
J* moet er vanuit gaan dat 90 percent
nooit een donder heeft uitgevoerd. Dan
wijs ik erop dat zijn ouders zo veel
geld moeten betalen en dat hij een
schoft is als hij dan niet -
„Ik ben deze school begonnen met
slechte leerlingen, maar ik wist toch
goede resultaten te behalen. Het per
centage geslaagden lag hoger dan op
de normale middelbare scholen. Na dat
eerste jaar had ik een goede naam
verworven, waardoor ik kon gaan se
lecteren op de jongens die ik aannam.
Ik neem alleen jongens, van wie ik
kan voorzien dat ze zich hier kunnen
aanpassen. We zijn namelijk een chau
vinistische club, een sterke eenheid.”
„Die eenheid moet ook in de kleding
tot uiting komen. Tot vorig jaar droe
gen alle leerlingen blazers; dit jaar
voor het eerst werd de keuze van
kleding vrijgelaten, echter binnen be
paalde perken. Het blijkt toch niet
bevallen te zijn, want volgend jaar
loopt iedereen weer in uniform.”
„De leerlingen moeten *en front ma
ken tegen alle linkse invloeden. Ik
kweek hier nieuwe burgers, die ia de
maatschappij een belangrijk* plaats
zullen innemen, die leiding zullen geven,
die de decadente processen in de maat
schappij zullen tegengaan en zullen
opkomen voor de bestaande verwor
venheden. Ik ben niet reactionair, wel
aartsconservatief. Het is goed dat er
sociale voorzieningen zijn, maar als ik
zie dat er mensen met een achter-
buurtmentaliteit zijn, die de zaak be
stelen, dan wil ik ook daar tegen optre
den.”
„Ik heb op een onder-onzerige ma
nier gezag. De jongens zeggen wel een*
voor de grap: „Wat het baasje doet is
welgedaan”. Alleen de mensen die niet
in de gaten hebben, dat alle* hier op
school een pose is, gaan er onderdoor.
Maar vrijwel iedereen speelt het spelle
tje op een geweldige manier mee. Dat
moeten ze ook leren, want in de maat
schappij is het net eender. Een menge
ling van ernst en humor. Ik leer de
jongens keihard te worden. Ze zullen
moeten vechten en trappen om hogerop
te komen, maar ze moeten de humor
waarderen. Als je dat gevoel voor
relativiteit niet hebt, ga j* kapot in
serieus bezig zijn, maar ik moet er te
gelijkertijd om kunnen blijven lachen.
De leerlingen vinden me onberekenbaar,
maar dat is juist mijn kracht.”
„Ik begeleid alle jongens en meisjes.
Als ik merk dat één van hen niet
werkt, roep ik hem bij me op de
kamer, hier in het strafstoeltie. Dan
probeer ik uit te zoeken of er som*
naar
een immense directiekamer, waar
directeur Ad Blankestijn vanach
ter zijn bureau heerst en glorieert
over de ongeveer honderd leer
lingen, die er een havo-, hbs- of
atheneumopleiding volgen. Insti
tuut Blankestijn is een particuliere
opleiding voor rijkeluiskinderen,
die meestal op normale scholen
mislukt zijn. Blankestijn laat de
zweep van orde, tucht en regel
over hun ruggen gaan en stoomt
ze binnen de normale tijd klaar
voor het staatsexamen. Ad Blanke-
NAARDEN Nederlands oud
ste en beroemdste natuurmonu
ment, het Naardermeer, wordt
door een mysterieuze wel met de
ondergang bedreigd. Het opborre
lende water zo is vastgesteld
door een groep chemici is vier
maal zo vuil als het Rijnwater.
„Er komen kolossale hoeveelheden
chroom, zink en koper in voor.
Biologisch leven is er absoluut
niet in mogelijk”, luidt de con
clusie. De Milieugroep Naarden en
de opzichter van het Naardermeer
vrezen dat wanneer de vervuiling
in het huidige tempo doorgaat, bin
nen vijf jaar een derde van het na
tuurmonument zal zijn aangetast.
Een van de bekendste, door riet
omzoomde plassen, de Veertig
als ik geen woorden meer heb, maar
mijn verbale kwaliteiten zijn uitstekend
en ik heb een groot persoonlijk
overwicht. Ik ben eerzuchtig, mijn
school is de beste van Nederland en er
is geen leerling die daar verandering in
kan brengen, daar werk ik keihard
voor. Ik sla niet uit haat, ik do* het
bestudeerd. Sommige jongens moet
je met zachtheid behandelen, dan
bereik je het meest bij ze. Met
zulke jongens ga ik een pilsje drinken,
die laat ik bij mij thuis eten, die laat
ik met mijn auto, een zilvergrijze Por
sche rijden.”
„Merk ik dat zo’n gesprek geen re
sultaat heeft en, zeg maar, Pietje nog
5
