FOUT VAN ARTS GAAT TIJDRIJDERS BRONS KOSTEN
Kees Priem
Wat er ook gebeurt,
ik eet mijn medaille
Wielerploeg
is brons
kwijt
Hockeyers speelden tegen Australië
Arts fout
een nieuw systeem (3-2)
Duitsers
blij met
Nederland
„OP HOOP VAN ZEGEN”
liever op”
ofymnische
spelen
WF
ita
Zevende plaats
waterpoloteam
DINSDAG 5 SEPTEMBER 1972
15
14
inniüi'Hnnnii
imnaiaaiimn
nmnr
Ut
lag
Niet benauwd
Zware opgave
1
?s a
mrannn
IB
I
i
NE
anden
4 d
MMH
(Van onze sportredactie)
Frans Spits baant zich een weg door de Australische verdediging.
"n
Ogenschijnlijk is dat voor de Nederlan-
r 26
32
Chef de mission Bram van Leeuwen
hoek bekende dat hij, de medische staf
en Arie van Vliet, chef d’équipe van de
wielerploeg en Joop Middelink, coach
van de wegrenners, al vanaf vrijdag
middag op de hoogte waren van het
schokkende feit dat bij het dopingon
derzoek stimulerende middelen in de
ders een te zware opgave. De laatste jaren
was West-Duitsland in vrijwel alle onder
linge ontmoetingen superieur. Er is echter
één hoopgevend verschil met het Neder
landse team van vroeger: dank zij topsco
rer Ties Kruize is het zelfvertrouwen aan
zienlijk toegenomen.
Nadat Riley de stand met een dubieus
doelpunt (buitenspel en sticks) op 3-2 had
gebracht, beperkte Nederland zich tot de-
uur
de Au-
structief hockey, waarbij elke bal zo hard
mogelijk naar voren of over de lijnen
werd gemaaid. Nico Spits: „Wij speelden
vandaag een nieuw systeem, het zoge
naamde Heijermans-systeem: op hoop van
zegen”.
Deze werd dan ook onmiddellijk oor tien
minuten verwijderd. Leefers laad dat wel
licht niet overleefd, maar de onverschilli
ge „Bolle” kan overal tegen.
De Nederlandse hockeycoach had zich
maandag niet opnieuw laten verleiden tot
gewaagde, tactische experimenten Alleen
schakelspeler Wouter Leefers was ditmaal
vervangen door de fysiek sterkere Andrè
Bolhuis. Van Grimbergen: „De lichaams
kracht van de Australische spelers ken
nende. leek het me beter om een subtiele
speler als Leefers niet op te stellen”.
Leeuwenhoek was boven
verontwaardigd over het
ra«t
slijk
sch
ich-
rer-
ker.
Vriens equipe toonde ook tegen Spanj»
(7-5) weer twee gezichten. De start wal
zwak, in de tweede en derde periode werd
goed en bij vlagen zelfs uitstekend ge
speeld en in het laatste speldeel haperde
de machine weer enkele keren.
Mart Bras had met vijf treffers, waar
van drie uit een strafworp. een belangrijk
aandeel in de zege. Toch was niet hij,
maar Gijs Stroboer de uitblinker. De Hil
versummer maakte het de Spaanse verde
digers door zijn enorme beweeglijkheid
ontzettend moeilijk. Liefst vijf keer kon
den zijn tegenstanders hem alleen met
zware overtredingen aan banden leggen,
hetgeen Nederland twee «trafworpen en
drie periodes van numerieke meerderheid
opleverde. Bovendien scoorde Stroboer het
vijfde doelpunt
MÜNCHEN. Het IOC heeft volgens
de reglementen gehandeld in de doping-
kwestie van de Nederlandse renners. De
coureurs, hoe triest het ook voor hen is,
zullen hun bronzen medailles, veroverd in
een harde strijd op de 100 km tijdrit,
terug moeten geven, omdat een van hen
zonder het te weten een middel heeft
gebruikt dat op de lijst van verboden
olympische stimulantia voorkomt.
Een juiste conclusie, vooral met het oog
op de enorme maagstoot, die Bolhuis
kreeg toegediend van de Australiër Nilan
In Kruize heeft Nederland een wapen,
dat ook de sterkste tegenstanders kan
verrassen. De befaamde ex-coach van het
Nederlandse team, Piet Bromberg, zei
maandag over hem: „Hij is een superhoc-
keyer. Na de spelen zal hij zeker in het
wereldelftal worden gekozen. Eigenlijk is
het jammer dat we hem voor die straf cor
ners zo hard nodig hebben. Hij moet nu
met een zware stick spelen, wat hem
duidelijk belemmert in zijn bewegingen.
Anders zou je nog veel meer van hem
zien”.
Het is een onschuldig middel, zegt men.
Maar het staat niet voor niets op die lijst.
De medische controlecommissie van het
IOC zit er niet om naar het produceren
van urine door atleten te kijken of om
elkaar grappen te vertellen. Als er dus
iemand betrapt wordt en het wordt nog
toegegeven ook, dan volgt er straf. Was
het anders, dan had de controle totaal
geen zin.
Ook vorig jaar bij de wereldkampi
oenschappen in de Zwitserse plaats
Mendrisio en dit jaar bij het Neder
landse wegkampioenschap kwam Aad
van den Hoek met dezelfde klachten
bij dokter Rozijn. Deze arts daarover:
„Ik heb toen steeds dat middel Corami-
ne gegeven, omdat ik wel wist dat het
niet op de lijst van verboden middelen
van de UCI staat. Van den Hoek heeft
het middel dus al veel vaker ge
had”.
Maandagavond had dokter Rozijn er
tijdens een persconferentie aanvanke
lijk geen verklaring voor dat hij niet
meer wist of zich niet meer realiseerde
dat het middel wel verboden is door
het IOC. Deze fout krijgt nog een
extra dimensie als men weet dat de
zelfde lijst van verboden middelen ook
al van toepassing was tijdens de olym
pische winterspelen in Sapporo, waar
A
Nico Spits haalde grimmig zijn schou
ders op toen hij de Westduitse reacties
vernam. „Ze ondesrchatten ons en daarin
ligt onze kans. Het maakt mij niets uit
tegen wie we in de halve finale moeten
spelen. Elke ploeg die zover komt, is erg
sterk. Of het nu Duitsland is of Pakistan.
Ze zeggen wel dat Pakistan momenteel
minder is, maar dat moet ik nog altijd
zien”.
Toch gaven enkele andere Nederlandse
spelers schoorvoetend toe dat zij liever
tegen Pakistan dan tegen het in blakende
vorm verkerende West-Duitsland zouden
spelen. Ook de Indiase ploeg was kenne
lijk die mening toegedaan. Na de zege van
Nederland op Australië liepen de Indiërs
zich tegen Nieuw-Zeeland het vuur uit de
sloffen om via een overwinning de eerste
plaats in poule-B te behouden. Met een
moeizame 3-2 slaagden zij in hun opzet:
Pakistan, tweede in poule-A, wordt hun
tegenstander, terwijl Nederland donder
dagmorgen met West-Duitsland wordt ge
confronteerd.
Voor Aad van den Hoek zelf kwam
het schokkende nieuws als een donder
slag bij heldere hemel. Uit de recon
structie van de zaak kwam inderdaad
èèn ding scherp naar voren: niet deze
wielrenner treft schuld, maar wel de
39-jarige dokter Ab Rozijn uit het
Drentse Norg, een van de leden van de
medische staf van de Nederlandse
olympische ploeg. Dokter Rozijn be
kende het maandagavond direct„Het
is te wijten aan een even betreurens-
waardige als afschuwelijke blunder die
ik gemaakt heb”.
Niettemin zag Australië donderdag al
méér dan genoeg van Kruize. Wederom
was de Hagenaar met drie flitsende scho
ten de onverbiddelijke „killer”, die 17 van
de 20 Nederlandse doelpunten in dit toer
nooi voor zijn rekening nam. (Op de
topscorers] ij st volgt de Duitser Krause
met acht treffers op grote afstand). Ook
Australië werd dank zij Kruize uit twee
strafcorners binnen een kwartier op een
2-0-achterstand gezet.
Toen Glencross na een half
eveneens uit een strafcomer
stralische ploeg toch nog gevaarlijk dicht
bij bracht, was het weer Kruize die uit
een lange corner scoorde (3-1). Het doel
punt viel enkele seconden voor het rust-
signaal en was in feite de genadeslag voor
de Australische ploeg Zij moest na de
rust nog drie treffers produceren om zich
te kwalificeren voor de halve finale en
dat is tegen een complete Nederlandse
defensie (coach Van Grimbergen had Ta-
miniau na het echec tegen Groot-Brittan-
nië weer teruggehaald) een onmogelijke
opgave.
Het was dan ook begrijpelijk dat elke
Nederlandse hockeyer de 3-2-zege op Au
stralië als het hoogtepunt van zijn carriè
re beschouwde. Aanvoerder Nico Spits
verwoordde de blijdschap heel simpel:
„Voor ons hockeyers is een olympische
plak het hoogste wat er te bereiken valt.
Het is nog altijd belangrijker dan een
Europees of wereldkampioenschap. Een
zwaarder toernooi dan het olympische be
staat er eenvoudig niet”.
MÜNCHEN. Het leek
wel alsof de Nederlandse
hockeyers de gouden plak
al hadden veroverd. De
dolle vreugde waarmee
maandag de plaatsing in de halve
finale werd bejubeld, contrasteerde
sterk met de nuchterheid van de
Westduitse, Indiase en Pakistaanse
spelers bij het bereiken van het zelfde
doel. Een verschil in benadering dat
historisch verklaarbaar is. Voor Ne
derland is het thans precies 20 jaar
geleden dat het nationale elftal zich
bij de vier beste hockey-naties ter
wereld schaarde: in Helsinki ’52 won
nen Dick Loggere c.s. het zilver. De
drie andere halve finalisten van Mün
chen streden daarentegen ook nog in
Mexico ’68 om het olympisch edel
metaal.
Dokter Rozijn heeft namelijk op de
avond voor de wedstrijd aan Van tien
Hoek 15 druppels Coramine gegeven en
op de ochtend van de wedstrijd nog
eens 10 druppels. Dokter Rozijn: „Het
was vanzelfsprekend zuiver op medi
sche indicatie. Van den Hoek had
klachten en die wilde ik bestrijden met
een vaatstabiliserend middel”.
De blunder is echter dat dokter Ro
zijn daarmee een middel gaf dat op de
lijst van verboden middelen van het
IOC staat. Reeds in maart is deze lijst
aan de artsen, die als medische begelei
ders op <je Olympische Spelen in Mün
chen aanwezig zouden zijn, toegestuurd
en vanzelfsprekend heeft ook dokter
Rozijn de lijst ontvangen en dus onder
ogen gehad.
(Van onze sportredactie)
MÜNCHEN. Vijf overwinningen,
twee gelijke spelen e n één nederlaag.
Deze toch acceptabele score leverde de Ne
derlandse waterpoloploeg slechts de ze
vende plaats in het olympisch toernooi op.
Drie spelers, aanvoerder Hans Wouda,
Hans Hoogveld en Hans Parrel, speelden
maandag tegen Spanje hun afscheidswed-
strijd. Het is niet bekend of er nog meer
plaatsen open zullen komen. Enkele spe
lers hebben namelijk nog geen beslissing
genomen.
Hoe wrang het ook moge klinken, de
Westduitse hockeyers waren maandag
eveneens erg blij met het Nederlandse
succes. Routenier Fritz Schmidt zei opge
togen: „Voor ons is Nederland een gunsti
ger tegenstander dan Australië, dat een
betere wedstrjjdmentaliteit heeft. Wij
kennen het Nederlandse spel door en door
en kunnen ons er daarom helemaal op
Da Nederlandse leiders in het olympi
sche dorp hebben elkaar de laatste dagen
met drogredenen op de been willen hou
den. Men dacht dat het wel mee zou
vallen. Men meende in alle argeloosheid
dat het IOC voor ons wel een uitzonde
ring zou willen maken, omdat de dokter
zich vergist had en wij zulke aardige
mensen zijn. Het IOC heeft echter en
terecht geen uitzondering gemaakt.
Het is natuurlijk een enorme blunder
van een arts om de lijst, die gehanteerd
moest worden, niet te bestuderen. De aan
hem toevertrouwde sportjongens zijn er
de dupe van geworden. Het lijkt beter de
heer Rozijn maar met de medailles te
laten verdwijnen. Iets anders is dat het
een belachelijke zaak is dat er twee
lijsten bestaan, een van het IOC en een
van de UCI. Het wordt de hoogste tijd dat
men één uniforme lijst van verboden
middelen invoert.
Een geheel ander, en ook kwalijk as
pect van de affaire, is dat de chef de
mission van de Nederlandse olympische
delegatie, de zaak dood heeft willen zwij
gen. Men wilde het voor de renners nog
geheim houden, totdat ze woensdag
uitgefietst zouden zijn. Hoe nobel de be
doelingen ook waren, men had toch beter
kunnen weten.
Dergelijke zaken houdt men niet stil.
De coureurs hadden nu van buitenstaan
der" t" horen kunnen krijgen wat er aan
de was. Op het allerlaatste moment
hee ~n dat kunnen voorkomen. Nu
viel de T-lap vlak voor het wegkampioen
schap. r eeuwenhoek en zijn staf hebben
laten zien dat ze zaken als deze niet op de
juiste wijze kunnen taxeren. Er is zeer
onrealistisch gedacht en gehandeld. Er
had toch ook nog een psycholoog meege
moeten.
Natuurlijk had dokter Rozijn een
verklaring voor zijn blunder. Renner
Aad van den Hoek pleegt voor belang
rijke wielerwedstrijden hypernerveus
te zijn en wordt daardoor „draaierig,
licht in het hoofd”, zoals Van den
Hoek het zelf noemde. „Ik voel me dan
helemaal niet goed”. Dat had de renner
uit Dirksland niet voor het eerst in
München.
Lx-
'4^
Dokter J. L. de Jongste, chef van de
medische staf, legde nog eens nadruk
kelijk uit dat het hier volstrekt om een
geneesmiddel ging: „Van den Hoek had
klachten over onlustgevoelens. Door
nervositeit worden die veroorzaakt. De
bloedvaten reageren dan namelijk niet
meer precies op de prikkels van de
zenuwen. Dat kan een labiliteit geven
in de hele constitutie. Dan wordt een
vaatstabiliserend middel voorgeschre
ven. Coramine is zo’n middel. Het komt
ook in de huisartsenpraktijk voor”.
Dokter Rozijn voegde hier nog aan toe:
„Het middel is trouwens in België en
Frankrijk vrij te verkrijgen in de apo
theek”.
Het middel werkt vanzelfsprekend
tevens op de coronaire vaten, de bloed
vaten van het hart. Juist daardoor
wordt het door de medische commissie
van de UCI gezien als een stimulerend
middel. Tandarts Hans Eijsvogel, aan
wezig op de persconferentie als radio
verslaggever, had voordien onver
bloemd laten weten: „Een arts maakt
zich totaal belachelijk als hij zou zeg
gen niet te weten dat Coramine een
stimulerend middel is, want hij weet
natuurlijk dat het op de coronaire
vaten werkt”.
de UCI, de internationale wielerorgani
satie. Bram Leeuwenhoek, de chef de
mission van de Nederlandse ploeg:
„Daarmee is natuurlek niet weggeno
men dat er een afschuweljjke fout is
gemaakt. Want dokter Rozijn moest
weten dat' Coramine voor het IOC, het
internationale olympische comité, wèl
een verboden, stimulerend middel is’’.
Hoe is het dan mogeljjk dat Rozijn
toch de fout maakte? Aantwoord: het
middel Coramine komt wel voor op de
lijst van het IOC, maar niet op die van
Van den Hoek verder: „Verschrikke
lijk vind ik het voor de hele ploeg.
Maar toch ook heel erg voor mezelf.
Nu denkt iedereen in Dirksland na
tuurlijk dat ik geslikt heb, maar dat is
niet zo. Tegen zoveel pech kan ik niet.
Eerst die blessure aan m’n knie. De
angst dat ik er niet bij zou zijn hier in
München. Toen die gebroken spaak in
mijn wiel, waardoor ik na 47 km de
strijd al moest staken in de 100 km-
tijdrit en nu dit. Ik heb zin om, als ik
thuis kom, mijn fiets voor goed op te
bergen”.
instellen”. De Westduitse hockeycoach
Werner Delmes werd zelfs verrast door de
Nederlandse overwinning: „Ik rekende
erop dat de Australiërs de halve finale
zouden halen”.
Inmiddels was renner Aad van den
Hoek zwaar aangeslagen door het
nieuws: „Ik voel me belazerd”, was
zijn eerste reactie. Maar Bram Leeu
wenhoek corrigeerde hem: „Dat woord
is niet goed gekozen. Je voelt je toch
niet belazerd door de dokter?”. Van
den Hoek: „Nee, natuurlijk niet”. Fe
dor den Hertog: „Belazerd heeft meer
betekenissen”.
de integriteit van dokter Rozijn. Hij
heeft volkomen op medische gronden
gehandeld en heeft zeker niet bewust
een stimulerend middel toegepast. Ik
sta volkomen achter hem”.
Van Leeuwenhoek moest wel beken
nen dat het voor hem als een enorme
klap is gekomen: „Jaren ben je bezig
met de voorbereiding voor de spelen,
hopend dat zoiets niet zal gebeuren.
Dan komt het natuurlijk als een enor
me dreun. We kunnen nu alleen nog
maar hopen dat het moreel van de
ploeg niet geschokt is”.
aan de UCI voor Van den Hoek te
diskwalificeren, maar hoe kan de UCI
dat doen als het middel niet op zijn
met verboden middelen
Dit zijn de vier renners die door de fout van dokter Rozijn hun bronzen medail-
es kwijt zullen raken. V.l.n.r. Den Hertog, Van den Hoek, Prim en Ktuiper.
Later op de avond had dokter Rozijn
wel een excuus: „Coramine staat niet
onder deze naam op de IOC-lijst, maar
wordt gerangschikt onder de groep ni-
kethamiden”. Overigens is dokter Ro
zijn vanzelfsprekend uitstekend op de
hoogte van de vele geneesmiddelen: in
het kleine Norg (dat geen apotheek
rijk is) is hij niet alleen huisarts, maar
levert hij ook de geneesmiddelen aan
zijn patiënten.
Kees Priem typeerde de stemming in
de ploeg, toen hij opmerkte: „Wat er
ook gebeurt, ik vreet mijn medaille nog
liever op dan dat ik hem teruggeef”.
Bram van Leeuwenhoek toonde overi
gena eveneens een opmerkelijk optimis
me: „Natuurlijk kan ik er nu nog geen
zinnig woord over zeggen, maar het is
natuurlijk wel een vreemde zaak. De
medische commissie van het IOC stelt
A
--
e-
A -
U* k '4 x.
-
DOKTER AB ROZIJN
Overigens kon de medische commis
sie van het IOC niet aangeven hoeveel
Coramine renner Van den Hoek wel
„geslikt” moet hebben en dat was
enigszins verwonderlijk, want de me
dische commissie had eerder meege
deeld dat bij het dopingonderzoek vrij
nauwkeurig de hoeveelheid stimuleren
de middelen kon worden vastge
steld.
Dokter Da Jongste daarover: „Dat
wijst er al op dat er bijzonder weinig
van dit middel aan Van den Hoek is
gegeven. Want één keer 15 druppels en
daarna de volgende morgen nog eens
10 druppels is weinig. Het is de hoe
veelheid die een huisarts zo nodig aan
een kind voorschrijft. Volwassenen
krijgen wel driemaal daags 30 tot 60
druppels”.
Met nadruk wilde Bram van Leeu
wenhoek nog kwijt, dat hij als chef de
mission absoluut geen strafmaatregelen
tegen dokter Rozijn zal nemen: „Ik ben
me ervan bewust dat hier een zeer
ernstige fout is gemaakt. En ik heb de
zaak tot op de bodem doorgepraat met
hem, maar ik twijfel geen moment aan
nnnninimi’vminnnnnnnnn
SSSIgaigfflSH!
urine van Aad van den Hoek waren
gevonden.
Onmiddellijk besloten deze betrokke
nen tot de grootste geheimhouding
Ook Aad van den Hoek werd die vrij
dag niets verteld. Bram van Leeuwen
hoek had wel een verklaring voor die
geheimhouding, die vroeger of later
toch verbroken moest worden: „We
wilden alles doen om de zaak niet aan
het licht te brengen voor de wegwed
strijd van woensdag aanstaande waar
aan onze jongens Fedor den Hertog
Kees Priem, Hennie Kuiper en Pief
van Katwijk zullen deelnemen”.
Dat het niet zou meevallen, konden
zij toen nog niet bevroeden. Ook
Leeuwenhoek bleef nog tot diep in de
avond herhalen, dat het eigenlijk best
kon meevallen. Hij wees op de formele
weg die gevolgd zou moeten worden en
dacht, dat uiteindelijk het uitvoerende
comité van het IOC de uitspraak zou
moeten doen. Hij was dan ook niet wei
nig verbaasd, toen na middernacht de
pers hem vertelde, dat de bijl was ge
vallen. Hij liet doorschemeren, het er
niet bij te zullen laten.
eigen lijst
staat”.
Bram van
dien uiterst
feit dat de hele zaak hem ter kennis is
gebracht door de medische commissie
van het IOC: „Dat is een subcommissie
met geen enkele uitvoerende macht”.
Nog meer verontwaardigd was hij dat
hij via een perscommuniqué van de
medische commissie van het IOC moest
vernemen dat aan de UCI is gevraagd
Van den Hoek te diskwalificeren. „Ik
vind het grof dat dit niet eens is
meegedeeld aan de chef de mission van
de betrokken ploeg”, aldus Van Leeu
wenhoek.
(Van onze sportredactie)
MÜNCHEN Wat in de loop van
maandagavond zelfs nog door Bram
Leeuwenhoek, de chef de mission van
de Nederlandse vertegenwoordiging
in München voor ondenkbaar was
gehouden, gebeurde kort
na middernacht. De wie
lerploeg, die vorige week
dinsdag in de 100-km-
tijdrit op de weg het
brons veroverde, kreeg
van de FIAC, de amateursectie van
de UCI een diskwalificatie uitgereikt
plus de opdracht de veroverde bron
zen medailles in te leveren. Omdat
bij de 20-jarige Aad van den Hoek
uit Dirksland het gebruik van een
stimulerend middel is geconstateerd
(door dokter Ab Rozijn met voorbij
gaan van de IOC-lijst van verboden
middelen toegediend), moeten Van
den Hoek, Fedor den Hertog, Kees
Priem en Hennie Kuiper hun plak
ken inleveren. Van den Hoek is
bovendien voor een maand ge
schorst.
relijk,
eemse
iruide
ten of
on op
seling
orven
nars
heeft
i dan
aan-
isnel-
irengt i
ert de
arree.'
pret-
Zorg j
hebt.
Na de nederlaag tegen de Britten had
den de Nederlandse spelers geen moment
de Indruk gewekt dat zij benauwd waren
voor het duel met Australië. Die houding
is inderdaad geen bluf gebleken. Van
Grimbergen: „Ik heb er steeds op geha
merd dat de nederlaag van zondag maar
toevallig was. En ik merkte ook gauw
genoeg dat het zelfvertrouwen van de
spelers hoegenaamd niet was aange
tast”.
Wielercoach Joop Middelink was bij
na tot tranen toe bewogen door de
affaire: „In Mexico hadden we vier
jaar geleden het schandaal met de
hormooninjecties. Nu neem je een ei
gen sportarts mee en dan denk je; dit
keer kan ons niets gebeuren. Ik heb de
grootste moeite gehad het drie dagen te
verzwijgen en met een lachend gezicht
bij de jongens te blijven. Ik geloof dat
ze door deze zaak het moreel van de
Nederlandse ploeg willen breken, maar
dat zal niet gebeuren. Nu komen we
woensdag nog geladener aan de
start”.
Arie van Vliet („Ik had de jongens
liever een klap in het gezicht gegeven
dan dat ik ze dit nieuws moest vertel
len”) ging gisteravond nog naar het
wielerstadion om bij officials van de
UCI te trachten te redden wat er nog
te redden was... Betreurenswaardig in
de hele affaire is ook dat dokter Rozijn
vorige week dinsdag niet bij het dopin
gonderzoek aanwezig was (hij moest
toen naar bokswedstrijden) en daar
door niet bij voorbaat kon vertellen
dat hij een middel had toegediend.
JOOP VAN DEN BERG
dokter Rozijn ook behoorde tot de me
dische staf. Toen had hij de lijst dus
al. Daarna kreeg hij, in de maand
maart van dit jaar, de lijst nogmaals
toegestuurd voor de zomerspelen.
e
-hST
Rp..
