Van Hanegem, Jansen
en Schneider sloten
centrum defensie af
ZONDAGMORGEN LEGDE H APPEL
BASIS VOOR OVERWINNING: 2-0
Fens bracht met formidabel
schot weer hoop bij Telstar
Hulshoff: Sommige spelers
dachten dat ze moe
waren
id
N
I
ERE-DIVISIE
au
I
I
8
10
MAANDAG 18 SEPTEMBER 1972
en
Organisator
mn
Geen risico
>er
o
i
2
2
2
2
1
2
2
3
3
3
3
4
2
3
4
4
n»
s
I
li
Het eerste doelpunt van De Jong.
JOHN DRIESKENS
(Van onze sportredactie)
11— 9
A146
(Van onze sportredactie)
kon
e
or
an
riem
MARC SERNé.
5
Het Is waar, hij had het een ietsje
gemakkelijker dan de middenvelders
had tot zondagmorgen nog geen slui
tende oplossing voor dit probleem kun
nen vinden. Ja, als hij de beschikking
over Boskamp had gehad. Dan wel.
Dan had hij de robuuste middenvelder
een kans gegeven zich een vaste plaats
In de top-elf van Feyenoord te verove
ren, maar Boskamp was ook gebles
seerd.
van Ajax. Hij verdedigde hoofdzake
lijk. Willem was de eerste om dat toe
te geven: „Ik hoefde geen initiatieven
te ontplooien. Haan en ook Neeskens
moesten komen.” Maar Van Hanegem
bepaalde zich niet alleen tot de verde
diging. Vier, vijf maal trok hij naar
voren. In ganzepas passeerde hij het
middenveld van Ajax zonder haperen.
Eén keer legde hij de bal zelfs pas
klaar voor de voeten van de Hongaarse
spits van Feyenoord, Ladinski. Ladins-
ky faalde.
6
6
6
6
6
6
6
6
6
6
6
6
6
6
6
6
8
5
4
3
3
3
2
2
2
2
2
2
2
2
0
1
1
1
0
0
o
1
1
1
3
2
2
1
1
1
1
0
4
2
1
1
6—12
6—13
12
10
8
7
7
7
7
6
6
s
5
5
5
4
4
4
3
3
Luister naar Ressel, die na de wed
strijd lyrisch werd, alleen al bij het
noemen van de naam Van Hanegem.
„Dit was de wedstrijd van Willem van
Hanegem. Wij hebben hard gewerkt,
maar als Willem er niet was geweest
had Feyenoord niet van Ajax gewon
nen. Zoals'hij de verdediging organi
seerde was geweldig. Ajax is bijna niet
voor Treytel verschenen. Hoeveel kan
sen hebben de Amsterdammers gekre
gen? Misschien twee of drie.”
>01
te
te
k-
4— 9
4—12
4—12
2—11
Van Hanegem nivelleerde Ajax na
tuurlijk niet in zijn eentje. Als geheel
was Feyenoord beter. Happel had het
zijn pupillen ’s morgens in Zeist voor
speld. Met een grapje stuurde hij zijn
selectie van tafel. „Jullie spelen thuis”,
zei hij, „er kan niets gebeuren. Wat
maakte het uit of je nou met 2-0 of 3-0
wint.”
beta-
snaren
illisse-
eni
omen,
en zij
osten.
irege-
;evens
s van
pro-
idden-
8. Tel
k
Een andere oplossing was onmoge
lijk. Hoewel de oefenmeester ongetwij
feld andere namen had kunnen invul
len, stond tevoren reeds vast dat het
centrum van de verdediging van Feye
noord bijzondere zorg behoefde. Niet
alleen omdat Ajax het vorig jaar gere
nommeerde verdedigingsspecialisten als
Israel en Theo Laseroms voor schut
zette, maar vooral omdat beide centra
le verdedigers dit keer niet van de
partij zouden zijn. Laseroms werd ge
transfereerd naar België en Israel
Werd geopereerd aan zijn knie. Happel
Het was Van Hanegem die excuses
zocht voor Ajax. „Ik wist het vanmor
gen al. dat het bijzonder moeilijk zou
worden voor Ajax. Zoals ik het ook op
6 september wist, toen ik 's nachts op
de televisie zag hoe de bal stuitte op
het veld van Independiente. Een slecht
veld Is altijd in het nadeel van Ajax.
De Ajacieden moeten het hebben van
de gladde combinaties. Bovendien was
Ajax de favoriet. Dat is ook een handi
cap.”
Neeskens probeert nog verandering in de situatie te brengen. Schneider begaat
echter de overtreding, terwijl de sterk verdedigend opererende Van Hanegem
klaar staat om de actie van de Ajaciedin tweede instantie te smoren.
had
van
ingeluid door
in de achterhoede.
een slecht uitgegooide bal van Van
der Meeren op juiste wijze af te
straffen. Het publiek kon er op het
laatst nog slechts weemoedig om
lachen Ron Groenenwoud kon het
na een kwartiertje in de tweede
helft allemaal niet meer aanzien en
verving hem door Hylkema, overi
gens geenszins een verbetering.
Stand:
Feyenoord
Ajax
FC Twente
Sparta
PSV
MW
FC Den Haag
FC Den Bosch
Haarlem
FC Amsterdam
NEC
AZ ’67
FC Utrecht
Telstar
FC Groningen
NAC
Go Ahead Eagles 6
Excelsior 6
AZ ’67—MVV
HaarlemSparta
FC AmsterdamExcelsior 40
Go Ahead EaglesFC Den Haag 01
PSV—FC Den Bosch3—0
NEC—FC Twente 2—0
FeyenoordAjax 20
FC GroningenTelstar 02
FC Utrecht—NAC 3—1
15— 2
18— 3
7— 8
17— 6
10— 5
10- 6
8— 6
5— 7
Cruyff, naast zijn blessure („ik
rriet sprinten en links niet draaien”) in
deze modderpoel zijn snelheid niet be
nutten. Natuurlijk waren de subtiele
combinaties, waarbij de bal het werk
zou kunnen doen, op dit veld voor de
vooral erg hard werkende Keizer en de
technisch begaafde Arnold Mühren,
die de geblesseerde Swart verving, een
illusie. Maar dat was geen verontschul
diging.
En beluister ook de held van de dag,
Theo de Jong. Hij maakte de twee
doelpunten. Via de rechterflank van
Feyenoord sprintte hij op dieptepasses
(de eerste van Ressel en de tweede van
Van Hanegem) en rondde die met har
de schoten af. „Willem is een buitenge
woon organisator. De gehele ploeg
speelde goed, maar Willem voetbalde
beter.”
En Kovacs. Hij vertelde zijn spelers
in de rust dat het op het middenveld
mis dreigde te gaan. Kovacs: „Als je
het aantal kansen tegenover elkaar
stelt dan heeft Feyenoord dik verdiend
gewonnen. Daar staat tegenover dat de
doelpunten uit regelrechte verdedi
gingsfouten vielen. De Jong kon z
doorlopen.” Maar Horst Blankenburr
„Het hele elftal draaide niet. De spil
sen van Feyenoord werden in de twee
de helft redelijk af gestopt maar als je
dan herhaaldelijk een Van Hanegem.
De Jong en Rijsbergen op je af ziet
komen dan schort er toch wel iets
aan”.
Drie kwartier voor de wedstrijd
maakte Happel de opstelling van Feye
noord bekend. Toen pas wist Rijsber
gen dat hij voor het eerst van zijn
leven in het eerste van Feyenoord
linksback moest spelen. Hij had slechts
één keer eerder op die plaats geope
reerd. In het b-tearn. Waarom Rijsber-
(Van onze sportredactie)
ROTTERDAM In de morgen vóór het sensationele treffen tussen
Feyenoord en Ajax werd door Ernst Happel de basis gelegd voor de over
winning. Na het ontbijt in het KNVB-sportcentrum te Zeist verschafte
hij zijn selectie enig inzicht in het draaiboek. De Oostenrijker, die zich
dit jaar van een nieuw imago voorzag door zijn voetballers keihard te
gemoet te treden, somde de namen op van de elf spelers. Van Daele, tot
dan toe de vaste vervanger van de geblesseerde Rinus Israel, werd teleur
gesteld. Theo van Duivenbode en Vos ook. Nadat Happel zijn instructies
verstrekt had voor voorhoede en middenlinie (Hasil en De Jong legde
hij in enkele woorden uit wat er van hen verwacht werd): „Diep spelen”
moesten Jansen, Schneider en Van Hanegem nablijven. Zij zouden, zo
bepaalde Happel, zijn hoofdrolspelers zijn.
Happel wilde geen risico nemen en
daarom deed hij een beroep op zijn
vaste kern. Op Willem van Hanegem,
op „Wimpie” Jansen en op „Dirk”
Schneider. Zij zouden Happels ant
woord moeten bezorgen op Ajax’ ver
rassend dieptespel. Happel legde de
drie uitvoerig uit wat hun taak zou
zijn. Jansen moest schaduwen, Schnei
der „ausputzeren” en Van Hanegem
zou zich volledig op de verdediging en
op de organisatie daarvan moeten con
centreren. Bovendien mocht niet de
fout worden gemaakt, zo bepaalde
Happel, om te ver op te dringen. Even
voor de 16-meterlijn voor het doel van
Eddy Treytel moest de verdediging
blijven hangen.
Happels antwoord werd op accurate
wijze voor het voetlicht gebracht. Dat
was de verdienste van het drietal en
vooral van de „Kromme”; van Willem
van Hanegem. die dit seizoen Feye
noord zijn slechte wedstrijden van het
vorig jaar reeds geheel en al vergoedde
door het nog niet geheel ingespeelde
team door de moeilijke beginfase van
de competitie te slepen, zodat zonder
enig puntenverlies aan het belangrijke
treffen met Ajax werd begonnen. Niet
één duel verloor Willem van Hanegem
zondagmiddag. Niet van Johan Nees
kens en ook niet van Arie Haan. Haan,
die de „Kromme” het vorig jaar in het
Ajax- en in het Feyenoord-stadion
zeer onplezierige middagen bezorgde,
door te voetballen alsof er nog nooit
een Willem van Hanegem op de Ne
derlandse voetbalvelden had rondgelo
pen. Zondagmiddag was de .Kromme”
aan de beurt.
De Velsense spelers kregen er
weer schik in. De laatste 20 minu
ten voetbalden zij zich de restanten
gen? Happel gaf het antwoord: „Omdat
het een keiharde jongen is. Hij is
uitstekend geschikt voor deze wed
strijd.”
Happel gaf ook antwoord op de
vraag waarom Ajax had verloren. „Het
heeft natuurlijk wel wat last gehad
van het veld. Zoals ook de wereldbeker
een rol speelde. Zo iets telt mee. Het
elftal bestaat immers uit mensen en
die kun je wel vertellen dat zij zich
volledig moeten inzetten in de compe
titie, maar onwillekeurig denken ze
aan Independiente. Toch zijn veld en
wereldbeker bijzaken. De voornaamste
hindernis voor Ajax was Feyenoord.
Mijn spelers waren sterker.” Happel
had gelijk.
Het tweede doelpunt van beginoord. Ajax besefte dat de strijd definitief verloren was. De reactie van Stuy is nog het
meest beheerst. Krol zit vertwijfeld op de grond, terwijl Hulshoff met gebogen hoofd komt aanlopen. Ladinski lacht
en Boosten wijst naar het midden.
Telstars intenties werden op het
Oosterpark al snel duidelijk. Rab
dirigeerde alleen Dick Bond en
Kees van Kooten naar de voorste
linie. Rab: „Veiligheid ging voor
alles. We mikten in de eerste plaats
op een versterking van het midden
veld Merkwaardigerwijs was het
gevolg niet alleen een beperkte aan-
valskracht, maar tevens een schaars
effect in de achterhoede waar Rab
opnieuw gekozen had voor het duo
Van Essen (ausputzer) en Fred An
dré (vrjje verdediger) in de centrale
defensie.
van het naargeestige gevoel dat hen
de laatste tijd overwoekerde uit het
lijf, om na afloop de verhoogde
winstpremie van 500 te kunnen
incasseren. Dick Bond, die met een
subtiel hakje de laatste twijfel weg
vaagde (02) vertelt: „Het missen
van kansen was de laatste weken
een obcessie voor ons geworden
Door dat eerste doelpunt werden we
daarvan bevrijd.” En Jan Rab: „Er
was door het uitblijven van goals
duidelijk onrust ontstaan. We zijn
dan ook naar Groningen getrokken
(het team vertrok zaterdag al en
overnachtte in Hoogeveen, red.) met
het idee in ieder geval de nul te
handhaven. Dat was ons dit seizoen
nog niet gelukt.”
Ajax was niet vermoeid, maar de
suggestie had dezelfde uitwerking. Met
hetzelfde hautaine voetbal waarmee
ook Independiente tegemoet werd ge
treden trachtte Ajax deze lastige klus,
die dan weliswaar in een ongunstige
periode viel, maar dat is toch geen
probleem voor een toekomstig wereld
kampioen?, naar zijn hand te zetten en
zelfs zo te kanaliseren dat opnieuw uit
een minimale inspanning het maximale
rendement kon worden gehaald. Arie
Haan: „Wij zijn hier naartoe gekomen
om te winnen of op zijn minst om
gelijk te spelen.”
Met name ex-Twentespeler Jan
Streuer slaagde er wonderwel in
onrust te zaaien in het defensieve
blok- Herhaaldelijk schudde hij zijn
vaste bewaker Hans Driessen van
zich af om zich in het strafschopge
bied vrij te lopen. Het liep steeds
vloeiend, totdat hij de bal aange
speeld kreeg. Tot vijf maal toe stel
de hij in kansrijke posities teleur.
Eén keer zelfs lukte het hem niet
ROTTERDAM. Hoe voor de hand
het allemaal ook lag, het was uiteinde
lijk toch wel opmerkelijk dat de Aja
cieden hun verrassende 2-0 nederlaag
tegen hun enige concurrent - voor wie
de vaderlandse competitie in verband
met continuering van Europa-cupvoet-
bal op het hoogste niveau een zaak
van even groot levensbelang is als voor
Ajax - toch niet helemaal los wensten
te koppelen van 'hun overbelasting in
dit vroege stadium van het seizoen
met als exponent de reis naar het
Argentijnse Independiente. Als men
dan toch een verklaring diende te ge
ven voor de onverklaarbaar matte wij
ze waarop de Amsterdammers zich
door Feyenoord hadden laten inpakken
dan waren de besognes van de wereld
beker zeker één van de essentiele fac
toren die in dit verlies hadden geresul
teerd. Zonder dat één Ajacled ook
maar één aanwijsbaar spoor kon aan
tonen van fysieke vermoeidheid accep
teerde men deze nederlaag zo gelaten
dat het wel leek alsof het een onont
koombaar feit was geweest. Of zoals
Hulshoff de fatalistische instelling for
muleerde: „Je kunt natuurlijk niet als
een klein kind meteen naar Indepen
diente wijzen. Er zijn verschillende
factoren, waarvan die reis en blessures
er enkele vormen, die er op een gege
ven ogenblik toe leiden dat het alle
maal met loopt zoals je graag wilt
En evenmin dat Boosten niet erg
sterk floot en een doelpunt van Cruyff
(wellicht terecht) afkeurde bij een uit
trap van Treytel. De Hoensbroekse ar
biter begaf zich echter wel op het
hellende vlak toen hij een handsbal
van Van Hanegem in het strafschopge
bied („ik ving hem op de borst op”)
wegwuifde. Cruyff echter: „Ik dacht dat
hij hem zelf in zijn achterzak zou
stoppen.” Nogmaals het waren geen
verontschuldigingen. Hulshoff reëel:
„De scheidsrechter is een gegeven. Net
als het veld trouwens. Dat zijn geen
excuses.”
Programma aanstaande zondag: AZ—
Utrecht, MWHaarlem, SpartaAm
sterdam, ExcelsiorGo Ahead, Den
HaagPSV, Den BoschNEC, Twente
—Feyenoord, Ajax Groningen, Telstar
—NAC.
GRONINGEN Met een formi
dabel schot over de Groningse ver
dediging, inclusief doelman
Nordstrom, bezorgde Ton Fens gis
teren zijn collega’s en trainer Jan
Rab het warme gevoel dat samen
gebracht wordt onder de noemer
hoop. Het was voor het eerst sinds
weken dat zij zich de luxe konden
permitteren. Een voorsprong, 7 mi
nuten voor tijd, in een met vrees
tegemoet geziene uitwedstrijd, een
weelde die de Velsenaren dit sei
zoen nog niet kenden. Balgoochelaar
Fens bezorgde de 6000 Groningers
op de tribune die schrik op de hem
eigen wijze. Op twintig meter van
het doel speelde hjj even op de
vierkante meter met de bal, totdat
iedereen er wel van overtuigd was
dat hij hem over zou geven aan een
ander „Ze lieten me allemaal lopen,
ik kon rustig aanleggen, verklaarde
hij later. Dat gebeurde en het leer
vloog met een boog over alles wat
Groningen was heen-
Het was het begin van het einde
voor de ploeg van trainer Ron Groe
nenwoud. De Groningers, die in de
eerste helft op zijn minst een half
dozijn ongekende mogeljkheden om
zeep hielpen, kregen op dat moment
nog meer spijt van hun nonchalante
spel, gingen zonder enig voorbehoud
massaal in de aanval en moesten
als gevolg daarvan een tweede doel
punt van Dick Bond en een drietal
ademstokkende kansen (counters via
Van Essen, Bond, Fens en Van
Kooten) incasseren.
Feyenoord was echter bereid om op
beslissende momenten dat tikkeltje
meer te geven om het positieve resul
taat te bewerkstelligen. Natuurlijk kon
Nadat De Vries in de eerste helft
met een knal tegen de lat voor de
enige Telstar-kans had gezorgd,
werd het herstel van Telstar
na rust ingeluid door een sta
bilisatie in de achterhoede. Bis-
schot kreeg aan het einde van de
eerste fase een schop in zijn buik,
waardoor hij plaats moest maken
voor Zwaan. Van Essen verhuisde
daardoor naar de linksbackplaats en
Zwaan nam zijn taak als „laatste
man” op zich. Hoewel noodgedwon
gen, toch duidelijk een versterking
Rab tenslotte: „Ik hoop dat we
vandaag een keerpunt bereikt heb
ben. In theorie moeten we deze lijn
zondag tegen NAC voort kunnen
zetten-”
Ajax vergiste zich echter ook in de
mentaliteit van de tegenstander. Na
het 5-1 pak slaag van vorig seizoen en
na de alweer uiterst denigrerende
prognoses voor dit jaar voor de Rotter
dammers wilde de Happel-elf wel.
Vooral op het middenveld - waar ook
de beide treffers van Theo de Jong
geboren werden - manifesteerde zich
dit duidelijk. Er werd bij Ajax niet
goed overgenomen, de dekking klopte
niet en de opbouw leek vaak nergens
naar. Arie Haan: „Ik zou de tweede
helft op Theo de Jong spelen. Dat is
waar. Maar de doelpuifsn vielen ajyi
de rechterkant.” Daar had de zwoegen
de Neeskens echter zijn handen vol
aan de sublieme Van Hanegem. En
Mühren: „Ik speel als aanvallende
middenvelde altijd op Wim Jansen.
Nu kreeg ik Hasil. Dat betekende dat
ik mij voornamelijk tot verdedigen
moest beperken. Dat ging ook weer ten
koste van onze aanval”.
Dan «•- er een sfeer waarbij je
op ee” - -ld moment de zaak niet
meer fr -<r kunt draaien. Er is mis
schien teveel over vermoeidheid ge
praat en geschreven, zodat sommige
spelers ook dachten dat ze moe wa
ren."
Groenenwoud: „Achteraf kan je
natuurlijk stellen dat ik hem beter
nog een kans had kunnen geven
omdat de alternatieve oplossing ook
tegenviel. Maar op dat moment
moest er toch iets gebeuren.” De
Groningse oefenmeester wilde het
ontbreken van Van der Heide en
Hovenkamp, vaste steunpilaren op
het moddenveld, die gisteren respec
tievelijk wegens een blessure en een
schorsing niet in actie konden ko
men, niet als excuus gebruiken.
„Als dit allemaal kan gebeuren dan
hoef je niet meer over taktiek of
mentale instelling te praten”, aldus
een teleurgestelde Groenenwoud.
«ras
