Antiekbeurs in
1
HAARLEMS POPFESTIVAL WERD SUCCES
Lisse toont
veel kwaliteit
PHOTOKINA - wereldbeurs
foto
film
en
voor
Defresne-prijs voor
Kleurenfotografie wint
Christiaan Nor tier
het van zwart-wit
foto
m
Fa. B. ENGELENBERG
I
yBa
George
Eastman
plaquette
REGISSEUR BIJ CENTRUM
EERSTE FOTO
KWALITEIT
Onder redactie van
J. P. Bos
M
MAANDAG 18 SEPTEMBER 1972
8
Et
3. M. SCOTCH PLAKCRÊPE
Te weinig power
OFFICIeLE VERKOOP SIKKENS UKKEN
Uw
foto
advies
centrum.
VAN ZATERDAG 23 SEPTEMBER tot en met zondag 1 oktober zal in Keulen de twaalfde Photokina,
wereldbeurs op het gebied van fotografie en film, worden gehouden. Walter Scheel, plaatsvervangend bonds
kanselier en minister van Buitenlandse Zaken, zal de openingsplechtigheid verrichten. Op een opper
vlakte van 100.000 vierkante meter presenteren 763 firma’s uit 24 landen hun inzendingen. Nederland
neemt met 23 exposanten van de buitenlandse inzenders de zevende plaats in, na Groot-Brittannië, Frank
rijk, Japan, de Verenigde Staten, Italië en Zwitserland.
(Van onze kunstredactie)
LISSE Ruime belangstelling en
een kooplustig publiek waren zater
dag op de eerste dag van de Oude
Kunst- en Antiekbeurs de voornaam
ste kenmerken. De Antiekbeurs
wordt zoals bekend gehouden in de
stemmige benedenzalen van Kasteel
Keukenhof, waar de exposanten vaak
een geschikte ruimte voor hun ob
jecten konden krijgen. Voeg daarbij
nog de zeer fraaie aankleding door
middel van barokke bloemstukken
en iedere antiekgeïnteresseerde kan
zich precies de sfeer voor de geest
halen die zo tekenend is voor de
betere beurs.
ARfWWWWWWWWWVWWWWWWWWVWWWVWWWWWWI
ma
FERRY TROMP.
'WWVVtAAAAMVWVVUVVVVtnA/VVtAAAA/VtAA/VVVVlAAAA/VVVVVVVMM^^
da;
lan
ser
we
div
opc
f 1:
(Van onze kunstredactie)
am
Ho
Ph
Ur
gai
on<
0.1
op
bh
go*
Ve
lei
afj
on
va
no
bh
vas
dra
gev
fon
geï
neg
ziji
het
is
die
De Photokina omvat in de eerste plaats de produkten van
de foto- en filmindustrie, waaronder tal van noviteiten, maar
ook aan het culturele aspect wordt ruimschoots aandacht
besteed.
internationale sterren en groepen konden worden aange
trokken.
Jeci
ziel
ver
of 1
zod
kur
sto<
zor,
gee:
ver;
pati
een
huil
een
mai
hui:
een
bep
mo<
F
bijc
hei:
daa
bon
geb
een
lijk
lijk
alle
van
wel
ver
hen
per
ten
bijc
Rie
aar
hee
erv
Mjr
Doelstraat 39 - Haarlem - Tel. 312206
George Eastman, die in 1854 in Wa
terville N.V. werd geboren, overleed in
1932. Behalve een pionier op fotogra
fisch gebied was hij een bescheiden en
warmvoelend mens, die zijn miljoenen
dollars omvattende vermogen nog vóór
zijn dood wegschonk aan instellingen
die het geluk en de gezondheid van de
mens nastreefden.
Twaalf wereldberoemde fotografen hebben ruim 3.000 foto’s
uit de meest uiteenlopende gebieden van de fotografie bijeen
gebracht. Op een projectiewand van 3 bij 18 meter vertonen
vijftig projectoren in tien minuten tijd rond 4.000 dia’s vol
gens een multo-audiovisueel systeem. Er zijn stands, waar
amateurfilmers hun werk demonstreren. In twee bioscopen
wordt een voortdurend uurprogramma gegeven van 94 be
kroonde korte films uit 26 landen. Het Diaporama opent
nieuwe wegen voor de presentatie van dia’s met akoestische
effecten. In het popcentrum zorgen eigentijdse filmvertonin
gen met quadro-geluid voor amusement voor jongeren,
’s Avonds zijn er popconcerten, waarvoor meer dan veertig
De ambassadeur van de Verenigde
Staten van Amerika in Nederland, de
heer J. Middendorf II, heeft in de hal
van het in aanbouw zijnde Kodak-
gebouw in Odij'i door het indruk
ken van de ontspannerknop van een
nieuwe pocket Instamatic camera
een plaquette onthuld ter nagedachte
nis aan George Eastman, de grondves
ter van de Eastman Kodak Company.
Ook de jury, die bestond uit de heren
E. Alexander, O. Dijk, W. Klinkenberg en
P. Lohr, heeft zich blijkens het juryrap
port uitvoerig beziggehuden met de vraag
of het nog wel zinvol is de prijs toe te
kennen aan een individuele regieprestatie,
zoals in de richtlijnen staat van de NVT,
die de prijs uitreikte. De jury suggereert
dat de richtlijnen herzien zouden moeten
worden. Een der leden wilde de prijs
toekennen aan de toneelwerkgroep, Pro
loog, omdat deze de oude werkwijze van
regisseur en spelers heeft doorbroken en
thans als een collectief werkt. De meer
derheid van de jury meende echter dat
dit dit jaar nog niet kon, maar stelt wel
dat Proloog nog nimmer bekroond is,
ondanks haar belangrijke werk voor het
toneel in Nederland.
Een aparte plaats neemt de tentoonstelling „Oermotieven
tot heden” in, waar onder meer de eerste foto’s op verschil
lende gebieden worden getoond: de eerste foto en de eerste
film die de wereld te zien kreeg, het eerste zelfportret, ont
staan lang voordat de fotografie uitgevonden was, de eerste
kleurenfoto, de eerste luchtfoto, de eerste astronomische,
röntgen-, micro- en infraroodfoto, het begin van de pers
fotografie, enzovoorts.
De Photokina, ondergebracht in de beursgebouwen op de
Rijnoever, is dagelijks van negen tot zes geopend, behalve
het popcentrum, dat van elf tot negen uur open is.
uitgestorven. Men zal dan of op de
eigen donkere kamer aangewezen zijn
>f op kleine, gespecialiseerde laborato
ria, waarbij men dan rekening zal
moeten houden met langere wachttij
den en hogere prijzen. De echte sei-
zoenfotograaf echter, de vakantiegan
ger, zal zich tegen die tijd uitsluitend
bepalen tot kleur.
Over het algemeen is men van me
ning dat de kwaliteit van de foto’s
sterk vooruit is gegaan, dankzij de
steeds verbeterde camera’s, al dan niet
met ingebouwde belichtingsmeters, en
dankzij het filmmateriaal, dat grotere
spelingen in de belichting mogelijk
maakt dan in het verleden het geval
was. In de fotohandel hoopt men dat
het publiek wat kritischer wordt bij de
keuze van de onderwerpen: men leest
rouwens ook wat meer eenvoudige
akliteratuur over fotograferen. Echte
nislukkingen komt men nog maar zei
len tegen.
In de afgelopen tien jaar is de omzet
van foto-apparatuur en -materiaal in
ons land verdubbeld. Ondanks de eco
nomische recessie verwacht men dat
Fotograaf Hans Warnars schoot op
het popfestival links en rechts
plaatjes. Hierbij zijn impressies.
deze groei zich voorlopig nog zal blij
ven voortzetten. Een belangrijk deel in
die groei moet worden toegeschreven
aan de zogenoemde cassettecamera’s,
die uiterst eenvoudig in bediening zijn
en meestal een redelijk goed resultaat
te zien geven. Zij worden meest door
huisvrouwen en schoolgaande jeugd
gebruikt. Kleinbeeld, inclusief de cas
settes, die 24 bij 24 millimeter zijn,
geven de toon aan: zij hebben ruim 80
percent van de markt. Het 6 bij 6-
formaat wordt hoe langer hoe meer
naar de achtergrond verdrongen. Vooi
het 4 bij 4-formaat is tegenwoordig
mg nauwelijks belangstelling.
De markt gaat zich hoe langer hoe
meer toespitsen op kleur. Lagerr enkele
jaren geleden de verhoudingen nog op
30 percent kleur en 70 percent zwart
wit, vorig jaar was het al 55 percent
kleur en 45 percent zwart-wit en nu Is
de verhouding 65-35. Volgens de Stich
ting Amateurfotografie is deze verhou
ding dit jaar zelfs 75 percent kleur en
25 percent zwart-wit over het gehele
land. Hierbij moet echter wel rekeninr
worden gehouden met plaatselijke ver
schillen. In het noorden en oosten var
ons land wordt relatief nog wat meei
met zwart-wit dan met kleur gewerkt
in de Randstad fotografeert men vooi
het grootste gedeelte met kleur.
Opvallend is ook de groeiende be
langstelling voor kleur-negatieffilm,
naast de constante, maar zachtjes aan
verzadigde markt voor diapositieffilms.
Vooral vrouwen prefereren negatief-
films in zwart-wit en kleur. Mannen
houden zich meer bij dia’s en als zij al
zwart-wit gebruiken, ontwikkelen zij
in vele gevallen zelf en drukken ze
ook zelf af.
Mag het Haarlem Popfestival terugko
men? J$, zei iedereen zaterdagavond,
maar de vraag blijft natuurlijk hoeveel
waarde jong Haarlem aan een dergelijk
evenement hecht als er betaald moet
worden. Dat zit erin tenzij de gemeente
Haarlem via het CJP zoveel plezier en
nuttig effect heeft gehad in dit experi
ment, dat zij ook in de toekomst bereid is
voor zo’n 90 percent van de kosten op te
draaien.
zong en in ieder geval het voordeel had
van de doorgebroken zon waardoor het
publiek ’’rijp was om gepakt te worden”,
zoals iemand heel treffend zei.
Dat gebeurde dan ook enigszins. Er
kwam meer sfeer, meer leven. Overigens
trad Vinegar Joe geheel gratis op omdat
de werkvergunning geweigerd was. Wij
niet in Engeland, zij niet hier, is de
stelregel. Dan maar voor niks, zei Vinegar
Joe en daarmee kon iedereen tegen zes
uur zeer tevreden naar huis gaan.
Ja, en dan werd er natuurlijk ook nog
muziek gemaakt. Door Dagmar, door John
the Revelator, door Focus en door Vine
gar Joe. Dagmar bleek over een voortref
felijke organist en een zeker eigen geluid
te beschikken, maar een hechte door- ’’discussieerde” met haar publiek, redelijk
timmerde, heet dat tegenwoordig een
heid is zij nog niet. De Haarlemse rock
en bluesformatie John the Revelator is
dat na drie jaar spelen wél, wist met
name in een aantal rocknummers enige
beweging in de voor het podium samenge
perste meute te krijgen, maar speelde te
kort (35 minuten) en met te weinig power
in de festivalinstallatie om alle vezels aan
het trillen te krijgen.
Focus. Een' superformatie met een enor
me naam, een geweldige sologitarist in
de persoon van Jan Akkerman en een
bewonderenswaardige Thijs van Leer die
elke keer maar weer vriendelijk lachend
achter zijn orgel kruipt om zijn fans
waar voor hun geld te geven. Nu was dit
festival gratis en ik kreeg een beetje de
indruk dat met name Jan Akkerman
daarin een vrijbrief zag om verplichte
werkjes als „House of the king”, „Tommy”
en ’’Sylvia” ietwat plichtmatig af te wer
ken. Focus was er niet helemaal, dat was
duidelijk, maar Thijs maakte het allemaal
goed met dd geweldige jodeltoer waarmee
hij het breken van een snaar op de gitaar
van Akkerman opving.
Muzikaal gezien kon de Engelse groep
Vinegar Joe niet aan Focus tippen, maar
daar waren ze ook niet voor gekomen.
Elkje Cage, rondborstige leadzangeres, en
de haren zorgden voor een show met veel
harde ’’stampers”. Echtgenoot en leadgita-
rist Pete Cage was maar al te bereid om
het toe te geven :„We werken met onze
optredens op het publiek. We zijn geko
men om te amuseren, dat doen we dan
ook”. Gelijk had hij. Ruige muziek, veel
steviger dan op hun eerste LP, en veel
showwerk van sexy Elkie, die na een paar
flinke slokken whiskey om op tempera
tuur te komen soms nogal dubbelzinnig
Men verwacht overigens wel dat eer
oepaald quantum zwart-wit zal blijven
worden afgenomen. Dat is dan speciaal
voor de hobbyisten. Binnen vijf a tien
jaar, zo voorspelt men, zal echter
zwart-wit als massaverwerking zijn
Er wordt in ons land meer gefoto
grafeerd, een tweede fototoestel in huis
is bijna een normaal verschijnsel, en
kleurenfotografie wint hoe langer hoe
meer veld ten koste van zwart-wit.
Dat zijn de algemene ervaringen van
de ontwikkelcentrales, fabrikanten en
handelaren in foto-artikeien in ons
land, nu de grote stroom geiegenheids-
fotografen, namelijk de Nederlandse
vakantiegangers, weer is teruggekeerd.
AMSTERDAM. Christiaan Nortier
heeft zondagmiddag de A. Defresne-prijs
ontvangen voor de beste regieprestatie
van het afgelopen seizoen. Hij kreeg deze
prijs van de Nederlandse Vereniging van
Toneelkunstenaars (NVT) voor „Kwartet”
(the Foursome) van E. A. Whitehead,
gespeeld door de toneelgroep Centrum,
waaraan Nortier sinds twee jaar verbon
den is als regisseur. Het is zijn eerste
grote regies. Na „Baas boven baas” van
Handke, „verschuivingen” van Hellinga,
„Zwarte MIs” van Bond.
De jury stelt dat Nortier de harde
werkelijkheid van het stuk (over een
mislukkende vrijage van vier jongelui in
de duinen) „met poëzie en mededogen
heeft neergezet, zonder een moment over
de schreef te gaan van het sentiment of
te bezwijken onder de druk van de mora
liserende vinger.”
Nortier verklaarde zondag erg te zijn
geschrokken van de prijs, omdat het een
individuele prijs is, terwijl de produktie
van Kwartet tot stand is gekomen op een
wiize „die absoluut niets te maken heeft
gehad met individuele prestaties. Kwartet
is ook een produktie,” aldus de regisseur,
„van de spelers Margreet Heemskerk, Ka
rin Kilian, Jules Hamel, Theo Pont, de
decorontwerper Cees Wolfraat en Jac
ques Commandeur, die bij de regie assi
steerde.
De Oude Kunst- en Antiekbeurs wordt
dit jaar voor de tweede keer gehouden. Ze
gaat enkele dagen lang vooraf aan de
grote Oude Kunst- en Antiekbeurs in
Delft en kan als zodanig fungeren voor de
handelaren die daar nog een mooi stuk
ter afronding van hun collectie willen
tonen.
De keus aan meubilair is niet zo zeer
ruim te noemen al wil ik hier wel
even nota nemen van een fraai groen
Amelander (speel)tafeitje des tegroter
is de variatie in koper, tin, ander soortige
gebruiksvoorwerpen en historische pren
ten. Porselein, tegels en majolica daaren
tegen weer wat minder en dat geldt ook
voor schilderijen. Of zou .Delft’ ons op dit
gebied al te veel hebben verwend?
De beurs in Lisse is vooral voor die
antiekliefhebber geschikt die een 18e, 19e
eeuwse kastanjevaas zoekt, een Jacoba-
kannetjes, een grepe, ’n historische dieren
afbeelding, vaardig glaswerk en vooral
veel curiositeiten. Wat te zeggen in dit
laatste verband van een reisnootmuskaat-
rasper?
De kwaliteit laat zich het zij uit
drukkelijk vermeld: op het oog als
goed kwalificeren. Daarvoor hebben de
onderhavige objecten eerst een selectie
commissie moeten passeren. Op die ma
nier wordt getracht de Oude Kunst- en
Antiekbeurs in Lisse een zekere naam te
geven. Een naam die zeker in deze tijd
van veel boerenbedrog en beunhazerij op
gebied van antiek noodzakelijk is om het
kaf van het koren gescheiden te kunnen
houden.
De Antiekbeurs duurt nog tot 24 sep
tember.
HAARLEM Het begon met hui
len onder een zee van paraplu’s en
tegen kostprijs verkocht plastic, maar
toen dat dooddoenerige spreekwoord
„Na regen komt zonneschijn” zater
dagmiddag rond 4 uur onverwacht
werkelijkheid was, werd het eerste
Haarlem Popfestival toch nog leuk
en sfeervol. Niet in het minst dankzij
een aantal imitatie-Hell’s Angels, die
tijdens het lange wachten op de En
gelse uitsmijter Vinegar Joe vóór het
podium menselijke piramides bouw
den; niet in ’t minst ook dankzij Mrs.
Elkie Cage uit Manchester, leadzan
geres van Vinegar Joe, die zoveel
sensualiteit in haar muzikale optre
den legde („Sorry mensen, maar het
is te koud voor mijn mini-skirt”, ver
ontschuldigde zij zich in broek aan
het begin), dat de duizendkoppige
meute het zowaar nog warm kreeg
ook.
Tienduizend bezoekers hadden de orga
nisatoren, het Cultureel Jongeren Pas
poort Haarlem en het organisatiebureautje
Gorilla, van te voren verwacht, op het ge
vaar af dat bij elk lager aantal het festival
als mislukt zou worden beschouwd. Cijfers
tellen helaas ook bij de pop en dan pas
komt de muuziek. Om twaalf uur toen de
Santpoortse groep Dagmar in de stromen
de regen en met een akelig piepende
installatie aan haar optreden begon, leek
het weer inderdaad de grote spelbreker te
worden.
Onder één paraplu gaan als het moet
weliswaar zes mensen plus wat tussen-
beense kleintjes, maar meer als vijftien
honderd waren er niet. De tienduizend
vierkante meter gras langs de Jangijzen-
kade met de ook voor deze middag toe
passelijke naam ’’speelweide” lag er troos
teloos bij. Maar zie, het wonder geschied
de dan toch. De enorme publiciteit op
radio en in pers die de organisatoren
hadden bewerkstelligd, bleek haar werk
te hebben gedaan. Om half twee was het
even droog: 2500 man. Kwart over drie:
Focus, 4000 man, schatte uw verslaggever
grootmoedig en die bleven ook dachten
we. De Haarlemse politie beschikte echter
anders. Tienduizend mensen hebben dit
festival bezocht, zegt de politie, verklaar
den de trotse organisatoren na afloop.
Het zij hun gegund. Ze hebben er
maanden even belangeloos als hard aan
gewerkt en het resultaat was ongeacht
het juiste aantal bezoekers meer dan
bevredigend. De organisatie verliep per
fect, de aangekondigde groepen speelden
ook, de EHBO kon slechts eenmaal aan
treden, Release meldde één jongen die
vroeg waar de ’’flipperautomaten” waren
en de vele aanwezige politiemensen kon
den de regen tevreden van hun petten
laten druipen. Rellen en regen gaan nu
eenmaal niet samen.
Bovendien, Haarlemse jongeren zijn nu
eenmaal vrij makke schapen. Als er geen
pils geschonken mag worden en de mu
ziek in de open vlakte niet voldoende
power heeft om je ’’helemaal gek” te
maken, ga je er maar eens rustig bij
zitten. Je slentert wat langs de kraampjes
met CJP-informatie, leren riemen, gram
mofoonplaten en frisdrank, je gaat een
uur in de rij staan voor een patatje, je
probeert vruchteloos je stickie droog te
houden of je kijkt even in de bij honder
den gratis uitgereikte 23ste editie van
’’Jong en vrij” waarin Jesus hartstochte
lijk wordt verkocht, want”het is 5 voor 12
op Gods klok”. Heit leek me erg vervelend
voor de vriendelijke uitreikers om na
afloop hun inmiddels besmeurde blaadjes
zelf te moeten oprapen, want dat was de
begrijpelijke eis van de organisatie.
