ANTON ROOSKENS TERUG
BIJ GALERIE EIJLDERS
Alexander
Curly heft
het glas
DEZE WEEK 1
OP HILV. 3
J
Antiekbeurs in
Delft geopend
Jezus-festival
Hertogin van Malfi
doordacht bewerkt
Island
het zonnetje
in
Soosagenda
I
Top de pop pop dertien
Persoonlijke vertaling van
het Cobra-expressionisme
TRAVERSE IN MICKERY
I
de panty
met het korte broekje
en de lange benen
(in de blauw» verpakking)
panty
short Ji
17
16
DONDERDAG «1 SEPTEMBER 1972
9
T wijfel-plastiekjes
i
Of het nu is dat de vogeltjes
hier ter stede zo monter kwinke
leren, Haarlemmers zijn een mu
zikaal volkje. Nieuwste Spaame-
stadse ster aan het Hollands pop-
firmament: Alexander Curly, 26-
j arige zanger/gitarist/ componist/
tekstschrijver met niet één krul in
zijn lange haar, die aanstaande za
terdag met zijn single „1’11 never
drink again” no. 2 zal staan op
zowel Veronica als Noordzee en
deze week de eerste plaats bereik
te op Hilversum 3.
I
saw
ZANDVOORT Nu drie jaar ge
leden opende John Eijlders hier zijn
galerie met een expositie van zijn
vriend Anton Rooskens. De vriend is
weer terug en wel op dezelfde golf
fl lengte: een persoonlijke vertaling van
de tot begrip geworden stijl, die als
S Cobra te boek staat. Die vertaling is
praktisch niet gewijzigd en toch
springlevend gebleven, kennelijk de
uitdrukkingsvorm, waarvan Roos
kens zich steeds natuurlijker en spon
taner is gaan bedienen. Om, ten op
zichte van drie jaar terug, niet in
herhalingen te vervallen zal ik hier
onder niet de gehele Cobra-visie van
Rooskens onder de loep nemen, maar
er wel een paar kanttekeningen bij
plaatsen.
Schilderdrift
-
Alexander Curly
HEIN STEEHOUWER
(Van onze correspondent)
van
za-
zater-
ADVERTENTIE
Een scène uit „Amalfi”.
Jim Capaldi
in Nederland uitkomende
Zaterdagavond 23 september houdt
de Amsterdamse Jezus-beweging een
Jezus-festival in de Spuikerk aan het
Spui in Amsterdam. „Pop rond Jezus”
is het thema waarvoor onder anderen
de groepen New Generation, The Car
penters Tools en Street People Pageant
zullen zorgen. Verder is er mime en
toneel.
Rectificatie In de recensie over de
twee premières van de toneelgroep Thea
ter (Bruid aan huis, Don Juan keert terug
uit de oorlog) in de krant van woensdag jl.
is de ondertekening weggevallen. Het ar
tikel was geschreven door Simon Koster.
1. Popcrn - Diverse labels; 2. I’ll never drink again - Alexander Curly; 3. Vaya
con dios - The Cats; 4. My reason - Demis Roussos; 5. Someone - Axis; 6. Mouldy
old dough - Lt. Pigeon; 7. Summertime, summertime - Hobby Horse; 8. I’m on
my way - George Baker Selection; 9. Mandolinen in Nicosia - Zangeres zonder
naah; 10. Taboo - The Walkers; 11. Mexico - Les Humphries Singers; 12. Wig-
Wam Bam - The Sweet; 13.. Mama Mia - Sandra Andreas.
De organisatoren van de interkerke
lijke jeugdbewegng Youth for Christ
verwachten zo’n 2000 belangstellenden.
De toegang tot de Spuikerk is gratis.
Youth for Christ, Turfsteeg 2a,
terdag: Open avond.
I
V»
in tegenspraak is met zichzelf, maar toch
zinvol. Het werk is namelijk een huwelijk
tussen een groot aantal strijdige invloe
den, die binnen het raam van de lijst
meestal toch tot een bijzonder plezierig
picturaal avontuur bijeen zijn geveegd
met brede toets en waarachtige schilder-
drift.
Vrijdagavond aanstaande heeft in de
grote zaal van het RAI-Congresgebouw
n Amsterdam een bijzonder popfesti-
valletje plaats, bijzonder omdat alle
artiesten die daar optreden verbonden
zijn aan het Engels-Amerikaanse label
..Island”, in Nederland vertegenwoor
digd door Ariola. Behalve artiesten-
plugging moet deze .avond dus ook
label-plugging opleveren, zodat ieder
een er na afloop van het volgende
overtuigd Is: „Island music, the best
there is”.
Guriy wil duidelijk geen eendags
vlieg zijn. Gelijk heeft ie.
blijft voorlopig nog even nuchter, al
was het alleen maar vanwege de titel
van zjjn hit. En nogmaals zegt hij:
„Eerst eens kijken wat de volgende
single doet”.
negar Joe
Winwood.
Als alls
labels een dergelijke promotie-stunt in
het kapitale hoofd hebben, kunnen we
nog een leuk seizoen beleven. Van mij
mogen ze.
Dat laatste is dan een van de meest
markante trekken, die schilderdrift. Ver
moedelijk is die er de oorzaak van, dat
het werk van Rooskens de laatste paar
jaar een ware zegetocht in dé internatio
nale galerie-wereld aflegt. Daar schuilt
ook een gevaar in. dat in sommige wer
ken wordt bloot gelegd. Soms lijkt het, of
Rooskens wat al te vlot en gemakkelijk
gaat werken; of hij „het er even op
Alexander maakt de indruk het alle
maal erg leuk te vinden, maar hij
hit te maken heb je een fijn team
nodig van pluggers, promotie- en pro-
duktiemensen die in je geloven. Alleen
redt je het niet. Dat is bij Negram
uitstekend gegaan.”
Alexander Curly verloofd met -
hoe kan het anders een stewar
dess is al jaren een niet te stuiten
musicmaker. In de zestiger jaren
maakte hij in deze streken enige furo
re met de groep The Maestro’s. Toen
dat afliep ging hij vliegend kelneren,
maar hij bleef zingen, spelen en com
poneren.
„Onbewust heb ik blijbaar toch al
tijd op deze kans gewacht.” Succes in
Nederland betekent tegenwoordig bijna
altijd onmiddellijk ook internationale
aktiviteiten. De single is al uit in
België en gaat ook naar Duitsland (in
het Duits), Skandinavië, Zwitserland en
Italië.
Arnoldushoeve, Hoofddorp, donder
dag: film; zaterdag: disco.
Can-Can, Stoofsteeg, 1, iedere avond:
bar-dancing-disco.
Met de voormalige „dronkaard” ge
noten we deze week van één van de
laatste terrasdagen van deze „zomer”
om te vernemen, dat Harm Breemer
want zo heet ie nog steeds een
beetje verbijsterd is door het plotselin
ge succes. „Het lijkt wel of iemand het
zo heeft uitgestippeld,” zegt Alexander.
„Per 1 oktober loopt mijn contract als
hofmeester bij de KLM af. Na die tijd
had ik dus wat anders moeten gaan
zoeken. Nu wordt dat natuurlijk de
muziek. Te gek hè, twee weken voordat
je werkeloos raakt een hit hebben.”
„1’11 never drink again” werd door
Alexander een half jaar geleden ge
schreven in Bangkok na een nacht lang
stevig doorhijsen in de bar van het
KLM-hotel aldaar. Het is zijn derde
single bij Negram. De eerste, „Sum
mertime Lily”, deed helemaal niets,
maar met ,,I didn’t know” (19 op de
tipparade) begon er al een beetje teke
ning in te komen.
Het belangrijkste is nu voor mij dat
de volgende single ook goed wordt. Het
Mouth MacNeal-effect hè. De mu
ziek en tekst voor die single en voor
de LP die ik ga maken zijn al klaar
Maar we gaan eerst maar eens kijke»
hoe lang „1’11 never drink again” het
uithoudt. Op het ogenblik ben ik bezig
met het bijeenzoeken van een begelei
dingsgroep waarmee ik vanaf oktober
het land in ga. zoals dat heet.”
Heeft dit succes je verrast? „Uiter
aard. Je hoopt er altijd op, maar ja, er
zijn er zoveel. Om een single tot een
merkwaardige spanning, die je op het
spoor zet van diepere betekenissen. Het
verhaal op zich is nogal drakerig en er
KmiwC>*w.- SM» ,'T'
spuugt”, zoals ik een andere driftschilder
wel eens over zijn eigen werk heb horen
zeggen.
Er is een begeleidende exposant, een
jonge beeldhouwer, Jan Dokter, met klei
ne plastieken in allerhand materiaal. Dat
is natuurlijk goed, want zonder materiaal
kennis komt een beeldhouwer er nooit.
Hij komt er evenwel ook nooit, als hij in
drie of meer stijlen tegelijkertijd werkt
en daaruit kennelijk niet kan kiezen en
zich tot een onderworpene aan de opvat
tingen van anderen maakt. Als ik weer
eens werk van hem zie met een eigen
karakter, wordt het pas de moeite waard
meer over hem te schrijven.
Site
De heren hebben de zaken stevig
aangepakt. Vrijdagmiddag is er een
grote persconferentie, vrijdagavond van
seven tot 12 uur het festival, dat
begint met de wereldpremièrevan de
Prafficfilm die vorig jaar tijdens een
Amerikaanse toernee van deze befaam
de formatie werd opgenomen. Na de
film optredens van Smith, Perkins
Smith, Vinegar Joe, Uriah Heep en een
aantal „loslopende” Island-artiesten
waaronder Jim Capaldi en Chris Wood
van Traffic, Mike Harrison en Luther
Grosvenor (ex-Spooky Tooth) en Sandy
Denny.
De meest befaamde groep vrijdaga
vond is Uriah Heep. Naast dit „Island
rock festival”, waarvoor in Haarlem
tegen betaling van slechts vijf gulden
kaarten verkrijgbaar zijn bij Hogenbijl
op de Oude Groenmarkt en Mie in de
Grote Houtstraat (maar dan moet je
wel snel zijn), krijgen in de komende
weken vele LP’s van Island-artiesten
extra aandacht: Traffic, Free, Paul
Kossoff (solo, Vinegar Joe, Smith, Per
kins Smith, Jim Capaldi (solo), Cat
Stevens, Fairport Convention, Jethro
Tull, Procol Harum, Uriah Heep, Roxy
Music, Emerson, Lake Palmer, Spen
cer Davis Group, King Crimson, Colos
seum.
In de komende maanden komen dan
nog nieuwe LP’s uit van Sandy Denny,
Amazing Blondel, Jimmy Cliff, Incre
dible Stringband, Mott the Hoople,
Fairport Convention, Uriah Heep, Vi-
zitten dramaturgisch gezien slechte scènes
in. Maar de ingehouden en gestileerde
r manier van spelen en de preciese vorm van
elke scène ondervangen een hoop bezwa
ren. De twee beroemdste scenes uit het
stuk de gruwelijke marteling van de
„hertogin” door de handlangers van haar
broers en haar wurgdood worden ui
terst koel en beheerst gebracht, een ma
nier van spelen die ideaal zou zijn voor
Brecht-voorstellingen. Toneelliefhebbers
moeten de voorstelling beslist gaan zien.
Tot en met 1 oktober.
In Mickery is bovendien rond het mid
dernachtelijk uur ook een show t e zien
van Ken Campbell’s Road Show, die vorig
jaar een geweldig succes was met typisch
Engelse kroegjool, waarvan de grap was
dat de platte lol niet uit domheid maar
uit superieure intelligentie vertoond werd.
Het werd een persiflage. Dit keer is de
kroegjool beperkt, om plaats te maken
voor een dilettanterig toneelstukje (Stone
henge Kit, the ancient Brit) dat met dik
opgelegd dilettantisme wordt gespeeld.
Het is erg lachwekkend, maar toch min
der leuk dan de kroegshow, die van de
ene gag in de andere valt. Wie Ken
Campbell’s groep nog niet gezien heeft,
moet het niet nalaten. Ze zijn te zien op
21, 22, 23, 28, 29 en 30 september.
i. HEYER
Crazy Inn, Kokstraat 13, zaterdag:
soosavond met disco en artiest.
Deining, Ripperdastraat 13a,
dag: vocal group „Great Day”.
Riverside, Spaarne 91, woensdag
soos; vrijdag en zaterdag: disco.
Jeugdcafé, Eemstraat 6. vrijdag: soos.
Voorn Voorn, Spaarnwouderstraat 81,
vrijdag, zaterdag en zondag: Drive-in-
show.
Er zijn drie opvallende kenmerken in
dit werk: de markante lijnvoering; de
vormen, die de contouren te buiten gaan
en tenslotte het kleurgebruik.
Bij de lijnvoering te beginnen, zou men
eigenlijk eens een grafoloog bij dit werk
moeten halen. De 1 ijnen zijn eigenlijk
abstracte schrifttekens. Een grafoloog zou
er vermoedelijk veel agressie uit halen,
maar dan getemperd door een speels ka
rakter. Een sterke vrijheidsdrang zou hij
er eveneens aan aflezen, maar ook de
behoefte om driftmatige gevoelens in te
perken binnen intuïtieve kaders. In ieder
geval zou hij rapporteren over een sterk
naar buiten gerichte bewegingsdrang en
de behoefte om anderen duidelijk te over
tuigen.
Met de vormen ligt het wat anders.
Rooskens’ vormtaal is enerzijds meer be
heerst dan zijn „schrift”, eenvoudiger en
toch ook met de neiging om grenzen te
overschrijden, met sterker behoud echter
.van compositaire waarden, dan in de lijn
voering het geval is.
1 De kleuren staan in contrast met de
beide andere elementen althans goeddeels.
Vindt men veel agressie en aplomb iri lijn
en vorm, de kleuren zorgen voor een
verblijdende en bevrijdende werking. Het
»ijn heldere primaire kleuren in een „ko-
ninginnedag-palet”. Als het Cobra-expres-
sionisme ergens mag worden vergeleken
met typische „kunst van kinderen” (en
dat is vaak gedaan), dan gaat dat in het
- werk van Rooskens vooral op voor het
kleurgebruik.
Veel van zijn werk ademt een soort
blijde verschrikking, een uitdrukking die
PEN, Kanaalstraat 257, IJmuiden,
zaterdag: Lava en Lucifer; zondagmid
dag: Spirit of St. Louis.
DELFT. In het stedelijk museum
„Het Prinsenhof” in Delft wordt van van
daag tot 11 oktober de 24ste Oude Kunst
en Antiekbeurs gehouden. Het is voor het
eerst dat het evenement in de herfst
wordt georganiseerd; vorig jaar hield men
de Antiekbeurs in de zomer en vooral op
warme dagen bleef de belangstelling toen
beneden de verwachtingen. Bovendien
speelden de vakanties het bezoekersaantal
parten. Vorig jaar werd de beurs door
bijna 27.000 belangstellenden bezocht.
De waarde van de kunststukken wordt
door de antiquairs niet prijsgegeven, maar
volgens de organisatie hangt en staat er
op de beurs voor „vele miljoenen” gul
dens. Onder meer worden enkele etsen
van Rembrandt te koop aangeboden.
„Maar er is ook voldoende voor de man
met de niet zo grote beurs”, aldus voorzit
ter S. J. Fontein van het beursbestuur.
Alle stukken op de beurs dateren
voor 1830.
In totaal nemen dit jaar 32 antiquairs
deel, twee meer dan vorig jaar. De be
langstelling voor de beurs uit het buiten
land - met name België en Duitsland -
neemt volgens de heer Fontein nog steeds
toe. De Antiekbeurs is dagelijks geopend
van 10 tot 17 uur. Zondags van 13 tot 17
uur, en bovendien dinsdag- en donderda
gavond van 19 tot 22 uur. Binnenkort
komen we uitvoerig op de Antiekbeurs
terug.
en misschien van Stevie
AMSTERDAM. De Travers» Work
shop Company is een van de interessantste
toneelgroepen, die regelmatig in het Mi-
ckerytheater spelen. Het werk van deze
groep spelers en (pop)musici ziet er
smaakvol uit, wordt erg goed gespeeld en
heeft opvallende diepgang. De leden van
de groep geven zelf vorm aan het stuk,
daarbij geholpen door de regisseur en
soms de schrijver. De Traverse heeft hier
belangrijk werk laten zien van de schrij
ver Stanley Eveling (Dear Janet Roosen-
berg, dear mr. Kooning; Our Sunday Ti
mes en In the heart of the Britisch mu
seum.
Het valt daarom een beetje tegen nu de
groep met een bewerking komt van een
oud stuk „De hertogin van Malfi” van de
Engelsman John Webster, die rond 1600
leefde. De bewerking, in „Amalfi” omge
doopt, is knap en de vormgeving wederom
vindingrijk, maar soberder dan voorheen.
Al hebben sommige aspecten van dit stuk
(waarin levenslust en integriteit het aflegt
1 tegen moordlustige perversiteit) ook nu
nog iets te vertellen, de bewerking blijft
een afgeleide zaak. Het mist het nieuwe
en directe van de stukken van Eveling.
die onze tijdsverschijnselen, als sex en
sensatiezucht, in een modern fiolosofisch
licht zette. De vormgeving bij de stukken
van Eveling bleef hoe mooi en ingenieus
ook, ondergeschikt aan het betoog. Bij
deze bewerking van „De hertogin” lijkt
het erop of de Traverse een stapje terug
doet op het hellend vlak der acteurs ijdel
heden. Dat verwacht je niet bij een groep
met zo’n voorgeschiedenis.
Maar ondanks deze bezwaren valt er
bijzonder veel te genieten. Zeker, het is
niet onverstandig tevoren het stuk te
lezen. Gelukkig heeft Globe het vorig
seizoen gespeeld, en wie die niet zo ge
daagde voorstelling heeft gezien, komt
beslagen ten ijs.
Het stuk speelt niet meer aan een
moordlustige Italiaans hof uit 1500, maar
in de Londense mafia. Modern taalge
bruik wisselt af met de originele tekst en
dat geeft in de vormgeving van regisseur
Max Stafford-Clark en de zijnen een heel
HJC, Groot Heiligland 47, dinsdag:
concert stichting Cat Jazz Haarlem
met de Amerikaanse tenorsaxofonist
Dexter Gordon. Aanvang: 9 uur.
Disco Dubois, Berlagelaan 45, zon
dagmiddag: disco.
tv
b.
L
■fc.
