Tomaszewski haalde het niet Centrum
de spelling komen
stelt
voor
met het
Nationale
Ballet
Echtpaar Van der Colk
dicht bij werkelijkheid
k
Rondborstig de
kille winter door
’Mussert’ uit
„ELEGANT”
„Er moet een instituut
Modehuis
Haar modejournaal
en
es?
•is,
Ier
BALLET OP TEKST VAN LORCA
BLEEF IN BEDOELING STEKEN
Dalende interesse
voor Egyptische
expositie
panty
extra
de panty die
tegen een stootje kan
9
Eksklusieve stoffen
o
W
I
NOORDHOLLANDS PNILHARMONISCH ORKEST
DINSDAG 10 OKTOBER 1972
ALGEMENE CONFERENTIE DER
TOT VOLGEND
NEDERLANDSE LETTEREN:
SEIZOEN
99
Radio- en TV-plannen
Langdurig en traag
0
WEERZIEN IN KUNSTZAAL
HEERKENS THIJSSEN
rww'*VVWVWWWVWWMWWWWWMMVWWWWWWWW'*www,*WWWVWVMWWWWWMM^
HOE JE HAAR ook wendt of
keert, het geheim van een voor
treffelijk geklede vrouw schuilt
zeker niet in de laatste plaats in
een perfecte foundation. Onthul
lende zaken op dit nogal oneffen
terrein werden mij weer eens voor
ogen getoverd tijdens een privé-
showtje van het Amerikaanse con
cern Warner. Zonder enige over
drijving kan ik gerust stellen dat
het toch wel een fabrikant is, die
iets van body-styling afweet. En zo
wordt bij Warner echt niet alleen
gedacht aan het aantrekkelijke
hyperslanke lijf, doch ook de goed
gevulde madame wordt beslist niet
vergeten en evenzo op haar wen
ken bediend.
AMSTERDAM Het begon alle
maal zo mooi, gisteravond bij het Na
tionale Ballet in de stadsschouwburg
met de circusouverture van „Suite en
Blanc”, met bravour gespeeld, een
tikkie vals in het koper zoals het bij
een circus hoort. Maar ja, „Suite en
Blanc” is niet alleen circus, het is
ook een ballet in een bepaalde stijl,
met het lichaam iets gebogen opzij,
de heup enigszins uitstekend en alle
passen voortkomend uit deze speciale
houding. Het was de bedoeling, dat
Serge Lifar de herinstudering van dit
werk zou komen afwerken, maar hij
kwam niet en zijn stijl ook niet. De
dansers stonden en liepen allemaal
stijf rechtop en daardoor kregen hun
passen iets willekeurigs. De uitvoe
ring was in het algemeen weinig
briljant en het corps de ballet knoei
de heel wat af.
(In de groene verpakking)
HAARLEM W. A. van der Colk
en Margaretha van der Colk-Verheus
exposeren bij Heerkens Thijssen tot
28 oktober. Zij met meestal aquarel
len in de prentenkamer en boven een
overzicht van wat hij de laatste jaren
heeft geschilderd in twee bovenzalen
In beide gevallen geen opzienbarend
nieuwe gezichtspunten, niet verwon
derlijk, als men weet, dat Van der
Colk 83 jaar oud is. Het feit, dat hij
zijn kwaliteit op deze leeftijd hand
haaft is al wonder genoeg.
dirigent: LIBOR PESEK
Engelsman wellicht
eigenaar verloren
Rembrandt
(Van onze kunstredactie)
CONRAD VAN DE WEETERING
l
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
ZIJLSTRAAT 95. t.o. STADHUIS
Haarlem
BE TER MAAT
HEIN STEEHOUWER
Haute Couture
Kleding naar maat
Knippatronen naar maat, pasklaar
FRANSE COUPE
Ideaal, ook voor een wat zwaarder
figuur, is de Free Lift-beha. De zwe
vende beugels zorgen voor een juiste
ondersteuning en separatie zonder ook
maar een vleugje knellend ongemak.
Bijzonder leuk en pikant is voorts
het korte onderjurkje, de bodymini, die
het ook als nachthemdje goed zal doen.
De sectie Toneel van de conferentie
onderstreepte de wenselijkheid, dat de
auteur van een toneelwerk altijd bij de
produktie ervan wordt betrokken. De mo
gelijkheden hiertoe zouden uitgebreid en
verbeterd moeten worden.
Verontwaardigd was de sectie erover,
dat de Belgische regering aan het Zuidne-
derlands Centrum voor Nederlandse Dra
maturgie nog geen subsidie toekent. Dit
dient alsnog en onverwijld te gebeuren,
WAT IK OVERIGENS als een van
de plezierigste nieuwtjes heb ervaren,
is, dat door het hele Warner program
ma het zwart weer terug is. Onder het
alleraardigste motto „Black is Back”
het
van
van
t.
xtra
VAN QIANA, een nieuw materiaal
dat er uitziet als zuiver zijde en in de
confectie al veel voor jumpers, blouses
en japonnen wordt gebruikt, maakte
Warner een snoezige serie beha’s, pan-
ty-slipjes, jupons en nog vele andere
leuke zaken. Eén van de kleuren is een
verrukkelijk blauw, dat onder de naam
Blue Gitane de wereld ingaat.
propageert men hier het „neoblack”
Om dit volledig te kunnen onderschrij
ven moet u inderdaad het beeldige,
nieuwe zwarte materiaal hebben ge
zien. Geraffineerd is het niet minder.
(Van onze medewerker in Londen)
LONDEN. Meer dan een miljoen be
zoekers zijn er nu geteld bij de Toet Ank
Amon-tentoonstelling in het Britse mu
seum in Londen. En voor het eerst sinds
de opening van deze tentoonstelling in
maart is er sprake van een teruggang in
de belangstelling, die maandenlang onge
kend groot is gebleven.
Tot voor kort was het heel normaal dat
de belangstellenden voor de „gouden ge
weldenaar” uit Egypte al ’s morgens ze
ven uur in de rij gingen staan. Wachttij
den van vier tot vijf uur alvorens zich de
poorten openden om de overigens zeer
beperkte tentoonstelling uit Egypte te
kunnen zien, waren gebruikelijk. Nu ech
ter is het voor het eerst mogelijk in korte
tijd naar binnen te kunnen. Deze over-
gang is zo abrupt dat de directie van het
Britse museum er opnieuw de aandacht
op vestigt dat de tentoonstelling tot het
einde van dit jaar is verlengd.
omdat het centrum zich anders genood
zaakt ziet zijn activiteiten te staken.
De sectie Radio en Televisie nam twin
tig besluiten. Ze betroffen zowel het sti
muleren van auteurs van luister- en tele
visiespelen, als de samenwerking van Ne
derlandse omroepen en het overleg met
de Vlaamse omroep.
Met medewerkers in beide landen zul
len radioprogramma’s worden gewijd aan
onder meer de bundel „Het Vaderhuis”
van Karei van de Woestijne; aan werken
van Louis Couperus, die vijftig jaar gele
den overleed; aan Anton van Duinkerken,
die 70 jaar geleden werd geboren en aan
„De pastoor uit den bloeyenden weyn-
gaerdt” van Felix Timmermans.
De spelling was het voornaamste ge
spreksthema van de Noord- en Zuidne-
derlandse letterkundigen en bij de litera
tuur geïnteresseerden.
In een algemene resolutie werd vastge
legd, dat het instituut voor de spelling
breed samengesteld dient te worden, om
dat verandering van de spelling vergaande
culturele en financieel-economische ge
volgen heeft. De literatuur, met alle ne-
vengebieden daarvan, is gebaat met conti
nuïteit, dus langdurige rust, op spellingge-
bied. Een beslissing van de regeringen van
Nederland en België hierover is op korte
termijn noodzakelijk, aldus de conferen
tie.
De conferentie zal er bij de beide rege
ringen op aandringen zich te verplichten
elk jaar antwoord te geven op de advie
zen die door de Algemene Conferentie der
Nederlandse Letteren worden uitgebracht.
De uitgeverssectie van de conferentie
stelde dat ingrijpende financieel-economi
sche consequenties zijn verbonden aan
spellingwijziging. Hoe groot de prijsverho
gingen zullen zijn, valt nog nauwelijks te
bepalen. De sectie meende, dat het aantal
uitgeverijen zal verminderen. Men kan
zich af vragen of wellicht de prijs van een
eventuele spellingwijziging te hoog zou
zijn voor het resultaat, aldus de sectie.
De conferentie vindt ook dat de activi
teiten van de Stichting tot bevordering
van de vertaling van Nederlands letter
kundig werk in Amsterdam en die van de
dienst Verspreiding van de Nederlandse
literatuur in het buitenland in Brussel
nauwer op elkaar moeten worden afge
stemd.
De conferentie bleek voldaan over de
nieuwe aanzet tot het oprichten van een
geluid- en beeldarchief in het archief en
museum van het Vlaamse Cultuurleven in
Antwerpen.
Modieus beha-modelletje uit de
serie Scottish Rose. De beha is ver
vaardigd van een gladde nylon-
kant, waarvan het ingeweven ruit-
dessin in een bloemmotief over
loopt.
OM NU MAAR meteen en afdoende
in de strakke-truitjes-mode te duiken
gaat Warner een Special Pull Bra aan
de vrouw brengen. Deze speciale beha
heeft naadloze cups, waar het model
als het ware is ingeperst. En wat is nu
het resultaat: de cups vervormen niet
en uw behaaglijke truitje laat de
fraaie rondingen van de borstjes zo
„glad als een aaltje” uitkomen.
Toch was het goed dit werk weer eens te
zien en na enkele voorstellingen zal de
groep er zeker in groeien. In ieder geval
gaf deze uitvoering ons de gelegenheid
kennis te maken met twee bijzonder goe
de aanwinsten Maria Aradi, die in de 'pas
de cinq’ sterk naar voren kwam met een
plezierige presentatie, een betrouwbare
techniek en hoge benen. Van haar echtge
noot Zoltan Peter (het zijn beiden Honga
ren) kregen we iets minder te zien, maar
ook hij maakte een uitstekende indruk.
Concertgebouw
Vrjjdag 13 oktober 1972, 8.15 uur
Eerste concert serie B „Populaire landenserie”
Het stuk „Alpha Beta” E. A. Whitehead,
van wie Centrum ook „Kwartet” speelt,
zal worden geregisseerd door Han Bentz
van den Berg. Het echtpaar waarover het
stuk gaat, wordt gespeeld door Jules Ha
mel en Els van Rooden. De première is op
18 januari gepland. Op 16 november
brengt Centrum „De kannibalen” van Ge
orge Tabori in première: regie Peter Oost
hoek.
EEN HOOFDSTUK APART vormen
de goed corrigerende pantycorselets.
Voor de niet meer zo naalddunne ad-
spirant koopsters een attractief onder -
grondje voor uw mooie, gladde winter
se toiletjes. Na de keus van het juiste
model kunt u ervan verzekerd zijn dat
zich onder uw fijnste tricot jurkje
geen vetrolletje meer aftekenen. En
wie heeft daar nu niet wat voor over?
ER STAAT EVENWEL nog meer op
het programma van Warner om u
charmant te laten „onderkleden”.
Naast de omvangrijke collectie beha’s
zijn er dan de slip- en long-leg-pan-
ty’s. Om uw bibs op haar voordeligst
in uw pantalon te laten uitkomen is er
als laatste hit voor het komende sei
zoen een Special Pantalon gelanceerd.
Deze zeer modieuze en functionele
pantyslip is gemaakt van gladde kant-
loze satijnlycra met een zogenoemde
„ingebouwde” bibs. Laat ik het wat
populairder zeggen: de pantyslip is in
model gesneden, zodat uw bevallige
achterwerk niet wordt afgeplat en zich
op zijn voordeligst aan de wereld ver
toont.
In beide landen gaat de televisie de
„Voetreis naar Rome” van Bertus Aafjes
uitzenden. Volgend jaar wordt met pro
duktie van een poppenfilm aan de hand
„Van den Vos Reinaarde” begonnen. De
opnamen voor het feuilleton naar
boek „Een mens van goede wil”
Gerard Walschap zullen eveneens
start gaan. Een gedramatiseerde documen
taire zal worden voorbereid over Pieter
Daens, naar het boek van L. P. Boon.
Tussen de omroepen in beide landen zal
overleg worden gepleegd over het plan
om „Merijntje Gijzen” (van A. M. de Jong
in tien afleveringen voor de televisie te
bewerken. „Boerin in Frankrijk” van W.
den Hollander zal in een bewerking van
een Vlaamse auteur met medewerking
van Vlaamse acteurs door de Nederlandse
omroep worden geproduceerd.
Dans en mime zijn niet hetzelfde en in
dit geval kwam men zowel aan dans
(door de choreografie) als aan mime (door
de uitvoering) tekort. Een ongelukkig
bijverschijnsel was dan ook nog, dat zo
veel van de, in dit ballet voorkomende
situaties ook voorkomen in Rudi van
Dantzig’s „Monument voor een gestorven
jongen” waarmee de voorstelling werd
besloten.
Jammer!
Alexandra Radius gaf een goede aanzet
van „de Cigarette” te zien en Han Ebbe-
laar danste een redelijke, wat onrustige
mazurka. Uiteraard redde Sonia Marchiol-
li weer het feest en deed ons met haar
„Flüte” alle voorafgaande zwakkere pres
taties vergeten.
Na een uitbundig applaus van de uit
verkochte stadsschouwburg, want het pu
bliek houdt van wifte balletten en ook
van circus, zaten we 18 minuten in een
half donkere zaal te wachten, en toen
kwam het hoogtepunt van de avond, een
herhaling van „Twilight” van Hans van
Manen op muziek voor geprepareerde pia
no van John Cage, gedanst door Alexandra
Radius en Han Ebbelaar, waarvan de
eerste beurtelings op hoge hakken en op
blote voeten. Toen liet het publiek dan
ook merken tot wat voor een applaus het
wel in staat was.
Van Henryk Tomaszewski verwachtte
ik heel wat. Zijn „Labirint”, „Pit en
Bolster” en „De Stier” waren boeiende
bijdragen tot het repertoire van „Het
Nationale Ballet” en het stuk „Als vijf
jaren vergaan” van Federico Garcia Lorca
vormt ook een zeer fraai en dichterlijk
uitgangspunt. Het verhaal komt er in het
kort op neer, dat een jonge man zich
verloofde met een 15-jarig meisje, waar
na zij op reis ging. Na vijf jaar zullen zij
trouwen en gedurende al die tijd heeft hij
haar als een etalage-pop behangen met al
zijn dromen en idealen, maar zij leefde ge
woon verder wat natuurlijk op een te
leurstelling moet uitdraaien als ze elkaar
tenslotte ontmoeten.
soliste: DUBRAVKA TOMSIC - piano
PROGRAMMA: Tsjecho-Slowakije/Hongarije: Smetana Ouverture Die ver-
kaufte Braut; Liszt Pianoconcert no. 1 in Es gr. t.; Dvorak Symfonie no. 9
„Uit de nieuwe wereld”.
Entree 5,(a.i.) CJP geldig. Abonnement 6 concerten p.p. f 25,(a.i.)
Kaartverkoop en plaatsbespreken bij het Concertgebouw, Lange Begijnestraat
13, Haarlem, van 103 uur, telef. 320994 van 123 uur.
LONDEN (AFP). De Gepensioneerde
Engelse onderwijzer Stovers Johnson
heeft een sterk vermoeden, dat een schil
derij, dat hij enkele jaren geleden voor
•en koopje kocht, een echte Rembrandt is.
Voor vijf pond sterling kocht Johnson
een partij schilderijen. Hij besloot onlangs
deze doeken te laten schoonmaken en
ontdekte, dat een der stukken duidelijk
veel ouder is dan de andere en waar
schijnlijk uit de 17e eeuw stamt.
Johnson is nu sterk van mening, dat hij
de bezitter is van een schilderij van
Rembrandt, dat „Portret van een oude
man” genoemd wordt.. Dit schilderij is
volgens Johnson naar men aanneemt lan
ge tijd „vermist” geweest nadat het eens
eigendom was van een zekere lord Arun
del.
Johnson zal een foto van het werk
opsturen naar het Louvre in Parijs, waar
slechts een kopie van het „Portret van
een oude man” zou hangen, en naar de
Rembrandt-commissie in Amsterdam.
Er zijn verschillende „conserveringsma
thoden” denkbaar, goede en minder goede.
Wel, wie van schilderachtigheid houdt,
van degelijk impressionisme, met een goe
de feeling bijvoorbeeld voor kleur en
sfeer van een geschilderd grachtje of een
bloemstuk, die zal het werk van Margare
tha Verheus als een soort „ogentroost”
ondergaan.
Bij Van der Colk ligt het iets anders,
hoewel zijn werk nog dichter bij het
natuurvoorbeeld ligt. Hij is heel knap in
bloemstukken en de sfeer daaromheen.
Soms blijft het illustratief, maar in be
paalde gevallen geeft hij aan zijn oliever
ven toch méér mee. Hij schildert zijn
bloemen met zo’n grote liefdevolle aan
dacht, dat de eerbied „voor al wat leeft”
voelbaar wordt als het gegeven achter de
punctuele wijze van schilderen.
Hij is, als voormalig bloemkweker, on
danks lessen en raadgevingen van schil
ders als Conrad Kickert, Breitner en an
deren, eigenlijk autodidact uit vrije wil
gebleven, omdat hij natuurliefde stelde
boven het schilderkunstige experiment,
overigens niet alleen in bloemen, maar
ook in breed opgezette stillevens.
En dan het merkwaardige, tóch een laat
begin aan een vernieuwing in een onstui
miger stijl, omgevallen en stervende bo
men in een golvende expressionistische
toets, twee spontane grote doeken van de
laatste tijd, bewogen en ingeleefd geschil
derd. Van der Colk is ondanks zijn ouder
dom springlevend gebleven en dat is een
verblijdend weerzien waard.
Dit schilderend echtpaar exposeert vrij
vaak in deze omgeving, meestal in het
Bloemendaalse gemeentehuis. Heel vee]
meer dan naar vroegere recensies verwij
zen kan ik dan ook niet, of ik moet er
een herhalingsoefening van maken.
Als geheugensteuntje het volgende
Margaretha Verheus, vroeger als lerares
MO-tekenen werkzaam, schildert laat-im-
pressionistisch, zoals ze dat op de academie
onder meer van Huib Luns in Amster
dam heeft geleerd. Ze behoort dus
typisch tot de vrij talrijke oudere Haar
lemse schilders, aan wie de vernieuwende
invloed van een nóg vroegere generatie
„vaders van het expressionisme” voorbij is
gegaan. Dat is niet misprijzend bedoeld,
want iedereen mag schilderen zoals hij
wil, maar moet dan in gevallen als deze
aanvaarden, dat hij of zij wordt gezien als
iemand die conserveert, wat door anderen
reeds is gezaaid en geoogst.
„Nachtcactussen”een olieverf van
W. A. van der Colk.
DEN HAAG. De Algemene Confe
rentie der Nederlandse Letteren vindt dat
de voorstellen over de schrijfwijze van
bastaardwoorden ten onrechte vermengd
zijn met voorstellen over de vereenvoudi
ging van de Nederlandse spelling. De
spellingkwestie moet volgens de conferen
tie in haar geheel toevertrouwd worden
aan een op te richten instituut voor de
beide landen.
De conferentie werd het afgelopen week
einde in het congresgebouw La Reserve
in Knokke-Heist in België gehouden on
der voorzitterschap van prof. dr. G. Stui
veling en prof. dr. J. Aerts.
Een fraai pantycorselet uit de col
lectie van Warner.
Met een geluidsdecor van Juliusz Luci-
uk en een surrealistische aankleding van
Wladimir Wigura werd dit werk echter
een langdurige, vaak vervelende trage
stroom van herinneringen.
Allerlei situaties passeren de revue, jon
gens trekken veelvuldig kledingstukken
van meisjes tussen hun benen door, jon
gens ontmoeten jongens maar durven niet
uit te komen voor hun gevoelens, er is
sadisme en onze jonge vriend kijkt stie
kem toe bij een halve strip-tease als het
meisje zich uitleeft met een kauwgom
vrachtwagenchauffeur. Het
Eind janüari brengt Centrum in de
Toneelschuur de première van „De revol
ver van Bas,” dat geschreven is door de
Haarlemse schrijver en lijstenmaker Ge
rard Lemmens, die hiermee zijn toneelde
buut maakt. Jacques Commandeur zal het
regisseren.
kauwende
aardigste was nog de scène waar een paar
zwervers de feestelijke resten van een
huwelijk, een sluier en bloemen, uit een
vuilnisbak opdiepen, en de scène tussen de
jongeman en de met idalen behangen
etalagepop.
De laatste première van dit seizoen op
22 maart 1973 in de stadsschouwburg zal
dan bestaan uit twee korte stukken van
Herman Lutgerink: „Een zeer bijzondere
dag” en „Avondrood.” Oosthoek regisseert
beide stukken, waarvan het eerste aan
vankelijk als een kleine-zaal-produktie
was gepland.
HAARLEM. De toneelgroep Centrum
heeft besloten de première van „Mussert”
van Adriaan Venema in regie van Peter
Oosthoek uit te stellen van maart tot
september 1973. Centrum heeft hiertoe in
overleg met de schrijver besloten wegens
„de uitgebreide technische voorbereidingen
die voor een voorstelling als Mussert
noodzakelijk bleken.” „Mussert” kan nu in
augustus en sepember 1973 dagelijks op
het toneel van de Haarlemse schouwburg,
soms ook openbaar, worden gerepeteerd,
aldus Centrum.
