Briljant „Opus Lemaitre
op
muziek van Joh. S. Bach
ELLY KOOIMAN BEHAALDE
ORGELPRIJS MET RECHT
R
Bobby Jones imponeerde
voortreffelijke jazz
Succesvol begin van
Volgens VARA-voorzitter Kloos
HILVERSUM BOOS OP KRANTEN
Hoe u op drukwerk
de kosten kunt drukken.
in
Hayd n-Ba rtokcyclus
O Citizen.
Voor hetzelfde geld
beter bij de tijd.
bartel/
bontcouture
NIEUW SUCCES VAN HANS VAN MANEN
MET NEDERLANDS DANSTHEATER
Virtuoos spel van leerlinge van Piet Kee en Heiller
in Indonesisch
uitgegeven
CONCERT IN HJC
MAAND” NIET
GESLAAGD
Dwaallicht van
Elsschot spoedig
verfilmd
Sybil Thorndike
werd 90 jaar
„BOEK VAN DE
„Max Have laar’
11
10
AMATIKWARTET MET PRACHTIG SPEL
WOENSDAG 25 OKTOBER 1972
9?
STAPELSTEIGERS
Bij publiek niet
bekend geworden
E
5E
WAGENWEG 146
HAARLEM TEL. 316529
I.
E A.ARLEM Dinsdagavond heeft
in de Grote of St. Bavokerk de open
bare presentatie voor de Prijs van
Uitnemendheid van de organiste Elly
Kooiman plaats gehad. Dit is een zeer
uitzonderlijke gebeurtenis in de mu
ziekwereld, temeer omdat Elly Kooi
man een van de eerste vrouwen is die
deze eer te beurt valt.
WASSENAAR In de radio- en
televisiewereld heerst ontstemming
over de manier, waarop de kranten
geschreven hebben over de verhoging
van de omroepbijdragen en de publi-
katie van omroepprogramma’s. Dit
heeft de voorzitter van de VARA, de
heer A. H. Kloos, dinsdag verklaard
in de jaarvergadering van de NOTU
(Nederlandse Organisatie van Tijd
schrift Uitgevers)
DEN HAAG Opnieuw heeft
Hans van Manen een briljant werk
aan zijn oeuvre toegevoegd. Voor het
Nederlands Danstheater maakte hij
een heldere architectonische compo
sitie op de Toccata en Fuga in d van
J. S. Bach, die hij opdroeg aan Ge
rard Lemaitre. Deze opdracht was er
dan niet een in de louter eervolle be
tekenis van het woord, maar be
tekende tevens een niet geringe taak
die deze danser op zijn schouders
kreeg. Hij kreeg een solo te dansen
die niet minder dan negen minuten
duurt.
HAARLEM. Plotseling, althans
voor Nederland, is tenorsaxofonist
Bobby Jones met een reuzenstap uit
de schaduw gekomen. Een reeks van
moeilijkheden die de samenwerking
met Charles Mingus na vier toch wel
vruchtbare jaren af rondde, leidde
ertoe dat hij in het vervolg zelf zijn
boontjes ging doppen. Gisteravond
bleek tijdens een concert dat Jones
gaf in de Haarlemse Jazz Club, hoe
hij van plan is zijn toekomst zelf ter
hand te nemen.
Hoe bestaat’t dat zo’n
klein, elegant dameshorloge
’n elektronies breintje
kan bevatten? U zict’t.
*t Tikt per uur maar liefst
43.200 keer (en hoe meer,
hoe preciezer). j
Is waterdichten gevat in
’n edelstalen kastje.
U hebt er geen omkijken
naar, anderen wel. Japanse
precisie. 279*
ADVERTENTIE
ch
wij
I.
en.
ADVERTENTIE
in-
S
.iet
m
Importeur J.Hart b.T., Ltidsepkia, Aounejdua
CEES STRAUS
aak.
herkenning
P. ZWAANSWIJK
jaar.
oek-
taan
het
JAN HARING3TRAAT 60 HAARLEM
Telefoon 0 28 - 25 34 58 b.g.g. 32 67 92
een
het
uit Haarlem
oproepen om
>ter-
dijk.
NERTSHOEDEN
vanaf 150,
Grote kollektie
BONTMANTELS
X
e
een
jven
am-
ran-
rom
wij
door
Slo-
zan-
oni
eken
om-
eem,
;heid
i en
apa-
LONDEN (AP). De vermaarde Britse
actrice Dame Sybil Thorndike is dinsdag
90 jaar oud geworden.
Uit de hele wereld kwamen gelukwen
sen binnen en erg veel bloemen. De
actrice verscheen voor het eerst op de
planken in 1904 en vestigde haar naam 20
jaar later door haar opvoering van de
hoofdrol in Shaw’s „Saint Joan”.
Aanstaande zondag zal de „grande da
me” van het Britse toneel worden gehul
digd op een toneelavond waar haar eer
zal worden betuigd met de opvoering van
„Sybil”. Sterren als Lord (Laurence) Oli
vier, Sir Ralph Richardson, Sir Alec
Guinness, Paul Scofield, Peter Ustinov en
Dame Edith Evans, een grote vriendin van
Dame Sybil, nemen er aan deel.
Het kwartet musiceerde in de intieme
sfeer van de Tuinzaal van het Concertge
bouw, waar vrijwel alle beschikbare
plaatsen waren ingenomen door vrienden
van de kamermuziek. In de beslotenheid
van deze uitvoeringsruimte luisterden zij
naar de vertolking van twee kwartetten
van Joseph Haydn namelijk het Kwartet
opus 54, No 2 en het Kwartet opus 76 No
1 en voorts werd hun aandacht gevraagd
voor het Kwartet opus 7 in a, het eerste
strijkkwartet, dat de Hongaarse componist
Béla Bartók schreef.
Varhuw'
Montage
Demontage
Vraag onje
conc. offerte
WETERING’S
STAPELSTRIGERBOUW
HAARLEM. Het Amati-kwartet, ge
vormd door de violisten Jacques Holtman
en Richard Kilmer, de alt-violist Ton
Wilmes en de violoncellist Ben de Ligt,
heeft dinsdagavond het eerste concert ge
geven van de Bartok-Haydn-cyclus, die de
stichting „Stadsschouwburg en Concertge-
bouw-Haarlem” voor het nieuwe muziek-
seizoen heeft georganiseerd.
zij ook in „Praeludium en Fuga in e kl. t.
van Bach in het koraal „Allein Gott in
der Höh’ sei Ehr”.
Men kan niet ontkennen, dat het volgen
van de stemmen hierdoor bemoeilijkt
wordt en daarbij moet men zijn gevoel
voor streng ingedeelde ritmiek uitschake
len. Als men daarin slaagt wordt men
meegenomen in een vrije vlucht van
klankcombinaties, die een eigen leven lei
den en boven de materie van de noten
uitgaan.
Na de pauze speelde Elly Kooiman de
„Deuxième Fantaisie” van Jehan Alain
(1911-1940) en de Fantasie und Fuge in d
kl. t van Max Reger. Vooral in h et
laatste werk spreidde zij een virtuositeit
ten toon die verbluffend was. Haar pres
taties werden met een langdurig applaus
beloond.
Tot slot van het concert had de over
handiging van het diploma plaats. De
voorzitter van de jury, Everard van Roy-
en, had zich daartoe opgesteld bij een
soort cadeau-tafel die voor de preekstoel
storrd. Hij sprak Elly Kooiman in vriende
lijke bewoordingen toe en gaf een kort
overzicht van de gebeurtenissen tijdens
haar ontwikkeling van „leerling tot colle
ga”. Hij stelde haar een prachtige boeket
rozen ter hand en twee waardevolle boe
ken. IJ. H. MOOLENIJZER
De heer Kloos, van mening dat de steun
aan de dagbladpers in enigerlei vorm
voorlopig moet worden voortgezet, zei dat
de animo om die steun uit omroepinkom-
sten te betalen bijzonder gering is in
Hilversum. Dit komt door de wat de heer
Kloos noemde weinig collegiale en weinig
kieskeurige houding, die veel kranten ten
aanzien van Hilversum in de afgelopen
maanden aan de dag hebben gelegd met
betrekking tot de verhoging van de om
roepbijdragen en de publicaties van de
omroepprogramma’s.
Afgunst en ondeskundigheid, aldus de
heer Kloos, kwamen in de plaats van
gefundeerde kritiek en hebben aldus een
zo noodzakelijke goede relatie tussen pers
De Toccata en Fuga van Bach wordt
twee keer gespeeld. De eerste keer door
het Nederlands Balletorkest onder leiding
van Jan Stulen, de tweede keer op orgel
via een band. De eerste keer dansen er
vijf paren in witte academiques terwijl
Gerard Lemaitre stil in het midden blijft
staan. De Toccata is dan een meesterlijke
expositie, waarbij iedere danser om de
beurt thematisch materiaal komt aarrdra-
gen en bij de fuga splitst de zich zodoen
de gevormde groep steeds weer op een
andere manier in elkaar beantwoordende
stemmen en wel zodanig dat de fuga,
zoals die gedanst wordt, het volgen van
de muziek aanmerkelijk vergemakkelijkt.
Daarbij mag men in verband met de bij
de muziek gevonden bewegingsvormen
vaak werkelijk van vondsten spreken.
Een orkest bevat veel musici, maar een
orgel wordt meestal door één muzikant
bespeeld. De orgelversie van Bach's mu
ziek wordt dan ook vrijwel alleen door
Gerard Lemaitre uitgevoerd en wel met
het door de anderen in de eerste versie
aangedragen thematische materiaal. Al
leen bij het tweede deel van de furga
komen er ook andere dansers aan te pas
en dat is dart ook het allermooiste frag
ment van het werk waarin Gerard Le
maitre in parallelle bewegingen bij ieder
nieuw thema door steeds andere dansers
begeleid wordt. Bij de slotakkoorden ver
schijnen alle elf dansers tegelijkertijd en
eindigen hun gemeenschappelijke bewe
gingen, zich parallel kerend en wendend
AMSTERDAM. —In de oude binnen
stad van Antwerpen zijn dinsdag de eer
ste opnamen gemaakt voor een nieuwe
film naar de novelle „Het Dwaallicht”
van Willem Elschot. Regisseur van deze
Belgisch-Nederlandse co produktie is de
Belg Frans Buyens.
De hoofdrollen in de film, waarvoor de
opnamen 45 dagen zullen vergen, worden
vertolkt door de Belgen Eva Kant en
Romain Deconinck. Er zullen in minder
belangrijke rollen ook enkele Nederlan
ders meedoen, onder meer Tim Beekman.
Het is de bedoeling de film, die in maart
gereed moet zijn, ook in Nederland uit te
brengen.
Bobby Jones heeft zich op de meest
glorieuze wijze aan het helaas schaars
opgekomen Haarlemse publiek gepresen
teerd. Begeleid door een i nderhaast bij-
eerrgehaalde ritmegroep de Duitse bas
sist Peter Trunk liet verstek gaan en
werd vervangen door Arend Ni jenhuis op
basgitaar, terwijl Tony Inzalaco na moei-
Eenvoudig. Gewoon de juiste druktechniek kiezen. O, die
weet U niet? Begrijpelijk, maar daar zijn wij ook voor.
Wij vertellen U of het boekdruk, offset, klein-offset of een
kombinitie daarvan moet zijn om tot de gunstigste prijs
te komen. Uiteraard kunnen wij het ook voor u uitvoeren
in deze technieken. Erg goed ook, want er staat meer dan
40 jaar ervaring achter.
De vormgeving? Graag gedaan. Geen enkel probleem.
DRUKKERIJ HAERLEM
Delistraat 18 Haarlem - tel. 023 - 25 71 29
Op dit eerste concert van de cyclus heeft
men reeds kunnen waarnemen hoe gepro
nonceerd het eigen karakter van de klan
kentaai. die Haydn en Bartók in hun
werk spreken, zich laat gelden. Ik bedoel
hiermede niet in de eerste plaats de muzi
kale middelen, waarmede hun muziek
werd gevormd, hun rrfelodieën, harmonie
ën en het benutten van de klankmogelijk
heden van de bespeelde instrumenten.
Want sinds de tijd, waarin Haydn zijn
meesterkwartetten schreef en die, waarin
Bartqk werkte, heeft de ontwikkeling der
toonkunst niet stil gestaan en de gevolgen
van die ontwikkeling kunnen duidelijk in
Bartoks muziek worden gehoord.
De nieuwe artistieke verworvenheden
zijn als objectieve elementen ook voor
Bartók van betekenis geweest.
Het wezenlijke verschil tussen Haydns
muziek en die van Bartók ligt dieper. Het
betreft het karakter van beide kuaate-
naars en daarmede de mededeelzaamheid
van hun muziek. Haydn zoekt het contact
met zijn toehoorders door zijn spontani
teit in het schenken van schoonheid met
alle openhartigheid van de mens, die
dankbaar is voor het leven. Bartók blijft
introvert, onderhoudt zich met zichzelf en
komt zelden los van de spanningen, die nu
eens door heftigheid, dan weer door ver
zonken dromertoestanden merkbaar wor
den.
DEN HAAG. Prof. dr. A. Teeuw,
hoogleraar in het Indonesisch, heeft mi
nister Engels (CRM) dinsdag de Max Ha-
velaar van Multatuli (pseudoniem voor
Eduard Douwes Dekker) in het Indone
sisch aangeboden In karbouwlederen band.
De vertaler, de heer II. B. Jassin, vertelde
dat het boek in een oplage van 5000
exemplaren is uitgegeven waarvan er in
twee maanden al 3000 waren verkocht.
bladen en tijdschriften in een exploitatief
moeilijke situatie verkeren, in sterke mate
ligt in de monopolistische ontwikkeling op
de advertentiemarkt, zowel regionaal als
landelijk. Zoals in vele andere Westeuro-
pese landen wordt daarbij gevraagd om
overheids-interventie. Volgens de heer
Van Norden ligt hier inderdaad voor de
overheid een taak. Maar een fundamen
teel ingrijpen betekent een beïnvloeden
van de vrije concurrentieverhoudingen,
omdat met zogenaamde generieke maatre
gelen alleen geen wezenlijke verandering
wordt bereikt.
Er zal, aldus de heer Van Norden, een
systeem moeten worden ontworpen dat de
vrije uitingsmogelijkheden van redacties
waarborgt maar dat tevens de monopoli
serende werking van de advertentieposi-
ties afdempt Daarbij zal de vraag naar
een onderscheid tussen commercieel-ge-
richte en ideëel-gerichte exploitaties een
rol gaan spelen. Drs. Van Norden bedoelt
hiermee dat het onbevredigend i s om
overdracht van financiële middelen of
andere faciliteiten ten goede te doen ko
men van winstuitkeringen aan de eigena
ren van kranten, terwijl dit bezwaar niet
zou gelden in geval van op non-profit
basis uitgegeven persorganen, die meer
vergelijkbaar zijn met de omroeporganisa
ties.
als een school vissen tenslotte op één
been in evenwicht wachtend om in de
coulissen weg te hollen. Als iedereen dan
al lang weg is, staat Gerard Lemaitre nog
steeds in evenwicht, alsof hij het minst
vermoeid is van allemaal.
Ik weet niet wie ik meer moet prijzen,
Gerard Lemaitre voor zijn geladen, prach
tig volgehouden uitvoering of Hans van
Manen voor de fascinerende compositie.
Maar ook de andere tien dansers kweten
zich dinsdagavond in de Koninklijke
Schouwburg in Den Haag uitmuntend van
hun taak, terwijl het Nederlands Balletor
kest Bach fraai vertolkte en zeker de
eenvoudige aankleding van Jean-Paul
Vroom aan de gaafheid van het geheel
meewerkte. Tenslotte mag de vermelding
van een enkel ingebouwd schrikeffectje
en wat humoristische trekjes (zoals het
imiteren van een trippelende ballerina
door Gerard Lemaitre alsof hij ons erop
wil wijzen hoe makkelijk een danseres in
tegenstelling tot een danser een urenlange
solo zou kunnen vullen zonder al te moe
te worden) niet achterwege blijven.
Opus Lemaitre is een genoegen om te
zien en vormt een enorme aanwinst voor
het Nedrlands Danstheater.
CONRAD v.d. WEETERING
In april 1970 begon de Commissie Col
lectieve Propaganda voor het Nederlandse
Boek (CCPNB, tegenwoordig met één C
minder gespeld) met regelmatig boektitels
aan te wijzen als Boek van de Maand. De
bedoeling was dat op die boeken extra de
aandacht gevestigd zou worden om daar
door te bereiken dat het grote publiek
eindelijk boeken zou gaan kopen.
Sindsdien zijn elf titels als „Boek van
de Maand” op de markt gebracht. Maar
met name de laatste twee („Olympisch
Logboek” en „Kijken naar Kinderen”) zijn
slecht gegaan. De boekhandel vraagt zich
dan ook af of men wel „wijzer” wordt
van het Boek van de Maand.
De mogelijke conclusie, dat de actie
haar doel voorbijschiet, omdat alleen
mensen bereikt worden die toch al boeken
kopen, vindt het Nieuwsblad nog te boud.
Opgemerkt wordt dat de actie bedoeld is
als een poging om op de langere termijn
een verandering te bewerken in de hou
ding van het publiek, dat voor 33 percent
nooit een boek koopt. Het is nu nog te
vroeg om dat doel al bereikt te hebben.
Dat de boekhandelaar in deze situatie
grote moeite heeft om juist te schatten
hoeveel exemplaren hij van een „Boek
van de Maand” nodig heeft, is begrijpe
lijk. In het Nieuwsblad staan wekelijks
oproepen van handelaren die zich vergist
hebben: ze bieden hun overschot aan col
lega’s aan, die wellicht met een tekort zit
ten. Het Olympisch Logboek werd in de
afgelopen zeven weken ook zevenmaal
aangeboden en Kijken naar Kinderen
liefst dertien maat
Minister Engels kreeg het boek als te
ken van dankbaarheid. De Nederlandse
regering subsidieerde in het kader van het
cultureel akkoord tussen Nederland en
Indonesië de vertaling en de uitgave er
van. Het werk wordt uitgegeven door
Djambatan in Djakarta.
Van de Max Havelaar was nimmer
tevoren ook maar een fragment in het
Indonesisch vertaald.
Orgel spelen is altijd mannenwerk ge
weest - een vrouwelijke organist is voor
velen even onmogelijk als een mannelijke
vroedvrouw - ze zijn er wel, maar er zijn
er niet veel die de „Prix” halen. Toch
bestaat er onder de mannelijke collega’s
niet de minste rancune tegen deze jonge
vrouw, dat bleek wel uit het grote aantal
organisten, die bij deze „plechtigheid” te
genwoordig waren. Trouwens de gehele
jury bestond uit mannen, onder wie en
kele zeer beroemde, zoals: Anton Heiller,
Bernard Bartelink, Piet Kee en Albert de
Klerk.
Elly Kooiman is een leerlinge van Piet
Kee; zij deed in 1969 haar eindexamen
aan de Conservatorium-afdeling van het
„Muzieklyceum” in Amsterdam. Zij kreeg
toestemming om door te gaan voor de
Prijs van Uitnemendheid en studeerde
verder onder leiding van Anton Heiller.
Gisteravond mochten wij ons van haar
bijzondere kwaliteiten overtuigen. Zij be
gon haar programma met „Pange Lingua”
van Nicolas de Grigny (1671-1703), die een
tijdgenoot was van Francois Couperin (le
Grand) en bekend stond om zijn zangrijke
thema’s en zijn lange, „bloemrijke” melo
dieën. Hij had met reden veel bezwaar
tegen de organisten van zijn tijd, die in
hun hart meer clavecinist dan organist
waren. Zijn orgelcomposities hebben een
grote invloed gehad in den vreemde, vele
buitenlandse organisten kwamen naar de
kathedraal in Reims om hem te horen
spelen. „Pange Lingua” is een Gregoriaan
se hymne, die op Witte Donderdag gezon
gen werd en waar Grigny variaties op
gemaakt heeft.
Elly Kooiman speelde dit werk volgens
een zeer moderne opvatting, waarin vrije
ritmiek en een eenvoudige registratie sa
mengaan. Deze speelwijze demonstreerde
lijkheden in Doetinchem tijdens dit week
einde plaats maakte voor John Engels op
drums liet de tenorist voor alleen
maar één credo ruimte open: muzikaliteit
van de hoogste kwaliteit.
Hij kreeg daarin steun van de eveneens
op tenor spelende Gijs Hendriks, die he
laas in de eerste ronde niet gespeend was
van een zekere matheid. Waarschijnlijk
heeft hier zijn lichamelijke gesteldheid
ten grondslag aan gelegen. Hendriks wist
er echter wel een fijne serie ballads
(Body and Soul onder andere) uit te
draaien die meer de moeite waard bleek.
Jones’ introductie was een nog ongeti
teld werk dat van een fijnmazige gestruc-
tueerdheid was en waarin hij de zaken
doeltreffend en zeker op een rijtje hield.
Hendriks hield zich aan de eerder ge
noemde introverte kant en beperkte zich
tot enkele aanvullende partijen. Een
nummer ook waarin John Engels zich
met veel ruisende bekkens kon uitleven,
maar met weinig ruimte voor de bassist
Na de ballads was Bobby Jones op
clarinet te horen: zeldzaam donker van
kleuring met enkele vage bopspoortjes.
Een heel eigen stijl zonder al te veel
invloed van de grote meesters in dit
métier. Tesamen met Nijenhuis bood Jo
nes een compositie die hij l’improviste
uitwerkte. Muzikaal klikte het uitstekend
tussen deze twee musici, wat een wonder
mag heten voor het incidentele karakter
dat dit concert droeg.
De finale liet een stroom van hoogte
punten zien die het wezen van Jones,
maar ook dat van Gijs Hendriks tot op
het merg openscheurde. De stijl van de
Amerikaan, hoe nerveus en gespannen
ook, kwam in de middendelen volledig tot
bezinning. Elementen van free-jazz, van
rock-jazz, maar vooral de Jones-stijl en
het zinderende spel van Engels stuwden
de temperatuur ni*r een benauwend
hoogtepunt. Je moest wel van het koud
bloedige soort zijn om hier niet door te
worden gegrepen. Om nog enigszins enke
le zinnige woorden op papier te krijgen,
besloot i k nog voor het einde op te
stappen, alweer reikhalzend uitkijkend
naar de volgende affichering van Bobby
Jones.
en omroep zeer geschaad. De heer Kloos
zei graag te zien, dat de huidige sfeer van
concurrentie en afgunst in de wereld van
de massacommunicatiemedia plaats zou
maken voor de wil om het te overleven
en ieder een plaatsje in de zon te gunnen.
De media zouden met elkaar moeten sa
menwerken. Er zijn mogelijkheden.
De heer Kloos meent ook, dat tussen
orkesten, toneelgezelschappen en omroe
pen vormen van samenwerking mogelijk
zouden zijn, die tot meer variatie in het
aanbod en wellicht tevens tot besparing
zouden kunnen leiden.
In ieder geval zou daarmee bereikt
kunnen worden, dat hoge subsidies, bij
voorbeeld aan toneelgezelschappen en or
kesten, niet slechts aan de happy few
maar aan een veel breder publiek ten
goede komen. Bij de bouw en verbouw
van theaters, concertzalen, filmstudio’s
enz. zou men voors moeten streven naar
een meervoudig gebruik, waardoor wel
licht radio en tv in de toekomst zeer kost
bare investeringen kunnen vermijden.
Over de steunmaatregelen ten behoeve
van noodlijdende takken van de massa-
communicatie-bedrijfstak zei de heer
Kloos sterke twijfel te hebben of de zo
gewenste herstucturering voldoende over-
heidsbegeleiding krijgt met kredietfacili
teiten. Nog los van de kapitaalvemieti-
Doodgeschoten. Een Britse soldaat is
doodgeschoten in de rooms-katholieke
Falls Road-buurt in Belfast, de Noord-
ierse hoofdstad.
72/73
te is verder
die wél ooit
mensen zijn
boekwinkel
Nieuwsblad voor de Boekhandel is dat
voldoende reden om in het laatste num
mer te spreken van „een betrekkelijke
Hop”.
ging, die veelal bij herstructurering on
vermijdelijk is, staan uitgevers van kran
ten en tijdschriften voor gigantische ver
plichtingen aan schadeloosstellingen bij
ontslagen, die een sanerend bedrijf vaak
van zijn laatste financiële reserves bero
ven en de tocht naar de afgrond versnel
len.
De bedrijfstak heeft niet de solidariteit
kunnen opbrengen het afvloeiingsrisico als
bedrijfstakrisico te beschouwen en laat de
afzonderlijke ondernemingen met hun sa-
neringsproblemen in de kou staan. Dat
ontslaat overigens de overheid niet van de
plicht een gedifferentieerde dagbladpers
in stand te houden. Dat zou volgens de
heer Kloos In plaats van met kredieten
ook met bedragen a fonds perdu moeten
gebeuren.
De heer Kloos zei het onzin te vinden,
dat de dagbladpers een claim zou hebben
op de reclame-inkomsten van de omroep.
Hij vond het niettemin juist dat er gerui
me tijd steun aan de pers verstrekt is.
Niet vanwege de morele claim op schade
vergoeding door de omroep maar wel
vanwege het gevaar dat een groot goed
als de pluriforme pers in gevaar zal
komen.
Drs. W. van Norden, directeur van de
Perscombinatie, zei dat de hoofdoorzaak
van de huidige situatie, waarin vele dag-
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG. De actie „Boek van de
maand” is, tweeëneenhalf jaar na de start,
nog steeds volslagen onbekend bij 66 per
cent van alle Nederlanders. Uit een enquê-
gebleken dat de 34 percent,
van de actie gehoord heeft,
die toch al regelmatig
binnenstappen. Voor
Bartók is de eenzame mens, geniaal als
componist en begaafd met een zeldzaam
vermogen om hetgeen zijn fantasie op
roept vorm, gestalte en inhoud te geven.
Zo heeft het uitgevoerde kwartet van
Bartók in al zijn psychische apartheid toch
indruk kunnen maken door de factoren,
die geen belemmering waren voor contact,
begrip en herkenning van muzikale
schoonheid.
BV','v,as mede te danken aan het voor
treffelijke, indrukwekkende spel van het
Amatikwartet. De vier kunstenaars heb
ben ook met de vertolking van de kwar
tetten van Haydn een verrukkende pres
tatie geleverd.
Jacques Holtman, de eerste violist,
kreeg ruime gelegenheid zijn verfijnde
virtuositeit te tonen, maar ook zijn zin
voor melodieuze uitdrukkingskracht. Ik
noem hier bijvoorbeeld het prachtige
Adagio uit het Kwartet opus 54, dat met
het fraaie tegenspel van Richard Kilmer.
Ton Wilmes en Ben de Ligt tot een
juweel van kwartet-muziek werd. Voorts
noem ik het slot-deel van het Kwartet uit
opus 76, waarin ook deze drie instrumen
talisten een indrukwekkende technische
bedrevenheid toonden.
De kamermuziekvrienden
en omgeving wil ik gaarne
op het tweede concert van de^ cyclus, dat
op 14 november gegeven wordt, beslist
aanwezig te zijn.
