Teegelaai
KNWU doet concessies
gaf Steures
voor kleine wielerman
inspiratie
Van Duivenbode
Tom Okker dekt zich in voor
nederlaag tegen John Newcombe
WK voetbal in
voor de
slanke lijn
tien plaatsen
maar champagnedragers
„Voor Johan Cruyff alleen
duel geschorst
Toto 15 en 16
Grote nood onder Nederlandse prof coureurs
Verdediger Leon Dolmans speelt Goethals’ spel mee
99
Jr.
Arbitrage in Rotterdam laat veel te wensen over
tijdelijk van W voor
SPECIAAL-SINAS
E-1O
SPECIAAL
31
VRTJDAO IT NOVEMBER 1972
Verleden
Initiatief
SINAS;??
Tegenzin
Laatst reageerde een bekend top-voetballer,
toen hem *n gulle gele plak kaas uit
't vuistje werd aangeboden, met’Ik? Ik dee
niks en trouwens hij begon!’
Een begrijpelijke vergissing vandaag-de-dag.
Maar die gele plak is natuurlijk alleen
een waarschuwing dat er een goed, hartig
hapje op til is.
Kaas uit’t vuistje:
topsport voor
smaakprofs
B.
(Van onze sportredactie)
(Van onze sportredactie)
PETER HEERKENS
zijn
no-
uit
(Van onze sportredactie)
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
Als een nietig vogeltje dwarrelde hij
langs de tafel, hier en daar een graantje
meepikkend.
Zich plotseling realiserend dat de Bel
gen de underdogs (moeten) zijn: „Ach,
toch ligt het anders bij jullie. Het maakt
E1O
Coach Teegelaar had de twijfel van
Steures begrepen en fluisterde hem toe:
„We hebben door de andere jongens
Spanje toch al verslagen, het maakt niet
meer uit wat jouw resultaat is”. José
Galvez had de verandering in Steures’
spel niet bemerkt. Ineens was Steures
weer de begenadigde kadrist, die moeite
loos het materiaal naar zijn hand zette
en alle valkuilen van het 71-2 omzeilde.
Vanaf 191 caramboles snelde hij onver
stoorbaar weg van Galvez, die mét de
stoot zichzelf grotere verwijten maakte.
Bob Lutz wilde vooralsnog het Neder
landse publiek niet als een tweede te
genstander zien. „Als je in Italië tegen
een Italiaan, of in Spanje tegen een
Spanjaard speelt, dan maak je nog wel
andere dingen mee Voordat Okker en
Newcombe elkaar vanavond gaan be
strijden, komen in de andere halve fina
le eerst de Engelsman Cox en de Ameri
kaan Ashe aan de beurt. Cox zegevierde
gisteren in een zeer enerverende partij
over de Zuidafrikaan Drysdale (75, 7—
6), terwijl Ashe sneller dan verwacht
afstand nam van zijn landgenoot Riessen
(Van onze sportredactie)
BRUSSEL Leon Dolmans werkt graag mee aan het spelletje dat de
gehele Belgische voetbalselectie bondscoach Goethals incluis op het
ogenblik aan het spelen is. De niet zo bar grbte vleugelverdediger van het
Luikse Standard doet ook alsof hij hevig geïmponeerd is door de tegen
stander van zondag: het Nederlandse elftal. Hij brengt in een gesprek
herhaaldelijk naar voren hoe zwak de Belgische ploeg vooral in de aan
val wel is en hoe er door alle Belgische selectiespelers wel tegen het
Nederlandse voetbal wordt opgekeken. Dat men met een gelijk spel hier
al heel tevreden zou zijn, sterker nog, dat zo’n resultaat voor de Goethals-
equipe een grandioze prestatie zou zijn.
Overigens is de arbitrage toch wel een
erg zwak punt in Rotterdam. Fouten
zijn uiteraard altijd mogelijk, maar er is
bij dit toernooi niet alles aan gedaan om
ze zoveel mogelijk te vermijden. Pas
gisteravond nadat Drysdale zich in zijn
halve finale groen en geel had geërgerd
aan de arbitrage werden de lijnrech
ters van het servlcevak op een verho
ging geplant, waardoor ze toch wel iets
beter konden zien. Uiteraard was er
voor Okker gisteravond nog een andere
voordelige factor in het spel: het Rotter
damse publiek, dat zijn schroom lijkt te
hebben overwonnen en de laatste dagen
zijn favoriet iets luidruchtiger aanmoe-
digt Okker tevreden: „Het gaat goed.
We hebben hier in Rotterdam nu al
meer toeschouwers gehad dan een hele
week in Gotenburg.”
„We zullen in Deurne ook niet aanval
len. Dan kun je «en wedstrijd net zo
goed meteen verloren geven. Dat zou het
stomste zijn wat je kunt doen. Tegen
een ploeg als Nederland: aanvallen. Dat
zullen zij wél doen. Ze kunnen zich voor
hun prestige gewoon niet permitteren
om op een gelijk spel te spelen. De
DÜSSELDORF. Wereldkampioen
Brazilië zal tegen een nog onbekende
tegenstander de openingswedstrijd spelen
van de eindronden van het toernooi om
het wereldkampioenschap voetbal 1974
in West-Duitsland. Het treffen heeft
plaats op 13 juni in het Waldstadion van
Frankfort. De eindronden (vier groepen
van vier landen, daarna twee van vier,
gevolgd door de strijd om de derde
plaats en finale) duren ruim drie weken.
De eindstrijd wordt op 7 juli gespeeld in
het Olympisch stadion van München. De
wedstrijd om de derde plaats een dag
eerder. De speciale Fifa-commissie, die
belast is met de organisatie van het
WK-toeroooi, heeft bekend gemaakt dat
er in stadions gespeeld gaat worden.
in feite weinig uit of uit het Nederland
se elftal een speler wegvalt. Ze hebben
zo veel goede. Iedereen heeft het maar
over Cruyff hier in België. Die is nog
niet eens de gevaarlijkste. Die hele mid-
denlinie, dat is het sterkste deel van de
ploeg. Zo’n Neeskens scoort tegen Noor
wegen toch ook driemaal. Je weet in
feite niet wie je in de gaten zou moeten
houden als de gevaarlijkste man, maar
meneer Goethals zal er wel wat op
vinden. Ik had overigens veel liever op
Anderlecht of op Sclessin gespeeld. Daar
waren onze kansen óp winst 90 procent
geweest. In die stadions zijn we voor
niemand bang, kunnen we iedereen pak
ken.”
Hij duikt in het verre verleden, in
1958, toen de Belgen in Luik de kersver
se wereldkampioen Brazilië met zo’n
doelpunt of vier, vijf verschil klopten.
Hij vergeet er gemakshalve bij te ver
tellen dat de ploeg van Vava en Didi
toen een zwaar toernooi achter de rug
had, en bovendien wekelijks zo’n in
terland of vier afwerkte. „Sclessin, dat is
het helemaal. Ik ben ervan overtuigd
dat we de finale van het Europees
kampioenschap gehaald hadden als we
in Luik tegen West-Duitsland hadden
gespeeld. We zijn daar door niemand te
kloppen.”
Dolmans vindt het wel genoeg. Hij wil
zich bij zijn makkers voegen om voor de
maaltijd nog even een kaartje te leggen.
Hij schudt handen en deelt schouder
klopjes uit. Plotseling bedenkt hij zich,
hij draalt zich om en komt terug. Hij
wil nog even de nadruk leggen op de
zielige rol die de Belgen toebedeeld heb
ben gekregen toen ze met Nederland in
één poule ingedeeld werden. Hij heeft er
een prachtige slogan voor. „We hebben
voor spelers als Pol van Himst water
dragers in ons team. Weet je wat Johan
Cruyff heeft? Geen waterdragers, maar
champagnedragers.En weg is hij
weer. Het moest er nog even uit.
staan en ging doublefaults slaan. En dan
die backhand van OkkerDat was een
hamer.” Dat alles leidde tot snelle servi-
cedoorbraken van Okker. In de eerste
set gebeurde dat bij de stand 32 en in
de tweede set verloor Lutz meteen zijn
eerste service-game. Okker had op som
mige momenten overigens het geluk dat
enkele arbitrale dwalingen in zijn voor
deel waren. Maar Lutz wilde zich
daarover niet beklagen: „Het is moeilijk
op deze baan. Je kunt die linesmen niets
verwijten.”
Het Nederlandse team handhaafde
zich aldus in de hoogste regionen van
het klassement. Het ging weliswaar niet
helemaal van een leien dakje, omdat Vet
in het libre worstelde met een totaal
gebrek aan maatgevoel. Daar opponent
Espona nog minder controle had, leverde
de overwinning uiteindelijk geen pro
bleem op. Vlekkeloos won verder Bes-
sems van Munoz, terwijl Vultink sterk
doortraind bandstoten etaleerde tegen
Brufau, in wiens spel teveel inzinkingen
zaten om Vultink te verontrusten. De
strijd gaat zich meer en meer toespitsen
op de duels tussen de Belgische, West-
duitse en Nederlandse teams (vrijdag:
NederlandWest-Duitsland en zondag:
NederlandBelgië). Dit laatste duel
zal zonder twijfel het spektakelstuk
worden van dit inmiddels naar duidelijk
Europees spelniveau gegroeide toernooi.
(64, 84). Met de resultaten van giste
ren zijn de topposities op de WCT-lijst
overtuigend bevestigd. De eerste vier
plaatsen in het algemeen klassement na
elf toernooien luiden immers: 1. New
combe, 2. Ashe, 3. Okker, 4. Cox.
DEN BOSCH De nood in de Neder
landse professionele wielrennerij heeft
zich scherp afgetekend op de hearing die
de KNWU belegde om „wat zaken uit te
praten.” In plaats van pinnige woorden
wisselingen waartoe toch wel wat
onderwerpen voorhanden lagen spit
ste de discussie zich toe op het lijfsbe
houd van de in dit vak minder begaaf
den. En dat waren ze op de samenkomst
in Den Bosch bijna allemaal, want on
der de 19 aanwezige actieve renners (een
bedenkelijk kleine groep als men weet
dat er ruim 60 profcoureurs zijn) waren
er slechts zeven met een contract voor
1973^. De rest zat er als „werkloze” en
daarom was het niet vreemd dat het
accent op de kleine man in de wielren
nerij kwam te liggen. Hoe groot hun
zorg is en in welk bedroevend stadium
het merendeel raakte, bleek uit het ren-
nersvoorstel om de bondseisen waaraan
een sponsor moet voldoen, te verlagen:
een vergoeding van 3500 gulden, inclu
sief materiaal. De KNWU ging er ter
plaatse mee akkoord. Het betekende, dat
de in vergadering zijnde beroepscoureurs
voor 42 mille te koop waren
De van gedachten wisselende groep
lees: de kleine wielerman wilde het
zo. En de KNWU gaf, zij het met duide
lijke tegenzin, toe. De heer Förster: „Na
tuurlijk doet het me zeer. Ik heb altijd
gevochten voor sociale geborgenheid.
Maar als je dan hier hoort dat de
coureurs zelf de grenzen willen verlagen
omdat ze vrezen dat er anders geen
sponsors komen, wat moet je dan?” Van
die schrik maakte het W (erkloze) W (ie-
ler) gezelschap geen geheim. „Och,” riep
er een, „als u zegt dat een sponsor ten
minste tien mille moet betalen, dan
maken we toch zo’n contractje voor de
bond en we gaan akkoord met een
betaling van 2 tot 3 mille.” Dat was het
probleem ten voeten uit en daarom ging
de KNWU overstag. „Want," lichtte
Förster toe, „als we hogere minimale
contractgelden van een sponsor eisen,
hebben we straks misschien hooguit
vijftien beroepsrenners.” Aan de vraag
of dat wel zo’n ramp zou zijn, en of een
groep van ongeveer 50 onderbetaalde be
roepsrenners wel een zege is, ging hij
voorbij. De KNWU deed nóg een conces
sie. Weer, om met Förster te spreken, ter
wille van de kleine man in dit vak.
Waar de Internationale Wielerunie voor
schrijft dat een profploeg uit ten minste
vijf renners moet bestaan, gaat de
KNWU gebruik maken van haar auto-
Kaas uit 1 vuistje
en de gele kaart
Had José in de eerste beurt tegen
Steures al geen schitterend spel laten
zien? Was Steures niet bleek en nerveus
aan de tafel gekomen? Hem zou tegen-
het jonge Nederlandse talent niets ge
beuren. Het superieure lachje bleef, ook
toen er verder in de partij van beide
zijden wat broddelwerk op tafel kwam.
José bleef ongeschokt in zijn zelfver
trouwen toen Steures met veel opportu
nisme en zonder veel hoop op een goede
afloop naderbij kwam. De smalle Nijme-
genaar wachtte eigenlijk gelaten op de
genadeslag en raakte steeds eenzamer.
Om hem heen besloten zijn teamgenoten
winnend hun partijen in het genot van
pure soevereinitiet over hun Spaanse
tegenstanders. Zelfs toen Galvez al hoog
en breed als Don Quichote tegen de
windmo'ens van het onvermogen vocht,
besefte Steures zijn mogelijkheden niet.
En daar zat dan sportcommissielid J.
Förster, voorzitter van de hearing. Begin
dit jaar beklom hij manmoedig het
spreekgestoelte bij een Goudsmit-Hoff-
ontvangst om er toe te lichten waarom
deze sponsor de renners Delnoy en Ger
rits niet mocht contracteren. „Ze ge
ven,” riep de voor de leeuwen geworpen
Förster toen dapper, „die coureurs geen
garantie waar elke werknemer recht op
heeft. Wij eisen een minimumloon zoals
dat in de hele maatschappij geldt.” Dat
was een bewonderenswaardig sterke
houding van de KNWU, die in dat
verband bovendien na samenspraak
met de vereniging van beroepsrenners
dicteerde dat de amateur die prof wil
worden niet zonder meer een beroepsli
centie kreeg. „Daar zal een bepaalde
prestatie-graad aan verbonden zijn.”
Maar, alsof de nood nog niet hoog
genoeg zit, ook die bepaling verviel don
derdagavond in de Bossche vergadering.
„We zullen wat dat betreft iets door de
vingers gaan zien”, aldus Förster.
Hij ging niet direct voor de bijl, hoewel
heit odium kansloos te zijn tegen de
gelauwerde Spanjaard, Steures niet meer
deerde. Drie keer nog strandde de Nij-
megenaar voor de haven. Op 289, op 295
en op 299 zelfs kreeg Galvez nog kansen,
maar die had zich al zó begraven in
zelfbeklag, dat hij voor de eenvoudigste
stootbeelden de onmogelijkste oplossin
gen koos. Steures bevrijdde tenslotte
zichzelf en het handjevol kijkers die hem
in zijn eenzame strijd waren blijven
steunen. De ironie was wel van Galvez’
gezicht verdwenen.
ROTTERDAM Tom Okker pleegt
zijn capaciteiten niet te overschatten.
Zijn eerste reactie na de knappe zege
van gisteravond op de Amerikaan Bob
Lutz (6T. 2) was: „Tegen Newcombe
krijg ik het in de halve finale ongetwij
feld moeilijken Ik heb dit jaar nog
helemaal geen succes tegen hem gehad.
Als hjj in topvorm is, is hjj voor mil
niet te verslaan. Daarvoor is zjjn eerste
service te hard. Maar als hij daarop gaat
missen, dan kan ik misschien wel wat
met zjjn tweede service doen. Wie weet.”
Een dergeljjke reactie is typerend voor
Okker. Hoe briljant hij soms ook kan
spelen, toch blaakt hll zelden van over
dreven zelfvertrouwen. Okker ontbeert
de overmoed die sommige andere spelers
inspireert tot verrassende daden tegen
de allergrootste vedetten. Daarom is het
inderdaad niet waarschijnlijk dat Okker
vanavond tegen Newcombe voor een
sensationele coup zal zorgen.
Maar in het donkere koppie van de op
internationaal terrein laat doorgebroken
Dolmans hij was al 25 toen hij zijn
eerste interland afwerkte spelen heel
andere ideeën, die hij niet altijd „bin
nenskamers” kan houden. In het vuur
van zijn betoog „vergist” hij zich wel
eens en kan hij niet voor zich houden
dat die Hollanders het in Deurne moei
lijk, erg moeilijk, zullen krijgen. Ziet hij
zelfs een triomf op die Hollanders, die
met het bereiken van de wereldkampi
oenschappen „zo ongelooflijk veel geld
kunnen verdienen”. Hij weet zich door
die winst verzekerd van een toch ook
wel smakelijke premie van zo’n 25.000
gulden. Want dat is het bedrag dat
iedere Belgische speler door zijn voet
balbond beloofd is als er in de Bosuil
gewonnen wordt. Zo belangrijk is de
overwinning voor de Belgen ook wel
weer.
Dolmans, wat voetbal en wat praten
betreft een driftig mannetje, ziet het
als hij de rol van de deemoedige mee
loper even vergeet best zitten. „De
Nederlanders zijn individueel vrijwel al
lemaal hoger aan te slaan dan de Bel
gen. Maar wat zegt me dat. Een ploeg
van elf vedetten hoeft nog helemaal
geen goede ploeg te zijn. Dat zie je bij
Brugge ook. Daar komt toch ook niet uit
wat je van een team dat zoveel bekende
namen telt zou mogen verwachten. Een
gelijk spel is in ieder geval te halen en
met het terrein en het publiek in ons
voordeel moet er zelfs winst in zitten, al
zal het minimaal zijn.”
Dan weer, geïntimideerd door Cruyff,
Keizer en meer van die namen: „Met
een puntenverdeling zou ik erg blij zijn.
We kunnen gewoon geen goals maken.
Dat zie je al in de competitie. Iedere
ploeg is verschrikkelijk verdedigend in
gesteld. Het gaat er in eerste instantie
om dat je geen doelpunten tegen krijgt.
En als je er dan zelf nog eentje maakt,
is dat gewoon meegenomen. Dat defen
sieve principe werkt ook in ons natio
naal eUftal door. Je ziet het, nu Lambert
wegvalt, hebben we in feite niemand
meer die echt in de spits kan spelen, die
voorin loopt om ze erin te schoppen. Dat
is bij jullie heel anders. Ajax heeeft dit
seizoen al twee keer negen doelpunten
in één wedstrijd gescoord. Dat is bij ons
ondenkbaar. Dat zou geen enkele ploeg,
zelfs als stonden ze helemaal onderaan,
overkomen.”
DEN HAAG. Uitslag toto no 15.
d.d. 7, 8, 9, november 1972. Deelnemers:
477.911. Bruto inleg: 822.879. Prijzen-
bedrag 373.457.82. Ie, 2e, 3e prijs «n
premie elk f 93.384.46. Ie prijs: 64 3
winnaars, die elk bruto 31.121,40 ont
vangen. 2e prijs: 64 winnaars, die elk
bruto 1.458,80 ontvangen. 3e prijs: 1094
winnaars, die per kolom 85,30 ontvan
gen.
De premie wordt na het verstrijken
van de reclametermijn op woensdag 6
december 1972 bij loting toegewezen aan
een van de eerste prijswinnaars.
Uitslag toto no 16 d.d. 11 en 12
november 1972. Deelnemers: 632.250.
Bruto inleg 1.449.300. Prijzenbedrag
613.053.90. Ie, 2e, 3e prijs en premie elk
f 153.263,48. Ie prijs: 7 winnaars, die elk
bruto 21.894,70 ontvangen. 2e prijs: 270
winnaars, die per kolom 567,60 ontvan
gen. 3e prijs: 2985 winnaars, die per
kolom f 51,30 ontvangen.
De premie wordt na het verstrijken
van de reclametermijn op woensdag 6
december 1972 bij loting toegewezen aan
een van de eerste prijswinnaars.
spelers denken gewoon dat ze ons met
huid en haar op kunnen eten. En als dat
eenmaal in je hoofd zit, dan kun je wel
zeggen: we zullen voorzichtig spelen,
maar er komt toch niets van terecht.
Als je weet dat je kunt gaan, dat je
kunt winnen, dan doe je dat ook. Dan
houd je het geen 90 minuten vol om het
Initiatief aan de tegenpartij te laten.”
De van Waterschei naar Standard ge
komen Dolmans, die nogal wat tijd no
dig had voor hij zich bij de Luikse ploeg
definitief een vaste plaats wist te vero
veren, gaat nog feller door. „Wij hoeven
tenslotte niet op de aanval te spelen.
Dacht je nu echt dat we na een gelijk
spel in Deurne al uitgeschakeld zouden
zijn? Waarom? Omdat we dan over een
jaar de uitwedstrijd moeten winnen? En
zou dat niet kunnen? Wat zou er in dat
jaar allemaal niet kunnen gebeuren?
Dat heb je bij ons gezien met Van Moer,
en nu met Lambert. Dat zou een Cruyff
of een Keizer ook kunnen overkomen.
En dan moet ik het allemaal nog zien
daar bij jullie.”
DEN HAAG Theo van Duivenbode,
die sinds kort door trainer Happel weer
goed genoeg was bevonden voor een
plaats in het eerste elftal van Feyen-
oord, is door de tuchtcommissie betaald
voetbal veroordeeld tot een schorsing
voor een wedstrijd en een boete van 150
gulden. Hjj kreeg deze straf wegens „het
opzettelijk neerleggen van een tegen
stander," zonder de bal te spelen, tijdens
de wedstrijd AZ ’67Feyenoord op 12
november”.
De speler Van de Berg van Heeren-
veen was in de ogen van de KNVB-
rechters de zwaarste boosdoener van het
afgelopen weekeinde. Hij werd uitgeslo
ten voor drie wedstrijden, omdat hij
tijdens Heracles BHeerenveen B naar
een tegenspeler had getrapt.
Voorts strafte de tuchtcommissie de
volgende spelers: Hesseling (Haarlem)
uitgesloten van deelname aan wedstrij
den tot de dag volgende op. die, waarop
het A-elftal van „Haarlem” een binden
de wedstrijd heeft gespeeld, wegens het
bij herhaling overtreden van de spelre
gels tijdens de wedstrijd NEC BHaar
lem B op 11 november 1972 en gelet op
alle omstandigheden waaronder
praktisch blanco zijnde strafkaart.
Kwakkernaat (Excelsior) op 16
vember 1972 een geldboete opgelegd van
150 wegens op ruwe wijze aanvallen
van een tegenspeler tijdens de wedstrijd
FC Amsterdam BExcelsior B op 11
november 1972.
De Jong (AZ ’67) uitgesloten van deel
name aan wedstrijden tot de dag volgen
de op die, waarop het A-elftal van AZ
’67 een bindende wedstrijd heeft ge
speeld, alsmede voor een bindende wed
strijd voorwaardelijk uitgesloten, zulks
met een proeftijd van een jaar, wegens
het opzettelijk ten val brengen van een
tegenspeler tijdens de wedstrijd SC
Cambuur BAZ ’67 B op 11 november
1972 en gelet op alle omstandigheden,
waaronder zijn strafkaart, waarop een
aantekening voorkomt van 27 april 1971.
AMERSFOORT. De ironische glim
lach verdween zienderogen. Allengs
kwam José Galvez in grotere problemen.
Alles begon hem in de steek te laten:
zijn vaardigheid in het 71-2, zijn routine,
zijn faam. De partij tegen Willy Steures
werd een steeds grotere gruwel. De glim
lach werd er een vol zelfbeklag en ten
slotte verloor José Galvez. Het Spaanse
team was er niet in geslaagd de eer te
redden tegen Nederland in het Europese
kampioenschap biljartvijfkamp in
Amersfoort. José Galvez was de laatste
worstelaar in de doodstille biljart-arena.
Munoz had in recordtempo het 47-2
verloren van Bessems, Vultink had afge-
maakter dan ooit het bandstoten gewon
nen van de heftig tegensputterende Bru
fau en een bijna stuntelende Vet had
tenslotte toch de weg gevonden om in
het libre Espona terug te wijzen. Alle
verantwoordelijkheid voor de Spaanse
eer drukte op José Galvez, de gelauwer
de, de gevreesde.
Toch is de Okker-van-gisteravond tot
veel In staat. Aan een dergelijke felle,
zeer geconcentreerde tegenstander zal de
drievoudige Wimbledon-kampioen John
Newcombe in ieder geval zijn handen
vol hebben.. Bob Lutz kan daarover
meepraten. De Amerikaan behoort sinds
vorig jaar tot de absolute top (hij won
twee WCT-toemooien), maar gisteravond
werd hij voor 5000 toeschowers soms
volledig overspeeld. Okker lukte vrijwel
alles: zijn services en zijn lobs, en
vooral zijn returns op Lutz’ tweede ser
vice. Okker: „Als het plotseling begint te
lopen, gaat ook alles goed. Ik heb vooral
veel gescoord door constant zijn tweede
service aan te vallen. En dan was vana
vond vooral mijn backhand een sterk
wapen. Ik miste daarop zelden.”
Bob Lutz kon die analyse wel onder
schrijven. „Ik bleef moeite houden met
mijn service, zodat hij steeds goed kon
retourneren. Ik kwam onder druk te
nome recht om met minder genoegen te
nemen. Overigens gebeurde dat al, maar
de KNWU leek de officiële koers te
gaan varen. Sinds donderdavond dus niet
meer.
Er vielen op de wielerhearing ook nog
wat meer algemene beslissingen. De
voornaamste:
Renners en KNWU zijn voorstan
der van een verplicht lidmaatschap van
de WBW (Vereniging van Beroeps Wiel
renners)
Er moet in de criteriums een mini
mum van 50 gulden betaald worden aan
startgelden, waarbij de bepaling vervalt
dat de organisatie verplicht is elke Ne
derlander te laten deelnemen;
Er moet gezocht worden naar een
opvolger van Jan Derksen die als coör
dinator van de SBB (Stichting Bevorde
ring Beroepswielersport) niet voldeed;
Het prijzenschema komt in studie
bij de KNWU. De bedragen zullen minder
uiteen gaan lopen.
