Wat slaat aan?
Wat slaat aan?
GEESINK VIBREREND IN
HET SYMBOLEN-TIJDPERK
n
Den Uyl
en
Mijn kikker heeft nooit
eerlijke kans gehad
een
Rooie Vrouwen
de STER
goeie operator
LOEKI
meesterworp
van Geesink
<-JK
iMMIll''
t
r*- w -
.-4
14
l.
T
JI
hm
Je gokt
r
Pats
.ƒ:1
f
FR HlhrS
W H
wh
-
>1..
JLmb MBS
'''"'"..Jè
ik
PW
I
ag)
WWV
vwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwynwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwvvwt.
JE BENT JOOP MET ZIJN POPPETJES
a.:
HANS ROMBOUTS
Wat denkt Joop Geesink, dertig jaar lang zelf ma
ker van veel reclamefilms (hij heeft ongeveer negen
tig onderscheidingen gekregen) over de acties van de
Rooie Vrouwen en Dolle Mina’s?
ing
ing
els
fs-
de
„Een minpunt voor mij is ook, dat politieke partijen
weinig geld hebben voor films. Ze hebben mannetjes
genoeg, die over van alles te praten hebben in de
zendtijd voor politieke partijen. Film en TV zijn een
duur medium”.
Over Joop den Uyl (die hem indertijd steunde in
zijn plannen voor Holland Promenade in Amster
dam): „Een prachtige man. Een goeie operator. Zoals
hij kwaad kan worden en door de Kamer ijsbeert.
Dat is geweldig. Maar ik stem niet op Joop. Ik neem
zijn weggelopen vrienden van DS’70. Die maken het
niet al te bont. Eigenlijk doet Joop den Uyl dat zelf
ook niet, maar ja.
familie. Die kikker heeft geen eerlijke
kan* gekregen. Hij kwam te weinig op
het scherm”.
Joop Geesink, immens bewonderaar van Asterix
(„Ik, strips tekenen? Ik moet niet meer”), houdt zich
op het moment veel bezig met reclame-acties uitge
bouwd rond figuurtjes.
Joop Geesink („Ik ben een manana-jongen, een jon
gen van morgen”) is dankbaar voor wat hij in zijn
succesvolle leven heeft gehad. „Ik heb zelfs ergens nog
voldoening van het Holland Promenade-project. Als je
in iets gelooft en je werkt er aan, is dat gewoon fijn.
Zo vind ik het geweldig om als adviseur mee te werken
aan de verfraaiing van het Hoog Catherijneproject in
Utrecht. Dat is iets gigantisch”.
„Weet je, ik ben ongelooflijk flexibel. Ik heb alle
respect voor artiesten die zeggen: mijn idee niet goed,
nou dan niet. Ik heb de reputatie een commercieel ar
tiest te zijn. Daar schaam ik me niet voor. Het kan me
niet schelen. Maar ik moet wel achter bepaalde ideeën
staan. Alles moet voor mij gemotiveerd zijn”.
Loeki blijft zijn baas onverstoorbaar
grinnikend aankijken. Eigenlijk is het
brave beest een afspiegeling van Gees
ink zelf: „Ik denk altijd maar zo: zeg
het met een smile. Hou het aan de
lichte kant. Je bent Picasso niet: je bent
Joop met zijn poppetjes. Je werkt niet
voor Geesink; hoe die het vindt. Je
werkt voor Kareisen, de trambestuur
der. Hoe reageert die man? Die Karei
sen wil geëntertainr1 worden. Daar gaat
het om. Een smile”.
de grenzen gaat kijken. „Er zijn onder-
handelingen met de TV-organisaties in
Zwitserland, Oostenrijk en Italië. We
gaan ook praten in Amerika. Daar zijn
ze gek op alles wat uit Europa komt
op het ogenblik. Ik heb alleen nog
geen tijd genoeg gehad om er aan te
werken. De zaken lopen weer prima”.
de
Me
•k-
tot
ars
0)-
na
id,
lin
ai-
Geesink en de kinderen. Hij heeft de
smaak weer te pakken. De leeuw, eind
1971 geboren, is een bron van inspiratie
gebleken. Had de stevige Amsterdam
mer, in moderne out-fit gestoken, mo
dern brilletje als speels attribuut op de
neus, dit succes van Loeki voorzien?
le-
ig,
et,
le
et.
sel
ijs
ad.
aar
iar-
9.
ka-
ioli-
•u-
jr-
:a-
'ijs
m,
P-
ig,
m-
lar
ns.
ra-
-
nd
le
en,
?e,
id.
lu
ier
el-
l/t,
:a-
:a-
2X
je.
en
n-
>i-
2
n-
Loeki de leeuw ligt nog maar pas in
de wieg, meent Geesink. „Er zijn pas
honderd Loeki’s gemaakt, waarvan er
zo'n dertig nog niet zijn uitgezonden.
Er moeten er minstens 300 gemaakt
worden. Bovendien wordt de aan- en
afkondiging ook in de toekomst een
Loeki. Ik kan nu pas met het beestje
„We leven in het symbolen-tijdperk. Ik heb een
koetje voor de gezamenlijke melkfabrieken in Canada,
een dik mannetje voor de vrachtwagenorganisaties in
Duitsland, een figuurtje voor Campari in Italië, een
baasje voor een enorm postorderbedrijf in Duitsland,
een symbooltje voor soep in Amerika. En Loeki, hier,
natuurlijk”.
Erbij
ET-
v.a.
tor
Heeft Joop Geesink wel eens (poppen-)films ge
maakt over politiek of politieke figuren?
„Ik heb het eens één keer gedaan. Voor een poli
tieke partij in Italië. Voor welke partij ben ik alweer
vergeten. In Nederland doe ik dat niet. Dan zit je
meteen voor je hele leven vastgebakken aan zo’n I
partij, hoewel je er eigenlijk niets mee te maken hebt. I
In ieder geval zou ik nooit een film maken voor een I
ultra-linkse groepering. Dat ik er lekker van eet en
grote sigaren rook vinden ze allemaal al erg genoeg.
Hoewel” met een ietwat vette knipoog „de boys
zouden dat misschien zelf ook wel willen”.
Aldus blijkt maar weer, dat Institu
ten als de NOS of de STER de macht
tot popularisering stevig In handen
hebben. Dat is ook weer een kwestie
van geld. Geesink: „Het maakt natuur
lijk verschil of je voor een omroepver
eniging vijf dingen maakt of voor de
NÓS of de STER honderd. Relatief zijn
instituten, die meer zendtijd hebben
dan goedkoper uit, omdat ze groter
kunnen inkopen, wat altijd voordeliger
is”.
Joop Geesink, met zijn leeuw als
sterke troefkaart achter de hand, weet
dan ook, waar hij moet zijn. Hij heeft
met de NOS een contract afgesloten.
Vanaf 31 december komt zondags in de
NOS-rubriek De Kiosk Bombas van
Geesink het scherm opstappen. Het is
een verhaal, dat zich afspeelt in een
kinderspeelkamer (alles, zoals het
Geesink betaamt, in poppen verbeeld).
De test-uitzendingen hebben uitgewe
zen, dat de kinderen het leuk zullen
vinden en in Bombas een nieuwe TV-
magneet zullen hebben.
De blik versombert enigszins als ik
hem uit de licht roes van aangenaam
leeuwegespin haal door te vragen
„Waarom doet dat leeuwtje het nu wel
en bleek uw kikker van eertijds (bij de
Tros) geen levensvatbaarheid te heb
ben? Milieuvervuiling? Weet niemand
meer wat een kikker is intussen?”
gaan spelen. Maar ik mag natuurlijk
geen doordenkertje maken. Het moet
onmiddellijk, pats, aanslaan. Als de
mensen even moeten nadenken van:
wat bedoelde-le daar nou mee, dan
leidt dat de aandacht af van de recla
mespot, die er vlak achter zit. En dat
kan niet, natuurlijk”.
Geesink denkt zijn leeuwegrapjes al
lemaal zelf uit. Zoals te doen gebrui
kelijk bij reclamemakers smijt de gro
te poppenschepper met Engelse woor
den en termen: „De meeste Loeki’s
maak ik in de plain (vliegtuig). Of als
ik aan de bar zit. Dan krabbel ik er
wat op een servetje. Een stuk of zes
Loeki in de tram bijvoorbeeld. From
melend met een foto-apparaat. Je kunt
je steeds meer gaan permitteren. En de
mensen vinden het leuk. Dat is toch
geweldig”.
De kans bestaat, dat Loeki ook over
„Nee, eerlijk gezegd niet. Wie weet wat
inslaat? Je gokt. Je hoopt. En kijk nu
eens wat er gebeurt. Er ontwikkelt
zich een lawine van nevenverschijnse
len. Er zijn stickers, posters, poppen,
gordijnstoffen, prentenboeken met
Loeki. Enfin, het assortement van het
succes op de TV. De fabrikanten waren
aanvankelijk wat huiverig. Nu kunnen
ze het amper aan. Loeki speculeert
kennelijk op het nationale gevoel, zoals
de leeuw dat ook in Beieren doet en
elk land zo zijn eigen symbool heeft.
Het Is moeilijk met die beestjes. We
hebben zowat alles al gehad. Maak je
een beer dan heb je Barend de Beer,
maak je een muis dan zit je met
Mickey Mouse. Je moet dus een soort
motivering hebben. Een leeuw is Ne
derlands en bovendien heeft Loeki de
charme, dat niets hem eigenlijk lukt”.
Geesink, omhoog schietend achter zijn
bureau: „Wat slaat aan, wat slaat aan?.
Mijn kikker heeft nooit een reële kans
gehad om populair te worden. De grote
frequentie. Die doet *t ’m. Loeki is er
elke dag. Men raakt er mee ver
trouwt. Je kan er als maker d»i mee
gaan spelen. Hij wordt een stuk en de
Joop Geesink (59 jaar), ontwerper van Loeki, de
STER-leeuw, is wat tot rust gekomen na de laatste tur
bulente jaren. Na zijn Amerikaans aandoende inter
nationale succesjaren als teken- en poppenfilmer kreeg
de Amsterdammer genoeg van het maken van commer
ciële films, omdat er steeds minder artistieke vrijheid
wordt gegund aan de filmers. Hij had toen twee or
ganisaties: Joop Geesink Studio’s en Dollywood. De
creatieve geest van Geesink had nieuwe plannen uit
gedacht: in Nederland een toeristisch pretpark Holland
Promenade en in Curasao een Carribean Festival. Het
waren miljoenenprojecten met steun van rijk en vooral
grote concerns. Het liep allemaal mis, door allerlei oor
zaken, met name conjuncturele. Geesink verspeelde er
zijn kapitaal mee. Hij had geen schulden, maar moest
wel zijn ondernemingen van de hand doen. Maakte hij
vroeger zijn films helemaal in eigen produktie, nu is
hij „alleen” de toeleveraar van ideeën.
Geesink: „Ik wilde nooit meer personeel in mijn om
geving zien. Ik had een paar adviseurschapjes kunnen
nemen en de zaken vanuit Mallorca kunnen regelen.
Maar daar ben ik te vibrerend voor. Ik heb geen hob
by’s moet je weten. Alleen maar dat witte velletje pa
pier, waar ik wat op kan ontwerpen. In een mum van
tijd zat ik er toch weer middenin. Ik heb in het buiten
land een grote naam. Ik heb daar veel relaties en veel
werk. En nu heb ik toch weer wat personeel, zoals je
ziet. Ik ben happy. Het gaat lekker”.
„Ik bemoei me daar niet mee. Het is een tijdsbeeld.
Dat gaat wel over. Misschien verveelt mevrouw Den
Uyl zich wel rot, nu haar Joop door de verkiezingen
zoveel van huis is en wil ze ook wel wat te doen heb-
ben
Niet ten onrechte pronken er ten huize van „Joop Geesink Artists” in
Amsterdam twee oranje leeuwtjes. Twee maal Loeki. Geesink kijkt nu
en dan met steelse, tevreden blik naar zijn geslaagde inventieve worp,
naar zijn leeuwejong. Loeki van de STER bracht de in eigen land bijna
vergeten grote Joop Geesink weer on top of the bill, terug in het nieuws.
Het komt kennelijk mede door het feit, dat Nederland niet zonder een
leeuw van oranje door het leven kan voortstappen (zie nu ook weer de
voetballeeuw, de mascotte voor München). Nederland heeft Loeki, wat
stuntelig met muziekinstrumenten of sportattributen scharrelend, in de
armen gesloten. Aanvankelijk met enig tegengestribbel van STER-klan-
ten, die meenden, dat Loeki alle aandacht voor zich alleen opeiste en dat
hun belangrijke boodschappen over vergeelde of gekrompen truitjes de
natie niet bereikten. Die stelling is weerlegd. Loeki blijkt de grote lokker,
de grote verleider te zijn voor het STER-blok. Genietend trekt Joop Gee
sink (niet geboren onder het teken van de leeuw, maar van de stier) aan
een forse sigaar.
Hoe denkt reclamespecialist Geesink zelf over de
ten tonele gevoerde oliedomme vrouwen, die truitjes
doormidden knippen enz. enz.?
„Als je dat zo ziet, dan denk je: hoe is het mogelijk.
Dat is te gek, dat gedoe met die verbleekte truitjes.
Maar je kan je ook niet voorstellen, dat supergrote
concerns zulke kinderlijke motiveringen aandragen,
als het niet verkoopt. En daar gaat het uiteindelijk
i om. Het hindert jou en mij misschien, maar de grote
massa niet. Ga eens een souvenirwinkel binnen. Dan
vraag je je af: hoe kunnen ze die rotzooi kopen?
Maar het vliegt de deur uit. Wat is markt? Wat jij
ervan denkt? Je moet je inleven in de vent, die ervan
moet leven. Wat moet-ie? De mensen trappen er in,
met de regelmaat van de klok. Dat is met name in
Amerika, de uitvinder van de harde verkoop, wel
gebleken”.
- "i 1
L
