GROENEVELT meest besproken man van 't jaar Je moet ijskouwe zijn BI pa •W Wi f.W pWi£s Zmet40t>cl H iti 99 Ge AOW GAAT 10% OMHOOr worpen lieWnWi«" en motie 177111 IN 1975 HUREN 20 PCT OMHOOG -KOSTE 30 pCT '-I. I F 7 7 ,nG PRIJSOPDRIJVING a de Prij»' FW ^rijsst°p; ttNVV-STAKlNG MC •£R isè&j i Bondsraad eens met j Groenevelts beleid llHi I !i'f 1117 n r. r- 5 rOC,TTT”\ ubsidies voor bewoner niet langer op huis ZATERDAG 30 DECEMBER 1972 Erbij 21 Spanningen s Gewone taal Moeizaam Minister Udink: helft van Nederland woont te goedkoop i Arie Groenevelt. Meest besproken man van het jaar. Een bedenkelijke eer voor de vakbondsleider voor wiens strategie half Nederland meer dan eens de adem heeft ingehouden? Dat ligt eraan Mensen uit het ultra-pro- gressieve kamp zweren bij Arie. Ze zien in hem de man die het allemaal wel even zal regelen in deze kapitalistische prestatiemaatschappij. De tegenpool ziet Groenevelts hoofd nog liever vandaag dan morgen rollen. Daar tussenin ligt ergens Aries gelijk, afwisselend verguisd als het gevaar lijke standpunt van de „conflict-zoekende doordrammer” en aangemoedigd Vrij maken I - januari ook verhoging van kinderbijslag met 5,4 Vnie van w ^erkgsvers èn vakbewegi^RAD GEEJN BAKKENIST: BEWIJS VOOR Per 1 ji Amsterdamse hof vernietigt vonnis Sth. vtir^ tota'e 59 w°rden als het hoopgevend optreden van de revolutionaire vernieuwer, die de wat verstarde en naar „establishment” drijvende vakbeweging een waarschu wende „kick” heeft verkocht. ARIE - '««tot 14 let zijn altijd de gewone jongens, die I J r I al een JOHN BINDELS tl TB) •I» RM rat „Wij wilden terug naar de voet. Demo cratie in de vakbeweging gericht op de mocratie in het bedrijf. Op dat gebied bleken de vorderingen erg moeizaam. En regering vragen of ze onze wensen in willigt. Zegt ze nee, dan achten wij ons niet meer gebonden aan afspraken over het inflatiebestrij dingsbeleid.” Nog een persoonlijke vraag: is het waar dat hij zijn bond als het ware op commando naar links of naar rechts kan laten marcheren omdat hij nu eenmaal een sterke greep op de mensen heeft? Groenevelt: „Onzin. Kijk naar de op stelling bij het sociaal akkoord. Bijna de helft van de bondsraad stemde tegen meedoen. Als ik met die mensen werke lijk zou kunnen lezen en schrijven, dan zouden ze eensgezind aan mijn voeten hebben gelegen.” •o Htl «et net vestigde posities in het geding. Toch gaat het om de vraag of het waar is dat een kleine groep de wijsheid in pacht heeft, of het waar is dat het bedrijfsleven alleen maar kan functioneren op basis van het vrije spel, waarin dan wordt uitgemaakt of een onderneming bestaansrecht heeft, opgeheven wordt of een fusie aangaat. Waarom zouden gemeenschapsorganen daarover niet kunnen gaan beslissen? Ons streven is tenminste: het ter discussie stellen van het produktiestelsel, het be vorderen van democratische controle-or- ganen die boven het bedrijfsleven een „Iets anders is dat ik in de omstandig heid verkeer een taal te kunnen spreken die de gewone mensen verstaan. Ik heb er huistaal voor nodig. Ook niet aan de onderhandelingstafel. En dat ik fel kan zijn, dat heeft te maken met mijn voor geschiedenis. Toen ik meemaakte hoe mensen, die mij om zo te zeggen groot hadden gemaakt, zomaar op de ontslag- lijst werden gezet en mij als districtsbe- stuurder om raad kwamen vragen, toen knakte er wat in mij. Dat soort ervarin gen heb ik bij voortduring opgedaan. HetjZijn altijd de gewone mensen die in de yernieling raken. Nooit de grote jon gens aan de top.” 9 _oefds- Mi en werkloos-1 »d r. toch lAt de»’ blil er« nit« V*’ c»n» Myi en 1 1 tn op loon’ tralc*- tg Pfii ■,d‘ ken' int “v Hete" „Kijk, het gaat ons niet direct om de materiële zaken Onze eerste zorg is niet de cao, maar richt zich veel meer op de vraag in welke omstandigheden werkt de man. Wij willen de mensen vrij ma ken op de werkplek. Als we dat niet waar maken, missen we grandioos de boot. Als d.e vakbeweging deze haar van nature toebedeelde taak niet op zich neemt, dan zujlen andere krachten- dat richten. Natuurlijk zul je in dat veld te genstanders ontmoeten want er zijn ge- -j— worden gevoerd, verder dat lijn vrij- situatie verkeerd viel. _K, hebben zich gisteren eensgetind acnw verbondsbesturen ten eanile •- in het NW. „In 1967 beloofde iedereen zijn mati- gingsbeloften na te komen en alleen de vakbeweging hield er zich aan. De belo ning? Stenen voor brood. Wij zijn niet van plan anderen in het zadel te helpen door eenzijdige offers. We hebben gezien hoe de revenuen terechtkwamen bij ka- pitaalgroepen die maar in het wilde weg begonnen te investeren. Spanningen op de arbeidsmarkt, problemen met koppel bazen en buitenlandse arbeiders. Men begon elkaar vliegen af te vangen en wij kwamen ermee te zitten. Met andere woorden: wij willen niet aan inflatiebe- strijding doen als niet tegelijkertijd structuren worden aangepakt. Wij willen de zekerheid dat het bespaarde geld wordt besteed aan zaken die voor het volk van primair belang zijn. Ik denk daarbij aan werkloosheidsbestrijding, onderwij sverbetering, milieubescherming en goedkope woningbouw. Als blijkt dat wij het ook onder de nieuwe regering weer alléén moeten opbrengen, dat de bezuinigingen ons het hardst treffen, dan weigeren wij aan inflatiebestrijding te doen. Dan gaan wij ons gewoon als marktpartij opstellen en onze eigen prijs vragen. Ik ben mij ervan bewust dat ons dat in de Industriebond moeilijkheden kan bezorgen. Denk maar eens aan zwakke bedrijfstakken als de textiel of de confectie. Maar zo’n beleid wordt ons dan als het ware opgedrongen.” Nu er toch politiek bij komt, hoe denkt hij over de activiteiten van de vakbeweging in die richting? Groenevelt: „Wij vinden dat we ons niet a-politiek kunnen opstellen. We moeten zeggen wat we verwachten en een groep zoeken die ons daarin tege moet komt. Daarom werken we ook met stemadviezen. Niet omdat onze leden zo onmondig zijn, maar omdat we in dat advies een bepaalde groepering duidelijk maken dat we verwachtingen hebben. Dat is niet op de stoel van de parlemen tariër gaan zitten. Wij willen politici die bepaalde toezeggingen hebben gedaan, wél voortdurend aan beloften herinne ren. En als politieke partijen ons in de steek laten, dan knappen wij het zelf wel op. Zo’n herinnering is natuurlijk wel vervelend, maar bepaald niet onde mocratisch.” HM* ÜM ”e /J0OV1 I - (Van onze redactie economie) DEN HAAG Per 1 januari taan AOW- en AWW-ultkeringen geen omhaal van woorden of otad- ïooc. Dat gebeurt op basis van de Ceatega* Jonen (mei tot november). 1 Die stijging komt neer op 5.94 per- cent Maar do AOW- en AWW-uit- i keringen worden daarnaast nor met 4 percent extra opgetrokki De WAO-uitkeringen (arbeidsongi sebikthefd) volgen uitsluitend dt loonstijging. Daar komt dus IS.M percent bij. Datzelfde geldt ook voor alle Undorbijslagbedra- gen, met uitzondering van dat voor het eerste kind. Zoals bekend blijft do uitkering voor het eerste kind bevroren op hei oude peil. AOW per maand voor gehuwden! ^rordt 4*7.50 (was f*M); voor onge- De vakbeweging h»«ft (Van onze redactie economie) tEN HAAG Minister Udink van Volkshuisvesting en mtelyke Ordening vindt het nodig dat er inl975 hoging '9 percent komt voor alle dan bestaande huizen, die n- dV bewindsman het grote verschil in hour rbn- gegroeid ia tussen de nieuwbmrwhuren. 'Vcu .'mt huis tot stond gekomen >jn, en de hui”n' Agv I In een nota èie' vandaag naar de O. -weede Kamer U gestuurd stotl da K. JY yh -7J» Utter voor de subsidies op butsen f ‘>5, -chonen. Hij wil subsidie voor 1/ 'V rjf dit in tt,lt b de r "CA- «en (ongesubsidieerde) Zi Ving te beulen. taak krijgen, en inspraak op die plaatsen waar dat tot heden nog niet werd ge duld”. Loopt hij niet wat hard van stapel bij al die vernieuwingsdrang? Groenevelt: „We hebben nu met de hele vakbeweging een prioriteitenlijst vastgesteld, waarbij de verdeling van de welvaart, kennis, welzijn en macht aan de orde komen. Daar zijn we het na het conflict binnen het NVV over de strategie met z’n allen over eens geworden. Er is nu een actieprogramma 1973-1976, waarin staat wat er op het gebied van onderwijs democratisering onderneming, woning bouw, werkgelegenheid, om eens een paar punten te noemen, gerealiseerd dient te worden of waar daarvoor aanzetten moe ten komen. De hele vakbeweging staat daar nu achter. Dat hebben we als In dustriebond NW in ieder geval bereikt” Er is een „citaat” van hem in de publi- citèit gekomen, waarmee zijn tegenstan ders hem nogal om de oren hebben ge slagen. Het luidde: „Inflatiebestrijding kan me geen moer verdommen." Wat be doelt hij daar precies mee? Groenevelt: „Wij zullen aan 'Nieuwe dan komt er een moment dat je voelt dat je uit de theorie moet treden en het moet gaan waar maken. Zo kwamen we tot een nieuw type medewerker in het bedrijven- werk, de vertegenwoordiger van de vak beweging in de onderneming die daar ruimte moet krijgen voor activiteiten. Ik heb in feite de lijn van mijn voorgangers Baert en Zondervan voortgezet. En om dat die lijn in de praktijk steeds meer vorm begint te krijgen, zijn er mensen te hoop gelopen omdat ze denken dat hun positie gevaar loopt. Ze hebben een hetze gemaakt tegen één man en het probleem waarom het in feite gaat, niet zakelijk behandeld. Desondanks begint er veel belangstelling voor onze denkbeelden te ontstaan. De katholieke vervoersbond hoeft nu óók gekozen voor het bedrijven- werk. De bouwbond net zo. En in het CNV beginnen ze er eveneens postief over te denken.” „Natuurlijk verloopt zo’n proces niet zonder spanningen. Als je streeft naar meer zeggenschap van de arbeider vanuit zijn plaats in het bedrijfsleven, dan tast je bestaande verhoudingen aan. De con flicten die daar de laatste maanden uit zijn voortgekomen, hebben wij niet ge wild. Het lag ènders. Voor ons was de keuze: het hoofd buigen, afstand van je activiteiten doen om der wille van de lieve vrede, of: het conflict niet uit de weg aan. Dat conflict heeft een extra-di- mensie gekregen toen Ter Heide besloot als voorzitter van het NW af te treden. Dat gaf er een triest, persoonlijk tintje aan. Wij hebben hem niet van die stap kunnen weerhouden. We hebben hem wél gevraagd te blijven en erop gewe zen dat de discussie nu eenmaal voort gaat. We vroegen hem: probeer mee te denken. Maar de zaak raakte sterk in het persoonlijke vlak.” in de vernieling raken” 10% V.n het inkomen een huur en datje «T vraeió I (V„ «ue t-tocU. to®™*'’ MMJ. M Wil den ntmerWif111, U: het een- Hoe voelt hij zich onder alle etiketten die hehi inmiddels zijn opgeplakt en waarmee vooral zijn tegenstanders hem hebben willen kwalificeren als machts wellustige Arie Bombarie? Groenevelt: „In de kritiek is mijn per soon flink overschat. In alles wat ik ge zegd en gedaan heb, heeft steeds het standpunt van de Industriebond NVV ge klonken. Vooral de anonieme kritiek heb ik als vervelend ervaren. Je moet al een ijskouwe zijn als anonieme scheldpar tijen en bedreigingen langs je heen gaan. Het ergste vond ik dat ik dan niets kon terugzeggen. Ik zou het liefst met die mensen openlijk in discussie zijn gegaan. Nee, zo erg als bij minister Van Agt toen de vrijlating van de „drie van Breda” weer in de actualiteit kwam, is het bij mij niet geweest. Geen politiebescherming of onderduiken op een onbekend adres. Maar die aanvallen op mijn persoon heb ben me wel wat gedaan ja. Het leek een beetje op die vormen van fascime en ter reur die wij nou juist geen kans willen geven.” Wat wil de Industriebond NVV nu precies? Groenevelt: „In de vroegere metaalbe- drijfsbond is al lang geleden het gevoel boven komen drijven, dat de dingen zoals ze gebeurden niet onze instemming kon den hebben. We zetten een enorm bouw werk aan sociale verzekeringen neer, maar verwaarloosden daarbij duidelijk belangrijke aspecten van het menselijk samenleven. Meedenken, meebeslissen, dat was uitgesloten. En daarmee hadden we iets fundamenteels ongeregeld gela ten. Het kan niet dat een kleine groep de grote meerderheid dicteert en zegt dat die er niets van weet. Daarom zijn we begonnen met het bedrijvenwerk. In uni versitaire kringen was daar destijds veel belangstelling voor. Sociologen van naam doken erin en het leek de goeie kant uit te gaan. Maar we hadden de politiek niet mee. In die kringen maakte het geen in druk. En ook in de vakbeweging was de aandacht onvoldoende.” d« vtrklwinnw remillMt - “«««id. ),-«(, de •^^anonzeredaeU. «onanie) I»o4« WArébb^n*Sk^rec,nte I zo NODIG HARDE ACTIES velf*. overeenetómminrjn rtvt»n»vrt< is alleen bereid de breuk ^beidevoorwaardenbeleid ale ’•Conolaj-.) eld, die'ta de «rast viel- '*KV sa G. orgenieat.. etind achte

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1972 | | pagina 21