1
en het Residentie Orkest
E
SPANNENDE GEVECHTEN IN
Ri
MEXICAANSE REGENWOUDEN
hu
in Frankrijk
wonen
Duo Otten gaf concert op
artistiek hoog niveau
fc'
Sinjavski wil
„Happy New Year” met „Sissies”
3
de Mafia
AUTOPOLIKLINIEK DE SPAARNESTAD b.v.
Crime Classics'
nieuw
over
en
hi
BflY TflLESE
EERT UUI UflDER
ife geschtatoi» van
KBn Mafia-feniiSï
Ko
Pseudo-naïeve muziek in Stadsschouwburg
NIEUWJAARS-THEECONCERT IN HAARLEM
Mafia
Ouc
P. Verstegen
KZOD steunt Vietnam
Nijhoffprijzen voor
H. B. Jassin en
Strawinsky schrijft
nieuwe composities
via medium
Dïl
DINSDAG 2
JANUARI
14
1973
Wintertuinroerselen
1
Ursula Curtiss
Ross MacDonald
Onverwoestbare Jenny
Classics
Allure
Magie
DE ONVERWACHTE ONTDEKKING van een koperen blad, date
rend uit de tijd van de Spaanse bezetting van Mexico, is het gegeven
waaromheen de jongste thriller van de Engelse schrijver Desmond
Bagley is opgebouwd. Het blad is een erfstuk van de boerenfamilie
Wheale die op het Engelse platteland een vreedzaam bestaan leidt.
Er melden zich vele kopers voor het stuk antiek dat des te waarde
voller zal blijken omdat de bewerking ervan de sleutel bevat tot een
vierhonderd jaar geleden door een Spaanse „conquistador” geschre
ven brief. Deze Spaanse koloniaal, in Yucatan gevangen genomen en
bij wijze van uitzondering niet door de Maja’s afgemaakt maar in
comfortabele gevangenschap gehouden, belooft onmetelijke schatten
aan hem die de ingewikkelde code op het blad kan uitpuzzelen.
HAARLEM. Op Nieuwjaarsdag
werd door de violist Daniel Otten
en zijn oom, de pianist Johan Otten
in de grote zaal van het Gemeen
telijk Concertgebouw een Kamer-
muziekmiddag gegeven. Omdat de
toehoorders bij deze muziekuitvoe
ring vóór de aanvang werden ver
gast op een kopje thee, was als of
ficiële benaming voor dit eerste
muzikale evenement te Haarlem in
1973 de omschrijvende aanduiding
Nieuwjaars-theeconcert gekozen.
HAARLEM. Een heel matig
bezette nieuwjaarsavondschouw-
burg. Te weinigen, die gehoor had
den gegeven aan de uitnodiging van
de Stichting Stadsschouwburg en de
Toneelgroep Centrum om te komen
luisteren naar het damesduo „The
Sissies” en het Resistentie Orkest.
De eersten met hun befaamde „old
timers” in kolderstijl en het orkest
met dik aangezette Krasnapolsky-
wintertuin-muziek. Eigenlijk een
kleine zaal-produktie, die het in de
schouwburg toch wel deed, toen er
door het optreden eenmaal wat
warmte in was gebracht.
aui. BK
Pi
■f»
„The Sissies"
JAAP FABER
AMS
het jaa
ming ir
1973 m
hoofdfc
weer g
overhet
tijde
mistiscl
vandaa
de Ne1
maakte
deel w;
met ee
worden
best oi
Reven
bandek
naar v<
op 89
ingetre.
Philips
een av<
op ƒ92
stellen
Ommer
kwam
P. ZWAANSWIJK
ADVERTENTIE
aan de
gen op
op ƒ50
•en frai
zoals g
binnen;
goed pi
ichappi
Friese Varkenmarkt 2-10 Haarlem (aan het Spaarne)
Telefoon 0 23-31 04 40, na 19 uur 31 04 41, heer L Perlee.
Een verrassend mooi programma had
het duo Otten voor dit concert samenge
steld met werken van edel-artistiek al
lure en overwegend van diepe inhoud,
welke door de voortreffelijke, ja mees
terlijke vertolkingen met grote schoon
heid van klank en een vaak aangrijpen
de uitdrukkingskracht werd gebracht.
Als eerste werk speelden Daniel en
Johan Otten de Sonatine opus 137 no. 2
van Franz Schubert, een muziek juweel,
waaruit door een voordracht van supe
rieure eenvoud de lyriek van lichte wee
moed, maar ook beheerst-felle opstan
digheid opklonk met een openhartige
mededeelzaamheid.
onderschat moet worden. De verta
ling is van J. P. M. van Elswijk.
bert Bloch over de schizofrene hote
lier Norman Bates.
Stakii
ders
briek<
stakei
inwil]
De
met 1
afgevi
linger
in op
De bi
DEI
Volks
ning,
jaarli
huur-
te ve
van d
len, c
ren.
In
Harr;
natio
daar
Wij wensen onze cliënten een goede gezondheid en een
betrouwbare automobiel in het jaar 1973.
elektro technisch test centrum
rollenbank
De
aan i
ontwi
de ja
we w
met d
te en
van i
perce:
het si
naar
een g
gen, i
verba
dunni
kleine
Voo
ge en
als
wordt
Met
een i
klasse
verho
te bot
sidien
nen e
geleid
brutoi
gestel
koster
voor i
wonin
hun mond tussen de andere „jenever
greens”, waaronder „Seeraüber-Jenny”
van Weil en Brecht een hoogtepunt was.
Gek eigenlijk, een hele serie van die
oude nachtclubliedjes werden door deze
manier van zingen vakkundig naar het
rijk van „Annodazumal” verwezen, maar
zo’n zeerovers-Jenny houdt het uit tegen
elke parodiëring. Het bleef een mini
drama, misschien wel omdat het echt is
geschreven door een gebroken vooroor
logse stem, waarmee het nu weer opge
legd werd gezongen. Het klonk als een
grammofoonplaat van weleer, maar dan
gespeeld op zo’n opwindapparaat waar
van de regulator zich niet voortdurend
aan de opgegeven snelheid houdt. Je
moest, om dat effect bij Jenny te bele
ven wel even je ogen sluiten om niet te
worden afgeleid door de zalig gekke
schmink en de marionetachtige petit-
mime-gebaren van die ene Sissie. De
andere deed het later minstens zo hart-
veroverend in een smartlap uit de hoog
tij-j aren van Lou Bandy.
En zo kon het dan allemaal gebeuren,
dat iedereen toch enthousiast werd en
dat een verplicht fanfare-mars-nummer
uit m(jn prille jeugd (waarbij wij ons
luidkeels plachten af te vragen, waar
Daniel Otten liet zijn fraaie viool met
ontroerende klank zingen en daarbij
voegde zich de fijnzinnige begeleiding
van Johan Otten in een volmaakte een
heid.
Na deze onvergetelijk schone inleiding
van de middag kwam Daniel Otten aan
dacht vragen voor de beroemde Chacon
ne uit de tweede Partita voor vioolsolo
van Joh. Seb. Bach. Met ingehouden
adem heeft men geluisterd naar dit
meesterwerk, dat in een waarlijk groot
se, magistrale vertolking tot een prach
tig opgebouwde klinkende werkelijkheid
werd. Pure schoonheid werd met deze
uitvoering geschonken, uitmuntend door
de tekening van het melodische lijnen
spel van dit unieke variatiewerk, verras
send weer door de harmonievorming van
de tonen op de vier snaren van de viool,
verrukkend door de sonore klankensyn
these, die mede door de uitzonderlijk
gunstige akoestische omstandigheden van
de concertzaal werd verkregen.
Het ging op deze middag toch speciaal
om het luisteren naar muziek en deze
werd de toehoorders rijkelijk geschon
ken met vertolkingen op een uitzonder
lijk hoog niveau.
Als tweede deel in de „Crime de la
Crime-serie is de Arbeiderspers geko
men met „Een koninkrijk voor een
moord” van Josephine Tey. In dit
verhaal reconstrueert hoofdinspecteur
Grant van Scotland Yard tijdens eei
verblijf in een ziekenhuis de moord
op „De prinsjes in de Tower” die aan
Richard de Derde is toegedicht. Het
verhaal is wel origineel van opzet
maar kon mij toch weinig boeien.
Het is bij vlagen uitermate langdra
dig en wekt soms de indruk van een
geschiedenisboekje. Ook het gebrek
aan actie zal daaraan debet zijn.
Als voorlopig laatste deel in de
reeks „De rivalen van Sherlock Hol
mes”. een selectie van zes verhalen
over „concurrerende” tijdgenoten van
Sherlock Holmes en zijn beste Wat
son. De sfeer van de verhalen, waarin
speurders in snelle koetsjes door mis
tig of donker Londen rossen, doet
toch wel erg sterk denken aan de
meesterwerken van Conan Doyle, die
dit wonderlijke Victoriaanse tijdperk
op zijn eigen, en naar mijn smaak
nog steeds onovertroffen, wijze heeft
beschreven in zijn eigen speurdersro
mans.
De weinige aanwezigen hebben dus
toch wel veel plezier gehad. De vijf
leden van het Resistentie Orkest en
een levend hondje, dat ze kennelijk van
His Masters Voice hadden geleend
hebben, zoals we eerder al eens hebben
geschreven, de vaderlandse concert-
praktijk verrijkt. Ze introduceerden een
nieuw type „tonaliteit”, het zo geheten
naïeve musiceren, evenals de schilder
kunst deze naïeviteit in amateurtrend
kent. Het Resistentie Orkest doet het
dan natuurlijk parodiërend.
Dat gaat dan met nadrukkelijk „lul
lig” aankondigen van stukjes voor strij
kers in de trant van Paul Lincke, maar
gespeeld in een soort Holzhackerbuben-
stijl voor violisten, opgeluisterd met een
opzettelijk rammelig bespeelde vleugel
en een piccolo, die alsmaar schel en snel
met grote nadruk door het snarenspel
heen breekt.
Een parodie dus op de muziek, die
Haarlemse grootvaders beluisterden in
vermaaks-etablissementen, lang voordat
er Cotton Blues opgeld deden.
En die laatste soort muziek was dan
als parodie toebedeeld aan „The Sissies”
met hun pianistieke begeleider. Twee
gekke meiden in de podium-kledij van
hum moeders, die de nightclubsongs uit
lang vervlogen dagen zongen in een
soort melodramatische vamp-stijl. Na
het lijzige „Heppy New Year to you”
klonk „Cigarettes and whisky and wild,
wild women” als een moderniteit uit
Bagley heeft opnieuw bewezen dat
hij dit genre avonturenromans steeds
beter gaat aanvoelen en beheersen.
Sinds „Op dood spoor”, een spionage
thriller die zich op Ijsland afspeelde
en die naar mijn smaak wel wat al
te sadistisch was, en het ook uitste
kende maar misschien iets minder
direct geschreven „De uitbrekers”,
heeft Bagley zich steeds meer doen
kennen als de schrijver van harde,
ingenieuze maar geloofwaardige thril
lers. Tot het welslagen van „Duel
onder water” draagt in niet geringe
mate de soepele, lekker lopende ver
taling van Dolf Koning bij. Duel on
der water is verschenen bij Elsevier.
MET REGELMATIGE maar he
laas lange tussenpozen geeft Het
Spectrum in Utrecht een psychologi
sche thriller uit van de onvolprezen
Amerikaanse schrijfster Ursula Cur
tiss. De onlangs verschenen „Kat in
het nauw”, uitstekend vertaald door
S. J. E. Pannekoek-Westenburg, be
schrijft de ondergang van „het gewo
ne meisje dat hogerop wil”. De
hoofdpersoon, Celia, dringt zich op
niets ontziende maar wel succesvolle
wijze binnen in de „hogere kringen”
van de Amerikaanse samenleving en
weet daarbij haar geringe afkomst
tot het bittere einde zeer goed te
verbergen. Hoe het precies tot dit
bittere einde komt, moet u zelf maar
lezen. „Kat in het nauw” is een
thriller van het „betere” genre, zeer
goed van stijl, onopgesmukt en span
nend tot het laatste toe.
boekenboekenboekenboekenl
boekenboekenboekenboekenl
boe ken hoeken boe ken boeken!
boekenboekenboekenboekenl
boekenboeken
boekenboeken WIJ ONTVINGEN
boekenboeken
boekenboekenboekenboekenl
boekenboekenboekenboekenl
boekenboekenboekenboekenl
boekenboekenboekenboekenl
BIJ GOTTMER IN Haarlem is on-
langs verschenen „Eert uw vader”
van de Amerikaanse schrijver Guy
Talese Het is, niet lang na het enor
me succes van Mario Puzo’s „De
Peetvader”, opnieuw een boek over
de georganiseerde misdaad in de Ver
enigde Staten, meer in het bijzonder
over wat buitenstaanders voor het
gemak „de Mafia” noemen. Talese
beweert, in tegenstelling tot Puzo een
boek te hebben geschreven dat op
feiten is gebaseerd. Hij is er dan wel
in geslaagd deze feitelijkheden op een
uiterst leesbare, spannende en boeien
de wijze voor een groot publiek toe
gankelijk te maken. Eert uw Vader
gaat over het wel en wee van de
familie Bonanno, onder leiding van
de roemruchte Joseph Bonanno, ko
ning van een van de „vijf families”
die de Amerikaanse Mafia beheersen.
Maar ook het leven van andere lei
ders van deze familie wordt voor het
voetlicht gehaald, beroemde figuren
zoals Lucky Luciano en Vito Genove
se bijvoorbeeld zien wij optreden als
de onbetwiste heersers over de mis
daad, mensen die een onvoorstelbare
macht over leven en dood bezitten.
Ondanks de gedocumenteerde bena
dering van het verschijnsel „Mafia”
door Talese, wekt een dergelijk boek
altijd de indruk van, misschien onbe
doelde, heldenverering, van romanti
sering ook Maar in feite is de geor
ganiseerde misdaad in Amerika en
elders natuurlijk een uitermate ver
werpelijk verschijnsel en vormt een
gevaar voor de samenleving dat niet
Ook Bruna in Utrecht is begonnen
met een misdaadreeks uit de min of
meer oude doos. Bruna begint met
„De vrouw in het meer” van Ray
mond Chandler. Ook dit boek kan
worden beschouwd als de bij het
grote publiek blijkbaar goed aan
slaande genre van de „hard boiled”
verhalen. Nummer twee is de psycho
logische thriller „Het zaad des ver-
derfs” van William Marsh in de ver
taling van Theo Eerdmans. Dit uiter
mate schokkende en boeiende verhaal
gaat over de gedachtenwereld van
een erfelijk belast meisje, een gebo
ren moordenares.
Als nummer drie verscheen „Moord
in Soho” van Edgar Lostgarten,
stammend uit 1947 en handelend in
de rosse wijk van Londen.
Als vierde in de serie „Evergreens”
verscheen bij Bruna „Psycho” het
door Alfred Hitchcock voor verfil
ming waardig gekeurde boek van Ro-
BIJ DE UITGEVERIJ Luitingh in
Laren tenslotte verscheen onlangs
„Losgeld voor een list” van Ross
MacDonald. Het is een verhaal over
een vermist jongetje en een tot de
wanhoop gedreven ontvoerder. Ook
dit boek van de in deze kolommen al
meer geprezen MacDonald is weer
geschreven op een manier die je bij
misdaadverhalen zelden of nooit te
genkomt: wrange humor, vaak schit
terende verbale vondsten en een
meesterlijk uitgedachte plot. En nog
steeds is de hoofdpersoon de prvé-
detective Lew Archer die naar Mac
Donald zelf zegt nooit voorbestemd is
geweest om een steeds terugkerende
figuur in zijn werk te worden. De
vertaling door Martin Beumer is bij
zonder goed.
Twee beroemde archeologen be
twisten elkaar het eigendomsrecht op
deze brief. De hoofdpersoon uit de
roman, Jemmy Wheale stelt zich
uitsluitend ten doel zijn b roer te
wreken die op hun brute wijze is ver
moord door de Amerikaanse Mafia
die ook al de lucht had gekregen van
de enorme schatten, die in Mexico
voor het oprapen zouden liggen als
eenmaal de code op het blad zou zijn
ontcijferd. Jemmy Wheale weet de
beide geleerden ertoe over te halen
hem mee te laten gaan naar de zo
goed als ondoordringbare en ontoe
gankelijke oerwouden van Mexico die
de schatten van de Maya-cultuur
verbergen. Maar de expeditie van
Wheale en de geleerden blijkt uitein
delijk niet de enige te zijn. Het
komt in de Mexicaanse regenwouden
tot een adembenemende climax, een
gewelddadig treffen tussen de leden
van de expeditie en de Amerikaanse
onderwereld die de steun hebben van
ontvluchte dwangarbeiders. Er volgt
een bloedige strijd op leven en dood
die onder meer wordt uitgevochten in
en rond een diep meer in de jungle.
HAARLEM. Het genootschap
„Kunst zij ons Doel” zal als actief pro
test tegen de grove voortzetting van de
bombardementen op het Vietnamese
land en volk 10% van het totale ver-
koop-bedrag van zijn a.s. ledenten toon
stelling (Vishal, 6-28 januari 1973) be
schikbaar stellen voor de actie „Heel
Vietnam” giro 777, Rode Kruis te den
Haag.
Voorts zal op alle leden een afzonder
lijk beroep tot bijdrage voor dit doel
worden gedaan.
toch de zeeman zijn geld laat) een luid
meegeklapt bis-nummer werd van het
Resistentie Orkest.
Een van hun strijkers speelde een
nummer op een vroeger zo geheten tro
penviool, een strijkinstument waarvan
de klankkast is vervangen door opnemer
en beker van het type koffergammofoon,
omdat klankkasten het in de vochtige
tropen niet al te best uithielden. Het
klonk nostalgisch. Waren er nog oud-
Indischgasten in de zaal? Ze moeten op
dat moment zijn volgelopen met tropen
wee. Kortom, de muziek van „The Sis
sies” en dat orkest: allemaal zeer resis
tent en onverwoestbaar, parodie of niet.
De Arbeiderspers is gestart met een
serie uitgaven van min of meer
„klassiek” te noemen misdaadverha
len. Als eerste in de reeks verscheen
„De Maltezer valk” van de Ameri
kaanse thrillerschrijver Dashiell
Hammett. Dit in 1930 voor het eerst
verschenen werk, dat gaat over een
antieke, met juwelen ingelegde valk,
kan wordt gekenschetst als een „hard
boiled” thriller.
LONDEN (DPA). Igor Strawins-
ki, de 20 maanden geleden overleden
componist, maakt weer ijverig mu
ziek. Dit beweert de in Londen wo
nende spiritualiste Rosemary Brown,
die al sedert jaren „nieuwe composi
ties” van meesters als Beethoven,
Liszt en Chopin van gene zijde no
teert.
Bij Spectrum in Utrecht is ook de
laatste echte „Ellery Queen” versche
nen, onder d etitel 3 x 3 10. Met het
overlijden van Manfred Lee is het
schrijversduo dat onder de naam „El
lery Queen” talloze detectives heeft
geproduceerd, namelijk gehalveerd.
Of de andere helft van het tweetal,
Frederick Dart, met de figuur Ellery
Queen zal doorgaan, is mij ni'et be
kend.
Verder verschenen bij het Spec
trum „Als de Dood” en „Sorry dat ik
sterf’ van Elizabeth Ferrars, „Ge
knipt voor Lijk”, „Moorddadige oplos
sing” en „Het tweede Levenslicht” van
Ruth Rendell, „Stekelige orchideeën”,
en „Een meisje uit Miljoenen” van
Douglas Enefer, „Politiepost 52” en
„De Zondebok” van Robert L. Pike,
„Salomons oordeel” van Julian Sym-
mons, „Nood aan de Vrouw” van Th.
B. Reagan, „Onder de drugs” van
James Quarterman, „De Judas” van
E. Richard Johnson en „Regenachtige
seance” van Mark McShane.
DEN HAAG. De door het Prins
Bernhardfonds ingestelde „Martinus Nij-
hoff-prijs voor vertalingen” is dit jaar
op voordracht van de jury toegewezen
aan de heer H. B. Jassin voor zijn
vertalingen uit het Nederlands in het
Bahasa Indonesia, in het bijzonder van
Multatuli’s „Max Havelaar” en aan de
heer P. Verstegen voor zijn vertalingen
van Franse en Engelse literatuur in het
Nederlands, in het bijzonder van W
Nabokov’s „Pale Fire”.
De jury werd gevormd door prof, dr
S. Dresden, voorzitter, prof. dr. J. C
Morrien, Paul Rodenko, Dolf Verspoor
Bert Voeten en drs. H. J. van Royen,
secretaris.
De uitreiking van de beide prijzen, elk
groot 3.000 is op 26 januari in de oude
raadzaal van de gemeente Den Haag
door de voorzitter van het Prins Bern
hardfonds, mr. K. H. Beyen.
Componist en dirigent Leonard
Bernstein heeft onlangs een door me
vrouw Brown opgevangen werk van
Rachmaninov gespeeld. Volgens hem
betrof het een „echte Rachmaninov”.
Strawinski is, zegt mevrouw
Brouwn, „bescheiden” begonnen met
een stukje muziek van 60 maten. Hij
had echter gewaarschuwd dat de ou
de dame het niet gemakkelijk zou
krijgen als ze met hem bleef samen
werken. Niettemin is zij van plan
haar contacten met de wereld der
muzikale geesten voort te zetten.
UITGEVERIJ
AMSTERDAM.
Theun de Vries: „Spinoza,” beel
denstormer en wereldbouwer. Een in
drukwekkend boek over Baruch Spi
noza, die leefde in de Republiek der
Verenigde Nederlanden van 1632-1677
en beschouwd wordt als de grote
voorman van de filosofen van de
Verlichting. De schrijver zoekt in zijn
boek in de eerste plaats waar de
mens, die in en achter deze grote
vrije geest aller tijden verscholen
ligt. Een vrijdenker, wiens publikaties
tijdens zijn leven werden verboden.
UITGEVERIJ H. MEULENHOFF-
BAARN.
H. C. Bruinsma: „Handschrift en
Seksualiteit” De schrijver is een be
kend grafoloog en heeft zich de laat
ste jaren speciaal toegelegd op een
onderzoek naar de relatie tussen
handschrift en sekseualiteit, waarmee
hij een beter inzicht in de persoon
lijkheidsstructuur tracht te krijgen.
Het boek is populair gehouden, zodat
het zich voor een belangstellende
leek in het ontleden van handschrif
ten, heel gemakkelijk laat lezen.
UITGEVERIJ WEST-FRIESLAND-
HOORN
Catelijn Claes: „Martha-Anna Ta
rings” en Dorothy Eden: „Melbury
Square,” beide boeken romans over
en voor vrouwen.
UITGEVERIJ DE FONTEIN N.V.-
DE BILT.
Libbie Block: „Deze stad heeft een
dokter nodig." Voor liefhebbers van
doktersromans met allerlei spannende
toestanden d’r-op en d’r-an, een boek
om gretig te lezen.
STANDAARD-UITGEVERIJ ANT
WERPEN.
„Hoe wordt ik 1000 jaar,” een cri
de coeur van dr. H. LeCompte, een
bekend specialist in gerontologie en
geriatrie in België, die door zijn con
troversiële beweringen en opstandige
houding tegen de Orde van Genees
heren zelfs in de gevangenis belandde
in België. De kranten hebben er vol
van gestaan! Uit jarenlange ervaring,
uit eigen praktijk, bouwde dr. Le
Compte eigen nieuwe theoriën op het
gebied van de bejaardenzorg en de
behandeling van de veroudering. Met
zijn nieuwe ideeën verwekte hij nog
al wat beroering, werd door de één
verguisd en door de ander aanbeden!
In dit boekje schrijft hij zijn eigen
verhaal over de gang van zaken.
UITGEVERIJ NELISSEN-BLOE-
MENDAAL.
Drie herdrukken van Morris West
in vertaling van Dick Ouwendijk
„Advocaat van de duivel,” „De Am
bassadeur” en „De Toren van Babe]”
Stuk voor stuk genoegzaam bekend
en vee' gelezen boeken.
Toen kwam de betoverende magie van
het impressionistisch geaarde „La fontai-
ne d’Arethuse” van Karol Szymanowski,
zowel door de violist als de pianist met
verbluffende virtuositeit en geweldige
muzikale spanning gespeeld. Dan als
contrast de poëzie van Chaussons „Poè-
me” opus 25, de bewuste kernachtige,
soms wat nostalgische muziek van Lud
wig Ottens Sonatine van omstreeks 1965,
de „perpetuum mobile”-vaart van het
„Capriccio” van Henk Badings en einde
lijk de romantische evenwichtigheid van
„Daisies” en de „Oriental Sketch” van
Serge Rachmaninof, welke het slot
vormden van een zeldzaam fraaie, in
drukwekkende muziekmiddag.
Nog drie concerten zullen door het
duo Otten in de eerste helft van het pas
begonnen jaar in Haarlem worden gege
ven en wel op 13 maart een Schubert-
avond, op 10 april een Bach-avond en op
15 mei een Brahms-avond. Dit deelde de
directeur van de Stadsschouwburg en
het Concertgebouw mr. P. Lohr mee in
een toespraak voor de aanvang van het
concert gehouden en waarin hij de aan
wezigen het allerbeste toewenste voor
1973.
(Van onze redacteur in Parijs)
PARIJS. De beroemde Russische
schrijver André Sinjavski, die vanwege
zijn kritische geschriften tot mei 1971
gedurende zes jaar in een werkkamp
werd opgesloten, heeft de Franse rege
ring verzocht naar Frankrijk te mogen
emigreren. De Russische regering heeft
hem tot dusver echter nog geen toe
stemming verleend het land te verlaten.
In 1965 werd Sinjavski samen met
Yoeri Daniël voor zes jaar in een kamp
opgesloten, omdat hij in Frankrijk boe
ken had uitgegeven die voor de Russi
sche autoriteiten niet door de beugel
konden. Na zijn vervroegde bevrijding
stelde hij onder pseudoniem onder meer
een lang essay, „Een stem uit het koor”
geheten, op schrift, waarin hij zijn be
vindingen in het werkkamp uit de doe
ken deed.
Zijn arrestatie had indertijd een ster
ke internationale beroering gewekt,
waarbij toen ook belangrijke Franse
communisten, zoals de dichter Louis
Aragon, die lid is van het centrale
comité van de Franse Communistische
Partij, zich aansloten.
Momenteel woont Sinjavski met zijn
vrouw en zijn 7-jarig zoontje in een
voorstad van Moskou.
«HX'i
H. J. W. BECHT-
