Breken en bouwen in propvol Mickery
Geruzie onder
letterkundigen
weer bijgelegd
Eigen werk is het beste
pleidooi voor Proloog
IJ
Beknopte informatie in
Blues Lexicon
vige
Valentino verheft nachtjapon
tot haute couture
I “X
Helaas niet volledig genoeg
Bundel absurde
notities van
Doorbraak in
Ferdinandusse
psychiatrie
met steun van
journalistiek
Sluipmoord op
de spelling"
Smaak
UniL
Mode jour naai
KWEKEN IN ZEEWATER
„Ontsl
MAANDAG
22
JANUARI
1973
8
i'AND
Neutraliteit
Daniël de Lange blijft
u
(Van een medewerkster)
ROME Als de Italiaanse
modeontwerper Valentino een
show geeft, dan is het ook een
society-evenement van de aller
eerste orde. Hij toonde filmster
ren, toneelspeelsters, playboys
en oliemagnaten in zijn Romein
se boutique zijn nieuwe voor-
j aarscollectie onder bloeiende,
speciaal uit Libië overgevlogen,
seringenbomen.
TIEN JAAR LANG heeft de
Vlaming Karei Bogaert zich
beziggehouden met het opstellen
van wat een primeur op zijn ge
bied mag heten: een lexicon
waarin naast blues ook de gos
pel, cajun en boogie woogie wor
den belicht. Blues Lexicon, dat
bij de Standaard Uitgeverij te
Antwerpen verscheen, is een lij
vig boekwerkje geworden, zij het
op bescheiden maar handig for
maat. Bijna 500 bladzijden wor
den besteed aan talloze begrip
pen en figuren die hier onder de
breed gestelde noemer van de
blues vallen. Voor zoveel arbeid
past Bogaert, zelf bluesmusicus
(maar niet opgenomen in zijn
boek), een woord van lof. Dit
respect voor Vlaamse vlijt wordt
echter geheel overschaduwd
door een lange reeks van vraag
tekens die bij dit lexicon moet
worden gezet.
-
„Dat wordt me te gek"
L 7
rwij
(Van
w
JAC HEIJER
CEES STRAUS.
„Sluip-
Avondjapon
J. H.
JACK J BROKAAR
Ij;
AMS'!
nomen i
lever v;
Do oper
Held op
ien ger
lieten v
ten ter
internal
van We
trouwei
Vietnar
hoopvol
tot een
voorkei
iprekki
koersst
de Dov
lopen,
tn wai
van 1(
slechts
vraagd
landse
Royal
onvera
Olie b
begoni
maar
een ve
op de
f 2 vc
Omme
17,5 p
omrui
f 6 afs
Voor
eultui
teren
hoger
itel z:
overv
neker
verde
discussie, die hij met z’n ideaalbeeld (de
democratie in optima forma) ontketent
is daartoe de eerste aanzet.
(Van onze Amsterdamse redactie)
AMSTERDAM. Het geruzie in de
Vereniging van Letterkundigen, de VVL,
is voorbij. Tijdens een buitengewone le
denvergadering werd zaterdag in Am-
-sterdam een streep onder het gekijf
gezet. Daniël de Lange, die wegens de
twist zijn aftreden als voorzitter al had
aangekondigd. blijft nu ook het bestuur
aanvoeren.
Over dit onderwerp is overigens
het laatste boek niet geschreven: zo
als wij onlangs aankondigden, zal
op verzoek van een Amerikaanse
uitgeverij prof. dr. P. Korringa.
directeur van het RIVO in IJmuiden
en buitengewoon hoogleraar aan de
Universiteit van Amsterdam, ’n boek
werk samenstellen, waarin farming
in Kustwateren, waar ter wereld ook.
onder de loep wordt genomen.
Iets anders is dat hij mij niet
overtuigt. Wat niet wil zeggen dat de
inhoud van zijn boek niet belangwek
kend zou zijn ondanks de wat agres
sieve titel van het boek. Er hebben
ruim 50 auteurs, wat dramaturgen en
acteurs aan meegewerkt, die ieder
door hun getuigenissen het belang
van het boek vergroten. Voor- en
•egenstanders mogen dit boek niet
nissen; alleen al niet om het voor
treffelijke stuk van dr. C. Kruijs-
kamp.
Beide voorstellingen van „Breken en
bouwen” werden afgerond met een dis
cussie, die zich vooral toespitste op de
werkwijze en huidige moeilijkheden van
Proloog, die zich toelegt op de maat
schappelijke bewustwording van wer
kende jongeren en scholieren met als
middel toneel. Zaterdagavond zei een
der speelsters van Proloog (ongeveer)
„De politieke partijen denken dat zij
onze subsidie kunnen bepalen; maar on
ze subsidie wordt betaald door de Ne
derlandse belastigbetalers, voor wie wij
onze voorstellingen maken; ons publiek
dus bepaalt of wij moeten blijven voort
bestaan”.
Men kent de toestand. De confessione
le gemeenteraadsfractie van Eindhoven
(23 van d e39 leden, van wie er drie
aldus Proloog het werk van de
groep enigszins kennen) ziet in de aan
pak van Proloog marxistische indoctri
natie en heeft Proloog uit de gemeente
begroting geschrapt. Eindhoven is de be
langrijkste Brabantse stad die de groep
subsidieert. De kans bestaat nu dat ook
de andere steden en de provincie dit
voorbeeld zullen volgen, wat tot gevolg
kan hebben dat CRM geen rijkssubsidie
meer geeft op grond van de afspraak
dat deze afhankelijk is van de bereid
heid tot subsidiëring bij de lagere over
heden.
Heeft Bogaert zich gewapend tegen
het falen op details („het is hoege
naamd niet de bedoeling geweest alle
personen die op het gebied van de
Proloog speelt „Breken en bouwen" in
Mickery.
Dat in deze „taalstrijd” de berich
ten, dat er een progressieve spelling
werd voorbereid, zeer onwelkom wer
den geacht omdat dit gevoeld wordt
als een „breuk” in de Nederlandse
gelederen hoeft ons niet te verbazen.
Om de goede zaak te dienen, heeft
Craeybeckx dan ook gemeend op al
lerlei gronden die progressieve spel
ling te moeten afwijzen in de hoop
de eenheid te bevorderen. Zijn argu
menten zijn dus te verstaan met als
achtergrond de angst voor versplinte
ring Ik geloof dat we dit positief
moeten waarderen.
bants-bonite jurkjes, waarin Brigitte
Bardot haar eerste triomfen vierde,
maar ook de linnen mantelpakjes
met in kant opengewerkte jasjes, die
men destijds zo geweldig sexy vond,
beloven dit voorjaar dank zij hem
weer onverbiddelijke bestsellers te
worden.
De ere-gasten, onder wie Ira von
Fürstenberg en de Zweedse filmster
Eva Aulin, vonden het allemaal even
prachtig. Evenals de Romeinse jet-
set-konlngin Mathilde Crespi, die be
kende dat ze het zalig vindt wanneer
ze deze zomer weer jurken met ru
ches kan dragen.
Overigens zullen de confectiefabri-
kanten, die Valentino altijd op de
voet volgen, dit keer weinig moeite
hebben om zijn creaties na te maken.
Want zij hoeven alleen maar een
greep uit de oude modebladen van
Jacques Fath te doen. Valentino, die
vorige seizoenen voor heel wat nieu
we ideeën zorgde, is zich, sinds hij
zijn zaak aan het confectieconcem
Kenmore verkocht, helemaal op de
smaak van de Amerikaanse waren
huisklanten gaan richten.
Voor het voorjaar heeft dat het
voordeel dait zijn beige, appelgroene,
zacht lila en abrikoos-kleurge, veelal
Zijn acties resulteerden in een re
solutie waarin stond dat er in Brussel
Nederlandstalige scholen dienden te
worden opgericht met als resultaat,
de oprichting van het Vlaams onder
wijscentrum. En hoewel de sociale
druk nog voortduurt, hebben al veel
Vlaamse ouders hun kinderen op de
Nederlandstalige school gedaan. Het
was vroeger heel gewoon dat de col
leges Nederlands in de Franse taal
werden gegeven.
Wel wordt er steeds een opgave
met nummers van grammofoonplaten
toegevoegd. Maar ook daarvan is de
waarde uiterst beperkt, getuige het
feit dat veel platen vaak in herper-
singen op andere labels en met ande
re nummers verschijnen.
wat er
vermeld.
Valentino, die een paar jaar gele
den door Jacky Onassis werd ontdekt,
en op het ogenblik door modekenners
als ’s werelds beste couturier wordt
beschouwd, mikte helemaal op de
terugkeer naar de klassieke, elegante
mode van de jaren vijftig. De Bra-
AMSTERDAM. De beste van de
vele acties, die voor de bedreigde toneel-
werkgroep Proloog uit Eindhoven kun
nen worden gevoerd, zijn de voorstellin
gen zelf die de groep voor de jeugd
maakt. Zaterdag zat het Mickerytheater
mudvol voor de voorstelling, die bij
wijze van demonstratie in Amsterdam
teas georganiseerd. Meer dan vierhon
derd bezoekers propten zich opeen; een
honderdtal moest naar huis worden ge
stuurd. Op het laatste moment besloot
Proloog zondagmiddag een herhaling te
geven, die andermaal honderden belang
stellenden trok.
was het, dat in zijn door klassieke
beige twee-mantelpakjes sterk gedo
mineerde voorjaarscollectie geen en
kel broekpak voorkwam, en dat Va
lentino, net als andere Italiaanse top
ontwerpers, niets meer van schoenen
met plateauzolen moet hebben. In
plaats daarvan liet de Romeinse mo
dekoning zijn mannequins elegante
tweekleurige pumps met vrij spits
toelopende neuzen dragen.
Zijn voorjaarsmantels met vleer
muismouwen en grote Schiller-kra-
gen garneerde hij, net als namiddag-
jurkjes, met V-halsdecolleté’s met
zigzagvormige stiksels.
Liz Taylor, Gina Lolobrigida en
Audry Hepburn, die bij Valentino
vaste klanten zijn, ontliepen het sper
vuur van vele tientallen uit alle de
len van de wereld afkomstige persfo
tografen, doordat Valentino speciaal
voor hen een privé-show gaf. Maar
het ligt voor de hand dat ze alle drie
een met Kaapse viooltjes, roze rozen
of anemoontjes gebloemde en rijke
lijk met ruches gegarneerde avond-
jurkje hebben uitgekozen, want Va
lentino heeft voor het voorjaar de
nachtjapon tot haute couture verhe
ven.
Zoals in het voorwoord staat is he
.een heterogeen boek”. Dat wil zeg
gen waar het de onderwerpen en d<
meningen betreft van de geïnterview
den; niet waar het om de journali
stieke aanpak gaat. Het boekje Is
daarom niet alleen interessant als eer
poging iets moeilijks en duisters als
de psychiatrie bevattelijk te maker
voor iedereen, maar ook als een kijk
op onze hele samenleving.
blues werkzaam zijn geweest in dit
boek op te nemen”), op de punten
waarop je van een lexicon verwacht
dat hij opheldering verschaft over
wezenlijke kenmerken, schiet de
schrijver hopeloos tekort. Bogaert
geeft zodoende een zeer subjectieve
waarde aan zijn boek die voorbijgaat
aan alle eisen die inzake neutraliteit
aan een dergelijk boek kunnen wor
den gesteld.
Nou valt het met de indoctrinatie van
Proloog erg mee. De revolutie wordt in
„Breken en bouwen” niet uitgeroepen.
Het stuk is tot stand gekomen na studie
en gespreken met jongeren en is be
stemd voor jonge mensen tussen 15 en
19 jaar. Dat geeft „Breken en bouwen”
een rechtlijnigheid en eenvoud, die de
aan compromissen gewende oudere
kwaad kunnen maken of meewarig
stemmen. Maar in z’n hart moet elk ge
zond verstand Proloog gelijk geven.
In „Breken en bouwen” gaat het over
een gewone buurt die afgebroken dreigt
te worden voor een door de industrie
gewenste snelweg. De huizen, inmiddels
gemeentebezit, worden verwaarloosd. De
bewoners weten niets van wat boven
hun hoofd hangt, betalen wel de „gelibe
raliseerde” huurverhogingen, maar krij
gen hun huis niet gerepareerd. Ze ko
men in opstand. Op heel eenvoudige
manier laat Proloog het verband zien
tussen die dagelijkse situatie in zo’n
buurt en de vicieuze cirkel produktie,
consumptie, winstmaken, behoefte kwe
ken, werkgelegenheid. Wanneer dit ver
band duidelijk is en het fnuikende er
van, dan begint Proloog aan een idealis
tische weergave van hoe het er in de
nieuwe maatschappij zou moeten uitzien.
„Wij allen besturen de fabriek, wij allen
besturen de gemeente, wij allen bepalen
onze behoefte”. Proloog zegt niet hoe die
nieuwe maatschappij er moet komen.
Dat laat de groep aan ons over en de
i van Valentino met
cape, beide met opgestikte bloem
motieven.
Bogaert geeft toe dat niet iedereen
die tot de blues kan worden gerekend
in zijn lexicon is opgenomen. Hij
heeft de grote lijn willen volgen en
daar is zeker wel eenheid in te zien
die bij de smaak bij dez etijd aan
sluit. Blanke blues is in ruime mate
vertegenwoordigd, variërend van Ste
ve Winwood, John Mayall tot Alexis
Körner, Bob Dylan en de Rolling
Stones. Jammer is echter dat dit
weer ten koste moest gaan aan be
langrijke zwarte bluesvertolkers als
een Jimmy Dawkins (die Bogaert
toch moet kennen van de American
Folk Blues Festivals die ook in België
komen) en de stroming rond Bechet
en Mezzrow (Coot Grant, Sox Wil
son).
Vis, schelp- en schaaldieren kwe
ken in kustwateren is een bedrijf
waar brood in zit, maar ook hierbij
moet de ondernemer goed weten
waarmee hij begint en wat hem
eventueel te wachten staat. Over de
aspecten van „Fish en shelfish far
ming in Coastal waters”, een uitgave
van Fishing News (books) in Londen,
vertelt dr. P. H. Milne wat hij er, als
bioloog, verwijzend naar een uitvoeri
ge documentatie, van weet. De toe
komstige „farmer” moet, na 173 pagi
na’s, tot de conclusie komen, dat hij
een ruime keuze heeft betreffende
soorten vis, schelp- en schaaldieren,
materialen en kweekmethoden.
„DAT WORDT ME te gek" heet
een bundel artikelen en interviews
over ontwikkelingen in de psychiatrie
die in 1971 en daaromtrent versche
nen zijn in het weekblad De Nieuwe
Linie. De bundel, die wordt ingeleid
door prof. dr. Trimbos, is verschenen
bij uitgeverij Contact in Amsterdam
De bundel is een erg goede moment
opname van de pogingen de psychia
trie een breder maatschaap-’ :.ik rele
vante functie te geven dan die van
een wetenschappelijk vak, dat in dt
ivoren toren van spreekkamers en
inrichtingen wordt beoefend.
De vei
bonden
tens in 1
directeur
Vitol, de
juridisch
De he<
iprek vi
willen v<
ging ope
inhoud
opdracht
vorig jas
ingesteld
bepaald,
sarissen
onderner
de hoogt
inhoud i
Van d
nu vas'
woensda
opnieuw
rectie er
bank b<
njn.
De he
middag
van de
als lid 1
van Gei
financië
hard aai
feit, dat
lijn fina
te dekke
teringsb
instellin
het gevi
rich be:
wader
te protx
lijkhede
Distni
de Inde
gen ru
naar Fi
overzicl
VAN RINUS Feruinandusse is weer
een bundel verschenen van de noti
ties die hij regelr..-tig in Vrij Neder
land schrijft. „Als je nog eens wat
weet” is dit jaar d '.itel. Het grootste
deel bestaat uit kroegverhalen; daar
naast zijn enkele litteraire parodietjes
opgenomen.
Het is niet aardig voor Ferdinan
dusse, maar wie rgv-'rhtien leest
moet onmidf ”'jk aan Carmiggelt
denken, de grootmeester in dit genre.
Er is een duidelijk verschil in stijl en
karakter. Carmiggelts verhalen ade
men een Tsjechoviaanse dramatiek,
terwijl die van Ferdinandusse ook
wel treurig kunnen zijn, maar veel
meer in de richting van het absurde
gaan. Beide schrijvei formuleren
uitstekend, ...aar bij Carmiggelt staat
de formulering in een nauwer verband
met de dramatische opbouw van het
verhaal dan bij T "nandusse.
Deze beuzelpraat terzijde. Het zijn
kostelijke verhalen van Ferdinandus.
se. Het meest heb ik genoten van de
schets „Kunst”, waarin Ferdinandusse
een man aan het woord laat die op
waarlijk verbluffende manier kunst en
voetbal ineenstrengelt. Een absurdis
tische hoogstandje. De laatste alinea
van dit verhaal over een man, die in
een café zit met moderne kunst aan
de wand, luidt:
„Maar tegen het gooien met bier
blikjes heb ik toch bezwaar. Ik flikker
hier toch ook niks tegen deze schil
derijen aan? Dat zou wat moois we
zen, als ik dat ging zitten doen. Ik
kan trouwens niet mikken als ik deze
bril op heb. Voor *t voetballen heb ik
een andere bril, daar kan ik mee in
de verte kijken. Maar daar zie ik
weer geen kleuren door, dus je moet
verrekt goed uitkyken welke kant ze
op spelen. Als je tenminste een beetje
oog voor de kunst wilt hebben”.
De bundel is verlucht met tekenin
gen van Peter Tos, die overigens
minder met de verhalen op zich te
maken hebben dan met de sfeer. Het
boek is uitgegeven bij de Arbeiders
pers.
ZEIST.
Ki-fabriel
rit? Dat
ris de s
uterdag
vergader!
jen aang
eenkomst
gezamenl:
Id hotel F
Preside
A. Hendi
een stron
riet weg
belangrijl
lungeerd
sinds ein
tussen de
worden f
De voorbeelden zijn legio. Neem
het verhaal bij Albert Ammons. „Hij
was een der groten in de boogie
woogie”. Als dat zo is, waarom dan
vraag je je af. Je leest verder „van
1934 tot 1939 speelde hij in de Lisa,
een bekende club in New York”,
waarna een serie concerten volgt.
Moet je daaruit afleiden dat Ammons
een der groten in de geschiedenis van
de boogie woogie was? Afgezien
daarvan wordt niets over zijn stijl
verteld. Een dergelijke typering ont
breekt trouwens bij bijna iedere mu
sicus Bijzonder onvolledig dus en
verre van wetenschappelijk.
ONDER DE TITEL DE „Sluip
moord op de spelling” is bij Elsevier
een boekje verschenen van de hand
van Antwerpens burgemeester dr.
Lode Craeybeckx een man die een
zeer belangrijke rol heeft gespeeld en
nog speelt in de nu al jaren durende
strijd tegen de achterstelling van het
Nederlands in België.
De geschillen vonden vorig jaar hun
oorzaak in de „affaire-Adriaan Venema”.
Die trad uit het bestuur omdat hij over
de WL als schrijversvakbond opvattin
gen had die niet strookten met de me
ningen van anderen in het bestuur.
Het bestuur werd ervan beschuldigd
dat het ondemocratisch te werk ging.
Over en weer ging men aan het be
schuldigen, Venema werd gekapitteld,
volgens de één terecht, volgens anderen
ten onrechte. Zaterdag heeft men er in
de ledenvergadering maar een streep
onder gezet. De beschuldigingen over en
weer moesten maar worden vergeten,
omdat er per slot van rekening belang-
rijker zaken te doen waren.
Jacoba Eggink en Nico Verhoeven
vertrokken nog wel uit het bestuur,
maar Daniël de Lange vorig jaar tot
opvolger van prof. dr. Garmt Stuiveling
benoemd bleef als voorzitter. Het
bestuur werd aangevuld met Henk
Bernlef. Marjolein Heijermans (die de
secretaris functi op zich neemt!) en Henk
J. Meier. De ploeg wordt beschouwd als
een interim-bestuur.
Ondertussen zal een rapport over de
structuur van de vereniging worden uit
gediept. Er ligt al een rapport, maar dat
voldoet nog niet aan de wensen. Een
nieuwe structuur moet de invloed van
de leden op de werkwijze en het hande
len van het bestuur vergroten en moet
oude taken van de WL eventueel afsto
ten en nieuwe, zo nodig of gewenst,
toevoegen.
Anti-Nixon-protest
In zijn functie van voorzitter kon
Daniël de Lange na de vergadering dit
weekeinde twee Noordvietnamese schrij
vers ontmoeten. Hij zegde de steun van
de WL toe aan de Noordvietnamezen
De ledenvergadering nam zaterdag trou
wens een voorstel aan om president
Nixon een telegram te sturen: „Alle
oorlogshandelingen, met name in Zuid-
oost-Azië, direct stopzetten en onmiddel
lijk het akkoord over Indo-China onder
tekenen”.
Zaterdag had de discussie tot resultaat
dat verschillende instellingen, die met
dezelfde doelstellingen als Proloog wer
ken, zich in een comité verenigden. To
neelgroepen als Sater, Werktheater en
vormingsinstituten zijn er in vertegen
woordigd. Elke groep die zich toelegt op
het ontwikkelen van een maatschappij
kritische instelling bij de mensen loopt
in de huidige regressie het risico a la
Proloog de onontbeerlijke overheidssteun
te missen. Voor veel politici betekent een
krittische instelling kennelijk gevaar,
omdat het publiek wel eens een andere
politieke instelling zou kunnen krijgen
dan de hunne. Ze voelen nattigheid en
roepen dan snel „indoctrinatie” en
„marxistisch”, in de hoop dat we alle
maal erg bang worden van het rode
gevaar.
Een oppervlakkig. Neem Billie Holi
day. Eén der grootste jazzzangeressen
staat er, maar weer niet waarom.
Volgens Karel is Billie strikt geno
men geen blueszangeres. Maar zelf
spreekt ze altijd van blues als ze het
over haar zang heeft. Karei Bogaert
zal het wel beter weten. Geen woord
ook over haar autobiografie „Lady
sings the blues”.
John Mayall, die gezien kan worden
als één van de belangrijkste vertegen
woordigers van de blanke blues, wordt
in Blues Lexicon uitgebreid aange
haald.
met wit afgebiesde polojurkjes en
zijn romantische ruches-japonnen
draagbaarden dan ooit zijn. Maar
voor erg schokkend modenieuws
zorgde Valentino niet. Opmerkelijk
Lees wat er over Bessie Smith
wordt vermeld. Je zoekt vergeefs
naar de lezing van haar dood dat ze
ernstig gewond bij een verkeersonge
luk niet opgenomen werd in het zie
kenhuis omdat ze zwart was. Een feit
dat in recente publikaties wordt be
streden.
De vorm en inhoud van het stuk zijn
ook toneelmatig gezien uitstekend. De
geestige tekst heeft een satirische on
dertoon en dat voorkomt een in dit soort
zaken voor de hand liggende prekerig
heid. Hetzelfde geldt het opvallend frisse
spel dat altijd ten dienste blijft van het
betoog en nergens zelfgenoegzaam is.
Een les in geëngageerd toneelspelen,
waarvan het belang nog eens duidelijk
werd toen heel Proloog zo’n twintig
mensen voor het front van de prop
volle zaal de eigen werkwijze en verant
woordelijkheid verhelderde en verdedig
de. Een zeer redelijke, heldere discussie,
zonder een spoor van opgewonden emo
tionaliteit en goedkope rancunes.
Bij elkaar de meest zinnige toneela
vond die ik dit seizoen heb meegemaakt.
Zinnig omdat hier zowel in het stuk als
in de discussie dingen aan de orde
waren de een veel breder terreoi be
slaan dan het kunstzinnige veld. Dit ging
ons allemaal aan. Het is doodjammer
dat die 20 confessionelen uit Eindhoven,
die Proloog niet kennen maar er wel
over oordelen op grond van een paar in
kreten omgezette misvattingen van de
mocratie, er niet bij zijn geweest. Pro
loog zou in de komende maand meer
van die avonden en dan vooral in Bra
bant moeten geven.
Ben Bos interviewt Jan Foudraine
Egbert Tellegen. Coenraad van Emd<
Boas, Simon van der Kwast en samen
met Andries de Jong ook Jacque
Weijel. Belle Bruins ondervraag’
Herman Cohen en Joost Mathijser
(over Ronald Laing). Gerard Bruijn
spreekt met Anna Terruwe en Mar<
Neve jan; Hein Dik met de enige bui
tenlander in dit gezelschap Conrac
Lorenz. Jac Vroemen geeft verslaf
van enige geruchtmakende affaires, n
1971 over de tegenwerking van psy
chiatrische vernieuwingen, zoals di<
in „Dennendal” Deze laatste zaak
wordt verduidelijkt met twee onthul-
'ende portretten in interview-vorm
van de hoofdrolspelers' Carel Mulle)
'door Hein Dik) en Nico Speijer (door
Gerard de Bruijn) De socioloog di
Milikwoski besluit het boek met twee
artikelen over sociale psychiatrie er
zijn idee van „verzetstherapie”.
J. HEIJER
De bundel is om twee redenen zo
goed. Ten eerste omdat er psychiater;
aan het woord zijn die doorbraakpo
gingen binnen hun vakgebied hebber
ondernomen, en daarmee soms op
spectaculaire wijze in het nieuws zijr
gekomen. Ten tweede omdat ze geïn
terviewd worden door Nieuwe Linie-
journalisten, die vanuit hun eigen
vak ook willen meehelpen aan he'
doorbreken van een maatschappij
structuur die niet goed is. Het zijr
zoals dat heet geëngageerde journa
listen, die over de maatschappij eer
duidelijke menin? hebben en van
daaruit vragen stellen over het psy
chiatrische vakgebied, en de antwoor
den toetsen aan de ontwikkeling ir
de hele maatschappij.
