Schaken
Dammen
Bridge
Bridgevraag
Filatelie
Oplossing
J
De Condor
A
1
A
ZATERDAG
27 JANUARI
1973
25
Erbij
ÏTSTj
r,
JG
iO"
J-
3-
SJTUTaN'
ESTHER
•7
J. WELLING (aan zet)
9 32
H. v.d. Vossen.
L. PACHMAN
F. Bax.
van
82)
kampen
maakte
maakte
mee.
PLANINC
Een adembenemende stelling na slechts
18 zetten, zelfs te zwaar voor de auctor
Antwoord op bridgevraag: NZ zullen
vermoedelijk wel drie ruiten kunnen ma
ken, maar daar dat bod in zo’n situatie als
regel niet als dwingend tot bieden wordt
beschouwd, zal het geen verdere reactie
van zuid uitlokken. Noord vraagt zich na
tuurlijk af, of NZ vier harten zullen krui
nen maken: met slechts AV in harten
Zwart: 16 stukken op 2, 3, 4, 5, 6, 9,
11, 12, 13, 14, 16, 18, 19, 23, 24, 26.
Aan het eind van de bondscompetitie
1972 ging voor de Damclub Zaandam en
Heemstede een lang gekoesterde wens in
vervulling: promotie naar de nationale
hoofdklassecompetitie KNDB.
Een prachtige prestatie van de Zaanse
en Heemsteedse dammers, die met de
IJmuidense dammers de Noordhollands
provincie in het najaar ’73 zullen verte
genwoordigen op weg naar de hoogste
damtitel in Nederland. Van de uit het
Haagse R.D.G. gekomen H. v. d. Vossen is
de volgende fraaie damcombinatie uit de
regionale ontmoeting TilburgHeemste
de.
Op de tafel in een kom
lagen Pim, Pam en Pom
tussen een appel en een peer.
Dat liggen deed daar zeer,
want daar weer bovenop
stond een banaan op z’n kop.
Die deed moeite andersom te komen,
maar dat kon hij alleen dromen,
't Werd een vreselijk gestommel
en een hele erge rommel.
„Hou op,” riepen Pim, Pam en Pom.
„Jij bent je weet toch krom!
En als je krom bent
lange gele vent,
kom je zelf niet van je kop.
’t Is natuurlijk wel een strop,
maar als je stil blijft staan
komt het hier niet zo hard aan.”
De banaan bleef eigenwijs
en begon een gevaarlijke reis.
Hij stootte met z’n kop
op de appel en toen hop,
daar lag hij naast de schaal.
„Hé”, zuchtten ze allemaal,
„Dat is een opluchting zeg.
Die is tenminste weg!
En weet je, wat er toen gebeurde?
André kwam en zeurde:
„Mammie, ach waarom
viel die banaan nu om?”
Mamma zei: „Doe niet zo dom.
Je weet toch zelf, hij is krom
en daarom valt hij om!”
Donkere wolken pakten zich samen
boven de bergtoppen. Rotsspleten wer
den onzichtbaar doordat er bijna geen
licht meer opviel. Een gure wind stoeide
met de kale bomen, die halverwege de
bergen stonden. Alles begon er onaan
trekkelijk uit te zien.
Ja, zo dachten Ernie Smith en John
Ward over dat gedeelte van het Andesge-
bergte, waar ze juist heen moesten. Een
bepaalde verkenningstocht stond op het
programma. De laatste tijd waren er
veel geruchten geweest over een grote
vogel, die de mensen gezien hadden.
Meestal had hij een geitje of lammetje
in z’n poten en hij was de mensen steeds
te snel af. De boeren, die onderaan de
bergen woonden, hadden aan Ernie en
John gevraagd om eens op onderzoek uit
te gaan. Het weer was heel goed geweest
toen ze weggingen, maar het werd nu
steeds grauwer en somberder. Toch
klommen ze door: ze waren al halver
wege, dus konden ze beter verder gaan.
Emie liep voorop, John erachter. Ze
hadden zich met een touw aan elkaar
werp, „er kon wel eens een flink onweer
komen. Moet je die wolken zien!”.
John had het nog niet gezien of een
felle bliksemschicht, gevolgd door een
knetterende donderslag lieten de mannen
en de kondor schrikken. De vogel vloog
meteen op en Ernie en John zagen hem
ver weg vliegen met vleugels die samen
wel vier meter breed waren. Na verloop
van tijd dreef het onweer over en de
mannen konden aan de terugweg begin
nen. Dat is altijd eenvoudiger dan de
heenweg en ze waren na een paar uur
bij de boeren om te vertellen, wat ze
gezien hadden. Maar, waarschijnlijk
door het onweer, kwam de reuzenkondor
nooit weer terug.
Een hele poos later werd er door de
boeren een verhaal verteld, dat Ernie en
John meegemaakt moesten hebben, al
wisten ze daar niets van. Er werd ver
teld, dat zij met hun blote handen en
een paar stenen een reuzenkondor had
den weggejaagd. De vogel was wel tien
meter hoog en had vleugels zo groot als
die van een vliegtuig!
te zienof tochdaar, die
schaduw? Was dat iets, dat leek op een
grote vogel? John boog zich iets naar
achteren om het beter te kunnen zien.
Oei, vlak onder zijn voet brokkelde een
stuk rots af. Kletterend viel het naar
beneden. Ernie greep zich meteen stevig
vast en dat was maar goed ook, want
nog geen twee tellen later bungelde
John, alleen aan het stuk touw, boven
de afgrond. Emie had al zijn kracht
nodig om zichzelf én John te kunnen
houden. Gelukkig kreeg John vlug weer
houvast onder z’n voeten en stond iets
later trillend naast Emie op het plateau,
dat ze net samen hadden bereikt. Ze
gingen er even bij zitten om op verhaal
te komen. Maar plotselingzonder
dat ze iets gehoord hadden, viel er een
grote schaduw over hen beiden. John was
de eerste, die naar boven durfde te
kijken. En daar, boven hen, op een
vooruitstekende rotspunt, zat de vogel
die ze zochten. John stootte Emie aan
en zo zacht als ze konden schuifelden ze
naar achteren, dicht tegen de bergwand
aan. Zo kon de vogel hen niet zien.
„Onvoorstelbaar”, fluisterde John. „Zo
iets heb ik nog nooit gezien. Ik heb in
mijn leven heel wat kondor’s bekeken,
maar één die zo groot is als deze, nee
die heb ik nog nooit gezien. Emie, dit
móét hem zijn. Kijk, hij is vast met z’n
toilet bezig. Er dwarrelt tenminste een
veer naar beneden. Meneer zal net gege
ten hebben. Eén of twee geitjes. Ja,
daarna moet je je natuurlijk opknappen.
Ik hoop maar dat hij straks opvliegt,
dan kunnen wij weer vertrekken en
verslag uitbrengen aan de boeren. Ze
moeten hun dieren voortaan maar goed
bij zich houden. De kondor is beschermd,
dus ze mogen hem niet schieten. Zeg
Emie”, veranderde hij ineens van onder
vastgebonden. Hier en daar konden ze
gebruik maken van iets dat op een
bergpad leek, maar meestal was het
hakken en klimmen geblazen. Ernie was
bezig om een uitsparing in de bergwand
te maken, waar hij z’n voet in zou
kunnen zetten om op het hoger gelegen
plateau te kunnen komen. Ondertussen
had John zijn verrekijker voor de dag
gehaald en zocht de omgeving af. Niets
Langs welke weg moet Beertje naar
de honing? Hij lust het zo graag!
9 9 7 6 5 2
O B 9 4
H V
87
Q H V
O V 10 5 3 2
B 9 6 4
N
W O
z
Wie staat er beter? Als zwart de toren
moet offeren tegen pion h7, dan wint wit
het pionneneindspel met pion h2. Zwart
zal dus wel eeuwig schaak moeten hou
den, zou men zeggen. Alzo: 1)
Tc6-c7t 2) Kg7-g8 Tc7-c8t 3) Kg8-g7
Op dit moment herinnerde de zwart-
speler zich een idee uit een eindspel-
compositie welke tot nu toe nog niet
boven water is gekomen (lezers, kunt u
ons op het spoor helpen?) 3)
Tc8-h8H! Een niet minder dan verbijs
terende zet. Pachman nam de geofferde
toren zonder nadenken. 4) Kg7xh8
om tot zijn nog grotere verbijstering te
moeten constateren dat hij na: 4)
Bridgevraag dezer week: Oost is gever,
NZ staan kwetsbaar, viertallenmatch. De
noordspeler heeft:
763 9 A V 8 5 O 10 9642 5
Oost past Zuid één Sansatout (15/
17 p.) west twee schoppen wat moet
noord doen? Antwoord elders op deze pa
gina.
Zwart: tien stukken op 6, 8, 10, 12, 13,
14, 22, 26, 27, 36.
Wit: tien stukken op 11, 24, 29, 31, 37,
38, 39, 40, 47, 49.
Wit speelt en wint, geldt voor beide
vraagstukkn.
Van de Zaanse auteur W. Schoute een
opdracht aan de kampioensploeg van
Heemstede.
x, 'i
Wit: 16 stukken op 27, 28, 30, 32 tot en
met 39, 42, 43, 44, 45, 48.
Wit vervolgde met 1) 30-25 en de
topscorer voor Heemstede nam de vol
gende bekende, doch altijd weer verras
sende,dam met: 1) 24-29.2) 33x24 19x30.3)
28x17 11x31. 4) 36x27 18-23. 5) 35x24 23-
28. 6) 32x23 14-19, en wat wit ook slaat
de dam 9x49 volgt. Zeer fraai!
Voor de spelers van de eerste tiental
len van Zaandam en Heemstede hebben
wij een bijzondere opdracht, waar ook
de overige oplossers aan kunnen deelne
men. Van de oudste problemist uit
Heemstede de heer D. Klein dit vraag
stuk ter oplossing aan spelers van Zaan
dam.
ervan uit te gaan, dat noord harten A,
10, 4, had. Diverse experts lieten zuid nu
de ruiten drie naspelen en zie wat er
dan gebeurt: in west (op tafel) wordt
ruiten negen gelegd, noord moet de rui-
tenheer wel spelen en oost wint met
ruitenaas. Oost haalt nu enkele ronden
troef en speelt ruiten zeven na! Zuid
moet wel nemen met de vrouw, maar de
spelleider kan later zijn derde verlie
zende hartentje weggooien op de
vrije ruitenboer van tafel (west). De
enige wijze waarop de zuidspeler zich de
beste downkans schept is er wel van uit
te gaan dat noord de ruiten heer heeft
en daarom moet zuid in slag 3 de
ruitenvrouw naspelen. Oost is nu mach
teloos: hij kan ruitenaas nemen maar
verliest later twee rode slagen aan
noord. Laat oost de ruitenvrouw lopen,
dan kan zuid met ruiten vervolgen en
noord kan in slag 4 een kleine ruiten
bijspelen, waarop oost het aas moet
leggen.
Dankzij dit wonderlijk scherpe tegen
spel zullen NZ erin slagen de oostspeler
in vier schoppen ééntje down te krijgen.
Hogeschool-bridge, dat aan de tafel door
zéér weinigen zal worden gevonden!
(6 p.) en een vracht verliesslagen in de
hand, is dat nauwelijks denkbaar. De enige
goede positieve score lijkt te kunnen ko
men uit een doublet zuid heeft een goed
spel, ook wel wat in schopper en noord
heeft een leuke start met zijn enkele kla
vertje. Zuid had S/V84, H/H4, R/AH8,
K/A8732 en hoewel west geen slecht spel
had, zou twee schoppen tegen a drie down
zijn geweest. Het soort doublet, dat zwak
kere spelers vaak niet aandurven maar
wat juist het zout in de pap is
Ke6-f7! kon opgeven! Hij wordt n.l. uit-
getempeerd. De zwarte koning pendelt
heen en weer op f7 en f8 en intussen
moet wit met zijn h2-pion naar voren.
Zodra deze op h6 is aangeland is wit
verplicht met pion b2 te spelen. Daarna
volgt a4xb3 en de laatste zwarte pion
promoveert tijdig.
Beeldschoon!, zouden de dames zeggen.
Daar doet niet aan af dat wij in ons ate
lier toch een torntje in de exclusieve
creatie menen te hebben ontdekt. Na 3)
Th8 kan wit o.i. nog remise houden
met de fijne zet 4) h3!, een soort kleur-
oppositie (zwarte koning op wit, de pion
ook). Zwart moet f7 blijven observeren,
dus: 4) Ke7. 5) h4 Ke8 (na Ke6 volgt
steeds Kg6 en zwart komt niet verder;
hij moet Kg6 met Kf8 kunnen beant
woorden) 6) h5 Ke7. 7) h6 Ke8 en nu
komt de zin van het „kleurenspel” aan
het licht. 8) Kf6! Dit was niet mo
gelijk met de koning op e7. 8) Th7:
(Of 8) Kf8. 9) Kg6 en zwart heeft
geen tempozet). 9) Kg6 en zwart zal zijn
toren op den duur moeten offeren tegen
de h-pion, waarna de witte koning tijdig
op de damevleugel arriveert om remise
af te dwingen. Telt u maar na.
De tweede journalist die de show stal,
was Walter Dobrich, een Canadees, spe
ciaal overgekomen om een boek over het
toernooi te schrijven: hij demonstreerde
enkele analyses van Parel II, Planinc
Najdorf. Na 1) e4 c5. 2) Pf3 d6. 3) d4
cd4: 4) Pd4: Pf6. 5) Pc3 a6. 6) Lg5 Pbd7.
7) f4 e6. 8) Df3 Le7. 9) 0-0-0 Dc7. 10)
Ld3 h6. Alles overbekende zetten uit de
zgn. Najdorf-variant. De jonge Joego
slaaf vervolgde hier met 11) Dh3 in plaats
van het gebruikelijke 11) Lh4. Als zwart
thans rocheert, offert wit op h6, gevolgd
door e4-e5 met vreselijke koningsaanval.
Er volgde 11) Pd7-c5 volgens
Dobrich niet de beste. Beter 11)
Pf8, waarna zowel Pg6 (dekt Th8) als
P8h7 in de stelling komen, met voldoen
de verdediging. Na de tekstzet barst de
hel los. 12) Thl-el Th8-g8. 13) e4-e5!
d6xe5. 14) f4xe5 h6xg5. 15) e5xf6 Le7xf6.
16) Pc3-d5! Dc7-d8. 17) Ld3-h7 Een
zeer belangrijke tussenzet om de d-lijn
te openen. 17) Tg8-h8. 18) Pd4-f5!
NAJDORF (aan zet)
in Malawi werd gehouden, ver
scheen een zegel van 15 t. in groot
formaat met het wapen van het
land.
ARABISCHE EMIRATEN. Op 1
januari werd de eerste definitieve
serie franeerzegels van de Vere
nigde Arabische Emiraten uitgege
ven. Hierdoor is een einde gekomen
aan de uitgiften van de afzonderlij
ke sjeikdommen Ajman, Aboe Dha
bi, Dubai, Fujeira, Khor Fakkan,
Ras-al-Khaimah, Sharjah en Umm-
al-Qiwain; alle na 1 augustus 1972
als z.g. postzegels van deze staten
op de markt gekomen vignetten zijn
filatelistisch waardeloos. De serie
omvat 12 waarden: 5 en 10 fils
(landkaart; de nationale vlag van de
UAE omcirkelt de 7 aangesloten
staten), 15 en 35 f. (wapen van de
UAE), 65 f. (Almaqta-Brug, Aboe
Dhabi), 75 f. (gezicht op Khor Fak
kan, Sharjah), 1 Dirham (moderne
klokketoren Dubai), 1,25 Dh. (Buth-
nah-Fort, Fujeirah), 2 Dh. (Alfalaj-
Fort, Umm al Qiwain), 3 Dh. (haven
van Khor Khwair, Ras-Al-Khai-
mah), 5 Dh. (Al Zaher-Paleis, Aj
man) en 10 Dh. (portret van Sheik
Zaid Bin Sultan Al-Nahyan, presi
dent van de UAE).
WEST-DUITSLAND. Tien jaar
geleden werd een verdrag gesloten
over de Duits-Franse samenwer
king. Ter herinnering hieraan ver
scheen op 22 januari een zegel van
40 Pf. naar ontwerp van Heinz en
Hella Schillinger. Het symbolische
zegelbeeld toont de vlagkleuren van
Frankrijk en de BRD, die tot een
pijl zijn verenigd.
FRANKRIJK. Op 23 januari
kwam ook hier een zegel tot uitgif
te ter herinnering aan de sluiting
van het verdrag over Duits-Franse
samenwerking tien jaar geleden. De
waarde is 0.50 Fr. en de voorstelling
is gelijk aan de zegel van de Duitse
Bondsrepubliek, met tekst in het
Frans en het Duits.
JERSEY. Het 100-jarige bestaan
van de „Société Jersiaise”, die zich
bezig houdt met de archeologie, ge
schiedenis en natuur van het eiland,
werd gevierd door de uitgifte van
vier zegels op 23 januari: 2,h p.
zilverwerk uit de 18e eeuw, 3 p.
gouden halsketting uit ca. 1000
v.o.j., 7’/» p. koninklijk zegel van
Karel II (1659) en 9 p. Gallische
bronzen munten.
QATAR. De Arabische staat Qa
tar aan de Arabische Golf is een
Wij zijn nodg nooit naar een mode
show geweest, zodat het op pure fan
tasie berust als wij ons trachten voor te
stellen, hoe het na afloop moet toegaan
wanneer de deskundige bezoeksters hun
ervaringen uitwisselen. Het kan haast
niet anders dan sterk gelijken op de gang
van zaken in de perskamers van het
Hoogoventoernooi. Dames en schaakjour
nalisten: zij observeerden zojuist de top
pers van hun branche. Kijken, kiezen,
verwerpen, bewonderen, afgunstig dan
wel hautain doen, ontleden, reconstru
eren en in ieder geval: bezeten zijn van
het gebodene. Daarbij wordt het eigen
produkt bepaald niet vergeten en met
soms gerechtvaardigde trots geëta
leerd. De dames doen ideeën op én ge
durende de show én in de theesalon; de
schakers tijdens de ronden én in de pers
ruimten. Men raakt niet uitgepraat over
de twee parels van Wijk aan Zee, de
snelle overwinningen van de coming
man Planinc op Donner en Najdorf. Maar
de jonge schaakjournalist Welling uit
Eindhoven kan intussen niet zwijgen
over zijn eigen creatie in een simultaan-
séance van Pachman, inderdaad een dot
van een nouveauté, een unicum in de
schaakpraktijk. De aanwezige journa
listieke stuurlui zijn er stil van en dat
zegt wat! Wedden dat u niet op het idee
komt?
BHOETAN. Deze staat in de Hy-
malaja komt steeds met wat bijzon
ders op filatelistisch gebied: thans
met geurende postzegels! Een serie
van zes waarden met voorstellingen
van verschillende soorten rozen is
namelijk gedrukt met geparfumeer
de inkt, waardoor de zegels naar
rozen ruiken. De waarden zijn: 15,
25, 30 ch. en 3 Nu (frankeerzegels),
6 en 7 Nu (luchtpostzegels). De
eerste uitgiftedag is 30 januari.
NED. ANTILLEN. Op 12 februari
wordt de koerserende reeks, uitgifte
1958-59, aangevuld met negen nieu
we waarden: 45 c. (Saba), 55 c. (St.
Eustatius), 65 c. (Bonaire), 70 c.
(Aruba, 75 c. Bonaire), ‘Saba), 90 c.
(St. Eustatius 95 c. (St. Maarten) en
10 Gld. (Bonaire). Alle waarden,
ontworpen door H. Disberg te En
schede, dragen ook de beeltenis van
Koningin Juliana in profiel.
MALAWI. Ter gelegenheid van de
18e Commonwealth Conferentie, die
Zwart: negen stukken op 5, 7, 9, 16,
17, 19, 25, 26, 40.
Wit: negen stukken op 15, 31, 32, 35,
37, 38, 41, 44, 46.
Het eindspel van dit probleem wordt
gewonnen indien scherp op de juiste
wijze wordt gespeeld.
De oplossingen C. Hovius in de ru
briek van 6 januari luiden als volgt:
zwart 7, 8, 12, 13, 14, 15, 16, 27. wit 22,
23, 24, 31, 34, 38, 43, 44, 47. 1) 23-18 (moet
23. 2) 22-17. 3) 24-19. 4)) 47-41. 5) 17-12.
6) 12x1 7) 1 x wint. II was voor vele
oplossers een struikelblok.
Zwart: 13 st. op 3, 5, 7, 8, 13, 14, 16
17, 22, 23, 28, 33, 34. Wit: 12 st. op 25, 26,
30, 32, 35, 37, 39, 41, 42, 44, 45, 47. 25-20.
2) 41-36. 3) 36-41. 4) 44-39. 5) 31-127. 6)
26-21. 7) 42x2. 8) 7x9. 9) 3x14. 10) 2x10
en na 11 35-30-24 winst.
Goede oplossingen van C. Maliepaard,
J. de Vlugt, H. de Groot, F. Lowie, W.
Schoute, H. G. Teunisse, C. Koopman, H.
Blok, A. I. van Oorschot, H. v. d. Kamp,
J. J. Gorter.
Oplossingen aan de damredakteur: B.
Dukel, Wijk aan Zeeërweg 125, IJmui-
den.
Oost opende met één schoppen
west zei
Het onderstaande probleem werd on
langs in een Zweeds blad opgediend en
toen waren alleen de spellen van zuid
en van west (de tafel) bekend. Zelfs met
open kaarten zal het menigeen hoofd
brekens kosten om de beste oplossing te
vinden. In feite is het één van de
fraaiste opgaven uit de probleemkunst
die wij sinds jaren hebben gezien!
6 5
QA 10 4
O H 8 6
10 7 5 3 2
A H V B
10 4
9 B83
O A 7
A 8
Nadiat Nederland vijf dagen i n
>rlog was geweest, moest het zich
vergeven aan de Duitsers. Het
teemde leger bezette ons land en
et werd een heel nare tijd. Huizen
aren ruïnes, mensen werden naar
weggevoerd en honger
veel slachtoffers. Wouter
een verschrikkelijke tijd
jaar lid van de Verenigde Naties.
Ter viering hiervan werden acht
zegels uitgegeven in de waarden 1,
2, 3, 4, 5, 25, 55 dh. en 1 Rl. Zij zijn
gewijd aan de verschillende organi
saties van de UNO en geven toepas
selijke voorstellingen. Alle zegels
tonen bovendien het portret van het
staatshoofd Sheikh Khalifa Bin Ha
mad al-Thani.
ZWITSERLAND. Op 15 februari
worden drie bijzondere zegels ver
krijgbaar gesteld: 15 Rp. in verband
met de inwijding van het volgstati-
on voor communicatiesatellieten te
Leuk-Brentjon (parabolische anten
ne en wereldkaart), 30 Rp. honderd
jarig bestaan van de „Schweizeri-
scher Kaufmannischer Verein”
(symbolisch: veer en dubbele pijl)
en 40 Rp. 50-jarig jubileum van
„Interpol” (embleem van „Inter
pol”).
LIECHTENSTEIN. Twee „Euro-
pa"-zegels van 30 en 40 Rp. worden
op 5 maart uitgegeven en zijn van 8
maart af geldig voor frankering. Zij
zijn in een gemeenschappelijk mo
tief van de CEPT: drie pijlen die
samen een posthoorn vormen.
K. J. HEYMANS
één SA oost bood vier
schoppen en dat was het einde van het
biedverloop.
Zuid begon met hartenheer, waarop
noord de tien bijspeelde en toen ’•wam
hartenvrouw, waaronder noord de har
ten vier deponeerde. Hoe had zuid ver
der moeten spelen? Uit een jury van 14
internationale expers, vonden slechts
vijf spelers de goede oplossing. Om te
beginnen is het aan tafel al moei
lijk precies vast te stellen wat noord in
harten heeft, maar hij kan géén harten
A, 10, 8, 4 hebben, daar hij dan in slag 1
met harten acht en niet met de tien zou
hebben aangemoedigd. Dus begint zuid
intellectualis van de variant persoonlijk.
Najdorf vervolgde na lang nadenken met
18) g5-g4, welke zet door de goêge-
meente werd afgekeurd, daar de witte
dame naar een beter veld wordt gedre
ven. Na 19) Dh3-g3! (dreigt Pc7t en Td8:)
Ke8-f8 speelde Planinc winnend 20)
Pd5xf6 en Najdorf capituleerde wegens
20) Df6: 21) Dd6t Ke8. 22) Pg7:f!
Dg7: 23) Dd8 mat.
Op grond van deze afwikkeling advi
seerden de geleerden in de diagram-
stelling aanstonds 18) Kf8 te spelen.
Dan staan de twee schimmels en prise.
Dobrich nu demonstreerde hoe wit toch
geforceerd op schitterende wijze wint.
19) Pf6: Df6: 20) Dc3!! Thans faalt
20) Dc3: op 21) Td8 mat. Er dreigt
zowel Df6: en Td8 mat als Dc5: Ge
dwongen is dus 20) Pd7. 21) Db4T
Ke8. 22) Te6:t! Geweldig! 22)
fe6: 23) Lg6t! sempre crescendo.
De loper mag niet geslagen worden we
gens De7 mat. 23) Kd8. 24) Db6 mat.
Een ongelooflijke wending. Haute cou
ture op het schaakbord
MR. E. SPANJAARD
1
