onder Jerzy Katiewicz
Nijhoffp rijzen
uitgereikt aan
dit
vrouw
vertalers
es
Christina Deutekom nog
gebonden aan contracten
Canadese theatergroep
stelt kwaliteit voorop
Laatste concert van NPO
Doe
verstandig.
Parijs zet de
voorjaar in de bloemetj
T
ft 1
i SS
Stratford Theatre speelt Shakespeare
POSTUME PREMlèRE
Voorlopig geen afscheid
SPRANKELEND SLOT VAN MODEWEEK
Couperusfilm in
Engels-Nederlandse
co-produktie
Modejournaal
Cardin
„DIVERTIMENTO’’ VAN JAN MUL
Davitamon 10.
9
1973
ZATERDAG
27
JANUARI
Zomerseizoen
rio-
Neo-barok van Baird
(Van onze Haagse redactie)
Acteur/regisseur
Overleden Haarlemmer geëerd
Givenchy
PARIJS De drie meest in
vloedrijke Franse couturiers,
Cardin, Yves Saint-Laurent en
Givenchy, hebben donderdag
met hun kleurige voorj aarscrea
ties toch nog voor een spranke
lend slot van de Parijse mode-
week gezorgd. Pierre Cardin, die
de filmster Jeanne Moreau, de
schrijfster Fran^oise Sagan en
de echtgenote van de Franse
president, mevrouw Pompidou,
onder zijn vaste klanten telt,
showde op het laatste moment
in eigen huis omdat zijn theater
aan de Champs Elysée door de
politie wegens brandgevaar ge
sloten werd
EERSTE IJMUIDER
MARKIEZEN FABRIEK
KvanVEELEN
MA52KIEZEN/ZONKIESCWERMEW
muiKeM/LuxAH-ex jaupuzieIn
Neem Davitamon 10.
Davitamon 10
bevat 10 vitamines.
Precies die
vitamines die u
juist nu broodnodig
hebt.
Het meest
gebruikt
DEN HAAG. Christina Deute
kom overweegt haar internationale
carrière te beëindigen, hebben wij
gisteren in ons blad gemeld. De
achtergrond van die overwegingen
zou worden gevormd door teleur
stellende kritieken in v°oral Itali
aanse bladen Over die achtergron
den is nu inmiddels iets meer be
kend, hoewel Christina en haar
man, momenteel in Florence ver
blijvende, gisteren niet voor com
mentaar bereikbaar waren.
k
F
HAARLEM. De Poolse diri
gent Jerzy Katlewicz heeft met het
concert, dat het Noordhollands
Philharmonisch Orkest vrijdag
avond onder zijn leiding in de Ge
meentelijke Concertzaal heeft ge
geven, zijn verbintenis met het or
kest voor dit seizoen beëindigd
Hij nam afscheid met een concert
van de serie-C, de reeks, waarme
de, zo men weet, de minnaars van
muziek de kans gegeven wordt
kennis te nemen van het geen er
aan composities in onze tijd tot
stand komt.
(Van een medewerkster)
i
ft
x 1
ADVERTENTIE
t-
(Van onze medewerker)
pro-
Iwie-
(le«
P. ZWAANSWIJK
iteur«
reno-
Voord
invol-
toraal
Jan
ADVERTENTIE
ateurs
(lë«
ie).
(doe.
tan in
t (se-
(Van onze Londense correspondent)
Na de pauze werd de eerste uitvoering
gegeven van een nagelaten werk van de
Opvolger Van Dis. De heer K. Meuleman
te IJsselmuiden heeft zijn benoeming
tot lid van de Eerste Kamer aangeno
men. Hij is de opvolger van ir. C. N.
van Dis, die begin dit jaar overleed.
William Hutt als King Lear in het ge
lijknamige toneelstuk van Shakespeare,
dat door het Nationaal Theater van Ca
nada uit Stratford tijdens een Europese
tournee ook in ons land zal worden ge
speeld.
3-H
c-
I
Pierre Cardin toonde ten slotte de
beste collectie. Zijn charmante zo
merjurkjes met korte aangeknipte
mouwen waren net als zijn dubbel-
knoopsherenkostuum-s met wijde pan
talons door een geraffineerd lijnen
spel van doorgestikte naden zo per
fect van coupe dat hij aan verdere
details, af gezien van opgestikte zakjes
in de meest originele vormen, geen
aandacht hoefde te besteden.
En dan te bedenken dat zijn pas-
telkeurige en oranjerode-jurken en
Yves wisselde deze bijzonder origi
nele jurken met rood-wit en blauw
wit genopte overhemdjaponnen af.
Creaties met strikkragen en plooirok
ken, waarbuiten geen enkel Frans
modehuis dit voorjaar schijnt te kun
nen. En terwijl Valentino in Rome
voor het komende seizoen geen enkel
broekpak toonde, liet Saint-Lau-
rent er een hele serie zien. Stuk voor
Bij Givenchy, de Parijse couturier
die Audrey Hepburn haar karakteris
tieke image bezorgde, waren weer al
zijn bestsellers uit de jaren vijftig te
zien. Van genopte plisséjurkjes met
pastoorkraagjes en getailleerde man
tels met kleine kraagjes tot en met
plooirokmantelpakjes met bijpassende
spencers van pasteUdeurig tweed toe.
Givenchy lanceerde een hele reeks
gebloemde zonnejurken, waarbij hij
zijn mannequins bijpassende kraaglo-
ze v-halsjasjes liet dragen. En zijn
met tulpen gebloemde strapless-
avondjurken combineerde hij met een
soort van kleurig kant gemaakte wol
lenslingers.
Utrecht zijn Polen en Rusland aan de
beurt.
Schouwburgdirecteur Paul Verbist uit
Utrecht haast zich te zeggen dat The
Stratford National Theatre of Canada
niet „zomaar een stelletje schnabbelaars”
is maar wel degelijk een groep kwali-
teitsacteurs. Hij is „erg verguld” dat hij
de Canadezen twee avonden te gast heeft.
Cultureel attaché Anthony Vincent
van de Canadese ambassade verzekert
dat het twintig jaar oude gezelschap een
begrip is als het gaat om toneelkwaliteit.
De eerste Europese tournee van de groep
start deze week Kopenhagen. Na
Leonardo Pinzauti, kunstcriticus van
het Florentijnse dagblad La Nazione,
schreef over de première van de opera
Norma op vrijdag 19 januari, dat Chris
tina Deutekom de aria Casta Diva „veel
te koud” zong en dat zij „een gemis aan
techniek tentoonspreidde” Na afloop
van de voorstelling klonk geen applaus,
volgens de Italiaanse pers is zoiets nog
nooit voorgekomen. Overigens tekende
Pinzauti aan dat voor deze aria in feite
geen ideale vertolkster is te vinden.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG. In de oude raadzaal
In Den Haag heeft de voorzitter van het
Prins Bernhardfonds, mr. K. H. Beyen,
aan de essayist H. B. Jassin en de auteur
P. Verstegen vrijdagavond de Martinus
Nijhoffprijs voor vertalingen 1973 uitge
reikt. Jassin kreeg de prijs voor zijn
vertaling in het Bahasa Indonesia van
de Max Havelaar. Verstegen vertaalde
Nabokov’s „Pale Fire”. Onder het grote
aantal belangstellenden was ook de am
bassadeur van Indonesië in ons land,
luitenant-generaal Hadji Alamsja Ratu-
perwiranegara.
De jury kenmerkt H. B. Jassin (55) als
de internationaal bekende en gerespec
teerde Indonesische essayist, criticus,
tijdschriftleider en onvermoeibaar sti
mulator en geweten van het moderne
Indonesische geestesleven. „Jassin is een
voorbeeld van de bij uitstek humanisti
sche intelligentsia van de derde wereld,
waar men zoveel meer weet van ons
dan omgekeerd, en van een cosmopoli-
tisme dat niet gehandicapt wordt door
van oudsher in Europa ontstane fanatie
ke systemen”, aldus het juryrapport.
Over de vertaling zegt de jury dat
vele stemmen, modulaties en intonaties
van Multatuli’s vele antagonistische fi
guren zuiver zijn overgekomen, en dat
de vertaler op de juiste wijze hout
snijdt, met begrijpelijkheid als maatstaf.
„Jassin heeft veel afgewogen en niets te
licht bevonden. Kortom, hij schiep een
goed leesbaar Indonesisch boek in leven
de actuele taal met authentieke over
brenging van sfeer en met de boodschap
zuiver doorgegeven”, aldus het rapport.
Peter Verstegen (34) krijgt de prijs
eigenlijk voor zijn gehele oeuvre, maar
met name voor de vertaling van „Pale
Fire” in „Bleek vuur”. De jury noemt
dit werk „een van de moeilijkst in het
Nederlands te vertalen boeken”, maar
prijst Verstegen voor zijn vakmanschap
en overtuigingskracht. Opgemerkt wordt
dat Verstegen alleen maar heeft kunnen
vertalen tegen Nabokov’s recept in.
Laatsgenoemde is namelijk van mening
dat poëzie als poëzie onvertaalbaar is.
Het resultaat is echter een prachtig
Nederlands gedicht, dat in zijn geheel
telkens herinneringen wekt aan het late
re werk van Nijhoff. en dat speciaal in
zijn vierde canto ook qua inspiratie en
thematiek sterk parallel loopt aan Nij-
hoff’s proza in „de pen op papier” De
dichter Verstegen kan hier dus be
schouwd worden als een vertolker van
zowel Nijhoff als Nabokov, constateert
de jury.
Middenhavenstraat 27
IJmuiden - Telefoon 02550-14108
Na 18.00 uur telefoon 02550 - 11202
The National Theatre of Canada komt
uit Stratford bij Toronto. Aanvankelijk
werd er alleen het zomerseizoen opge
treden maar dat is inmiddels tot bijna
elf maanden uitgegroeid. Het tenttheater
met tweeduizen plaatsen heeft voor een
mqderne schouwburg plaatsgemaakt en
per seizoen komen er honderdduizenden
mensen op de voorstellingen af.
In de twee Shakespearestukken spelen
niet alleen acteurs en actrices die in
Canada een naam te verliezèn hebben.
Ook zijn er talrijke toneelmensen aan
het gezelschap verbonden die aan Lon
dense theaterprodukties hebben meege
werkt, optraden in speelfilms of voor
stellingen in Amerika.
In King Lear wordt de titelrol bij
voorbeeld gespeeld door William Hutt,
een acteur die in Toronto werd geboren
en in 1957 voor het eerst in New York
optrad. Twee jaar later debuteerde hij
in Londen in Tocht naar het duister
(Long day’s journey into night). William
Hutt is onder meer met Alan Bates te
zien geweest in de film The fixer.
Ook Edward Atienza die de zot in
King Lear speelt en in The taming of
the shrew Grumio uitbeeldt is een be
kende in de internationale film- en the
aterwereld. Onlangs trad hij op in de
Londense produktie van de musical The
man of la mancha. In Londen en New
York speelde hij in Peter Ustinovs Ro
manoff en in 1970 in het laatste stuk
van Robert Bolt „Vivat vivat Regina”.
Mervyn Bake (Kent in Lear en Vin-
centino in The Shrew) is Indiër van
geboorte en maakte zijn debuut in 1933
in Londen. Na de oorlog speelde hij in
Londen onder meer in Othello en An
thony and Cleopatra. Elizabeth Sheperd
(Cordelia in Lear) heeft ook in verschei
dene films gespeeld. Haar laatste is de
griezelfilm The tomb of Ligeia waarin
ze naast Vincent Price een dubbelrol
speelt.
De bedoeling van deze opzet is niet,
dat men alles wat er op deze concerten
aan moderne, hedendaagse of de avant-
gardistische muziek of wat voor muziek
moet doorgaan, als iets alleen-zaligma-
kends dient te appreciëren. Geloofsvrij
heid mag ieder in dit opzicht verlangen,
hetgeen in dezelfde mate ook geldt voor
de romantische, klassieke, renaissancisti
sche muziek of de muziek uit de mid
deleeuwen en uit de barok-periode.
in 1971 overleden componist Jan Mul.
Het heeft de naam gekregen van „Diver
timento” en het werd bestemd voor de
uitvoering door een pianosolist en orkest.
De titel Divertimento is voortreffelijk
gekozen. Het is als zoveel muziek van
Jan Mul, „musique pour faire plaisir”.
Dit wil niet zeggen, dat zij oppervlakkig
van aard zou zijn. Integendeel. Ook dit
divertimento is doortrokken van een
muzikanteske geest. Daarbij bezit het
een eigen schoonheid en bevat ook ge
deelten van een treffende gevoelsuit
drukking, nergens overtrokken, maar
zuiver en eerlijk van gehalte.
De pianist Herman Uhlhom vertolkte
de solo-partij met muzikaal begrip en
afgezien van wat overmatig pedaalge-
bruik ook technisch bekwaam. Het aan
deel van dirigent en orkest bij deze
uitvoering was lofwaardig.
Een indrukwekkende prestatie leverde
het orkest met de vertolking van de
beladen derde Symphonie, de „Liturgi-
que” van Arthur Honegger onder de
bezielende, dwingende leiding van Jerzy
Katlewicz, wie een langdurig applaus
ten deel viel.
De heer Rudi Rothenberg, de impresa
rio, die momenteel in West-Brelijn yèr-
blijft, deelde desgevraagd mee dat
Christina Deutekom onmogelijk onder
haar contractuele verplichtingen uit kan.
Die verplichtingen lopen voorlopig nog
tot 1975-’76. en bestrijken onder meer
Frankrijk en de Verenigde Staten. Wel
bevestigde hij dat La Deutekom last
ondervindt van heimwee naar Neder
land, „een normaal iets voor een ge-
voelsvrouw als Christina”. De geruchten
dat zij haar internationale loopbaan zou
willen stoppen zouden volgens de heer
Rothenberg afkomstig zijn van de Ne
derlandse advocaat van mevrouw Deute
kom. die een dergelijke opmerking zou
hebben laten vallen tijdens „een cock
tailparty”.
De heer Rothenberg ontkende dat
Christina Deutekom op het ogenblik ge
troffen wordt door buien van zwaar
moedigheid als gevolg van slechte pers
kritieken. „Ieder optreden hangt af van
de omstandigheden waaronder gezongen
wordt”, aldus Rothenberg, „en die zijn
wel eens van dusdanige aard geweest
dat zij onmogelijk tot een optimale
prestatie kon komen”. Hij wees er op
dat ook Maria Callas en Renate Tebaldi
wel eens „weggeschreven” zijn.
De voorstelling zelf verliep zeer ru
moerig. Er waren voor Christina en de
dirigent van het orkest zowel toejuichin
gen als boe-geroep. Christina Deutekom
kreeg na afloop van de voorstelling een
zenuwinstorting en riep uit dat zij nooit
meer in Italië wenste op te treden. De
directie van de schouwburg, het Teatro
Comunale, troostte de Nederlandse diva
en betoonde haar respect voor haar
vocale prestaties. Mede daardoor was zij
over te halen om toch de lopende con
tracten in Italië onder meer in Florence
en Triest, af te werken. Zij ontvangt per
avond een bedrag van 8000 aan gage.
kreeg daarbij ook een passende uitdruk
king.
Wout van Wilgenburg, de aanvoerder
der violoncellisten-groep van het orkest,
verleende aan het concert zijn solistische
medewerking. Hij had het derde Concert
voor violoncel en orkest van Luigi Boc
cherini ter vertolking gekozen. Het con
cert heeft veel minder bekendheid ge
kregen dan het concert in Bes van
dezelfde componist, hetgeen verklaar
baar kan zijn door het wat gelijkmatige
weinig bewogen en weinig sprankelende
karakter van het concert, dat Van Wil
genburg bracht in een vertolking, die
deze veronderstelling alleszins recht
vaardigde.
In het gave spel van de solistlijn zijn
technische beheersing en zijn trefzeker
heid bij het intoneren met een maxima
le zuiverheid aan de dag getreden. Wel
heb ik door de merkbare aanpassing van
zijn spel de indruk gekregen, dat Van
Wilgenburg zijn rechten als solist te
bescheiden heeft laten gelden.
stuk pantalons met vrij brede maag
banden en wijde, aan de onderkant
omgeslagen, pijpen. Overdag van wit,
beige en donkerblauwe gabardine,
’s avonds van zwarte zijde. De man
nequins droegen er kleurig gebloemde
en gesmokte blouses met lange bloe
zende mouwen bij. Maar ook comfor
tabele jersey overhemdjasjes.
Bestsellers zullen ongetwijfeld
Saint-Laurents nieuwe blazers wor
den. „Ik heb de schouders even breed
als vorig jaar gehouden, maar ze veel
meer getalleerd. En doordat ik ze nu
maar met één knoop heb besloten
zien ze er ineens volkomen anders
uit,” aldus Yves Saint-Laurent, die
voor het eerst baas in eigen huis is,
sinds hij onlangs alle aandelen van
Charles of the Ritz, het Amerikaanse
cosmeticaconcern dat hem. sinds hij
voor zichzelf begon, financierde over
nam.
Zo heeft de Poolse componist Tadeusz
Baird, geboren in 1928, ook de vrijheid
genomen om barok-muziek mooi te vin
den. Zo mooi vond hij deze stijl van
musiceren dat hij voor een zesdelig
werk, dat genoemd werd naar de hoofd
figuren: Colas Breugnon uit een boek
van Romain Rolland, zich heeft laten
beïnvloeden door de muzikale barok,
maar wist toch zowel door melodie,
harmonie en instrumentatie een eigen
accent daaraan te geven, dat ook de
romantische gerichtheid van de compo
nist onthult.
Het werk klonk in de uitvoering door
het strijkorkest van het NPO en de
solo-fluitist bijzonder welluidend en
UTRECHT. Eind deze maand kr(jgt
het Nederlandse toneelpubliek de zeldza
me kans twee Shakespeare-voorstellin-
gen te zien, door het Stratford National
Theatre van Canada uitgevoerd in de
taal van de schrijver. Dinsdag 30 januari
speelt het Canadese gezelschap in de
Utrechtse Stadsschouwburg De getemde
feeks (The taming of the shrew) en
woensdagavond 31 januari King Lear.
De getemde feeks wordt zaterdagavond 3
februari ook nog eens in de Haagse
Koninklijke Schouwburg gespeeld.
zijn hazelnootbruine en lavendelblau
we herenkostuums geen haute coutu
re maar confectie waren. Creaties die
ook in Nederland bij goede herenza
ken, en wat de dames betreft onder
andere in Den Haag bij het modehuis
Bobbe, van zo’n 300 tot 600 ver
krijgbaar zijn.
Tenslotte nog een nieuwtje van
Patou, waar ontwerper Michel Goma
vertrekt omdat hij' binnenkort een
modehuis voor zichzelf gaat .beginnen.
Goma wordt bij het Parijse modehuis
opgevolgd door de Italiaanse ontwer
per Angelo Tarlazzi, die tot voor kort
de couturier van het Romeinse mode
huis Carosa van prinses Carraciolo
was.
De vrouw wordt dit voorjaar door
de Parijse couturiers flink in de
bloemetejes gezet. Zelfs Yves Saint-
Laurent, die een strikt besloten
show voor nikopers en kennis
sen gaf, is nu eindelijk van zijn
sombere zwarte en bruine creaties af.
Hij liet zijn mannequins in zijn met
grote voorjaarsboeketten versierde
salon de meest beeldige met anemo
nen gebloemde overhemdjurkjes van
Abraham-zijde tonen.
Miss France 1973 (Isabelle Krum-
acker) flaneert hier met een strand
ensemble van Novak.
King Lear wordt geregisseerd door Da
vid William, Londenaar van geboorte.
Hij werkt in Canada en Engeland en
vindt daarbij tijd om te acteren. Jean
Gascon is de regisseur van The taming
of the shrew. Hij heeft ook opera’s
geregisseerd en acteert nog steeds; laatst
in de film A man called horse met
Richard Harris. De trip die de Canade
zen naar Holland brengt is de eerste
grote Europese tournee. Even voor de
caravaan vertrok werd in Montreal nog
een serie van King Lear gegeven. Het
Stratford National Theatre is twee keer
eerder de oceaan overgestoken. In 1958
werden er in Schotland voorstellingen
gegeven en negen jaar terug trad het
gezelschap op tijdens het Chichester
Festival. Sinds 1968 heeft de groep zich
vooral op Canada en Amerika gericht.
LONDEN. De Britse filmindustrie
heeft contact opgenomen mt de Neder
landse Bioscoop Bond om na te gaan of
in de toekomst de mogelijkheid bestaat
tot het maken van Brits-Nederlandse
co-produkties. De eerste besprekingen
hadden kort geleden plaats in Amster
dam en verdere gesprekken zullen om
de drie maanden voortaan afwisselend
in Londen en in Nederland worden ge
houden.
Het eerste concrete plan voor een co-
produktie cirkelt momenteel om een En
gels script naar „Van oude mensen, de
dingen die voorbijgaan” van Louis Coupe
rus. De titel van het script luidt „Things
that pass”. Voor een van de hoofdrollen
heeft men in dit overigens nog zeer
jonge stadium van voorbereiding aan Sir
John Gielguld gedacht.
Men legt er in Londen wel de nadruk
op dat de regisseurs van deze co-produk.
ties in het algemeen Engelsen zullen
zijn. De grootste voordelen voor ons
land van de samenwerking zullen dan
ook althans op het artistieke vlak
in de eerste plaats bij de acteurs en
actrices moeten worden gezocht. Ze zou
den een veel grotere ervaring kunnen
opdoen dan tot nu toe mogelijk was en
kennis kunnen maken met de ongehoorde
mogelijkheden waarover de Britse film
studio’s beschikken.
Voor de vrouwen, die ineens weer
naar super-vrouwelijke kleren ver
langen, bood Yves Saint-Laurent ver
rassend veel keus. Confectiefabrikan-
ten die de show bijwoonden, waren
zo enthousiast over zijn marineblau
we jurken met lange mouwen, grote
witte hooggesloten puntkragen en
smalle ceintuurtjes, dat deze creaties
deze zomer wel in alle warenhuizen
zullen hangen.
Het bijzondere van deze voor over
dag van gabardine en ’s avonds van
zijde gemaakte jurken, was namelijk
dat Yves de bloezende bovenlijfjes
vanaf de rechterschouder verticaal
met vier goudkleurige knopen gar
neerde, terwijl hij de rokken op de
linkerheup ook verticaal van drie
even grote goudkleurige knopen
voorzag.
