dat wordt ’n nerveus ritje
Pfrommer
s
Wat mij trekt
Okker verloor
RINUS MICHELS WACHT
PREMIE VAN f 100.000
MVV’ers willen
Ben Peeters
n
n
p
rand
ïver-
n de
-land
voor
1 er
araf-
atle-
rs in
It op
GOED WAARDELOOS’’
i
„EIGENLIJK IS HET
is de spanning”
55
55
o
11
JOS VALENTIJN MOET OP DE 500 METER TEGEN LASSE EFSKIND
Toevalssprinter Jos Valentijn moet zich in één weekeinde waarmaken
Contract met Barcelona wordt verlengd
Maiwald moet buiten
I:
Remises in Wijk aan Zee
twee afgebroken partijen uitgespeeld. De
patrij tussen Szabo en Planinc uit de 13e
ronde eindigde in remise, evenals de
partij tussen Zuidema en Enklaar uit de
14e ronde.
Medewerking
Tekort
Moeilijk
1
ZATERDAG 3 FEBRUARI
1973
bezien
99
IN
Bevestiging
Moeilijk
Verbazing
Aantrekkelijk
Leen Pfrommer
beter. Die rijden vijf wedstrijden."
Bert Enklaar: carrière
Ie
vreemde knik
met een
jhi
'53,
sprinters
(Van onze sportredactie)
541
625
666
244
526
333
491
426
453
469
417
375
OSLO Leen Pfrommer was na
de loting voor de wereldkampioen
schappen sprint in Oslo voor 99 pet.
een tevreden man. Vanwaar die ene
dissonant? „Het is natuurlijk machtig
dat Jos Valentijn uitgerekend tegen
iemand als Lasse Efskind moet rijden
op de 500 meter, maar als die jongen
zijn zenuwen maar in bedwang kan
houden. Vooral bij de start zal het een
nerveuze toestand zijn. Ik had eigen
lijk liever een tegenstander voor hem
gehad, die hij gemakkelijker kan
hebben. Dan windt hij zich tenminste
de
de
v de
WH
treft
De
yale
idag
de
olop
een
zoek
;ree-
ver-
Een
irste
caar
een
sort.
VFC
de
1. In
[BC.
wel
is
een
De
re-
ireek
rde
en,
(Van onze sportredactie)
m-
ien
lag
ks-
len
de
md
’fl
uit
nst
aandachttrekkende partij), dat vind ik
natuurlijk ook wel leuk, maar in wezen
was hij het die die partij had gemaakt.
Tegen Hartoch, zoals het had moeten
gaan, zó’n partij moet het nooit worden.
Tegen Najdorf lukte het bijna. Najdorf,
die was straks met me gaan vluggeren,
en toen ik hem mijn partij liet zien gaf
hij meteen de zetten aan waarmee ik
dat inderdaad had kunnen doen.
De stand is nu: 1/2 Balasjov en Tal
9% punten; 3/3 Planinc en Wasjoekov
814; 5 Hort 8; 6/8 Andersson. Ribli en
Ljubojevic T/29/11 Szabo, Enklaar en
Najdorf 7; 12/13 Langeweg en Zuidema
6; 14 Donner 5; 15 Ree 4y2; 16 Hartoch 3.
Enklaar keek alsof hem ineens een
licht opging. „Was Zuidema daar eigen
lijk ook niet bij?”
„Inderdaad,” zei ik. Hemeltje, ik had
toch niet uit de school geklapt door Bert
nu per ongeluk te onthullen dat Zuide
ma zich toen ook intensief met de Draak
heeft beziggehouden?
Schaken is een ingewikkeld spel.
Nauwelijks een jaar geleden werd Jos
Valentijn, nu favoriet voor de wereldti
tel sprint, te licht bevonden om Neder
land te vertegenwoordigen op de Olym
pische Spelen. Een val op de 500 meter
werd hem toen noodlottig want ondanks
het feit dat hij toen nog verschillende
keren had getoond het sprinten in de
voeten te hebben, ging de keuzecommis-
sie van de KNSB daaraan hooghartig
voorbij. „Alleen om Sapporo ben ik met
sprinten begonnen. Als je dan hoort dat
je niet meegaat, krijg je wel een klap
voor je kop. Maar aan de andere kant is
het wel zo dat als Sapporo er niet was
geweest, ik nooit met het sprinten zou
zijn begonnen. Dan was ik nu nog steeds
all-rounder.”
Het klassementswerk laat deze toe-
(door Tim Krabbé)
WIJK AAN ZEE „Jammer dat de
stukken niet weten of je In vorm bent",
zei iemand. Daar zat Bert Enklaar bij.
„O”, zei hij, „maar dat weten ze juist
wel, ze voelen het aan de manier waar
op je ze vastpakt.” En Hans Ree, die het
ook had gehoord, zei: „Natuurlijk weten
ze het en dat is nou juist de ellende”.
op is
;tand
even
iftien
taan.
BARCELONA. Komende dinsdag (6 fe
bruari), wanneer de expeditie voor de
zondagse ligawedstrijd van FC Barcelo
na terug is uit Oviedo, zal Rinus Michels
voor de derde maal zijn handtekening
zetten onder een jaarcontract als trainer
bij FC Barcelona, waar hij dan tot 30
juni 1974 aan verbonden blijft; en
mocht FC Barcelona dit jaar het liga-
kampioenschap winnen, dan zal het
„Spaanse avontuur” nog wel wat langer
duren.
We hebben dit jaar voor het eerst aan
gewichttraining gedaan, maar ze maken
mij niet wijs dat het daar alleen van
komt. Wel geloof ik dat de voorberei
ding beter is geweest als ooit tevoren.
Ook bij de all-rounders. De totaaltrai-
ninig is erg goed gedoseerd, daarom heb
ik ook geen enkele behoefte
speciale sprintersploeg. Zoals
gaat gaat het erg goed”.
ik
Ljubojevic
Ook bij de dames kwam een aantal
interessante wedstrijden uit de fraai
gestileerde bokaal in een schoolklas
naast de kunstijsbaan tevoorschijn.
Zo start wereldrecordhoudster Sheila
Young direct al in de openingsritten
tegen de Russische Ljoebov Sadsjiko-
va en komen daarna Trijnie Rep en
titelverdedigster Monika Pflug in ac
tie. Elly van de Brom trof het met de
snelle Amerikaanse Le^h Poulos, die
bovendien nog haar vriendin is. De
andere Nederlandse dames hadden
minder in het oog springende part-
MILAAN. Tom Okker leed in
kwartfinales van het toernooi om
Astor Cup in Milaan een verrassende
tweesets-nederlaag tegen de als achtste
geplaatste Tom Gorman. Okker, die als
tweede was geplaatst, verloor met 7-5 6-
3. Het toernooi om de Astor Cup is het
tweede toernooi dat meetelt voor het
wereldkampioenschap voor profs. In de
andere kwartfinales versloeg de Ameri
kaan Roscoe Tanner de Australiër Bob
Carmichael met 6-7 6-2 6-4.
Met name het feit dat de
geheel in de kernploeg zijn opgenomen
vindt hij erg belangrijk. „Ik slaap altijd
bij Jan Derksen op de kamer en dat
gaat erg goed. Jan is een stayer en ik
een sprinter. Met hem hoef ik gelukkig
niet altijd over het sprinten te praten.
Het fijne is ook dat je je spanningen op
elkaar kunt afreageren. Als „Derk” een
wedstrijd moet rijden, heb ik meestal
vrij en omgekeerd. Dat werkt in de
Jan Derksen; Steun voor Valentijn.
praktijk erg goed. Nee, een sprintploeg
hoeft voor mij niet. Binnen een maand
zou ik van de anderen moeten kotsen.
Trouwens waar moet je in Nederland
sprinters vandaan halen?”
Jos Valentijn staat dit weekeinde voor
een beslissende slag. Het gehele jaar
traint hij evenals alle andere sprin
ters voor deze ene wedstrijd. „Eigen
lijk,” zegt hij, is dat goed waardeloos.
„Het systeem bij de profs is beter. Die
rijden vijf wedstrijden. Als het dit week
einde misgaat is je hele seizoen naar de
knoppen. Dan heb je voor niets keihard
getraind. Toch is dat ook wel weer
spannend. Het trekt me wel aan dat het
persé nu moet gebeuren. Maandag hoeft
het niet meer. Die spanning vind ik
fijn”.
Een spanning die Jos voortreffelijk
kan verdragen. Hij blijft' er ijskoud
onder, tot een minuut voor de wedstrijd.
„Maar dan begint de ellende ook goed.
Dat is nu juist mijn zwakke punt. Ik
blijf doodrustig tot het moment dat ik
op de startlijn sta, dan sterf ik van de
zenuwen. Dat is wel ellendig, maar wat
doe je er aan. Gelukkig ben ik het na
tien meter weer kwijt maar ik heb toch
wel bewondering voor een man als Er
hard Keiler als je ziet hoe ijskoud die
aan de start verschijnt Die is er hele
maal bij met zijn verstand. Maar mis
schien is dat ook wel een kwestie van
routine”.
Jos Valentijn: „Het systeem bij de profs is
Veulen
was een
liefde organiseerde hij
wedstrijden voor ons.
Kort nadat hij in 1962 overleed, waren
de sterkste spelers uit die groep, Ree,
Hartoch en Enklaar al tot de Neder
landse top gaan behoren. Alle drie wa
ren ze duidelijk voorbestemd om mees
ter te worden, en ze zijn het ook
geworden. Zoetjes aan mag men wel
zeggen, behalve Enklaar in wiens carriè
re een vreemde knik zit. In 1966 besloot
hij dat schaken niet meer de moeite
waard was om door hem gespeeld te
worden
Al zijn schaakboeken gaf hij weg: zijn
vrienden hebben er toen in een soort
„In memoriam Bert”-vlugger toernooi
om gespeeld. Ik kwam hem nadien nog
eens tegen; hij zei dat hij de schaakuit-
slagen in de kranten nog wel volgde,
maar eens naar zo’n toernooi toegaan,
nee, dat kwam toch niet bij hem op.
Maar drie jaar later begon hij toch weer
te spelen, eerst aan een laag bord in zijn
oude club Het VAS.
Het ging allengs beter, vóór 1966 had
hij al wel een paar keer in het Neder
lands tiental meegespeeld, maar nu werd
hij achter elkaar meester. En fullprof.
Zijn leraarschap wiskunde heeft hij er-
aangegeven om te zien hoe ver hij kan
komen. Voorlopig heeft hij bereikt dat
men hem in interviews voortdurend
vraagt of er verband bestaat tussen
schaken en wiskunde. „Wat moet ik dan?
Vorig jaar werd het geloof ik: nee. Dus
dit jaar dan maar ja”.
Geloof je dat je verder zou zijn als
je die drie jaar niet was gestopt?
„Zeker. Dat merk ik met vluggeren.
Vroeger waren Hans en ik even goed, nu
is hij beter.”
Welk soort partijen maakt je ge
lukkig om te spelen?
niet zo op. Maar natuurlijk moet ik
verdej zeggen, dat er enkele hele
beste ritten zijn uitgekomen. De te
genstanders van Bazen (Iversen),
Bleeker (Jonland) en Van Helden
(Holmgren) zijn stuk voor stuk men
sen, die onder de veertig seconden
kunnen komen. Zelfs de Zwitser
Widmer, die tegen Olof rijdt, haalde
onlangs in Davos 40,2. „Daarnaast mag
er zeker in de tweede rit, als de
„kilometertrein” Johan Granath en
Valeri Moeratov elkaar ontmoeten,
vuurwerk worden verwacht.
MAASTRICHT. Hoewel de eerste
weken nog geen beslissing wordt geno
men wie de nieuwe trainer wordt van
MVV als opvolger van George Knobel,
die naar Ajax gaat, hebben enkele spe
lers van MVV onder wie Willy Bro-
kamp en Jo Bonfrère hun voorkeur
kenbaar gemaakt: Ben Peeters van
NAC, die dit seizoen de Bredase eredivi
sieclub verlaat.
ners toebedeeld gekregen. Zo moet
At je Keulen aantreden tegen de
Poolse Erwina Rys en neemt Sippie
Tigchelaar het op tegen de Noorse
Cecilie Funnemark. Sltje van der
Lende moet het in het vijftiende en
laatste paar zelfs helemaal alleen
zien te doen. De loting voor de 1000
meter dames en heren zal pas na het
resultaat van de 500 meter worden
verricht. Men gaat dan uit van de
uitslag, zodat de concurrenten tegen
elkaar zullen rijden.
(Van onze speciale verslaggever)
OSLO. „De beuk gaat erin. Ik ben voor niemand bang. De voorbe
reiding is honderd procent geweest, die kon niet beter. Als het fout gaat
ligt het aan mezelf, maar ik voel me op het ogenblik beresterk”. Jos
Valentijn, Nederlands eerste echte sprinter barst van het zelfvertrouwen.
Hij durft de strijd tegen Lasse Efskind, het Noorse sprintkanon aan. Waar
bij hij echter onmiddellijk de volgende aantekening maakt: „Die Noorse
kranten beweren nu wel allemaal dat het een gevecht wordt tussen Lasse
Efskind en Jos Valentijn, maar ze vergeten er toch wel een paar. Wat
denk je van Valerie Muratov en Johan Granath. En dan zijn er nog een
paar kerels uit Amerika en Japan. Die kunnen er ook echt wel wat van.”
valssprinter ook nu nog niet los. „Als ik
zevende of achtste word denk ik er
toch sterk over om weer all-rounder te
worden. Hoewel, dan moet ik weer op
eigen kracht beginnen, terwijl je nu
mooi een paar maanden op kosten van
de bond in het buitenland bent. Dat is
niet gemakkelijk om dat zo maar te
laten lopen. Maar aan de andere kant:
het sprinten wordt in Nederland nog
steeds niet voor volwassen aangezien.
Als je all-rounder bent, is dat in Neder
land een grotere eer dan dat je je in de
prijzen rijdt op de sprint. Bovendien is
het prijzenbedrag bij de all-rounders
beter. Er valt meer mee te verdienen”.
Desgevraagd verklaarde Ben Peeters
(53) dat er van de zijde van MW nog
geen contact met hem was opgenomen,
maar dat hij een dergelijke functie wel
zou ambiëren.
Inmiddels wordt er door de commissie
van toezicht en de heer Knobel druk
overleg gepleegd wie het meest voor de
functie van trainer-coach in aanmerking
kunnen komen. Uit de talrijke sollicita
ties blijkt de grote interesse van de zijde
van de oefenmeesters voor deze vacatu
re.
Nog vorig jaar moet Enklaar voor het
in schaken slechts zijdelings geïnteres
seerde publiek vrijwel onbekend geweest
zijn. In 1970 won hij een reservegroep in
het IBM-toernooi. Het jaar daarna
mocht hij dus de meestergreep van dat
toernooi spelen. Hij deed dat wel aardig,
begon met enige tijd op de eerste plaats
te staan, maar verloor zijn laatste par
tijen en eindigde op 50 procent.
Door dat resultaat werd hij op het-
laatste moment uitgenodigd voor ook de
meestergreep van het Hoogoventoernooi
1972, en wat er toen met hem gebeurd
moet zijn kan niemand, ook Enklaar
zelf niet, zeggen: terwijl hij de maanden
daarvoor soms maar wat had zitten
knoeien in clubwedstrijden, speelde hij
hier met een zeldzame concentratie en
met een klaar overwicht de ene geves
tigde reputatie na de andere van het
bord. Hij kwam uit op de uitzonderlijke
score van 12 uit 15. Onder regelingen die
nog niet eens zo lang afgeschaft zijn,
zou dat zelfs een grootmeesterresultaat
betekend hebben.
„Hoe sterk denk jij dat Bert eigenlijk
geweest zou zijn als hij niet die drie
geval krijgt hij een premie van 106.000
gulden; wel verdiend, want FC Barcelo
na is er de afgelopen 12 jaren niet meer
in geslaagd de landstitel te behalen.
Die mogelijkheid, is, nu Barcelona dit
seizoen praktisch ononderbroken aan de
top van de rangschikking heeft gestaan,
zeer reëel. Het is tegelijkertijd de gulden
droom én de nachtmerrie voor bestuur,
trainer, spelers en leden; een haast on
draaglijke spanning, waarin iedere onze
kerheid een risico betekent. Dat is ook
de reden waarom het bestuur besloot nu
reeds het contract met Michels te ver
lengen. Zo maakte men een einde aan
de talloze geruchten die hem reeds als
nieuwe trainer van enkele Nederlandse,
diverse Spaanse en nog een paar buiten
landse clubs doodverfden.
Kijk, in deze variant, zie je wat ik
hier moet spelen? Héél goed, Tim, Lf3.
Inderdaad. Ongelooflijk, hé, dat zo’n
man dat toch meteen ziet. Ook dat het
nou net in die stelling moest zitten,
want toen we daar waren aangeland zei
hij: stop, hier moet iets in zitten. Kijk,
zo moet schaken zijn. Een mooie combi
natie uitvoeren om strategisch een klein
stapje verder te komen”.
Ik ben gelukkig nog goed genoeg om
Bert bij een licht traininkje in de Draak
te helpen. De Draak is een halsbrekende
variant van het Siciliaans, die Enklaar
(„omdat ik zo ziek werd van al die
andere openingen die ik altijd maar
speelde”) voor dit toernooi op zijn repe-
toire heeft genomen. Toen we dit ge
sprek hielden had hij er nog maar één
keer de kans toe gehad, in de eerste
ronde tegen Balasjov, een partij die hij
bijna won. Maar misschien in de voor
laatste ronde nog, tegen Zuidema?
„Kom, Tim, kijk eens even naar deze
variant. Wat dat is? Luister eens even
hier, ieder kind ziet toch dat dat Zuide-
ma-Alzate is. Een Columbiaan van een
onbekend merk. Siegen 1970. Toren slaat
c2, a:\dig hé. Nou, nu zetten we die
stelling weer op en probeer me nu maar
eens mat te zetten. Hola, wat is dat?”
Omdat we inderdaad, toen we verder
keken, nogal wat winstideeën voor wit
tegenkwamen, herinnerde ik me ineens
weer waar ik veel van die ideeën van
daan had. Uit Oerebro, in 1966, toen in
dat Zweedse stadje de studenten-wereld-
kampioenschappen werden gehouden.
Dat was kort nadat een groepje Engel -
sen was begonnen die variant te bestu
deren. Veel tweederangs hotelkamers in
dit provincieplaatsje moeten toen gevuld
geweest zijn met groepjes jongens van
een jaar of 22 die met rode konen een
diep inzicht probeerden te krijgen in
deze duivelse Draak.
„Daardoor weet ik er nog wel wat
van, dus”, zei ik.
Er lopen op de 200 judoscholen in
Nederland naar schatting zo’n 130.000
judoka’s rond. Dat wil zeggen dat ne
gentig percent van het totaal les krijgt
van gediplomeerde judoleraren. Als er in
ons land één groep is, die aan de verbe
tering van het (wedstrijd-) judo op bre
de basis mee kan werken, dan zijn het
deze vakmensen. Het is er de laatste
jaren echter veel op gaan lijken dat het
bestuur van de Judo Bond Nederland en
de meeste judoleraren als twee onafhan
kelijke grootheden langs elkaar heen
werken. De judoleraren, kopschuw ge
worden, door de grove verwijten aan
hun adres in het tijdperk Geesink, lijken
hun interesse in de wedstrijdsport gro
tendeels te hebben verloren. Toch zal de
nieuwe bondscoach Wim Ruska op de
steun van het hele lerarenkorps moeten
kunnen rekenen, wil hij met enige kans
op succes aan de wederopbouw van de
nationale judoploeg kunnen beginnen.
Als eenling kan hij zich tijdens de
centrale trainingen slechts beperken tot
het opvangen en begeleiden van de ju
doka’s aan de top, of net daaronder.
Voor de „kweek" van de nieuwe genera
tie zullen in eerste instantie de leraren
in hun eigen scholen (en in mindere
mate de verenigingen) moeten zorgen.
Zij moeten en dat gebeurde de laatste
jaren te weinig de talenten op hun
school de gelegenheid geven zich niet
alleen als recreatie maar ook als wed-
strijdjudoka verder te ontwikkelen. Zo
niet, dan zal er voor de nationale ploeg
niets meer dan een figurantenrol, zoals
die ook vorige week zaterdag werd ge
speeld, weggelegd zijn.
jaar was opgehouden?” vroeg ik toen aan
Hans Ree. „Brr, daar moeten we maar
niet aan denken”, zei Ree.
Enklaar» stukken hebben het in de
Hoogoventoernooien van 1972 en 1973
zeer goed in de gaten gehad dat hij in
vorm was; hij veroverde er de titel van
internationaal meester Eigenlijk bete
kende dat niet echt iets; het was een
formele bevestiging van het al meer dan
een jaar erkende feit dat de 29-jarige
Enklaar nauwelijks in kracht onderdoet
voor erkende sterke meesters als Ree,
Langeweg of Zuidema.
„Maar het greep me toch wel aan. De
ochtend vóór de partij tegen Rob Har
toch (in welke partij hij door remise te
spelen de titel veilig kon stellen) werd
ik per ongeluk veel te vroeg wakker.
Vlak voor de partij begon heb ik nog
samen met Robbie een strandwandeling
gemaakt. We kwamen toen iemand te
gen die zei dat het zeker wel een korte
remise zou worden. Daarop wisten we
allebei niet wait te zeggen. Die man zei,
dat heb ik in de krant al gelezen, van
die korte remise. Robbie zei nog: „Weet
je niet dat je ons daarmee in verlegen
heid brengt? Maar we hebben gewoon
gespeeld”.
ST. TRUIDEN De Belgische eerste
klasser St. Truiden heeft Mathias Mai
wald hét contract opgezegd Maiwald, die
van Feyenoord kwam, zou meningsver
schillen hebben met de trainer van St.
Truiden.
Commentaar van Mathias Maiwald:
„Ik weet van niets. Ik heb nog geen be
richt erover ontvangen en weiger verder
commentaar te geven”.
Het interimbestuur van de badminton
bond heeft gemeend een financieel pro
bleem te moeten oplossen door onder
andere het (dure) bondsblad „Badmin-
tonwereld" voorlopig niet uit te geven
waardoor het contact met 25.000 leden
abonnees is afgesneden. Met alle begrip
dat men moet kunnen opbrengen voor
huishoudelijke beperkingen, is het wel
de vraag of de NBB er goed aan deed
juist op deze post te bezuinigen. Een
goede communicatie tussen bond en le
den is onontbeerlijk, zeker bij de NBB,
waar schommelingen in de top momen
teel actueel zijn. Dat het bestuur de
uitvoering van „Badmintonwereld" te
luxe vond, valt te begrijpen, maar dat
(voorlopig althans) geen tussenweg werd
gekozen met een veel soberder uitgave
(die daarom niet minder informatief
hoeft te zijn) is een tekort aan begrip
voor de waarde van eigen public relati
ons.
De 20-jarige student in de fysio-thera-
pie verbaast zich er nog steeds over dat
het sprinten in Nederland niet populair
der is. „Zo’n tien kilometer is in wezen
toch stomvervelend als kijksport en het
is zo langzamerhand ook een puur Ne-
delandse aangelegenheid geworden. Ik
vind het sprinttoernooi veel spannender.
Bij het sprinten heb je veel meer sensa
tie en dramatiek omdat er in korte tijd
veel gebeurt. Bovendien is er nog sprake
van werkelijke concurrentie en van een
echt wereldtoernooi. Er zijn Russen,
Amerikanen,Japanners, Zweden, Finnen,
Polen, Duitsers en noem maar op. Dat
zie je bij de all-rounders niet. Het
niveau bij de sprinters is veel beter”.
Ook is het een soort geruststelling
voor trainer en spelers dat men ver
trouwen heeft in hun optreden. Dat
hebben zij nodig, want er wachten hun
in de komende weken enkele zware
wedstrijden, onder andere tegen de
aartsrivalen Espanol en Real Madrid.
Over transfers zijn in de sportgeschie
denis al vele hoofdstukken geschreven
en niet altijd even fraaie. De top-honk-
balclubs (die van de hoofdklasse) menen
nu een systeem gevonden te hebben om
aan het gehakketak, dat nogal eens ont
staat, een eind te maken en (om niet te
vergeten) een concentratie van de groot
ste talenten te voorkomen. Ze maakten
een akkoord: niemand zal ronselen en
wil een honkballer van vereniging ver
anderen, dan gaan éérst de bestuurders
van beide verenigingen die zaak bespre
ken. Dat is een nobel streven en als het
slaagt, hebben de honkballers nog een
primeur ook, want wat voorgestaan
wordt lukte nog nooit in de Nederlandse
sportwereld. En dat kan laat de
hoofdklassers er zich op voorbereiden
ook moeilijk anders. Stel (simpel voor
beeld) dat een honkballer wil verande
ren wegens onenigheid binen zijn vere
niging, een in het kader van het ak
koord acceptabele reden. Dan zou het al
te onnozel zijn te veronderstellen dat
geen enkele club actie onderneemt om
de werkzoekende binnen te halen. In
zo’n situatie ligt de conflictstof voor het
grijpen. Trouwens: een speler met ver
ander ingsplannen zal zelf links-en-
rechts wel informeren naar faciliteiten,
daarmee automatisch de verenigingen
tegen elkaar opzettend. Maar afgezien
daarvan: wat stellen de hoofdklassers
zich voor van wederzijds bestuur overleg
bij een aanvraag tot overschrijving? Ho
pelijk niet inmenging in het recht van
vrije verenigingskeus. En hoe denken de
hoofdklassers zich op de nu gelegde
basis hun versterking voor? Hopelijk
niet door een nog fellere jacht onder de
leden van de clubs in lagere klassen.
Maar die zullen daar wel benauwd voor
zijn. En niet ten onrechte.
Strikt genomen tekent Michels dins
dag geen nieuw contract. Vorig jaar had
het bestuur van FC Barcelona, toen het
ondanks de recente tegenslag toch een
nieuw contract met de Amsterdammer
aanging, meteen een optie voor een ex
tra jaar van zijn diensten onder dezelfde
voorwaarden genomen. Deze optie wordt
nu volgende week bevestigd. Niettemin
kan Michels dit jaar zijn inkomsten
flink verhogen, namelijk door het kam
pioenschap in de wacht te slepen. In dat
Het is moeilijk iemand te interviewen,
d.wj. een abnormaal gesprek met hem
te voeren, als je hem al 15 jaar vrij
goed kent, waar dan nog bij komt dat je
het natuurlijk niet voor de volle 100
procent kan verkroppen dat hij veel
beter is gaan schaken dan jij. We zijn
als schakers samen opgegroeid, in een
groep Amsterdamse jeugdspelers die
door een oudere schaakenthousiast, Lo-
dewijk Melchior, in de club Het Zwarte
bijeengebracht was. Melchior
zwak schaker, maar met veel
allerlei leuke
Jos Valentijn dankt zijn plotselinge
reputatie voor een groot deel aan de
uitstekende tijden die hij maakte in het
voorseizoen, met als grote uitschieter
Davos. „Ik heb nog nooit zo’n goed
voorseizoen gehad. Daar ben ik zelf ook
wel een beetje verbaasd over. Maar dat
is niet alleen bij mij zo, ook de andere
jongens draaien het hele seizoen al op
vallend goed. Waar dat aan ligt weet ik
niet.
aan een
het nu
„Het soort partij dat me almaar niet
lukt om te winnen. Zoals Smyslow dat
kan, zo wil ik het ook.
Kijk, tegen Ljubojevic (zeer wilde,
'"'i.
A3
