Werkgevers: centraal akkoord schrijft het niet voor
Begroting 1972 met
GEDWONGEN NIVELLERING
169 mln overschreden
VAN INKOMENS AFGEWEZEN
Vorig jaar
152.272
huizen erbij
Bij Heineken
17 miljoen
NVV stelt federatie
van vakcentrales uit
Belasting moet
Overheidslonen
Meningen over oorzaken onrust verdeeld
rechtvaardiger
hogere winst
bedrijven?
meest gestegen
Si
Minister niet ontevreden
N
ZEN
f
DINSDAG 6 FEBRUARI 19 7 3
13
12
Vrijheid
Meevaller
Versterkt
Vakbeweging:
„Logisch”
GEN
Technisch
Raadsel
Geen vlucht
98,
50,
595
■I
95,*
Tezamen
<'/l
id,
S. C. BAKKENIST
Ja’
ey-rapport
A. DE BOON
sti j gingspercentage
Dollar-positie nog niet stabiel
De werkgevers hebben op zich geno
men te bevorderen zoals uit het cen
trale akkoord blijkt dat ook deze
groepen een evenredig aandeel leveren
in de bestrijding van de inflatie. Daar
voor is afzonderlijk overleg in de onder
nemingen nodig, vinden zij.
In ons lend reageren regering en cen
trale bank tot dusver heel laconiek,
mede omdat ons disconto zo laag is dat
het plaatsen van geld door buitenlanders
hier niet het aantrekkelijkst is. Boven
dien had ons land al eerder maatregelen
ter beperking van de kapitaalinvoer ge
nomen. De Duitsers doen nu versterkt
wat wij al eerder deden.
iereke-
Nu 1
geheel
175,-,
an een
U pro-
’e kor-
na ser-
foor-
4STEN
iv. OP-
len, at
en etc
ld. en
grotere
Het centraal akkoord, zo betogen de
werkgevers tenslotte, spreekt nergens
over andere dan percentuele verhogin
gen. En wat de prijscompensatie betreft,
zegt het centraal akkoord bovendien uit
drukkelijk dat de bestaande indexerings-
methoden kunnen worden gehandhaafd.
Als nu de industriebonden een plafond
in willen bouwen van bijvoorbeeld 250
gulden per percent prijscompensatie,
hetgeen betekent dat over het inkomen
boven 25.000 gulden per jaar geen ver
goeding meer wordt berekend, dan had
de vakbeweging dat tevoren moeten zeg
gen. Dan was er geen akkoord tot stand
gekomen, maar dan had iedereen ten
minste geweten waar hij aan toe was”.
Het uitgangspunt is steeds geweest:
handhaving van de koopkracht. Met een
in het centrale akkoord voor 1973 ge
noemde loonsverhoging van drieëneen
half percent en vergoeding van de prijs
stijging wordt de koopkracht van grote
groepen werknemers tenminste gehand
haafd, zo zegt de raad van werkgevers
verbonden.
Dit algemene principe is in het cen
trale akkoord afzonderlijk uitgewerkt
voor werknemers die onder een cao
vallen en voor hen die niet daaronder
vallen. Dat is ook logisch, aldus de raad:
grote groepen middelbaar en hoger per
soneel worden niet door de vakbonden
en dus ook niet door de vakcentrales
vertegenwoordigd
Maar als een bepaalde groep, bijvoor
beeld de cao-werknemers, uitdrukkelijk
en eensgezind een zekere nivellering bin
nen de groep wenst, zjjn de werkgevers
bereid dit te overwegen. Het gaat daar
bij niet aan andere groepen daartoe te
dwingen. Hetzelfde geldt voor de ge
wenste uitbreiding van de werkings
sfeer van de cao’s. De werkgevers zijn
niet van plan tegen de zin van de be
trokkenen mee te werken aan het betrek,
ken van groepen personeel, die thans
niet onder een cao vallen, onder werking
van collectieve arbeidsovereenkomsten.
Verder staan de werkgevers op het
standpunt dat elementen als vakbe
kwaamheid, prestatie en verantwoorde
lijkheid een rol van betekenis moeten
vervullen bij de beloning.
(Van onze redactie economie)
DEN HAAG De werkgevers zjjn
tegen de inkomensnivellering, zoals die
van vakbondszijde wordt nagestreefd.
Die nivellering wordt in het centraal
akkoord niet voorzien en is ook niet af
te dwingen. Hiermee dreigt aantasting
van de koopkracht voor groepen werk
nemers, die niet onder een cao vallen.
De werkgevers onderhandelen nu met
de industriebonden over de arbeidsvoor
waarden van het cao-personeel in de
bedrijfstak grootmetaal. Zij zijn gehou
den, zo vinden zij, overeenkomstig het
resultaat daarvan te handelen ten op
zichte van het overige personeel. Maar
niet zonder dat deze groepen daar zelf
iets over te vertellen hebben. Dat zou
volledig in strijd zijn met de beginselen
van inspraak, die dezelfde industriebon
den met kracht bevorderen, aldus de
verklaring van de Raad van Nederlandse
voor 1973, waarover met de betrokken
werknemersbonden overeenstemming is
bereikt op basis van percentuele verho
gingen.
waarom zijn voorwaarden wel remmend
zouden werken en die van het NKV
niet. Het voegt hieraan toe, dat het NW
zelf ook een procedure voorbereidt voor
de besluitvorming in eigen kring. Het
CNV concludeert daaruit, dat het NVV
een grote plaats blijft inruimen voor de
eigen standpuntbepaling in belangrijke
zaken. „Maar dat is ook precies wat het
CNV bedoelt met zijn voorwaarden, die
door de heer De Boon zo fel worden
aangevochten.”
Dat de verbondsraad van het NW
heeft besloten, de federatievorming ver
der uit te stellen (aanvankelijk lag het
in de bedoeling, op 1 januari te begin
ne, maar die datum was al veranderd
in 1 maart, volgens het CNV in hoofd
zaak ten gevolge van de crisis binnen
het NVV) kan men niet aan het CNV
verwijten aldus het christelijk vakver
bond.
Het voorstel van de industriebonden
om de prijscompensatie boven een be-
bepaalde inkomensgrens aan een maxi
mum in guldens te binden, gaat lijn
recht in tegen het uitgangspunt van het
centraal akkoord, dat de koopkracht van
de verschillende groepen inkomenstrek
kers zoveel mogelijik moet worden ge
handhaafd. Discriminatie vinden de
werkgevers in dit verband onaanvaard
baar.
Het financieringsoverschot bedraagt op
dit moment 1400 miljoen gulden. Dat is
aanzienlijk meer dan de 750 miljoen, die
geraamd was in de miljoenennota-1973.
De nieuwe gegevens over 1972 zullen
volgens minister Nelissen nauwelijks
doorwerken in de begroting van 1973. De
stijging van de belastingontvangsten zal
mogelijk wel in de begroting van 1973 te
merken zijn, veronderstelt hij, maar de
andere veranderingen in de begroting-
1972 zijn deels incidenteel, deels reeds
voorzien in de begroting-1973. Van gro
tere betekenis voor d e begroting-1973
acht de bewindsman de loon- en prijs
stijging in de loop van dit jaar. Een
prijsstijging, diè de ramingen overtreft,
zal moeten leiden tot een stringente
uitvoering van de begroting, stelt hij.
UTRECHT. De vakbeweging wil,
dat op korte termijn de nadelen van het
nieuwe schijven tarief in de loon- en
inkomstenbelasting voor bepaalde groe
peringen ongedaan worden gemaakt.
Aldus „Ruim Zicht”, het officiële or
gaan van het NKV, dat in dit verband
de grote en onvolledige gezinnen noemt,
weduwen met kleine kinderen die uit
sluitend een uitkering van de sociale
verzekering ontvangen, de werkende
jongeren en de werkende gehuwde vrou
wen uit gezinnen met een laag gecombi
neerd inkomen.
Vooral is er groot bezwaar tegen een
loonsverhoging geheel of ten dele in
centen in plaats van procenten. Dat is in
stryd mete de afspraken van het centraal
akkoord, waarin alleen van procenten
wordt gesproken. Van deze overeen
komst moet geen misbruik worden ge
maakt door bij incidentele gelegenheden
als loononderhandelingen te trachten
een herverdeling van het inkomen door
te voeren.
Met de nivellering zijn we op de
verkeerde weg. aldus een verklaring die
maandag tijdens een persconferentie in
Den Haag namens de Raad van Neder
landse Werkgeversverbonden werd afge
legd.
De inkomstenbelasting en de vennoot
schapsbelasting zorgden vorig jaar voor
een meevaller voor de schatkist. De
inkomstenbelasting leverde 200 miljoen
extra op en de vennootschapsbelasting
zelfs 400 miljoen. De benzine-accijns
bleek 66 miljoen lager uit te komen dan
was geschat. Volgens de minister is dit
verschil met de ramingen veroorzaakt
door het feit dat veel grensstreekbewo-
ners goedkopere benzine in het buiten
land betrokken. Door het wegvallen van
dit „grenseffect” bij de tabaksaccijns
door de hogere tabaksprijzen in het
buitenland, leverde deze post 41 miljoen
meer op.
gestabiliseerd. Het minste of geringste
kan dan de rust voor langere of kortere
tijd verstoren. Prof. Hankel sprak in dit
verband van een onhandig reageren van
de Europese centrale banken in de laat
ste tijd.
Technische omstandigheden, of zo u
wilt het verdedigen van conjuncturele
belangen in bepaalde landen, verstoren
in deze filosofie een labiel even
wicht. Een situatie die zich in de ko
mende tijd nog wel meer zal voordoen.
Een nieuw monetair wereldbestel is wel
in de maak, maar dat zal nog heel wat
tijd vergen. Wellicht zullen daarvoor
nog aanpassingen van geldeenheden aan
de werkelijke verhoudingen nodig zijn,
zoals een nieuwe revaluatie van de Ja
panse yen, die in Japan dan ook wordt
gevreesd, hetgeen tot maatregelen om
dat te voorkomen kan leiden. Wat dan
ook mondiaal weer onrust zou brengen
en opnieuw verschil van inzicht over
monetaire zaken binnen de EEG.
Toepassing van de percentuele verho
ging van 3,5 percent betekent al dat de
werknemers met een bruto-inkomen
vanaf ongeveer 1600 gulden per maand
hun koopkracht zien verminderen, voor
al als gevolg van de belastingprogressie.
Deze vermindering werkt naar boven toe
versterkt door, zeggen de werkgevers.
Voor de laagste inkomensgroepen daar
entegen zit in toepassing van het cen
traal akkoord, nog afgezien van de op
trekking van het minimumloon, een
reële verbetering. In enkele gevallen zijn
de werkgevers bereid gebleken ten gun
ste van de laagstbetaalden de primaire
loonsverhoging gedeeltelijk in centen toe
te kennen en deze lijn naar boven door
te trekken.
Volgens minister Volckner is de flau
we stemming voor de dollar ontstaan
door het invoeren van een tweeledige
markt voor de Italiaanse lire: een han-
delslire en een kapitaalmarktlire. Net
als België en Frankrijk kent Italië nu
twee wisselmarkten. Tegelijkertijd ging
de Zwitserse frank „zweven”, net als het
Britse pond. Dit wil zeggen dat er geen
vaste koersen ten opzichte van de ande
re valuta meer zijn. De opvatting van
minister Volckner wordt gesteund door
een gezaghebbende Duitse econoom,
prof. Hankel, vroeger financieel expert
van de regering-Brandt. Hij wijt even
eens de huidige onrust aan deze „techni
sche factoren”. De maatregelen in Italië
en Zwitserland zijn om conjuncturele
redenen genomen. Ze hebben op zich
weinig of niets te maken met de positie
van de dollar.
De waarheid ligt waarschijnlijk in het
midden. Ondanks de devaluatie van de
dollar in december 1971 zijn de monetai
re en wereldproblemen nog niet opgelost
en is de positie van de dollar nog niet
AMSTERDAM. —„Wij zijn niet on
tevreden over de gang van zaken in het
eerste kwartaal van het nieuwe boekjaar
(oktober tot en met december 1972)”,
aldus de heer J. F. Stap, financieel-
directeur van Heineken nv. Nadere bij
zonderheden kon hij niet geven, maar op
de jaarvergadering kunnen meer details
worden verwacht.
In het boekjaar 1971-1972 is de gecon
solideerde omzet gestegen van f 742 mln
tot f 1093 mln. Het bedrijfsresultaat
steeg van f 98 mln tot f 133 mln en de
nettowinst van f 58 mln tot f 75 mln.
Voorgesteld wordt het dividend onveran
derd te bepalen op f 3,50 in contanten
alsmede 10 pct in agio-aandelen per
aandeel van f 25.
Ongeveer 83 pet van de totale Neder
landse bfer-export is afkomstig van Hei
neken-Amstel, terwijl 20 pet van de
Heineken-produktie wordt uitgevoerd.
De totale biercomsumptie in Nederland
steeg in het verslagjaar met 6,7 pet, iets
onder verwachtingen.
Onze financiële autoriteiten rekenen
kennelijk niet op een grote kapitaal-
vlucht naar ons land. Dat is ook niet
waarschijnlijk, al is in panieksituaties
niets opmogelijk. De Duitsers moesten
de geldstroom wel indammen om de
inflatie in de hand te kunnen houden.
Er zit dus ook een stuk conjunctuur-
maatregel in. Het gevolg van deze maat
regelen is minder Amerikaanse investe
ringen in Duitsland.
Gaat men van de /technische oorzaken
uit en we zijn geneigd dat te doen
dan blijft er toch een vraag open: in
hoeverre spelen de vrede in Vietnam en
de begroting in Amerika een rol? De
vrede in Vietnam betekent voor een deel
van de industrie een geleidelijk wegval
len van orders. Dat werkt remmend op
de Amerikaanse conjunctuur, die zich
juist fraai had hersteld. De begroting
van Nixon is sterk anti-inflatoir. Ook
dat stimuleert de economie niet, integen
deel, en er zullen ongetwijfeld Amerika
nen zijn die onder die omstandigheden
hun geld elders in de wereld beleggen.
Belangrijker dan wat er op de wissel
markten gebeurt, is wat zich afspeelt op
de effectenbeurzen. Blijven de Ameri
kaanse beleggers terughoudend? Waar
ligt de bodem in de aandelenmarkt?
Slaat de neergaande beweging naar el
ders over of keert het vertrouwen in de
economische kracht van het eigen land
snel terug?
groting was geraamd. De inkomsten ble
ken een meevaller op te leveren van
1086 miljoen gulden. Uit de nieuwste
gegevens van de minister blijkt dat de
omzetbelasting vorig jaar 173 miljoen
gulden is tegengevallen en de loonbelas
ting eveneens 159 miljoen achterbleef bij
de ramingen, maar volgens de bewinds
man zouden deze bedragen kleiner zijn
als de laatste werkweek van vorig jaar
niet zo kort zou zijn geweest, zodat de
belastingdienst meer gegevens had kun
nen verwerken.
De vakbeweging wordt sinds de invoe
ring van het nieuwe schijventarief over
stroomd met afkeurende reacties. Voor
verschillende groepen pakt het zo on
voordelig uit, dat velen - ondanks de
loonsverhoging van 1 januari - minder
loon hebben dan in december. In plaats
van een rechtvaardiger lastenverdeling
te bewerkstelligen zoals staatssecretaris
Scholten had aangekondigd, heeft het
nieuwe systeem tot gevolg dat juist veel
lager betaalden en sociaal zwakkeren
zwaarder worden belast, aldus het NKV.
(Van onze parlementsredactie)
DEN HAAG. De regering is erin
geslaagd de begroting-1972 vrij nauw
keurig uit te voeren. Volgens de herzie
ne begrotingscijfers, die minister Nelissen
gisteren aan de Tweede Kamer heeft
doen toekomen, blijkt dat de begrotings-
overschrijding op een totaal bedrag van
ongeveer 38 miljard gulden 169 miljoen
bedraagt.
De minister legt er in zijn brief aan
de Tweede Kamer de nadruk op dat hij
bij het vaststellen van de begroting voor
1972 geen rekening had kunnen houden
met de uitkering aan het overheidsper
soneel van 330 miljoen gulden in ver
band met de loonontwikkeling in het
bedrijfsleven. Zonder deze extra uitgave
zou er in 1972 een meevaller zijn ont
staan van 161 miljoen gulden.
De uitgaven in 1972 zijn 1255 miljoen
gulden hoger uitgevallen dan in de be-
Ook vinden de werkgeversorganisaties
dat de industriebonden wel een zeer
ruime interpretatie geven aan de begrip
pen laagst- en hoogstbetaalden. Zonder
dat precieze grenzen zijn te trekken, is
in het overleg gedacht aan de werkne
mers, die dicht bij het minimumloon
zitten en aan die aan de top van de
onderneming. De aanvankelijke formule
ring, die vervat was in het stuk van de
Sociaal-Economische Raad: „Hoger en
hoogst gesalarieerden”. Was dit niet ge
beurd, dan zouden de werkgevers deze
formulering wel hebben gewijzigd, want
zij hadden een voorstel daartoe in de
portefeuille.
(Van onze redactie economie)
UTRECHT. Over de achtergrond
van de opnieuw opgelaaide dollar-onrust
zijn de deskundigen het niet geheel eens.
Een verklaring is dat de nieuwe bewe
ging is ontstaan door de zeer ongunstige
handelsbaians van de Verenigde Staten
in 1972, dus door het feit dat Amerika
vorig jaar veel meer in het buitenland
heeft gekocht dan het zelf naar het
buitenland verkocht. Zo iets geeft aan
dat een land boven zijn stand leeft en
bezig is de waarde van de geldeenheid
uit te hollen. Men vlucht dan in andere
geldeenheden en met name in een sterke
valuta als de Duitse mark.
Deze verklaring past in de redenering
dat er met de dollar fundamenteel iets
fout is, dat de dollar ondanks de devalu
atie van december 1971 nog steeds is
overgewaardeerd ten opzichte van ande
re geldeenheden.
De Amerikaanse minister van Finan
ciën, Volckner, heeft verklaard niet te
geloven dat de onrust verband houdt
met een fundamentele zwakte van de
dollar. Nu kan de minister van Finan
ciële uiteraard niet spreken over een
fundamentele zwakte van „zijn” geld
eenheid zonder tegelijkertijd harde
maatregelen te nemen om die zwakte te
keren. Hij zou dan immers in feite tot
kapitaalvlucht oproepen.
De uitlating van de Amerikaanse mi
nister zegt dus niet zo veel. Wel is
Werkgeversverbonden. De werkgevers
constateren duidelijke verschillen van
mening tussen de industriebonden en de
bonden van middelbaar en hoger perso
neel. Zij voelen er niets voor tussen deze
groepen bekneld te raken of als scheids
rechter op te moeten treden.
Met name kanten de werkgevers zich
tegen de wensen van de industriebonden
voor de cao-grootmetaal. Het vakbonds-
standpunt kan ertoe leiden dat andere
groepen worden bedild. Daarvoor moet
het centraal akkoord niet worden ge
bruikt, betoogden drs. S. C. Bakkenist en
mr. P. H. van Boven, achtereenvolgens
voorzitter van het VNO en het NCW.
Wanneer men het per bedrijfstak eens
wordt over loonsverhoging in centen,
dan zij dat zo. Maar dit is geen logisch
gevolg van het centraal akkoord.
Het centraal akkoord heeft ten doel
de inflatie te bestrijden. Wanneer de
vakbeweging een herverdeling van de
inkomens vooropstelt, dan had zij dit in
het overleg duidelijk moeten zeggen,
vinden de werkgevers. Dan had de vak
beweging erop moeten staan dat deze
doelstelling in de overeenkomst zou
worden opgenomen. De werkgevers wil
len het centraal akkoord naar letter en
geest loyaal uitvoeren. Dit is al tot
uitdrukking gekomen in een aantal cao’s
Ook het CNV vraagt zich af, waar de
beweringen van de heer De Boon op
steunen. Er is zo zegt het geen
enkele reden om te veronderstellen dat
het CNV zou proberen, nog aan de
gemaakte afspraken te tornen.
De voorwaarden die het CNV heeft
gesteld met het oog op het handhaven
van de nodige zelfstandigheid binnen de
federatie komen overeen met die van
het NKV, ook al hebben beide centrales
ze elk op hun eigen manier geformu
leerd. Het CNV snapt dan ook niet,
Dividend Amro-bank. Amsterdam-Rot
terdam Bank nv zal aan de jaarverga
dering op 14 maart voorstellen het
dividend over 1972 vast te stellen op
3,60 per gewoon aandeel van f 20
(v.j. 3,40). Rekening houdend met het
reeds betaalde halfjaardividend, zal
het slotdividend f 2 per aandeel be
dragen.
De winst heeft zich in 1972 bevredi
gend ontwikkeld, met name in het
tweede halfjaar, zo heeft de bank
bekendgemaakt. De nettowinst over
geheel 1972 nam met 16,8 pet. toe
tegen 14,9 pet. in 1971. Het jaarverslag
verschijnt op 27 februari.
Geen zuivel-cao. De vakbonden vrezen
dat er in de zuivelindustrie (28.000
werknemers) grote onrust zal ontstaan
nu werkgevers en werknemers maan
dag geen overeenstemming hebben be
reikt over een tijdelijke toeslag op de
lonen gedurende de eerste drie maan
den van dit jaar.
De vakbonden hadden deze verhoging
gevraagd om een achteruitgang in het
nettoloon per 1 januari jl. van 2,75
tot f 6 per week op te vangen. Die
achteruitgang was voornamelijk ver
oorzaakt door de sterke stijging van
de sociale verzekeringspremies. De
nieuwe zuivelcao gaat pas op 1 april
in en de bonden hadden, een tijdelijke
toeslag gevraagd van 2 net., een voor
stel dat de werkgevers maandag afwe
zen.
Bejaardenverzekering. Minister Boersma
heeft de Kamer een wijziging van zijn
begroting voor 1973 voorgelegd die een
verlaging inhoudt van de overheidsbij
drage aan de bejaardenverzekering
met negen miljoen gulden. In zijn
toelichting zegt de minister, dat uit
een van de ziekenfondsraad ontvangen
nieuwe raming is gebleken, dat het
tekort bij de bejaardenverzekering dit
jaar dank zij een minder sterke kos
tenstijging dan werd verwacht, min
der groot zal zijn dan aanvankelijk
wend aangenomen.
DEN HAAG. In 1972 zijn de rege
lingslonen per week en per maand voor
alle werknemerscategorieën bij het par
ticulier bedrijf met 10,9 en bij de over
heid met 11,5 pet. gestegen, aldus het
CBS in zijn „sociale maandstatistiek”. De
gemiddelde loonstijging bij particulier
bedrijf en overheid samen was 11 pet.
Bij de beoordeling van deze cijfers
dient men, aldus het CBS, in aanmer
king te nemen, dat in het stijgingsper-
oentage voor het overheidspersoneel een
nabetaling van 0,33 pet. is begrepen op
grond van loon- en salarisverhogingen,
die in het particuliere bedrijf al in 1971
waren toegekend.
Het berekende
voor de lonen in het particulier bedrijf
moet men nog met enig voorbehoud
bezien, want het CBS heeft eigenlijk
alleen nog de beschikking over de in
dexcijfers van deze lonen tot en met
oktober 1972. De tot en met oktober
gewijzigde contracten voor het particu
liere bedrijf omvatten 96 pct. van alle
werknemers in deze sector.
De heer De Boon zegt verder, dat een
federatie alleen maar kan slagen als
NW, NKV en CNV tot een gezamenlij
ke maatschappijvisie komen. Hij hoopt
dan ook, dat de stichting wetenschappe
lijk onderzoek vakcentrales zo’n geza
menlijke visie zal kunnen formuleren.
Een federatie moet geen lege huls
zijn, aldus de heer De Boon. Hij vraagt
zich echter af, of het CNV er ook zo
over denkt: „Wij hebben ja gezegd tegen
het federatievoorstel van het NKV. Dat
wil zeggen een volledige integratie van
het sociaal-eeonomisch beleid. Maar het
CNV legt zo sterk de nadruk op eigen
Identiteit en heeft zo veel reserves, dat
ik het op die manier niet zie zitten.”
Het bestuur van het NKV noemt uit
stel van de federatie door het NVV in
tegenspraak met de door de vakcentrales
gezamenlijk gemaakte procedure-afspra
ken. De vakcentrales waren overeenge
komen, de federatie dit voorjaar te laten
starten en de verdere materiële opbouw
af te stemmen op de resultaten van het
efficiency-onderzoek door het bureau
Bosboom en Hegener.
Het NW dreigt deze procedure vol
gens het NKV ten onrechte te doorbre
ken: „Het CNV heeft zich evenals het
NW geconformeerd aan het federatie-
plan van het NKV”. Het NKV staat op
het standpunt dat het CNV tot nu toe
het federatieplan zoals het door de drie
vakcentrales is aangenomen, niet heeft
aangetast. Het meent dan ook, dat er
geen reden is om de afgesproken plan
ning te doorbreken met verwijzing naar
de opstelling van het CNV. Het NKV
hoopt, dat de federatiegedachte niet zal
worden aangetast door wat het „voorlo
pig maar als „misverstanden” wil om
schrijven.”
Monroe niet dicht. Naar aanleiding van
vragen over een sluiting der vestiging
in Medemblik van de Amerikaanse
fabriek Monroe, heeft districtsbe-
stuurder S. Salomons van de indus
triebond N.V.V. van de directie verno
men dat sluiting nu niet wordt over
wogen. Er zal worden gehandeld over
eenkomstig de afspraken die in no
vember j.l. met de vakbonden zijn
gemaakt. Die overeenkomst houdt in
dat men, met behoud van de werkge
legenheid voor de nagenoeg honderd
werknemers, zal pogen de vestiging te
verkopen.
DEN HAAG. In 1972 rijn 152.272
woningen voltooid, aldus de definitieve
cijfers van het CBS. Van dit aantal
bedroeg de hoeveelheid bijzondere
wooneenheden (voornamelijk bejaarden
woningen) 20.964. In 1972 zijn 156.211
woningen in aanbouw genomen.
In de maand december 1972 werd
volgens de definitieve gegevens van het
Centraal Bureau voor de Statistiek met
de bouw van 11.536 woningen begonnen
tegen 12.735 in de maand december van
1971. Het aantal voltooide woningen be
droeg in december 1972 15.751 tegen
15.448 in de overeenkomstige maand van
1971.
Eind december 1972 waren 156.872 wo
ningen in aanbouw (te weten 103.947
eengezinshuizen en 52.925 woningen in
meergezinshuizen) tegen 153.848 ultimo
december 1971.
duidelijk dat de regering in Washington
zich niet veel zorgen maakt over de
positie van de dollar en toeziet hoe
Europese landen zich er zenuwachtig
over maken. Nixon en rijn medewerkers
besteden momenteel weinig aandacht
aan het probleem.
UTRECHT. Het NVV heeft officieel
besloten, de vorming van de federatie
van vakcentrales uit te stellen. „Wat ons
betreft, zullen we niet op 1 maart star
ten”, zo deelt waarnemend voorzitter A.
de Boon mee in een interview met
„Ruim Zicht” van het NKV. Het NVV
wil afwachten of het CNV nog „ja”
tegen de federatie zegt als het efficien-
ey-rapport van het onderzoekbureau
Bosboom en Hegener medio 1973
wordt gepubliceerd.
„Wij willen een zware federatie”, al
dus de heer De Boon, „en dat betekent
integratie van het sociaal-economisch
beleid en gezamenlijke huisvesting. Als
het CNV daar geen ja tegen zegt, dan
zullen wij niet met het CNV een federa
tie vormen.”
Hij voegt hieraan toe, dat het NW
wil vermijden dat de federatie wordt
„ontkracht”. Volgens hem heeft het CNV
tot nu toe zo veel kanttekeningen ge
maakt die nergens in het federatievoor
stel zelf staan en evenmin in de door
het NKV geformuleerde voorwaarden
met betrekking tot het behoud van eigen
identiteit dat het er langzamerhand
op begint te lijken dat het CNV pro
beert de federatie weer uit te kleden tot
een veredeld soort overlegorgaan.