Max van Praag stapt uit Reinier Lucassen commentarieert organisatie jazzfestival van leven en kunst wisselwerking collectie Laimböcks Pittig kleurengamma nieuwe Vrijspraak voor filmacteurs V HF 1 dinsdag SCHILDERIJEN IN IEDERE GEWENSTE STIJL” IN DE HALLEN Nationaal Ballet met première Balanchine Mode j ournaad NOS-uitzending over sterilisatie „Loosdrecht was mijn hobby” l Z Jongste der wereldmerken. 9 FEBRUARI 6 1973 Artiest 23 >1 Vitaal, dynamisch, internationaal! PeterStuyvesant- rijke geurige tabak en... het Miracle Filter Peter StuyvesantJJxgeniet zoveel meer! ZO KLEURIG en fleurig als de ons voorgespiegelde kleding-^, mode u hebt er de afgelopen weken zoal het een en ander over kunnen lezen is ook het beeld van de accessoires voor het voorjaar en de zomer. En waar kun je, althans hier te lan de, ieder seizoen een beter beeld krijgen van wat ons op het ge bied van tassen en handschoe nen te wachten staat, dan bij de vanouds bekende Heemsteedse fabrikant Laimböck. Derhalve heb ik mijn blikken laten dwalen over de zeer aantrekkelijke col lectie die Laimböck onder eigen naam op de markt brengt en zeker ook over de voortreffelijke, geïmporteerde, collectie van Goldpfeil. Voor het leven HAARLEM Reinier Lucassen uit Amsterdam en daar geboren in 1939 heeft in de Hallen op de Grote Markt zijn grote overzichtsexposi tie. Die is daar weer ingericht door de afdeling Moderne Kunst van het Frans Halsmuseum als een vervolg op de tentoonstellingen van Roger Raveel en Elias. Het viel te verwachten, omdat Lucassen (met ook nog de Keyser) en de genoemden indertijd de bekende schilderingen heeft ge maakt in het kasteel te Beervelde in Vlaanderen. Heel duidelijk behoren ze tot een aparte groep binnen de nieuwe figuratie, ook al zijn er grote onderlinge verschillen aan te wijzen. Wie dus nadere inzichten in die stijl wil krijgen moet bepaald gaan kijken. Dat kan tot 1 april, want daarna gaat de tentoonstelling achtereenvolgens naar Groningen en Antwerpen. „Virtuositeit” I® J „Groot Hollands naakt”, een doek met en voor collectie een alweer is opgelost. BÉ TER MAAT ADVERTENTIE -s BOLOGNA (RTR). Een Italiaanse rechtbank heeft vrijdagavond het verbod op de omstreden film „Laatste tango in Parijs” opgeheven en de Amerikaanse filmster Marlon Brando en zijn Franse medespeelster Maria Schneider vrijge sproken van ten laste gelegde obsceniteit twee ontleningen, het naakt a la Tom Wesselmann in pop art-stijl en het ven ster van Magritte met diens surrealis tische trucage in het vallend venster- garantie dat er bij ieder voorj aars- of zomertoiletje wel een bijpassende tas en handschoenen te vinden zal zijn. Cervinia, Polfin en Lama zijn de succesvolle leervervangende materia- Leuke sportieve tassen van leerver- vangend materiaal. De VARA en NOS lieten de laatste jaren befaamde jazz-musici optreden in Loosdrecht en maakten daarvan radio- en tv-opnamen. Er word een ton aan besteed. In dat licht ziet Van Praag de verhuizing ook. „Het gaat de NOS niet om de gezelligheid, niet om het publiek. Dat speelt niet zo’n rol. Het is ze om radio- en tv-uitzendingen te doen”. x glas. En dat alles is dan door compo sitie en kleur weer samengevoegd tot een nieuw type irrealiteit. Zo’n opgave is een van de schilderkunstige onder zoekingen van Lucassen. HILVERSUM Zaterdag 10 februairi zal de NOS in samenwerking met de NVSH (van 17.15 tot 17.40 uur) in een radiouitzendimg via Hilversum I discus siëren over sterilisatie. Aan de discussie nemen onder meer deel de arts-psycho- loog C. Th. van Schaik en mr. B. Wijnberg, directeur van de Stichting Di recte Hulpverlening NVSH. De deelnemers aan de discussie zullen zich voornamelijk bepalen tot feitelijke informatie: waar, hoe en wanneer? Aan leiding tot deze uitzending is de opening van twee klinieken (in Den Haag en Zwolle) waar sterilisatie wordt uitge voerd. De officier van justitie had tegen de vijf beklaagden acht maanden gevange nisstraf en een boete van 800.000 Lire 5.400) geëist. De officier, Paolo Latini, achtte het optreden van Brando en Schneider in Bertolucci’s film aanstoot gevend voor de openbare eerbaarheid. Latini stelde bovendien de eis dat de film, die door de critici enthousiast is ontvangen, permanent in Italië verboden zou worden. De verdachten waren vrij dag niet tijdens het proces aanwezig. Bartolucci, die verleden week een getui genverklaring had afgelegd, bevond zich in New York voor de première van zijn nieuwe film. na- „Doorkijkje” (vermoedelijk toont via een Uit de agressie-serie stamt „My Hero”, een portret van Jack de Ripper, in 1967 geschilderd, waarin een vermoorde we duwe tot een bloedende vleesklomp is gereduceerd. Het is van een opzettelijke lelijkheid, die het lelijke gebeuren nog afgrijselijker maakt. HET STRAND KAN deze zomer overigens worden bezaaid met tassen in veelkleurig gestreept canvas of met effen linnen exemplaren in com binatie met Brabants bonte ruitjes. Als u dan verder nog bedenkt dat in de hele collectie tasmodellen zijn met bijpassende ceintuurs en dat de hand jes bovendien nog geschoeid kunnen worden in dezelfde kleurstellingen als de tassen, dan heeft de goedgeklede vrouw wat dat betreft niets meer te wensen. Vrolijke streeptassen voor de vrije uurtjes. JA, EN DAN DIE bijzonder mooie serie tassen van buffelleer. De struc tuur van de huid geeft aan de kleur aparte melange. Praktische mo dellen kom je tegen, zoals een kar- bies met een voorvak waarin zelfs plaats is voor een opvouwbare para plu, maar ook uitvoeringen die zowel als hand en als schoudertas kunnen worden gebruikt. De drie rechters spraken ook de drie andere beklaagden vrij, te weten Ber nardo Bertolucci, Alberto Grimaldi en Ubaldo Matteucci. Van zeer soepel leer zag ik voorts speelse tassen afgezet met tres in een tegengestelde kleur. De exclusieve De klinieken zijn onderdeel van de hulpverleningsactiviteiten van de NVSH. Vragen naar aanleiding van deze uitzen ding zullen worden beantwoord in een tweede NOS-uitzending zaterdag 24 fe bruari van 17.15 tot 17.55 via Hilversum I. Bovendien heeft de NVSH haar post bus 64, Den Haag opengesteld voor die genen die schriftelijke informatie wen sen. In de tweede uitzending wordt eveneens ingegaan op wat „dieperliggen de” problemen zoals het man-vrouw- patroon en spijtoptanten. PETER STUYVESANl sluitingen waren op hun beurt weer afgestemd op de verwerkte tinten. EEN HOOFDSTUKJE op zich vor men de tassen van trijp, die er even eens in hand- en schoudermodellen zijn. Zij kregen leuke goudkleurige sluitingen en bovendien een handvat dat er uitziet als barnsteen. Vopr mij zullen deze ouderwetse in moder ne vorm gegoten trijpjes bij het uitgaan zeker niet misstaan. Voor de vrije weekends is er dan nog een serie blue-jeans tassen in alle denkbare soorten en maten. Voor hem een tasje waarin pyama en tan denborstel gemakkelijk kunnen wor den weggestopt en voor haar een tas met ruimte voor de ganse garderobe. Uit de Laimböck-collectie gezellige blue-jeans tassen, verkrijgbaar in alle soorten en maten. weer. Vorig jaar waren er zoveel men sen op de finale afgekomen dat het zelfs Van Praag te gek werd. „De laatste avond werden er al maar meer mensen ingeduwd. Van de Linden, de eigenaar van de jachthaven, dacht alleen aan de rijksdaalders entree. De finale was levensgevaarlijk. Die hitte was iets vreselijks”, zegt Van Praag in zijn platenwinkel in Utrecht. O WAT BIJ DE NIEUWE collectie direct in het oog springt zijn vooral de pittige kleuren geel, groen en rood, doch daarnaast blijven de klas sieke tinten wit, ivoor, marine en zwart evenzeer paraat. Alle uitvoe ringen waren er zowel in mat als in lak of met lakeffect. Voor u een Hij gaat verder „die sfeer zul je in Laren nooit krijgen. Het wordt daar een studio-uitzending met publiek”. En ver derop „het jazz-gebeuren in Loosdrecht is nu voor mij dood”. kolorist kan zijn, die ook nog kans ziet om kleurstellingen uit meer op één doek bijeengebrachte stijlcommentaren te binden tot vaak boeiende totalen. Dat alles maakt zijn werk natuurlijk niet gemakkelijk inleefbaar. Lucassen verduistert van alles in dit werk, mengt Duitse romantiek van Füszli en surrea lisme door elkaar, fysische en meta fysische invloedgn, schrijft onder een doorkijkje tussen twee gordijnen drukkelijk louter als pesterijtje), „leesplank” aan hoe Mondriaan aan zijn stijl kwam, haalt Paul Klee uit elkaar, en tiranniseert de posterstijl, waarmee Tirol in vakantiegidsen wordt aangepre- zen. Kortom, er is van alles te beleven bij Lucassen, soms een grote ergernis om schetsmatige aanzetten, die je graag fijn uitgewerkt zou zien en soms bewon dering om de boeiend uitgevoerde com mentaren op mens, kunstenaar en leven. HEIN STEEHOUWER. HET MEEST OPVALLENDE voor dit nieuwe seizoen is, dat niet één bepaalde lijn kenmerkend is het modebeeld, maar dat de trend van de „klassiek sportieve chique”, die vorig seizoen al aarzelend de tas aan de arm of aan de schouder trachtte te krijgen, zich rustig voort zet. Voor de oprechte leer-aanbidster een gunstige ontwikkeling, zeker ge zien de schrikbarend gestegen hui- denprijzen. Uw kostbare tas is nu goed voor enkele seizoenen en de prijs valt dan achteraf nog wel mee. Hij is niet verbitterd, ligt er niet wakker van maar het maakt hem wel een beetje verdrietig dat het jazz-gebeu ren in Loosdrecht voorbij is. „Het was mijn hobby. Ik heb nooit aan die zaak verdiend. Ik heb het zo druk met mijn eigen winkels. In september open ik er weer een. Maar uiteindelijk blijf je ar tiest. Je vindt het fijn om in de sfeer te blijven”. DEN HAAG Het Nationaal Ballet heeft maandag in de Koninklijke Schouwburg in Den Haag „Episodes” van George Balanchine op muziek van Anton Webern in première gebracht: een moderne dans van een klassieke meester, waarmee in 1959 de componist in New York eer werd betoond. Het premiérepubliek, dat de zetels van Koninklijke Schouwburg slechts voor een deel bezette, beloonde de uitvoeren den met een ovationeel applaus, waarin dirigent André Presser en het Neder lands Balletorkest deelden. Voor dit werk, dat werd ingestudeerd door Patricia Neary, werden drie origi nele werken van Webem gebruikt: Symphonie Opus 21, Fünf Stücke Opus 10 en het Concert voor negen instru menten Opus 24, alsmede een orkestra tie, die Webern maakte van een fuga uit Musikalische Opfer van J. S. Bach. Het programma bood vo:or de premiè re „Divertimento nur 15” van Balanchine op de gelijknamige muziek van W. A. Mozart en er na „Als vijf jaren ver gaan” van Henryk Tomas Zewski op muziek van Julius Luciuk, een choreo grafische interpretatie van het ook zo geheten droomspel van F. Garcia Lorca. Reprises van „Episodes” zijn deze maand de 13e in Rotterdam en de 18e en 22e in Amsterdam. „Schilderijen in ieder gewenste stijl” is de ondertiteling van deze expositie. En met die titel wordt een merkwaardig element ingevoerd. Een tegenstrijdig ele ment. In de uitstekende catalogus met een verhelderende tekst van Hans Sizoo, vindt de lezer ook dagboeknotities van Lucassen. Daarin pleit hij sterk voor een individualistische kunst, liefst een, die geen functie heeft, egocentrisch en aso ciaal. Maar omdat bij Lucassen niets zeker is, wekt ook die bewering twijfel. Elk schilderij is namelijk een commentaar, zowel op de werkelijkheid als op de geschilderde „uittreksels” daarvan, die we kunst plegen te noemen. Hij neemt fragmenten van andermans schilderijen in zijn doeken op, critiseert de critici, de burgerlijke mens, kortom heeft over van alles en nog wat een krachtig uitgebeel de mening. Die mening is dan weliswaar individualistisch, maar bepaald niet ego centrisch of asociaal. Ze spruit voort uit zijn wil om een mening over te dragen en daarmee krijgt zijn kunst dan weer de maatschappelijke functie, die hij zegt te verfoeien. Die dagboeknotities wijzen allemaal op de twijfel aan de waarheid omtrent van alles. En daarmee stempelt Lucassen zich dan in de eerste plaats tot een filosofische schilder, zeer intellectu alistisch van inslag. Bij zijn werk beho ren inleidingen tot begrip. Sommigen verfoeien dat en menen, dat een kunstwerk zichzelf moet verkla ren. Ik ben het daar niet mee eens. Elk kunstwerk stelt vragen, al is het maar naar de inhoud. Bijvoorbeeld is elk reli gieus schilderij voor iemand uit een andere godsdienst een onverklaarbare zaak, zonder van die godsdienst kennis te hebben genomen. Niets behoeft bin nen het schilderij zeker te zijn. En dat is dan ook een van de vele uitgangspun ten van Lucassen. Wat evenmin zeker behoeft te zijn is een bepaalde mening omtrent stijlkundi ge facetten in de schilderkunst. Je kunt realistische en surrealistische stijlen dooreen vermengd op een nieuw doek „in kaart brengen”. Het is een onder zoekmethode, die Lucassen graag han teert. Dan ontstaat er een irrealiteit in gradaties, een soort optisch bedrog, maar dan bestemd voor het geestesoog. Wie daar meer over wil weten, moet de inleiding lezen van Hans Sizoo, die zeer veel over Lucassen heeft gepubli ceerd en tal van schilderijen toelicht. Wie over Lucascen schrijft, moet dus eigenlijk ook over de tekst van Sizoo schrijven. Bij Lucassen is immers bijna ieder nieuw werk tevens een nieuwe fase in zijn ontwikkeling, door Sizoo op de voet gevolgd. Bij zo enorm veel verschillende facetten in dit werk heeft een globaal overzicht binnen een krante- kolom geen waarde en veel schilderijen afzonderlijk te noemen voert te ver. Toch nog een paar opmerkingen. Hier hangt werk vanaf 1963. Daarvoor maakte Lucassen grafiek, onder meer collages. Toen volgden zijn grote doeken, series, waarin hij aanvankelijk ver schijnselen als agressie en heroïek onder de loep nam en commentarieerde. Werk uit die tijd doet denken aan een soort „Beervelder interpretatie” van de stijl van Willem de Kooning en diens Ameri kaanse navolgers. Hans Sizoo schrijft over die stijl, dat Lucassen over het bijzonder virtuose vermogen beschikt het er op te doen lijken, dat hij absoluut niet kan schilderen en zelfs de eenvou digste regels van het vak niet kent. Dat is natuurlijk heel leuk gezegd, maar het resultaat is dan ook bijzonder virtuoos gelijk aan werk van iemand, die inderdaad niet kan schilderen. Het onderscheidt er zich niet van en het is dus heel beroerd om naar te kijken. De naam Lucassen en de stijlwetenschappe- lijke achtergronden moeten zulk werk dan redden en vormen het enige „voer voor verzamelaars”. Inderdaad kan Lucassen natuurlijk wel schilderen en even inderdaad ook virtuoos. En dat bewijst hij dan met volgende series, waarin hij stijlcommen taren levert op de pop art, op Mondri aan, op Magritte en nog veel meer. Dan bewijst Lucassen ook, dat hij zijn dub bele bodem-inhouden verbluffend veel zijdig hanteert en dat hij een goede (Van onze kunstredactie) UTRECHT. Het Loosdrecht Jazz Festival wordt met ingang van augustus verplaatst van de Loosdrechtse boten- loods Van Dijk naar de Singer concert zaal in Laren. Max van Praag, die 15 jaar geleden in het zeildorp het jazzcon- cours begon, heeft Joop de Roo (hoofd lichte muziek NOS) een brief geschreven waarin hij meldt zich uit de organisatie terug te trekken. In de brief schrijft Van Praag dat er de laatste jaren veel was veranderd maar dat „de specifieke Loosdrechtsfeer” was blijven bestaan. Van Praag besluit de brief met de toezegging dat hij de concerten wil blij ven bezoeken. De NOS heeft hem al gratis toegang voor het leven toegezegd. Na het bekend worden van de verhui zing belden vrienden en kennissen de ex-zanger op om hem te vertellen dat ze het jammer vonden dat Loosdrecht voorbij is. Van Praag: „Misschien vergis ik me. Ik gun ze best succes. Ik hoop dat het ze lukt. Maar Loosdrecht is dood”. De laatste jaren was er weinig animo voor het concours, maar toen de NOS en VARA met Max van Praag gingen sa menwerken, steeg de belangstelling ZAL HET GANSE leerprobleem u een zorg zijn en wilt u deswege ook niet van harte al te veel geld voor een tas neertellen, dan zijn er evenwel zeer veel fraaie modellen in leerver vangende materialen te verkrijgen. Door het raffinement van de moder ne technieken zijn deze materialen nauwelijks van echt leer te onder scheiden, zodat dit probleem dan ook len die Laimböck al in eerdere col lecties verwerkte. Zij zien er uit als nappa en nubuck. Het allernieuwste in deze sector werd de naam Apollo toebedeeld; het verkreeg een fraaie lakglans. Bij de vele fantasierijke modellen in deze collectie schoot een geel exemplaar er als een vuurpijl uit. Het suggereerde een gesloten veelbla- dige bloem, waarvan de uiteinden waren omgevouwen. Stelt u zich eens die zalige ruimte voor als deze bloemtas zich voor u opent. f 1 T 1 f .i. w I C!fOlCp 'C S,$*4CCO$

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1973 | | pagina 9