Theaterfamilie Bouwmeester
in kroniek vereeuwigd
ROB HOEKE
IS WEER TERUG
RODER
PARIS?
mariette
Brittens opera was
weinig komisch
a
onder redactie van Ferry Tromp
SOOSAGENDA
Wounded Knee
Poppeppers
TOP DE POP POP DERTIEN
OS
EERSTE EXEMPLAREN VOOR TILLY, W1LSJE EN LILY
Meer Nederlandse
concertmuziek
Tournees Danstheater
Concertbezoek in
„ALBERT HERRING” IN SCHEVENINGEN
1972 iets gedaald
15
DONDERDAG
3
MEI
1973
Tl
Rum
Vallen
The Sweet in
Amsterdam
Rob Hoeke, de Haarlemse boo-
gie-woogie-virtuoos van wie ve
len al dachten dat hij zijn voor
nemen om te stoppen had uitge
voerd. is weer helemaal terug.
Na tien maanden stilte is van zijn
handen bij Phonogram een LP
verschenen en op 11 mei ver
zorgt hij met zijn nieuwe Rob
Hoeke Groep ’n try-out optreden
in het Amsterdamse Paradiso.
(S'
De „total-look” is en
blijft onverslaanbaar.
Dit seizoen zijn de
mogelijkheden weer
uitgebreider o.a.
spencers in alle kleuren.
Kom gerust kijken;
u zult genieten.
SCHEVENINGEN Gisteravond
is in het Circustheater de eerste
voorstelling gegeven van „Albert
Herring”, een komische opera in
drie bedrijven van Benjamin Brit
ten. Vijf jaar geleden werd deze
opera voor het eerst in Nederland
gespeeld en er is sindsdien niet te
veel aan de bezetting veranderd, zo
werd mij verteld. De leiding was de
zelfde gebleven Jan Bouws, re
gisseur en Jochem Slothouwer diri
gent en verder waren er enkele rol
len van speler verwisseld, maar in
grijpende veranderingen hebben
niet plaats gehad.
I
I
I
(Van onze kunstredactie)
een
ADVERTENTIE
op-
ADVERTENTIE
Auberge van ouds „De 'Uilenboom”, Sant
poort meer dan 450 jaar specialiteiten
restaurant op eenzame hoogte, geheel
terug in de tijd met klassiek bereide en
stijlvol gereserveerde specialités. Voor
tafelreserveringen: Tel. 023 - 37 67 41.
De Franse Winckel naast „De Uilenboom”
zowel prachtige wijnen en sublieme sher
ries van het fust als een keur van delica
tessen en specialités uit onze restaurant-
keuken voor Uw gezellige uurtjes thuis.
op
gekomen:
met
conse-
GR. HOUTSTRAAT 26
HAARLEM
DEN HAAG. In het kader van de
Berliner Ballet Wochen geeft het Neder
lands Dans Theater drie voorstellingen
in West-Berlijn en wel op 2, 3 en 4 mei.
Op 5 mei vertrekt het gezelschap naar
Londen om 21 voorstellingen te geven
in het Sadler’s Wells Theatre.
Op zondag 27 mei landt het Nederlands
Dans Theater op het vliegveld van Rot
terdam om op 1, 2 en 3 juni weer
voorstellingen te geven in het Haagse
Hot-Theater.
AMSTERDAM. Drie telgen uit de
beroemde theaterfamilie der Bouwmees
ters kregen woensdag in het Toneelmu-
seum in Amsterdam de eerste exempla
ren uitgereikt van het boek, dat onze
toneelmedewerker en vroegere hoofdre
dacteur Simon Koster aan hun familie
heeft gewijd. Het waren Tilly Perin-
Bouwmeester, Wiesje Bouwmeester (nog
altijd actief bij Globe) en Lily van der
Lugt Melsert-Bouwmeester, die uit han
den van Peter Lohr het boek „De Bouw
meesters, kroniek van een theaterfamilie’’
ontvingen.
1. Power to all our friends Cliff Richard; 2. Forever and ever Demis
Roussous; 3. Tu te reconnaitras Anne-Marie David; 4. Le lac majeur Mort
Shuman; 5. The show Dizzy Man’s Band; 6. Get down Gilbert O’Sullivan;
7. Tweedie dee Little Jimmy Qsmond; 8. Daddy’s home Jermaine Jackson;
9. Woman from Tokyo Deep Purple; 10. Tie a yellow ribbon Wawn; 11. Eres
tu Mocedades; 12. My love Wings; 13. Die Bouzouki klang durCh die Som-
mernacht Vicky Leandros. (Radio Veronica).
In ieder geval zijn er heel weinig
opera componisten, die een goede komi
sche opera konden schrijven en Britten
behoort daar zeker niet toe.
de Vries, Henri Poolman, Tilly, Lily en
Wiesje Bouwmeester. Hoogtepunt is een
kort filmpje dat ruim een halve eeuw
geleden is gemaakt van de grote Louis.
Men ziet hem o.a. in zijn beroemde
Shylock-rol uit Shakespeares „Koopman
van Venetië*’ en de in toneelkringen
opzienbarende stunt om bij het halen
van het applaus onverwacht zonder
Shylock-baard en -pruik op te komen.
„Shylocks stoksken” is ook op de exposi
tie te zien. Uit foto’s blijkt hoe populair
Louis geweest moet zijn. Lohr vergeleek
terecht de populariteit van het toneel in
die dagen met die van Ajax nu. Bij de
huldiging wegens zajn diamanten toneel-
jubileum stond het Leidseplein zwart
van de mensen voor Louis, zoals nu het
geval is voor Cruyff.
De tentoonstelling duurt tot en met 31
mei in het Toneelmuseum, Herengracht
168 Amsterdam en is dagelijks te be
zichtigen. Het boek „De Bouwmeesters,
kroniek van een theaterfamilie” is uitge
geven bij Van Gorcum, Assen-Amster-
dam. Aanstaande zaterdag publiceren
wij een uitvoerige beschouwing over het
boek.
Bar-Bodega „De Landauer” in het steegje
achter „De Uilenboom”. Alleen voor ge
zellige mensen. Goed verzorgde drankjes
en snacks tot ’s nachts 1 uur. Vrijdags en
zaterdags tot 2 uur.
De 72-jarige auteur heeft drie jaar
lang archieven in vele plaatsen in ons
land, en ook in het buitenland, uitgeplo
zen om een werk samen te stellen, dat
niet alleen over de familie Bouwmeester
gaat, maar ook over een groot stuk
geschiedenis van het Nederlandse toneel.
Het boek begint op het eind van de 18e
eeuw bij Frits Rosenveldt. Diens zoon
Louis kreeg bij Louisa Bouwmeester,
met wie hij 25 jaar tot zijn dood samen
leefde zonder te trouwen omdat zijn
eerste vrouw niet wilde scheiden, drie
kinderen die het gezicht van het Neder
landse toneel rond 1900 bepaalden: Louis
en Frits Bouwmeester en hun zuster
Theo Mann-Bouwmeester. Sindsdien is
een wijdvertakte stamboom ontstaan
van artiesten die op vrijwel alle theater-
gebieden hebben gewerkt: opera, operet
te, musical, toneel, cabaret en circus.
Peter Lohr, voorzitter van de vereni
ging van schouwburgdirecteuren, die de
eerste exemplaren uitreikte, zei dat de
geschiedenis der Bouwmeesters nu ont
daan is van allerlei fabels en dat het
boek een goed beeld geeft van een
periode, waarin toneelspelers „outcasts
waren van de maatschappij, die letter
lijk en figuurlijk in eikaars armen wer
den gedreven”. Het boek geeft volgens
hem ook een goed beeld van de politieke
situatie binnen het toneel in Nederland,
de relatie tussen het toneel in de grote
daling vergeleken met het voorafgaande
seizoen, toen er 32 concerten meer wer
den gegeven. Voor het eerst is ook de
verbreding van het repertoire van in
vloed geweest op het bezoek. Het con
tactorgaan van Nederlandse orkesten,
waarbij alle symfonie-orkesten zijn aan
gesloten, houdt rekening met mogelijk
verlies van publiek, dat alleen op het
„ijzeren repertoire” afkomt, de traditio
nele werken van de klassieke-romanti-
sche muziek. Anderzijds hoopt men ge
leidelijk een nieuw publiek te trekken,
doch dit is een proces op wat langere
termijn.
DEN HAAG. De uitvoering van he.
werk van Nederlandse componisten in
de concertzalen neemt van jaar tot jaar
toe. Dat blijkt uit de cijfers, die perio
diek door het auteursrechtenbureau BU-
MA aan het contactorgaan van Neder
landse orkesten worden overgelegd.
Tijdens het seizoen 1971-1972 vonden
366 uitvoeringen van Nederlandse mu
ziek plaats tegen 200 in 1967-68 en goed
300 in 1969-70. Het cijfer van 366 is
circa 20 percent van het totaal aantal uit
voeringen van de zgn. beschermde mu
ziek, waarvoor auteursrechten moet
worden betaald. Het betreft in het alge
meen werk dat na de eerste wereldoor
log is gecomponeerd.
zangers
en zij
Hoeke is daar op zijn bekende
rustige manier erg blij mee. „De sfeer
in de groep is uitstékend. We zijn pas
veertien dagen echt druk bezig, maar
zoiets voel je onmiddellijk. Uitgangs
punt is dat noch de piano, noch, enig
ander instrument op devoorgrond
staat. Iedereen is even belangrijk.
Geldingsdrang is uitstekend maar dan
alleen voor de groep als geheel. Ik
heb er erg veel zin in”.
Dat Rob Hoeke veel belang hecht
aan de sfeer en de onderlinge contac
ten is meer dan begrijpelijk na het
uiteen vallen van zijn vorige groep en
de moeilijkheden met het oude Cuby
and the Blizzards-duo Muskee-Gel-
ling. Met Hoeke zouden die twee nu
bijna een jaar geleden een interessant
trio gaan vormen, maar terwijl al
tientallen contracten klaar lagen, ble
ven de optredens uit. Zes maanden
lang probeerde het drietal op muzi
kaal en persoonlijk gebied tot over
eenstemming te komen, maar hét
werd niks.
Hoeke: „Toen ook dat mislukt was,
heb ik wel even gedacht aan stoppen.
Maar goed, dat is gelukkig niet ge
beurd. Ik heb Frans Hoeke, Ben de
Bruin, Hans Lafaylle en Herman Dei-
num gebeld en ze wilden allemaal
Zoiets bestaat, dat heeft de geschiede
nis wel bewezen. Een stuk kan vallen
als een baksteen en vijf jaar later een
donderend succes worden het omge
keerde kan ook, dat hebben wij gisteren
meegemaakt. Bovendien viel de pauze te
laat wij hebben twee uur achter
elkaar op onze stoel moeten zitten en
ervaren dat een korte opera lang kan
duren. Het einde kwam vrij snel na de
pauze, zodat wij toch nog voor elven op
straat stonden. Ik heb mij telkens zit
ten afvragen hoe komt dat nu, dat een
stuk valt? Jan Bouws heeft mij verze
kerd dat Britten een geboren opera
componist is, dat neem ik graag van
hem aan, ipaar ook de grootste compo
nisten hebben zich weleens vergist.
■j
Ik heb die voorstelling in 1968 niet
gezien, maar men heeft tot een herha
ling besloten wegens het succes inder
tijd. Gisteravond was het succes niet
groot de zaal was half leeg en er
liepen mensen in de pauze weg. Hieruit
valt slechts te concluderen dat het pu
bliek in vijf jaar tijd veranderd is.
Simon Koster, tweede van links, met
links Wiesje Bouwmeester, midden Lily
van der Lugt Melsert-Bouwmeester en
rechts Tilly Perin-Bouwmeester. Twee
de van rechts Louis Bouwmeester, klein
zoon van de beroemde Louis.
Een scène uit „Albert Herring” van Ben
jamin Britten, met Simon van der Geest
geheel rechts en in het midden naast de
camera Judith Pears.
meedoen, We gaan weer hetzelfde
soort muziek maken waar ik altijd al
achter heb gestaan. Noem het de
typische Hoeke-sound”.
De LP „Rockin’ the boogie” die bij
Phonogram is uitgekomen, vormt een
eigen winkeltje dat weinig met de
nieuwe Rob Hoeke groep te maken
heeft. Hoeke: „Boogie is een s oort
muziek die aan grenzen gebonden is;
op een gegeven moment blijft er
weinig materiaal om op de plaat te
zetten over; althans, origineel materi
aal. Producer Tony Vos kwam bij
mij met het idee om wat oude roc
kers een boogie-swing mee te geven.
Dat is gebeurd en ik ben er wel
tevreden mee. Het was leuk om te
doen, het swingt lekker, maar op het
podium zullen we er hoogstens een
paar van nemen”.
yan de LP is de single „Rock
around the clock” getrokken. Hoeke
hoopt op een goede response, al was
het alleen maar als steun voor zijn
zaaloptredens. „Eén geluk heb ik. Ik
heb een unieke roadmanager gevon
den: Henk Draaijer, een jongen die
geweldig met electrische toestanden
kan omgaan, rijdt als een gek, zuinig
is op de spullen en ook nog eens oren
aan zijn hoofd heeft. Daar mag je
ook wel eens over schrijven”. Bij
deze.
Donkey-Shot, A. Verherenstr. 1,
Heemskerk, zaterdag: Super Sister;
vrijdag en zondag: disco.
Saxo, Botermarkt 17, zondagmiddag
14 uur: proef optreden nieuwe groep
„Booby Trap” met Jan Rijbroek.
Turfschip, Turf steeg 2, zaterdag:
koffiebar met de folk-rockgroep New
Generation uit Arnhem.
Moulin Rouge, Kleine Houtstraat,
iedere avond: bar-dancing-disco; do. 3
mei: Teach-In.
El Tora, EVNH-gebouw, Engeland-
laan, vr.av. en zo. mi.disco.
’t Plein, Balkanplein 4, behalve
maandag iedere avond open plus vrij
dag-, zaterdag- en zondagmiddag.
Disco Dubois, Berlagelaan 45, zon
dagmiddag: discodansen.
Voom-Voom, Spaarnwouderstr. 61,
vr. zat. en zo.: bar-dancing-disco.
Can-Can, Stoofsteeg 1, iedere
avond: bar-dancing-disco.
De Huif, Gen. de la Reijstr. 4, di.av.
en zat.mi.: discosoos.
De Pauw, Kromhoutlaan 55, open
van 8 tot 11 (14-17 jaar).
Riverside, Spaame 91, wo.aanloop;
vr.: soos; zat.: disco.
Deining, Ripperdastraat 13a, thee
huis De Blauwe Lotus: open op woens
dag, donderdag en vrijdagavond.
Zero, Bakenessergracht 10, zater
dag: de Ier Frank Quinlan (zang en
gitaar) in het theehuis met eigen
composities en Ierse traditionals.
Soos de Piek, Boezemkade, Spaarn-
dam, zaterdag: dansavond.
„De Stoeterij” bjj „De Uilenboom”. Uniek
koetshuis met prachtig park en eigen
parkeerterrein. In z’n totaliteit voor U en
Uw gezelschap gereserveerd voor recep
ties. diners, koude buffetten etc. Voor
vrijblijvende inlichtingen: Tel 023 -
37 67 41.
Het glitter-tit-
ter-werk van The
Sweet is zondaga
vond 6 mei aan
staande in al zijn
nichterige pracht
te bewonderen in
het Amsterdams
Concertgebouw
waar de groep om
half acht
treedt.
Dankzij
name het
verschij-
AVRO’s
is The
I
De zangers hebben gedaan wat zij
konden en zij zagen er goed gek uit,
maar dat hielp ook niet. Elsa Lioni, die
nooit moeite heeft om de lachers op
haar hand te krijgen, bleef nu in de kou
staan. Judith Pierce, Maria Boender,
Meinard Kraak, Jan Blinkhof, Hubert
Waber, Sophia van Santé en Inge
Frölich ondergingen hetzelfde lot. Simon
van Geest slaagde er niet in om Albert
Herring tot leven te brengen. Ik stel
voor dat men bij de volgende voorstel
lingen echte rum in zijn ranja doet.
Alleen John Bröcheler speelde als een
echte slagersknecht en hij was ook de
enige die verstaanbaar Engels zong.
De instrumentalisten hebben de parti
tuur van Britten alle eer aangedaan. De
dialoog tussen de alt-fluit en de bas
klarinet werd subliem gespeeld. De
hoornist blies fanfares die klonken als
een klok, maar het- hielp niet. Misschien
kwam het wel doordat de Fledermaus
nog in de gordijnen zat?
J. H. MOOLENIJZER
Soms zou je peurend in de vele
vellen persberichten die de platen
maatschappijen wekelijks uitstoten
wensen, dat de heren musici met
hun tekst wat meer betrokkenheid
zouden betonen bij datgene wat er
buiten de pop in de wereld gebeurt.
En je veert dan ook geïnteresseerd op
als je leest dat de voortreffelijke Indi
aanse rockgroep Redbone de bezetting
door hun soortgenoten van het Ame
rikaanse dorp Wounded Knee aan
grijpen voor een single over dat on
derwerp.
Maar de manier waarop een pla
tenmaatschappij dat gegeven dan
meent te moeten behandelen, is bijna
onthutsend naief. CBS-Artone in
Haarlem schrijft letterlijk in haar
persbericht: „Het aktuele gebeuren
rondom Wounded Knee heeft de be
langstelling voor Indiaanse artiesten
danig doen toenemen.Het zal dan
ook voor Redbone geen probleem zijn
om met deze nieuwe single opnieuw
met opgeheven tomahawk de hitpara
de binnen te stormen”. Voor wie weet
hoe in 1890 driehonderd Indianen bij
Wounded Knee door het Amerikaanse
leger werden afgeslacht en dat de
huidige bezetting al twee Indianen
het leven heeft gekost een hoogst
ongelukkige uitdrukking.
steden en de provincie en de verande
rende functie van de regisseur. Lohr
noemde deze aspecten uitgangspunten
voor meer deelstudies. Volgens hem is
het boek van Simon Koster duidelijk
wetenschappelijke bijdrage tot de
geschiedschrijving van het toneel in ons
land. Hij meende dat het boek bewijst
dat het toneel een kunstvorm is die niet
kapot te krijgen is, hoe gevaarlijk de
stormen ook mogen zijn.
In enkele zalen van het Toneelmu
seum is een kostelijke tentoonstelling
ingericht over de Bouwmeesters. Zoals
in het boek valt bet accent op de drie
beroemdste telgen Louis, Theodora en
Frits.
Hun rollen, hun tournees, hun kos
tuums zijn in beeld gebracht. Ook de
minder bekende Bouwmeesters komen
aan bod; Theo Frenkel sr. en jr„ Henri
Het heeft even geduurd, maar
van de LP „Song of the Marching
Children” zijn nu toch meer dan
25.000 exemplaren verkocht, reden
waarom Polydor aan Earth Fire
terecht en trots een gouden plaat zal
uitdelen.
De Osmond-familie staat sinds
een paar weken compleet op het
podium met uitzondering dan van pa
en ma. Zusje Mary, 13 jaar oud, mag
nu ook meedoen en haar duetten met
broertje Donny schijnen tot de meest
aandoenlijke gebeurtenissen in de
pophistorie te gaan behoren.
Vrij plotseling is vorige week
over de gehele wereld de tweede LP
van Stephen Stils’ Manassas uitgeko
men. „Down the Road” (gemaakt
door dezelfde bezetting die ook in ons
land was) bevat tien nieuwe songs,
waaronder „Isn’t it about time” dat
op single zal uitkomen en twee
Spaanstalige songs.
Alice Cooper blijkt in zijn onbe
kende jaren al twee elpees te hebben
gemaakt die toen bij gebrek aan
ui terlijk vertoon niemand zijn opge
vallen. Die twee, „Pretties for you”
en „Easy action” worden nu als dub-
belaar uitgebracht onder de titel
„Schooldays”. Inclusief de nieuwe
single „No more Mr. Nice Guys” zo
vlak na „Hello Hurray” is Alice wel
bezig zijn fans een beetje te overvoe
ren.
quente
nen in
Toppop
Sweet het afgelo
pen jaar één van
de meest populai
re buitenlandse
groepen in Neder
land geworden,
voornamelijk
mikkend op een
jong publiek dat
nummers als
„Poppa Joe” en
„Blockbuster” bij
duizenden in de
eigen discotheek
opnam. Deze
week is van The
Sweet een nieuwe
single op de
markt
„Heil Raiser”.
DEN HAAG. Volgens voorlopige
cijfers van het CBS trokken de concert
uitvoeringen van de Nederlandse Sym
fonie-orkesten in het seizoen 1971-72
ruim een miljoen bezoekers. De precies
1.300 uitvoeringen werden bezocht door
1.097.408 mensen, waardoor de concert
zalen gemiddeld voor 72 percent gevuld
waren.
Dit bezoekcijfer betekent een lichte
De gegevens, die Britten ontleend
heeft aan een novelle van Guy de Mau
passant, hebben genoeg komische inhoud
om je de hele avond krom te lachen.
Maar Benjamin Britten is een Engels
man met Engels humor hij gaat niet
verder dan een „secret smile”. Hij ver
werkte de tekst, die Eric Crozier voor
hem schreef, tot heel subtiele muzikale
grapjes, die je kunt waarderen met de
partituur op je knieën, maar die in een
zaal niet tot hun recht komen.
De regie van Jan Bouws sloot zich
daar volkomen bij aan. Hij hield het
geheel gevat in een zeer gereserveerde
stijl, die in enkele gevallen wel ko
misch aandeed, maar die heel snel ver
velend werd. De zoon van een groente
vrouw in een dorpje, die gekroond
wordt tot Mei-koning bij gebrek aan een
maagdelijke Mei-koningin, dat kan een
dolle boel worden, dat zit er wel in,
maar het kwam er niet uit.
