Galerie-T nu ook gevestigd in Amsterdam Geslaagde actie Bernard Bartelink en Maurice Pirenne in Galerie-T in knap uitgevoerd orgelprogramma n overleden André Kloos: VARA niet Toppen bij Pieter Scheen Fransen dragen ten grave ban Opera „II Borgomastro di Saardam” klinkend succes tegen Paul Meier-Show „Tarzan” Barker „vrijheid” G Ik In plaats van Jalmar UITSTEKEND WERK VAN OPERASTICHTING ZAANSTAD Benefiet-expositie Jubileumconcert in kathedrale basiliek Sint Bavo IN VERENIGINGSRAAD EXPOSITIE ROMANTIEK EN HAAGSE SCHOOL iel CJP-JUBILEUM i- 1 IV F Si 6 7 19 7 3 maandag 1 4 MEI i Beste rolbezetting 35 I de uitvoering van werken, geschre ven voor twee orgels. sn r /io- a «S R £N IM DEN HAAG. Tot eind deze week houdt Pieter A. Scheen (in de Zeestraat) weer een van zijn inmid dels zo befaamde tentoonstellingen van Romantische kunst en uit de Haagse School. En er hangt weer heel veel moois bij, met hier en daar topstukken. Als bij andere ten toonstellingen van deze aard keek ik eerst uit naar werk van vroegere Haarlemse schilders. Het was altijd raak, want Haarlem heeft in de vorige eeuw nu eenmaal heel wat goede „petit maitres” voortgebracht. Deze keer was er geen Haarlem mer bij, maar wel een Haarlems stadsgezicht, in 1856 door S. L. Ver veer geschilderd. HAARLEM De viering van het vijfenzeventigjarig bestaan van de kathedrale basiliek Sint Bavo aan de Leidsevaart werd zondagmiddag voortgezet met een concert, dat ge geven werd door de organist van de kathedraal Bernard Bartelink en door de rector-cantus van de Sint- Janskerk in ’s-Hertogenbosch, Mau rice Pirenne. Medewerking werd verleend door het Kathedrale Koor onder leiding van zijn dirigent Jan Valkestijn. Op dit concert werden de twee grote orgels van de kathedaal bespeeld, zowel afzonderlijk als ge combineerd, in het laatste geval bij P o ►Haarlems Dagblad Umuider Courant s.v.p. het gewenste ^geverwiikseGjurant aankruisen. T.: O V M Wï (Van onze kunstredactie) las P. ZWAANSWIJK (Van onze RTV-redactie) jn is ’et- 368 6 19 6 07 HEIN STEEHOUWER. ■BB Op de voorgrond Capecchi en achter hem Ans Philippo. en koren van A tot Z moeten instude ren. Over het kabinet en de nieuwe CRM- minister zei Kloos nog: „Wij hebben nooit verzwegen dat we Engels zwak vonden. Daarin is verandering gekomen. Van Doorn is een even progressief als moedig man, die de sterke èn zwakke kanten van het bestel als weinig ande ren kent en die tegen de waan van de dag en de gunst van het publiek durft in te gaan”. Een gezicht op Haarlem van S. J. Verveer. Galerie-T blijft gelukkig ook in Haar lem. Hier zal het echter een besloten galerie zijn, alleen geopend voor wie het telefonisch aanvraagt. Een steeds wisse lende collectie van werken van kunste naars, die we al hebben leren kennen, zal hier ter bezichtiging blijven. 4 773 9 36 !0t- >n /Hi'J©- 3K4.." IJigSfiR- :a.“ PARIJS. (AFP)— Circa 2.000 artiesten, schrijvers en anderen hebben zondag in Parijs een rouwstoet gevormd om sym bolisch „de vrijheid te begraven.” Daar mee wilden zij protesteren tegen een verklaring van de nieuwe Franse minis ter van cultuur, Maurice Druon, die beschouwd werd als een bedreiging van de artistieke vrijheid. Er is wat aan de hand met dat stadsgezicht van Verveer, die van 1813- 1876 in Den Haag heeft gelegd en naam had als schilder van dergelijke stukken. Het is een gezicht op de Sint Bavo van over het Spaarne gezien, met op de voorgrond kleine scheepjes van binnen- vissers. Netten hangen er te drogen. En dat kon toen blijkbaar nog in een schoon Spaarne met zeer landelijke oe- Boer waren in hun element met hun rollen, het was spekje naar hun bekje. Pieter van den Berg tenslotte stelde zich aan als een vervelende houten Klaas, maar zeer waarschijnlijk is Czaar Peter de Grote dat ook geweest. Het koor zong uitstekend het waren geen zingende figuranten die met hun figuur geen raad wisten integendeel zij zorgden steeds dat er leven in de brouwerij was. Het Gewestelijk Orkest voor Zuid-Holland was voortdurend pa raat en ondersteunde de zang met grote vaardigheid. Kortom het was een voor stelling die de toets der kritiek gemakke lijk doorstaan kon. De Zaandammers kunnen trots zijn dat er zoiets in hun gemeente tot stand is gebracht. Tot slot bedankte burgemeester Reint Laan zijn „collega” Capecchi voor alles wat hij voor de gemeente Zaandam tot stand had gebracht. Vanzelfsprekend werden alle medewerkenden in dit dankwoord betrokken. Er volgen nog zes voorstel lingen op 15, 17, 19, 22, 25 en 26 mei. poneerd door de Lübeckse organist Wal ter Kraft, wiens stuk ongetwijfeld met kennis van zaken is geschreven goed klinkt, maar waarvan de vorm-contou- ren niet voldoende geprononceerd ge trokken zijn. Ook de extatische expres sie, die men van een „Te Deum” ver wachten mag, komt niet overtuigend aan de dag. De tweede compositie voor twee orgels was een nagelaten wrek van de merk waardige Franse componist Erik Satie, per definitie een muzikale non-confor- mist. Het was de „Messe des pauvres”, welke uit een Kyrie en verder nog uit vijf kleinere gedeelten bestaat. Ruim een jaar geleden beleefde de mis een uitvoering in de oude Sint Bavo, zij het dan zander de medewerking van een koor. Zondagmiddag hoorde men hel: werk volledig, dat wil zeggen de koor partij van het Kyrie werd gezongen door het Kathedrale Koor, stemmig en met fraaie tekening van de schone, brede melodie. De andere gedeelten, die zuiver instru mentaal gehouden zijn, werden in de (Van onze kunstredactie) HAARLEM. De expositie ten bate van Argentijnse politieke gevangenen, waaraan zoveel kunstenaars belangeloos hebben meegewerkt, is een succes ge worden. In de veertig uren, die de expo sitie achtereen duurde, is de galerie zeer druk bezocht. De toppen in het bezoek waren natuurlijk ’s avonds, ’s nachts was het veel stiller. Vrijdagnacht bezochten ook de raadsleden van Osnabrück, gas ten van het Haarlemse stadsbestuur, de galerie. Er is gelukkig ook druk gekocht, zodat ruim aan het goede doel is bijgedragen. De vele internationaal bekende beelden de kunstenaars hebben niet tevergeefs hun werk, veelal bestaande uit zeer redelijk geprijsde grafiek, voor het doel afgestaan. Gistermiddag om twaalf uur, toen de expositie officieel was afgelopen, was voor ruim zestienduizend gulden verkocht. Maar er waren nog twijfe laars, die in de loop van deze week mogen terugkomen om hun keuze defi nitief te bepalen. Ondanks de officiële sluiting gaat de expositie namelijk deze week door. Al het geld zal worden afgedragen, de onkosten zijn voor reke ning van de exposanten en Galerie-T, die hopen, dat er deze week nog meer zal worden verkocht. Er is nog genoeg. Met de rolbezetting is de Operastich ting zaanstad buitengewoon gelukkig ge weest. Om te beginnen had Renato Ca pecchi zich bereid verklaard om de rol van burgemeester te zingen. Dit was natuurlijk een geweldige meevaller,want een betere acteur is er waarschijnlijk in de hele operawereld niet te vinden. Dan was er Philip Langridge, die een natuur lijk tenorgeluid heeft en die zich goed op het toneel weet te bewegen. Ans Philippo, is een geboren Haarlem se, maar vermoedelijk heeft zij een Zaanse grootmoeder, want het kostte haar niet de minste moeite om zich in te leven in de rol van de Zaanse vrijster. Zij werd voortreffelijk terzijde gstaan door Iet Kiel en gezamenlijk konden zij het gemakklijk opnemen tegen het man volk. Peter Lehman Bedford en Nico HAARLEM. Galerie-T had reeds sinds enige jaren een kleine vestiging in Amsterdam, Galerie Jalmar genaamd. Geleidelijk aan is die naam in Amster dam een begrip geworden bij grafiek- verzamelaars, want het was voorname lijk grafiek, dat daar werd geëxposeerd. Rithé en Frans Funke hebben nu de grote stap gewaagd om een eigen vesti ging in Amsterdam aan hun naam te verbinden, in plaats van een klein fili aal. Nu zetelt Galerie Jurka aan de Keizersgracht 97, maar vanaf september zal op die plaats Galerie-T-Amsterdam daar zijn gevestigd in een flinke souter- rain-ruimte. Daar zullen voortaan ten toonstellingen van hetzelfde type wor den gehouden als in Haarlem het geval was. Volgens Kloos ziet de VARA de NOS niet als een vreemd lichaam of als een instituut dat zo snel mogelijk zou moe ten verdwijnen. „Wat ons als VARA bijzonder hoog zit, is dat in een tijd, waarin Hilversum dwars tegen de publieke opinie in moet vechten voor het verdwijnen van de piratenzenders, omroepmedewerkers pro beren bij het publiek in. de gunst te vallen door lief te zijn voor Veronica. Een beetje meer bedrijfstaksolidariteit zou de betrokken NOS-medewerkers niet misstaan”. de wens van die omroepen betreft om op de voorzittersstoel van het NOS- bestuur bij voorkeur een man met om- roepervaring te zetten, zei Kloos: „Be stuurders, uit de omroep voortgekomen, zijn kennelijk tweederangs burgers als het om het bezetten van de hoogste omroepbestuurspost gaat. Begrijp ons goed: nu Schüttenhelm is herbenoemd, leggen wij ons daar sportief bij neer. Hij heeft voldoende positieve kwaliteiten dat wij zijn herbenoeming en zeker een tijdelijke zonder rancune aanvaarden”. HILVERSUM. VARA-voorzitter André Kloos heeft in de vergadering van de verenigingsraad van zijn omroep ontkend dat de VARA erop uit zou zijn geweest de Paul Meier-show uit „jalou- zie en stinkende omroeppolitieke over wegingen” (terminologie van Henk Ter- lingen) te laten verdwijnen. „De VARA”, aldus Kloos, „stelt prijs op goede NOS- programma’s en meent dat de makers creatieve vrijheid moeten hebben. Als er echter afspraken worden gemaakt tussen die medewerkers en de leiding, dan moeten die worden nageleegd”. Over de spanningsverschijnselen van de laatste tijd tussen NOS en omroepen zei André Kloos dat het geenszins in de bedoeling van die omroepen ligt de NOS uit te hollen of om zeep te helpen. Wat ZAANDAM. De eerste opvoe ring van de opera „II Borgomastro di Saardam” van Gaetano Donizetti in Zaandam door de Stichting Zaan stad is een enorm succes geworden. Na maandenlange voorbereidingen en eindeloos veel repetities ging dan eindelijk zaterdagavond het doek op in de Zaanse Schouwburg „De Speeldoos”. De meeste mensen in de stampvolle zaal hadden geen flauw idee wat zij te zien en te horen zouden krijgen dat kon ook niet want deze opera is nog nooit eerder in Nederland vertoond. De première in Napels in 1827 had vrij veel suc ces, maar een half jaar later viel „II Borgomasro” als een baksteen bij de eerste opvoering in de „Sca la” te Milaan. Er volgden nog enke le voorstellingen in het buitenland, Berlijn, Barcelona, Wenen en Boe dapest, maar toen is het Zaanse schouwspel van het toneel verdwe nen. passende rustige, vrijwel onbewogen sfeer van statische harmonieën op d e orgels gespeeld, in hoofdzaak alterne rend. Door de geaardheid der muziek bracht de vertolking vrijwel geen muzi kale spanning. Wat dit betrof was het anders gesteld met de Dialoog voor twee orgels, die Jan Valkestijn dit jaar com poneerde. Het werk bleek welluidende muziek te bevatten, sponitaan-bewogen van karakter en pakkend melodisch, zelfs romantisch van harmonische kleur. Ook de korte fuga is een aantrekkelijk werkstuk geworden, dat in de vertolking bijzonder goed klonk. Bernard Bartelink heeft het koororgel nog met sprankelende heldere tonen doen klinken bij levendige voordrachten van drie stukken voor een „musical clock” van Handel en van Preludium, fuga en ciaconna in C grote terts van Buxtehude. Maurice Pirenne trad even eens als solist op. Hij bracht de Fantasie en Fuga in d kleine terts opus 135b ten gehore met een indrukwekkefid-virtuoze uitvoering. sssss Bernard Bartelink zat voor de speelta fel van het koororgel en Maurice Piren ne was het Willibrord-orgel toever trouwd. Gezien de moeilijk inpasbare akoestiek van het kerkgebouw voor muziekuitvoe ringen en het ontbreken van elk visueel contact tussen de twee organisten, wa ren de duo-orgeluitvoeringen riskante ondernemingen. Hoe zij het tenslotte in de meeste letterlijke betekenis van het woord hebben klaargespeeld om hun uitvoeringen te doen slagen, moet voor hen, die niet bij de voorbereidende repe tities aanwezig zijn geweest, een com pleet raadsel zijn. Het resultaat van het samenspel was als prestatie bewonde- renswardig en indrukwekkend. Het betrof de vertolking van een „Te Deum” voor twee orgels, in 1949 gecom- NEW YORK (Reuter). De elfde Tarzan van het witte doek, de Ameri kaanse acteur Alexander Barker, is vrij dag op straat in Manhattan in elkaar gezakt en overleden. Hij was 53 jaar. Barker, die vijf maal trouwde, was lid van een welvarende New Yorkse fami lie. Zijn laatste vrouw was de vroegere Spaanse schoonheidskoningin Maria del Carmen Cervera die hij in 1965 in Genève trouwde toen zij 22 was en hij 46. Onder zijn voorgaande vrouwen be vonden zich de actrices Lana Turner en Arlene Dahl. De bijna twee meter grote en indrukwekkende Barker speelde de rol van Tarzan in een reeks van avontu renfilms die over de hele wereld werden vertoond. SCHAGEN. Sjefke van Oekel, be kend van de Barend Servet shows, heeft zaterdagmiddag in Schagen het 25.000ste Cultureel Jongeren Paspoort in Noord- Holland uitgereikt. Het paspoort ging naar de 21-jarige Nel Broeder uit Scha den, die verschillende cadeaus kreeg aangeboden. V Nog voor er een noot gezongen was reageerde het publiek zaterdagavond al met een spontaan applaus voor het ver rassende Zaanse decor, dat Mieke de Goeje ontworpen had. Drie draaiende molens en een complete scheepswerf waren op dit betrekkelijk kleine toneel opgebouwd. Bovendien was er een le gertje scheepstimmerlieden aan het werk in kostuums die al even mooi waren als het decor. De hele kostume ring van Mieke Goeje was bijzonder mooi en geschiedkundig volkomen ver antwoord. Een groot compliment aan deze veelzijdige en begaafde vrouw, die ook de regie voerde, is hier zeker op zijn plaats. Ook Jan Schaap, die de uitvoering dirigeerde, heeft bergen verzet. In de eerste plaats heeft hij de hele partituur moeten reconstrueren naar het allesbe halve duidelijke handschrift van Doni zetti. Voorts heeft hij alle solo-partijen hangen er hier twee zomerse landschap pen, gezichten op een rivier. Wouter Verschuur (1812-1874) heeft naam door zijn paarden. Hij is hier vertegenwoordigd met een topstuk, drie paarden centraal in het licht tegen een dreigend donkere achtergrond, waardoor die paarden nog meer opvallen. Het is razend knap geschilderd. Opvallend is een klein paneeltje van Henriëtte Ronner-Knip, nu eens geen spelende katjes, maar twee duiven in een hoekje van een schuur. Ze zijn bijzonder innemend geschilderd. Bij de Haagse School valt Willem de Zwart op met een bijzonder sfeervol doek, koetsen bij een landhuis tegen een bosrand. Het is een avondlucht, de grond is besneeuwd. Het is zeer rijk aan facet ten. Nog zo’n top is een landschap langs een vaart van Willem Roelofs. Vallen de Haagse impressionisten vaak op met hun befaamde „gouden zonlicht”, dit doek is in een groen-blauwe toon, koel van atmosfeer dus en daardoor opvallend binnen die school. Van J. H. Weissen- bruch zijn er aquarellen en zo is er nog veel meer. Alles noemen kan natuurlijk niet, maar alles gaan zien kan wel. En daartoe wekt deze recensie op. ver. Maar die poort aan de overzijde heeft er niet zo gestaan bij mijn weten. Die is verplaatst omdat Verveer blijk baar meer waarde hechtte aan een fraaie compositie, dan aan de topografi sche werkelijkheid. Dat kwam overigens meer voor, zeker in de tijd van de Romantiek, toen de ideeën omtrent este- tica en voordracht sterk konden preva leren boven de realiteit. Met Verveer zitten we midden in de Romantiek en dat is dan de aanleiding om meer namen te noemen. Een ontdek king is hier een „marine” van J. F. Schütz, eigenlijk een vrij onbekende schilder, die van 1817 tot 1888 in Mid delburg heeft gewoond en die veel zee gezichten op de rede van Vlissingen heeft vastgelegd. Dit paneeltje, voorstel lende een kalme rede met centraal, een flinke koopvaarder, heeft een prachtige blanke sfeer. Het is kennelijk zo gezien en geschilderd, een overgang dus naar het pleinair werken, in tegenstelling tot veel stukken, die toen in de ateliers werden „gecomponeerd”. Ch. Leickert (1816-1907) is natuurlijk bekend om zijn wintergezichten in ro mantische trant, in een tijd, dat het impressionisme al volop bloeide. Nu v- *r'- j J ''I Druon, schrijver en lid van de Acadé mie Franqaise, zei onlangs dat de men sen niet op hem moeten rekenen voor het subsidiëren van zogenaamde artistie ke uitingen die geen ander doel hebben dan vernietiging van de structuur en de instellingen van onze maatschappij. „Mensen die aan mijn deur komen met een bedelstaf in de ene hand en een molotov-cocktail in de andere, zullen moeten kiezen,” aldus Druon. Aan het hoofd van de stoet liepen twee mannen en een vrouw in rouwkle ding. Zij droegen een lint met het op schrift: ontwaakt, deze natie sluimert in, maar het is een doodslaap. Daarna volg den zes tamboers en tenslotte de dood kist die van de Place de la Bastille werd overgebracht naar de laatste rustplaats op de Place de la Nation. Voordat de stoet uiteenging, werden witte en rode ballonnen opgelaten. «KT- x 'T-zA.r-.' M -r, U kunt mij noteren als abonnee en ik ontvang de krant dan de eerste 14 dagen GRATIS. rt per maand, per kwitantie f 9.30 rt per kwartaal, per giro/bankf 27.-^ NAAM: ADRES: WOONPLAATS: ts s 29 °nc,er Postzegel f>4]6 HAARLEM X 7 vip

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1973 | | pagina 7