Tramkaart voor trein
Hanoi-concert met Han
Plankiers in warme buurt
S
je niets
„Aan ingeslapen politiek heb
Metro op dood spoor
p
„MOOISTE MARKT VAN EUROPA”
J
W!
1
o
WIM SINNIGE, DE NIEUWE MAN OP FINANCIËN
Ik
1
13
VRIJDAG 25
MEI
1973
1
'A..
ONDER REDACTIE VAN ROLF STALLING
thuis.
lerdelen
>n
•k
s en re-
e naai'
ntie.
1
Hap
«I
lm?
MP H
E-
i
p
WWttWtfMW 77.
Albert Cuyp: mijn vriend DIOR
uu it k>l
516896
Vindt hij het leuk wethouder te zijn?
doen
„Ik geloof dat het buitengewoon boei
end is en dat het nogal wat energie en
tijd vergt. Tenslotte moet je een keer
aan de bak en dat wil ik graag doen”,
aldus Wim Sinnige. die straks het liefst
in een Bijlmeriaans flatje om de hoek
van het stadhuis zou wonen. Maar daar
hoef je geen wethouder voor te zijn.
issage
Instita
laan K
Het is waar, ook deze huizen in Oud-
Zuid, waarvan de bewoners zo gretig uit
het raam kunnen hangen, staan op in
storten maar dat kan zeker niet gezegd
Geen sinecure omdat Van Thijn nogal
wat goodwill in de stad had gekweekt.
Met de overname van het wethouder
schap van de al even hogelijk gewaar
deerde Polak herhaalt zich die situatie
Hoe vindt hij dat?
Sinnige, die als enige wethouder (nog)
in de Bijlmer woont en daar een cello
worden van deze marktplaats, die als
tintelend trefpunt van fijnproevers en
sappelaars tot de meest prominente van
de stad moet worden gerekend en elke
dag opnieuw meer leven uitstraalt dan
tien Waterloopleinen tezamen.
Maar ik weet ook wel dat, als ik op die
plek zit, ik het wel anders ga doen.
Polak heeft in die acht jaar overigens
wel een volstrekt onaantastbare positie
opgebouwd.”
Nu doet zich straks de bijzondere
situatie voor, dat hij met staatssecretaris
Polak moet gaan onderhandelen.
„Een erg dwaze situatie, maar zij kan
ook vruchtbaar zijn. Polak behoort tot
Het is wel zo dat ik nooit lid zou zijn
geworden als de PvdA niet in beweging
was geweest en de grote impuls daarin
was Nieuw-tiriks”.
„Onze begrotingstekorten zijn al lang
niet meer exceptioneel, maar in de hui-
„Dat valt wel mee. Ik heb het gevoel
dat we elkaar aardig aan het vinden
zijn. Ik heb niets liever dan dat het
gewest nu en dan zijn stem verheft als
het vindt, dat de fractie het helemaal
fout doet. Iedere fractie heeft nu een
maal de neiging zich zelf in een onaan
tastbare hoek te schuiven en daar hoort
zo nu en dan een conflict bij, want aan
ingeslapen politiek hebben we niets.”
VERWACHT hij zelf problemen met
de fractie?
„Nee. Het is mijn persoonlijke stijl,
dat ik de mensen opzoek zodra ik het
vermoeden heb dat er een conflict rijst.”
Hoe staat Sinnige tegenover de coalitie
van PvdA en CPN in het college van B.
en W?
„Ik denk dat er waar mogelijk in deze
stad samengewerkt moet worden met de
politieke partijen, die we hier hebben.
Aangezien de CPN er één van is, valt zij
onder dezelfde noemer. Ik vind dat je
eerder stadsbestuurder bent dan politi
cus.”
„In zekere zin wel. Het heeft destijds
gehangen op de meetlat. De vraag, of ze
een of twee wethouders zouden krijgen.”
WAT DENKT hij
voor Amsterdam?
IALEN
uto VM
imper.
nger.
;’t
ft 't
IG -
KWIJI
CWEG-
LUIDEN
y..
sgai ■iï‘"
99
Staat Sinnige dichter bij Lammers dan
bij Samkalden in politiek opzicht?
DAT DE METRO niet overal juichend wordt binnengehaald, is treffend ge
ïllustreerd in Zurich. De bevolking van deze Zwitserse stad heeft namelijk met
grote meerderheid de plannen van de overheid verworpen om daar een onder-
de kleine groep mensen, die weet wat er
aan de hand is in de grote steden.”
„Dat kun je nauwelijks zeggen. Ik heb
binnen de partij altijd mijn eigen pad
gevolgd en ben nooit een adept geweest
van een bepaalde stroming. Ik ben daar
om ook geen specifieke Nieuw-Linkser.
Amsterdam:
waardoor wordt dat het meest bepaald?
Door de monumentale lijnen van de in
schoonheid badende grachtenhuizen of
toch soms meer door de mensen, het
straatgebeuren, dat bol staat van de
verrassingen? Dergelijke overpeinzingen
achtervolgden ons toen we weer eens op
een mooie dag in het kleurige lint' van
de welgeteld 350 kraampjes van de Al
bert Cuyp verstrikt raakten. „De mooiste
markt van Europa”, waar geen schoon
heidscommissie aan te pas is gekomen.
»S) I -not
De Albert Cuyp, die als markt pas
sinds 1922 bestaat en die er nooit zou
zijn geweest als destijds niet zoveel
venters in de hoofdstad te hoop waren
gelopen, is nu een dusdanig begeerd
werkterrein geworden dat en volgens
Hendrik André van Duinhoven, directeur
van de dienst Marktwezen, inmiddels 400
man op de wachtlijst staan.Zijn conclu
sie: een gulden is op de markt inderdaad
een daalder waard. Overigens ziet u
„deze” Albert Cuyp door de lens van
fotograaf Poppe de Boer.
MAANDAGAVOND 28 mei om kwart over acht geeft het Concertgebouworkest
een buitengewoon concert ten bate van de actie „Amsterdam helpt Hanoi”. Be
langeloze medewerking wordt hierbij verleend door de Nederlandse Orkeststich-
ting, het Nederlands Theater Centrum, wethouder Han Lammers (orgel), Theo
Bruins (piano), Herman Krebbers (viool), Tibor de Machula (violoncel) en Hans
Vonk als dirigent. Het programma vermeldt werken van Handel, Saint-Saëns,
Franck, Bruch, Tsjaikowsky en de toegangsprijs is een tientje voor elke plaats.
Voor kaarten kan men terecht bjj het bespreekbureau Concertgebouw, dagelijks
Van 10-15 uur.
,1'^
NIEUWTJE voor de mensen, die in
Amsterdam van het openbaar vervoer
gebruik maken. Met ingang van za-
I terdag namelijk zijn de GVB-ritten-
kaarten normaal goed voor tram of
bus) ook geldig voor treinreizen
tweede klas tussen de Amsterdamse
stations Sloterdijk, Centraal Station,
Muiderpoort, Amstel en Bijlmer. Men
tegen de muur heeft staan met orga
nist Lammers en fluitist Brautigam kan
hij daarom een aardig trio in het college
vormen zegt: „Het wethouderschap
betekent voor mij in eerste instantie
gewoon erg hard werken. Het is nu de
tweede keer dat het me overkomt, dat
ik een gezien figuur opvolg. Het is een
beetje een de Zoon van Goethe-complex.
autochtonen, Bijlmerianen en Aerden-
houters, is tevreden. Want waar kun je
anders nog een jurkje voor drie gulden
krijgen dan bjj Ome Henk, die „iedere
vrijdag een nieuwe collectie bij zijn
vriend Dior in Parijs” gaat halen? En
zelfs voor zakkenrollers blijkt er een
markt te zijn. Dat merkten we toen
twee agenten een verstopt straatriool
„indoken” en voor de zoveelste keer met
een druipend pakje vol gerolde porte
monnees en paspoorten weer boven
kwamen.
moet de rittenkaart wel eerst afstem
pelen in de gele automaten bij de
ingangen van de stations. De afge
stempelde kaart is daarna niet meer
geldig voor een overstapje op tram of
bus en omgekeerd is een op tram of
bus afgestempelde kaart nooit geldig
voor een treinreis.
dige situatie wel onoplosbaar. Als je
daaraan wat wilt doen, ben je al gauw
bezig met de gemeentelijke autonomie
van de grote steden. Het is in dit
opzicht dat ik in een rij in de trein
spring, een trein overigens die ik wel
heb helpen duwen. Een andere zaak is
het evenwichtig verdelen van het voor
zieningenpakket in Üe stad. Ik héb het
gevoel dat er op dat gebied nog veel
onevenredigheden zijn. Zoals de accom
modatie voor kinderen en verenigingen
in de oude stad, het parkeerprobleem en
het groen daar. Ik weet niet exact hoe
snel je dat kunt realiseren, want het
beleid wordt niet gemaakt door de heer
die op financiën zit. Je kunt niet zeggen
dat ik met mijn vinger op de kassa de
linker- of rechtertoets kan bedienen,
welke kant ik maar het geld wil heb
ben.”
Vindt hij het om deze reden jammer
dat de VVD in de hoofdstad in de
oppositiebank moet zitten?
:e niein
Voor s
of «i
llen ti
oer, zt
Jmuidei
'ii sto
e, mods
ibelen
Wij h
langs n
:tie. Me-,
Coula
4, Heet
36871.
grondse aan te léggen. Om de overwinning te vieren ging een actiegroep met
de oudste tram door de straten, waarbij een plaatselijke schone voorging als
wis selw achter. Een van de meegevoerde leuzen luidde: „Vrije baan voor bus en
tram”. Was Amsterdam daar ook al niet mee bezig?
PROBLEMEN in de „warme buurt”. De Oudezijds Achterburgwal moet ver-
straat worden op het stuk tussen Korte Niezel en Vredenburgsteeg. Dat werk
duurt ruim twee maanden en voor het verkeer betekent het, dat de zaak plat
wordt gelegd. In een voorlichtingsbrief aan de buurt staat echter: „De percelen
blijven voor voetgangers altijd bereikbaar, waar nodig door het leggen van plan
kiers”. Waaruit blijkt dat de gemeente zeker oog heeft voor details.
Het aardige van de Albert Cuyp is dat
er door iedereen goed zaken wordt ge
daan. Door de kooplieden, die het etiket
„neusje van de zalm” werkelijk overal
opplakken of het nu om panties voor
zwangere dames, dropveters, rechtstreeks
uit Suriname overgevlogen bananen,
zeepaling, braadkuikens of pruiken gaat,
en daarmee jaarlijks een omzet van
tientallen miljoenen guldens maken.
Maar ook de clientèle, een mengsel van
comp!#
>ny Lati
IJmuidfl
Bij het gewestelijk bestuur bestaat er
ferme kritiek op de houding van de
fractie ten aanzien van de metro-plan-
nen.
WAAR ZOU een aankomend
wethouder van financiën over kun
nen dromen? Juist, over geld. Niet
in de laatste plaats in het met chro
nische tekorten worstelende Am
sterdam waar drs. Wim Sinnige
(PvdA) in deze functie de naar Den
Haag afgereisde Polak is opgevolgd.
Vlak voor zijn benoeming gis
teren droomde hij, dat hij met
burgemeester Samkalden op het
Waterlooplein stond om daar jop-
pertjes te kopen* Is Sinnige zo’n
krenterig man, dat hij er niet voor
schroomt om Samkalden zijn in
kopen op de rommelmarkt in plaats
van in de Kalverstraat te laten
doen? Dat is nauwelijks aanneme
lijk, maar het staat wel vast dat hij
als efficiency-deskundige ooit zijn
brood heeft verdiend en dat zijn
nieuwe portie daarom wel niet
langs hem heen zal gaan.
Wim Sinnige, 39 jaar geleden in Scha-
gen geboren, opgegroeid in een midden
standsmilieu, achtereenvolgens werk
zaam op een accountantskantoor, een
produktiviteitscentrum en als directeur
van de Amsterdamse kunstenaarsfedera
tie („ik heb alle kunstenaarsrebellie over
mijn bureau gehad”), en passant econo
mie studerend en een jaartje als voorzit
ter van Paradiso meegedraaid, heeft het
snel „gemaakt”.
Politiek gezien werd hij pas wakker
geschud op de ochtend na de „Nacht van
Schmelzer”. „Toen ben ik ontzettend
kwaad geworden”, herinnert hij zich,
„en de enige logische consequentie voor
mij om in de politiek te gaan was dat ik
zo langzamerhand het idee moest verla
ten dat ik me van deze maatschappij
afzijdig kon houden.”
DOOR ZIJN werk in de Jordaan ves
tigde hij de aandacht op zich en In 1970
kwam hij in de gemeenteraad. Niet zo
maar een raadslid maar de eerste full-
prof, omdat hij zijn baantje er aan gaf
om meer tijd voor het politieke huis
werk te hebben. Dat was geen overbodi
ge luxe omdat hij al spoedig Ed van
Thijn moest opvolgen als fractievoorzit
ter.
te kunnen
A'
1
■WW
B|
■:A
HET GEZICHT van
y.
i
