SVN vraagt overleg
tussen de havens
ten einde
Zonnige schoolsportdag
b (fe vishal
afscheid
nam
Het is goed dat er een leeftijd is
dat je verplicht bent te stoppen
„Juf" C. P. Janssen
lil
g 4
F I
r I
I
IT"*®
o
n
Wis
ip
1 Zi
ZORGEN OM BUITENHAVEN IJMUIDEN
DE LAATSTE WARME SCHOOLDAGEN VAN DIRECTEUR H. NICOLAY
ik 1
5
TJMUIDER COURANT
ZATERDAG
2 3
19 7 3
JUNI
Geen haar
Triomf
Opperste wijsheid
Kort IJniondnieuws
ii
wat
de
IJMUIDEN Toen vlak na de
tweede wereldoorlog ons land weer
ter walvisvaart ging, werden de
walvisjagers in Amsterdam, als vis
serijschepen ingeschreven en kre
gen het letterteken AM. Dit was
niet nieuw, want Amsterdam was
in de vorige eeuw al in het bezit
van visserijschepen. Zoals be
kend werd het Noordzeekanaal op
1 november 1876 officieel voor
het scheepvaartverkeer opengesteld,
maar daarvoor hadden Amsterdam
se loggers al van het kanaal gebruik
gemaakt. Dat was op 13 juni 1876
toen aan een drietal loggers, de Stad
Amsterdam I. Stad Amsterdam II
en de Stad Amsterdam III verlof
werd verleend om „langs het ka
naal” naar zee te vertrekken. Zij
vertrokken ’s morgens om acht uur
van de Oosterdokssluis en waren,
gesleept door een sleepboot van
Gebr. Goedkoop, reeds om één uur
in volle zee.
(Van een onzer verslaggevers)
VELSEN. Als directeur H.
Nicolay op één van de laatste zon
nige schooldagen over het door
bouwactiviteiten wat slordige
schoolterrein van de Technische
School aan de Briniostraat loopt,
kijkt hij met zekere weemoed naar
de jongens van zijn school. In de
pauze zitten zij daar wat in het zon
netje of staan in groepjes te wikken
of zij wel of niet overgaan. Direc
teur Nicolay ziet ze graag. Zijn
leven stond in dienst van die leer
lingen maar hij weet dat hem nog
weinig dagen op die school resten.
Hij gaat met pensioen. Het volgend
schooljaar zal men de kleine op
school vergrijsde man niet meer
terugzien.
BI
PMS
O
SF
F/
iifc
gg
Éh
Bi
i 1
I i
/a
I’
te
I
ever
ARIE VAN DER VEER.
AMSTERDAM. Het is een betreu-
renswaardige zaak, dat niet een hechter
en beter op elkaar afgestemde samen
werking tot stand kan komen tussen de
Amsterdamse en de Rotterdamse haven.
Zij liggen slechts 60 kilometer van el
kaar, bedienen praktisch eenzelfde ach
terland en zouden eigenlijk als aanvul
ling van elkaar moeten fungeren. Dit
schrijft de Scheepvaartvereniging Noord
in haar vrijdag verschenen jaarverslag
1972.
volwassenheid en daarmee behoorlijk in
de knoop kunnen zitten. Het komt vaak
voor dat men thuis niet wil begrijper
dat de jongen losser gaan komen van
het gezin, eigenlijk van het ouderlijk
gezag. Hij gaat zelfstandig worden. Zijn
ideeën komen dan niet meer overeen
met het traditionele denken van de ou
ders, maar wel met de opvattingen van
zijn omgeving van deze tijd. Ouders
denken dat zij het weten, maar het kan
zijn dat het kind het weet.”
Voorafgaande aan dit alles wachtte
„juffrouw” Janssen bij haar aankomst
bij de school echter een grote verrassing
in de vorm van het optreden van het
majorette- en tamboerkorps der IJmui-
der Harmonie, waarvan diverse van haar
leerlingen lid zijn. Op het plein voor de
school werd tot haar grote vreugde nog
een bijzonder fijne show ten beste gege
ven. Het was ook daar, dat verschillende
oud-leerlingen haar bossen bloemen in
de armen drukten.
Filosoferend over de jaren die achter
hem liggen en over het technisch onder
wijs, dat zich volgens hem stormachtiger
ontwikkelt dan enig ander onderwijs,
zegt de scheidende directeur: „Toen ik in
1933 van de avond-HTS kwam, was er
geen haar op mijn hoofd die dacht aan
een baan bij het onderwijs. Maar wij
allen konden in die tijd met ons diploma
nergens een betrekking vinden die in
IJmuiden. De aanvoer voor IJmuiden
bestond vrijdag uit: 7.700 kg. tong, 50
kisten tarbot en griet, 612 kisten kabel
jauw, 573 kisten koolvis, 96 kisten schel
vis, 207 kisten wijting, 763 kisten séhol
109 kisten schar, 456 kisten makreel en
110 kisten diversen.
Prijzen. Per kilogram in guldens werd
betaald voor gr. tong 9,94-9,49, gr. tong
9,99-9,53, kin. tong 12,28-12,08, tong één
12,32-12,00, tong twee 12,47-12,09. tarbot
9.44-9,09, zalm 12,60-7,57, per stuk: haai
108, kreeft 12,18-10,13.
Per 50 kilogram: steenbolk 23-21, krab
23-6,50, haai 71, poontjes 35-18, bot 31-
21, rode poon 76-43, horsmakreel 27, hake
twee 165, haring 53,60-51,60, makreel 45-
21,50, wijting twee 52-44, wijting één 51-
45, schar 51-27, tarbot 348-234, griet 280-
149. kabeljauw één 77-71, kabeljauw
twee 115-82, kabeljauw drie 90-70, ka
beljauw vier 89-70, kabeljauw vijf 79-40
schelvis drie 107-46, koolvis één 45-35,
koolvis twee 34-21, koolvis drie 43-37
koolvis vier 49-45, schol één 99-91, schol
twee 100-88, schol drie 93-81, schol -vier
80-56.
De Amsterdamse stoomtrawlers, toe
behorende aan de Stoomtrawler-Vissche-
rij IJmuiden, waren de Holland I AM.49
schipper KI. Krab, Holland n AM.52 J
Prins. Holland III AM.53 P. Krab, Hol
land IV AM.54 E. Zwart. Holland V
AM.50 A. van Pel en Holland VI AM 51
waar J. Meyer schipper op was in 1900
Dit aantal is nog met enkele schepen
nitgebreid maar na verloop van tijd zii’-
zij tot de IJmuider trawlervloot gaar
behoren.
had en dat was aan het begin van de
jaren vijftig. Het schip op de foto is de
Nehim IV AM.26, een kotter die in 1954
gereed kwam bij de Scheepswerf De
Rietpol in Spaarndam en afgebouwd
werd door de Machinefabriek H. Zwart
te IJmuiden. Het 68 bruto reg.ton me
tende vaartuig behoorde toe aan de Ne
derlandse Hout Import Mij te Amster
dam en heeft een lengte over alles van
25,25 m. De hoofdmotor was een 200 pk
Bolnes die in 1963 werd vervangen door
een 300 pk Bolnes. Op 5 januari 1955
vertrok het schip voor de eerste reis ter
visserij. Andere schepen dezer rederij
waren toen de Nehim I AM.16, Nehim II
AM.17 en Nehim III AM.18 en men had
in exploitatie de Klaas Junior IJM.22.
De schepen gingen in augustus 1958 over
naar de Rederij Klaas Junior en daar
mede eindigde de Amsterdamse periode.
Zij werden ingeschreven als IJM.60 t.m.
IJM.64. De Nehim IV AM.26 kreeg de
naam Ronny IJM.64. Een drietal nieuwe
kotters werden er later aan toegevoegd
die echter later weer naar Duitsland
verkocht werden. De schepen gingen in
maart 1965 weer terug naar de Nehim
maar bleven in exploitatie bij de Rederij
Klaas Junior, maar dat is van korte
duur geweest. In 1965-1966 gingen alle
schepen in andere handen over. De Ron
ny IJm.64, ex Nehim IV AM.26 kwam bij
B. Varkevisser en heeft een aantal jaren
als Alie KW.40 gevaren. Het schip werd
in juli 1969 opgelegd en kwam pas drie
jaar later weer in bedrijf. Thans is deze
kotter in de vaart als Alice Therese
IJM.15 met T. Bakker als eigenaar.
Besommingen van vrijdag waren als
volgt: KW 74 12.490, 170 f 1040, 178
ƒ5300, 214 11.900, 226 f 8720, SCH 65
11.670, UK 70 990, 200 f 2070, 245
1300, VL 115 7790, 131 960, VD 6
f 1220, 15 f 1250, 25 1210, 46 910, 77
7430, 89 1850, 243 22140, IJM 11
17.430, 36 23.110, 15 6860, 44 13.160,
47 120.
Bejaardenkoor voor televisie. In
ons’ blad van vrijdag werd abusievelijk
vermeld dat het 'bejaardenkoor uit Vel-
sen-Noord zondagmiddag voor de televi
sie zou optreden. Dit moet echter zijn
het Velsens Bejaardenkoor, onder leiding
van mejuffrouw Jeanne van Asselt.
veren aan de welvaart van ons land”.
Volgens het verslag is het Noordzee-
kanaalgebied ook vorig jaar geconfron
teerd met talrijke problemen, die met
elkaar aanleiding geven tot zorgen voor
de toekomst. Genoemd worden de onze
kerheid over de economische toekomst
van het gebied en over het buitenhaven
project in IJmuiden.
Reeds twee jaar geleden legde, aldus
de SVN, de minister van Verkeer en
Waterstaat het buitenhavenplan om ad
vies voor aan de Commissie Zeehaveno-
verleg. Deze adviesaanvraag staat op
zichzelf en vormt geen onderdeel van
een gedegen door de regering vastgesteld
nationaal zeehavenbeleid. Volgens de
vereniging is nl. gebleken dat in de
jaren dat de commissie fungeert alleen
maar aandacht wordt geschonken aan
onderdelen, met name het buitenhaven
project, terwijl van een evenwichtig na
tionaal zeehavenoverleg geen sprake is.
De SVN meent daarom, dat de rege
ring zich dient te bezinnen over de taak
van het adviescollege. „Mede gezien het
grote aandeel van de vervoerssector in
het nationale inkomen, heeft deze sector
recht op zekerheid over de door de
overheid te voeren politiek op langere
termijn.”
Na 46 jaar het openbaar lager onder
wijs te hebben gediend, waarvan 45 jaar
in de Jan Ligthartschool aan de Ekster-
laan in Velsen heeft „juf” G. P. Janssen
vrijdagavond dit onderwijs en deze
school vaarwel gezegd. Dat gebeurde or
een wijze, welke typerend voor haar
was, namelijk zonder enig groots a'
scheidsceremonieel, maar gezellig met de
leerlingen en de oudercommissie in de
school. Er is een toneelstukje opgevoerd,
er werden spelletjes gedaan, het kienen
In 1900 behoorde tot de Amsterdamse
visserijvloot de logger Anna Lijdia
AM.57, schipper Isaak van der Pijl en de
sloepen Semaphore I AM-17, schipper
Willem Zwartveld en de Semanhore IT
AM.20, schipper Pieter Meuldijk. Reder
van deze drie schepen was B. C. Kiewit.
De twee laatstgenoemde schepen visten
vanuit Zwartewaal.
Maar dat was niet het enige op visse-
rijgebied van Amsterdam. Het stoom-
trawlerbedrijf was in opkomst en in
IJmuiden behoorden al enige stoom
trawlers thuis. In 1900 waren het er 13
en Rotterdam had de Voorwaarts RO 3.
Hoek van Holland de Frederik Cornelis
HVH 1 en de Simon HVH.2; in 1900
voeren er zes stoomtrawlers onder het
letterteken van Amsterdam al hadden
zij net als die van Rotterdam en Hoek
van Holland IJmuiden als thuishaven.
Nicolay zelf maakt er geen drama
van, al komt hij er rond vooruit dat hij
met tegenzin vertrekt. „Dit werk inte
resseert mij in hoge mate. Daarom is het
moeilijk er mee op te moeten houden.
Maar het eist zoveel energie, dat ik voel
dat het mij nu meer moeite geeft dan
voorheen. Daarom is er naast het gevoel
van „jammer”, ook de prettigé gedachte
voor ons, dat er een leeftijd bestaat,
waarbij je verplicht bent te stoppen,”
zegt hij vol werkelijkheidszin.
De walvisjagers uitgezonderd heeft
Amsterdam later nog visserijschepen ge-
Directeur H. Nicolay
nische School aan de Briniostraat bij
het in aanbouw zijnde nieuwe deel van
het complex. Dit schooljaar maakt hij
nog vol, daarna komt hij niet meer in
verband met hét1 bereiken van de pen
sioengerechtigde leeftijd.
Ruim 2400 kinderen van de vijfde en
zesde klassen der Velsense lagere scho
len hebben vanaf dinsdag op de VSV-
sportvelden genoten van een aantal on
vergetelijke sportdagen. Voor het eerst
sinds lange jaren behoefde niet te wor
den afgelast wegens regen. Integendeel,
de weergoden waren allen meer dan
gunstig gestemd.
Voor de initiatiefnemers was er één
donker wolkje, want voor de eerste
maal sedert 25 jaar ontbrak in hun
gelederen de heer C. Peet, die wegens
ziekte verstek moest laten gaan. Alge
heel leider, de heer A. Wedemeijer, di
recteur gemeentelijke dienst voor sport
zaken, wenste hem over de hoofden van
kinderen en leiding beterschap toe. Er
zijn in de afgelopen dagen allerlei spor
ten beoefend. Op de laatste dag, vrijdag,
stond slagbal op het programma. Als
school waarvan de beste prestaties zijn
geleverd door de leerlingen, trad de St.
hidwina meisjesschool in Santpoort naar
voren. Op de foto de prijsuitreiking door
de heer Wedemeyer aan het slot van de
laatste dag.
werd niet vergeten en daartussendoor is
de vertrekkende „juf” die bovendien
van de week zich nog verdienstelijk heeft
gemaakt tijdens de schoolsportdagen („al
ben ik volgend jaar gepensioneerd, .reken
erop, dat ik weer van de partij ben”)
hartelijk toegesproken. Dat geschiedde
door de heer R. van Bodegraven als
voorzitter en door de heer J. A. G.
Bonder hoofd der school, die elk ge
schenken onder couvert aanboden.
Het komt, aldus de vereniging, voor
dat de Rotterdamse haven overbezet en
de Amsterdamse haven onderbezet is.
Gezien ook het feit, dat verscheidene
grote concerns in beide havens zijn ge
vestigd is het een concernbelang als
beide vestigingen renderend bestaan. Het
totale goederenaanbod is zodanig van
omvang dat niet in eerste instantie aan
specialisatie van de havens moet worden
gedacht. Wijzend op de grote stroom op
Europa gerichte wereldgoederenvervoer
merkt de SVN op, dat in Nederland
„plaats is voor twee multipurpose diep-
zeehavens, die naast en met elkaar een
belangrijke bijdrage kunnen blijven le-
Verder zegt hij over de triomf van het
kind, als het slaagt voor zijn diploma:
„O, god, als je die blijheid meemaakt,
dat is werkelijk iets geweldigs
„Een technische school kun je als
directeur zien als een bedrijf,” zegt Ni
colay. „Naast onderwijskundige zaken
heb je ook te maken m.et een machine
park en een outillage van zeer uiteenlo
pende aard. Je hebt de wensen tot
uitbreiding, met de beperkingen die je
worden opgelegd van die kant van het
ministerie. D,e technische vooruitgang
gaat ontzaggelijk snel, met als gevolg
dat op onze school de leerprogramma’s
gewijzigd zijn, of worden gewijzigd in
overeenstemming met de visie op de
toekomst.”
Directeur Nicolay zegt dat dit alles
een schoolhoofd van eeh LTS helemaal
iii beslag neemt. Daarbij kwamen voor
hem ook nog de talloze voorbereidingen
met betrekking tot de nieuwbouw van
de school aan de Briniostraat, waarvan
de vorderingen nu in wonderlijk snel
tempo verlopen.
De leerlingen en leerkrachten nemen
aanstaande maandag afscheid van hun
directeur. In de aula van de school
wordt hem dan een revue gepresenteerd
door „Zezion”, de toneelgroep van het
Zeeweg Ziekenhuis. Op dinsdag 26 juni
is er van 16.30 tot 18 uur afscheidsrecep
tie, eveneens in de aula van de school.
Als opvolger van de heer Nicolay is
per 1 augustus de heer A. Everts be
noemd, die tot dusver adjunct-directeur
was. Als nieuwe adjunct-directeur is
benoemd de heer A. J. de Heijer, tot nu
leraar algemeen vormend onderwijs op
dezelfde school.
Het lukte Nicolay in 1937 met zijn
tweede akte om in Velsen aan de’slag, te
komen. Helemaal vreemd was het lesge
ven niet' voor hem, want hij had dat
toen al vier 'jaar gedaan op een avond
school in Rotterdam. Toen hij enkele
maanden in Velsen was moest Hij na
tuurkunde gaan geven en de directeur
van de school wilde dat hij daarvoor
eerst zijn akte ging halen. En wat de
directeur in die dagen wilde, gebeurde.
Nicolay: „De directeur verkondigde de
opperste wijsheid, dat is nu wel
anders”.
Het onderwijs is voor Nicolay altijd
een boeiende zaak geweest. Hij zegt
daarover: ,Ik bedoel niet alleen het
onderwijs dat de kinderen moesten on
dergaan, maar meer hun doen en laten
en de rol die de ouders daarin spelen. Je
leeft mee met je leerlingen. Ze kunnen
druk, maar ook geestig zijn en velen
hebben nog de charme van het onge
compliceerde Maar zij hebben ook hun
moeilijkheden. Ik spreek hier over ’’on-
overeenstemming was met onze oplei
ding. Het was crisistijd en ingenieurs
stonden de tram te besturen, een mees
ter in de rechten werkte als chauffeur-
tuiniman, kortom: het was malaise. We
meenden dat er bij het nijverheidson
derwijs zoals dat toen heette nog
wel een kansje was. Maar dan moest je
eerst een akte halen, dus het werd
opnieuw studeren. Had je je acte, dan
werd het solliciteren. Maar mis hoor!
Wilde je een redelijke kans maken dan
moest je nog een acte hebben, dus het
werd weer verder studeren.”
Hij vertelt verder over de moeilijkhe
den van studeren in die tijd. Scholen
waren er niet en als er in het Hnd
vijftig examenkandidaten opgingen,
slaagde er maar een miezerig aantal,
want er waren genoeg acte-bezitters
zonder werk.
van
43' v
i
ggg >s,.
V
NS
w
F
x
w
-i
