FAVORIET LUIS OCANA, NIET HELEMAAL GERUST
Speciale
fiets voor
Ocana
Bond schorst 2
Italiaanse profs
Verdiensten vallen doorgaans erg tegen
BIJNA HALF MILJOEN AAN
PRIJZENGELD IN DE TOER
Sensatie houdt aan op
afgeladen Wimbledon
Bakker heeft
SPORT
DAGBOEK
K.
nog uitzicht op
tweede plaats
■ij
f
Tour de France
ifcli’ t-.!
1
Ki
13
ZL.
O
A:
-■03
T1
/Ai
lu J
1973
JUNI
30
ZATERDAG
S1NT-NIKLAAS
(J
>A1
Slecht bestand
«1?
DEN HAAG
ROTTERDAM
11 RITfgr'&l
=84 km
137.5 km
-
rS'
SF
i
Eddy
Ocana in zijn element tijdens de beklimming van de Puy de Döme twee jaar geleden. De rit leverde hem de zege op.
dag 487,50 en een eindsom van 9750.
er
Jan Cottaar: vlezig
gevolgen
N
de
stuk
commercie
op
PIERRE HUYSKENS
o
(Van onze speciale
Voor het zogenaamde combinéklasse-
ment (de renner die op alle onderdelen
het regelmatigst is, ten teken waarvan
hij een witte trui mag dragen) staat per
Ook wat dat betreft spreekt Ocana uit
droeve ervaring, omdat het verleden be-
LONDEN. Het is dat de dames niet
meedoen, anders zou Wimbledon 1973
ooit nog eens de geschiedenis ingaan als
het meest sensationele uit de 96-jarige
MILAAN. De twee Italiaanse top-
spelers Adriano Panatta en Paolo Berto
lucci zijn door de Italiaanse tennisfeder
atie tot 30 september a.s. geschorst. Pa
natta en Bertolucci nemen deel aan de
boycot van de kampioenschappen van.
Wimbledon in opdracht van de proften-
nisorganisatie.
Italië is in Brazzaville internationaal
militair voetbalkampioen geworden na
een doelpuntloos gelijkspel tegen Koe
weit.
30-6-1973
'Proloog 7,1 km
^Individuele tijdrit
(Van onze sportredactie)
DEN HAAG. Luis Ocana heeft
voor de Tour de France een speciale
fiets besteld, die intussen al zoveel
belangstelling van zijn collega’s ge
niet, dat de Engelse constructeur goe
de zaken lijkt te gaan doen.
''Roosendaal!
AntvyerpeiA
De Italiaan Femandi Atzori heeft de
vakante Europese bokstitel in het vlieg-
gewicht veroverd door een k.o.-zege
(twaalfde ronde) op de Fransman Domi
nique Cesari.
Het ploegenklassement, waarvoor de tij
den van de drie eerst-aankomenden per
equipe gelden, levert dagelijks 650 op
en de eerste ploeg in het eindklassement
ontvangt 13.000. De verdeling voor het
bergklassement ziet er voor degene die
als eerste op een top komt, als volgt uit:
390 op een col van de eerste categorie,
325 voor de tweede categorie, 260
voor de derde categorie en 130 voor de
vierde categorie.
Vooral Nastase, die eerder deze week
met valse snor en een flaphoed rondliep.
Op het centrecourt bracht hij aanvanke
lijk veelvuldig met een van smart ver
trokken gezicht de hand naar de rug
streek. Een man verbeet zijn pijn om
Wimbledon niet in de steek te laten.
Toen echter Hishiro Sakai, zijn tegen
stander uit de derde ronde, zo weinig
van het grastennis bleek te begrijpen,
dat Ilie niet eens een setje kwijt kon,
veranderde hij van taktiek.
Tegen dit soort druk is Luis Ocana
altijd slecht bestand gebleken en boven
dien bljjkt h(j dat ook nu nog. Het ligt ge
heel in zijn aard niet gerust te zijn op zijn
vorm, hoe imponerend die in de Dauphi-
né ook was. „Juist daardöór”, corrigeert
Ocana, wiens optreden in die etappe
koers indrukwekkend was met een in
het gezelschap van Bernard Thevenet
verpletterende race door de bergen tus
sen Grenoble en Briancon. „O ja”, zegt
Ocana, „natuurlijk reed ik daar formi
dabel. Ik geloof dat ik in m’n hele
carrière nog nooit zo sterk ben geweest
als dit voorseizoen. Ik vraag me alleen
af of ik niet te vroeg op een hoogtepunt
ben gekomen. Heb ik straks in de Tour
dezelfde goede conditie nog, dat is de
kwestie. In feite ben ik daar het meest
benauwd voor”.
Met 132 renners, een paar honderd journalisten, tientallen officials en hon
derden aanverwanten (opgenomen in het kleurige gezelschap van reclame-
boodschappers of blij in het dienen van de H.H coureurs) trekt er 20 dagen
lang een sportstoet door Frankrijk en gedeeltelijk Nederland en België
die bruist van bont spektakel. Het wedstrijdgebeuren van de Tour heeft een
immer boeiend decor met de kleine voorvallen van-alle-dag, die in de zwaarte
van de ronde groot worden. Die aspecten van de Tour de France tekent
collega PIERRE HUYSKENS gedurende de komende drie weken op in zijn
„Dagboek”.
^Leiden
Delft
Vandaar dat Luis Ocana berekent:
„Mijn grote kans ligt in de eerste in
stantie in de individuele tijdritten”. Hoe
groot zijn kwaliteiten ook op dat onder
deel zijn, het tekent de twijfel die
Ocana gezien zijn klasse niet hoeft te
hebben, maar waarvan hij zich nu een
maal niet kan losmaken.
van de groene trui (puntenklassement)
levert per dag 390 op en wie er de
Tour mee uitkomt krijgt als eindprijs
f 5200. Het puntenklassement per ploeg
is dagelijks goed voor 390, de eindprijs
bedraagt 5200.
Metreveli en
hun deel in
„Aan het begin van dit seizoen”, zegt
hij „stelde ik me in op een voorberei
ding zonder bezorgdheid over Eddy
Merckx. Met mijn werkgevers heb ik er
lang over gesproken dat ik rustig mijn
eigen weg zou gaan, zonder grote con
frontaties met Merckx. Ik wilde niet aan
de Tour beginnen als de eerste vijand
van Eddy, met alle verantwoordelijkheid
(Van onze sportredactie)
DEN HAAG. Voor de renners in de
Tour de France is aan prijzengeld bijna
eeh' half miljoen.- beschikbaar. Om pre
cies te;zijn: ƒ429.000, waarvan de groot
ste individueel te verdienen som uiter
aard bij de eindoverwinnaar terecht
komt. Zijn eerste plaats is goed voor een
hoofdprijs van 16.250. Wie als nummer
twee in Parijs eindigt ontvangt f 11.050
en voor de derde ligt er 7800 klaar. De
organisatie betaalt tot de 35e plaats,
waarvoor als schrale troost 260 op de
begroting staat.
(Van onze sportredactie)
DEN HAAG. Uiterlijk heeft Luis Ocana alles van de grote vedette
aan wie het wel is toevertrouwd het volle gewicht van een Merckx-loze
Tour de France te dragen. Hij ziet er „scherp” uit, zoals dat in wielerjargon
heet en zijn conditie straalde in de Dauphiné Liberé, die hij met zo’n
overmacht reed, zodanig dat zijn kandidatuur voor de Tour zeker aan
waarde won. Innerlijk echter is Luis Ocana voor deze Ronde allerminst op
z’n gemak, al zegt hij dat zijn optimisme tenslotte de overhand heeft. „Ik
ben vol goede moed, maar er zijn een paar factoren die me zorgen geven”.
Typisch Luis Ocana, de twijfelaar van nature, die in vier Rondes van
Frankrijk zijn kwaal bevestigd zag. Drie keer moest hij de wedstrijd sta
ken en die onafwendbaarheid van het noodlot kwam zijn aangeboren
schrik voor tegenslag allerminst ten goede. Een bij voorbaat toebedeelde
rol van favoriet maakt hem nerveus, maar Ocana zit er nu mee en het
evenwicht in zijn gemoedstoestand lijkt er niet mee gediend.
Bij 5-5 in de eerste set was hij ineens
volkomen gezond en agressief als nooit
tevoren. De arme Sakai, nummer twee
in zijn land en verleden jaar verant
woordelijk voor de uitschakeling van
Australië uit het Davis Cuptoernooi
voelde de adem van het geniale langs
zich heen strijken. En dat publiek, dat
massaal de zieke Nasty had willen steu
nen, steunde nu van bewondering. De
alleskunner doceerde tennisles met een
tikje hier, een smash daar en een
==1 -7-1973=^=NumanS(|orp
Geen spelers van grote klasse, maar
wel begiftigd met stalen zenuwen. Daar
op werd het gespeeld. Zeventig games
lang met als uitsmijter een beslissende
set van 15-13, waarin Fassbender tot
zesmaal toe als bij Russisch roulette
matchpointen ongedaan maakte: in de
vijftiende game drie, in de achttiende
game één en in de twee en twintigste
game weer twee. Bij één van die gele
genheden balanceerde de bal op de net-
band en viel toen op Keldie’s helft
terug. Zo bleef zowel bij de heren (beide
categorieën zijn nu tot de laatste zestien
gevorderd) de plaatsingslijst geheel in
takt.
Nu wat Nederland betreft de enkelspe
len verleden tijd zijn en de dames in de
dubbels op elkaar steunen, ging het
ineens veel beter. Alle drie de dames-
dubbels die waren toegelaten, wonnen
hun partijen voor de eerste ronde: de
Westduitse Katja Ebinghaus en Trudy
Walhof 6-1 6-1 van Odile de Roubin en
Florence de Guedy (Frankrijk), Ada
Bakker en Marijke Schaar met 6-3 6-4
van de Amerikaantjes Susan Minford en
Laury Tenney en Francoise Durr en
Betty Stöove met 6-1 6-3 van het andere
Amerikaanse combinatie Bostrom en
Stap.
Het is een titan-fiets, die ander
halve kilo lichter weegt dan de mo
dellen van gangbare makelij. De
kostprijs (alleen het frame) bedraagt
f2.100, maar wanneer bij voldoende
interesse overgegaan kan worden tot
een grotere produktie, zal dat bedrag
zakken tot ruim ƒ1.000.
Ocana’s ploegleider, Maurice de
Muer, heeft de eerste bestelling ge
plaatst twee fietsen, voor Mortensen
en Agostinho.
KIEL. Stig Wennerström, winnaar
van het zilver tijdens de Olympische
Spelen van 1972, was op de voorlaatste
dag van de Kieler Woche reeds zeker
van de eerste plaats in de eindrang
schikking bij de Solings. De Zweed zege
vierde vrijdag, bij ideale weersomstan
digheden, opnieuw en maakte daardoor
aan alle eventuele twijfel een einde.
Bakker, die als vierde over de aan-
komstlijn ging, staat nu derde in de
algemene rangschikking en heeft de mo
gelijkheid de Oostduitser Schwarz nog
van de tweede plaats te verdringen.
Minder gelukkig waren de gebroeders
Völlebregt bij dte FD’s. Zij kwamen niet
verder dan een twaalfde plaats. Theore
tisch kunnen zij de Westduitser Uli
Libor nog van een eindoverwinning af
houden. De tweelingen moeten dan in de
slotrace winnen en Libor mag zich niet
onder de eerste twaalf rangschikken. De
Duitser had in de zesde race pech. Zijn
roerbeslag raakte los. Een te hulp ge
schoten boot manoeuvreerde zo ongeluk
kig dat hij het jacht van Libor lek
stootte.
Ben Staartjes, donderdag goed voor
een zege in de Tempestklasse, was eve
neens minder fortuinlijk. De Nederlan
der koos enkele malen een niet al te
gunstige slag wat al snel een onover
brugbare achterstand opleverde. Verder
dan een twaalfde plaats kwam de Euro
pese kampioen daardoor niet.
wees dat hij na schitterende hoogtepun
ten hard kan terugvallen. Citaat van
Cyrille Guimard over Ocana: „Met hem
is het zo dat hij maar een bepaalde tijd
van het seizoen sterk rijdt. Gaat het een
dag minder, dan raakt hij meteen ge
prikkeld en wordt hij zo nerveus dat hij
risico’s neemt die hij eigenlijk niet aan
kan”. Ocana: „Na de Dauphiné heb ik
bewust geprobeerd zo zuinig mogelijk
om te springen met mijn krachten”. Dat
gebeurde in de Midi Libre, die ook al
niet zo bevorderlijk was voor zijn inner
lijke rust. Hij kwam er weer eens zij
het buiten zijn schuld ten val en liep
een schouderblessure op. Een overigens
weinig betekenend voorval, maar op het
karakter van Ocana werkt dat als een
dolksteek in zijn zelfvertrouwen.
Net als het ontbreken van
Merckx aan wie hij zich kon optrekken
en door wiens afwezigheid de koers
bestaat uit meer gelijken. Ook daar is
Ocana niet gerust op. Ofschoon hij theo
retisch de sterkste klimmer is, met een
langere adem dan zijn even goed gespe
cialiseerde landgenoot José Manuel Fu
ente, ziet hij de duels in de bergen met
gemengde gevoelens tegemoet. „Ener
zijds”, redeneert hij, „ligt het parcours
mij geweldig. De Cols zijn mijn terrein
en met een stel aankomsten op de top is
de wedstrijd onder controle te houden.
Van de andere kant kan het een rare
Tour worden nu deze zonder Merckx
teugelloos is. Ik denk ook dat het voor
mij moeilijk zal zijn om grote voor
sprongen te nemen in de bergen. Er is
een stel renners dat zich in de Cols niet
zo maar Iaat afmaken. Dat weet ik
zeker”.
„Mijn ploeg moet koers dicteren”
sprintsnelheid, die hem bij tijd en wijle
op de ballustrade van de tribunes
bracht. Maar de sensatie, die zalig ang
stige gemoedstoestand van het duel
geschiedenis. Het toestromende publiek - BorgMeiler had hij niet kunnen op
wekken. Die taak werd op baan twee
overgenomen door de Westduitse kampi
oen Jurgen Fassbender (nummer acht
van het schema) en de 27-jariige Austra
lische boycot-breker Ray Keldie.
die daaraan vast zit. Dat is al een paar
keer fout gelopen. In 1971 stelde ik me
er helemaal op in en het mislukte door
die val op de Col de Menté. Vorig jaar
werd ik ziek, dat was domme pech.
Maar afgezien daarvan: ik reed toch niet
zoals ik wilde. Men verwachte van mij
een revanche-duel met Merckx en dat
maakte me zenuwachtig. Ik was bang
teleur te zullen stellen. Die druk wilde
ik nu niet voelen.”
In die gedachten en bij dat plan de
campagne is Luis Ocana wreed gestoord
door de beslissing van Eddy Merckx om
niet deel te nemen. Psychologisch een
harde klap voor de Franse Spanjaard,
die er rond voor uitkomt net als al
die anderen dat hij liever een Ronde
mét Merckx had gereden. De plaats van
nummer één op de kandidatenlijst is een
positie die verplichtingen oplegt.
„Merckx en zijn knechten dicteerden de
koers”, aldus Ocana. „Je wist waar je
aan toe was. Nu wordt dat van ons
verwacht “Mijn ploeg móef het werk
van de Molteni’s ovérnemen omdat ik
vanaf het begin als de grootste favoriet
geld. Zowel voor mijn ploegmaats als
voor mij is dat iets geheel nieuws. We
hebben ónze positie wel eens wat moe
ten verdedigen, maar zo nadrukkelijk
als nu was dat nooit. Er is ons een
plicht opgelegd en we kunnen niet an
ders dan die aanvaarden”.
mannen wensten niet te weten of
coureurs met doping bezig waren,
want dat beschouwden zij al als een
even grote intimiteit als het plegen
van een plas. Die mannen waren het
met Pellenaars eens over het -feit dat
de Tour den volke moest worden
kond gedaan als een epos, waarin de
fietsende mens terugkeerde naar de
oertijden en waarin hij in zijn ver
langen naar lijfsbehoud zich door de
bergen, door de persoonlijke ellende,
door slagregens, sneeuw, ijs, branden
de zon en verschrikkelijke dorst heen
een weg knokte naar Parijs.
Van zulke helden en zulke voor
lichting kou Amsterdam in 1954 niet
slapen. Amsterdam ging naar de
kroeg, de hele nacht van de Tour
lang. En dronk zich een stuk in de
kraag, omdat het toch wel wat voor
stelde, dat Pellenaars die Ronde van
Frankrijk naar Mokum had gebracht.
Het danste op straat een rondedans
rond Jacques Goddet; het danste arm
in arm met hoeren en zusters van het
Leger des Heils, en Gijs Perlée kon
de hele nacht zijn orgels laten draai
en.
Nu de Tour in Scheveningen van
start gaat, is alles anders. Lévitan is
de baas, een typische bèta-man met
een „tien” op het rapport voor han-
delsrekenen. De coureurs zijn nuch-
terlingen zonder aanduidbare glorie,
redelijk goed in het pak en met
contracten op zak, die hen ook als
zij falen in de Tour een redelijk
jaarinkomen waarborgen. De ploeg
leiders van weleer zijn nu managers
geworden, allereerst in dienst van de
publiciteit hunner firma’s en, naar
het mij voorkomt, minder tot dienst
baarheid aan hun renners bereid.
De officiële voorlichting kijkt wél
door het sleutelgat; voor haar is het
nemen van doping identiek aan het
plegen van een plas, en dus allebei
vatbaar voor verkondiging aan het
volk. En de Scheveningers hebben die
gedaanteverandering door. Er is een
boulevard
neergestreken, zeggen zij, en aange
zien ze op dat gebied wel het een en
ander gewend zijn, gaan zij rustig
voort met het haringkaken en zonne
baden.
het was vrijdag drukker dan ooit en
de heren-invallers lijken betrokken bij
een samenzwering om de realiteit buiten
de deur te zetten. Het doel: elke dag
sensatie. Zorgvuldig gedoseerd, zodat de
begeestering stijgt en de werkeloos
rondlopende boycotters zich voelen als
de inbrekers in de Watergate-affaire.
Ilie Nastase, Alex Metreveli en Jim
Connors probeerden hun deel in te
brengen.
SCHEVENINGEN. Lanf,
begint in en rond het Congre
trum iets van de Tour de Fran
ontstaan. Maar het is overdreve
te zeggen dat de Scheveningers
het hun toegeworpen „grootste
lercircus ter wereld” al een vl
tjesdag hebben ontketend. Misschien
komt dat nog. Maar zij staan echt
nog niet op hun tenen, noch rekken
zij hun halzen om niets te missen
van het binnensijpelende Tour-volk,
dat overigens een heel raar volkje is,
de coureurs niet te na gesproken.
Het is akelig rustig aan zee. En als
de heer Felix Lévitan, het zorgvuldig
calculerende opperhoofd van dat wie-
lerspul, ook niet commercieel vermag
te denken, dan zal hij concluderen
dat hij zo gauw mogelijk met zijn
karavaan uit deze nuchtere badplaats
weg moet. Want zij hebben hier ver
domd goed in de gaten, dat een Tour
anno 1973 vooral een kwestie is van
optellen en aftrekken, en veel minder
dan vroeger een kwestie van heldhaf
tige „dwangarbeid op de weg” met
alle diepmenselijke gevolgen van
dien.
Lévitan was er in 1954, toen de
Tour uit Amsterdam vertrok, ook
bij. Als tweede man, achter Jacques
Goddet, wie de literatuur en filosofie
veel nader stonden dan het rekenen
en onder wiens invloed de Ronde van
Frankrijk een veel humaner, veel
dramatischer en veel avontuurlijker
gezicht had. Die Tour hoorde bij
Amsterdam, dat, zoals .men weet,
vastberaden heldhaftig en barmhar
tig is; hoorde bij de renners van toen,
die dat ook waren en bij de toe
schouwers van destijds, die in termen
van heldhaftigheid en vastberaden
heid omtrent de Franse ronde werden
voorgelicht.
Wat betreft het Nederlandse pu
bliek, was die voorlichting in handen
van mannen die nog geloofden in
Kees Pellenaars: Jan Cottaar van de
radio en De Tijd (veel beterschap,
Jan!), Jan de Vries van De Volks
krant, Ru de Grood van het Alge
meen Dagblad, Re ners de Deugd van
De Telegraaf, Jan Lutz van Het Bin
nenhof, Martin W. Duizings van De
Maasbodeallemaal kerels van het
gespierd geschreven, bij homerische
verhaal, ondersteund voor de radio
door de even vlezige als boeiende
babbel van de grote Cottaar (die in
Theo Koomen overigens een even
vlezig als boeiend sprekende op
volger heeft gevonden).
Die mannen keken nog niet door
de sleutelgaten van de hotelkamers,
waarin de coureurs logeerden. Die
In het algemeen, maar dat is al jaren
zo, vallen de Tour-verdiensten voor een
renner tegen want het gewonnen geld
moet gedeeld worden met alle ploeg
maats. Het merendeel komt dan ook met
niet meer dan gemiddeld 1500 a 2000
bruto uit de ronde, wat voor een ma: nd
van zo hard sjouwen een magere belo
ning is. De winst van de Tour zit voor
de renners in het leveren van een pres
tatie die zó aanspreekt dat ze in het
criterium-circus na de ronde flink kun
nen meedraaien (startgelden van rond de
duizend gulden zijn dan heel gewoon) of
die gehonoreerd worden met de toezeg
ging van de ploegleider dat er geen
zorgen meer hoeven te zijn voor een
contract in het volgende seizoen.
Het prijzengeld van de Tour de Fran
ce is in grote lijnen als volgt opgesplitst:
de winnaar van een etappe krijgt f 1170
en dagelijks zijn er 30 prijzen, de laatste
goed voor 29,25. In de zogeheten halve
ritten is er 585 voor de eerste en 13
voor nummer 30. De winnaar van de
tijdrit, zaterdag in Scheveningen, krijgt
voor zijn inspanning 520. Het dragen
De allerbeste klimmer van de hele
ronde krijgt voor zijn prestatie 3250.
Daarnaast kent de Tour een aantal
schertsprijzen zoals die van „de meest
aimabele renner” (zo’n uitverkiezing le
vert 162,50 op) en „de elegantste” (die
ook 162,50 in de pot brengt). Voor de
strijdlustigste van de dag is er een
premie van 325 plus een draagbare
radio met een waarde van 130. De
voorbeeldigste ploeg (die elke dag wordt
gekozen )krijgt in ruil voor het goede
voorbeeld 715. Het grootste deel va n
het prijzengeld is gereserveerd voor het
individuele eindklassement: in totaal
69.022.
O Motorcoureur Jan de Vries heeft
tijdens de training voor de Grote Prijs
van België de snelste tijd gemaakt. Hij
haalde een gemiddelde van 160.176 per
uur.
Omdat Langeweg zijn afgebroken
partij in het Claire Benedicttoernooi
won, is de eindstand tegen Zwitserland
3-1 voor Nederland geworden.
FC Twente heeft de Westduitse
vleugelspeler Dieter Schwemmle van
Vfb Stuttgart aangetrokken.
Jan van Beveren tekende een nieuw
contract met PSV voor een periode van
zeven jaar.
Ecuador speelde in de voorronden
om het wereldkampioenschap met 1-1
gelijk tegen Colombia, dat hierdoor met
3 uit 3 leidt in de poule.
Vitesse verlengt de overeenkomst
met manager Wim Beltman niet. Voor
naamste oorzaak: het mislukken van het
plan voor een jeugdinternaat.
Oeki Hoekema verhuist van PSV
naar De Graafschap. In ruil voor voor
hem zal Gerrie Deykers volgend seizoen
voor de club van Rijvers uitkomen.
De afscheidswedstrijd van good old
Sjaak Swart (8 augustus) zal gaan tegen
Tottenham Hotspurs.
X
7
Ik
l:-" fÖS
w
wr’ïrjf
