ROKADO’S DIRIGEREN DE WEDSTRIJD
Tour de France
TOUR BEGON IN BELGIË EEN
EIGEN GEZICHT TE KRIJGEN
Tabak had ritzege al
aan De Geest gegeven
Tino Tabak
greep mis
n
DAGBOEK
TOURWMH
LUIS OCANA LIJDT PIJN
i Prinsen al naar huis
1
JULI
19 7 3
Geschokt
Mislukking
Huilend
Jachtig
f
S
ids
sge
DINSDAG 3
■s
'.’4
NANCY
4e RIT
REIMS
X
St-.-
o
(Van onze sportredactie)
en
w
623
Luis Ocana laat aan vijfvoudig Tourwinnaar Anquetil de pijnlijke plekken zien.
(Van onze sportredactie)
PIERRE HUIJSKENS
(fe ®i|w=Tour
(Van onze sportredactie)
;n,
ht.
ROUBAIX Het gaat niet best met Luis Ocana. Hij klaagt over de gevolgen van
z(jn val in Wassenaar waarbij htf hebben röntgenfoto’s intussen uitgewezen
een bloeduitstorting tussen de ribben opliep.
Rokado miste de kracht van een aantal
knechten die achterbleven bij valpartij
en en een bandbreuk: Wim Schepers die
zijn wiel moest afgeven aan de piatge-
vallen Tony Houbrechts en Peter Nassen
die een moeizame strijd streed als slacht
offer van een valpartij, want daar ont
brak het op deze kalme dag niet aan.
ifga<
edrii
i de
IS?
aak
d
907
Vanaf de 135e kilometer is het traject
van de vierde etappe licht heuvelachtig.
De laatste 2500 meter zijn stijgend (6
percent), de finish ligt op een recht stuk
van 500 meter.
(Van onze sportredactie)
ROUBAIX De Tour begint gezicht te krijgen. Langzaam weliswaar
want op een bloedhete dag zoals die van gisteren, vergaat zelfs het meest
ijverige wielervolk de zin om te werken. Maar toch is zich het beeld van
de ronde gaan tekenen, hoe verlammend de gloeiende hitte ook inschroeide
op de zin om te demareren waardoor pas 30 kilometer voor de finish de
eerste ontsnapping op gang kwam. In die tijd echter, manifesteerden de
Rokado’s van gele trui-drager Herman van Springel zich als echte sjou
wers. Niet zo imponerend weliswaar als de knechten van Eddy Merckx te
keer plegen te gaan, maar wel degelijk en bovenal vastberaden.
dan was er de engte van de weg die
af en toe ook nog over boerenerven
bleek te lopen en zo dicht langs
kippen, koeien en paarden voerde, dat
het leek alsof de Tour was terugge
keerd naar de pre-historische begin
fase.
renners, te klein was om in het peloton
een aantal belangrijke ploegen de wed
strijd stil te laten liggen. Willy de Geest
moest het, net als Tino Tabak opgeven
om de weinig gerenomeerde Eddy Ver-
straeten (een typische criteriumspecia-
list) voor te laten gaan. Zijn sprong in
deed
Driessens
De door deze pech achterop geraakte
Rokado’s ontregelden het ploegverband
toen het er werkelijk op aankwam: bij
een masale aanval van Frans Verbeeck
en zijn adjudanten die ’s morgens al de
ploegentijdrit wonnen en vervolgens nu
in de finale een van hun meest onbete
kenende renners naar voren schoven
Eddy Verstraeten. Hij demareerde ter
wijl het peloton amper bekomen was
van de inspanning om Tino Tabak en
Willy de Geest terug te halen, wat een
lange felle jacht geweest was door de
barricade die Rokado opwierp om De
Geest te beschermen.
Algemeen puntenklassement; 1. Van
Springel (Belg) 35 pnt., 2. Vlanen (Ned) 33;
3. Verstraeten (Belg), Catieau (Fra), Teir-
linck (Belg) 30; 11. Zoetemelk (Ned) 15.
De namen van de ploegleiders staan
voor de volgende equipes: De Muer-BIC,
Geminlani-De Kova, Caput-GAN Mercier
Desvages-GItane, Plaud-Peugeot, Stabllns-
ki-Sonolor, Schotte-Flandria, Driessens-Ro-
kado, Moreno-KAS, Barrutia-La Casera-
Bahamontes, Vissers-Canada Dry-Gazelle.
De Spanjaard doet daar nogal moeilijk over maar ploegleider Maurice de Muer
lacht dat uiterlijk vertoon van diepe teleurstelling weg met: „We kennen hem toch
zeker allemaal. Luis is nu eenmaal een nerveuze type. Die laat het nogal gauw
ernstiger lijken dan het is”. Hoe dan ook, Ocana keek in Roubaix uiterst somber en
beperkte zijn commentaar tot het wijzen op zijn borstkas met de korte opmerking:
„Mal. Trés mal”.
ploegentijdrit: 1. De Kimpe (met o.a.
Verbeeck en Planckaert) 1 uur, 12 minuten
en 29 seconden (144 minuten, 29,8 sec.);
2. Plaud (o.a. Thevenet en Ovion) 1.13.13
(14 38,6)3. Barrutia (o.a. Fuente) 1.13,21
(14.40,2); 4 Driessens (o.a. Van Springel,
Schepers) 1 13.21,5 (14.40,3); 5. De Muer (o.a.
Ocana, Agostlnho. Mortensen) 1.13.48,5
(14 45,7); 6. Schotte (o.a Godefroot) 1.13.52,5
(14.46,5); 7. Desvages (o.a. Zoetemelk. Vla
nen) 1.14.16,5 (14.51,3); 8. Stablinski (o.a
Van Impe, Tabak) 1.14.17,5 (14.51,5); 9. Mo
reno (o a. Manzaneque) 1.15,13 (15.02,6); 10.
Caput (o.a. Poulidor, Guimard) 1.15,39
(16.05,0. voor de eerste drie renners plus
16.02,0 voor de daaropvolgende twee ren
ners); 11. Vissers (o.a. Pustjens, Krekels)
1.15.54 5 (15.10,9); 12. Geminlani (o.a. Aimar)
1.20.29,5 (16.05,9)
Tweede gedeelte tweede etappe; 1. Ver
straeten (Belg-de Kimpe) 3.34,49 (met bon.
3 34,34); 2. Vlanen (Ned-Desvages) 3.34,56
('met bon. 3.34,46); 3. Mendes (Port-Schotte)
3.34,56 (met bon. 3.34,51); 4. Perin (Fra-
Caput) 3.34,56; 5 Rouxel (Fra-Plaud) z.t.; 6.
Deleplne (Fra-Caput) z.t.; 7. Godefroot
(Belg-Schotte) 3.35,13; 8. Mourioux (Fra-
Caput); 9 Guimard (Fra-Caput), 10. Kre
kels (Ned-Vissers), 11. Esclassan (Fra-
Plaud), 12. de Meyer (Belg-Schotte) 13.
Verbeeck (Belg-De Kimpe), 14. Ducreux
(Fra-Schotte), 15. Hoban (GB-Caput), 16.
1.44; 5. De Geest (Belg-Drlessens) op 1.50;
6. Tschan (Wdld-Plaud) op 1.55; 7. Ver
straeten (Belg-de Kimpe) op 1.58; 8. Nogu-
es (Fra-Desvages) op 1.59; 9. Mortensen
(Den-de Muer) op 2 04; 10. Tabak (Ned-
Stablsinski) op 2.06; 11. S Vasseur (Fra-de
Muer) op 2.17; 12. e.a.: Perin (Fra-Caput)
en Mintklewicz (Fra-Stabllnski) op 2.22: 14.
Mendes (Port-Schotte) op 2.23: 15. Zoete
melk (Ned-Desvages) op 2.27: 16. e.a.:
Poulidor (Fra-Caput) en Manzaneque (Spa-
Moreno) op 2.28; 18. e.a.: Ocana (Spa-de
Muer) en Plntens (Belg-Drlessens) op 2.29;
20. Hezard (Fra-Stabllnski) op 2.31; 28.
Krekels (Ned-Vlssers) op 2.37; 36. De Ko-
ning (Ned-Vlssers) op 2.46; 67. Janbroers
(Ned-Vlssers) op 3.05; 106. Van der Leeuw
(Ned-Vissers) op 4.11; 110. Pustjens (Ned-
En was het de smalle weg niet, dan
was er het lijden op de muur van
Geraardsbergen, die dan wel van ma
cadam is voorzien en tot de vierde
categorie behoort, maar die in deze
hitte en met het jachtige tempo dat
deze Tour bezielt, tot het quadraat
lijk verheven te worden.
In die steile klim ging Wim Prin
sen voor de bijl, die de indruk wekte
een totaal ziek lichaampje te torsen.
Hij is ooit als een rasklimmertje
gebrandmerkt, maar vandaag was hij
één hoopje ellende, dat snel verloren
ging in de staart van de karavaan en
vervolgens in de eenzaamheid die
daar achter ligt. Hij begon allengs
rijp te worden voor de bezemwagen,
die zich grommend steeds nadrukke
lijker achter hem presenteerde, met
aan het stuur een zware man die iets
weg heeft van een slager en die een
fijn gevoel bezit voor hetgeen een
lijdende coureur op een gegeven mo
ment bereid is te doen: afstappen.
Wimke deed het niet. Hij leed door
tot in Roubaix, zonder geloof in zich
zelf, overtuigd van de ongeneeslijk
heid zijner kwalen. Een heel ander
„Ik geloofde niet”, sprak Vianen eerlijk, „dat het onoverzichtelijk gedoe op deze
baan van invloed is geweest op mijn kansen om te winnen. Ik ken die Verstraeten.
Een echte tempobeul. Hij had nu zoveel voorsprong (een halve baan, red.) dat ik die
achterstand onder betere omstandigheden ook niet had kunnen goedmaken”.
Daar komt dan nog bij, dat Ocana wat uit zijn gewone doen is door de ongezouten
kritiek die knecht Sylvain Vasseur op hem levert over het feit dat hij zijn broer
Alain kort voor de start uit de ploeg wipte en er Guy Santy voor in de plaats nam,
zijn sparring-partner in de training die hij een week lang in de Pyreneeën hield.
„Vriendjespolitiek”, mopperde Sylvain Vasseur. „Mijn broer is helemaal niet slechter
dan Guy Santy die niet één etappe-koers waaraan hij deelnam uitreed. Ik vind
dat kwaliteit moet tellen en niet een persoonlijke voorkeur”, aldus Vasseur die zijn
kritiek ook al binnen de ploeg uitstrooide waardoor er voor even een wrevelige
stemming is ontstaan die Luis Ocana nog meer uit zijn humeur haalde.
iger
i ih
Almaar kramp. Ik heb vreselijk afge
zien. Wat was dit erg....”. Ton Vissen
dacht aanvankelijk een ontsnappings
clausule aan de ijzeren wet te vinden,
door de jury te attenderen op de grote
chaos achter de karavaan, die Prinsen
wel eens parten gespeeld zou kunnen
hebben. Op dit argument gingen de Tour-
autoriteiten echter niet in.
De Tour was uit voor Prinsen. Behal
ve het teleurstellende afvallen van Prin
sen kreeg de Canada-Dry-ploeg nog een
opdoffer te verwerken door de grote
achterstand (ruim 10 minuten) die Oli
veira opliep door een valpartij. Met hem
verdween de beste klassementsrijder van
de ploeg ver in de achterhoede.
soort lijden onderging Pieter Nassen
uit het Belgische Riemst, vlakbij
Maastricht. Hij kwam ten val, heel
onnozel omdat Tony Houbrechts met
de handen los reed, in een kuil ge
raakte en een tuimeling maakte. Een
val in het peloton plant zich altijd
voort. Houbrechts viel tegen Oliveira
aan en samen smakten zij Nassen
tegen de kasseien. Hij viel ongeluk
kig; zijn linker onderarm kwam in
de spaken van Houbrechts achterwiel
terecht en werd bont en blauw ge-
schaverd.
ROVBAIX. Het Lijden, dat ge
rust met een hóófdletter mag, is van
daag in de Tour gekomen. Voor de
ene renner kwam het als een verlam
mende hitte, die de sluimerende bacil
van de lustloosheid wakker riep,
waardoor de benen gaan wegen als
lood; voor de ander verscheen het als
een kuil in het abominabele parcours
met als gevolg een korte zwik van de
fiets, een val en helse pijn; voor weer
een andere was het in eerste instantie
simpele materiaalpech met prompt
daarop de noodlottige situatie dat de
mecanicien zoek was en dat er niets
anders op zat dan wachten, wachten,
wachten, terwijl het civiele verkeer
reeds zijn rechten hernam. Omdat
het lijden al bij het vertrek uit St.
Niklaas in de lucht hing, hebben wij
de Tour van achteren gevolgd,
nieuwsgierig naar het soelaas dat al
de extra drinkkruikjes konden bie
den, die de renners in hun truien, in
de bil- en borstzakken ervan en on
der de kraag in hun nek stopten.
de ruimte vier kilometer voor Rou
baix bleek de beslissende en daarmee
waren de pure sprinters andermaal
verrast. Rokado restte de troost van eer
dappere koers en het behoud van de
gele trui die nog even stevig om de
schouders van Herman van Springel zit.
Prinsen: „Ik weet niet waar ik het
van heb, maar ik ben verschrikkelijk
gammel. Mijn benen wilden niet rond.
Zij namen, och arme, zoveel goede
voorzorgen. Zij deden ijs in hun kou
de thee, menthol in het citroenwater,
zij kozen de sappigste sinaasappelen
en zo, fris gepakt en gezakt, be
gonnen zij hun tocht door het win
der ende Henegouwen. Een laffe,
nochtans krachtige wind jakkerde
door de hitte en sloeg de coureurs als
een hete dweil in het gezicht. Het
asfalt plakte, als er asfalt was, maar
dat is er niet zoveel op het Belgische
platteland. Daar dreunden vandaag
de kasseien onder de wielen.
Zij brachten een verschrikkelijke
siddering in de fiets. En die siddering
zette zich voort in de armen en in de
borst. Ik kan mij voorstellen, dat je
er als coureur gek van wordt; dat je
het gevoel krijgt op een drillboor te
zitten, die je langzaam maar zeker
uit je voegen trilt en je hele karkas
desintegreert. En waren het niet de
kasseien die voor het lijden zorgden
De Geest (Belg-Driessens), 17. v. Roos-
broeck (Belg-Driessens), 18. Riotte (Fra-
Stabllnski), 19 Damgulllaume (Fra-Plaud),
20. Planckaert (Belg-de Kimpe), 68. Kelle-
naars (Ned-Vissers), 72. Tabak (Ned-Sta-
blinski), 90. Zoetemelk (Ned-Desvages), 91.
De Koning (Ned-Vissers), 92. Janbroers
(Ned-Vlssers) allen in dezelfde tijd als
Godefroot: 3.3513; 102 Van der Leeuw
(Ned-Vissers) 3.36,32; 104 Vrancken (Ned-
Vissers) z.t.; 108. Pustjens (Ned-Vissers)
z.t.; 130. Schepers (Ned-Driessens) 3.47,47;
132 Prinsen (Ned-Vissers) 4.11,02.
Algemeen klassement: 1. Van Springel
(Belg-Drlessens) 9.07,21; 2. Catieau (Fra-de
Muer) op 30 sec.; 3 Vianen (Ned-Desvages)
op 1.27: 4. Teirllnck (Belg-Stablinski) op
Het transfernieuws, onvermijdelijk
in een Tour, is op gang gekomen: Ludo
Delcroix van Flandria (de eerste dag
opvallend door een stevige ontsnapping)
heeft een principe-overeenstemming be
reikt met Eddy Merckx. Hij rijdt vol
gend jaar dus voor Molteni.
Tourdirecteur Jacques Goddet is
met deze ronde bezig aan een eenzame
huwelijksreis. De bejaarde rondebaas
(69) blijkt enkele dagen geleden kort
voor hij naar Den Haag afreisde in
stilte getrouwd te zijn. Het is zijn vierde
huwelijk.
Joop Zoetemelk heeft last van een
zweer op zijn achterwerk. Voor de etap
pe naar Roubaix paste hij ter bevorde
ring van de genezing een oud, maar nog
steeds gangbaar en probaat middel toe:
hij fietste op een biefstuk die door de
soigneur tegen het zeemleren kruis in
zijn rennersbroek was bevestigd.
ROUBAIX Zelfs het kleurige in cellofaan verpakte boeket bloemen dat hem
werd overhandigd omdat de Tourleiding hem de strijdlustigs te van de dag vond,
kon Tino Tabak niet tot tevredenheid stemmen. Hij beklaagde zich over het mis
lukken van zjjn ontsnapping met Willy de Geest die bjj hem aan het wiel meo
opgerukt was naar Roubaix en die h(j zelfs in het heetst van de strijd de over
winning aanbood.
Ter ondersteuning van de gele trui, die zijn kopman Herman van Springel
draagt, kreeg De Geest van ploegleider Driessens de opdracht geen werk te doen
zodat de hele last van het karwei op de schouders van Tabak rustte. In zijn
eentje trapte hij binnen enkele kilometers naar een voorsprong van 1.25 wat met
nog slechts 20 km wedstrijd veel perspectief bood. „Ik was uit”, zei Tabak later,
„op een flinke voorsprong in het algemeen klassement. Zou die ontsnapping gelukt
zijn, dan was ik twee of derde geworden”. Zonder de hulp van De Geest en met
de druk uit de achtehoede bezweek Tabak echter op het moment dat hij zijn
vluchtmakker bereid vond mee te helpen in het kopwerk. Tabak: „Ik zei tegen hem:
jij mag winnen als je óók wat doet”.
Een niet zo dubieus voorstel als het lijkt, omdat De Geest met zijn vlijmscherpe
sprint toch weinig kans aan Tabak gelaten zou hebben. Het bij voorbaat opgeven
van tegenstand was daarom een psychologisch en tactisch goede zet die zijn uit
werking niet miste. De Geest nestelde zich op kop. maar de tijd die dat gekost had
bleek voldoende voor het peloton om steeds dichterbij te komen.
De Nederlandse rol die Tino Tabak moest opgeven, werd overgenomen door
Gerard Vianen die resoluut meeging toen zich achter solorjjder Eddy Verstraeten
een kleine groep formeerde. Op de piste van Roubaix stortte Vianen in een
chaotische situatie (de renners moesten er nog twee volle ronden rtfden, zodat
alles in elkaar ging lopen) naar de tweede plaats die hem naast de tijdwinst ook
nog bonificatie opleverde zodat hjj oprukte naar de derde plaats in het algemeen
klassement.
Verstraeten (links) zal als eerste over de streep gaan. Vóór Van Springel (rechts),
Aimar en Fuente.
Ze controleerden de koers attent,
waarmee de tour een ploeg aan de
macht bleek te hebben die het aan kan
om tenminste enkele dagen het wed-
strijdverloop te beïnvloeden wat Joop
Zoetemelk een goede zaak noemde.
„Want de groten”, leerde hij in twee
dagen „willen niets voor elkaar doen.
Gelukkig dat die Rokado’s de zin en de
macht hebben om er tegen aan te gaan”.
Over die activiteiten het indammen
van vluchtpogingen deed Rokado-
ploegleider Lomme Driessens echter
nonchalant. „We gaan ons vóór de ber
gen zeker niet kapot rijden”, beloofde
hij. „We willen het zoveel mogelijk op
ons gemak doen”. Daarvan is vooralsnog
weinig gebleken.
Hoe monotoon de koers ook was, ze
hielden de deur tot ontsnappingen goed
dicht en bij de eerste werkelijke aanval,
ingezet door Tino Tabak, stuurden ze
resoluut hun beste man na Herman van
Springel mee: Willy de Geest. Daarna
werd het peloton resoluut afgren-
deld. .Potdicht”, om met Joop Zoete
melk te spreken. Toch bleek dat opge
trokken scherm niet stevig genoeg om
de concurrentie aan banden te leggen.
Herman van Springel: „Het zou toch
schoon geweest zijn als dit had kunnen
lukken. Je moet in zo’n Tour om het
ploegbelang denken”. De truc die Lom
me Driessens voor ogen had. mislukte
echter door gebrek aan mankracht en
het feit dat de kopgroep met twee
Krimpend en huilend van de pijn
werd Pieter op een brancard gestrekt.
Hij begon om zijn moeder, de lieve
God en Maria te roepen, onderwijl
zijn gekneusde pols vasthoudend en
de dokter smekend hem toch te laten
voortgaan: „Het kan toch na twee
daagjes nog niet met mij zijn afgelo
pen”, klaagde hij. Hij stond op van de
brancard, gilde om zijn fiets en een
pijnstillend spuitje. En dat kreeg hij.
Hij moest weer voorover gaan liggen,
en een bil ontbloten. De verpleger
mepte vinnig een wondermiddel in
dat sidderende achterste en daar
ging Pieterke weer, de pijn in zijn
langeschaverde arm verbijtend met
de grimas van een getergde oerang
oetang. Hij knokte zich met een be-
wonderingswaardig stukje moraal
naar Roubaix, waar hij arriveerde
met alleen de rechterhand aan het
stuur. De linker was bijna zwart van
de bloeduitstortingen, zo heftig was
hij door het achterwiel van Hou
brechts geraspt. Nassen zal geen
Tour-roem verwerven. Als coureur
zal hij blijven behoren tot de naam
loze middelmaat. Toch was het be-
wonderenswaardig wat hij in de
staart van de Tour deed, hoe hij
afzag en doorging. Een Lijder Eerste
Klasse.
ROUBAIX. De eerste Nederlander
heeft de Tour voortijdig moeten beëindi
gen. De Tourleiding kende voor Wim
Prinsen, die ruim een half uur na win
naar Eddy Verstralen Roubaix was bin
nengesukkeld geen genade. De tijdsli
miet was overschreden. Aan het eind
van zijn krachten raakte Prinsen 50
kilometer voor het einde steeds verder
achterop, steeds verder weg van het
peloton.
Met hem speelde ploegleider Lomme
Driessens een zeer taktisch spel dat
bovendien de kracht van de Rokado’s
toonde. Willy de Geest immers in het
algemeen klassement slechts 1.50 achter
op zijn kopman Van Springel kon als
betere spurter dan Tabak de rit gaan
winnen en daarmee zou hij dan tevens
de gele trui veroveren. Die aanval van
een ploegmakker op zijn positie, trof
Herman van Springel allerminst. He*
teamwork laat weinig plaats voor per
soonlijke belangen en gevoelens, van
daar.
Zeven keer schokte het dommelende
peloton overeind door het kraken van
materiaal en het schreeuwen van ge
wonden. De smak die Peter Nassen
maakte en waarbij hij met zijn
linkerhand in een achterwiel terecht
kwam was de meest massale van de
dag. Twintig renners kletterden tegen
het door de zon tot was gemaakte asfalt
Onder hen: vedette Cyrille Guimard die
echter weer snel overeind was.
Vissers) op 4.23; 121. Kelleners (Ned-Vis-
sers) op 6.27; 125. Vrancken (Ned-Vissers)
op 9.31; 129. Schepers (Ned-Driessens) op
15.36
Ploegenklassement tweede gedeelte: T
de Kimpe (Verstraeten, Verbeeck, Planc
kaert) 10.45.00 2. Caput (Perin, Delepine,
Mourioux) 10.45,05 3. Desvages (Vianen,
Bellone, Millard) 10.45,12; 4. Schotte
10.4517; 5 Plaud 10 45,22; 8. Vissers 10.45,39
(104 pnt.).
Algemeen ploegenklassement: 1. de Muer
28.39,33; 2. Driessens 28.39,48: 3. de Kimpe
28 41,36 4 Barrutia 28.41,39 5. Stablinski
28*41,48; 11 Vissers 28.45,52.
Algemeen bergklassement: 1 Verbeeck 6
pnt 2. de Geest 5 pnt., 3. e.a. Torres en
Tabak 3 pnt.
O
7*
4-7-1973
214 km
Chaumont-
sur-Aire t
^LBouy
Givry-'ên-'*««^m|^’ VManonvilIn
Argonne [Xj l'®1
i'
"j.
