ZOETEMELK
Wim Kelleners had
HERSTELT
te weinig brandstof
Na eenzame onmenselijke lijdensweg door de Jura
LUCIEN VANIMPE BLIJFT
LIEVER BIJZIJN VOGELTJES
DAGBOEK
j
4
>2-72
i
Tour de Franco
11
Nederlander nog niet helemaal fit
ATERDAG 7 JUUT 1973
.IX]
237,5 km
t u
Getob
Meelevers
f-8.'
IVONNE-LES-BAINS De Tour
is een favoriet kwijt: Cyrille Gui
mard, het troetelkind van de Fran
se wielersupporters. In een rit die
ondanks lastig klimwerk zo makke
lijk was dat het peloton weer com
pact arriveerde (Jean Pierre Dan-
guillaume won de massasprint) en
José Catieau zodoende zijn gele trui
behield, raakte Cyrille Guimard in
de versukkeling door een kniebles
sure die hij twee dagen geleden op
liep bij een ogenschijnlijk onschul
dige valpartij. Daarmee is de werk
kracht in zijn beide benen aange
tast, want het oude zeer in zijn
linkerknie (vorig jaar in de Tour
opgelopen) kwam ook weer boven.
Welgeteld 19 minuten en 43 secon
den na de grote groep wrong Cyrille
Guimard zich over de eindstreep,
roemloos 84e nu in het algemeen
klassement.
Wonderlijk
y
Briangorn
hoard.
i
LES ORRES
MÉRÏèEL-
9-Z-1973 y^LES-MLUES
QeE3i-i“ uJfMadeleine I
r\ll \ULa Chambra
St-Michel-defe J"#
-
t a
RW»-
w
r
'AS
(Van onze sportredactie)
var-
Leg-
■der-
Ma-
pin-
Wim Keilenen: herstel
Cyrille Guimard: het einde lijkt zeer nabij
CYRILLE GUIMARD WIL DOORGAAN
On-ts
(Van onze sportredactie)
1.
ing-
2S
Tie).
!S
Het leed was amper aan te zien en dat
DE
Van Impe: „Ik ben me meer gaan
—Gihiit
Maurienne I
Galibierl
Op zijn gezicht lag de pijn vastgebeten
in droeve trekken, maar met de wils
kracht die van hem bekend is, verklaar
de Cyrille Guimard dat hij er zondag
morgen beslist bij zal zijn als gestart
wordt voor de eerste zware bergetappe:
vonden ook de Tour-artsen, die de man
moedig knokkende Fransman in de am
bulance praatte. Ze gaven hem pijnstil
lende injecties en adviseerden dat het
beëindigen van de lijdensweg de beste
oplossing zou zijn, doch toen de kleine
Fransman dat hoorde strompelde hijre-
soluut de auto uit om door zorgzame
handen weer op zijn fiets gehesen te
worden.
De achterstand van twee minuten die
hij aan de voet had, was negen kilome
ter verder op de top 8.50 en in de klim
naar de Col de la Faucille (waar het
loopgroepje met Kelleners werd ingelo
pen door het peloton), die 15 kilometer
verder lag, stapelde zich op die achter
stand nog eens tien minuten. Cyrille
Guimard kon niet meer.
Om beurten trokken en sleurden De-
lepine en Genet aan hun zielig zwal
kende baas in wiens nabijheid wat ver
afgedwaalde gelosten fietsten, onder wie
Ben Janbroers, die van Ton Vissers de
opdracht had gekregen o m bij de Frans
man te blijven. „Dan kom je tenminste
op de televisie”, had Vissers hem toege
schreeuwd.
Terwijl het peloton zich uitleefde met
wat speelse demarrages, die nooit tot
meer dan een paar meter voorsprong
leidden, en de groep gesloten de paar-
deracebaan van Divonne opdraaide, be
reikte Guimard aan het eind van zijn
krachten het hoogste puntje van de
Faucille. Vanaf daar ging het wegdek
als een lange glijbaan naar beneden tot
in Divonne waar Guimard uitgeput in de
ploegleiderswagen werd gedragen.
de Cote des Roussea, maar het hielp
weinig.
„De firma verlangt alleen wat van mij
in de Ronde van Frankrijk. Daar moet
ik me helemaal voor sparen”.
Op een klein biefstukje en wat rijst
begon Kelleners aan de zesde etappe.
tuurt
oter-
lek-
ulus
nden
Oe-
tg.
was
flink
rijd
vt.
luz.-
olin-
22.00
23.05
3.
mijn vogels en mijn vissen. Ik heb een
volière met 150 vogels en drie grote
aquaria vol vissen. Daar kan ik uren
naar zitten kijken. Dat boeit me eigen
lijk nog meer dan dat hele fietsen. Al
zou er een koers voor mijn deur zijn, ik
ging er niet voor naar buiten. Van die
vogels en vissen ben ik helemaal mes-
jogge. Het gebeurt dat ik in de Tour
naar huis bel en dan mijn vrouw eerder
vraag hoe het met de beesten is dan hoe
het met de kinderen gaat. Daar heb ik
elke Ronde al ruzie over gehad”.
Cyrille Guimard trof het alleen slecht
met de kleintjes, die een aardige kans
roken op het gloeiende parcours. Amper
was Guimard terug bij het peloton of
Wim Kelleners, Raymond Riotte, Alain
Santy, Vincente Lopez Carill, Roland
Berland, Fernando Mendes en Paul
Aerts demarreerden voor een ontsnap
ping die opliep tot een tijdwinst van 1.50
maar waaraan na 55 kilometer een on
verwacht einde kwam. „Ik was er zeker
van dat we zouden slagen”, sprak Wim
Kelleners in Divonne waar de verwoes
ting van wat bij met zijn vluchtmakkers
aanrichtte, zich voor Cyrille Guimard
uitte met een verlies van bijna 20 minu
ten.
Even leek het lot hem genadig, omdat
het peloton in sukkeldraf ging. De grote
groep deed het zo kalm aan dat Gui
mard met zlijn assistenten een achter
stand van 3.25 tot op een paar seconden
kon goedmaken. Het leek een onbegrij
pelijk goede verhouding van de vedetten
om de in verloren positie verkerende
concurrent terug te laten komen tot aan
de staart van de grote groep, doch Joop
Zoetemelk kwam met een acceptabele
verklaring: „Wij hadden allang gezien
dat Guimard zo in moeilijkheden zat dat
hij het onmogelijk larug kon volhouden.
Het had geen enkele zin om extra hard
te fietsen”.
„Van al die drukte”, zegt Van Impe,
„moet ik niets hebben. Ik vind het a]
erg genoeg dat ik me fatsoenshalve af
en toe in het café van mijn ouders moe.t
laten zien omdat de stamgasten dat
verwachten. Ik ben het liefst thuis, bij
ter niet. Ik was al lang blij dat ik erbij
zat”.
Tegen de overmacht van het peloton
was het groepje met Kelleners niet be
stand gebleken en na die teleurstelling
kreeg ploegleider Ton Vissers de tegen
slag van zijn beste sprinter Jan Krekels
te verwerken.
Die reed in de laatste kilometers lek
terwijl het peloton voluit ging om zich
op te maken voor de eindsprint.
denaar partij te geven. Maar dat doet
een mindere renner niet ongestraft.
Hij forceert zich dan. Hij scheurt zijn
pezen in het streven die formidabele
tred van Eddy bij te houden. Toen is
ook de linkerknie van Guimard in
het ongerede geraakt, zodat hij met
een zogenaamde „Merckx-knie” door
het leven moet. Maar vandaag leed
Cyrille aan zijn rechterknie, die ge
woon zwaar beschadigd is door een
val.
geven. Vroeger durfde ik nooit tot het
uiterste te gaan, bang dat ik me over de
kop zou rijden. Nu kan het me niet
schelen dat ik me over de kop zou
rijden. Nu kan het me niet schelen, dat
ik me eens moet forceren, ik voel me
sterk en dat zal ik in deze ronde bewij
zen, daar kunnen ze op rekenen”. Lucien
van Impe heeft in elk geval rustig de
tijd gehad om naar een explosie van zijn
klimkwaliteiten toe te leven, want van
alle gerenommeerden in het peloton is
hij de enige die zijn seizoen nadrukke
lijk afstemt op de Tour. „Meer wordt
van mij ook niet verwacht”, zegt hij.
Daarom rijd ik ook déze Ronde op de
bergprijs. Misschien komt het ook omdat
ik zeker weet dat dat binnen mijn
bereik ligt. Aan een Tour-overwinning
durf ik gewoon niet te denken, al weet
ik dat het zonder Merckx nu de gele
genheid is om dat te presteren Maar dat
laat ik liever op z’n beloop. Ik zie wel
hoe het gaat, want als ik me daar
tevoren druk mee bezighoud, wordt ik
nerveus. Daar ken ik mezelf goed ge
noeg voor”.
Zelfs gebeurtenissen die de Belg
niet veroorzaakt heeft, worden dus
aan hem toegeschreven. Zo duidelijk
is hij aanwezig. En zo diep wordt zijn
afwezigheid gevoeld- In de fantasie
van menig Tour-journalist dreef ach
ter Guimard vandaag het spook van
Merckx mee met grijnslach en
met een verlammende kracht. Menige
Franse Tourvolger die het vorig jaar
in Parijs heeft gezien hoe Eddy de
uitgevallen Guimard op het erepodi
um haalde, teneinde hem in zijn
roem te laten delen, legt vandaag dat
sympathieke gebaar uit als een dui
velse streek. „Als Guimard aan
Merckx denkt, krijgt hij pijn in zijn
knie”, schamperde een Franse collega.
Alsof hij wilde zeggen dat de Zwarte
van Tervuren in de gedaante van een
boze geest meekoerst; pijnigend wie
hij te pakken krijgt en zoekend wie
hij een knie-tje kan bezorgen.
Overigens gaat het met de ploeg
van Geminiani, sportief gezien, ook
niet best. Die knapen zijn meer mee-
fietsers dan coureurs, of zoals
Rafael hen zelf noemt „toeristen
die eens lekker op avontuur zijn in la
douce France”. Het is een heel apart
clubje, meerijdend in akelig-rose
truien, die duidelijk in het teken
staan van mevrouw de sponsor. Miri
am de Kova, een naar men zegt
DIVONNE-LES-BAINS. Zonder
zich bovenmatig te hebben moeten
inspannen ,zijn de kansrijksten van
de Tour hun rustdag ingegaan.
Slechts één etappe, de derde, is er
werkelijk gevlamd, wat Luia Ocana
en Cyrille Guimard een voorsprong
van ruim twee minuten opleverde,
die laatstgenoemde in de slotrit van
de eerste week echter verspeelde om
dat zijn rechterknie bij een valpartij
ernstiger werd beschadigd dan het
zich toen liet aanzien.
De vaart die het kopgroepje ontwik
kelde, was hem te veel geworden en
weer hadden Delepine en Genet zich
laten afzakken om hun meester bij te
staan in een ontluisterende race voor de
ogen van tienduizenden landgenoten die,
gewaarschuwd door de radioberich
ten, een imposant cordon van meelevers
vormden. Ze drukten de nauwelijks
vooruitkomende Guimard met hun
knoestige knuisten tegen de helling van
Het wonderlijke wielerleven van Lu
cien Van Impe (in feite werkt hij maar
drie weken per jaar intensief!) zou in
deze Tour wel eens een sensationeel
hoogtepunt kunnen krijgen, want met
twee overwinningen in het bergklasse-
ment heeft hij in elk geval bewezen mee
te kunnen spelen in het spel van de
groten, al heeft de herinnering aan zijn
afwachtende houding hem nog niet direct
op de voorgrond geplaatst.
De verwachtingen waren gebaseerd
op de weerkaart, die een koele dag in
het vooruitzicht stelde, op het feit dat
de rustdag van morgen al te grote
inspanningen mooi zou kunnen recht
trekken, maar vooral op de daveren
de klap die Eddy Merckx hier eens
heeft uitgedeeld. Want Merckx, of
schoon lijfelijk afwezig, is wel dege
lijk aanwezig. „Niemand spreekt over
hem”, zei Rafael Geminiani, „maar
iedereen denkt aan hem”. Zo is dat.
Wat Merckx ooit heeft gedaan, blijft
bepalend, zelfs voor een Tour waarin
hij niet meerijdt. Alle prestaties
waarover wij ons dit jaar zo druk
maken worden toch, aan zijn griezeli
ge bekwaamheid gerelateerd. En dus
devalueert het heldendom van dege
nen die nu zo hun best doen. Het
lijden van Cyrille Guimard, wiens
rechterknie vandaag meer publiciteit
krijgt dan welke andere knie ter
wereld ook, wordt aan Merckx toege
schreven, ofschoon hij er niet schul
dig aan is.
Zou Guimards linkerknie het heb
ben begeven en zou die de oorzaak
zijn geweest van het drama achter in
de Tour, waar de arme Cyrille een
zware martelgang onderging, dan zou
de theorie omtrent Merckx zijn opge
gaan. Want in de Tour van 1972 heeft
Guimard, enkele dagen in de gele
trui, geprobeerd de Belgische gewel-
„Ik geef niet op, tenminste nu niet”,
sprak hij vastberaden. Of de doktoren,
die hem op de rustdag aan een uitge
breid onderzoek onderwerpen, het daar
mee eens zijn, valt ernstig te betwijfelen
want wat Guimard tussen Belfort en
Divonne moest doen om de finish te
halen, maakte een mensonterende In
druk.
Maar die maaltijd” zei hij was na
tuurlijk geen basis om me flink te
kunnen inspannen. Ik heb wel’ wat ge
daan maar niet veel. Dat was onmoge
lijk. Ik stond er al van te kijken dat ik
zo sterk was dat ik met d’e ontsnapping
mee kon. Daar snapte ik zelf niets van.
Het tempo mee-aangeven lukte me ech-
Dat onverstandige gebruik van zijn
temperament kostte hem het hele voor
seizoen, vooral ook omdat hij in de
winter weigerde te rusten en tussen wat
zesdaagsen door ook nog crossen deed.
Die les lijkt slecht geleerd. „Ik ga het
hoe dan ook zondag proberen”, riep
Guimard bij herhaling. Jacques Anque-
til, als radiocommentator in de Ronde,
hoorde dat met afgrijzen aan en oor
deelde streng: „Als die jongen dat doet,
zal het wel eens afgelopen kunnen zijn
met zijn carrière. Dit is onverantwoord”.
En aan die indruk kon iemand die
ooggetuige was geweest van de helse
tocht door de Jura zich niet onttrekken.
Uiterlijk onbewogen, het gezicht strak
als altijd: „Mijn hele knie is verwron
gen, ik heb me vreselijk geforceerd
maar zondag start ik zeker”, beloofde hij
met een beslistheid in zijn stem. Die
situatie was identiek aan die van de
Tour de France 1972 toen Guiftiard in de
finale moest afhaken omdat zijn andere
(linker) knie overbelast raakte in de
onophoudelijke en succesvolle ge
vechten met Eddy Merckx. Ook toen
willen Guimard van geen ophouden we
ten om tenslotte te moeten ervaren dat
er tegen het ongemak geen strijden aan
was.
En voort ging het getob onder de
grijs-grauwe lucht, die af en toe open
brak om regen door te laten. Gesecon
deerd door zjjn knechten Regis Delepine
ne en Jean-Pierre Genet duwde Gui
mard zich verkrampt van pijn over het
soms zwaar omhoog lopende asfalt, de
hand op de zere knie om kracht bij te
zetten.
uitstekend gebouwde Frangaise van
60 jaar, die men haar echter niet
afziet omdat zij dagelijks de dans
beoefent in haar Parijse nachtclubs,
is de Dame achter de ploeg van
Geminiani. Zij kent Rafael goed,
heeft als stripteaseuse een miljoentje
of wat verdiend en zich onlangs in de
wielersport gestort. Zij heeft er in
ieder geval mee bereikt dat veel
Fransen zich afvragen wat toch dat
merk De Kova is, op onderzoek uit
gaan en op den duur terecht komen
precies daar waar madame Miriam de
Kova hen hebben wil: in haar nacht
club. Zij is geen lastige baas voor
Rafael. Zij laat hem lekker aanmod
deren met zijn knapen, die zich over
het algemeen keurig (moeten) gedra
gen. Iedereen let op hen, weten zij,
omdat rose truien sterk in het oog
lopen en iedere geval de boodschap
verkondigen dat de Tour geen zaak
van mannen alléén is.
PIERRE HUYSKENS
De vedetten streken zonder uitzon
dering tevreden gestemd neer in Ni-
vonne-les-bains, waar blauwe meren
en mooie meisjes het stadsbeeld be
palen. Joop Zoetemelk meldde er op
gewekt dat de pijn aan zijn zitvlak
steeds minder wordt, „al had ik er
vandaag toch nog zó veel last van dat
ik niet voluit kon rijden. Het ging
wat moeilijk, maar nu we een rust
dag hebben, ben ik niet bang voor de
komende ritten”.
Zelf piekert hij nauwelijks over kan
sen om de Ronde te winnen. „Ik mik in
eerste instantie op het bergklassement”.
Een merkwaardig uitgangspunt, dat
blijkt ingegeven door een ongeremde
passie voor het klimmen. „Dat heeft me
van jongsaf bezig gehouden. Ik vind
regelmatig goede prestaties in de bergen
altijd boeiender dan overwinningen. Al
zou de eerste prijs van het bergklasse
ment een paar sokken zijn, dan reed ik
er nog de ziel voor uit mijn lijf. Ik ben
nou eenmaal helemaal gek van dat
werk.
Zbiiillestre
j 3000
(Van onze sportredactie)
DIVONNE-LES-BAINS. Over Lu
cien van Impe hebben zijn collega’s in
vier Rondes van Frankrijk weinig vlei
end gedaan. Hij mocht dan wel soepel
zig-zaggend tot opvallende prestaties ko
men in het hooggebergte, de bewonde
ring had steeds te lijden onder de pas
sieve houding van het kleine Belgje, dat
het beulswerk alsmaar aan anderen
overliet. Eddy Merckx heeft hem eens
een grote profiteur genoemd, een kwali
ficatie waarover Van Impe (26 jaar)
geen twijfel liet bestaan door de manier
waarop hij vorig jaar de zware berge
tappe tegen de Orcières Merlette won.
In het wiel van Joaguim Agostinho zoog
hij zich naar de top, om daar zijn
gespaarde krachten los te laten.
Ontwapenend eerlijk als hij kan zijn,
heeft Lucien van Impe nooit ontkend
dat hij aan slim geloer de voorkeur gaf
boven inspannend kopwerk in de cols,
het terrein waar hij zijn kleine lichaam
met zo’n groot gemak naar boven hijst.
Maar als Lucien van Impe waar maakt
wat hij op de vooravond van een ge
meen zware tocht door de bergen ge
looft, zal hij dit jaar anders gaan. Hij
heeft zich voorgenomen zijn afwachten
de houding om te buigen tot meer
aanvallend rijden, nu zonder Eddy
Merckx de kansen op een Touroverwin-
ning volledig open liggen. „Ik ben me
ervan bewust”, zegt Van Impe ernstig,
„dat ik meer zal moeten durven dan in
mijn andere Rondes”.
Volgens zijn Nederlandse soigneur Jan
Heil uit Amsterdam worden die woorden
de komende twee weken daden. „Want”,
signaleert Heil, „Lucien durft zich te
genwoordig pijn te doen. Hij klaagt
soms over zere benen en dat is voor mij
een goed teken. Lucien spaarde zich
altijd te veel. Hij is dit r^izoen sterk
veranderd”. Een stelling die gesteund
wordt door twee opvallende overwinnin
gen in dit wielervoorjaar: een etappe in
de Midi Libre en de Ronde van Roman-
dië.
tfj dte (#>Toir
DIVONNE LES BAINS. Het Ju-
ra-land heuvelde vriéndelijk voort,
zonder al te nijdige bulten zijn diepe
groen was romig van een laaghan
gende bewolking. De hemel had ein
delijk de verwarming uitgedraaid en
sproeide een milde regen over de heet
gelopen karavaan. Maar de slag der
grote bleef uit. Hij was door kenners
voorspeld, omdat tussen Belfort en
Divonne les Bains de slingerende we
gen noden tot fikse snelheden en op
dit parcours al eens vaker de Tour is
beslist. Door Merckx zelf.
In 1970 reed hij met onder andere
Zoetemelk een duivelse etappe. Hij
reed die zo majesteitelijk en met
zoveel overmacht, dat hij als het
ware het aanschijn van die Jura
veranderde. Een fenomenaal coureur
kan dat. Hij is in staat van een
toeristische route een hel te maken.
Zet hij zich met zijn oppermacht
eerst aan kop, slaat hij vervolgens
een gat zo groot als een Alpenvallei,
rijdt hij tenslotte de hijgende middel
maat compleet naar huis dan
zorgt de internationale wielerpers er
voor dat de faam van de streek
waarin zo’n slag woedde drastisch
verandert-
Prachtige landschappen zijn zo in
de loop van de jaren omgeschreven
tot woestijnen, omdat 100 coureurs er
duizend doden stierven op de dag die
een vedette uitkoos als de Dag des
Oordeels. Omdat Merckx zulks deed
in 1970 in de rit naar Divonne, heeft
de Franse Jura de reputatie van een
slagveld gekregen. Het sportdagblad
„L’Equipe” stond vanmorgen dan ook
bol van verwachting: vandaag zal
Fuente komen, zou Ocana tracten
hem te pareren, zou Poulidor zijn
forse poupou-duit in het zakje doen
en zou Zoetemelk met Thevenet mee
van voren zitten.
En zo komt het, dat Lucien van Impe
buiten de Tour nooit in het nieuws
raakt. Hij rijdt een bescheiden criteri-
umprogramma zonder daarbij tot grote
successen te komen (in zijn 5-jarige
profcarrière won hij slechts één kleine
koers). Terwijl zijn belangrijkste tegen
standers in de Toer een pittig program
ma afwerken, luiert kleine Lucien in
zijn Belgische dorp Mere (5000 inwo
ners), waar hij een grote populariteit
geniet, maar desondanks geen suppor
tersclub bezit, een voor Belgische be
grippen uniek manco in zijn wielerbe-
staan.
Na een rustdag in het mondaine vakantie
oord Divonne-Les-Bains, begint de Tourcara-
vaan zondag aan het beslissende stadium van
de Ronde: de tocht door de bergen. Om acht
uur 's ochtends trekt de stoet de Alpen In en
daarmee begint de lange, moeilijke weg naar
Parijs De mindere góden staan voor een
barre marteltocht, de vedetten moeten zich
gaan bewijzen.
In de laatste twee jaar bleek de kleine
smalle Belg Lucien van Impe de regelmatlg-
ste klimmer. Hij won in 1971 en 1972 het
bergklassement.
Geminiani: van wielrenner tot
ploegstripleider
(Van onze sportredactie)
DIVONNE-LES-BAINS. —Met Wim
Kelleners in een degelijk opgezette kop
groep is Ton Vissers met zijn Canada
Dry-ploeg dicht bij een eerste succesje
geweest. Dat het zover niet kwam was
voor een deel te verklaren door het feit
dat Kelleners geen belangrijke bijdrage
kon leveren aan het uitbouwen van de
voorsprong omdat hij nog steeds n iet
hersteld was van de buikloop die hem
daags tevoren op zo’n achterstand zette.
Tollet (Fra-Stablinski) op 5.22, 19. Schleck
(Lux-de Muer) op 5.27. 20. Berland (Fra-de
Muer) op 5 46, 28. VIANEN (Ned-Desvages) op
8 29, 52 Martins (Port-Vissers) op 10.56. 64.
TABAK (Ned-Stablinski) op 18.17, 78. KRE
KELS (Ned-Vlssers) op 20.42, 89. PUSTJENS
(Ned-Vlssers) op 22.46, 104. DE KONING (Ned-
Vissers) op 30.32, 106. v. d. LEEUW (Ned-
Vissers) op 30.49, 109 Oliveira (Port-Vissers) op
36.22, 112. SCHEPERS (Ned-Driessens) op 38.33,
114 JANBROERS (Ned-Vlssers) op 43.09, 116.
VRANCKEN (Ned-Vissers) op 48.38, 117. KEL
LENERS (Ned-Vlssers) op 53.15.
Ploegenklassement zesde etappe: 1. Plaud
(Danquillaume, Rouxel en Ovion) 20.39.18, 2.
Driessens (Van Springel Van Roosbroeek en
Gilson) 20.39.24 (21 plaatsen), 3. Caput (Hoban,
Perin en Martinez) z.t. (31 plaatsen), 4. Desva-
ges (Vianen, Wright en Campaner) z.t. (35
plaatsen), 5 De Kimpe (Verbeeck, Planckaert
en Doyen) z.t. (41 plaatsen), 12. Vissers (Pust-
jens, Krekels en Kelleners) 20.40.05.
Algemeen ploegenklassement: 1. De Muer
100.31,18, 2 Driessens 100.33,38, 3. Caput
100.34 30, 4. Stabllnski 100.41,04, 5. Plaud
100 44,51, 12. VISSERS 110.38,48.
Algemeen bergklassement: 1. P. Torres 38
punten, 2. Grosskost (Fr) 32, 3. Agostinho 15,
4. PUSTJENS 11, 5. ex aequo: Delisle (Fr),
Grande, De Geest (Belg), Mendes en Lopez-
Carril 10.
Puntenklassement 1. Van Springel (Belg) 76,
2. Guimard (Fr) en Verbeeck (Belg) 63, 4. Van
Roosbroeek (Belg) 55 5. VIANEN (Ned) 49, 7
ZOETEMELK (Ned) 45.
De namen van de ploegleiders staan voor de
volgende equipes- De Muer-BIC. Geminiani
De Kova. Caput-GAN Mercier. Desvages-Gita-
ne, Plaud-Peugeot, Stablinski-Solonor, Schot-
te-Flandria, Drlessens-Rokado, Moreno-KAS,
Barrutia-La Casera Bahamontes. Vtssers-Cana-
da Dry-Gazelle.
Zesde etappe: 1. Danquillaume (Fra-Plaud)
6.53 02, 2. Godefroot (Bel-Schotte) 6.53.8, 3.
Hoban (GB-Caput) z.t., 4. Verbeeck (Bel-de
Kimpe) z.t., 5 Van Springel (Bel-Driessens)
z.t. 6. Van Roosbroeek (Bel-Driessens) z.t. 7.
Vianen (Ned-Desvages) z.t., 8 Wright (GB-
Desvages) z.t., 9. Planckaert (Bel-De Kimpe)
z.t., 10. Gilson (Lux-Driessens) z.t., 11. Rouxel
(Fra-Plaud) z.t., 12. Perin (Fra-Caput) z.t., 13
De Geest (Bel-Driessens) z.t., 14. Van Vlier-
berghe (Bel-Driessens) z.t., 15. Vanneste (Bel-
Stablinski) z.t., 16. Martinez (Fra-Caput) z.t.,
17 Aimar )(Fra-Geminiani) z.t., 18 Pintens
(Bel-Driessens) z.t., 19. Ovion (Fra-Plaud) z.t.,
20. Campaner (Fra-Desvages) z.t., 44 ZOETE
MELK (Ned-Desvages) zt, 59 PUSTJENS
(Ned-Vlssers) z.t64. TABAK (Ned-Stablinski)
z.t. 77. KREKELS (Ned-Visers) z.t. 92. KEL
LENERS (Ned-Visser) 6.53.49, 93. OUveira (P-
Vissers) z.t., 94 Martins (Port-Vissers) 6.54.02,
99. SCHEPERS (Ned-Driessens) 6.59.37, 107
VAN DER LEEUW (Ned-Vissers) 7 00 06 110.
DE KONING (Ned-Vissers) 7.03.07, 111,
VRANCKEN (Ned-Vissers) z.t., 118. Guimard
(Fra-Caput) 7.12.45, 120. JANBROERS (Ned-
Vissers) z.t.,
Alegemeen klassement 1. Catieau (Fra-de
Muer) 33 uur 05 minuten 06 SECONDEN, 2. De
Geest (Bel-Driessens) op 1.18, 3. Mortensen
(Den-De Muer) op 1.34, 4 Van Springel (Bel-
Driessens) op 1 48.. 5. Ocana (Spa-de Muer) op
1.59, 6. Zurano’ (Spa-Moreno) op 2.27, 7. Van
Roosbroeek (Bel-Driessens) op 2.50, 8 ZOETE
MELK (Ned-Desvages) op 4.04, 9 Poulidor
(Fra-Caput) op 4.21 10. Verbeeck (Bel-De
Kimpe) op 4.25, 11. Mendes (Port-Schotte) op
4.25, 12 Perin (Fra-Caput) op 4.26, 13. Van
Impe (Bel-Stab;Omslo) op 4.28, 14 Thevenet
(Fra-Plaud) op 4.38, 15. Agostinho (Port-De
Muer) op 4.42, 16. S. Vasseur (Fra-de Muer) op
4.57, 17. Vanneste (Bel-Stablinski) op 4.59, 18.
A
j®
val
L
:a-
