VAN RUIGOORD IS NIET TE STUITEN
ONTMANTELING
Dl
Middeleeuwse muziek
WISSELVALLIGE HANDEL
AAN GROENTEVEILING
met sfeer vertolkt
Aardbeienveiling
niet meer wat
zij geweest is
v
MWM
Ofl
M
w
1
i
JCgaB
ris*
IP
i
lift;?
4
Ongeval op
Alkmaarseweg
e
BEJAARDE MAN
MISHANDELD
x
►Haarlems Dagblad
►Umuider Courant
aankru«n93W0ns'8 ►Beverwijkse Courant
■Ta s
ZATERDAG
14 JULI
1973
(V
NAAM:
ADRES:
WOONPLAATS:
HE
sterd
men
kerkt
wel 1
bular
zijn 2
de R
voor
straa
een i
werk
het t
ren t
zich
renbt
ken
IJmu
wijk,
met
nen.
dus,
gezet
«fa'
ZAT
J
yÊS" -
Vi,'" w - Ai
EERSTE IJMUIDER
MARKIEZEN FABRIEK
KvanVEElB
MABICEZEN/ZONNESCWERMEM.
wuviKeN/LUXAPttx jauouzibIn
*16 Haarlem
i
ISiS
è'.x, ,,r'
c
s
Laatste dagen van pastoor van Dijk
Ij
ÜHHi
UDO J. BUYS.
ADVERTENTIE
het
P. ZWAANSWIJK
i
5
MuuuMmipffifcajwy
BEVERWIJK Aan de al te grote
aanvoer aan de groenteveiling schijnt nu
even een einde te zijn gekomen. Maar
men hoeft ook niet te klagen over een
tekort want er is nog een grote keus uit
een veelheid van produkten.
DAN STAAT hij op. Zijn accountant
in Haarlem wacht. Het palmtakje achter
het kruisbeeld op de schoorsteen hangt
treurig naar beneden en wijst naar sta
pels boeken en vergeelde krantenknip
sels.
Middenhavenstraat 27
IJmuiden - Telefoon 02550 - 1 41 08
Na 18.00 uur telefoon 02550 - 1 12 02
De kleine pastorie, van waaruit pastoor
Van Dijk de zandwoestijn zag naderen,
Op de andere foto’s pastoor Van Dijk
zelf en de „sky-line” van wat er noj
rest van het kleine Ruigoord.
wat milder gestemd toch geportretteerd
wil worden, doet daar niets aan af.
GERARDUS VAN DIJK nu 71 jaar, is
negentien lange jaren de geestelijke
raadsman in Ruigoord geweest. Toen hij
arriveerde zag het er nog niet naar uit
dat het dorp een weerloze prooi voor
Amsterdams expansiedrift zou worden.
Zijn parochie was toen 375 zielen groot.
Nu vermeldt de rol nog 25 gezinnen.
tnEJivr’r
j
HAARLEM Het concert, dat vrij
dagavond in de rooms-katholieke kerk
„Moeder van de Verlosser” aan de Prof.
Eijkmanlaan in de stadswijk Schalkwijk
gegeven werd, was gewijd aan muziek
uit een ver verleden, uit een tijdperk,
waarin de toonkunst verrijkt zou wor
den met nieuwe toepassingen van de
relatief nog jonge meerstemmigheid en
de vooruitgang op het gebied van werk-
tuigfabricage, die ook de instrumenten-
bouw een nieuwe ontwikkelingsimpuls
zou geven.
„WEET JE, wij mensen hebben elkaar
nodig om elkaar te bevestigen, noem het
naastenliefde. Ik zei laatst een postbode
die ik ergens ontmoette en die in de put
zat: jij bent je te weinig bewust wat jij
als facteur goed doet aan de mensen; al
was het enkel omdat je de brieven
brengt met een vriendelijk gezicht”.
Van een onzer verslaggevers)
HAARLEM. Een 61-jarige man I
gistermiddag in de Ursulastraat mishan-
deld. Hij sprak een man aan die in dit
voetgangersgebiedje fietste en attendeer
de hem er op dat dit niet mag. D«
fietser antwoordde met een kopstoot
waarbij de voetganger een bloeduitstorj,'
ting opliep en fietste vervolgens verder,
HIJ ZWIJGT en tuurt naar buiten,
naar de naderende zandwoestijn, waar
Amsterdam zijn industrie wil poten, als
er althans gegadigden komen. Naar het
grijs van een oliemaatschappij in de
verte. Naar de door bloeiende distels
begroeide zandbergen. Hetzelfde zand
waaronder straks ooit als de laatste
volhouders zijn verdwenen Ruigoord
begraven zal zijn. Hoe hij dat voelt? „Ik
zie niet zo scherp. Visueel bedoel ik. Ik
zie de bollen van die Mobil wel, als ik
er op ga letten. Maar dat doe ik prak
tisch niet. En dan. die zandheuvels. Je
mag het eigenlijk niet zeggen, maar die
zie ik liever dan die vlakke akkers. De
oude flora en fauna komt weer boven,
omdat de boeren geen gif meer spuiten.
Maar dat mag je natuurlijk eigenlijk
niet zeggen”.
dan meen ik daar de voorzichtige con
clusie uit te mogen trekken dat ik er
soms in slaag”. Of hij op zo’n moment
tevreden met zichzelf is? „De mens is
tevreden als ie zijn best doet en dat
vind ik voor mezelf al een hele opgave,
daar troost ik me al mee. Om te zeggen
dat je goed je best hebt gedaan, daar
ben ik voorzichtig mee. De doorsnee-
mens is een stuntel, zo zie ik me zelf ook.
We zitten vol gebreken. We kunnen
bijna niets anders dan fouten maken,
brokken maken. Soms gaat er iets goed”.
De voorjaarsstorm is de bulldozer voor
geweest. De voet van het stenen kruis
op het dak was er niet tegen bestand.
„HET KLINKT EEN BEETJE zwaar
wichtig, maar ik probeer authentiek
menselijke relaties op te bouwen. Af e
toe meen ik te constateren dat ik iets
bereik. Als iemand nog eens terugkomt,
-
In
ambu
gefun
tiatiei
ƒ35.00
zest I
De handel heeft een zeer wisselvallig
verloop. Zo betaalt men voor de sla tot
een kwartje per krop en een dag later
moet men met de helft van deze prijs
genoegen nemen. Oook de spinazie en
andijvie tonen schommelingen in het
prijsverloop. De prijzen van de bloem
kool gingen omhoog en kwamen weer
dicht bij een gulden er stuk, de bospeen
is ruim vertegenwoordigd en varieerde
van 25 tot 80 cent per bos. Prei heeft
heel wat van haar hoge prijs prijs
moeten geven. Men kwam in het midden
van de week niet eens meer boven de
halve gulden per kilo. Maar de grote
aanvoer zal hier wel debet aan zijn. Er
waren dagen van meer dan 1000 kisten
prei. De bonen komen nu wat ruimer
aan de markt met prijzen die zelfs weer
aantrokken, zowel voor de snij- als de
sperciebonen. Doperwten is bepaald een
luxe, want onder de twee gulden per
kilo wordt niets verkocht. Er is nog een
ruim assortiment van bijartikelen de
allen goed geld opbrengen.
De prijzen waren vrijdag: aardbeiden
200—370 kilo, andijvie 11—34, blomkeool
25—95, bospeen 25—80, doppers 120—240,
komkommer 1555, kroten 618, peu
len 620730, prei 19—55, postelein 22—
37, rabarber 2272, radijs 2936, sla 6
16, spinazie 642, sperciebonen 100160,
snijbonen 200370, spitskool 832, tuin
bonen 28—53, tomaten 50—90, waspeen
20—55.
RUIGOORD. NOG EEN PAAR
missen, daarna worden er in het verval
len kerkje van Ruigoord geen gelovigen
meer verwacht. De laatste gong heeft
geslagen voor het door Amsterdam om
zeep geholpen dorpje in de Houtrak.
Gerardus van Dijk de laatste pastoor
van Ruigoord pakt zijn koffers. Na ne
gentien jaar. Of het hem pijn doet te
vertrekken. „Waar mis je niet wat”,
relativeert hij met een flauwe glimlach.
„Erg? Dat woord bestaat bij mij hoogst
zeldzaam. Wat is erg”.
EEN TELEFOONTJE VOORAF om
het tijdstip voor het gesprek af te spre
ken heeft niet het verwachte resultaat.
„De pastoor heeft het te druk”, wimpelt
de trouwe huishoudster af. „Hij moet zo
weg. De brommer is kapot, dus hij gaat
op de fiets. Hij is niet voor de avond
terug”. Het weerhoudt me niet toch naar
Ruigoord te rijden. Het door roest aan
getaste bordje onder de bel meldt: „Tus
sen een en drie uur niet bellen. Behalve
voor ernstige zieken”. Het is kwart over
een. Dan maar op het raam geklopt. Met
succes.
si» '1
-j. v.'a?' te
De componisten kregen nieuwe kansen
om hun muziek een verlangd klanken
gewaad te geven. Hoe zij dit verrichten,
hoe zij hun ideaal zochten te bereiken
en hoe zij dit in overeenstemming kon
den brengen met een bestaande behoef
te, hebben de toehoorders op het concert
van vrijdagavond kunnen waarnemen
bij de uitvoeringen, die door het ensem
ble Syntagma Musicum en door de orga
nist Kees Rosenhart werden gegeven. Zij
vertolkten muziek uit de dertiende,
veertiende en vijftiende eeuw in hoofd
zaak. Een stukje van de levenslustige, in
amoureuze aangelegenheden bedreven
koning Hendrik de achtste moet in de
zestiende eeuw ontstaan zijn en mis
schien ook het werkje „Tandernaken”
van Paul Hofhaimer.
Enige werkjes behoorden tot de gees
telijke, liturgische en wereldlijke ge-
bruiksmuziek der Middeleeuwen. Zij
werden met enkele lyrisch geaarde stuk
ken op oude of naar oude voorbeelden
gecopieerde instrumenten uitgevoerd
door Kees Rosenhart op een portatief in
dit jaar gebouwd door de firma Flentrop
BEHALVE DE GEEST van anderen
tegemoet te snellen, voelde hij het als
een roeping zijn eigen horizon te verrui
men. „Ik heb hier hier heerlijk kunnen
lezen en ben veel wijzer geworden.” Hij
stortte zich op de existetiële fenomeo-
logie van de Leuvense school; op be
schouwingen over atheïsme en marxis
me. „Omdat ik begreep dat ik dan ging
staan waar de opgroeiende jongens en
meisjes verkeren, met al de onzekerhe
den. Ik probeer te gaan staan waar zij
staan. Om bij de mens als uitgangspunt
te beginnen en niet bij God. Ik draai het
om en begin waar de mens staat. Daar
om praat ik nooit over Christus, als het
ene kan.Hij zwijgt even en zegt dan:
„Het is eigenlijk natuurlijk heel sum
mier gezegd”.
te Zaandam en op een eveneens doof
deze firma vervaardigd Regaal en door
het ensemble Syntagma Musicum, op
deze avond gevormd door vier leden met
verschillende instrumenten zoals hard
gamba, blokfluiten, kromhoorns en eelt
trombone. Deze instrumenten werden
met een knap aangepaste, soms zelfll
virtuoze techniek bespeeld door Annck!
Pols, Leo Meilink, Kees Otten en Wil
Kippersluys, die met haar gave, sonore;
beschieden alt-stem de vocale soli van
enkele werkjes vervulde.
Er deden zich voor wat het portatief
en enigermate ook het regaal betrof,
moeilijkheden met de stemming voor.
Nadat mt deskundige hand krachtij
was ingegrepen, kon Kees Rosenhart, zi
het dan met assistentie van een calcanl,
zijn vertolkingen ook naar eigen genoe
gen volbrengen. De toehoorders waren
er ook verheugd over. Daarvan getuigd!
de hartelijke bijval aan het slot van hel
concert, die zich ook richtte tot Syntag
ma Musicum.
(Van een onzer verslaggeefsters)
BEVERWIJK. Een 19-jarige Bever-
wijkse is gistermorgen op de Alkmaarse
weg door een automobilist aangereden.
Het meisje, dat met haar fiets zonder
richting aan te geven plotseling naar
links zou zijn gezwenkt, is met zware
verwondingen in het Rode Kruis Zie
kenhuis opgenomen.
PASTOOR VAN DIJK zit in zijn pas
torie waar alles op de aanstaande
verhuizing wijst achter twee sneden
bruin brood. Hij raakt ze tijdens het
gesprek niet aan. Neemt af en toe een
hap hagelslag uit een kleine plastic zak,
die hij tenslotte nauwgezet met een
touwtje sluit en rondt die happen af
met een stevig glas yoghurt. In de
vroege jaren vijftig werd hij op eigen
verzoek in het smalle Ruigoord ge
plaatst.
bX
^'’flosaege/
1-
"XX!1
I
BEVERWIJK. Vandaag valt
scherm over het aardbeienseizoen 1973.
Een seizoen, dat in geen enkel opzicht
meer een afspiegeling is van bijvoor
beeld tien jaar terug toen er nog wel
aardbeien aan d e Beverwijkse veiling
kwamen.
Nog geen drie weken na de eerste
veiling, dat zou maandag worden, zijn
de aardbeien al weer op. Zaterdag wordt
er niet meer geveild, terwijl de restan
ten volgende week tussen de groenten
door geveild zullen worden.
Donderdag waren er nog een goede
duizend kistjes aardbeien aan de veiling,
de vraag was iets minder wat wel in de
prijs tot uiting kwam, want deze varieer
de van 300 tot 610 cent per kistje.
DAN STAAT HIJ OP en trekt met
een ruk de opzij geschoven vitrage voor
het raam. Een preventieve maatregel,
die de fotograaf geldt. De pastoor wil
niet op de kiek. Als de fotograaf hem
zegt dat dergelijke weigeringen in zijn
carrière zeldzaam zijn, antwoordt hij
rap: „Daar ben ik helemaal niet bang
voor, om zeldzaam te zijn. Dat kan me
geen bliksem schelen”. Het is Gerardus
van Dijk ten voeten uit. Dat hij later,
U kunt mij noteren als abonnee
en ik ontvang de krant dan de
eerste 14 dagen GRATIS.
Qper maand,
per kwitantie f 9.30 V
per kwartaal, A
per giro/bankf 27.-*<
Buiten, in de tuin, waar het rood van
rozen het woekerende onkruid kleurt,
tuurt hij naar de laatste huizen van
Ruigoord. De kin omhoog boven het
stijve boord dat hij nog steeds trouw is.
AI is dat dan ook „een financiële zaak”,
zoals hij beweert. Nog veertien dagen,
dan is Ruigoord ook Gerardus van Dijk
armer.
T>
Ja
mijn
beeld
hoog
werd
Hij
reau
elder
slijm
kwaï
kerk-
onhe
telefi
dag
kvage:
Hij
Iweg,
wezig
niet
pakki
goed
schra
,|1” •--- ’A j
p
