VEERLICHTE SCHUÜRSPANEN
NATUUR IN
DE POLDER
KARPERS
VANGEN
MET STROOP
Kinderen mogen in tv-spots
niet met vuur spelen
Vlaslinnen aan de wand
Spelregels
internationale
Ster
voor
Boekje over magere
melkprodukten
Goede manieren
Fransen puritein
Snoep taboe
ZATERDAG 21 JULI
1973
(Van onze RTV-redactie)
van
van
oren,
daar
■isie-
met
Mijn
resse
I de
dat
naar
nóg
k en
van
al in
men.
;elijk
Is te
inste
sn in
i de
leert
wis
zijn
ofie-
esbi-
erkte
ams»
iaren
slotte
een
stert.
longs
veel
I het
at ze
zijn
legio
ZRO-
:djes,
tzen-
theid
maar
herm
jeu re
norm
boek
rakel
zal
De rol van kinderen in tv-advertenties
wordt in Engeland geregeld in een bijla
ge van de zogenaamde „Code voor de
advertentie-standaarden en haar toepas-
Nog enige aanwijzingen: Bij het vissen
op karper worden over het algemeen
schuifdobbers gebruikt. Dit zijn dobbers
die met twee oogjes langs de lijn kun
nen glijden. Dit om het aas naar de
juiste plek te kunnen werpen. De dobber
wordt op een gegeven moment tegenge
houden door een „stopper” of „stuitje”,
een stukje op de lijn geknoopt nylon-
draad. Het stuitje moet zodanig zijn
bevestigd, dat na het inleggen de dobber
goed staat afgesteld en het aas op de
grond ligt. Dat stukje is verschuifbaar.
Het is dus noodzakelijk tevoren te weten
In niet met planten begroeid water
kan zonder bezwaar een lijn met een
dikte van 0,20 mm worden gebruikt. De
werpmolen is dan zo afgesteld dat de
karper, die na het aantikken van de
haak een enorme uitloop neemt, tijdens
zijn vluchtpoging de draad van de spoel
in de werpmolen kan trekken zonder
dat de draad breekt. De soepele hengel
speelt daarbij een belangrijke rol door
dat de hengel, meebuigend, de door de
vis uitgeoefende kracht opvangt. De aan
de lijn zittende karper kan beslist niet
meteen worden binnengehaald. De kar
per moet worden moegemaakt en aange
zien deze vissoort niet alleen sterk is,
maar ook over een groot uithoudings
vermogen beschikt, kan het soms meer
dan een kwartier duren eer de karper is
uitgevochten en het schepnet binnen
glijdt. Zo’n moegestreden krachtpatser
wordt meestal teruggezet; hij heeft het
verdiend. Elke rechtgeaarde sportvisser
ziet een vis niet als een prooi, maar als
een partner waarmee hij zich in kracht
en behendigheid meet.
hoe diep het water is waar gevist zal
worden. De haak schept weinig proble
men. Elke goede hengelsportwinkel heeft
een heel assortiment van karperhaken.
De haak moet in ieder geval niet te
groot zijn.
rlijk
epen
eten,
zijn
de
irige
naar
;eve-
door
n op
eken
n de
uys),
t de
>s de
van
CRV
>ren-
n de
van
t ge-
iabe-
in en
erin-
Het
lono-
e co-
)ren-
e.
s een
één
lalve
r en
tievs
uit-
zwa-
die afkomstig zijn van het
voorlichtingsbureau voor de
voeding.
Om te beginnen zijn alle vreemde
woorden uit den boze, omdat de Fransen
hun „moers taal” maar moeten spreken
en beluisteren. Vervolgens wordt om
zichtig over de volksgezondheid, de ver
keersveiligheid, de zedigheid en het res
pect voor het ouderlijk gezag gewaakt.
Een auto die bewijzen wil door levens
gevaarlijke scheuren in de bocht met de
beste banden te zijn uitgerust, mag zich
in de tv-reclame niet vertonen.
ner u het geval toen Hein Simons nog
Heintje heette. Te wachten tot de jon
gen zjn negen schooljaren had afge-
maak, had weinig zin, omdat hij nu
eenmaal een kindersterretje was.
Uitzonderingen worden ook gemaakt
als het gaat om zaken die in het belang
zijn voor de kunst, de wetenschap en
het onderwijs. Dan kan een arbeidsver
gunning worden verleend, mits het gaat
om arbeid van niat-industriële aard.
Niet da* televisiereclame nu zoveel te
maken heeft met kunst, wetenschap of
onderwijs dat niet; maar toch valt
kindermedewerking voor reclamespots
ook onder de beperkende bepalingen die
gelden voor andere vormen van televisie.
Ook hier geldt als het kind al zo
oud is het schoolhoofd toestemming
moet geven, plus de ouders, dat er geen
gevaar aan het optreden verbonden mag
zijn, dat er gezorgd moet worden voor
een goede begeleiding. Het belangrijkste
punt is echter de frequentie waarin het
kind medewerking mag verlenen, dit in
verband met „stervorming”- Met groepen
kinderen is dit veel minder een pro
bleem. met solistisch optreden veel
meer. Bovendien ligt bij reclamespots,
als alles goed is tenminste, de aan
dacht veel eerder op het produkt dan
op het kind in die spots.
En al mag het dan lijken dat kinderen
vaak aan de reclamespots meewerken;
dat is een kwestie van optisch bedrog:
kinderen mogen niet vaker dan twee
keer per jaar een spotje maken de
frequentie van die spot op de televisie
heeft daar niets mee te maken.
Hoewel niet gebruikelijk in deze hob
byhoek geven wij u toch een vistip, deze
keer niet om vis te bereiden, maar om
te vangen en met name de karper. We
willen u deze vangmenu’s bepaald niet
onthouden. Ze schijnen voortreffelijk te
werken. Een wellicht haalt u ook zo’n
woesteling van een karper (35 pond),
zoals op de foto afgebeeld, uit het water.
De karper is enorm sluw en zeer
gevoelig voor lawaai. Het belangrijkste
punt bij de vangst vormen het aas en
het lokvoer. Hier volgen enige beproefde
recepten.
I. Ingrediënten een pond roggebrood
en vier eetlepels stroop. Roggebrood
fijn wrijven en met stroop mengen
tot een kneedbare massa. Voor lok
voer bolletjes ter grootte van soep-
Dat is dat. Aldus Ankie Nijssei
het promotiecentrum, die ook nog even
de aandacht vestigt op vlasbehang (een
weefsel met rug).
Het spannen en plakken van vlas kan
men ook zelf doen. Bijvoorbeeld een
oude saaie deur overtrekken of kisten en
kratten, kamerschermen enz. enz.
Wij vroegen drie van onze bui
tenlandse correspondenten, Wim
Timmers uit Bonn, Frank Onnen
uit Parijs en Rudolf Bakker uit
Londen, iets te vertellen over het
hoe en wat van televisiereclame en
kinderen in respectievelijk West-
Duitsland, Frankrijk en Engeland.
Kinderen die zich via het spherm tot
een winkeljuffrouw wenden, dienen na
drukkelijk te vertellen dat ze namens
hun moeder zijn gekomen. Geen verlei
dingen tot ondoordacht potverteren. Al
coholica komen evenmin aan bod, maar
wijn, bier en cider mogen weer wél. De
wijnboeren zijn in Frankrijk machtig en
ze hebben zelfs reclame voor frisdran
ken de voet dwars weten te zetten. De
geschreven pers wordt globaal eveneens
geweerd om zo gelijktijdig alle oppositie
partijen buiten de huiskamers te hou
den. Bevolkingsgroepen worden be
schermd door onheuse opmerkingen over
de gierige inwoners van Auvergne
het geboorteland van president Pompi
dou of die over de luie Corsicanen te
verbieden. Verder is nog taboe: vulgari
teit en bovenal de seks, want Frankrijk
blijft prijs Stellen op zijn reputatie van
puristeinste tv-natie in Europa.
Zo ternauwernood
schuin te noemen mopje over twee ech
telieden die dialogiseren over de vraag
hoe vaak „het” per week -te doen, met
als ontknoping dat ze het niet over
„dat”, maar over de visconsumptie had
den, na drie keer weer voorgoed van het
schermpje verdwenen.
De Franse tv-reclame is dan ook van
een onberispelijke welgevoeglijkheid.
Maar om nu te zeggen boeiend of leuk
nee, nauwelijks.
i
Allemaal schatjes, met of zonder krul
letjes, met of zonder kuiltjes in de bolle
wangetjes, met of zonder voortandjes.
Maar zo eenvoudig liggen de zaken in
Nederland niet. Het is uiiteindelijk nog
een hele heisa om een kind in de
leerplichtige leeftijd op de televisie te
krijgen, om het even of het nu gaat om
een optreden in de normale tv-zenduren
of in de STER-tijd.
De basis voor het optreden van kinde
ren voor de televisie is een bepaalde
paragraaf in de Arbeidswet over kinder
arbeid. Negen jaar lang moeten kinderen
dagonderwijs volgen en in die tijd mo
gen ze niets doen wat ook maar op
werken tegen betaling lijkt. Nu zijn er
bepaalde gevallen waarvoor de Arbeids
inspectie een uitzondering maakt: herin-
Het is merkwaardig, dat prak
tisch alle aandacht van de recre
anten of natuurliefhebbers zich
richt op bos, hei, zee en duinen en
dat de natuur, het leven in de
polder over het hoofd wordt ge
zien. Dat er daar ook heel wat
mee te maken valt, zeker voor
degenen, die op hun gemak van
waarneming van de natuur hou
den, is een zekere zaak. Wie een
gids wil hebben om te weten, wat
er zoal binnen de dijken in de
natuur aan de hand is, kunnen wij
verwijzen naar het boekje „In de
polder” van K. Hulsbos (uitgeverij
Elsevier). Hulsbos weet niet in wat
voor lovende en jubelende tonen
(hij heeft soms wat weg van een
kwinkelerende leeuwerik, die bo
ven de polderwei hangt) hij zijn
polderbelevenissen moet neerpen
nen. Een plezierig boekje in de
trant van de „ouderwetse” natuur-
beschrijvers. Jammer, dat de on
derschriften van de vaak fraaie
foto’s zo verwarrend verspreid
staan. Helemaal zonde is het, dat
bij de meeste vogelfoto’s wel idyl
lische bijschriftjes staan, maar dat
die geen naam van de vogel geven.
We zijn niet allemaal Hulsbossen.
H. R.
sing”, waarvan de laatste versie uit ok
tober 1972 stamt.
Allereerst worden voorschriften gege
ven voor de kinderen als toeschouwers.
Advertenties mogen kinderen geen li
chamelijke, geestelijke of morele schade
toebrengen en er mag geen gebruik
gemaakt worden van de „natuurlijk
goedgelovigheid en het gevoel voor loya
liteit dat kinderen bezitten”. In het bij
zonder (en hier somt de code zeven
punten op) mogen advertenties kinderen
er niet toe oproepen hun onbekende
plaaten te betreden of zich in verbin
ding te stellen met vreemdelingen om
bijvoorbeeld speldjes of stickers te ver
zamelen.
Kinderen mogen ook niet de indruk
krijgen uit de advertentie dat zij, als ziij
niet zelf het produkt kopen of anderen
ertoe kunnen overhalen dit te doen, hun
plicht verzaken of niet loyaal tegen
anderen zouden zijn. Advertenties mo
gen evenmin de indruk vestigen dat het
niet bezitten van een bepaald produkt
een kind inferieur zou doen zijn tegen
over kinderen die dat produkt wel heb
ben.
Kinderen mogen niet wonden getoond
terwijl ze zonder begeleiding op straat
lopen, tenzij ze duidelijk oud genoeg zijn
om voor zichzelf te zorgen. Ze mogen
niet worden gezien terwijl ze op straat
spelen, tenzij op een duidelijk speelge-
deelte of een veilig gebied, en evenmin
terwijl ze van de stoep afstappen zonder
uit te kijken of de straat oversteken
zonder dat te doen. In drukke straten
moeten ze bij het overseken uitsluitend
op zebra-strepen worden afgebeeld en in
het algemeen als voetgangers of fietsers
die zich gedragen volgens de verkeers-
voorschriften.
Kinderen mogen niet worden gezien
terwijl ze gevaarlijk uit ramen hangen,
gevaarlijk over bruggen kijken of op
gevaarlijke rotsen klimmen. Kleine kin
deren mogen niet worden afbebeeld ter
wijl ze proberen hoge planken in de
kast te bereiken of proberen iets af te
pakken van tafels die hoog boven hen
uitsteken. Medicamenten, desinfecteren
de middelen, antiseptische middelen en
brandbare en bijtende stoffen mogen
alleen worden vertoond als er in de film
ook ouderlijk toezicht aanwezig is. De
genoemde produkten mogen nooit door
kinderen zelf worden aangeprezen.
Kinderen mogen in reclameboodschap
pen geen lucifers tonen of enige vorm
van gas, petroleum, benzine, mechani
sche of hand-gedreven instrumenten die
brandwonden, elektrische schokken of
andere verwondingen kunnen veroorza
ken, demonsteren.
Kinderen mogen in reclameboodschap
pen niet op landbouwmachines rij
den. Een open vuur in een huiselijke
scène in een advertentie moet in het
beeld vergezeld gaan van een duidelijk
zichtbare brandblusser, althans wanneer
in de scène één of meer kinderen voor
komen.
En tenslotte wordt onder deze uitge-
oreide regeling en ferme streep gezet
onder het hoofdje „Goed gedrag en goe
de manieren”; „kinderen moeten in ad
vertenties een behoorlijk gedrag en goe
de manieren ten toon spreiden”.
1 de
een
ster-
,’rijk-
?eten
>dukt
moet
it tot
pro-
is er
Aangezien de Franse televisie een
staatsbedrijf is, blijft ook de reclame op
het net aan straffe overheidscensuur
gebonden. De Franse STER wordt be
waakt door een commissie van 15 man,
waarover de gaullist Jean-Claude Ser-
van-Schreiber neef en politiek vijand
van de vermaarde voorzitter van de
radicale partij, Jean-Jaques S. de
scepter zwaait. Vertegenwoordigers van
de voornaamste ministeries, van consu
mentenbonden, reclamebureaus en ook
van de anti-vervalsingsbrigade van de
economische politie hebben zitting in de
commissie. En hun veelzijdige komaf
heeft tot gevolg dat deze censuur-zeef
over wel heel kleine en fijne gaatjes
beschikt.
Drie jaar geleden waren het iets
meer dan 100 kinderen, nu zijn het
er inmiddels al meer dan 200 die
bij tijd en wijle hun medewerking
verlenen aan dat brokje televisie
dat, zeker door kinderen, wordt ge
zien als puur amusement: de STER-
reclame. Bij de bemiddelingsbu
reaus en bij de uiteindelijke makers
van de spots stromen dagelijks de
brieven binnen van ouders die hun
kind zo graag op het televisie
scherm willen laten zien.
in op het vetprobleem (weer
een staatje, nu van de aan
bevolen hoeveelheid vet per
persoon) en komen dan
tenslotte bij het punt, waai
de CMC om draait; de melk
en de melkprodukten. Na
vlas? Het is kleurvast, geluiddempend (u
kunt zich voorstellen als dit van de
muur een beetje afstaat, dat de zich
daar bevindende luchtlaag een dubbele
isolatie oproept), slijtvast, heeft een ge
weldig absorptievermogen (vlas neemt 20
percent vocht op zonder dat men dit aan
de stof voelt), de echte linnenstruktuur
De samenstellers wijden
natuurlijk aandacht aan on
ze weelderige welvaart, gaan
de net), namelijk de al tien jaar actieve
olijke kaboutertjes die tussen de recla
mespots optreden.
Het gaat niet om een echt nieuwe
ontwikkeling. Er is bijvoorbeeld al ja
renlang een meisje dat blij vertelt:
„Mijn oma bakt in de koelkast een
taart”. En steeds weer verschijnt dat
oliedomme bleekgezicht van een vader
die zich door zijn roodhuiden van kinde
ren laat vastbinden om daarna in het
oerwoud van zijn tuin ineens te worden
geconfronteerd met heerlijke biefstuk, zo
uit de diepvriesverpakking van het be
kende eSkimomerk.
Maar daar gaat het vooral om de
sfeer. Kinderen, en liefst het hele gezin,
demonstreren door en door gelukkig de
„Heile Welt”, waarin produkten blijk
baar het best worden verkocht. Een
koelkastenfabrikant laat de laatste tijd
alleen zien hoe zijn kast plotsklaps mid
den in een oerwoud staat. Een Duitser
gaat er in een hangmat naast liggen en
de spot is afgelopen. Het is al lang een
algemene klacht dat reclame op de
Duitse tv nauwelijks nog informatie le
vert over de produkten, maar overwe
gend een misleidende sfeer creëert.
Vanwege de toeneming van kinderen
die produkten aanprijzen, heeft nu de
werkgemeenschap reclametelevisie voor
gesteld te verbieden dat kinderen over
bijzondere voordelen en eigenschappen
van produkten spreken- Verder zou
moeten worden verboden om kinderen
aan te sporen bepaalde produkten
(meestal snoep, en Duitse kinderen snoe
pen bij ponden tegelijk) te kopen. Ook
zou niet meer mogen voorkomen dat
kinderen handelingen uitvoeren, die
hoogst onverstandig zijn kinderen die
demonstreren hoe eenvoudig een wasma
chine kan worden bediend.
Reclame op de televisie behoort
zachtjes aan en echt niet alleen
in Nederland tot het pakket
amusement dat de televisie ons
biedt. Vooral kinderen zijn er erg
op gesteld, zeker als het gaat om
spots waarin kinderen meewerken.
Niet alleen in ons land, ook in de
landen om ons heen zijn er vaak
vrij stringente bepalingen als het
gaat om de inhoud van de reclame
spots en om de medewerking van
kinderen.
balletjes. Voor aas: bolletjes ter grot-
te van een duive-ei.
II. Half vers wittebrood (zonder korst)
en 2 eetlepels bruine basterdsuiker
met water. Dezelfde bolletjes als
hierboven.
Een Pipi Langkous-achtig meisje ver
schijnt in het beeld en legt de kijkertjes
uit waarom het bij haar thuis zo lekker
warm is. Vader plakt alle kieren dicht
met strip van een speciaal merk. Pipi
adviseert om de tip door te geven en
roept dan: „Dag, tot de volgende
keer
Als het aan de „Werkgemeenschap
reclametelevisie” van de ARD (het eer
ste net in de Bondsrepubliek) ligt, komt
ze echter nooit meer terug. Vastgesteld
is dat kinderen een steeds grotere rol
spelen in de tv-reclame. Niet zo verras
send: van de kinderen tot 14 jaar ziet 68
procent de reclameblokken voor het
journaal van acht uur. Bovendien zit
West-Duitslands beste kinderprogramma
verpakt in het blok van het ZDF (twee-
„Magere melkprodukten
goed voor iedereen” is de
naam van een folderboekje
dat CMC/Melk Unie BV
((postbus 9010 Amsterdam)
gratis verstrekt. Op over
zichtelijke wijze wordt uit
eengezet hoe een goede
voeding moet zijn samenge
steld. wat we aan grondstof
fen nodig hebben de calo
rische behoefte), wat zo on
geveer het juiste lichaams
gewicht is enzovoorts. Dat
gebeurt aan de hand van
overzichtelijke tabelletjes,
tuurlijk wordt uitgelegd
waarom melk dagelijks voor
iedereen nodig is (kleuters
per dag 0,5 liter, scholieren
0,6 liter, middelbare scholie
ren, 0,7 liter en volwassenen
0.5 liter). Speciale aandacht
krijgen de magere melkpro
dukten. Een Vs liter slank-
a-mel. Tot slot vindt men
in het boekje een uitgebrei
de tabel van allerlei melk
produkten met hun analyses.
Was het bepleisteren van muren
nog niet zo lang geleden enkel en
Heen het werk van de vaklui, de
specialisten, de laatste tijd blijkt,
dat ook doe-het-zelvers wel wat
aan hun muren kunnen verbete
ren. Men moet soms wel. Men
wordt noodgedwongen (alsmaar
stijgend uurloon van vooral speci
alisten) handiger en ondernemen
der. Bovendien komen de toelever
ingsbedrijven met handzamer ma
teriaal. Er zijn allerlei pasta’s en
wandpleistermiddelen in de handel
gekomen. Voor degenen, die ook
aan de slag willen gaan op dit
gebied, is er een goede tip. Je
moet natuurlijk met een schuur-
spaan werken, zeker bij het op
brengen en ook meestal bij het
afwerken van een pleisterlaag. De
firma Graves brengt een nouveau
té schuurspanen van geschuimd
kunststof, erg handig, omdat ze
veerlicht zijn (en u weet wat het
om een zwaar voorwerp alsmaar
„boven je macht” te houden), ge
makkelijk zijn schoon te maken
en trekken niet. De meest gangba
re maten zijn 14x29 cm en
34x12x14 cm.
is ogenstrelend, het is luchtig, ventileert,
pluist niet, is van nature anti-statisch,
motwerend, heeft een exeptionele hoge
dimensionele stabiliteit, stoot vuil af,
kan onbrandbaar gemaakt worden en is
gemakkelijk te onderhouden”.
Het promotiecentrum voor het vlaslin
nen heeft een missive uit doen gaan,
waarin jubelend wordt geschreven over
het gebruik van linnen voor wandbekle
ding. Laten we het centrum even aan
het woord: „Wat is zo geweldig aan
