Lieu we Visser ontdekking van de avond
aardig
Chileense
LOU REED
Jan de Hartog
woont paar jaar
in Brussel
Ekseption: roepende
Nederlandse
woestijn
Bon of Berg?
Wie is bang voor Ran, Kox,
HET N.P.O
muziek-groep
in ons land
SPEELT OOK VOOR U!
Opera-studio bracht het er
af in „De barbier”
concerteert
SOOSACENDA
TOP DE POP POP DERTIEN
Solo-elpee
Garfunkel
onder redactie van Ferry Tromp
99
Vragen over extra
TV-uitzendingen
s»
„DROOM”FOTO’S IN
STADSSCHOUWBURG
I
17
16
SEPTEMBER 1973
0OKDERDAG 20
I -
r* 1
mwiiiiM
WWW
WWW
LOU REED
i bo-
Barbier
van
(Van een medewerker)
ADVERTENTIE
HANS KOX
van
iedere
even
MARILYN TYLER
Tuin-
alles
Gras-
:angse-
g. Tel.
Toneelgroep
schouwburg:
26 okt., 19
uur.
Hij vraagt waarom het strakke tijd
schema van de radiozendtijd wel en van
de TV niet kan worden aangehouden.
Ook wilde hij weten hoe deze extra
zendtijd wordt gefinancierd.
Op 22 februari treedt de andere helft
van de artistieke tweeling Krebbers-
Olof als solist op. Theo Olof, volgend
jaar weer samen met Herman Kreb-
bers aan de eerste lessenaar bij het
Concertgebouworkest, is de solist in
het Vioolconcert van componist-diri-
gent Hans Kox, die deze avond opent
met de Symfonie no 52 van Haydn.
Een tweede Nederlands werk „Scher-
zi per archi” van Robert Heppener is
het eerste werk na de pauze. Hinde
mith’s Symfonische metamorfosen op
thema’s van C. M. von Weber besluit
deze interessante avond.
Het laatste concert van deze serie op
vrijdag 22 maart brengt Willem Fre-
derik Bon, de nieuwe assistent-diri-
gent van het Concertgebouworkest,
voor het N.P.O., met zijn zuster Mar-
ja als soliste.
De Haydn-cyclus wordt besloten met
de Symfonie no 8 „Le soir”. Marja
Bon is hierna soliste in Capriccio
voor piano en orkest van Igor Stra-
winsky. Willem Frederik Bon voert
na de pauze met het N.P.O. zijn eigen
compositie „Aforismen” uit.
Verruim uw muzikale blik door zeker
op deze serie in te tekenen.
Abonnementsverkoop bij het Con
certgebouw, Lange Begijnestraat
13, Haarlem, van 10-15 uur. Tele
fonisch 320994 van 12-15 uur.
vinter-
auctie,
i. Bad-
peciale
erhuur
id.och-
at.och-
Bloe-
igen
rea-
ver-
mer,
lum-
tield.
loor-
iaakt
Ver-
:eed»
nve-
van
arop
Exseption deze krant heeft het
reeds bericht is naar Canada ver
trokken voor een uitgebreide toernee,
maar we willen toch nog even uit
weiden over de nieuwe elpee „Trini
ty” die vlak voor hun vertrek werd
uitgebracht.
AMSTERDAM. De opera „II Bar-
biere di Siviglia” van Giovanni Paisiello
is zeker niet tegengevallen. Na alles wat
er tevoren over verteld is, kan het niet
anders of men wordt wat argwanend.
Waarom moest er bij voorbaat op gewe
zen worden, dat de Barbier van Paisiello
zeker niet minder was dan de Barbier
van Rossini?
Gisteravond hebben wij in de Amster
damse Stadsschouwburg met eigen oren
en ogen ervaren, dat Paisiello in muzi
kaal opzicht inderdaad niet hoeft onder
te doen voor Rossini. Maar waarom
wordt Rossini’s Barbier nog overal ge
speeld en is Paisiello geheel van het
toneel verdwenen? Om de eenvoudige
reden dat Rossini het theatrale effect
meer heeft uitgebuit en omdat zijn mu
ziek meer de populaire kant opgaat.
Maar laten wij niet vergeten dat Paisiel
lo zijn Barbier schreef in 1782 en dat de
première van Rossini’s Barbier in 1816
ging.
Serie C: 6 concerten op de vrijdag
avonden 19 okt., 30 nov., 21 dec., 25
jan., 22 febr., 22 maart. Aanvang
20.15 uur.
Onder het motto „wat Paul kan,
kan ik ook” heeft Art Garfunkel een
solo-elpee uitgebracht die moet be
wijzen dat hij geenszins de steuntrek
ker van het duo „Simon and Garfun
kel” was waarvoor velen hem lange
tijd hebben gehouden.
juiste groepen mensen in haar greep
gekregen getuige de toernees door
Duitlsnad (oktober), Engeland (no
vember), Japan (januari) en Skandi-
navië (februari, maart) die op stapel
staan.
Misschien dat de nieuwe LP „Trini
ty” voor Rick van der Linden (piano,
hammond, spinet, pijporgel, synthesi
zer en melotron), Rein van de Broek
(trompet, bugel), Jan Vennik (rieten,
fluit), Cor Dekker (basgitaar) en Pie
ter Voogt (drums, percussie) de we
gen opent naar een nieuw en „aange
past” publiek in Nederland.
Vorig jaar nog hier als voorpro
gramma bij Jeff Beck, maar dit jaar
is Lou Reed door Mojo goed genoeg
bevonden als hoofdprogramma voor
een concert, dat vanavond negen
uur in het Amsterdams Concertge
bouw plaats vindt. In het voorpro
gramma de veelbelovende Nederland
se formatie Alquin.
Aan de serie C is in dit seizoen
een tweetal voorstellingen van To
neelgroep Centrum gekoppeld, ter
wijl op nader te bepalen data
onder auspiciën van het Frans
Hals Museum tijdens enkele con
certen in de bijzaten van het Con
certgebouw een expositie van
Haarlemse hedendaagse schilders
zal worden gehouden. Op deze
wijze hopen wij in gezamenlijk
overleg de belangstelling voor de
eigentijdse kunst in Haarlem te
bevorderen.
De Nederlandse Operastichting had
voor deze gelegenheid een keuze gedaan
uit enkele jonge solisten, die nog in
opleiding zijn bij de Opera Studio. De
regie was in handen gelegd van de
beroemde Renato Capecchi, die zo lang
zamerhand een vertrouwde kracht van
de Nederlandse Opera is geworden. Het
THEO OLOF
t
De vaste dirigent van het N.P.O. An-
dré Vandernoot opent op 25 januari
het 4e concert van deze serie met „De
filosoof”, de 22e symfonie van Haydn.
Hierna is de jubilerende Herman
Krebbers solist in een fraai gevonden
combinatie van twee solowerken, te
weten het Vioolconcert van Oscar
van Hemel met aansluitend Poème
van Chausson. De eerste symfonie
van Shostakowitch vult het gedeelte
na de pauze.
Lou Reed The Velvet Under
ground. Een naam die in acht jaar
tijd een begrip is geworden. In 1965
was hij „dekadent”, „pervers” en
„makaber” in negatieve zin, werden
SERIE C: VERFRISSEND
Het openingsconcert op vrijdag 19
okt. onder leiding van Libor Pesek
begint met Haydn’s symfonie „Le
matin”. Shulamit Ran is hierna solis
te in een bijzonder geïnstrumenteerd
pianoconcert van Hindemith. De or
kestbezetting bestaat hier uit 2 har
pen en koperblazers. De soliste van
deze avond brengt tevens voor Haar
lem de première van haar eigen pia
noconcert. Taras Bulba, een meester
werk van Janacek, besluit dit concert.
André Vandernoot dirigeert op vrij
dag 30 november een Weense avond.
Na Haydn’s Symfonie no 97 worden
de 6 Orchesterstücke van Webern
uitgevoerd. Het gedeelte na de pauze
is geheel gewijd aan delen uit de
opera Wozzeck van Alban Berg. So
listen zijn de Amerikaanse sopraan
Marilyn Tyler en de bariton Henk
Smit. André Vandernoot dirigeerde
enkele jaren geleden de gehele opera
bij de Nederlandse Operastichting.
moet voor de jonge zangers niet eenvou
dig geweest zijn om aan de eisen van
Capecchi tegemoet te komen. Het zingen
van aria’s in het Italiaans is nog tot
daar aan toe, maar het spelen en zingen
van de razendsnelle recitatieven, waar
geen enkel woord of gebaar van verlo
ren mag gaan, lijkt bijna onmogelijk.
Zij hebben zich echter behoorlijk van
hun taak gekweten. De stemmen van
Mary Willems (Rosina), Henk Kooymans
(Graaf Almaviva) en van John Vier-
kens Figaro), waren nog wat zwak en
hun spel was nog niet speels genoeg.
Over Renato Capecchi (Bartolo) kan
ik kort zijn hij was grandioos als
altijd. De grote verrassing van de avond
was echter Lieuwe Visser, die een Don
Basilio op de planken zette die verbluf
fend was. Wat stemmateriaal betrof
schoot hij absoluut niet tekort, maar
zijn spel overtrof alles. Laten wij hopen
dat wij hem in Nederland kunnen hou
den. Hij kan de vergelijking met Guus
Hoekman gemakkelijk doorstaan; zijn
komisch talent is nog lichter, nog meer
Italiaans.
Het Eindhovens Barok ensemble
speelde voortreffelijk onder leiding van
Jochem Slothouwer. Speciale lof verdie
nen de clarinetten, de fagotten en de
mandoline. De costuums van Eugenie
Brands zagen er goed uit. Het decor van
Gerard Deen was uiterst eenvoudig en
doelmatig. Er volgen nog twee voorstel
lingen in Amsterdam op 28 september
en op 13 januari 1974.
J. H. MOOLENIJZER
Het laatste werk dat in deze serie zal
klinken is van de Amerikaanse com
ponist Samuel Barber. Van hem
hoort u „Meditation en Dance of
Vengeance uit'de balletsuite Medea”.
zijn bizarre, wrange teksten over mo
derne steden, drugs etcetera niet be
grepen en niet gepruimd, werd zijn
show als onaangenaam en angstaan
jagend ervaren.
Nog altijd behoort Reed zeker niet
tot de meest geaccepteerde muziek-
makers ter wereld, maar de tijden
zijn wel danig veranderd. Zijn tek
sten van toen zijn nu dagelijks
nieuws wat het geheel overigens niet
minder angstaanjagend maakt. Ge
makkelijk is de muziek van Lou
Reed, die vanavond met een nieuwe
groep in het Concertgebouw staat,
nog steeds niet. „De wilde haren zijn
eraf”, zou vader zeggen, maar het
vuur en de overtuiging, verbeeld in
dezelfde dekadentie die Reed en Da
vid Bowie tot vrienden maakte, is
gebleven.
Hoe kwam Paisiello tijdens zijn ver
blijf in St. Petersburg, waar zijn Barbier
voor het eerst werd opgevoerd, aan het
libretto van Guiseppe Petrosellini? Dat
weten wij niet wel is bekend, dat hij
zijn goede vriend Abbé Galiani in 1781
verzocht om hem te helpen aan een
libretto van Giovanni Lorenzi. Maar Lo
renzi was ziek en zo moet het verzoek
bij Petrosellini terecht zijn gekomen.
Paisiello formuleerde zijn verzoek als
volgt: het libretto moet kort zijn, hoe
korter hoe beter. Het mag niet langer
zijn dan anderhalf uur, met niet meer
dan vier of vijf hoofdrollen. Hij om
schreef de mogelijkheden van zijn solis
ten en zijn librettist moet op het idee
gekomen zijn om de komedie „Le Bar
bier de Séville” van De Beaumarchais te
vertalen en als tekstboek te gebruiken.
Paisiello heeft dus de originele tekst op
muziek gezet en dat kan van Rossini
zeker niet gezegd worden-
1. Radar Love Golden Earring; 2. Ay no digas Chris Montez Raza;
3. My friend the wind Demis Roussos; 4. Malaguena Los Angeles; 5. An
gie Bolling Stones; 6. Rote Rosen Freddy Breek; 7. Young Love Donny
Osmond; 8. Easy Livin’ Uriah Heep- 9. Tell Laura i love her Albert West;
10. I heard it through the grapevine C.C.R.; 11. Minnie, Minnie Mouth and
Macneal; 12. Pepper Box The Peppers; 13. Vado Via Drupi.
ouwde
>P van
n Me-
ilmati-
mann-
ietters,
laniels,
rgpoe-
grijs,
i). Alle
nt, 14
z. die-
t 436,
■244810,
H’lem.
DEN HAAG. Inti-Illimani, een
Chileense muziek- en zanggroep, geeft
van 24 september tot en met 2 oktober
voorstellingen in ons land. De groep is
gast van Sjaloom.
Inti-Illimani is bezig aan een toernee
door Europa. De afspraken voor het
optreden in ons land waren al gemaakt
voor de staatsgreep in Chili plaats vond.
De toernee was al in verband gebracht
met de politiek, maar krijgt nu een veel
duidelijker politieke context, aldus Sja
loom. Bij de voorstellingen zal informa
tie over Chili worden verspreid en zal
ook gewerkt worden aan het bevorderen
van solidariteit met de Chileense volks
macht. Voorstellingen zal Inti-Illimani
geven in Harlingen, Zutphen, Gronin
gen, Utrecht, Haarlem, Schinnen, Epe
(Gld.) en Rotterdam.
AMSTERDAM. Vrijdag 21 sep
tember wordt op de tweede etage van de
Stadsschouwburg in Amsterdam een
tentoonstellingsruimte in gebruik geno
men. Dit gebeurt met een fototentoon
stelling, samengesteld door de nieuwe
bespeler van de schouwburg Publieks-
theaier. Geëxposeerd wordt een serie
foto’s van de fotograaf Kors van Benne-
kom. Deze volgde de hele voorbereidings
periode en repetitietijd van de voorstel
ling, die vrijdagavond ook in première
zal gaan: Droom van een Midzomer-
nacht van Shakespeare. Deze expositie
ruimte, die voor bezoekers van de stads
schouwburg toegankelijk is, biedt de mo
gelijkheid aan kunstenaars die werk
hebben dat het theater als onderwerp
heeft, daar hun werk te tonen.
Abonnement 6 concerten 20,-
(a.i.); c.j.p. geldig. Bij aankoop van
een abonnement op serie C of
combinatie-abonnement met serie
C 2 Centrum-voorstellingen 5,-.
Een nieuwe samenstelling en nieu
we, voor een groot gedeelte zelf ge
schreven stukken maken „Trinity” tot
een andere elpee dan de vorige zes.
Niet kwa sound want de combinatie
klassiek, jazz, pop die de groep heeft
groot gemaakt, lijkt nog lang niet
rijp voor de schroothoop. Zeker niet
in het buitenland en misschien deze
keer ook niet in het Nederland dat er
maar niet toe kan komen de eigen
profeet de eer te geven die hem
toekomt.
Op „Trinity" zijn de bekende wer
ken van roemruchte klassieke voor
vaderen grotendeels verdwenen en
vervangen door origineel materiaal
van Rick van der Linden, die een
breder muzikaal terrein heeft opge
zocht. Niet alleen meer Bach, maar
ook Peruviaanse volksmuziek.
In feite heeft Ekseption de gebaan
de wegen van de pop reeds lang
en ook weer met deze lp verlaten
en misschien moet de teleurstellende
belangstelling voor de groep in ons
land geweten worden aan de popima-
ge die Ekseption hier vanuit het ver
leden heeft meegekregen. In het bui
tenland heeft de formatie direkt de
Of de nogal zwerfzieke Jan de Hartog
vast van plan is in Brussel te blijven
wonen? „Ik zit hier in ieder geval voor
drie jaar vast, door mijn huurcontract.
Maar ik heb ook een stukje grond
gekocht bij de Nederlandse plassen. Ik
zeg niet waar, vanwege de belastingen,
want het is alleen als weekeindverblijf
bedoeld”.
Op de vraag of het verhaal waar is
dat astronaut Collins zijn voorkeur had
uitgesproken voor „Gods geuzen” van De
Hartog, wanneer hij met enkele boeken
naar Mars zou worden geschoten, ant
woordt de auteur: „Dat klopt, maar
later heb ik Collins ontmoet, en ik vrees
dat ik hem erg ben tegengevallen”.
Centrum, Stads-
2 voorstellingen op
april; aanvang 20.15
Vrijdag 21 december staat de Israëli
sche dirigent Elyakum Shapirra voor
de laatste keer deze maand voor het
orkest. Hij begint de avond met de 72e
Symfonie (Le Midi) van Haydn. De
virtuoze pianist Claude Helffer is
hierna solist in het2e Pianoconcert
van Bartók. De 5e Symfonie
Prokofieff besluit dit concert.
„Met de jaren wordt men als schrijver
minder pretentieus”, zegt Jan de Hartog
ten slotte. „In de veertiger jaren heb ik
eens in de „New Statesman” een stuk
geschreven over de pretentie van de
Engelsen, met als titel „Is God een
Engelsman?”. Daar zijn nogal wat reac
ties op gekomen. Maar ook een zeer
korte ingezonden brief van Bernard
Shaw, die schreef: „Ik begrijp niet dat
er zoveel herrie gemaakt wordt over dat
artikel „Is God een Engelsman”. Het is
toch duidelijk dat als Jan de Hartog het
«ver God heeft, hij zichzelf bedoelt.»».
Renato Capecchi bij de
Sevilla.
Rond een reusachtige taart, voorstel
lende een Hollandse molen met wieken
van suikergoed, stonden de minister van
Nederlandse cultuur en Vlaamse aange
legenheden, Jos Chabert, en de Neder
landse ambassadeur in Brussel, Karei
van Schelle, opgesteld om het gezin-De
Hartog welkom te heten in de Vlaamse
cultuurgemeenschap.
Mijn eerste indrukken van België
zijn bijzonder plezierig”, zei De Hartog.
„Om mijn auto in te voeren moest ik
een formulier invullen, dat ik zelf eerst
nog moest laten drukken. Ik heb in mijn
leven veel gereisd, maar dat heb ik nog
nooit meegemaakt”.
Jan de Hartog ontkent dat hij zich
vanwege belastingvoordelen in België
vestigt. „Ik had op de allereerste plaats
de bedoeling een goede internationale
school te vinden voor mijn Koreaanse
kinderen, en die kon ik slechts vinden in
de onmiddellijke omgeving van Brussel.
Daar komt nog bij dat ik momenteel
werk aan een reeks van vijf televisie
spelen, waarvan er twee zich in Vlaande
ren afspelen. Ik wil daarin het echte
beeld van dit land weergeven, en niet de
gebruikelijke clichés waarmee wij Ne
derlanders leven”.
Over zijn succes in Amerika zegt De
Hartog: „Dat begint goed. Je komt op de
televisie bij David Frost, maar je eindigt
ergens in een programma dat ’s morgens
om zes uur uitgezonden wordt. Ik was
eens in zo’n soort programma dat gepre
senteerd werd door een prachtige Japan
se. Voor mij was er een soort circusar
tiest aan de beurt die zijn vrouw in
twee stukken had gesneden of zoiets.
Daarna kwam het lieve kind op mij af
en begroette mij met een bijzonder
vriendelijk „Goede morgen, mijnheer
Zola, hoe is je voornaam?” Emile, zei ik,
maar haar veel oudere echtgenoot, die in
de studio stond, kwam tussenbeide en
riep „Stupid cow, dat is niet mijnheer
Zola, dat is mijnheer Herzog”. En denk
je dat daar een telefoontje of briefje op
komt van de kijkers. Niets meneer. Dat
is Amerika”.
DEN HAAG. Het KVP-Kamerlid
Van der Sanden heeft CRM-minister
Van Doorn inlichtingen gevraagd over
de wijze waarop extra uitzendingen via
televisie tot stand komen.
BRUSSEL. „Zijde gij losgebroken,
mijnheer?”, vroeg een Brusselse politiea
gent aan Jan de Hartog, toen de schrij
ver zijn wagen in de Belgische hoofd
stad verkeerd parkeerde, en zette hem
prompt op de bon. „Losgebroken” zag de
nu 59-jarige Nederlander en bepaald
niet uit, toen hij deze week met zijn
bekende brede glimlach en tempera
mentvolle gebaren in het Brusselse Hil-
tonhotel dat pers te woord stond. Zijn
uitgever had deze ontvangst georgani
seerd om het feit te vieren dat de
auteur, na ruim 17 jaar in de Verenigde
Staten te hebben verbleven, zich in
Brussel is komen vestigen.
ZERO, Bakenessergracht 8, vrijdag:
theehuistheater, bar en muziekzaal;
zaterdag: groep „Sail” en film „Who
are you killing Elsa?”
HJC, Groot Heiligland 47, vrijdag:
sessions.
Paradiso, Weteringschans, Amster
dam, vrijdag: Sandy Coast; zaterdag:
Sandgate; Engelse rock roll in de
stijl van Geordie.
Club 2000, De Weijman, Hoofdstr.
Santpoort, zaterdag: groep After Ju
ne.
Moulin Rouge, Kleine Houtstr.,
donderdag: levende muziek; elke
avond: bar-dancing-disco.
Can-Can, Stoofsteeg 1,
avond: bar-dancing-disco.
Voom-Voom, Spaarnwouderstr. 61,
vr., zat. en zo.: bar-dancing-disco.
El Tora, EVNH-gebouw, Engeland-
laan, vr.av. en zo.mi.: disco.
't Plein, Balkanplein 4, iedere avond
plus vr., zat. en zo. mi. open. Maan
dag dicht.
Riverside, Spaarne 91, wo.: soos;
vr.: aanloop; zat.: discobar.
Tioli, geb. Njord, Nrd. Schalkwij-
kerweg 93, zaterdag: disco Blow Up
en film Born to be wild.
’t Turfschip, Turfsteeg 2a, zaterdag:
koffiebar met de groep „Hope, Faith
and Love” uit Winterswijk.
Crazy Inn, Kokstraat 13, zaterdag:
soos.
Bij bestudering van de programma’s
van serie C van het N.P.O. valt
het dit jaar op, dat de één
de serie modern noemt, de an
der klassiek. Feit is, dat de aange-
kondigde werken grotendeels 20ste-
eeuwse „klassieken” genoemd kunnen
worden. Namen als Hindemith, Ja-
nagek, Webern, Bartók, Prokofieff,
Shostakowitch, Strawinsky en Barber
horen al lang thuis in de rij van de
allergrootsten uit het verleden. Wat
weerhoudt sommige concertlief heb
bers van het nemen van een abonne
ment op deze serie? Te modern van
wege namen als Ran, Kox of Bon?
Te klassiek, omdat ieder concert met
een Haydn symfonie begint? Vormt
zelf uw oordeel door het nemen van
een abonnement. U zult aangenaam
verrast zijn over deze „klassiek-mo-
derne” serie.
Paul Simon, de muziek- en tekst
schrijver en dominerend tijdens de
vele interviews, is al langer en
met succes op de solo-toer. Gar
funkel zocht zijn heil aanvankelijk in
de film („Catch 22” en „Carnal
Knowledge”), maar heeft zijn collega
nu toch gevolgd. „Angel Clara” heet
zijn werkstuk, even dromerig,
schuchter en intiem als je van de
verlegen, schuchtere persoon Art
Garfunkel zou verwachten. Een hese
stem met een groot orkest en veel
rust, een plaat die kwa sfeer eigenlijk
maar zeer weinig afwijkt van het
werk dat Simon Garfunkel samen
maakten, zij het dat de hitpotentie
van de songs wat minder duidelijk
aanwzig is. Misschien het swingende
„i shall singi’, een compositie van
Van Morrison overigens, dat binnen
kort in een versie van Art Garfunkel
op single verschijnt.
"1
