KOERSEN
0 DE NIEUWE
fc1 dfe pobtierechter
DUINDIGT
THORENS PLATENSPELER
399.
398
bon
1599.-
„Artsen en verpleegsters moeten voorop
,.r
van mi”
Y
in strijd tegen de ziekmakers
Verder, Akai en Philips bandrecorders in voorraad.
THORENS PLATENSPELER T.D. 165
F
Scheidende directeur mr. Takx van Provinciale Wit-Gele Kruis:
Wijk aan Duin
REVOX BANDRECORDERS
Zaterdagmorgen
weer instuif in
LEAK
DELTA 30
VERSTERKER
Kompleet met stofkap en element
SPECIALE PRIJS TIJDELIJK
’^►Haarlems Dagblad
►UmuiderCourant
BRAUN T.G. 2000
BANDRECORDER
r
DONDER DAG
4
2 7
SEPTEMBER
1973
DC
Maagpijn
IJMUIDEN
S
(Van onze rechtbank-
verslaggeefster)
KENNEMERLAAN 76-78
Cultuurpatroon
Preventief
Sperziebonen
Integratie
Vrijspraak
HAARLEM Burenruzies;
Waar twee kijven hebben twee
schuld. En niet voor niets richtte
de Haarlemse politierechter mr.
Vink zich gisteren zowel tot de ver
dachte als de getuige-buurman in
zo’n burenruzie: „Een onverkwik
kelijke zaak, dat mensen van edu
catie elkaar het leven zuur maken.
En het leven is al zo kort”. Kort of
niet, de beide heren hadden de toe
gewezen tijd dankbaar tot nog toe
benut om in ieder geval eikaars
woongenot te verstoren.
4 76 Haarlem
BERT VAN PANHUIS
BQ
2140
van 2225,voor
compleet met 26Vi cm band
VOOR
SPECIALE PRIJS
(hoek Moerbergplantsoen), Telefoon (02550) - 15726.
stuk apart, zo meent hij. Verder ziet hij
een taak waar het de nazorg betreft, het
T
aan
het
moi
de
gin,
mei
var
wai
gen
gen
nar
ze
het
bij<
ker
afg
noc
vor
Er
sch
zij
om
I
rer
tar
du,
tor
ge?
dei
voi
gei
koi
de
I
alt
Ze
me
vo:
vo
gr<
jai
va
Re
ge
tij
sti
to<
g<
d<
d<
IJ
w
ei
V
gini
een
eigt
nim
ren'
is I
alsc
bez
IJir
dat
Dre
nen
na.
•^5
nc
zi<
do
ni
zo
de
„I
he
nc
kt
to
be
ve
of
Z.
ee
van de Zwitserse speciaalfabriek.
In eerste instantie waren het oer-degelijke professionele machines, hoog in
prijs en voornamelijk bestemd voor studiogebruik. Later werden de door
lange ervaring verkregen speciale THORENS eigenschappen verenigd in
nieuwe series, praktisch rumble-loze, absoluut constant lopende platen
spelers.
;i”p
„We kregen er allemaal last van onze
maag”. Dat was het vernietigend oordeel
van een Velsenaar over het „warme
dranken apparaat” waar hij zijn perso-
-
Er moesten veel hindernissen worden
genomen. Vooral op plaatselijk niveau
waren en zijn de weerstanden nog sterk,
logisch, omdat de mensen, die de verzui
ling niet meer zo zagen zitten, weinig ani
mo hadden voor ’t besturen van een ka
tholieke vereniging en dus de mensen,
die met hart en ziel de katholieke bewe
ging waren toegedaan over bleven. Er
moesten een aantal vooroordelen worden
weggenomen zoals die da het bisdom het
Wit-Gele Kruis volpompte met geld.
„We hebben nooit een cent gehad en de
adviseur namens de geestelijkheid heeft
de laatste jaren nimmer meer enig ge
wicht in de schaal gelegd”, aldus mr,
Takx.
Hij ziet nauwelijks meer onderscheid
Dit betekent dat het niet meer direct om
de hulpverlening in de vorm van wassen
of injectie geven gaat, maar dat de
„Ik krijg het idee dat u de winkels
afstroopte. Waarom?” vroeg mr. Vink
aan een Haarlemmer, die achtereenvol
gens een kist met sperziebonen, flessen
melk en yoghurt stal bij de winkels. De
oorzaak hiervan was wat triest; de man
zag door omstandigheden zijn salaris
achteruit gaan en wilde zijn kinderen er
niet onder laten lijden. Mr. Vink vond
dat als je nou zoveel van je kinderen
houdt, je toch beter niet zo’n voorbeeld
kunt geven. De officier vroeg voor wat
de man zelf „noodsprongen” noemde
ƒ100 boete. Mr. Vink deed er 25 af.
niet meer beschouwd worden als een
Mr. Takx zal vrijdagmiddag 28 septem
ber om 15:30 uur officieel afscheid
nemen als directeur van het Provinciale
Wit-Gele Kruis tijdens een bijeenkomst
in het Zeewegziekenhuis in IJmuiden.
binnen het ziekenhuis duidelijk laten
worden dat er ook buiten dat complex
een gezondheidskaart bestaat en dat pa
tiënten niet in een ziekenhuisbed hoeven
te blijven tot ze weer helemaal beter
zijn. Wat dat betreft is zijn zijn bekend
heid met de wijkverpleging van erg grote
waarde.
de provinciale vereniging geweest. Hij
was de eerste Noordhollandse Wit-Gele
Kruisdirecteur en tegelijkertijd ook bij
na de laatste nu het er naar uit ziet dat
per januari 1974 de integratie van de
drie (algemene, protestantse en katholie
ke) vereniging een feit gaat worden. In
die 16 jaar is er veel veranderd in de
opstelling van het Wit-Gele Kruis. Toen
mr. Takx vanuit Brabant naar Noord-
Holland kwam was het de bloeitijd van
de verzuiling.
De vereniging, die in 1957 100.000 le-
telde, moest worden uitgebouwd en me
nige avond heeft hij in de provincie dan
ook de zaak van het katholieke Wi-Gele
Kruis geprobeerd aan de man te bren
gen. Langzamerhand is men toen vraag
tekens gaan zetten achter die verzuiling
met als uiteindelijk resultaat dat hij
zich de laatste jaren hoofdzakelijk heeft
beziggehouden met het gereedmaken van
de vereniging en haar organisatie voor
de samenwerking.
Met zestien jaar ervaring in de wereld
van de kruisverenigingen neemt mr.
Takx een enorme hoeveelheid kennis en
inzicht mee naar het ziekenhuis. Hij wil
dan ook begrip kweken voor de gezond
heidszorg buiten het ziekenhuis, iets dat
in die wereld altijd nog als een buren
gebeuren wordt beschouwd. Het werk van
de ziekenhuizen zal veel meer moeten
worden geïntegreerd in de wijk- en regio-
gezondheidszorg. De ziekenhuizen moeten
neel blij mee wilde maken in 1972. Nu zal
hij niet alleen met ijn in zijn maag
maar ook nog met het ding in de maag
want hij zorgde voor een strafzaak. Al
werd, om alle beeldspraken nog even
verder door te voeren, de warme drank
niet zo heet gesoupeerd als hij gerechte
lijk werd opgediend.
Het ging om twee dingen; vals
heid in geschrifte en verduistering. Toen
op 1 december het apparaat geleverd
werd zettp de man zijn handtekening op
het formulier van de huurovereenkomst
die via een financieringmaatschappij
werd gesloten. Achteraf bleek dat hij dat
beter niet had kunnen doen, al meende
hij in zijn recht te staan en namens de
NV een krabbel te zetten. Het contract
stond echter op naam van zijn vrouw.
Een formele kwestie, maar een fout. De
officier vroeg daar 150 boete voor. De
raadsman, mr.Jager meende dat er vrij
spraak moest volgen omdat er geen
nadeel was ontstaan uit de handeling.
De politierechter zei echter de jurispru
dentie volgende dat men dit zeer ruim
moet uitleggen, de mogelijkheid had erin
kunnen zitten. Ook hij noemde het een
forme kwestie waarin hij een boete van
50 oplegde.
Dat was dan de ellende rond de aan
koop. Even moeilijk bleek weer van het
apparaat af te komen toen dat niet
voldeed. Toen op een gegeven ogenblik de
vertegenwoordiger weer verscheen liet
de verdachte onkundig van de huurover
eenkomst via zijn bedrijfsleider weten
dat hij het apparaat weer even hard terug
kon nemen, met ingrediënten, bekertjes
en dergelijke. Hetgeen geschiedde en
men incasseerde het bedrag van 500.
Niet voor verkoop hielden verdachte en
bedrijfsleider uitdrukkelijk staande, uit
sluitend voor die ingrediënten. Toen ging
de warme dranken automaat een eigen
leven leiden; hij werd doorverkocht
door de firma, maar ondertussen infor
meerde de financieringsmaatschappij
waar de afbetaling van de huurovereen
komst bleef. Op grond van verduistering
klaagde men de man aan. Die echter
geheel conform de eis en het verlangen
van raadsman werd vrijgesproken omdat
alle opzet bij hem ontbrak. Mr. Jager „het
is ongelooflijk dat de man hier terecht
staat. Met één telefoontje was alles op
gelost geweest”.
patiënten of hun huisgenoten gestimu
leerd worden zelf ook wat te doen en de
wijkverpleegster een preventieve voor
lichtende taak krijgt, een aankweken
van een gezond gedrag. Het beeld van de
vol dankbaarheid bejegende verpleegster
verdwijnt hiermee en diezelfde verpleeg
ster moet de mensen er van overtuigen
dat ze veel aan de patiënten zelf kan
overlaten. „Doe - zusters van vroeger
moeten de mensen leren leven met han
dicaps en veel meer een gedrag aankwe
ken”, aldus mr. Takx, die wat de toe
komst betreft de kruisvereniging ziet als
een kritische gezondheidsorganisatie, die
stimuleert dat het aanbod van gezond
heidszorg daar gebracht wordt waar
het het meest nodig is.
Die kritische instelling is één van de
uitdagingen voor de kruisvereniging in
de toekomst, stelt hij, zeker ook als
onderdeel van het werken in de eerste
lijn waar men steeds meer naar kleinere
eenheden tendeert. Het voordeel van de
fusie tussen de drie kruisvereniginen ligt
volgens hem dan ook niet in het feit dat
er goedkoper kan worden gewerkt maar
dat de wijkverpleegster een kleinere een
heid krijgt, dichter bij de mensen komt
te staan waardoor er effectiever kan
worden gewerkt.
Waar het nou hier om ging: de klap.
Verdachte zei dat hij die uit zelfver
dediging had gegeven. Gezien de stevig
heid ervan twijfelde de officier mr. Van.
der Valk Bouman. Ook hij wilde wel de
zaak van twee kanten bezien, waarin nu
één plotseling tot schuldige is geworden
doordat hij zich liet gaan. Daarvoor eiste
de officier ƒ100. „Hij wilde letterlijk en
figuurlijk bloed zien” zei de raadsman
van verdachte, mr. Verpaalen. Waarbij
hij met name door het „letterlijk” wel
de lachers op zijn hand kreeg. „Ja, bloed
bij zichzelf” verduidelijkte de raadsman
vriendelijk. Zijn sterkste troef; niemand
had verdachte zien slaan. Hij pleite
ontslag van rechtsvervolging op grond
van zelfverdediging, of vrijspraak omdat
elke opzet ontbrak. Mr. Vink ging niet
met hem mee, hij legde voor mishande
ling ƒ50 boete op. Of de buurman (om
bij het bloed te blijven) bloedend ver
wond was, kon hij niet bewezen achten,
niemand kon dat beamen behalve het
slachtoffer.
Op woensdag 18 april vertelden ze dat
al eens uitgebreid aan de politierechter.
De bekende pesterijen over en weer;
ging de één ’s avonds timmeren, dan de
ander ook, de één een harde luidspreker
tegen de wand, de ander bandrecorders
aan als er niemand thuis was, de één
zagen om tien uur ’s avonds, de ander
dat repliceren door met een flessenope-
ner tegen de plinten te slaan. Enzo
voorts. Tot er klappen vielen en partijen
zich splitsten; de boze buurman met
gebroken tanden door een klap liep naar
de politie, de ander zag zich geconfron
teerd met een dagvaardiging en stond nu
hier als verdachte. De zitting in april
mondde uit in een oeverloos opsommen
van alle boosheid over en weer, zodat
toen de zaak terug verwezen werd naar
de rechter-commissaris. Die inventari
seerde de verwijten opnieuw, en nu was
men dus weer present.
(Van een onzer verslaggevers)
BEVERWIJK. Voor alle kinderei.
van zes tot en met twaalf jaar begint in
het buurthuis Wijk aan Duin aan de
Wilgenhoflaan zaterdagmorgen de instuif
weer.
De activiteiten, die dan gegeven wor
den bestaan uit programma’s, die gericht
zijn op creativiteitsontwikkeling, zoals
kleien, verven wandkleden maken en
werken met waardeloos materiaal. Per
ochtend van half tien tot half twaalf
bedragen de kosten twee kwartjes.
Komende zaterdagochtend gaat men
poppen maken van ijzerdraad en kran
ten.
s."
DUINDIGT (ANP). De uitslagen
van de woensdag gehouden draverijen
zijn:
Gennepprijs 2040 m. (autostart): 1. Leo
Buitenzorg (P. Koppejan) 2.53.7 1.25.1, 2.
Lucky H, 3. Limbus Hanover. Winn 5,70
pl 2,10 4,10 1,30 kopp 6,30 trio 517,50.
Groningenprijs 2040 m. (autostart): 1.
Leon Cavallo (C. de Leeuw) 2.58.7 1.27.6,
2. Kobalt, 3. Keizerin Carola. Winn 7,80
pl 2,40 1,80 1,50 kopp 4,60.
Goudaprijs 2040 mtr. (autostart): 1.
Kwikzilver (C. Hetteling) 2.49.8 1.23.2, 2.
Icarus, 3. Janny P. Winn 5,70 pl 1,50 1,60
4,20 kopp 5,70 trio 266,50.
Groesbeekprijs 2040 m. (autostart; 1.
Feny Hollandia (A. Knijnenburg) 2.45.6
1.21.2, 2. Victorious II, 3. Hardu Regina.
Wihh 18,10 pl 3,60 1,70 1.60 kopp 28,20
trio 631,40.
Graveprijs 2140 m: 1. Ideal Prise (R.
Meester )3.02.0 1.25.0, 2. Janco v.d. Lente,
3. Keep it again. Winn 8,50 pl 1,80 2,00
2,30, kopp 6,20.
Gorrdedijkprijs 2140 2140 m, voor
amateurrijders :1. Kurdy Mars (D. Suy-
kerbuyk) 3.04.5 1.26.2, 2. Ina Brewer, 3.
Lady van Hovi. Winn 4,50 pl 2,50 14,30
2.60 kopp 34,70.
Groenloprijs 2040 m (autostart): 1.
Henterprise de Wrede) 2.50.0 1.23.3, 2.
Jane Mac, 3. Hilma. Winn 7,20 pl 1.90
3,40 5,80 kopp 6,70 trio 1.070,50.
Gemertprijs 2140 M: 1. Laiko Beroona
(H. Pools) 3.01.9 1.25.8, 2. Lambert Baker,
3. Lady Wilkes. Winn 3,60 pl 2,80 3,00
5.60 kopp 5,90.
Totalisator-omzet: 245.865,00.
tussen de drie verenigingen. Vroeger be
stond het idee dat de mensen geholpen
moesten worden door krachten met de
zelfde religieuze achtergronden - het
Wit Gele Kruis hanteerde de norm:
hulpverlening in het perspectief van de
opvattingen over leven en dood volgens
de katholieke beginselen - maar de laat
ste jaren is dat grotendeels verdwenen.
De verschillen liggen nu in de sfeer, in
het jarenlang geïsoleerde cultuurpa
troon. Er is tussen de drie verenigingen
dan ook gezocht om op één denklijn te
komen, waarbij de vooroordelen zijn
doorgespit en de bedoelingen duidelijk
zijn gesteld.
Naast het zoeken naar samenwer
kingsverbanden heeft mr. Takx zich ook
veel bezig gehouden met het motiveren
van de werkers in het veld. In het begin
werden de plaatselijke verenigingen min
of meer sufgepraat waar het de taakop
vatting betreft maar nu richt men zich
duidelijk op motivatie. Bij deze veran
deringen heeft - mr. Takx stelt het
openlijk - zijn vrouw met haar werk in
de sociaal - psychiatrie een grote rol
gespeeld en zij heeft hem de belangstel
ling voor de menswetenschappen bij het
werk van de kruisverenigingen bijge
bracht.
Dit had onder meer ’t resultaat dat het
Noordhollandse Wit-Gele Kruis de eerste
was die een agoog aantrok. En zo kon
het ook gebeuren dat de vereniging tien
jaar geleden al bij de bijscholing van
wijkverpleegsters de nadruk legde op de
methodisch-agogische kant in plaats van
de technische.
U kunt mij noteren als abonnee
en ik ontvang de krant dan de
eerste 14 dagen GRATIS.
Q per maand, 4
per kwitantie f 9.30
0 per kwartaal,
per giroZbank f 27.-^
(Van een onzer verslaggevers)
HAARLEM. De artsen en wijkver
pleegsters moeten als het ware voorop
gaan lopen bij demonstratie voor betere
huisvesting of autovrije straten. Ze
moeten de eersten zyn die zich kritisch
opstellen tegenover de bestuurders en
bijvoorbeeld hun protest laten horen
over allerlei ziekmakende verschijnselen
in onze maatschappij. Die kritische op
stelling moet er volgens mr. A. (Arnold)
Takx. de directeur van het provinciale
Wit-Gele Kruis ook meer bij de kruis
verenigingen komen, want, zo stelt h(j,
gaat tegenwoordig te veel uit van van
zelfsprekendheden. Zoals de verenigingen
in de tweede helft van de vorige eeuw
van zich lieten spreken in hun revolutio
naire strijd tegen cholera - waar zich toen
geen bestuurder zorgen over maakte -
zo zal nu de strijd moeten worden
aangebonden tegen de ziekmakers van
deze tijd, de geluidshinder of de verlo
renheid in grote nieuwbouwwijken.
Mr. Takx maakt momenteel zijn laat
ste dagen vol als directeur van het Wit-
Gele Kruis want morgen middag neemt
hij afscheid om in Rotterdam het Clara-
ziekenhuis te gaan leiden. Het valt hem
wel zwaar om zijn activiteiten in de
Spaarnestad - waar hij ook gemeente
raadslid was - te beëindigen ook al is de
keus voor de ziekenhuiswereld bewust ge
maakt. Mr. Takx zal zijn collega’s in de
raad en de kruiswereld missen maar
omgekeerd is het zeker ook het geval,
gezien de verzuchting deze week in de
raadscommissie gezondheidszorg. „Jam
mer dat Takx er niet meer i s.” Niet
alleen vanwege zijn grote deskundigheid
maar ook zijn bijzonder innemende op
treden tegenover anderen.
Zestien jaar lang is hij directeur van
(geheel mat zwart)
van 2090,— p
vompleet met band, a
f!' E.
ADRES:
WOONPLAATS:
uer Postzegel
