Bijna een kwart eeuw doorkruiste hij de haven van IJmuiden
Effectieve hulp op dag na brand
Gashouder ongeschikt voor
iedereen denkt datje
voor iedereen een
distributie Hoogovengas
t
leuke verrassing in de zak
hebt, maar je mist nog
één kado-tje!
Boldoot
eau de cologne,
Geurige surprise in een flesje.
Op
dins
HENGELEN IN
DE WINTER
Kort IJmondnieuws
Ij j i
H
DINSDAG
4
DECEMBER
4
1973
v
Vragen
Overstapje
Herhaling
Nieuwe wagens
Oorzaak
rectificatie,
brand ver-
Prachtig bedrijf
(Van een onzer verslaggevers)
IJMUIDEN. „Jongeman, ga
eens even opzij” zegt de zesenzeven-
tigjarige IJmuidense waterverkpper
Ome Jan Overvliet. En hij neemt
een „hindernis” van ongeveer een
meter hoogte. Dat wil zeggen: hij
klimt met het knietje op de steiger-
rand als aanzet, vanaf het water
schip Orion III vanaf het gladde dek
de loopplank op. Helpende handen
van zijn twintigjarige neef en van
uw verslaggever ziet hij niet eens.
Ome Jan helpen om van z’n schip
de wal op te komen? Kom nou! Hij
heeft het z’n leven lang zelf ge
daan en geen hoogteverschil zorgde
ooit voor moeilijkheden.
EAU DE COLOGNE
a Beldorf i'Z
Blij met overname
-
1
-
w*
Ome Jan Overvliet stopte met watervaren
omgebouwde
nu
NIEUWE WAGENS VOOR
WOONWAGENBEWONERS
(Van een onzer verslaggeefsters)
Ome Jan Overvliet, ofwel Jan met de
waterboot, op het schip waarmee hij in
de haven van IJmuiden heer en mees
ter was, de Orion III. Links van hem
zijn neef Ruud, die sinds kort het be
drijf heeft overgenomen.
vandaag veelvuldig
De overdracht van het waterverko-
persbedrijf ging voor ome Jan Overvliet
en zijn standvastige ega, bij varend IJ-
die er maandag overdag werd geboden
aan de drie getroffen gezinnen en een
vrijgezel.
Er hebben ons veel reakties bereikt op
het artikel over de brand en het falen
van de hulpverlening. Er kan veelwor
den verklaard uit toevallige omstandig
heden, communicatieproblemen en der
gelijke. Het fiet blijft op tafel liggen, dat
De heer Dijkstra heeft met de getrof
fen bewoners gesproken over de omvang
van hun schade. Zijn dienst verleende-
onmiddellijk voorschotten voor de aan
schaf van kleding, schoeisel en andere
dringende zaken. Voedsel en dergelijke
waren overdag ook geen probleem meer.
Nadat de bewoners ’s morgens dus nieu
we kleren enzovoort hadden kunnen ko
pen, zijn de mannen via de dienst socia
le zaken naar een dealer in woonwagens
en caravans gebracht. Zij konden daar
zelf een nieuwe wagen uitzoeken tot een
bepaald maximum bedrag.
Die wagens moeten nu technisch wor
den afgewerkt (bedrading, enz.) en als
alles mee zit kunnen die binnen enkele
dagen op het kamp arriveren. Tot zo
lang blijven de bewoners in het cen
trumgebouw huizen. Zij zouden eventu
eel in een hotel of logement kunnen
worden ondergebracht, maar in overleg
tussen de sociale dienst en de bewoners
besloot men dat men net zo goed in het
centrumgebouw zou kunnen blijven.
Na de gewraakte nacht dus een voor
treffelijk hulpverlening, beter dan in vele
gevallen voor „burgers” mogelijk is, om
dat men dan vaak niet in staat is de
getroffenen op korte termijn een ander
huis aan te bieden.
zin had, dan pakte die zo ’t brood weer
terug en dan zei hij: Van mij krijg je
geen brood ook.”
iets dergelijks zich bij
calamiteit kan herhalen.
Rijk
geval
ingebr
vak. ft
zuidzij
rijksw
ren. C
met et
situati
Daar
rijksw
ken 1
Leverl
aanbo
men
wat a
kan r
afgesl
HAI
gebrui
kan v
Rtfksv
twee
De
geld c
waan
voor
mer
verke
Verke
matri:
de vi
straks
keers
vloeie
rijstn
houd
vallei
te ku
den
advie
gever
heid i
No
hoogt
grote
die e
verkt
rood
meen
de te
Bij
verot
ren,
kan
minu
wact
R
de i
de
te 1
noe
het
gee
kon
voc
eve
slu:
var
aar
mi<
ver
C
0
(Van een onzer verslaggeefsters)
De
rijks
temt
1960
en
Drie
op o
met
naai
ring
krui
het
slott
baai
ding
ven
milj
De
tota
sign
turn
joer
En toch is ome Jan geen man die ooit
een blad voor de mond genomen heeft.
Dat laat zijn vrouw even stiekum mer
ken, als zij praat over de begintijd^ na
het sleepbedrijf. „Toen voeren we met
proviand”, zegt ze. „En als iemand een
beetje teveel praatjes naar m’n man’s
„Het is een prachtig bedrijf”, zegt ome
Jan er zelf van. Je raakt bij iedereen
bekend. Polen, Finnen en Noren, die
deze haven' regelmatig aandoen, weten
wie „Jan met de waterboot” is. Je moet
altijd klaar staan voor je klanten, maar
het is heerlijk. Ik heb ook altijd een
fijne samenwerking met de havendienst
gehad.”
onderneming met de „Hendrika” en later
de „Primus”. Dat duurde tot 1947. Toen
begon voor ome Jan de opwaardering
van drinkwater. Dat leverde hij tot
jongstleden oktober aan elk schip in de
haven van IJmuiden dat het maar heb
ben wilde.
Volgens B. en W. is de tariefsverho
ging noodzakelijk om te voorkomen, dat
een vlucht van oliegebruiker naar het
aardgas ontstaat; om een betere verhou
ding te verkrijgen tussen de prijzen van
de verschillende energiedragers; om een
zakere afremming van het gebruik van
aardgas te verkrijgen; om de continuï
teit van de aardgasvoorzieningen te ver
zekeren.
Inbraak. Door onbekend gebleven
insluipers zijn uit het benzine-station
aan de provinciale weg in Uitgeest een
aantal gebruiksvoorwerpen zoals bougies
en thermometers ontvreemd.
Dat tekent het karakter van de man
die bijna een halve eeuw lang de haven
van IJmuiden doorkruist. Eerst met een
eigen sleepdienst, later met het interna
tionaal bekende waterschip Orion, dat al
twee opvolgers in het IJmuidense ha
venwater kent.
Als we voor de foto even naar de haven
gereden zijn, blijft ze toch iets te lang
bij haar oude boot kijken, ondanks de
fijne motregen die er valt. Maar dan
draait ze zich ineens om en eenmaal in
de auto bij haar neef zegt ze tegen hem:
„Wie had dat nou gedacht, toen je als
Dijkstra, die ’s nachts de politie verwees
naar het Rode Kruis (en niet naar het
Rode Kruis Ziekenhuis, zoals wij giste
ren meldden) kwam ’s morgens om
streeks negen uur naar het woonwagen
kamp. Hij had in de veronderstelling
verkeerd, dat via het Rode Kruis de
mensen direct zouden zijn geholpen. Dat
het Rode Kruis voor de politiemensen
niet bereikbaar bleek, kon hij niet we
ten. Een bijkomende omstandigheid is
geweest, dat door wisseling in de staf
van de plaatselijke Rode Kruis Colonne
niemand over een centraal meldingsa
dres bleek te beschikken. De nieuwe
adressen zijn namelijk nog niet ver
spreid, althans niet voldoende. Door de
voorbereiding van de kerstaktie van het
Rode Kruis is dat er even bij ingescho
ten en maandagnacht is pijnlijk geble
ken hoe dat zich bij nood kan wreken in
een volkomen lam leggen van een op
zichzelf paraat korps.
kleine blonde krullekop chocola bij me
kwam halen
Ome Jan en tante Dien Overvliet voor
de boot waar zij jaren op gewoond heb
ben. Sinds enige maanden werd dit on
derkomen verruild voor een huisje aan
de wal. Spijt „Nee, omkijken doen we
niet", zegt tante Dien daarover.
- Vc*:
4
Na half zeven, het tijdstip waarop wij
het centrum verlieten, zijn dan toch de
Rode Kruis-bedden gearriveerd en in
een apart zaaltje uitgezet.
De directeur van de gemeentelijke
dienst voor sociale zaken, de heer D. S.
Na de kritiek op de nachtelijke hulp
verlening willen wij niet nalaten ook
deze wijze van snelle hulpverlening uit
drukkelijk te vermelden.
Wat die nachtelijke hulpverlening be
treft blijven er nog vele vraagtekens.
Politiecomissaris Molenaar, korpschef
in Heemskerk, was dinsdag niet voor
commentaar bereikbaar. Hij was die dag
ziek, vernamen wij via het Heemskerkse
bureau.
De eerste begrotingswijziging van het
Gasbedrijf BeverwijK er) Omstreken
voor het dienstjaar 1974 zal tijdens de
begrotingsbehandeling ter vasttselling
aan de Beverwijkse raad worden aange
boden. De wijziging behelst een verho
ging van de gastarieven, waardoor het
exploitatieoverschot van het gasbedrijf
van ruim een half miljoen in 1973 zal
stijgen tot circa 1.020.000 in 1974.
ADVERTENTIE
Daar sta je dan als
Sinterklaas:
HEEMSKERK. In aansluiting op
hetgeen wjj in onze editie van gisteren
meldden over het volkomen in gebreke
blijven ;van de hulpverlening aan de
woonwagenbwoners in de nacht van
zondag op maandag, na het uitbranden
van vier wagens, kunnen wij heel wat
positievere feiten berichten over de hulp
Overigens zit Jan Overvliet boordevol
grapjes. Soms maakt hij ze zonder opzet
vooraf. Zoals toen we hem vroegen
wanneer hij er mee opgehouden was
water te verkopen. Hij antwoordde:
„Een paar maanden geleden ben ik ge
storven”, barstte in lachen uit en verbe
terde. „Ha, haha, nee. ik bedoel: ben ik
d’r mee opgehouden.”
Ome Jan O vervliet, een goedlachse
kerel, die 'z’n leven lang frank en vrij
met de kop in de wind heeft rondgeva
ren, doch zich streng aan de regels hield,
heeft zijn éénmansbedrijf nu van de
hand gedaan. Maar hij prijst zich geluk
kig dat het in familiebanden gebleven is.
Het is zijn twintigjarige neef die vanaf 1
oktober het drinkwater voor varend IJ
muiden levert. En met die overname is
hij blij. Als we ér naar vragen wordt de
steeds maar grappende man plotseling
heel ernstig. Het is alsof hij dan nauwe
lijks meer een woord kan uitbrengen als
hij zegt: „Ik ben d’r blij mee zo. ’t Is
weer een Overvliet en de jongen mag
blij zijn dat ie zo heet”. En verder
wordt er niet meer over gesproken.
De twintigjarige Ruud Overvliet is er
ook blij mee. Hij is geen vreemde in de
vaart. Twee jaar volgde hij in Harlingen
de school voor de kleine handelsvaart,
bijna vijf jaar was hij als schipper in de
tankvaart bij olieleverancier Klaas de
Boer in IJmuiden, dus hij weet een
schip te sturen. En ook in de binnen
vaart is Ruud Overvliet thuis. Als boe
ken als „Ketelbinkie” ter sprake komen
zegt hij„Daar weet ik alles van. Zo ben
ik zelf begonnen. Op de Rijnvaart als
koksmaat. Moest je alles doen”. Een
klein rekensommetje leert dat hij al
vroeg moet hebben gevaren.
De watertankboot waar hij nu mee
vaart voert zo’n 120 kubieke meter wa
ter mee, verdeeld over vier tanks. Het is
een bedrijf waar hij een goede boterham
in denkt te verdienen, maar hij moet
wel dag en nacht beschikbaar zijn.
BEVERWIJK. De veelbesproken
gashouder kan, aldus het Beverwijkse
college van burgemeester en wethouders,
ook in noodgevallen onmogelijk worden
gebruikt voor de distributie van Hoogo
vengas. Hoogovens kan, volgens het
college, niet zonder meer worden ver
mengd met aardgas: de gasverbuiktoe-
stellen bjj de 30.000 verbruikers zouden
dan eerst moeten worden omgeboud.
Overigens, zo melden B. en W., is de
gashouder reeds geheel losgekoppeld van
het distributienet.
muiden bekend als tante Dien, gepaard
met een overstapje naar de wal. Tot
oktober van dit jaar woonde het echt
paar Overvliet op een
sleepboot, eveneens Orion geheten, aan
de loskade vlak naast de ligplaats van
de waterboot. Nu wonen zij in een
normaal woonhuis in de Van Leeuwen
straat. Dat is even wennen, maar tante
Dien zegt daarover: „Ik kijk altijd voor
uit. Ik kijk niet terug. Wat heb ik
daaraan? Nu zijn we iets nieuws begon
nen en daar moet je je naar richten”.
die hulpverlening 's nachts faalde. De
betrokken instanties gaan nu maar eens
zitten puzzelen hoe dit heeft kunnen
gebeuren. Of er sprake is van schuld of
nalatigheid is voor ons niet de belang
rijkste vraag. Van veel - meer belang
achten wij het, dat er snel maatregelen
worden getroffen om te voorkomen dat
een volgende
Een vraag die ons i
is gesteld is waarom de andere bewoners
’s nachts niet voor koffie en dergelijke
zorgden voor de slachtoffers van de
brand. Het antwoord is eenvoudig. De
slachtoffers werden ondergebracht in
het centrumgebouw. Daar zou onmiddel
lijk voor hulp worden gezorgd, werd
gezegd. In de veronderstelling dat daar
wel spoedig iedereen aan zou rukken om
deze mensen te helpen, zijn de andere
woonwagenbewoners naar bed gegaan om
nog iets van hun nachtrust te redden.
Halverwege de nacht merkte één van de
vrouwen op: „Waarom brengen we de
kinderen eigenlijk niet in de wagen
van.en dan volgde er een naam. Maar
dan werd er door één van de mannen
gezegd: „Och, ze (de hulpverleners) zul
len nu toch wel zo komen. Laten we ze
maar niet wakker maken. Men kon niet
vermoeden dat de hulp uit zou blijven.
Een andere vraag: „Waren het passan
ten of waren het „eigen” bewoners van
het kamp?” Wel, het waren vaste bewo
ners. De zogenoemde passanten zijn vo
rige week allemaal naar elders vertrok
ken.
Een derde vraag: „Waarom werd er
geen hulp verleend door de sociaal-
culturele werkers en de grote groep
vrijwilligers, die normaal in het cen
trumgebouw velerlei aktiviteiten ont
wikkelen?” Van die groep is ’s nachts
niemand op de hoogte geweest van het
gebeurde.
Jan Overvliet’s eerste stappen werden
gezet aan boord van trawlers. Later
volgde zijn diensttijd bij de marine,
waar hij als machinist over de wateren
trok. Daarna begon hij in IJmuiden voor
eigen risico zijn particuliere sleepboot-
t
Tenslotte nog even een
Als mogelijke oorzaak van
meldden wij in onze editie van gisteren
het omvallen van een oliekachel.
In de haast van de berichtgeving naar
onze centrale redaktie in Haarlem of in
de technische verwerking van het niuws
moet dit abuis zijn ontstaan. Er was wel
sprake van een mogelijk ongeval met
een oliekachel, in de zin van een of
ander mankement waardoor de brand is
ontstaan, maar dat die kachel zo maar
ineens zou zijn omgevallen, terwijl het
betreffende gezin sliep, is natuurlijk on
zin.
Voor de politie en brandweer is er
geen enkele aanleiding om te veronder
stellen dat de brand zou zijn aangesto
ken. De commandant van de Heems
kerkse brandweer heeft zijn bewonde
ring uitgesproken voor de wijze waarop
de bewoners zelf getracht hebben om
uitbreiding van de brand te voorkomen,
onder meer door het snel wegslepen van
wagens, waarmee zij inderdaad vee)
schade hebben voorkomen.
VELSEN. Hengelsportvereniging
Velsen viste zaterdag haar 5e wedstrijd
voor de wintercompetitie. Deze wedstrijd
werd, onder winterse omstandigheden,
gehouden in de ringvaart van de Haar
lemmermeer. De vangst was matig. In
totaal werden slechts 40 bovenmaatse
vissen gevangen, met een totale lengte
van 747 cm.
De uitslagen waren: 1. C. Koelewijn
115 pnt., 2. J. P. M. Pieterse 114 pnt., 3.
A. Kouwenhoven Sr. 90, 4. A. E. Jensen
90, 5. P. Woord 77, 6. J. de Rooy 72.
ik 1
a
tip
