COMMUNIST GEORGE SCHILLINGS; EEN LEVEN DAT SOCIAAL BEWOGEN WERD
ÖO
u 1 rr o u ro d ed*zéker
DeWeekplukker
Voor Lange Nieuwstraat wordt eveneens
winkeliersvereniging opgericht
Aanrijding bij IJmuidense
haven zwaar gewogen
11
fa
BI
Wj
Pp*
Combinati met Plein 1945 en Marktplein bepleit
COCKTAILROK
EN BLOUSE
Bromfietser tegen
geopend busportier
van rixel
zo’n drukker
Oosterdulnweg 29
teL 14768 IJmuiden
1-0
1973
VRIJDAG 14
DECEMBER
4
door Ko van Leeuwen
:ie
ïk
Veel nadenkt
Natuurmens
Eis twee maanden en twee jaar ontzegging
Acties
Combinatie
Onwaarschijnlijk
Het leuke is, dat deze twee
artikelen samen goedkoper
zijn dan een japon in dit
genre.
BETER
DRUKWERK
BESTELLEN?
GEBOORTE?
VERLOVING?
HUWELIJK?
Zoveel te doen
(Van een onzer verslaggevers)
IJMUIDEN In augustus van
dit jaar werd door een aantal win
keliers, gevestigd aan de Lange
Nieuwstraat tussen Plein 1945 en
het Marktplein in IJmuiden, de
mogelijkheid overwogen om ook de
eigenaars of beheerders van deze
zaken in een winkeliersvereniging
te bundelen. In ieder geval werd de
wenselijkheid daarvan door hen
wel degelijk onderkend. Deze ini
tiatiefnemers vormden vervolgens
een commissie, bestaande uit de
heren J. G. Swier, J. van Loon, R.
Hayen, F. E. de Leeuw, W. Wisker
en J. Loendersloot, die zich met de
voorbereidende werkzaamheden tot
de oprichting wensten te belasten.
Het geweer
Voor echte Perzen
f naar Stoutenbeek.
Daar vindt u de
meest exclusieve
H (en grootste)
I kollektie Perzen van
f heel Noord-Holland. -1
stBütenbeEh
Breestraat 84 - Beverwijk. (02510) 23641
IJMUIDEN „Ik druk me nooit zo parlementair uit, dat moet je even
begrijpen”, zegt George Schilling uit de Lagerstraat, als we samen bij hem
aan de huiskamertafel zitten voor een interview. „Als ik iemand een be
paalde naam geef, dan méén ik dat nog niet zo. Maar sommigen zeggen
de dingen op zo’n manier dat je eigenlijk ruzie met ze zou krijgen”. En
dat is eigenlijk George Schilling ten voeten uit. Een voor velen bij zijn
leven legendarische IJmuidenaar. Nu 76 jaar en bestuurslid van de Be-
jaardenbond, kan hij met zekerheid zeggen dat hij oprecht door het leven
is gegaan. Niet iedereen heeft hem, noch zijn ideeën, altijd even sym
pathiek gevonden. Vooral in vroeger jaren „moest” men in IJmuiden de
communist Schilling niet. „Schilling gaat weer rotzooi schoppen”, zeiden
ze als hij waar ook, even opstond om het woord te nemen. En dan be
doelden ze dat ze wisten dat hij geen blad voor de mond nam, de dingen
bij hun meest eenvoudige naam noemde en rechtuit zei waar het volgens
hem op stond.
Jij een moeder
I’
F
Ba ft
SB,
EEN REVOLUTIONAIR RUST NIET
Want
kijkt
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
de
iele
en
■ele
lan
zet,
zitten met ook maar iets op. Hij vroeg
twee maanden en twee jaar ontzegging
voor roekeloos weggedrag, en verdachtes
grove schuld aan het ongeval.
Een daarvan bestaat uit de conclusie
dat men beter gezamenlijk met bepaalde
instanties kan onderhandelen dan indivi
dueel, hetgeen onder meer van groot
belang kan ziin bi.i het vaststellen van
:sie
19
ing
lan
en
in
il-
ire
tur
er-
de
in
t 1
sen
aar
;ter
jon
ke-
ijk)
;ui-
sen
de
D.
er
sen
:en,
er
m-
en-
er-
aar
da-
ans
wd
ra-
Dok
iet
et
en.
ol-
:se
;en.
ol-
;ste
'ijs,
ns,
ide
ote
as-
nu
op
ten
ant
en
ie-
de
de
er-
de
nt-
ihe
ein
•n-
al-
let
Ijf.
ng
ie-
na
de
en
.en
Ier
>n-
(e-
in-
re-
an
rt-
de
ra
uw
ai
de
ng
d”,
je
in
Aanrijding. Een 31-jarige bewoner
van Eurocasa aan de Beverwijkse
Spoorsingel is vanmorgen met twee ge
broken benen in het Rode Kruiszieken
huis opgenomen. De man stak rond
kwart voor zeven de Spoorsingel over,
en werd daarbij door een in de richting
van het Stationsplein rijdende personen
auto gegrepen.
Overigens noemde de heer Swier de
oprichting van deze vereniging een eer
ste stap in de goede richting, omdat de
commissie in feite een combinatie voor
ogen staat met de winkeliers van Plein
1945 en het Marktplein. Hun belangen
zijn immers ongeveer gelijk en zij vor
men gezamenlijk nu eenmaal het druk
ste winkelcentrum van Velsen. Op deze
wijze zal men dan als organisatie nog
sterker kunnen staan en het was bij
informatie reeds gebleken dat een aantal
middenstanders van genoemde pleinen
hier allerminst een afwijzend standpunt
tegenover heeft ingenomen.
Na deze inleiding ontving de commis-
verontschuldigend: „M’n lichaam is m’n
hele leven lang gewend aan nicotine.”
Op zijn oude dag is George Schilling
er de man niet naar om stil te zitten.
Want een revolutionair rust niet. Schil
lings heeft zich op het bejaardenwerk
gestort en doet dat met overgave.
De officier van justitie, mr. Bijl de
Vroe, achtte dit een onwaarschijnlijk
excuus. Ondanks aanwijzingen van te
veel drankgebruik kon hij daar geen
bewijs van vinden. Een bloedproef was
niet genomen, de man was zelf naar het
zièkenhuis vervoerd. De officier vond
het onvoorstelbaar dat deze man, met
een strafblad waarop nog meer veroor
delingen voor rijden onder invloed prij
ken, nog achter het stuur durft te gaan
Met als eerste resultaat een vergade
ring, welke donderdagavond in de fraaie
bovenzaal van „De Beurs” aan de Lange
Nieuwstraat werd gehouden. Alle win
keliers die voor het lidmaatschap van
deze vereniging in aanmerking komen,
waren voor de informatieve bijeenkomst
uitgenodigd.
Ongeveer een derde daarvan bleek aan
de invitatie gevolg te hebben gegeven,
hoewel door de heer Swier bij zijn
inleiding werd vastgesteld dat zeker
reeds vijftig percent positief op de plan
nen heeft gereageerd. Hij gaf tevens een
korte uiteenzetting van de overwegingen,
welke tot een dergelijk initiatief hebben
geleid.
toen
had een le-
gebonden
gulden in.
rijk.
Een ander belangrijk argument voor
de oprichting werd door de heer Swier
de mogelijkheid geacht om aldus geza
menlijk bepaalde reclame-acties te kun
nen ondernemen. Want het moest hem
wel even van het hart dat de Lange
Nieuwstraat ten opzichte van andere
winkelcentra in deze gemeente met der
gelijke activiteiten nogal is achtergeble
ven-
een
onze
eens
mee,
derd georganiseerde bejaarden in
HAARLEM. Met naar zijn zeggen
een totaal van zo’n zes glazen bier op,
vertrok een 42-jarige Velsenaar op zes
tien september ’s avonds uit een café,
met de vrouw van een bevriend echt
paar om even per auto een rondje door
het havengebied te maken. Een tochtje
dat wel bijzonder nare gevolgen kreeg:
de man reed tegen een stilstaande
vrachtwagen, en de vrouw werd ernstig
gewond. Ze liep hersenletsel op met een
open schedelbreuk. Aanvankelijk be
stond de angst zelfs dat ze niet uit een
coma zou bijkomen- Vorige week echter
kon ze uit het ziekenhuis ontslagen wor
den, maar ze is nog geen honderd per
cent.
bij uw reisbureau of bel Den Haag 92 40 oi.z
exkL luchthavenbelasting i
en brandstoftoeslag.
„Gisteren was het van dat rot weer”,
zegt hij, „we gingen vissen in de Noord,
’t was gewoon dievenweer. En de ande
ren maar kankeren. Opeens had ik er
genoeg van. Ik zeg: „Jongens, wat is "t
toch een mooi weer. De zon schijnt, ’t is
gewoon prachtig! „En je kan me geloven
of niet, maar dan heb ik ’t ook echt
warm gekregen. Dat kankeren helpt met
’t weer toch niet. Ik ben een natuur
mens. Toen ik voer, ik heb de hele
wereld rond gezworven, kom ik eens in
Rio vlak bij de haven langs een grote
rots. Man, dat water was zó blauw! D’r
stond een klein vuurtorentje op die
Mr. O. H. van Wijk wees er in zijn
pleidooi op dat men toch op de plaats
van de aanrijding een uiterst kalme man
had getroffen, bepaald niet iemand on
der invloed. „Een bloedproef? Er was al
genoeg bloed” aldus mr- Van Wijk. Nie
mand heeft hem zien rijden, niemand
kan dus iets over roekeloos weggedrag
zeggen, was zijn stelling. De gevolgen
zijn een toevallige factor, voor hetzelfde
geld was het veel minder erg afgelopen.
Een auto tussen die loodsen achtte hij
niet zo onwaarschijnlijk, denkend aan
vrijende paartjes in het havengebied.
Via de strafmaat zou volgens hem be
wijs worden ingevoerd dat er niet is. Hij
concludeerde tot vrijspraak, hoogstens
misschien veroordeling wegens onvoor
zichtigheid op de weg. Uitspraak vrijdag
21 december om half twee.
Wil kort en hevig.Niet van dat moeilijke.
Een weekje zon en zee en hij is al tevree.
Nou dat treft, zegt Airtouropa7 volle 1
verb!ijfsdagen op Corsica, vol pension
v.a. f 632,- p-.p.* Vraag ons zomerprogramma
Uiteindelijk werd besloten voor janua
ri een nieuwe vergadering uit te schrij
ven, waar de resultaten zullen worden
besproken van de onderwijl door de
commissie gevoerde onderhandelingen
met de verenigingen van Plein 1945 en
het Marktplein. Aldus zal in januari
kunnen worden overgegaan tot oprich
ting van een vereniging voor de Lange
Nieuwstraat, of tot een combinatie van
het gehele centrum. In beide gevallen
zal de verkiezing van een bestuur wor
den vereist.
gingen tot een definitieve oprichting
voort te zetten. Een aantal daarvan gaf
zich tevens al voor het lidmaatschap op.
Voorts opperde hij het plan om bij
het gemeentebestuur aan te dringen op
een boombeplanting voor de midden
berm van deze straat. Volgens de heer
Swier zal op een dergelijke wijze niet
alleen de intimiteit van het winkelcen
trum aanzienlijk worden bevorderd,
maar kan in de bomen tevens eventueel
een feestverlichting worden aangebracht.
Het ongeluk was volgens de man, die
zich gisteren voor de Haarlemse recht
bank moest verantwoorden, te wijten
geweest aan een plotseling uit een don
kere uitrit schietende auto, waardoor hij
zijn stuur moest omgooien en slipte. Die
wagen, die dan niet uit een uitrit, maar
volgens de situatie ter plaatse op de
Halkade misschien tussen twee loodsen
vandaan was gekomen, was naderhand
onvindbaar. Ook een getuige, die zich na
een oproep in de IJmuider Courant bij
de politie meldde, had hem niet gezien.
tein tegen me: „Waar was jij gisteren,
Schillings? Ik zeg: Hoe Iaat? Hoe laat
hoe lèat, brult de kapitein, wat heb ik
daarmee te maken hoe laat! Ik zeg: bij
me moeder. En die kapitein buigt zich
naar voren en zegt: Waaat? Heb jij dan
ook nog een móeder Donder op
En hij jankte d’r van.”
Over de oliecrisis en de energiebeper-
king: „Ik geloof ’t niet helemaal, ik
vertrouw ’t nietwie wordt er weer
het zwaarst getroffen? De gewone man.
Maar Marx heeft gezegd: ’t Ganse werk
staat stil als de machtige arm ’t wil.
Kijk maar naar Engeland. Daar is het
nu een chaos. De uiteindelijke overwin
ning is bij het proletariaat. Maar ik zal’t
niet meer meemaken. Als je 76 bent,
ben je een mens van een dag. Daarom
neem ik toch maar een sigaret”, zegt hij
lachend, maar vastbesloten. En licht
George Schilling is vele jaren gemeen
teraadslid voor de CPN geweest in Vel
sen. Als grote tegenspeler trof hij daar
vooral oud-burgemeester Kwint, die
weinig van de sympathieën vah de rooie
rakker moest hebben, maar hem waar
deerde om zijn oprechtheid.
George Schillings: „Dat ik communist
geworden ben komt door de tegenstel
lingen die ik overal ter wereld zag.
Maar ik ben vrolijk van aard en ik
mag graag zingen. Ik heb het wel eens
hard gezegd, maar ik bleef altijd eerlijk!”
VELSEN-NOORD. Doordat een 54-
jarige Velsenaar donderdagmiddag op de
Grote Hout of Koningsweg onvoorzichtig
het portier van een stilstaande bus,
waaruit hij wilde stappen, open deed,
werd een passerende 29-jarige bromfiet
ser uit Velsen gewond.
Met een lichte hersenschudding en
letsel aan een knie heeft de Ongevallen
dienst hem naar het Zeeweg Ziekenhuis
gebracht.
MODE
GROTE HOUTSTRAAT 26-28
HAARLEM
„Dat weet ik zeker”, zegt Schilling, „en
Ik zal je vertellen waarom. Ik zit op het
bejaardentoneel en we speelden een stuk
waarin ik een geweer moest hebben. Ik
naar Willie Boerlage en ik zeg: Willie,
geef me eens een geweer. Willie zegt:
„George, waar heb je dat voor nodig?
Wie wil je doodschieten? Ik zeg: „Willie,
dat heb ik nodig voor ’t toneel en hij
zegt tegen me: Vraag ’t aan Kwint, die
heeft er wel meer dan één. Nou, ja
ik zeg: Hoor es, denk je dat Kwint mij
een geweer zal geven? Ik heb hem m’n
leven lang verrot gescholden in de raad.
Die Ziet me mooi aankomen. Nee, zeg
nou zelf!”
Even pauseert hij en kijkt steels naar
een pakje sigaretten op het dressoir. Hij
móet er af blij ven, hij heeft zichzelf
vanochtend beloofd niet meer te roken.
Dan gaat hij verder: „De volgende dag
wordt er bij me gebeld. Staat Kwint
voor de deur en zegt: „George, je moet
een geweer hebben? Hier is’t.” Ik zeg:
„Barst! Ik heb je m’n leven lang uitge
scholden en nou breng je me een ge
weer...” En Kwint, die zegt: „Juist. Jij
bent de enige die me nooit bedonderd
hebt, George. Je hebt altijd gezegd waar
’t op stond en je was de enige eerlijke.”
Een toen ik met ’t geweer naar binnen
liep, dacht ik bij mezelf: die Kwint, dat
moet toch een kérel zijn! Wij zijn al
leen in de kamer. Mevrouw Schillings
is er niet. „Ze heeft d’r vrije dag. Dat is
al zolang als we getrouwd zijn zo”, zegt
Schillings. En hij vertelt dat hij op
vijfjarige leeftijd in IJmuiden kwam, op
de lering zat bij dominee Pekema, waar
de arme jongens het altijd tegen de
rijkere moesten afleggen. Hij springt
tijdens het gesprek van de hak op de
tak en die sfeer van afwisseling maakt
dat je veel later weggaat dan je van
plan was. Hij is een man met een
doorgaans zonnig humeur.
gestaan, voor de slechtst betaalde amb
tenaren indertijd.”
Maar George Schilling had het al
vroeg in zijn leven altijd gedaan. Zelf
geeft hij toe dat hijhet er ook wel eens
naar gemaakt heeft. „In dienst deed ik
ook wat ik wilde. Al was ik een revolu
tionair, ik vond het een geweldige tijd.
Maar ik zat wel elke maand vijftien
dagen in de bak. Toch mocht de kapitein
me wel. D’r was eens een schaatswed
strijd in Haarlem en de kapitein legde
een paar schaatsen op een stoel en zei:
Wie ’t wint, krijgt die schaatsen. Ik zeg:
Dan win ik ’t! Ik reed tegen een Fries
zal de nieuwe vereniging kunnen toetre
den tot de onlangs opgerichte „Velser
Ondernemers Centrale”, welk orgaan als
„VOC” de contacten met het gemeente
bestuur onderhoudt. Voor winkeliers af
zonderlijk is het lidmaatschap van deze
centrale niet mogelijk.
(Van onze rechtbankverslaggeefster)
en ik won. Ik kreeg er ook nog een
koperen klokje bij en een tientje en ik
denk: weet je wat? Ik breng dat klokje
even naar m’n moeder in IJmuiden en
dan geef ik ’r ook nog vijf gulden.”
George Schilling begint te lachen als
hij er aan terugdenkt. Even dwalen zijn
ogen weer naar het buffet waar z’n
sigaretten liggen. Maar hij blijft er af.
Dan gaat hij verder: „De volgende dag
moest ik op rapport komen. Zegt die kapi-
„Eigenlijk doe ik te kort”, peinst hij
hardop, „maar ik heb geen adem meer.
En er is nog zoveel te doen in ’t
bejaardenwerk. Vanmorgen heb ik weer
vrouw op de kop getikt die wat van
krantjes wil wegbrengen. Dat is
in de maand. Daar zitten we erg
want we hebben vijfendertighon-
i onze
gemeente. Leuk dat je d’r nou toch bent,
misschien zijn er nog wel een paar
jongere mensen die goed ter been zijn
en die willen helpen. Schrijf maar op:
Lagerstraat 56 kunnen ze zich aanmel
den.”
Als we het gesprek beëindigen
uitgepraat raak je nooit met George
Schilling zegt hij„Wat heb ik eigen
lijk veel meegemaakt. Maar onthou dat
’t leven toch maar erg kort is, jongen. Ik
heb je eigenlijk alleen maar de dingen
willen vertellen die plezierig zijn voor
me. Onplezierige dingen vertel ik niet
graag. Die moet je maar ’t liefst ver
geten.
En vlak voor we afscheid nemen:
„schrijf even op, dat schiet me net te
binnen: In de oorlog wilden we de rooie
vlag met hamer en sikkel op de water
toren zetten, net zoals laatst de antiflu-
orvlag. Ik zou ’t doen. Midden in de
nacht klom ik boven uit een smal
raampje in de goot van de toren en met
m’n eigengebreide sokken de pannen van
lei op. Het was zo glad ais de pest. Maar
ik zat d’r bovenop, met de vlag in m’n
hand en toen dacht ik opeens: Ik doe ’t
niet. Want ik denk dan pakken ze mor
gen als eerste de directeur en de onder
directeur en dat waren fijne kerels. Ik
wil niet een ander in de narigheid laten
komen door mijn schuld. Kijk, jongen,
zo’n gedachtedat is secondenwerk.”
hoek. Toen dacht ik: Als ik nog eens een
vrouw krijg, dan wil ik ’r dat eens laten
zien. Maar ’t is er nooit van gekomen.”
De zee heeft George Schilling altijd
aangetrokken. Als 9-jarig ventje mocht
hij voor het eerst mee met visvangst op
een trawler. Aan boord daarvan pikte
hij een gekookte rooie biet, een vergrijp-
je dat aan het licht kwam toen hij in
gezelschap van de kok zeeziek werd.
Enkele jaren ging hij scheep op een
schoener. Als verstekeling. De kleine
George verborg zich in het kabelgat en
de scheepsjongen bracht hem dagelijks
eten. „Bij kaap Finistère hebben ze me
pas ontdekt. De kapitein was woedend
en wilde me in Spanje aan wal zetten,-
maar dat lukte niet. De wind was niet
gunstig. Je moet niet vergeten dat het
een zeilschip was. Portugal lukte ook
niet en zo moest ik mee naar Zuid-
Amerika. Veertien maanden bleven we
weg. Vanuit Amerika moest ik m’n ou
ders schrijven. „Lieve moe”, enzovoorts.
De kapitein dicteerde de brief. Ze heb
ben hier het hele kanaal afgedregd,
maar d’r kwamen alleen maar dooie
honden en katten naar boven.
Ik zal nooit vergeten dat ik
thuiskwam. Die kapitein
ren zakje om mijn nek
en daar zat driehonderd
Toen waren we ineens
we waren goed arm. Nu gaat Schil
ling even rechtop zitten en
strak voor zich uit. Dan zegt hij: „Toen
ik weer bij m’n moeder binnenkwam
huide ze en ze zong een mooi liedje:
Juich, juich, de verloren zoon keert
weder; juich, juich, de verloren zoon
keert weer. Dat is een beetje uit de
bijbel, geloof ik
George Schilling vertelt dat hij veel
nadenkt, nu hij ouder geworden is. Spijt
over zijn levenshouding? Fel veert hij
op: „Dat ik communist ben? Nóóit!”
roept hij met zijn stentorstem. En dan:
„Dat ik zo geworden ben komt door de
tegenstellingen die ik overal steeds weer
zag. Al die ellende en narigheid die je
overal tegenkomt. In Mexico, in Portu
gal, Spanje, Zuid-Amerika. Overal een
uitbuitersbende. Daar kan je niet blind
voor zijn. En zo was het hier ook hoor!”
Hij vertelt dat hij er altijd nadeel van
heeft ondervonden dat hij communist
was. Schudt het hoofd, waarvan de witte
haren overeind staan en mompelt: „Wat
ze me allemaal niet hebben aangedaan.
M’n schoonzoon kwam niet bij het
loodswezen, omdat ie mijn schoon
zoon was. M’n neef niet bij ’t PEN,
omdat ie mijn neef was. M’n nicht niet
bij Enschede, waar ze geld maken en
m’n dochter kwam niet bij Radio Hol
land Maar spijt heb ik er nooit van
gehad. Dat ik communist ben, daar ben
ik trots op”, roept hij uit. „Al heb ik er
niks dan last van gehad: ik weet wat ik
waard geweest ben. Ik heb altijd voor
de minst draagkrachtigen op de bres
F11 Ml
jiÓfc ft
Ml
Cipgfr j
Jk,
dat# en uren voor de winkelsluiting. Ook
