TOCH EEN KWESTIE VAN LEF Leonidas postorderboe't uit 1913: geprijsde nostalgia De Pelikaan KERSTVLUCHT PELIKAAN HOOGTEPUNT IN DONKERE DAGEN VAN 1933 door Jan Ros Broeders Erboven Fokker Helse nacht ii Twintigduizend g - ZAT] 26 ZATERDAG 2 2 1973 DECEMBER Erbij H.R. HET EERSTE POSTORDERBEDRIJF IN NEDERLAND Eerste klas KAREL LENGS ZONEN. TEGELEN Grootste Verzendhuis In Rijwielen, Naaimachines, Wapens, «na. No. 1608. blauwblik, corNer.satc. - 3 stuks gekleurde beelden 3»>t c.M. br en ref’eccor. G; levende beelden IJZ1I Voortreffelijke kinematografen, maglca lantaarns, stoomschepen uitsluitend het nllAMhAe+a fohMlkaat No. 1607. beste H’mtranspo?:eu. lenzen Camera uU !Hr. lamp en reflector, en 6 glasbeelden I Geeft levende beeld» tl. 2.40 Vliegen naar de maan nu draagt aanmerkelijk minder risico’s dan vliegen naar Indonesië („Indië”. toen) een halve eeuw geleden. Ga maar na. De toestellen Fokker F-XII’s en F-XVIII’s waren grotendeels van hout, konden uit hun drie motoren gemiddeld niet meer dan 1300 paardekrachten halen en hadden een kruissnelheid van zoiets als 200 km per uur. Hun plafond lag onder gunstige omstandig heden niet hoger dan 5000 meter. Ijsafzetting was een heel normale zaak, wat je ertegen kon doen was: lager gaan vliegen nogal zo’n premisse wanneer je in bergland zat. Het (magnetisch) kompas werkte vaak net zo lang tot het ophield en rond begon te tollen en dan was het „zakken” geblazen om grond- zicht te krijgen, een rivier of spoorbaan te her kennen, uit te kijken naar korte of lange golfslag (is het een baai, daaronder, of is het open zee en zo ja, zou je effe willen zeggen welke zee De vliegvelden voor tussenlandingen onderweg waren ook al zo wat. In de regentijd stond tussen Athene en Rangoon het meeste onder water. De bodem was er vaak drassig, hetgeen er bij landing of start nogal eens toe leidde dat de machine op haar neus ging staan. Dan moest er gehangen wor den, aan de staart, om het boeltje weer horizontaal No. 2246. ffiSrïïEFK! I k te krijgen. Zoiets lukte altijd wel, de passagiers ploften aan hun riemen opgelucht terug in hun zetels, de schade was nooit zó groot, een verbogen schroef aan de middenmotor rapporten eindig den daarbij met: „De bemanning slaagde erin de schroef recht te buigen en de reis voort te zetten”. Soms waren de luchthavens niet helemaal vrij van gedierte, dan werd verzocht na donker-worden niet meer buiten te komen, vanwege de giftige slangen en schorpioenen. Schreef Parmentier ooit aan Ples man, tip voor de hem na-komenden: „Er zitten hier momenteel veel gieren, je kunt beter voor de start even de baan aflopen om te zien of die vrij is, want die beesten wijken niet uit”. Voeg daarbij dat een bemanning-onderweg in hoofdzaak op zichzelf aangewezen was (radiover keer was schaars en moeilijk). Voeg erbij dat het weer zich nauwelijks liet voorspellen. Dan is duide lijk dat die KLM-vliegers van weleer, mensen als Soer, Aler, Geysendorffer, Parmentier, Hondong, Van Dijk, etc. etc., zo ongeveer alles misten wat de astronauten van vandaag hebben. Op één ding na, misschien: courage, doordouwerigheid, doodgewone brutale lef. No. 2139. gSSSSSSUSSJ met gerulschloos loopenden fümtransporteu’’, nieuwste constructie. Camera uit het fijnste blauw staalbllk, op genMiJste houten plank gemonteerd. Fijn vernikkeld objectir met geslepen lenzen 5 c.M. doorsnede, voorzien van condensator en reflector. Petroleumlamp met 10" brander. Apparaat wordt geleverd met fl lange gekleurde films, 1 fijnste photograflsche film en 12 glasbeelden 6 c.M, breed. Bijzonder aanbevelenswaardlge zeer solide kinematograaf, welk® In alle aeeten vooftrefleTx .uivar l. •WwtrtJ;,), f|, 14,80 Prijscourant 1913 werk. O i y® SEV1 Zeer fijne, solide uit- g voering. Ji 1 D G T H. R. ll Als je instrumenten en voorwerpen ziet, waar nu kapitalen voor gegeven worden (bekijk de prijs van toen eens, van bij voorbeeld een eenvoudige koffiemolen), dan kun je je zelf wel voor het hoofd (het eigen of dat van tante Amalia, die De menigte heeft het kordon doorbroken en stroomt op de Fokker-hoogdekker af. alles aan de voddeman meegaf) slaan. Zo herinner ik me bij het zien van wat in 1913 heette een spreekmachine (een „his masters voice”-koffergrammofoon) dat ik daar thuis ook op gewonden naar heb zitten kijken en luisteren. En dat is nog niet eens zo verschrikkelijk lang geleden. De koffergrammo- foon is natuurlijk wel spoorloos verdwenen.... En zo is het met zo veel dingen. Wat de prijscourant, een boek met geprijsde nostalgie, zelf betreft: Ik kan me voorstellen, dat je daar als zetter de krie bels van krijgt. Het is een wonderlijk boek, waarin alle ruim- tetjes benut zijn, tussen, onder en in de afbeeldingen. Alles staat vol zetwerk en kadertjes. Dat alleen al is al een curiosi- teit op zich. Tenslotte nog dit: De oplage van de prijscourant was inder tijd 335.000 exemplaren. Leonidas had een voorraad van één miljoen gulden aan goederen. Het bedrijf, waarin 600 man werkte, had 10.000 artikelen te bieden. Door oorlogsgeweld en inflatie is het bedrijf ter ziele gegaan. Het door 1 niet a rechts in, dit ander komei wist; Dirk 1 zeven weste en nu Teger logee: mag mee I Piet Soer heeft vanaf Marseille twee uur op de bok gezeten. Iwan Smirnoff, WIJ leveren slechts eerste klas goederen. Ze hebben het ónmogelijke gelapt. De PH-AIP is neergestreken op Amster dam-Schiphol, in nevel en sneeuw, met nauwelijks enig technisch hulpmiddel. Diri can uit weglopen, enfin, er deugt meteen hele maal niks meer van, optrekken maar en wegsturen, zuidwest, en opnieuw draai en. Dir techn Limb drijf burgs lop het aanm voor heb t toe o Dir jurist wetsl recht weet, witte De I steed se-ju een i het Het ergei ters ben vonr bank ten. toen toe: lijk, niet bent De groe „mei vuil’ eens rech voeg stan HR) Vro< gezi spra to, bev; u a turn om dat trok Gelieve dezen* catalogus ook aan Uwe vrienden en kennissen te laten zien, opdat ook zij van oe door ons geboden vocrceelen kun* nen profiteeren. Pelikaan na de landing op Tililitan bij I Batavia (Djakarta) op 22 december 1933.1 Het lemaa gevon wereh praat de st breng leerde speler Hager ellend Hij z („Ik 1 Maast oud: nu r maar hebben hun jas aangeschoten en de fiets gepakt, zijn gaan lopen zelfs, nadat ze hebben gehoord: de ploeg van Smirnoff heeft om 20 over 7 radiotelegrafie gehad met .Schiphol, zit ergens boven Frank rijk, komt naar huis. Wat ze niet meer hebben kunnen horen is: mist boven Frankrijk en België, Rotterdam al dicht, boven Nederland dreiging van sneeuw. Ze komen bij het hek van Schiphol en het is er bar en boos, stampvoeten om warm te blijven en de kraag maar hoog op. In de huiskamers klinkt de recht streekse reportage over de verzamelden. De kinderen smeken om nog even op te mogen blijven, worden dreigend wegge stuurd, komen sluipend terug en mogen stilzwijgend tóch blijven. De scherpe walm van goedkope tabak wordt dichter en dichter, terwijl de meldingen klin ken: 9 uur, de Nederlandse grens gepas seerd. Tien minuten later meldt Rotter dam: menen motorgeronk te hebben ge hoord. die de Fokker F-XVHI PH-AIP ’s mor gens vanaf Rome in de hand heeft gehad, kon na een helse nacht boven de bergen van Griekenland, de zee en de bergen van Utalië met regen, zware tegenwind, enorme remousklappen, on weer en sneeuw precies even slapen. Bij Dijon neemt „de Turk” het wiel weer over en mag Piet een ogenblikje plat. Smirnoff heeft geen idee van de grondsnelheid, meet, en bevindt: 110 km per uur. Marconist Van Beukering luistert in de koptelefoon het ene bedon derde weerbericht na het andere uit, tegenwind, nevel, boven Amsterdam snel slechter, hij kriebelt dat allemaal op papiertjes en reikt deze onbewogen naar voren, Soer komt maar weer overeind. De drie motoren loeien tegen de hele wereld in, boordwerktuigkundige Gros- feld op zijn bankje luistert er naar met het gespitste gehoor van de trouble shooter, maar het is een gezond geluid, de driemaal 440 pk’s trekken d. hoog dekker braaf naar het nest. Zijn gedachten zitten bij thuis, alvast. luchtvaart-gek was. Voor wie niets had, was alles gauw een feest: de hoogmis en de nachtmis, het uitrukken van de harmonie, het défilé van de schutterij, het bezoek van de gouverneur of o wonder! van de koningin, de prins, de prinses. Zoals later, veel later, de harten zou den bonzen van die andere dingen: de start van de eerste Mercury, de Europa- cupwedstrijd van Feyenoord tegen Ben fica in Lissabon (mei ’63), de landing op de maan. Toch lag die Pelikaanvlucht ons dichterbijwaarin een klein land groot kan zijn, dat zat ons toch wel in de borst gebakken, enfin, 1940 was nog ver en de grote desillusie zou vanzelf wel komen. Aan het hek ademt 20.000 man heel nadrukkelijk uit. In de huiskamers heeft de reporter gezegd: „U hoort het toestel nu heel duidelijk, dames en heren”, nou- en-of, door de rook van sigaren en pijpen bromt onmiskenbaar een heel duidelijke Fokker-brom I K, •.■.•'XSv De driemotorige Fokker F-XVIII PH- AIP Pelikaan: Speciaal ontworpen voor de Indië-route van de KLM, dertien pas sagiers, kruissnelheid 203 km per uur. :og scne bewerking, fijne optische i met petroleum* •te flimstrenen Je zou denken dat gewoon een droge opsomming van ar tikelen in een catalogus geen interessante kost is. Maar na het zien van de Leonidas-pryscourant 1913 (onder redactie van Leonard de Vries, uitgegeven bij Skarabee, Laren) denk ik er iets anders over. Je realiseert je bij het doorbladeren van zo’n postorderboek dan dat men voor de eerste wereld oorlog al behoorlek ver was op het gebied van gereedschap. Je vraagt je zelfs soms af, waarom bepaalde instrumenten er nu niet meer zjjn. Zo’n prijscourant (van de firma Karei Lengs in Tegeien, het eerste postorderbedrijf in Nederland) is een kijkboek van 160 grote pagina’s, waarin je met plezier rondneust, omdat je allerlei merkwaardige zaken aangeprijsd ziet en omdat je vaak bepaalde stukken gereedschappen her kent en dan ineens situaties of voorvallen herinnert van vroeger. Met Fokker-vliegtuigen. En Fokker óók: in de internationale vliegtuigbouw nummer één (toen nog wel, maar toen ook: niet lang meer, want het geheel metalen vliegtuig stond op geboren wor den). Nagenoeg al wat ter wereld vloog, was Fokker. Met zo’n KLM en zo’n vliegtuigenfabriek bij de hand was het geen wonder dat dit land volstrekt inematc 'iinsie opus; fur, met 2 imera uit fnr. blauwblik reflector. Met 3 zwarte 3 c.M. breed, lenweer. Pr'i» Radio? In een wereld die trilde van de expansie, je zou zeggen: natuurlijk, ie dereen. Maar je kon het vergeten, het eerste wat altijd de deur uit j’.ng wan neer er kolen moesten zijn, of lever traan, was de radio, de distributie. Een enkeling die ’m hield, toevallig omdat-ie geen kinderen had of weinig, of een jongen die al wat inbracht. Daar hokte het dan bij elkaar, onder dat zwakke peertje in zijn Jugendstil-kap. Altijd wanneer er wat was. HollandBelgië. Of: de lijdensmeditaties van Borromeus de Greeve. Of, zoals nu 40 jaar geleden de terugkeer uit Indië van de Pelikaan. De kerstvlucht met de kerst- post, een extra-snelle vlucht, in twee weken uit en thuis. De allerjongste stunt van Plesman en zijn KLM, die het in de veertien jaar van zijn bestaan had klaargespeeld zo ongeveer alles te klop pen wat er in de internationale lucht vaart te kloppen viel. Het is een beeld dat je nooit kwijt raakt, een huiskamer vol mensen, onder een 40 Watt-peertje, zuinig zuigen aan een enkel bakje koffie, het sigaartje vaak uit laten gaan, dan ging het een hele avond mee, de kachel rond een uur of 9 vast afsluiten, je ging toch bijtijds naar bed. Een enkeling had laüiodistri- butie (voorloper van de latere Draadom roep), wie een echte radio had, behoorde tot de welgestelden, de betere midden stand bijvoorbeeld, niet de gewone krui denier in de straat die er vaak slechter voor stond dan zijn klanten die op de lat schreven. En reken dat die lat lang was! Het beeld van eind 1933, een land met 350.000 werklozen, bijna 13 percent van heel de beroepsbevolking, en het zou nog erger worden, daarna. Een tientje steun in de week, de krant sa men lezen en dan nóg. H voering» uit bianw staalblik vervaardigd l| gemonteerd op gepolijste houten plank, Eerste l| klas gerulschloos loopende fllmtraniporteur, 11 allerfijnst object!! 4 c.M. doorsnede met fijn SaUftsx geslepen lenzen en vernikkelden reflector, petroleumlamp mei 8” brander. Apparaat wordt \A\ geleverd met 4 lange gekleurde films en 12 <-■*-> -W‘t glasbeelden 4’i» e.M. breed, Zeer aanbevelen* gWtëMiy waardige Kinematograaf. tl. 8.65 sLpr Mooiste en meest gewilde Mg geschenken voor kinderen. Het is op die avond voor oudejaar aardedonker, koud en nat van regen en natte sneeuw. Voor het draadgaas van Schiphol staan 20.000 mensen, al vroeg in de avond hierheen gehaast, nadat de radio heeft gemeld dat het toestel komt. Het is zaterdagavond, wie een tobbe heeft is erin geweest, het is bin nen veilig en warm, maar die 20.000 Maar ze dwalen terug naar de afgelopen dagen, die wel weken schijnen. Naar het vertrek op de 18e, van Schiphol, waar eigenlijk de speciaal gebouwde F-XX PH-AIZ Zilvermeeuw (driemaal 640 pk, 250 km-uur, gestroomlijnd, intrekbaar landingstestel) voor de recordvlucht had moeten starten, maar niet kon omdat de aandrijving tussen starter en motor in de soep was gedraaid. En Albert Ples man, woedend: „Wat hebben we dan nog?”. „Tja, de Pelikaan, meneer”. „Dan de Pelikaan klaarmaken snel.” De Peli kaan dus met zijn geringere snelheid, dat betekende nauwelijks rust, weinig confort en tegen de kou een deken, en eindeloos gelazer met de navigatie. Maar het was gelukt: in vier dagen, vier uur en vijfendertig minuten was Batavia ge haald. Hij komt voor de tweede keer, er wordt geseind bij het leven, in de kopte lefoons zingt met de vastheid des geloofs de ononderbroken toon, daar komen de lichten, zakken, zakken, daar is de baan, heel duidelijk en wat is er nu? na 10.000 km tegenwind (van Rangoon af) blaast de bries nu als een gek op de staart, de snelheid is te hoog, veel te hoog, doorstarten dus. De Pelikaan loeit de nacht weer in. Kinematograaf. Camera uit he. fijnste c. otjecil! fijn vernikkeld met tor en 2 fijne optleche lenzen met gekleurde filmstrepen en 6 glas* ".breed Met petroleumlamp Geeft prachtig versierde -J), 45Q Bij bestelling van films gelieve men de breedte duidelijk- te willen opgeven. Maar nu. Er is één ding en dat is prachtig: er is een verbinding om te zoenen na Brussel, loud and clear ko men de seinen door, Van Beukering krijgt op dat PH-AIP tien graden mag netisch moet sturen. Smirnoff houdt de machine laag, kan-ie nog wat zien, zo nodig. Op de toren van Schiphol hebben ze dat door, ze steken er alle lichten aan die ze hebben. Smirnoff, die bij het aanvliegen de wolken in is gegaan, ziet het schijnsel. Het kan niet missen, weet hij, hij zit erboven. De kunst is slechts beneden te komen. „Beneden” dat is de mist, zicht nul derhalve. Zoiets kan dusniet, dat is een heel eenvoudige zaak. Tenzij dat jongste wonder van de al machtige techniek wil werken: het ra diobaken. Smirnoff komt de bocht uit en zit meteen goed. Maar dan bevriezen net even onder het dauwpunt de snelheids meters, een tikje stuur laat het kompas Over heel Europa luisteren nu de vliegvelden en de vliegtuigen mee. Ze I weten „de Turk” weer in de nevel, ze I voelen zichzelf op het bankje van Van I Beukering, ze houden hun eigen sleutels I stil, ze zijn allemaal broeders nu, al I lappen die verrekte Dutchies, Hollandais, I Hollander het toch telkens weer vóór hun eigen Britten, Fransen, Duitsers. De Fokker heeft zijn bocht opnieuw beschreven. Thuis, voor de radio, heerst dezelfde stilte als voor de hekken van Schiphol .Het is nu of nooit. Dan komt, I opnieuw, de grondzang van de Wasps. I Sneeuw slaat in de gezichten van de I wachtende massa op de luc’ thaven. I Agenten-te-paard keren zich voor het gaas naar de baan, stoomwolkjes van de I berijder, stoomwolkjes van het paard. Het is eindeloos koud. Boven turen Smirnoff en Soer met pijnlijke ogen door de ruit van de snel- zakkende Pelikaan. Soer ziet het lan- dingslicht het eerst. „Prik ’m erin”, schreeuwt hij. Het besneeuwde gras, de lichten in de verte. Als een eitje neemt de Fokker de baan, houdt de toeren aan, snelt naar het stationsgebouw, rolt uit. Veertig minuten zijn voorbij en het is gelukt. De luchtschroeven komen na 28.000 kilometers stil, in vaanstand. De radioreporter ziet ze komen, vier mannen door de deur. Vijfhonderd kilo post is meegekomen uit Indië. De huis kamer slikt het weg, de verwachting die er is geweest, de vervulling die is geko- men. Het is, aan het einde van het jaar 1933, een ogenblik geweest van bevredi- ging en van verwachting. Aan de bevredi ging heeft de natie zich gewarmd. Aan de verwachting zal zij zich branden. Maar dat is iets, waarvan niemand op 30 december 1933, ’s avonds om elf uur, weet kan hebben. Krachtproef van Fokker en KLM slaagde 1. met uiterste Nettoprljzen. De KLM-machine, die bij het uit vallen van de zo veel modernere Fokker F-XX Zilvermeeuw de re- cordpostvlucht naar Nederlands-Indië zou maken, was een Fokker F-XVHI. De KLM heeft er vijf van gehad, voor de Indië-route. Capaciteit: dertien passagiers of la ding van gelijk gewicht. Drie moto ren, waarvan een in de neus. Fokker bouwde zijn machines altijd ratio neel: haalde een tweemotorig model de nieuw verlangde prestaties niet dan werd er eenvoudig een derde motor bijgepfakt. Bij de F-XVIH was dat: in de neus. Eerst de F-XX was van een heel nieuwe conceptie, ge stroomlijnd. Vermogen van de Pelikaan: drie Wasp-motoren, elk met 440 pk maxi maal. Kruissnelheid 203 km-uur. Be manning: vier personen. Gezagvoer ders Smirnoff en Soer, telegrafist Van Beukering, boordwerktuigkundi ge Grosfeld. Opdracht: volstrekt commercieel vliegen, geen stunts, geen risico’s. Al les op basis van een normale post- c.q. passagiersdienst. In speelgoederen leveren wij het bette, wat bestaat. 1 De prijzen op deze pagina zijn da allerlaagste. r

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1973 | | pagina 26