Voornaamste raadgeefster
van president Pompidou
I
3K
NICOLIENTJE
TROK ALS BABY
AL VEEL BEKIJKS
Marie France Garaud:
door Rolf Stallinga
Beelden uit
de kinderjaren
„RASPOUTINE VAN HET ELYSEE"
j
B A
JU
6
Erbij
ZATERDAG 19
1974
17
Dolle Mina
Carrière-breekster
t
1
1
Kroontje
Inspiratrice
Zonnetje
Flitsen van een treinreis: Schapen, die de kleur van de Kempen hebben
aangenomen en een jankend jochie, dat de krant met de Miss-foto heeft
ontdekt en zijn breiende moeder vraagt wie dat is. De vrouw antwoordt
gekweld: „Da’s de mooiste koningin”. Ze knipoogt vertrouwelijk onze kant
op en legt uit, dat je Fritsje op zijn leeftijd moeilijk wijs kunt maken dat
het allemaal flauwekul is. Ze komt uit Purmerend „en daar heb je ze veel
mooier”. De Maastrichtse taxi rijdt ons naar Jekerdal. „Het villapark,
maar niks bijzonders”, weet de chauffeur. We zijn te vroeg en het huis is
nog donker. Het enige leven ligt op de vensterbank: Een witte hond. Drie
buurt jongens komen een praatje maken en informeren wat we met de Miss
van plan zijn. Eentje vertelt dat haar vader in een Alfa Romeo rijdt. Een
snelle mondaine pa? Dat beeld wordt uitgegomd door een keurig heertje
dat hijgend de hoek om komt zeilen. Op de fiets. Hij slaat van verbazing
op zijn knie als hij verneemt dat we helemaal uit Haarlem zijn gekomen.
Bij de sherry vertelt vader Broeckx dat Nicoline altijd vrolijk is en zingt,
kortom het zonnetje in huis is.
Lelijke meisjes
Fotomodel
3
■RH I
JANUARI
Miss Holland geeft
zich niet bloot
een
:heid
egen
eren
hun
een
Het
nen-
nde-
Een Miss Holland is net een profvoetballer: het Grote
Geld lokt. Ook voor Nicotine Broeckx De prille be
lofte uit het door bisschop Gijsen bewaakte brons
groen eikenhout, waaraan de natie zich twee weken
geleden dankzij de Tros, onze gezellige omroep,
heeft mogen verkneuteren, vindt het nog te vroeg
om daarover al iets definitiefs te zeggen. Maar ze
droomt alvast wel van een „heel mooi huis met een
zwembad en sauna”, alsmede over een flonkerende
carrière.
Nicolientje, thuis wordt ze ook wel Klaas, Kluts of
Mops (naar het neusje) genoemd, is de middelste van
vijf kinderen. Vader is een Maastrichtse wiskunde
leraar, die in zijn vrije tijd onder meer mooie visjes
verzamelt en moeder Broeckx slentert nog steeds
het liefst langs de grachten van haar geboortestad
Amsterdam. Ze zijn het er over eens dat de kersverse
Miss Holland de bekoorlijke trekjes van grootvader
Adriaan en grootmoeder Dieuwke moet hebben.
Is ze romantisch? „Wat bedoel je? Als
ik op de dansvloer sta en er zijn alle
maal kleine lichtjes om me heen, dan
wel ja”. Haar hobby’s waren turnen en
zo vult pa Broeckx later aan accor
deon spelen. Maar aangezien Nicoline,
die bij interesses kleding invult, dat
verzweeg zal het wel niet helemaal waar
zijn.
van het Elysée, die zich beslist niet
ongestraft met voeten laten treden.
Na Corinne Rothschaefer hebben onze Missen Hol
land niet zo geweldig geboerd. Na de echo van ka-
dootjes en verre snoepreisjes resteerde in sommige
gevallen alléén nog het model staan voor de onder-
goed-fotografie, waarmee volgens ingewijden de ont
luistering van een schoonheidskoningin wel compleet
is.
w en
inci-
in-
»ra-
•oene
jven.
n te
i de
zordt
ituut
igre-
„Op de lagere school zei ik al: ik word
fotomodel. Maar als het kan ga ik liever
dè filmwereld in dan zoiets.” Vindt ze
zichzelf geschikt voor het witte doek?
(Bedenkelijk) „Dat weet ik niet. Het
enige wat ik op acteergebied heb gedaan,
was de rol van een keukenmeisje in een
toneelstuk van het stedelijk lyceum.”
Op het laatste congres van de gaul
listische pdrtij, de UDR, is ze eigen
lijk pas voor het eerst in de open
baarheid getreden. Niet dat ze vanaf
de tribune de gaullistische partijgan
gers zou hebben toegesproken. Die
taak laat ze graag aan de ministers
en de overige officiële voortrekkers
en leiders over. Maar die bejubelde
woordvoerders kon je, alvorens ze het
spreekgestoelte beklommen, wèl eerst
even in een gefluisterd onderonsje
zien verschijnen in gezelschap van
Marie-France, omdat zij ook wel wis
ten dat zij het volledigst en betrouw
baarst op de hoogte was met de
diepste gedachten en wachtwoorden
Haar officiële titel is (slechts) tech
nisch raadgeefster van de president.
Doch c^der het pompidoulistische re
gime, waarin maar plaats is voor één
opperhoofd, wegen titels niet over
dreven zwaar. En als inspiratrice van
het staatshoofd of Franse Greet
Hofman overtreft ze in invloed
gemakkelijk de macht van alle mi
nisters te zamen.
Maar dat deze vrouwelijk „grijze
eminentie” tot dusver een erg geluk
kige hand en mond als advi
seur getoond heeft k’an intussen
moeilijk worden volgehouden.
Alle politieke waarnemers zijn het er
integendeel onderling wel over eens
dat president Pompidou het laatste
jaar in zijn nationale en internatio
nale staatskunde de ene tegenslag op
de volgende miskleun heeft gestapeld.
Een overwegend negatieve balans,
waarvoor deze hennige en ambitieuze
elegante dame voor een aanzienlijk
deel de mede-verantwoordelijkheid
mag dragen.
De Richelieu-in-rokken, de Walkyrie van de Franse politiek, de
Raspoutine van het Elysée, de man die vandaag Frankrijk regeert:
Dat zijn zo enkele bijnamen waarmee politici en journalisten sinds
kort Marie-France Garaud hebben onderscheiden. Want voor het
grote publiek is ze nog maar sedert enkele weken ontmaskerd als het
voornaamste politieke vernuft waar president Georges Pompidou
vandaag op steunt voor zijn binnen- en buitenlandse staatskunst.
Voelt ze zich nu beroemd? „De eerste
weken weten de mensen wie je bent
maar over een half jaar is dat erg
gezakt. Veel mensen zullen zich dan
misschien mijn naam herinneren, want
tenslotte heb je een titel”. Of die dat
Grote Geld zal opleveren, lijkt voorals
nog erg dubieus. De uitnodigingen, die
tot nog toe zijn binnengekomen, betrof
fen vooral haar aanwezigheid op feesten
van regionale carnavals- en kegelvereni-
gingen. Voorts kwamen er uit Groningen
en België verzoekjes om een gesigneerde
foto en stuurde een onbeduidend heer
schap een huwelijksaanzoek in. „Maar
dat was van voren”. Waarmee ze bedoelt
dat het voor de verkiezing gebeurde.
Nicoline benadrukt dat ze zich niet als
een vedette wil gaan gedragen, „want
dan blijf je niet lang sympathiek bij de
mensen”.
En dan de plannen. De verkiezingen
van Miss Europe (in Wenen) en Miss
World (op de Philippijnen) staan voor de
deur en de Jekerdalse heeft van de
heren van de organisatie te horen gekre
gen dat ze er naar toe mag. En verder is
er natuurlijk nog de vage carrière
van mannequin en fotomodel. Ze weet
niet of het lukt, maar ze zou het wel
ambiëren. De eerste foto’s zijn al ge
maakt. Nicoline selecteert zelf de bla
den. „Ik wil niet staan in bladen als
Panorama. Nee, absoluut geen naaktfo
to’s. Als je eenmaal Miss Holland bent,
sta je toch op een voetstuk en dan ga je
je niet zo gauw bloot geven, want dan
zeggen de mensen: zie je het nu wel, zo
gaat dat met een Miss.”
De eerste jaren hield deze wel
knappe en donker-gehaarde 45-jarige
echtgenote van een Parijse advocaat
zich in het Elysée nog wat gedekt
achter de schermen. De rechterhand
van het staatshoofd heette toen Mi
chel Jobert, die later tot minister van
Buitenlandse Zaken gepromoveerd
zou worden. Een betrekkelijke pro
motie overigens, want als een minis
ter onder de Vijfde Republiek dan al
wat openlijk aan de grote weg mag
timmeren, dan weet iedere insider al
lang dat alle werkelijk belangrijke
beslissingen allemaal uitsluitend in
het Elysée zelf worden genomen. Be
slissingen die de ministers vervolgens
onder de niet aflatende en spiedende
blikken van de president en zijn
brain-trust dan alleen nog maar mo
gen uitvoeren.
En binnen die brain-trust heeft
Marie-France Garaud nu zeker wel
de meeste en stevigste touwtjes in
handen genomen. Ze heeft de agenda
van het staatshoofd onder haar beheer
zodat zij als sluiswachter over au
diënties van buitenlandse presidenten,
ministers, Kamerleden en journalis
ten beslist.
nert zich ook dat ze erg verward was
geweekt. „Er ging heel veel door me
heen en eigenlijk ook niets. Mijn vriend
vroeg hoe ik die auto vond en ik zei:
een mooie groene kleur, terwijl dat ding
rood was.”
Hoe ziet de twintigjarige Nicoline haar toekomst
Voor een genuanceerde benadering van het Miss
Holland-probleem was er aanvankelijk het voornemen
een Dolle Mina mee te nemen, maar het aanbod was
te groot en de keuze daardoor te moeilijk. Bovendien,
Mina’s laten zich niet kiezen. Achteraf rouwen we niet
om dit gemis, want Broeckx (Holland), die haar baan
tje als toeristisch informatrice bij de Rabo-bank in
Maastricht voorlopig aanhoudt, oogde nogal kwets
baar.
n ei-
tieve
inbe-
heeft
’root
iden.
;n in
laat-
rgif-
iltaat
nge-
tijd
mid-
per
jedi-
Dat „zonnetje” stapt een half uur
later wat bedremmeld de drempel over.
In haar kielzog de ten onrechte als
verloofde afgeschilderde vriend Huub
Koninx. Een zakenman die in aanbouw-
keukens doet en ook hierin wel brood
ziet. Een soort Cor Coster in de wereld
van de Missen? Sinds hij evenwel beseft
dat hij met Hollands mooiste vrijt, heeft
zich ook onzekerheid van hem meester
gemaakt en uiterst sceptisch kijkt hij
ons na als we de Limburgse naar de
studeerkamer van pa meevoeren-
Nicoline ontsteekt de neonverlichting,
maar vindt achteraf het bureaulampje
ook veel gezelliger. Ze vertelt over haar
leven dat tot dusver rimpelloos is verlo
pen. De mms van pa („maar dat was
niet leuk”), daarna havo, een opleiding
voor operatiezuster en „erg alleen” op
kamers wonend in Helmond en sinds
'enkele maanden de bank. Nog nooit
gekroond als carnavalsprinses. „Dan voel
je je zo sjiek”. Vermomde zich voor de
feestdriedaagse meestal als bloemen
meisje, Indiaan of cowboy maar de laat
ste jaren is het gewoon een spijkerbroek
„met een trui d’r op”. Vriendjes zijn er
altijd wel geweest „maar normaal, af en
toe één”. Ontzettend verliefd was ze nog
nooit want „de ideale krijg je toch
nooit”. Vertelt dat haar ideaalbeeld van
de man „een groot donker iemand is” en
dat ze van zo’n heer „liefde en eerlijk
heid verwacht”. De teleurstellingen in
haar leven zijn beperkt tot het zitten
blijven in de derde van de mms en een
herexamen op het eind. Ze ergert zich
zijn. Als je niet gelooft: waarvoor leef
je dan?” De „g” van geloof klinkt zach
ter dan de andere. Nicoline verklapt dat
ze een schietgebedje naar omhoog heeft
gestuurd toen het er öm ging wie het
parelkroontje en het rood-wit-blauw
over de borst gedrapeerd zou krijgen.
„Ik vond het leuk als ik het werd en
heb hem gevraagd of hij me wilde
helpen.” Heeft dat geholpen? „Misschien
wel”. Op haar wangen tekent zich een
blosje af.
Maar ze intervenieert ook regelma
tig in de talloze ruzies en rellen
tussen ministers, oud-premiers en
Kamerleden die bijna dagelijks in het
bonte regeringskamp uitbreken. En
het is zo een publiek geheim dat het
eveneens Marie-France is geweest die
anderhalf jaar geleden een abrupt
maar vermoedelijk slechts proviso-
De vraag die op onze lippen brandt:
hoe vindt ze het de mooiste te zijn?
„Ach, het is zo betrekkelijk. maar aan
de andere kant is het wel leuk, want
ergens voel je je natuurlijk wel geluk
kig.” Het was allemaal nogal onschuldig
begonnen. Als een grap („het kan im
mers geen kwaad”), met een foto naar de
impresario. Toen ze zich lenig door de
selecties stootte, begon ze naar de finale
toe te groeien. Ze was toen nerveus,
maar anderen trilden nog veel meer in
hun badpakje en daarom probeerde ze
haar rivalen gerust te stellen met de
zinsnede dat het best los loopt.
Dolle Mina en andere kritische vrou
wen walgen van dergelijke vertoningen,
die er alleen zouden zijn om de perverse
genoegens van de man te dienen. Nicoli
ne („ik heb me nooit zo met Dolle
Mina’s opgehouden”) ziet dat anders.
„Het is geen vleeskeuring, maar ik vind
wel dat zo’n verkiezing beschaafd en
heel clean moet worden gehouden. Som
mige mensen denken dat het maar een
heel goedkope bedoening is, maar dat is
het zeker niet.” Wat bedoelt ze met
clean? „Nou, dat er niet van tevoren
gesmoest wordt van: ik ga met jou en
jou naar bed en dan moet jij me
nummer één maken. Als ik dat gemerkt
had, was ik weggegaan. Het gaat ten
slotte om de mooiste van het land en als
het dan op die manier moet, hoeft het
van mij niet meer.”
Heeft ze ooit medelijden gehad met
lelijke meisjes? „Voor mij is er niemand
lelijk op de wereld. Wat voor de één
lelijk is, is voor de ander immers mooi”.
Haar favoriete knappe vrouwen zijn Liz
Taylor en Sofia Loren.
We verhuizen naar de huiskamer,
waar de jeugdfoto’s en -verhalen op
tafel komen. Moeder Broeckx wijst er
op dat Nicoline als baby al opvallend
veel bekijks trok. „De mensen bleven bij
de wagen staan en zeiden: moet je
kijken, wat een mooi kind”. De Broeck-
xen zijn van plan erg zuinig op Nicoline
te zijn. „We zijn tijdens die verkiezingen
steeds bij d’r gebleven, want we willen
niet dat ze ’s avonds alleen over de
straat' gaat. Dat komt niet voor.” Miss
Holland belt onze taxi en we stellen ons
onderweg serieus de vraag wat ons bij
haar heeft aangetrokken. Om eerlijk te
zijn: dat was haar zuster.
Sinds het kroontje, op de beddeplank
naast affiches van popidolen en stie-
renbekamper El Cordobés ligt, heeft
Nicoline niet meer zo best geslapen. Te
vaak nog sluipen de spannende beelden
van het schone TROS-circus haar dro
gen binnen. „Ik had nooit gedacht dat
ik bij de eerste drie zou eindigen, maar
ja, ze zeggen wel: het is innerlijk
schoon, je karakter. Ze nemen heel dui
delijk een totaalbeeld van je.” Ze herm
aan mensen die haar voornaam verkeerd
uitspreken. Ze is gelovig maar biechten
is er tegenwoordig niet bij maar naar de
boeteviering gaat ze nog wel. „Ik geloof t
gewoon want volgens mij moet er iets
risch einde heeft gemaakt aan de BiS
briljante carrière van de toenmalige
premier, Jacques Chaban-Delmas, die
haar in een wat verhit debat eens
een paar minder hoffelijke bejegenin
gen had toegevoegd.
Mevr. Garaud vond de oud-Kamer-
voorzitter en burgemeester van Bor
deaux, die nog altijd hoopt ook eens
zijn intrek in het Elysée te mogen
nemen, bovendien veel te liberaal
voor het inderdaad zeer behoudende
electoraat waarop de regeringsmeer
derheid rust, en die analyse heeft
haar machtige patroon Georges Pom
pidou sindsdien ook wel duidelijk
voor zijn persoonlijke rekening geno
men. Want sedert ettelijke decennia
werd Frankrijk’ niet meer door een
team geregeerd, waarin met Marcel-
lin, Galey, Druon en Royer zoveel
notoire reactionaire scherpslijpers
waren opgenomen. En ook dat ei
werd door Marie-France Garaud ge
legd.
1 -4
-
