BIJNA 50 METER SCHILDERIJ IN CONCERTGEBOUW
Totaaltheater toont vader-zoon
relatie in
NIETERS-NIETEN-ONTNIETERS
NA DERTIEN JAAR EINDELIJK
MUNTEN VOOR „JACKPOT
Poppeppers
Top de pop pop dertien
Hans van Hemert terug
met American Gypsy
ftl
NIEUW
TULPEN-
CHRYSAL
„Een zekere Henk”
SOOSAGENDA
ER
„New Hope"
If
10
Nieuwe wereldhit in de maak
in.
Jl£
onder redactie van Ferry Tromp
■s
Dirigentencursus
s,
J A N U A\
DONDERDAG
24
VANAF ZATERDAG 13.00 TOT MAANDAG 13.00 UUR GESLOTEN.
aties
KANTOORBOEK PAPIERGROOTHANDEL
Ged.Oude Gracht 103-105 Haarlem Telefoon 3246 50
waar
vol-
een
rdijn-
leuk
g
Van 29 als binnenkomer naar
12 naar 6 aanstaande zaterdag.
Zelden heeft een single van een
vrij onbekende Nederlandse
groep een zo snelle stijging op de
hitparade gemaakt als „Is every
body happy” van de Noordhol-
HAARLEM Een groep van
vijf Haarlemmers gaat volgende
week vrijdag in het Haarlemse
Concertgebouw een brokje totaal
theater neerzetten, waarin niet al
leen film en toneel een belangrijke
rol spelen, maar waarvan ook een
groot aantal schilderijen een in
tegrerend deel vormt. Deze produk-
tie heet „Een zekere Henk” naar
een idee van Joep Kruyver dat hij
in samenwerking met beeldend
kunstenaar Pieter Zwaanswijk heeft
verwezenlijkt. Beiden kregen as
sistentie van de filmers Peter Brou
wer en Gerrit van Dijk en trokken
Wigbolt Kruyver aan voor de hoofd
rol. De technische begeleiding bij
deze avondvullende voorstelling is
in handen van de technische thea
tergroep Perspekt, die dit seizoen
met de totaal-theaterproduktie De
val van Rabenshalle al eerder de
recensenten in verrukking bracht.
landse groep Jackpot. Henny Es-
kes, basgitarist, zanger van de
groep heeft er twee verklaringen
voor: „Een portie geluk gevoegd
bij het feit dat het een super-
commercieel nummer is”. Later
weet hij nog een derde: „Mis
schien hebben de mensen met di<j
olie en hoge prijzen behoefte aan
een lekker vrolijk nummertje”.
Er is een nieuwe Chrysal,
speciaal voor tulpen.
Maakt stelen sterker,
en kleuren mooier
(Van onze verslaggever)
CANNES Hans van Hemert
gaat betere tijden tegemoet. Als
producer-componist heeft hij een
bar slecht jaar achter de rug. Na
talloze hits met Mouth and Mac
Neal werd het stil rond Hans van
Hemert. Hij kreeg depressieve
buien, zag het soms niet meer zit
ten en voelde zich verloren. Die tijd
is voorbij. Mouth and MacNeal gaan
naar het Europese Songfestival,
Hans heeft enkele krakers voor hen
geschreven en hij heeft bovendien
een nieuwe Amerikaanse groep,
American Gipsy, waarvan iedereen
nu al zegt dat het een formatie is
voor een wereldhit. In Cannes,
waar Hans enkele dagen verblijft
voor het MIDEM-festival (een beurs
voor televisieprogramma’s), heeft
hij de eerste Amerikaanse en En
gelse reacties kunnen peilen op de
sound van deze groep. „Razend en
thousiast zijn ze allemaal. Dat kan
nog wat worden”, aldus Hans.
JACKPOT
ADVERTENTIE
Eg-
v.
iedere
1,
F|uys
1. (1) Dirty ol’Man Three Degrees; 2. (2) Someday, Somewhere Demis
Roussos; 3. (5) Rock and Roll The Cats; 4. (6) Ella André Moss; 5. (15) Most
beautiful girl Charlie Rich; 6. (12) Is everybody happy? Jackpot; 7. (9) La
Montanara Heino; 8, (14) Baby Blue George Baker Selection; 9. (7) Miss
Wonderful Wally Tax; 10. (21) Jailhouse Rock Elvis Presley; 11. (3) Het
is weer voorbij die mooie zomer Gerard Cox; 12. (4) Sebastian Cockney
Rebel; 13. (13) Oh, lonesome me The Walkers.
Joep Kruyver: „De schilderijen hebben
hier niet zo zeer een decorfunctie. Ik wil
ze trouwens ook niet zo zien, daar zijn
ze te mooi voor”.
TULIPEsl
TULPEN?
Hoe zie jij het thema van Een zekere
Henk?
terwijl het theater- en filmgedeelte naar
behoeven getoond kan worden.
CEES STRAUS
Bij de uitgebredde bespreking in
deze rubriek van vorige week van het
concert dat de Amerikaanse religieu
ze popgroep „New Hope” zal geven in
de aula van het Mamixlyceum aan
de Plantenlaan is een belangrijke
vergissing geslopen. Het concert vindt
niet plaats op donderdag 24 maar op
vrijdagavond 25 januari, morgena
vond. De aanvangstijd is 20 uur, de
toegangsprijs is f 2,50. Inlichtingen bij
’t Turfschip, Turfsteeg 2, tel. 321809.
Hans geeft toe, dat hij zijn composi
ties met een Engelse tekst sterker vindt.
„Jammer genoeg moet het voor het nati
onale songfestival een Nederlandse tekst
zijn. Gerrit d en Braber en Lennaert
Nijgh hebben de vertalingen gemaakt.
Goede vertalingen, dat wel, maar ik
schrijf liever direct in het Engels. Het is
een taal die makkelijker loopt. Goddank
mag er straks in Brighton (waar het
Eurovisie Songfestival wordt gehouden,
red.) in het Engels worden gezongen”.
Een geheel nieuwe sound voor Mouth
and MacNeal zit er volgens Hans niet in.
„Dat kan niet voor een songfestival. Een
nieuwe sound maak je in de studio.
Maar dat het wel iets anders wordt, ligt
voor de hand”.
Pratend over zichzelf en zijn moeilijke
tlijd in het afgelopen jaar, zegt Hans:
„Het werd voor mij tijd om nieuwe
mensen te vinden. De stal begon een
beetje te verroesten. Och, bepaalde acts,
zoals Sandra en Andres zijn niet udt te
roeien. Die gaan nog jaren mee”.
die tijd permanent geëxposeerd worden,
in het Stedelijk Museum in Amsterdam.
De schilderijen kunnen dan gedurende
Mouth and MacNeal ziet Hans, dank
zij het songfestival, weer duidelijk zit
ten. „Dit moet de klapper worden. Echt,
ee<n betere come-back kun je je niet
voorstellen. Ik heb nu drie nieuwe songs
voor hen geschreven, I see a star, My
friend en I can’t forget. En geloof me,
die eerste kan het helemaal worden, ook
al moeten we het nationale songfestival
eerst afwachten. De jury moet tenslotte
beslissen”.
Joep Kruyver: „In feite zijn we bezig
met het relativeren van alle vadersym-
bolen. Het opzien van jezelf als jong
kind tegen je eigen vader, dat herhaalt
zich bij je eigen kinderen die weer tegen
jou opzien. Zie het als een relativerings-
proces waarbinnen we feiten geven om
er hopelijk veel mensen mee aan het
denken te zetten over zichzelf”.
De filmploeg heeft sinds de eerste
voorbereiding, nu bijna twee jaar gele
den, op een groot aantal lokaties opna
men gemaakt. Zo reed men voor dag en
dauw naar het Brabantse Völkel waar
met draglines een reusachtige vrouw,
voorzien van een nog imposantere boe
zem „uit de klei werd getrokken”. Ook
huize Beeckestijn in Velsen, de Haar
lemse Toneelschuur en het Verdronken
land van Saaftinge vormden het decor
voor Een zekere Henk. Het scenario
schreef ook voor dat er opnamen moes
ten worden gemaakt in een abattoir. In
Haarlem werd geen toestemming gege
ven, maar het slachthuis in Amsterdam
zag geen bezwaren.
Joep Kruyver: „Ik ben er met knik
kende knieën naar toegegaan. Ik heb in
de daaropvolgende twee maanden dan
ook geen hap vlees kunnen eten. Wig-
bolt had tijdens de opnamen helemaal
geen last van het slachten om hem heen
Manager John Seine gaat zover dat
hij in „Is everybody happy” de eerste
onvervalste Engelstalige carnavals
kraker ziet. Het is voor hem en zijn
mannen te hopen, want dat zou de
plaatsingstijd in Neerlands Top-10
aanmerkelijk verlengen. Jackpot
hoe je verder over hun zelf erkende
supercommerciële werkjes denkt
heeft het succes wel verdiend. De
groep bestaat uit vier veteranen in
het harde vak van wie er twee maar
liefst dertien jaar lang als „The Mu
sic Strings” stad en land hebben af
getrokken waarbij ze zich voorname
lijk in dienst stelden van verenigin
gen die een avondje hadden. De he
ren wilden wel meer, maakten ook
een plaatje, maar met bijna geen
eigen nummers en veel copieerwerk
zat het er niet in.
Toen dan ook parodist Riny van der
Lee na een gezamenlijk optreden in
het Groningse Godlinze meedeelde
wel kansen voor de groep te zien
werd de nieuwe horizon met een
ongelovig schouderophalen afgedaan.
Maar ziet, ene Eddy Owens was juist
op zoek naar een niet zo pretentieuze
maar wel vakbekwame groep die zijn
niet zo pretentieuze maar wel vakbe
kwame muzikale werkjes op de plaat
kon zetten. „Eddy is de onzichtbare
vijfde man van onze groep”, zegt
Henny Eskes en terecht, want diens
„Ginny, Ginny” leverde een 24ste hit-
paradeplaats op vorig jaar zomer en
bleek de ideale opwarmer voor het
succes van vandaag.
Het was ook Owens die als eerste
zag dat je met een naam als „The
Music Strings” niet door het popleven
HILVERSUM. Aan de 21ste inter
nationale diirigentencursus van de NOS,
die van 10 mei tot en met 7 juni in
Hilversum wordt gehouden, zal dit jaar
als docenten worden meegewerkt door
de dirigenten Jean Fournet en Paul
Hupperts. De cursusperiode van Jean
Fournet duurt van 10 tot en met 31
mei, die van Paul Hupperts, die speciaal
is gericht op de hedendaagse muziek,
van 1 tot en met 7 juni. De cursisten
staan vier beroepsorkesten, koorforma-
ties en solisten ter beschikking. Aanmel
ding voor de cursus is mogelijk tot
uiterlijk 15 maart a.s.
en at na afloop zelfs een hamburger en
andere vleessnacks. ’s Avonds thuis ge
komen begon hij er echter enorm van te
walgen”.
Cameraman Peter Brouwer en -regis
seur Gerrit van Dijk hebben voor een
statische camera-behandeling gekozen.
„Dat vereist niet zo veel acteerkunde
van de amateur-acteurs. Ze lopen het
beeld binnen en er weer uit zonder dat de
camera hen nauwgezet volgt. De film is
ook een soort tableau, een schilderij
geworden”, aldus Kruyver.
Je hebt in Een zekere Henk met veel
kunstenaars op een verschillend plan
gewerkt. Leverde dat geen moeilijkhe
den op?
Joep Kruyver: „Het is inderdaad zo
dat weinig kunstenaars in een groeps
proces kunnen samenwerken, ze zijn
individualisten. Maar hier ging het erg
leuk. We hadden geen last van proble
men, iedereen kon werken zonder verlies
van identiteit”.
Het ligt in de bedoeling dat „Een
zekere Henk” ook buiten Haarlem zal
worden uitgebracht. Kruyver zag de
produktie het liefst een maand of langer
orkestjes, toen op de plaat en in 1969
zelfs als één van de weinige Engelse
zangeressen die
Tamla Motown
kan en aangezien Eddy zelf stapelgek
is on „eenarmige bandieten” was de
naam „Jackpot” gauw gevonden.
Henny Eskes en Cees van den Ber
ge (organist, zanger, leider), beiden
oprichters, Con de Vries (sologitarist
en sinds zeven jaar lid) en Lex
Kroon (drummer; hij kwam ander
half jaar geleden) hebben geen mo
ment spijt hoeven hebben van het
overlijden van The Music Strings.
Henny: „We hebben bijna altijd ons
brood kunnen verdienen met onze
muziek, maar een vetpot was het
nooit. Nu kan dat wél. Daarnaast is
het nog leuk ook. Het publiek doet
en zingt en klapt altijd geweldig mee,
je hebt echt het gevoel dat je iets
betekent voor de mensen. Bij mij
thuis staan ze als m’n auto er staat
vaak genoeg voor de deur te dringen
om een foto en handtekening.
Manager Seine: „Dankzij de hit is
de markt voor de groep belangrijk
uitgebreid. Eerst voornamelijk vere-
nigingsavonden, nu ook commerciële
popzalen. In de zaal brengen ze het
zelfde als op de plaat, alleen dan
zonder koor van stampende en zin
gende soldaten die we in Blaricum
vlakbij de studio met kratten vol pils
uit een kroeg hebben gelokt om voor
sfeer te zorgen”.
Deze weken gaat Jackpot weer de
studio in. Begin maart moet hun
eerste elpee komen waarvan dan
naar goed gebruik weer een single
wordt getrokken. Hopelijk is iedereen
dan nog steeds „happy”.
Vraag bij
elke bos een
zakje Tulpen-Chrysal.
Dan worden uw tulpen pas mooi.
BLND1LN - NAALDEN HOLLAND
Rechthuisstraat-
vri j dagav.disco-
Eén van de nieuwe muzikale top
pers van dit ogenblik Kiki Dee uit
Engeland verschijnt definitief op
het Grand Gala lu Disque 1974 dat op
15 februari gehouden wordt. Wie bij
het horen van de naam Kiki Dee een
belletje van herinnering heeft horen
rinkelen, heeft gelijk. Deze zangeres
die met de single „Amoureuse” en
de elpee „Loving and Free” sterk in
de belangstelling is staat al tien
jaar op de planken. Eerst bij kleine
Wip-Inn, hoek
Spaarnrijkstraat,
theek „Blow-Up”.
Crazy-Inn, Kokstraat 13, zat.: disco
met optreden Koen Blerau.
Youth for Christ, aula Marnixly-
ceum, Planetenlaan, vrijdag 20 uur:
New Hope; Turfsteeg 2, zaterdag:
film: „Why should the devil have all
the good music”?
Pop Music Society, Nutsgebouw v.d.
Engelaan 52, Hillegom, zaterdag: dis
co.
De Huif, Gen de la Reijstr. 4, diav.
en za.mi.: discosoos.
Soos 20Wijkgebouw
mondstr., vrijdag: soos.
Can-Can, Stoofsteeg
avondbar-dancing-disco.
Voom-Voom, Spaarnwoudestr. 61,
vr., zat. en zo.: bar-dancing-disco.
Moulin Rouge, Kleine Houtstr., ie
dere avond: bar-dancing-disco; don
derdag: levende muziek (entree gra
tis).
Riverside, Spaarne 91, wo.: aanloop;
vr.: soos; zat.: disco.
Scuff, Lingestr. 1, zondagmiddag:
discodansen.
El Tora, EVNH-gebouw, Schalk
wijk, Engelandlaan, vr.av. en zo. mi.:
disco.
Spoetnik, Spaarneweg 1, Cruquius,
vr.: disco.
Tioli, geb. Njord. Nrd-Schalkwij-
kerweg 93, zat.: disco „Blow Up”
drive in discotheek.
HJC, Groot Heiligland 47, vrijdag:
sessions.
Zero, Bakenessergracht 8-10, vrij
dag: Collage, Haarlems folktrio met
Arnold de Brie, Paul de Ridder en
Bonne de Wal; zat.: Shield, zes Antil-
lianen die „power-muziek” maken:
geladen, intensieve, sterk ritmische
mengels van rock, soul en jazz.
De stal van Van Hemert is inmiddel»
uitgebreid met de Amerikaanse groep
American Gipsy. „Dat moet een wereld
hit worden. Wat die jongens maken, is
hef einde. Ik zal het niet gauw zeggen,
maar deze groep moet in Amerika kun
nen doorbreken”.
Hoe Hans aan een Amerikaanse groep
komt, is een verhaal op zich. „Die jon
gens hadden wel eens van mij gehoord.
Nou, een tijdje geleden bleven ze na een
toernee in Nederland hangen. Nu stude
ren ze alle zes op het conservatorium in
Maastricht. Ze hebben me toen maar
eens een bandje gestuurd. Ik was er
kapot van. Ik ben toen direct enkele
nummers gaan schrijven. Piet Souer
heeft de arrangementen gemaakt”.
Eind februari komt de eerste plaat
van American Gipsy uiit. De sound ligt
ergens tussen soul en motown. En, wie
de eerste muzikale resultaten op de
band heeft gehoord, zal verbluft zijn
over het professionele Nederlandse re
sultaat van dit in feite typisch Ameri
kaanse geluid. „Het is een mixture van
White and Black”, aldus Hans. „Het is
een typische negersound vermengd met
het blanke Hollandse melodieuze.”
Hans heeft trouwens nog meer pijlen
op zijn boog. „Ik heb net de nieuwe
single van Cardinal Point in Engeland
kunnen verkopen. Verder heb ik nieuwe
singles gemaakt met Michael EIo uit
Denemarken en met Liesbeth List. Ten
slotte heb ik in de weinige tijd dat ik
niet in opdracht werk, voor mezelf een
stukje muziek gearrangeerd dat zo als
tune voor een nieuwe James Bondfilm
kan worden gebruikt. Waarschijnlijk
gaat de VARA het gebruiken als tune
voor de nieuwe tv-serie „Dynastie der
kleine Luyden”.
Zoals gezegd, de zon schijnt weer voor
Hans van Hemert. „Weet je, ik heb
steeds het imago gehad van een hitma
ker. Dat is niet meer. Eigenlijk heb ik
teveel opdrachten geaccepteerd. Op een
gegeven ogenblik ben je dan leeg. Dan
lukt het niet meer. Maar ik heb er nu
van geleerd. Alles is ontzettend vergan
kelijk, weet ik nu”.
„De basis van Een zekere Henk vorm
de een stuk tekst dat ik als een absur
distische hommage aan mijn overleden
vader heb geschreven. Ik heb het toen
aan Pieter Zwaanswijk laten lezen, die
er een schilderij bij gemaakt heeft. We
zijn toen op het idee gekomen om er
een grote schilderijen-serie van te ma
ken. Die serie is in totaal 47 meter lang
geworden met een hoogte van twee
Kruyver. Later besloten Joep en Pieter
er ook delen toneel en film in te lassen
zodat er sprake was van een volwaardi
ge voorstelling.
Waarom koos je voor de naam Henk?
Joep Kruyver: „Dat is maar een toe
vallige naam, ’t klonk lullig. Henk is een
naam die iedereen kan dragen en daar
gaat het in feite om, want de Henk in
dit stuk kan op iedereen slaan. Henk
(een rol van Wigbolt Kruyver die tegen
spel krijgt van Gerda Gorter, in dit stuk
zijn echtgenote) zit verwikkeld in een
vader-zoon verhouding zoals er zo vele
zijn. Hij tracht zich te ontworstelen aan
zijn burgermans-bestaantje en krijgt
dromen van grootheden. Henk slaagt er
min of meer in aan zijn bestaan te
ontsnappen en stapt over in de film.
Daar doet zich de zelfde problematiek
voor, maar nu op een ander niveau. Dit
deel is ook veel symbolischer bijvoor
beeld daar waar God de vader wordt
ingevoerd”. De schilderijen vertellen als
het ware het verhaal. Ze worden dan
ook allemaal uitgelicht.
De schilderijen zullen aan weerszijden
van het filmdoek geplaatst worden en
komen verder voor een groot deel in de
zaal te hangen.
Je krijgt zodoende hetzelfde kijkdoos
effect als in De val van Rabenshalle
terug?
VOOR LITER WATER
een contract van
kreeg aangeboden.
Het werd allemaal niets tot de nu 24-
jarige Kiki in contact kwam met
Elton Jon’s manager, met Elton zelf
en met zijn platen maatschappij
„Rocket”.
De andere befaamde vertegen
woordigers van „Soft music” op het
komende Grand Gala zijn de Carpen
ters, al jaren groot in Amerika maar
pas vorig jaar in Nederland echt
doorgebroken met „Yesterday once
more” en „Top of the world”. Hun
nieuwe single is „Jambalaya” en aan
hun tv-optreden koppelen ze drie
concerten in Nederland vast: twee op
16 februari in het Amsterdamse RAI-
Congrescentrum (20 en 22.30 uur) en
één op 17 februari in het Congresge
bouw van Den Haag (20.15 uur).
Kaarten: VW-plaatsbespreekbu-
reau’s.
Een week later is Traffic weer in
het land. Mojo heeft ze voor 22
februari in het Amsterdams Concert
gebouw gepland.
The Zombies de twee leiders
en oprichters Rod Argent en Colin
Blunstone zijn nog steeds actief en
succesvol beleefden hun gouden
jaren tussen eind 1962 en eind 1967.
In colbert met das of degelijke jurk
hoorde de jeugd toen miljoenenhits
als „She’s not there”, „Time of the
season” en „Summertime”. Deze en
andere (G)oldies staan op de zojuits
bij CBS verschenen dubbel-elpee
„Time of the Zombies”.
