Achillespees
plaagt Keizer
Eén helft
attractief
ZWAKHEDEN PSV WERDEN TACTISCH UITGEBUIT: 1-1
Haarlem had recht
op de winstpremie
1
:L
IJl
11
AJAX-AZ: EXPLOSIEVE VOORPROEF VAN BEKERSTRIJD
mm
MAANDAG
4
1974
MAART
voor
Bewonderenswaardig
Doorbraak
Mazzel
I
I
I
I
I
I
ek I
Geen afstand
Rode kaart Mulder dieptepunt
SPORTIEF
(Van onze sportredactie)
OZF-DAY ARBITER
BEZOEDELT DUEL
sl ge-
geven
ig en
echter
e mo-
telefo-
THEO KLEIN
(Van onze sportredactie)
rit
len.
59
de luiheid van de Eindhovense aanval
lers. Bovendien calculeerde hij bij zijn
tactische opzet de neiging van linksback
Gerrie Deijkers om zijn post te pas en
te onpas te verlaten, in. Beer Wentink:
In de eerste minuten van de tweede
helft begon PSV aan een overdonderend
Ajax’ tweede, door AZ’67 fel betwiste
strafschop in de maak: Haan gaat, „ge
assisteerd” door Hoogesteger, tegen de
grond.
Van
G.
Edström bezorgde PSV tenslotte toch
nog bijtijds een punt. Huyg stond kort
daarop op de juiste plek op een Eindho
vense inzet tijdig op de doellijn te
kunnen keren. In de blessuretijd stelde
scheidsrechter Weerink zich bijzonder
lankmoedig op toen hij de bal buiten
het strafschop legde nadat Nordqvist de
doorgebroken Vosmaer duidelijk binnen
de lijnen had neergelegd. Hij ontnam
Haarlem daarmee het zeker verdiende
uitzicht op het tweede winstpunt. Hug-
offensief. Aangevuurd door de massa die
op dat moment geloof in de miljoenen
formatie nog niet helemaal verloren
had, zette de Brabantse equipe alles op
alles om de achterstand ongedaan te
maken. In die fase demonstreerde Haar
lem dat het niet zo gemakkelijk meer te
intimideren is. Op de cruciale momenten
kon het team van Hughes de bal in de
ploeg houden om zodoende de rust te
bewaren. Nadat Hughes Feteris op zijn
eigen verzoek („Ik heb deze week een
paar keer niet kunnen trainen, daarom
wilde ik liever niet een hele wedstrijd
spelen”.) had vervangen door Pepe Fer
nandez, leken de Philips-vertegenwoor-
digers de moed op te geven. Hun spel,
dat de laatste twee weken tegen AZ (2-
2) en Excelsior (1-0 winst) ook al van
twijfelachtig alooi was zakte in die peri
ode tot een triest dieptepunt. Tekenend
voor de mentaliteit van de Eindhovena
ren was het volkomen onnodige verzoek
van Van der Kuylen, die Rijvers ver
geefs om vervanging vroeg. Rijvers: „Ik
heb hem er niet uitgehaald. Als er
slecht gespeeld wordt is dat niet de
juiste manier om er onderuit te komen.
Dat kan alleen door keihard werken. Ik
vond het juist dat ook Van der Kuylen
dit helemaal tot het einde zou onder
gaan”.
Pieter Huyg, een van de beste spelers van het veld, zet René van de Kerkhof van de
bal. Een situatie die zich meermalen voordeed.
Met Sadek, Vosmaer en de enorm
actieve Feteris om beurten opsprintend in
de spits lukte het Haarlem om na de
agressieve opening van PSV vooral op
rechts door te breken. Tot grote verba
zing van het publiek was het Haarlem
dat het spel ging dicteren. Met het
feilloze duo Marijt-Hoeben in de centra
le verdediging en Pieter Huyg als een
terriër aan de broek van René van de
Kerkhof lukte het niet alleen de Eind
hovense aanvallen te smoren, maar kon
er bovendien via de stabiliserende Theo
van Duivenbode (hij zou na rust terug
vallen) op het middenveld bekwaam
worden uitverdedigd.
Die werklust gekoppeld aan de juiste
tactische instelling had de bezoekers
twee punten op moeten leveren.Niemand
zou zich bekocht hebben gevoeld wan
neer de zege bij Haarlem terecht geko
men zou zijn, maar daar stak de falende
Edström, die de hele wedstrijd volledig
onder controle werd gehouden door Piet
Hoeben, vijf minuten voor tijd een stok
je voor. De zoveelste hoge voorzet
kwam uiteindelijk goed op zijn hoofd
terecht en dat betekende vissen voor
Lelieveld: 1-1.
Daarmee maakte de lange Zweed de
Haarlemse goal van de onvermoeibaar
opkomende Beer Wentink (hij kreeg de
bal van Sadek en schoot via het lichaam
van Van Kraay in de 40e minuut langs
de teruggekeerde Van Beveren) onge
daan. Die eerste «treffer was niets meer
dan een juiste beloning voor hetgeen de
Haarlemmers in de eerste helft hadden
laten zien, al moet daarbij direct worden
vastgesteld dat PSV met drie inzetten
van Van der Kuylen tegen de paal niet
bepaald gelukkig was.
Hughes had terecht gespeculeerd op
De kleine oorlog in de buurt van de
Alkmaarse zestien-meterlijn vormde het
„hoogtepunt” van een serie onverkwik-
kelijkheden waarvoor de kiem kort
voor rust werd gelegd, toen Ajax een
vrije schop kreeg toegewezen nadat aus-
putzer Mejjer Johnny Rep aan diens
shirt had getrokken en tegen het gras
had gewerkt. Meijer werd voor die over
treding bestraft met een waarschuwing,
maar het gerommel begon pas echt, toen
Keizer tot driemaal weigerde de vrije
schop te nemen, omdat de AZ-muur niet
de vereiste afstand in acht nam.
hes opgetogen: „Het is toch sterk dat de
jongens na afloop teleurgesteld zijn dat
zij PSV niet verslgen hebben. Wie had
dat vooraf kunnen denken”. Het Haar-
lem-bestuur krikte de stemming in de
kleedkamer flink op door alsnog de
volledige winstpremie toe te kennen.
Hughes: „Die hebben ze meer dan ver
diend”.
EINDHOVEN Het was begrijpelijk
dat het Eindhovense publiek (15000 man
sterk) halverwege de tweede helft zijn
sympathie met de Haarlemse gasten liet
blijken. De kapitale thuisclub gaf zijn
aanhang totaal geen aanleiding meer om
nog langer enthousiast te schreeuwen,
terwijl underdog Haarlem daarentegen
het laatste beetje lucht uit de longen
liep om de verdiende 0-1 voorsprong te
redden De Haarlemmers speelden het
spel dat trainer Barry Hughes als ideaal
voor ogen staat. In tegenstelling tot de
verwende aanvallers van PSV, René van
de Kerkhof, Ralf Edström en Harry
Lubse, die consequent wiegerden zich
ook defensief verdienstelijk te maken,
vormde Haarlem op de in het begin
toch wat te egoïstische Bobby Vosmaer
na een ploeg hardwerkende voetbal-
arbeiders, voor wie geen opdracht te
veel was.
Die koude-oorlogvoering kostte Keizer
een gele kaart, zijn tweede dit seizoen,
bezorgde de tot dan attractieve wed
strijd, waarin Ajax-verdediger Van
Dord overigens al was gewaarschuwd,
omdat hij de bal wegtrapte, terwijl het
spel dood was, een grimmig karakter.
Joop Brand: „Het is doodjammer dat het
zo is gegaan. Dat onnodige gehannes
rond die vrije schop heeft de wedstrijd
verziekt.”
AZ ’67, dat Ajax in Alkmaar op 1-1
had weten te houden, leek aanvankelijk
een rampzalige middag tegemoet te
gaan, want de landskampioen kreeg zo’n
scala van doelrijpe kansen, dat het een
wonder mocht heten dat de voortreffe
lijke doelman Vooys na twintig minuten
pas één keer gepasseerd was. En dat
gebeurde dan nog na een enorme fout
strijdstadium ook een klap
Krol op het lichaam van
onbestraft liet.
‘“I
van Meijer, die wat al te lakoniek wilde
uitverdedigen, de bal aan Mulder ver
speelde en een fractie van een seconde
later ontredderd constateerde dat zijn
blunder doeltreffend was afgestraft. Deels
door eigen voetbalkunde maar zeker ook
door een te nerveuze start van de AZ-ver-
dediging leek dat doelpunt het begin van
een doelpuntenf estij n zonder weerga.
Echter, Mulder (alleen voor Vooys
schoot hij tegen de paal), de overijverige
en voortreffelijke Neeskens en tot twee
maal toe Haan verzuimden een aantal
uitgelezen kansen te verzilveren. George
Knobel later: „Zoveel kan ik alleen
maar zeggen dat er uitstekend is ge
speeld. En niet alleen door Ajax. Van
AZ ’67 mocht j e verwachten dat het
onbevangen zou spelen, maar dat deed
het dan ook erg goed. Het is een ploeg
met veel mogelijkheden. Dat zullen we
in de toekomst ook wel merken.”
(Van onze sportredactie)
AMSTERDAM. Jan Mulder, doorgaans uiterst gemakkelijk te benaderen, wenste
niet de geringste opheldering te geven over het incident dat hem in de twaalfde
minuut van de tweede helft van de wedstrijd AjaxAZ’67 (20) op een rode kaart,
de eerste in zijn carrière, kwam te staan. In het enorme tumult dat ontstond nadat
de zwakke scheidsrechter Geurens Ajax een door de Alkmaaarders hevig betwiste
strafschop (de tweede in de wedstrijd) had toegekend, had de Ajax-spits zich laten
verleiden tot het plaatsen van een voltreffer op het gezicht van AZ-middenvelder
Joop Wildbret. Het hoe en waarom van die te veroordelen actie werd niet opgelost,
enerzjjds omdat die zich afspeelde temidden van een onontwarbare spelerskluwen en
buiten ieders waarneming viel, anderzijds omdat geen van de betrokkenen duidelijk
tekst en uitleg wenste te geven. Scheidsrechter Geurens, die in de chaos werd geraakt
door een bierblikje, beperkte zich tot de formele verklaring: „Mulder maakte zich
schuldig aan het in het gezicht slaan van een tegenstander”.
Het verweer van de Alkmaarders was,
in de periode dat voetbal nog prevaleer
de, inderdaad bewonderenswaardig. De
onzekere start werd, in de laatste twin
tig minuten voor rust, gevolgd door een
brutale neriode, waarin Ajax een paar
maal bijna met de gelijkmaker werd
geconfronteerd. De beste kans kreeg
AZ ’67 door Kist, die de vuisten van
Stuy trof, nadat eerder Vonk en Hooge
steger net niet zuiver genoeg hadden
gericht.
Toen PSV er uiteindelijk toch nog een
slotoffensief uitperste werd duidelijk dat
slechts een overdosis mazzel Haarlem
van een gelijkmaker zou kunnen ver
schonen. Eerst maakte Lelieveld een bij
na fatale fout door uit te schieten tegen
het achterwerk van René van de Kerk
hof, die hem daarbij constant hinderde.
De Haarlemse goalie kon de terugsprin
gende bal nog maar net van de lijn
halen. Even later kwam het bijna tot
ongeregeldheden toen de Eindhovenaar
het Lelieveld (die ondanks een kniebles
sure verder speelde) opnieuw lastig
maakte. Aanvoerder Van Beveren kreeg
een standje van de arbiter terwijl Haar
lem door Weerink om een rapport werd
gevraagd omdat er tijdens het incident
met bierblikjes werd gegooid.
De walrige ontknoping van de climax
van een reeks je incidenten werd nog het
best gekenschetst door Ajax-trainer
George Knobel. „Een oordeel over het ge
beurde heb ik niet, om de eenvoudige
reden dat ik niets heb kunnen constate
ren. Toen Jan Mulder in de richting van
de dug out liep, dacht ik dat hij mij iets
wilde vragen. Maar dat was een misvat
ting, hij kwam alleen iets zeggen
Mulder zelf: „Sorry, ik zeg liever
niets. Dat heeft mijnheer Van Praag, die
dit soort zaken vaker bij de hand heeft
gehad, me met klem aangeraden en daar
houd ik me aan.” De schermutseling
waaruit Jan Mulder als hoofdvertolker
tevoorschijn kwam, vond zijn oorsprong
in een actie van AZ-linkerspits Adri
Niemand ergerde zich meer aan die
ommekeer dan PSV-oefenmeester Kees
Rijvers: „De aanval heeft het in verde
digend opzicht volledig af laten weten.
Voetbal is een simpel spelletje. Voor je
een goal kan maken, moet je eerst in
het bezit van de bal zien te komen. En
daar moet iedereen zijn deel toe bijdra
gen. Ik kan me voorstellen dat aanval
lers van ons gepasseerd worden, maar
dan moet dat wel dertig meter verder
naar achteren gebeuren. Nu kon de
tegenpartij bij balverlies veel te gemak
kelijk tegenaanvallen opzetten”.
Hoogesteger ten opzichte van Arie Haan,
die net binnen de lijnen gestrekt ging.
Trainer Joop Brand van de Alkmaarse
club: „Hoogesteger heeft mij bezworen
dat hij Haan zelfs niet heeft geraakt en
het is geen jongen die dat zomaar zegt. Ik
begrijp best dat mijn spelers nu zeggen
dat je hier in Amsterdam niet van Ajax
kunt winnen. Waarom ging de bal in de
eerste helft niet op de stip, toen een
Ajacied (Ger Mühren, red.) in het straf
schopgebied hands maakte en in dit
geval wel? Op deze manier krijgt je
rechtsgevoel wel een knauw.”
„Het was de bedoeling dat er op rechts
bij ons ruimte werd geschapen. Dat
lukte uitstekend. In het begin kwamen
we al drie keer tot bij de tweede paal
door.” Wentink sprintte daarbij opmer
kelijk veel mee naar voren. „Ja,” legde
hij uit, „we wisten dat PSV toch hoofd
zakelijk over de andere kant aan zou
vallen. Daarom gingen we er vanuit dat
zij beter achter mij aan konden lopen
dan andersom”.
Het dieptepunt tijdens de wedstrijd AjaxAZ’67 in twee fasen. De zojuist uit het veld gestuurde Jan Mulder keert de plaats
des onheils de rug toe (foto boven), terwijl zijn ploeggenoten Haan, Suurbier en Krol (van links naar rechts) nog in discussie
zijn met scheidsrechter Geurens. Foto onder: de AZ-spelers Nygaard en Schaafstra in debat met de gekritiseerde arbiter. Suuren-
donk (rechts) heeft een van de grensrechters als discussie-partner.
Brand: „Zo wilden we het spelletje
spelen, uitkomen wanneer dat mogelijk
was, en niet met z’n allen voor dat hok.
Die sofgoal van Mulder was natuurlijk
èen mentale dreun. Daarna kreeg Ajax
minder het gevolg van eigen creativiteit,
wel een aantal kansen, maar die waren
dan van fouten aan onze kant.”
De voornemens die AZ’67 en Ajax
voor de tweede helft koesterden, smoor
den snel in de ongeregeldheden. Voor
het zover was kreeg Ajax, één minuut
na rust, een uitstekende kans om verder
afstand te nemen, toen Mühren een
strafschop mocht nemen nadat Meijer
Mulder ten val had gebracht. Vooys
stopte de inzet van de anders zo trefze
kere middenvelder. Toen even later het
Mulder-drama was afgewikkeld, kreeg
hij geen kans bij de zo betwiste tweede
strafschop, door Neeskens ontstellend
hard ingeschoten, tot een nieuwe hel
dendaad te komen. Met tien man kreeg
Ajax in het laatste halfuur van de
wedstrijd, waar Toen overigens weinig
eer meer aan te behalen viel, toch nog
de betere kansen. Bij de beste daarvan
werd de doorgebroken Rep wel érg grof
door doelman Vooys getorpedeerd, maar
de onzekere Geurens liet het verder
maar zo. Zoals hij in een eerder wed-
van Ruud
Kees Kist
AMSTERDAM. Piet Keizer,
wiens meespelen tegen AZ’67 tot kort
voor de wedstrijd onzeker was, blijkt
nog niet genezen van de achillespees
blessure die hem al enige tijd parten
speelt. In de rust liet de Ajax-aan-
voerder zich vervangen door Steffen-
hagen. Knobel: „Die vervanging had
niets te maken met de gele kaart die
Keizer kreeg. Hij heeft zelf om ver
vanging gevraagd”.
BERT BREVOORD
(Steffenhagen) AZ ’67 Vooys. Suurenclonk De
Vries Meijer Vonk; Kist. Wildbret, Nygaard"
Schaafstra Vrtdenburg, Hoogesteger. Scheids
rechter; Geurens.
Opstellingen: Haarlem: Lelieveld,
Wentink, Hoeben, Marijt, Huyg, Feteris,
Fernandez, Van den Berg, Van Duiven
bode, Sadek, Vosmaer, Boszhard. PSV:
Van Beveren, Van den Dungen, Nord
qvist, Van Kraay (Kemper), Deijkers, W.
van de Kerkhof, Strik, Lubse, R. van de
Kerkhof, Edström en van der Kuylen.
Scheidsrechter Weerink. 15.000 toeschou
wers.
Het treffen van gisteren tussen Ajax
en AZ’67 lijkt in ieder geval voldoende
explosicven te hebben aangedragen voor
de kwartfinales-ontmoeting in het
KNVB-bekertoernooi, die beide ploegen
over negen dagen, opnieuw in Amster
dam. gaan afwerken. Twee dingen zijn
zeker: het stadion in De Meer zal over
bezet zijn en de scheidsrechter zal niet
naar de naam Geurens luisteren.
au»'-::.
xx'
w 4
