IN MEMORIAM P. W. PEEREBOOM
Vel
Actief in vele
organisaties
Minister Van Doorn bij aanbieding in voormalige kerk
Alternatief „bestemmingsplan” Ruigoord
is lief voor bloemen, vogels en kinderen
I
4
dins
Hinderwetprocedure
voor Mekog en Succes
FIETSER BOTST
TEGEN AUTO
Gevonden voorwerpen
in Velsen
4
2 6
DINSDAG
MAART
1974
(Var
T afelpraeses
Andere functies
Ander streven
Verdrevenen
Van Doorn
Overdreven
IJM
vrager
moest
maand
Jeugdl
aan, d
mocra'
komst
voorzii
bewijs
deze
Roozei
Dis,
Noord
straat,
telijke
genoeg
schikk
voorzi
J. J. J
voorzi
echter
om zc
aan he
Jeugd
Heuvelrug
(Van een onzer verslaggevers)
RUIGOORD De fraaiste bloemen bloeien soms op de vuilnisbelt. Ook
op de vuilnisbelt, die van Ruigoord is geworden, zouden die bloemen een
kans moeten krijgen. In Ruigoord zou plaats moeten zijn voor een manier
van leven, die anders is dan gewoon, die elders niet wordt geaccepteerd
en die binnen de bestaande maatschappelijke structuur geen kans van sla
gen heeft. Laat dus duizend bloemen bloeien. Met woorden van ongeveer
die strekking is gistermiddag een alternatief bestemmingsplan voor Ruig
oord en omstreken gepresenteerd. Een gebeurtenis die past in het kader
van de grote culturele revolutie, die daar plaats vindt.
HAARLEM „Pieten Willem
Peereboom was de meest humane
directeur, die Haarlems Dagblad
heeft gekend. Was zijn vader een
regeerder van de oude stempel, die
met straffe hand commandeerde,
zijn zoon hield bij alles wat hij
ondernam de belangen van het
personeel sterk in het oog”.
Deze korte typering gaf een van
Peerebooms naaste medewerkers,
W. van Ommen, sinds 1914 bij
Haarlems Dagblad werkzaam, van
1925 tot zijn pensionering in 1958
als procuratiehouder, over de man.
die meer dan 45 jaar aan het roer
stond van dit blad.
t
F
St*
P. W. Peereboom
dienstbaar aan
(Vervolg van pagina 1)
van
Namens allen van Damiate Pers B.V.,
J. L. LODEWIJKS
(Van een onzer verslaggevers)
16
(Van een onzer verslaggeefsters)
een leven lang
het krantenbedrijf
werden gevoed, nog zonder dat het stre
ven daarop bewust was gericht”.
MET PIETER WILLEM PEEREBOOM
is een markante, eerbiedwaardige telg
van de krantenfamilie Peereboom heen
gegaan en niet alleen in Haarlem, maar
overal in den lande zal dat bericht met
deernis worden vernomen.
(Van een onzer verslaggevers)
„Het bestemmingsplan wil dit gebied
doen aansluiten op het recreatiegebied
Spaarnwoude en er bovendien levensmo
gelijkheden crëren voor enkele duizen
den mensen, die zich onder de huidige
omstandigheden om economische rede
nen onmogelijk op het platteland kun
nen vestigen, omdat zon, natuilr en
lucht steeds meer een speculatie-object
voor de meer kapitaalkrachtigen dreigen
te worden”, meldt nummer vijf van de
Ruigoorderdorpsbode (een onregelmatig
verschijnend weekblad) waarin het be
stemmingsplan wordt uitgelegd.
„Talloze individuen en groepen, die in
de stad niet tot ontplooing kunnen ko
men, hebben geen enkele mogelijkheid
zich elders te vestigen. Juist aan hen zou
de zandvlakte, die met gemeenschapsgel
den is opgeworpen, ten goede moeten
komen.”
Op een opmerking in de toelichting,
dat voor experimentele woningbouw en
levensvormen in Nederland tot nog toe
nauwelijks een mogelijkheid was ge
schapen, haakte burgemeester IJsselmui-
den in. De burgemeester wees er op dat
in dezelfde gemeente als waarin Ruig
oord ligt, pas een „experimenteel” wo-
ningbouwplan was gelanceerd: het plan
van de stichting Nieuwe Woonvormen
voor een wijk in Spaarndam.
De b:
voorzitl
AR-Kie
gastspr
zijn op
eerste
voren.
Evange
bron v<
lijke a<
weer vi
laden,
de heei
wil zijl
polarise
linksen
van he
en wor
al ome
aan de
zo ve
een uit
spiegel i
prograr
kader s
begeleii
Alkma;
begeleii
gen vai
den, w
moet v
provine
het rijl
maatre
CDA d
doende
doel so
slissing
heer R
Drs.
van P
zwart®
worden
daarop
confess
zij woi
„men”
afzettei
gebruil
al is ei
merkb;
De s]
bij he
boodscl
boodsc
steund
die zv
omdat
men ol
overal
eigen
eigen
dragen
stelt d
leid r
laatste
ergens
laakte
en D’
noemd'
Drs.
belang
cie af
Noordz
en de
hol, S<
Het
Is er toch nog hoop voor Ruigoord? Mi
nister Van Doorn van CRM (geheel rechts
in de bidbank) luistert naar een uiteen
zetting van zijn bidbankbuurman burge
meester IJsselmuiden.
vallig verborgen hield: zijn lyrische aan
leg, die welhaast een familie-aanleg van
de Peerebooms moet zijn geweest. Hij
schreef namelijk jarenlang ietwat filoso
fisch getinte nieuwscommentaren in
dichtvorm onder het pseudoniem P. Ga-
sus, een schuilnaam die niet toevallig
gekozen werd: op het ros Pegasus ont
vluchten de dichters voor een korte tijd
de werkelijkheid, om op te stijgen naar
de zon en in romantisch licht de aarde
in haar werkelijke schoonheid te zien.
Piet Peereboom was in zijn hart een
romanticus en tegelijk een aan de krant
ook aan de journalistiek ver
knochte man, die echter de onromanti-
sche kant van het bedrijf, de commer
ciële en technische, met volledige inzet
en groot plichtsbesef behartigde. Zijn
gedichtjes gaven hem, en vele lezers, een
grote voldoening en het is eigenlijk jam
mer dat deze bevallige vorm van jour
nalistiek goeddeels is uitgestorven. Mis
schien ook is Piet Peereboom er te vroeg
mee opgehouden, want hij was een be
scheiden mens. Maar wie met hem sa
menwerkten in het bedrijf van Damiate,
leerden hem vaak plotseling kennen als
Pegasus”, als de man met diepe mense
lijkheid en grote belangstelling voor ook
andere dan harde commerciële of tech
nische dingen. Als leider van een bedrijf
werd hij vooral om deze eigenschappen
door zijn personeel geliefd, wat bij her-
denkingsdata en bij zijn afscheid in 1964
treffend bleek.
Pieter Willem werd geboren op 31 mei
1894 in Haarlem als zoon van Jan Cor
nells Peereboom en Agatha Adriana
Buys. Zijn jeugd stond al sterk in het
teken van de krant, die zijn vader tot
bloei bracht als directeur-hoofdredac-
teur. Over die jeugd schreef Pieter in
1956, ter gelegenheid van een „in memo
riaal" over zijn broer Robert W. P.
Peereboom, die hoofdredacteur en mede
directeur was:
Het plan wil de al bestaande niveau
verschillen in het landschap accentue
ren, door het opwerpen van heuvels en
het graven van poelen en meertjes.
„Door inzaaing en beplanting kan hier
een golvend, bebost landschap ontstaan,
afgewisseld door heide en zandverstui
vingen, poelen en vennen”, staat in een
toelichting op het alternatief-
Om het voormalige eiland Ruigoord
moet een ring van water komen. Langs
de Velserweg zou een heuvelrug moeten
worden opgeworpen, zowel uit geluidwe-
rend, beschermend, als esthetisch oog
punt. Langs de zuidelijke voet zou een
kronkelende waterweg moeten worden
gegraven. Het dorp Ruigoord zou een
Hoofdredacteur Robert W. P. Peereboom
(links) hangt zijn broer een krans om bij
diens 30-jarig directeurschap in 1953.
BEVERWIJK. Een 10-jarig jongetje
uit Heemskerk is gistermiddag op de
Kuikensweg met zijn fietsje tegen een
auto gebotst. Het jongetje is met ver
wondingen aan het gezicht en inwendige
kneuzingen in het Beverwijkse Rode
Kruis ziekenhuis opgenomen.
Minister Van Doorn, die bekende voor
het eerst in Ruigoord te zijn, wees er op
dat de problematiek van ruimtelijke or
dening niet op zijn terrein lag, maar op
dat van zijn ambtgenoot Gruijters. Hij
beloofde echter zijn collega op de hoogte
te stellen van de plannen en inzichten
van de stichting Ruigoord.
De minister zei, dat een en ander hem
wel aansprak. Er zouden naar zijn me
ning plaatsen moeten worden bepaald,
waar het mogelijk zou zijn op minder
conventionele wijze met elkaar samen te
leven. De minister kon echter niet zeg-
BINNEN EEN TIJDSVERLOOP van
enkele dagen hebben directie en mede
werkers van Damiate Pers B.V., de uit
geefster van onze bladen, opnieuw het
heengaan te betreuren van een man die
voor het bedrijf van groot belang is
geweest. Vorige week stierf plotseling de
heer D. A. J. Spek, voormalig procura
tiehouder van Damiate, die een veertig
tal jaren zijn beste krachten aan de
onderneming had gegeven alvorens hij
tot wethouder van Financiën van de
gemeente Haarlem werd benoemd. Nu is
aan Damiate ontvallen de oud-directeur
en commissaris P. W. Peereboom, die
van 1919 tot enkele jaren geleden aan
het krantenbedrijf verbonden was en
wiens naam nog steeds bij de oudere
generatie in één adem met die van de
krant genoemd wordt.
„Op hoop van zegen”. Op 5 april
organiseert de invalidevereniiging „Op
hoop van zegen” een kienavond ten bate
van het recreatiewerk voor gehandicap
ten in Beverwijk en omgeving. De kien
avond wordt in gebouw „De Hoop”,
Populierenlaan 41 gehouden. Aanvang 20
uur.
Datzelfde is het geval met de aanvra
gen van „Succes” B.V. uit de IJmuidense
Ampèrestraat. Dit bedrijf heeft vergun
ning gevraagd voor installaties die ge
bruikt kunnen worden voor het bewer
ken vn chemische producten. Deze
werkzaamheden houden onder meer in
het mengen en vullen van synthetische
en natuurlijke reinigingsmiddelen.
Voor de aanvragen van beide bedrij
ven zal op woensdag 10 april aanstaande
om elf ’s morgens op het Velsense
stadhuis een hoorzitting worden gehou
den, waarop mondeling bezwaren kun
nen worden ingediend. Tot 5 april be
staat gelegenheid schriftelijk bezwaren
in te dienen bij het gemeentebestuur. De
aandacht van de inwoners van deze
gemeente wordt er nog eens op geves
tigd dat zij slechts dan tot beroep ge
rechtigd zijn, indien zij op de hoorzitting
van 10 april verschijnen om hun bezwa
ren mondeling toe te lichten.
In het gebrandschilderd licht van de
oude nog niet onder het zand gespo
ten tempel van Ruigoord, verschenen
gistermiddag CRM-minister, mr. H- W.
van Doorn en drs. F. J. A. IJsselmuiden-
burgemeester van de gemeente Haarlem-
merliede en Spaarnwoude, voor het al
taar. De bewindslieden, gezeten in een
bidbank, lieten zich daar inlichten over
het hen aangeboden bestemmingsplan.
Bij de plechtigheid waren verder aan
wezig Roel van Duin, Peter Lankhorst
van de PPR-Amsterdam, Gerben Hellin-
ga en Hans Plomp van de stichting
Ruigoord en enkele gemeenteraadsleden.
In de kerk brachten meisjes, als pries
teressen in lange gewaden gestoken, de
gasten thee en kinderen overhandigden
iedereen een koekje. Een gewijde en
vriendelijke sfeer, kortom. Een sfeer, die
ook uitging van het plan, dat werd
uitgelegd: vriendelijk voor bloemen, vo
gels en kinderen.
van de woonkernen moeten worden
langs de rand van het natuurgebied. In
het plan is de mogelijkheid open gelaten
voor de zelfbouw van huizen.
langrijk ook, het argument van de
werkgelegenheid werd schromelijk over
dreven, vond men. De stichting stelde,
dat men er niet goed aan deed werkge
legenheid te scheppen voor mensen van
buiten Amsterdam. Dat werkt forensen
dom in de hand.
Thans zou de nadruk, volgens de ont
werpers van het alternatieve plan moe
ten liggen op de woningbouw en speci
aal op de sociale woningbouw. De men
sen. die in het noordzeekanaalgebied
werken, zouden dicht bij hun werk een
huis moeten kunnen vinden. Deze men
sen worden volgens de bestaande plan
nen verdreven naar Purmerend, Hoorn
en Almere („Uitstraling” o f „overloop”
heet dat in planologisch jargon) de
Stichting is daar tegen.
Zoals bekend is op de zandvlakte rond
om Ruigoord langzamerhand een eigen
planten- en dierenwereld gegroeid. De
stichting wil dit prille leven verdere
kansen geven. In de meertjes, die zich in
de zandvlakte hebben gevormd, broeden
zwanen en zeldzamere watervogels,
zijn valken, sperwers, kiekendieven
uilen waargenomen.
Vooral de verdreven mensen uit Am
sterdam-West en de verdrevenen uit
Ruigoord en de omliggende polders zou
den in de gelegenheid moeten worden
gesteld in het plangebied te wonen. De
energie-opwekking in het gebied zou
kunnen geschieden door windmolens. In
de toelichting wordt bovendien de toe
passing van waterkracht (witte steen
kool) als mogelijkheid genoemd. Ook
aan opvangmogelijkheden voor stadskin
deren zal aandacht worden gegeven. Er
komt ruimte voor kindertehuizen en
kinderboerderijen, tuinen en vruchtbo-
menbossen (uiteraard niet bespoten).
In dit blad schreef H. Dikkers bij het
afscheid van Peereboom als directeur
onder meer het volgende:
„Overal waar de NDP iets buitenge
woons moest doen, werd op Peereboom
nooit tevergeefs een beroep gedaan. Hij
is niet iemand die zich gaarne op de
voorste plaats ziet staan, maar achter de
schermen heeft hij zich in de loop van
35 jaar enorm verdienstelijk gemaakt.
Dank zij zijn minutieuze voorbereidin
gen zijn de grote manifestaties van de
NDP op nationaal plan evenzovele suc
cessen geworden. Ik herinner hier aan
de viering van ons 50-jarig bestaan in
1958 met prins Bernhard en minister
president Drees, waar hij als tafelprae-
ses geestig, beschaafd en doeltreffend de
leiding vóór de schermen had.”
De heer Peereboom vervulde van 1959
tot 1962 voorts het voorzitterschap van
de GPD (Grote Provinciale Dagbladen,
nu Gemeenschappelijke Pers Dienst).
IJMUIDEN. De Mekog in IJmuiden
wil een aantal installaties uitbreiden en
heeft daarvoor toestemming gevraagd
aan de overheid. Het betreft hier de
installaties voor het zuiveren van water,
het comprimeren van lucht met stikstof,
het opslaan van salpeterzuur en het
maken van stoom. De verzoeken van de
Mekog liggen compleet met bijlagen
voor een ieder ter inzage op het stadhuis
van Velsen, afdeling 4.
VELSEN. In het tijdvak van
maart tot en met 22 maart 1974 werden
de volgende voorwerpen als gevonden
aangegeven:
Reistas, portemonnee, parkiet, porte
monnee met inhoud, paar dames hand
schoenen, vlag en stok, hond, jas, bank
biljet, hond, vulpen, aantal reclamepla
ten, schapenvacht, hond, autosleutel,
Lipssleutel, rokje, 3 autosleutels, 3-wielig
kinderfietsje, verz. plaatje bromfiets
LHT 732, muntbiljet, ring met 3 sleutels,
Lipssleutel aan hanger, rekenboek,
hangslot, rol behang, Frans zakwoorden
boekje, herenportemonnee met inhoud,
etui met 3 sleutels.
Inlichtingen betreffende deze gevon
den voorwerpen zijn te verkrijgen dage
lijks aan het hoofdbureau van politie
Velsen. De gedeponeerde voorwerpen
zijn te verkrijgen elke dinsdag en vrij
dag van 16.30 uur tot 17.30 uur aan het
hoofdbureau van politie.
boom heeft in de meer dan 45 jaar
waarin hij de onderneming heeft geleid
en gediend, zijn beste krachten gegeven
aan onze vennootschap (Grafische Be
drijven Damiate N.V.), de door ons uit
gegeven dagbladen en allen die er aan
hebben meegewerkt. Hij heeft op voor
treffelijke wijze een vast en wijs beleid
gevoerd, dat gekenmerkt werd door in
tegriteit en begrip voor menselijke ver
houdingen.”
Na zijn aftreden werd de heer Peere
boom commissaris, in welke functie hij
steeds voor de vennootschap in de bres
is blijven staan en werd hij tevens
adviseur van de directie van Damiate.
Naast zijn directeurschap verdient zijn
redactionele bijdrage als gelegenheids
dichter onder het pseudoniem P. Gasus
vermelding. Vóór de Tweede Wereldoor
log commentarieerde hij als zodanig in
versvorm actualiteiten van allerlei aard.
Buiten het bedrijf was de naam P. W.
Peereboom ook een begrip. Een grote
reeks organisaties werd mede door hem
geleid. Hij was een van de mede-oprich-
ters van het ANP (in 1935 gesticht). In
1962 werd hij benoemd tot vice-voorzit-
ter van de raad van beheer. Voorts was
hij van 1931-1936 en van 1954-1959 be
stuurslid van de NDP (Nederlandse Dag
blad Pers). Van 1923 tot 1931 was hij
actief als lid van de commissie tot
leerlingenopleiding, van 1955 tot 1957
maakte hij deel uit van de onderhande-
lingscommissie inzake de herziening der
Regelen, van 1950 tot 1954 was hij lid
van de Centrale Commissie, het hoogste
rechtsprekende orgaan in de grafische
bedrijfstak. Ook had hij enige jaren
zitting in de zogenoemde „papiercommis-
sie”. Van 1952 tot 1964 was hij plaats
vervangend lid van de ROTA (Raad van
Orde en Tucht voor het Advertentiewe-
zen). Van 1950 tot 1959 voerdte hij de
redactie van het orgaan ..Mededelingen
van de NDP”.
Het terrein, waarvoor het bestem
mingsplan bedoeld is, is ongeveer 400 ha.
groot. Zoals bekend loopt er over het
gebied thans een procedure bij de
Kroon. Daarin zijn partij de gemeente
Haarlemmerliede en Spaarndam ener
zijds en de provincie Noord-Holland
(met Amsterdam) anderzijds. Amsterdam
heeft op het terrein 16,5 miljoen kubieke
meter zand opgespoten, een miljoenen
investering- De gemeente Haarlemmer
liede en Spaarnwoude is van mening dat
Amsterdam daarmee clandestien heeft
gehandeld.
WIE HET NU nog heeft over „de
krant van Peereboom” denkt aan de
stoere, imponerende figuur van J. C.
Peereboom, vader van de thans overle
dene, maar ook aan diens beide zoons
Robert-en Piet, die na hun vaders dood
de directionele en redactionele leiding
van de krant voerden. Robert als direc-
teur-hoofdredacteur, Piet als directeur,
leden van een echt courantiersgeslacht,
de goede traditie van het dagblad in
Haarlem voortzettend en het achter de
krant verscholen bedrijf uitbouwend tot
een goed geoutilleerde technische onder
neming.
PIETER WILLEM PEEREBOOM, op
bijna tachtigjarige leeftijd in de nacht
van maandag op dinsdag overleden,
heeft zich in zijn werkkring en in vele
nevenfuncties ontelbare vrienden en
verdiensten verworven. Slechts in één
van de vele bezigheden die hij naast die
van directeur en organisatieman ver
richtte, kwam een eigenschap tot uiting
die hij in het commerciële werk angst-
In Haarlem maakte hij zich voorts
verdienstelijk als bestuurslid van de
verzekeringmaatschappij „De Onderlinge
van 1719”, ofwel begrafenisbos De Vrij
willige Liefdebeurs (sinds 1932). Ook had
hij sinds 1934 zitting in het dagelijks
bestuur van de Nutsspaarbank Haar
lem; in 1955 werd hij vice-voorzitter, in
1958 voorzitter. Bij het 150-jarig bestaan
van de bank, in 1967, trad hij terug uit
het bestuur. Voorts was hij commissaris
van de Haarlemse Hulpbank. Sinds 1958
was hij lid van Rotary International,
afdeling Haarlem. Vanaf 1939 vervulde
hij bestuursfuncties in de sociëteit
„Trou moet blijcken”. Als factor schreef
hij vele jaren de traditionele jaarzang.
Peereboom heeft voorts zijn gehele
leven een grote belangstelling voor sport
getoond. Hij was vele jaren actief
zwemmer en waterpoloër, speelde voet
bal voor HFC (zeer vele jaren was hij
redacteur van het clubblad van deze
vereniging) en was ’s zomers een trouw
bezoeker bij de wedstrijden van de cric-
ketvereniging Rood en Wit.
Bij de viering van het feit dat hij 30
jaar directeur was, in 1953, werd hij
benoemd tot ridder in de Orde van
Oranj e-Nassau.
watervogels. Er
Bij Pieter was het streven aanvanke
lijk heel anders gericht. Om internatio
nale ontwikkeling op te doen, ging hij
werken bij het Nederlandse consulaat in
Glasgow (1912-1913), later bij de Neder-
landsche Handel-Maatschappij (1914—
1919), waarvoor hij in Nederlands-Indië
en Birma werkzaam was.
In 1919 kwam hij in dienst bij Lou-
rens Coster N.V., de toenmalige uitgeef
ster van Haarlems Dagblad. Blijkbaar
had zijn vader hem toch weten over te
halen om bij dë krant te komen. Op 12
april 1923 werd hij directeur naast zijn
vader. Hij vervulde deze functie tot zijn
aftreden op 22 september 1964. Bij die
gelegenheid schreef de Raad van Com
missarissen over hem: „De heer Peere-
De stichting Ruigoord wil niets weten
van industrie op het ondergespoten ge
bied. Men wil er een ruig oord van
maken, een wild natuurreservaat. De
stichting was van mening, dat vast
stond dat Amsterdam er voorlopig niet
- r»' «iiMMên het ondergespoten stuk
te vullen. Hoe be-
gen of dat in Ruigoord kon worden
verwerkelijkt.
En bij het afscheid van directeur
Peereboom, in 1964, gaf de toenmalige
procuratiehouder, de vorige week over
leden oud-wethouder D. A. J. Spek, een
schets van dezelfde strekking: „Vooral
de belangstelling en het medeleven van
de directeur voor zijn mensen hebben in
de loop der jaren een samenwerking
gesmeed die basis en inspiratie tot het
journalistieke en commerciële succes is
geworden en gebleven.”
„Over onze jeugdjaren valt niet veel
te zeggen. Het gezinsleven was voor ons
rustig en harmonisch, met de altijd on
belangrijke en spoedig weer geluwde
ruzietjes die er onder kinderen bij ho
ren, de scholen werden door de jeugdige
slachtoffers als een noodzakelijk kwaad
beschouwd, verscheidene takken van
sport vormden een welkome verademing.
Door die gebruikelijke kindérlijke bezig
heden heen oefende de sfeer van de
krant Haarlems Dagblad, waarvan onze
vader directeur-hoofdredacteur was,
reeds vroeg haar invloed uit. Het was in
de tijd, dat de leider van een bedrijf
na het eten een poosje in een ge
makkelijke stoel mocht gaan zitten,
maar dan spoedig weer enkele avondu
ren op zijn kantoor ging doorbrengen,
terwijl hij elke zondagochtend toch op
z’n minst nog een uurtje daarheen ging
om de post door te kijken. Ik wil met
deze opmerkingen in de eerste plaats
duidelijk maken hoe in het ouderlijk
gezin de belangstelling voor de krant en
het besef van haar belangrijkheid intens
>-■ «r
■S"?: W ÏÖB
«4
