Rok Bloes variaties.
SUPERSISTER:
CONCERTEN
Top de pop pop dertien
geen prijs
is
Uit de wereld van
Maison de Bonneterie:
Catapult in
de PEN
iel
Spalaïkovitch en Spoyck met eigen
betrokkenheid op bedreigde mens
p1
h
doordouwen
kwestie
van
een
SOOSAGENDA
IJ
WISSELWERKING TUSSEN REALITEIT EN DROOM IN GALERIE EPOQUE
1
TOL
■NA
a
onder redactie van Ferry Tromp
I M
XUKS7
1974
tjoNDERDAG 11
APRIL
24
HEEMSTEDE Het surrealisme,
MS
.teem
3 van
Gekwetste droom
lens!!
indag
30 uur.
Op het klassieke lentethema rok bloes
kunt u bij Maison de Bonneterie eindeloos
preluderen. U neemt bijvoorbeeld een zuiver
linnen rok met dun lakceintuurtje (75.-1 en
kiest daarop een echte Liberty bloes met uit
bundig bloemetjesmotief 179.-1.
Natuurlijk hoeft u deze suggestie niet te
volgen. Als u maar weet dat u voor het wel-
luidendste rok bloes-arrangement moet
zijn in de Amsterdamse Kalverstraat of op het
Haagse Buitenhof.
Bij Maison de Bonneterie.
en of
rvoor.
i vrij-
3. Als
at de
Ie
srdag
>len
3yane,
>ij Ami,
zijn
ingrijk»
paa>-
oor.
jke das
>n
<vegen
omfort,
eiligheid
horen
ij Poten,
ei ligt
en in
g u belt
mbus
ag-
Jongens jeans,
Keramische objecten
vanwege
schriften ook na uren wachten
niet binnen mogen. Op het po
dium Supersister met als saxo
fonist sinds twee weken Elton
Dean, begaafd en befaamd, al
was het alleen maar omdat hij
twee jaar met Soft Machine
speelde.
Zo maar een feest in het
Haarlemse Coornhertlyceum aan
de Randweg. Een smoorhete,
barstensvolle zaal. Binnen zes
honderd scholieren, buiten een
stuk of dertig in de avondkou
met wanhopige ogen omdat ze
de brandweervoor-
heeft uitgehouden en bovendien
bijna de enige artistiek „waarde-
1 vaste” is gebleken.
maar ook het fantastisch realisme,
kent een grote variabiliteit. De kun-
I stenaar, die uitgaat van de wissel-
werking tussen realiteit en geest,
vindt telkens nieuwe aanknopings
punten en nieuwe wegen, vooral als
hij de droom een handje laat helpen.
Binnen dergelijke stijlvormen ont-
I staat er dan ook een grote onder-
1 linge'afstand tussen de beoefenaren,
omdat de persoonlijk gerichte inzet
sterker is dan de stijldogmatiek.
Vermoedelijk is het surrealisme
daarom de enige moderne stijl, die
i het nu al meer dan een halve eeuw
heeft uitgehouden en
M'
i® 1
Os
ADVERTENTIE
HEIN STEEHOUWER
inden
John Mayall ervoer dat een privé
av.
wo.:
soos;
HAARLEM Grote Houltlmal 101,
or oude
radiaal-
Nederlands nieuwste hitgroep met
ingebouwde Top-Tien potentie heet
Catapult. Vijf Leidse heren die aan
alle kanten worden gepusht al was
De groep wordt geproduced door
Jaap Eggermont, sinds jaar en dag
een teken dat er kwaliteit in zit. „Hit
the big time” heeft zijn titel in ieder
geval nu al waar gemaakt met hoge
noteringen op de hitlijsten en een
wekelijks verschijnen op de buis in
AVRO’s Toppop. Nooit weg als opste
ker voor de nog jonge leden van
Catapult: Mike Eschauzier (20, key
boards, orgel, synthesizer, elektrisch
piano, zang), Geert Jan Hessing (21,
drums), Aart Mol (21, bas en zang),
Erwin van Prehn (22, sologitaar) en
Cees Bergman (21, zang en gitaar).
het alleen maar omdat hun eerste
single „Hit the big time” aan alle
commerciële en muzikale eisen van
deze onzekere tijden voldoet. Zater
dagavond 13 april aanstaande kun je
in de PEN in IJmuiden met Catapult
kennismaken.
1. (1) Tigerfeet Mud; 2. (4) De heilsoldaat Mare Winter; 3. (9) Be my Day
Cats; 4. (5) Ik zie een ster Mouth and MacNeal; 5. (3) When will I see you
again Three Degrees; 6. (6) Fly away Teach-in; 7. (13) Seasons in the Sun
Terry Jacks; 8. (2) Dyna-mite Mud; 9. (11) Si on chantait Julien Clerc;
10. (7) I’m a Train Albert Hammond; 11. (10) Jet Paul and Lynda Mc
Cartney and Wings; 12. (8) The Air that I breathe The Hollies; 13. (17) It
ain’t no use Wally Tax.
Sacha wordt nog regelmatig gezien
bij optredens, Marco niet meer.
Maats
3669.
(laveren
MAAR
1
derlijke gehandicapte mensen, maar toch
opgenomen in een bizar poëtisch beeld.
De vergelijkingen houden daarmee op,
behalve in technisch opzicht, want dan
zie je bij beide kunstenaars nog een
Midden op het podium in wit t-
shirt Herman van Boeyen, drummer,
opvolger van Marco Vrolijk en van
wege zijn jamsessions met onder an
dere Herman Brood en Rob ten Bo-
kum (met wie hij een elpee gaat
opnemen) middelpunt van geruchten
dat hij Supersister zou verlaten. De
heren zelf worden daar een beetje
moe van, van die geruchten. Er is
veel te doen geweest om Supersister
sinds september-oktober vorig jaar.
Een auto-ongeluk, Steve Marionet die
andere aanbiedingen verkoos boven
de Haagse groep en natuurlijk de
nasleep van het vertrek van Sacha
van der Geest en Marco Vrolijk.
van 100 °/o zuiver katoenen denim met
wijd uitlopende pijp, 't is geen prijs.
Maten 104-176, maat 104 f 50
kl.st.p.maat
zwembad ook niet alles is. In Califor-
nië kwam hij met een duik ongeluk
kig terecht en brak z’n been. Weg
Europees tournee, weg dus ook con
cert op 20 april in Amsterdam. Zijn
manager is nu druk bezig iets voor
eind mei op poten te zetten.
De moeilijkheden lijken een beetje
over al moet na pas twee weken nog
afgewacht worden of de veel publici
teit trekkende en sterk blazende El
ton Dean zich uiteindelijk binnen de
groep thuis kan voelen. Vandaag is
het stel naar Frankrijk getrokken
voor een paar optredens en misschien
wat televisie, een goede gelegenheid
om elkaar wat beter te leren kennen.
Peter Poyck. sinds kort Haarlemmer, is
van 1949. Hij is de zoon van een bekende
Limburgse graficus. Behalve schilder is
„Erlkönig” heet deze fantastische olie
verf van Pierre Spalaïkovitch, een geheel
andere versie van het oude motief, dan
men vanuit het bekende gedicht van
Goethe zou verwachten. Hier is het een
ondergangsvisioen geworden, dat een ge
hele wereld bedreigt.
Het werk van de twee genoemden
wordt begeleid door eveneens fantas
tische keramische plastieken van
Mar ja Hooft, over wie ik al eens eerder
schreef. Zij werkt overtuigend goed in
haar „tuten” en kegels, nu eens uitgaan
de van een rechthoekige basis, soms ook
een vaasachtige of bolle vorm. Zij deco
reert die kegels met op zilverlijkende
linten, met vaak als bekroning een gla
zen bol. Binnen dat chapiter kan zij van
alles en ze bereikt er een grote decora-
tiviteit mee, gepaard aan een gevoel
voor een „gek” soort humor.
me op,
Pierre
Gelukkig was de laatste op tijd
weer beter om afgelopen maandag in
Carré een uitstekend concert weg te
geven. Morgen vind je in deze krant
een uitgebreid interview met deze
schuwe Ier, een bijzonderheid, want
Morrison is bepaald geen vriend van
het nijvere schrijversvolk.
soms ook demonisch. Die figuren zijn
grillig vertekend, soms met een erotische
nadruk, soms ook skeletachtig. Het zijn
desolat droomlandschappen, met angst
aanjagende gegevenheden gevuld. Daar
naast is er ook in deze zin bijna abstract
werk en er zijn miniaturen in olieverf,
waarin fragmenten van het grotere
werk zijn vastgelegd. Die miniaturen
overtuigen niet. Ze zijn te onvast ge
daan. Er is dan gezocht en niet gevon
den. Het meest overtuigend komen de
knappe tekeningen over in een duidelij
ke lineatuur en een vast handschrift.
Voorlopig zijn Dean en de anderen
tevreden over de eerste kennisma
king, zowel persoonlijk als muzikaal.
Dean kwam bij Supersister na het
horen van de laatste elpee „Iskander”
en kwam min of meer zelf met het
"verzoek. Een kans die Supersister
zich niet liet ontgaan, want Dean, die
tussen ’70 en ’72 bij Soft Machine
speelde, heeft een grote naam in
Engeland en de twee kostbare tour
nees die Supersister in dat land heeft
gehouden zouden misschien dit najaar
een veel succesvoller opvolger kun
nen krijgen nu Dean in de groep
speelt. Of het wat wordt zal deze
zomer leren. Voorlopig is het voor
Supersister een kwestie van doordou
wen nu de opgaande lijn na de
problemen van eind vorig jaar weer
gekomen is. De groep klinkt hecht en
zegt ook hecht te zijn. „Iskander”, de
elpee die eind vorig jaar uitkwam,
verkoopt redelijk, maar zoals met
alle werkstukken van de groep is er
meer sprake van constante verkoop
dan van snelle.
•twilllliw
Jobriath zou hier enkele weken
geleden ten tonele zijn verschenen
ware het niet dat hij al bijna op weg
naar het vliegtuig zijn vinger brak.
Dat is in juni natuurlijk wel over en
dan wordt ook zijn optreden in ons
land verwacht. Het belooft een hap
pening van de eerste orde te worden
want deze Amerikaanse pianist, zan
ger, akteur, mime-artiest en danser
schijnt wat show en muziek betreft
de heer David Bowie nog te overtref
fen. Bewijs no. 1: Jobriath neemt zijn
eigen volautomatische, uit- en op
vouwbare, draagbare podium mee!
Als er niet nog meer ongelukken
gebeuren kunnen we vrijdagnacht 26
april in het Amsterdamse Concertge
bouw weer een optreden verwachten
van Ten Years After met uiteraard
Alvin Lee en verder Leo Lyons,
Chick Churchill en Ric Lee. Voor de
pauze: P. F. M. uit Italië.
Youth for Christ, Turfsteeg 2, zat.:
koffiebar m.m.v. Corrie ten Boom,
spreekster en Norris, Amerikaans
zanger.
Disco Dubois, Berlagelaan 45, twee
de paasmiddag: „Orchit”.
Zodiac, A'damsevaart 142, wo., do.,
vr., za. en zo. avond plus zo. middag.
Paradiso, Weteringschans, Amster
dam, vrijdag: Shaking Stevens and
the Sunset.
Tioli, geb. Njord, Nrd.-Schalkwij-
kerweg 93, zat.: gesloten.
De Weijman, Santpoort, alle
behalve m.: disco.
De Ark, Kerkplein 5, Velsen-Zuid,
vr. en za.: disco.
Can-Can, Stoofsteeg 1, iedere av.:
bar-dancing-disco.
Moulin Rouge, Kleine Houtstr., ie
dere av.: bar-dancing-disco.
Scuff, Lingestraat 1, Tweede paas
middag: disco.
Riverside, Spaame 91,
vr.: aanloop, za.: disco.
PEN, Kanaalstr. 257, IJmuiden, vr,:
disco en hoofdfilm; za.: disco en de
groep Catapult; ma.middag: hoofd
film en disco.
HJC, Groot Heiligland 47, vrijdag:
String and Brass Band.
Zero, Bakenessergracht 8, vrijdag:
gitarist/zanger Phil Downer; zaterdag:
Alias.
Supersister maakt riu eenmaal geen
broodje-half-om-muziek die voor ie
dereen met een hap-slik te verorbe
ren is. Het moet gezegd dat de
Coornhert-zaal zich daar dinsdag
avond uitstekend bij aanpaste. Er
werd aandachtig geluisterd naar de
ritmische klanktaferelen die de groep
ruim een uur lang over de meute
uitstortte. Op één nummer na alle
maal werk van „Iskander” tot teleur
stelling van een al zeer muziekwijze
tweede klasser die dolgraag wat meer
van het wat steviger oude werk ge
hoord had. Hoe geef je je publiek
haar zin en blijf je je als groep
vernieuwen?! Een vraag voor elke
succesvolle formatie. Supersister
blijft voorlopig op zoek naar het
antwoord.
Een keramisch object van Marja Hooft.
nen hun persoonlijke stijl. Hun vrij
jeugdige leeftijd brengt dat met zich.
Pierre Spalaïkovitch is in 1946 in Bel
grado geboren, maar met een gedeelte
lijk Franse afstamming. Hij ging uit
Joegoslavië weg om de militaire dienst
te ontlopen. Hij woont nu in de buurt
van Nice in de Alpes Maritimes in
Frankrijk, waar hij is gaan schilderen.
Hij is een duidelijk visionaire schilder.
Dat brengt als voordeel mee een groot
„veld” van fantastische beelden, maar
als nadeel in die meta-realiteit de weg
te vinden en tot een welomschreven stijl
te komen, een eigen signatuur. In de
olieverven lukt hem dat niet altijd, in
zijn tekeningen echter uitstekend.
De mensheid verkeert bij hem in een
ondergangsstadium. Vanuit afgronden
kruipen merkwaardige en beangstigende
structuren omhoog, vanuit wolken han
gen ze dreigend omlaag. Mensen daar
tussen komen dramatisch angstig over,
Het bovenstaande komt bij
I denkend over het werk van
I Spalaïkovitch en Peter Poyck, dat tot en
met 5 mei in Galerie Epoque te zien is.
Er is een enorm verschil tussen die
1 twee, omdat de eerste zich vooral door
het visioen laat leiden en de tweede heel
I dicht bij de realiteit staat, maar die toch
op een fantastische manier verwerkt.
I Maar hun overeenkomst is hun persoon-
I lijke betrokkenheid bij de bedreigde
mens. Spalaïkovitch zorg betreft dan de
gehele met ondergang bedreigde mens-
heid, die van Poyck is gericht op afzon- zoeken in verschillende richtingen bin-
hij ook costuumontwerper. Hier hangen
heel fijnzinnige aquarellen, die getuigen
van een groot experimenteel vermogen
en gelukkig tevens van een rijke beel
dende expressie. Hij voegt als meer
gedaan wordt realiteitsfragmenten tot
composities bijeen, vaak tegen een ach
tergrond met een fantasierijke struc
tuur. Hij paart zo een overtuigende lijn
voering met sprekende contouren aan
vrevagende vormen, die de fantasie
boeien.
ring met sprekende controuren aan ver
vagende vormen, die de fantasie boeien.
Zijn onderwerp wordt gevormd door
de kwetsbare mens, zoals hij die ont
moette in verpleeginrichtingen. Dat lijkt
weinig „fantastisch”,, ware het niet, dat
hij tevens suggereert, ook hun geestes
wereld in beeld te brengen. Velen schil
deren hun eigen visionaire beeld, bij
hem is het of hij zich heeft ingeleefd in
de droom van die gehandicapten en die
laat meespreken. Een meisjesgezichtje
verschijnt zo tegen een achtergrond, die
op de structuur van verwaterd papier of
hout lijkt, dan wel tegen verweerde
steen, terwijl het toch duidelijk een
mentale sfeer blijft en geen materiële.
En binnen dat gebied vertoont Poyck
dan een grote variabiliteit. Zijn grote
verdienste is, dat hij geen ontluisterend
beeld geeft van de gehandicapte mens,
maar door het integreren van diens
belevingswereld komt tot een bizarre
poëzie, waaruit in de beste gevallen
mededogen spreekt. Dit werk slaat een
brug tussen de kijker en de kinderogen
die je vanuit hun droom aanstaren. Het
is nu eens niet vanuit het protest, maar
vanuit tederheid geboren en dat lijkt
mij een grote verdienste.
Het is één en al ongeluk in de
glanzende popwereld der sterren te
genwoordig. Vooral als ze naar Euro
pa komen, lijkt wel. John Mayall
brak zijn been, Jobriath brak een
vinger en Van Morrison liep een
lichte longontsteking op.
l
I Wxjttf
