hi
Feyenoord in ieder opzicht superieur
Snel Haarlem pakte maar twee van z’n kansen
JONGBLOED KAN HET
OOK NIET ALLEEN
zijn prijs
Boszhard in
goede vorm
Een bloeiende
zwarte markt
EB&'i
V
„Vosmaer wil
drukken”
S
Wr
O MP
„Al
|j 4
M.i
Sfi
pi
BK- Al
i» nr
ji
wil
1
BOZE HUGHES
I
I
o
i
T
■M
JÉ* 'v
If
Chj
“mW
■spir r
Bk»
'WS
-g
4'
12
6
MEI
1974
13
MAANDAG
SPORT
N
1
*W i
1
L
-
Toekomst
Alle ruimte
Karakter
Wissel
Nivau
s
i 3
Onmachtig
ifE.
-
i 5
1 -
1
n v
-
F M|
fcx...s
FC TWENTE VAN HET V
t JB
Mi.
;en
t
sffl
Kohn
iüij.
niveau
(Van onze sportredactie)
(Van onze sportredactie)
(Van onze sportredactie)
PIETER MUL.
34)
en
OPSTELLINGEN'
s-
8
waarbij
gebruikelijke
te slap op toen Rijsbergen boven op de
borst van de gevallen Achterberg ging
staan en later koos hij de weg van de
minste weerstand door diezelfde Achter
berg, die Jansen inderdaad te hard atta
queerde, de gele kaart voor te toveren. En
dat terwijl er toch wel erger dingen
gebeurden.
Maar het zou te ver voeren om het
sterke Feyenoord-voetbal te veel op te
lor
n
3t
I.
1
Hughes beticht Brand niet alleen
van het „trekken” aan Vosmaer,
maar ook aan de sterke Marijt. „Daar
is hij vier a vijf weken geleden thuis
geweest om hem lekker te maken
voor AZ.”
Barry Hughes is van mening dat de
middenvelder een spelletje speelt om
zijn verkoopprijs te drukken. „Ik zeg
niet dat hij geen blessure heeft, maar
wel dat hij met opzet minder goed
speelt. Al een half jaar is Brand (de
AZ-trainer) het met hem eens en
Vosmaer die nog één jaar onder
contract staat probeert voor AZ
zijn prijs te drukken. Die club heeft
trouwens een veel te laag bod gedaan
en als dat zo blijft moet Vosmaer
gewoon bij Haarlem blijven. Contract
is contract. Het gaat Vosmaer hele
maal niet om technische zaken, hij
wil gewoon veel geld verdienen.”
Eddy Achterberg, één van de weinige Twente-spelers die even brutaal was als
de Feyenoorders, verlaat met een hoofdwond het veld.
HAARLEM Bij de onderlinge competities die de Haarlem-spelers de afgelopen
week op de training afwerkten (partijtjes en voetbaltennis) was Dries Boszhard niet
Ie houden. Ouderwets solde hij met de tegenstander en hij kende geen groter genot
dan op het moment dat Barry Hughes uitgeput op het gras bleef liggen nadat
Boszhard hem de bal tussen de benen door had gespeeld.
De blonde Amsterdammer, die lang met een blessure sukkelde, was in zijn ele
ment, maar dat hij tegen Amsterdam ook zo kon dollen, leek onwaarschijnlijk.
Boszhard beleeft duidelijk een minder seizoen en het plakkertje Flinkevleugel zou
hem geen ongestoord herstel gunnen. Veteraan Frits moest gisteren echter gebles
seerd aan de kant blijven en zo gebeurde het dat de potige Bianchi naar rechts
schoof om Boszhard te controleren.
Zes minuten voor tijd haalde Piet van den Berg de Haarlem-zege definitief binnen. Jongbloed valt naar de verkeerde
kant uit terwijl Dekker en Bücker al kansloos waren.
1
Haarlem had namelijk in de veertien
de minuut na rust de ban gebroken. De
op rechts doorgebroken Wetzel gaf een
fraaie voorzet die Bianchi in alle rust
zou wegkoppen. Boszhard bevestigde
echter zijn vorm door vóór de wachten
de verdediger langs keihard over de
verbaasde Jongbloed te koppen. Het
snelle Haarlem toonde zich daarna op
nieuw onmachtig te scoren (Wetzel, Van
den Berg en Sadek. Een doelpunt
werd wegens buitenspel terecht geannu
leerd.
Bijna alle hoofdrolspelers in de opvoe
ring van gistermiddag zijn daarmee ge
noemd. Het aanvallende Haarlem-tnio
benutte de ruimte die het gemakzuchtig
voetballende Amsterdam (Van der
Meent: „Wat staat er nu voor die jon
gens nog op het spel? Ze kunnen toch
niet het hele jaar lijf aan lijf-werk
verrichten!”) wel om kansen te schep
pen.
Feyenoord, per definitie geen elftal
dat bang is voor hard voetbal, zag in dit
fysieke geweld een extra hanteerbaar
wapen om Twente definitief duidelijk te
maken wie het beste elftal was. Wiel
Coerver: „Je weet dat een Thijssen,
Notten, Oranen, De Vries en noem maar
op goede voetballers zijn. Anders was
Twente nooit zover gekomen. Dan moet
je die spelers aanpakken. Zo hard moge
lijk.”
Peter Feteitis was de man die het
beslissende passje gaf waaruit Piet van
den Berg uiteindelijk zes minuten voor
tijd de Haarlem-overwinning zeker stel
de. In de tweede helft was hij vervanger
van de conditioneel nog zwakke Van der
Aar, die zich op de onopvallende Dekker
had stukgelopen. Feterfis werkte hard,
zag na een solo Jongbloed met moeite
redden en werd een keer ten onrechte
voor buitenspel teruggefloten.
Haarlem ontnam Amsterdam dit sei
zoen vier punten, een reden voor tevre
denheid bij Hughes die voor Van der
Meents verweer niet veel goede woorden
over had. „Dat is typisch Nederlands dat
de boel aan het eind zo inzakt. Een
waardeloze mentaliteit.”
HAARLEM Bobby Vosmaers’ re
cente uitspraken over zijn begeerde
vertrek naar „een andere eredivisie
club” zijn in het Haarlem-kamp hard
aangekomen. Een simpel voorbeeld:
de Topscorer-trofee (puntentelling
door supporters) is dit jaar door de
Hagenaar gewonnen en zou hem op
het veld worden overhandigd. Over
was de feestvreugde: het ceremonieel
ging niet door.
hangen aan die fysieke en conditionele
kracht. Het elftal joeg achter iedere
mogelijkheid aan, hield de bal goed in
eigen ploeg en had in individualisten als
Kristensen en Van Hanegem en de
zwoegende Jansen spelers die de Twen-
te-defensie herhaaldelijk tot wanhoop
brachten. In dit klimaat kon Twente,
waar alleen Notten en uitblinker Van
der Vall hun „normale” niveau haalden,
het wel vergeten. Schrijvers blunderde
twee keer, bij het eerste en derde Feye-
noord-doelpunt respectievelijk gescoord
door de snelle Ressel en De Jong
Pahlplatz was nergens en Jeuring en
Zuidema stonden te geïsoleerd om het
Treytel erg lastig te kunnen maken.
Toch maakte Twente nog twee doelpun
ten. Eerst buitte Van der Vall een mis
verstand tussen Treytel en Ramljac uit,
terwijl de tweede treffer ontstond toen
Frans Thijssen door kon lopen toen Van
Daele over de bal heen trapte waardoor
de Twente-speler beheerst langs Treytel
kon schuiven.
ROTTERDAM (ANP) De zwart
handelaren hebben zondag weer een
goede dag gehad. De kaartjes voor
het topduel in de eredivisie tussen
Feyenoord en FC Twente werden
voor het treffen voor veel geld van
de hand gedaan. Een staanplaats van
2,50 leverde een uur voor het
beginsignaal het tien- tot vijf tienvou
dige op. Een zitplaats op de Maastri-
bune, normale kostprijs 7.50 werd
voor f 175,- aangeboden en dat be
drag wefd betaald.
1
En daar is weinig van terecht geko
men want Boszhard draaide tegen Am
sterdam als in zijn beste wedstrijden.
Keer op keer stond Bianchi op het
verkeerde been en ook in snelheid op de
eerste meters was hij de mindere. Een
gaaf voorbeeld daarvan was de mooiste
Haarlem-actie van de wedstrijd. Bosz
hard opende op Wetzel aan de andere
vleugel. Op zijn beurt lepelde hij de Bal
in de richting van de sprintende Sadek
die het leer zeer bekeken teruglegde op
de vliegensvlug naar binnengedraaide
Boszhard. Bianchi was niet te bekennen
het was Jongbloed - als zo vaak - die
zijn ploeg voor achterstand behoedde
door Boszhards schot te verwerken.
Een thema dat ook centraal stond in
de nuchtere en daarom ook zo uitzicht
loze analyse van Spitz Kohn. Het kwam
direct tot uiting toen hij stelde: „In dit
soort wedstrijden schiet je net dat tik
keltje tekort. Ik heb het eerder dit
seizoen al tegqn Ajax gezien en nu weer
tegen Feyenoord. Alles wat wij goed
deden, deed Feyenoord net iets beter Net
iets professioneler ook. Zowel individu
eel als als team. Dan kom je toch op het
punt uit dat wij voor het eerste keer in
ons bestaan voor zo’n alles of niets
wedstrijd stonden. Terwijl Feyenoord
dat in het verleden in allerlei situaties
al vaker heeft meegemaakt.”
Dan rijst toch de vraag in hoeverre
FC Twente lering heeft getrokken en
daarom voor de toekomst kan profiteren
van deze afstraffing. Kohn: „Je zou deze
situatie kunnen uitbuiten als je geld
hebt om met enkele goede aankopen je
toch wel voor Nederlandse begrippen
sterke selectie nog uit te breiden. Dat
hebben we niet. Daarom kun je dat
Feyenoord-Ajax niveau ook in de toe
komst alleen maar benaderen. Nooit ha
len.” Feyenoord-FC Twente vormde wat
dit laatste betreft nogal duidelijk be
wijsmateriaal. Juist dat ontbreken van
geloof in eigen kunnen degradeerde FC
Twente in een afgeladen Kuip tot een
machteloze formatie tegen een nooit aan
zichzelf twijfelend Feyenoord, dat bij vla
gen, vooral in het eerste kwartier, toen
alleen een aantal onwaarschijnlijk
knappe reddingen van Schrijvers, Twen
te van een debacle behoedden, voetbal
van grote klasse etaleerde.
Opstellingen: Haarlem: Poldervaart,
tink, Marijt, Hoeben, Huyg, V
(Feteris), Van den Berg, Van
Wetzel, Sadek en Boszhard.
Amsterdam: Jongbloed, Bianchi, Koopman.
Fransz, Eman (Bücker), Dekker, Van der
Merkt, Visser, Van der Lem, Jansen en Meijer.
Scheidsrechter Derks, 3.000 toeschouwers.
Aanvoerder Piet Schrijvers verzocht
Spitz Kohn toen zelfs om een wissel om
Achterberg tegen zichzelf in bescher
ming te nemen. Iets waar Kohn in
eerste instantie weinig voor voelde. Jo
han Zuidema: „Terecht. Want alleen als
iedereen Feyenoord ook fysiek zo goed
partij had gegeven als Achterberg dan
had het heel anders gelopen. Het „geval”
Achterberg loste zichzelf echter op toen
hij met een gescheurde wenkbrauw het
veld moest verlaten na een „botsing”
met Van Hanegem.
ROTTERDAM. Uiteindelijk lang
nadat een professioneel ingestelde voet
baltrainer als Spitz Kohn zelfs voor de
camera’s van de NOS iedereen die in de
topper Feyenoord-Twente was geïnteres
seerd had duidelijk gemaakt hoe onthut
send de Enschedese formatie was tekort
geschoten, bleek pas werkelijk hoe groot
de klap voor Kohn toch was. Een sei
zoen lang mocht FC Twente de illusie
koesteren dat een vereniging met een
jarenlange gezonde opbouw en een aan
zienlijke internationale (Europa-cup III)
ervaring het zelfs met bescheiden finan
ciële middelen met succes tegen de grote
twee, Feyenoord en Ajax (en misschien
in de toekomst PSV), van het Neder
landse voetbal kan opnemen. Zelfs tegen
beter weten in. Eddy Achterberg bij
voorbeeld: „Deze wedstrijd heeft bewe
zen wat ik in de voorbereiding al enkele
keren deze week dacht te constateren.
Dat sommige spelers bij ons toch bij
zichzelf dachten: „Ja, we staan nu wel
voor de beslissende krachtmeting met
Feyenoord, maar dat redden we toch
nooit? Dat kan toch gewoon niet?”
Twente was als verlamd door de gang
van zaken. Een schuiver van de instor-
miende De Jong, op een pass van Kris
tensen, die rakelings naast ging. Een
schot van De Jong op de lat. Ressel
alleen voor Schrijvers. Schoenmaker (die
trouwens een uitstekend duel speelde)
op nauwelijks twee meter van het doel
over de bal trappend: het waren de
uitvloeisels van een Feyenoord dat FC
Twente van het veld veegde. Twente
kon het namelijk krijgen zoals het het
hebben wilde. Typerend in dit verband
is ook de blessure van Achterberg. Hij
was één van de weinigen die zich niet
liet intimideren door het sterke Feye
noord, dat zowel fysiek, technisch als
tactisch ver boven Twente uitstak. Eerst
trad de volgens velen beste scheidsrech
ter van Nederland, Charles Corver, veel
toch niet halen”
Wen-
Van der Aar
t Duivenbode,
„Wij kunnen dit
Het optreden van Hoeben was minder
»ker, vooral na rust stond hij herhaal-
!*e“ik erbarmelijk te schutteren. Zonder
kwalijke gevolgen overigens maar dat
was meer een bewijs voor de bewering
«at Amsterdam nauwelijks aandrong en
tevreden op zijn vijfde plaats bleef zit
ten. Een keer blunderde de Haarlem
defensie collectief - ondermeer Polder
vaart dook bekwaam onder een voorzet
floor. Van der Lem scoorde maar Derks
keurde de goal wegens een overtreding
Amsterdam kwam op die manier niet
*an zijn gelijkmaker.
I
i
V
g
Theo de Jong (geheel links) heeft zich juichend op de grond laten vallen nadat hij met een kopbal het winnende Feyen-
oord-doelpunt heeft gemaakt. Ressel staat te juichen bij de paal en Schoenmaker komt triomfantelijk met de bal aan
lopen. Bij Van lerssel (2) en Schrijvers (1) rest slechts verslagenheid.
Feyenoord: Treytel- Rijsbergen, Van Daele,
Ramljak (Schneider)- Vos- Jansen, De Jong
Van Hanegem - Ressel, Schoenmaker, Kris
tensen (Israel).
FC Twente: Schrijvers - Notten, Van lers
sel, De Vries, Oranen - Thijssen, Van der
Vall, Achterberg (Drost)- Zuidema, Jeuring,
Pahlplatz. Scheidsrechter Corver (6.000 toe
schouwers.
Deze twee toevalstreffers hebben
Twente voor een nog grotere afgang
behoed. Feyenoord had door deze gelijk
makers toch twee perioden in de wed
strijd waarin het zich verbijsterd af
vroeg hoe het mogelijk was dat Twente
ondanks de Rotterdamse superioriteit
nog terug kon komen. Coerver: „Dat
bedoel ik ondermeer met karakter. Fey
enoord is doorgegaan. Wij hebben Twen
te er ook uitgelopen. Ressel was daar
een mooi voorbeeld van. Bij ons tweede
doelpunt trok zijn voorzet de Twente-
defensie zo uit positie dat er drie men
sen waren die een kans kregen. (Kris
tensen maakte tenslotte het doelpunt).
Belangrijk is dat deze overwinning ons
het landskampioenschap heeft bezorgd
en bovendien heeft aangetoond dat wan
neer dit elftal bereid is te werken,
Feyenoord het tegen ongeacht ieder elf
tal in Europa kan opnemen.”
MARC SERNÉ
Be enige kritiek die Hughes - en
«deren vermoedelijk - na afloop had
betrof het benutten van de mogelijkhe
den, Bij de talloze doelrijpe situaties
waren enerzijds het gebrek aan beheer-
W bij de Haarlemmers en anderzijds
bet goede optreden van Jongbloed ver
antwoordelijk voor het niet verzilveren
van de kansen.
Het volop bewegende Haarlem drukte
Amsterdam gemakkelijk terug, vooral
omdat Meijer, Van der Lem en Jansen
bun medespelers geen rust konden be
ogen. Het jeugdige drietal bracht er
weinig van terecht. Huyg pakte opnieuw
zijn tegenstander in, Meijer zag Wentink
lustig aanvallen en Jansen werd door
een formidabele Marijt van het veld ge
speeld. De niet te intimideren voorstop-
Pw benadrukte zijn klasse met een paar
zelfbewuste solo’s waarbij hij van
zelfsprekend zijn gebruikelijke ene
blunder beging.
Ss-
