IJmuider Harmonie wacht Josh: meest weer een druk seizoen boek van Agenda zeer geslaagd Apart boek voor tienermeisjes rbijsterende Ivan Southall Kleurwedstrijd Asthmafonds fLaATSELIJK nieuws AUSTRALISCHE DORPSJEUGD BOEIEND GESCHETST met invaller JAN PROCHAZKA Santpoortse EHBO in nationale wedstrijden „LENKA" VAN TSJECH Jeugdboeken door Miep Diekman M E i Kraantje Lek? Antwoordnummer 416, Haarlem Naam Straat Plaats i In een open envelop, zonder postzegel, opsturen naar: Daarna kunt u mij noteren als: maandabonnee voor f 10,30 kwartaalabonnee voor f 29.80 (•'doorhalen wat-niet gewenst is) d n h K ii P E d V n 1< d E v J „LEVE DE REPUBLIEK” het eerste boek voor tieners van de Praagse auteur Jan Prochéz ka dat hier vertaald werd was voor iedereen een verrassing. Wie verwachtte er uit een Oost blokland een stuk gedramatiseer de informatie over misbruik van macht, het beknotten van iedere vrijheidsbeleving? Maar Pro chézka was dan ook een van de schrijvers, die de Praagse lente op gang bracht na jarenlang een overtuigd Stalinist te zijn ge weest. Geen mode-mens die zijn kans schoon zag, maar een schrijver die hardop durfde te twijfelen, en vanaf dat moment zijn jeugdromans de belangrijk ste van zijn grote oeuvre vond. Vlak voor zijn dood in 1971 ver telde hij een vriend, dat hij voor al van de vertalingen van zijn werk in Nederland zoveel ver wachtte. Onze jeugd zou het be grijpen, zou tussen de rebels door kunnen lezen. Want in feite schreef Prochézka geen politieke boeken. Hij schreef over mensen, vermalen tussen machten. Niet zo mooi om 7 uur ’s avonds! Jammer dat u nou niet even in IJmuider Courant/Beverwijkse Courant kunt nakijken waai’ die snelle loodgieter woont! Nee, dan zijn onze abonnees beter af: Die worden 6x per week overstroomd! Met nationaal wereld nieuws en met alle nieuws uit de hele regio. Kom, laat die kraan nog maar even lopen en vul de bon in (anders verwatert uw plan). Velsen-IJmuiden NA „VOSSEHOL”, „De Gom boom”, „Noodlanding” en „Nachtwerk” stuk voor stuk ongewone maar toch gemakkelijk aanspreekbare jeugd- en kinder boeken van de Australische Ivan Southall begin je als criticus met klamme handjes Southalls laatste boek „Josh” te lezen. Het is onmogelijk dat de man ooit een beter boek zal schrijven dan de voorgaande, maar je wilt als lezer niet in hem teleurgesteld worden. Zijn vaste lezers zullen steeds meer van hem verwach ten hét probleem van de schrijver, die veel aan de markt heeft. Maar „Josh” slaat alles mis schien dat uitgeverij Unieboek het daarom in een bijzonder mooie uitvoering gebracht heeft. Het romantische omslag van Jenny Colotte hebben de tiener- lezers hard nodig om niet te kre- peren aan Josh’ verbijsterende ervaringen tijdens diens logeer partij bij de legendarische tante Clara in het afgelegen gehucht Ryan Creek, eens door zijn groot vader gesticht. Bezorg mij 14 dagen gratis JJmu*der Courant --Beverwijkse Courant Beverwijk Heemskerk 1 (Door Herman Moscoviter) u. is Sha- blijft z Onbewust blijft de beslissing van I x ■xz. a. FRANK FEHMERS PRODUCTIONS AMSTERDAM Ook Lenka” (uitgeverij Leonold) is het verhaal van een wild meiste. gek op paarden, brutaal als de beul, in die zin, dat ze alle normen om zich heen aanvalt als ze er maar mee be. s 1 1 c l 1 f 1 1 1 1 M U A U 1 h o f c J 1 J t l z 1 i 1 1 1 maan geval rectli vrijlj op- I gaal omf brJ wil onl co» ■i ^Sfen- JCirigent ^irra. een Zse dirigent Istein, heeft Üe concerten :nde indruk [lekrecensent Lgrote bewo- \ils en een Er blijft natuurlijk in die chics altiji wat te merken over, zoals de overbodig heid van dat eerste korte NOS-jout- naait je, waar ze de gongslag rustig ach terwege hadden kunnen laten en de omroepster meteen in het programma van Panoramiek haar cijfertjes laten opdreunen. Of bijt de NOS nu ook al de NOS? Nee toch. NOS’ers mogen elkaar toch wel in eikaars programma's ont moeten? Lenka vecht niet voor niets voor Prim: door zijn onbetrouwbaarheid zal hij naar de slachter moeten. Voor paardenliefhebbers is het een magi straal relaas hoe Lenka via listen en geduld het vertrouwen van het paard wint. Prochézka maakt geen over trokken heldin van haar; heel lang zaam laat hij de mogelijkheden in haar rijpen. Via een televisiefilm („Le Crin Blanc” van Lamorisse loopt haar werkelijkheid ineen met die van de hoofdrolspeler, die net zo door de gro te mensen in het nauw gedreven wordt en dan met zijn paard de zee inrijdt. Waar naartoe? Hij weet het niet. Hij vlucht van iets vandaan. Jans-kliniek uit Haarlem) een serenade. Iets waar de jeugd met de majorettes zeer bedreven in zijn gezien hun optre den voor de leden van het Duitse Rode Kruis tijdens een uitwisseling met Vel- sen op 26 april. De Oud Hollandse Markt aan de Ken- nemerlaan op 24 mei rekent ’s morgens op een optreden van de jeugd met majorettes, waarna 's avonds de senioren zich presenteren. Iets bijzonders zal worden een taptoe voor de jubilerende muziekvereniging Arion uit Wijk aan Zee op woensdag 12 juni waar de gehele vereniging 220 leden aan de taptoe deelneemt. En dan als slot van de eerste helft van het siezoen op 14 juli het wereld- muziekconcours in Kerkrade. Er wordt dit weekend overnacht in Valkenburg waar op zaterdagavond voor de toeristen door de IJ.H. een show wordt gegeven. De jeugd komt zondags met bussen naar Kerkrade om de „grote broers” aan te moedigen. Zij treed 's middags als iedereen weer terug is uit Kerkrade in Valkenburg op. Na de vakanties staan nog op het programma een taptoe in Noordwijk en optreden in Borne. een paard dat bij de buren thuis- iedere wordt Steven Kellogg: „Mag ik hem hou den?” Een kostelijk getekend boek van een jongetje dat zó graag een huisdier wil houden thuis. Hij begint met een knotsgrote hond, om via een poesje, een beer, een tijger, een hertje, een slang en nog veel meer aan te komen met een klein vriendje, dat dan.niet blaft, niet verhaart, niet verslindt, niet vies ruikt en zo meer.alle bezwaren die zijn moe der had opgesomd tegen al zijn die ren-wensen. Maar ook het vriendje mag niet.en dan moet hij maar eens ophouden met dat gezeur over „dieren”. De tekeningen zijn iets overtrokken maar hebben daardoor juist iets dwingends en toch ook iets ontwapenends. aygezet i Tn het neen TI(. nieuwsdienstlezer. Hij loneren, maar componist Ver zelf erg \k tegen de leien zoals \ven. mis tel goed.” *t tussen *tt in de •ogische teb de ran de tel ge- ilijk is reizen, •de dat kant is time in ;e mag Wat moet je daar nou van denken’) schakelt in op Nederland II, iets te Is en daar staat Henk Terlingen het nat te vertellen over de Franse verkiezing Wat is dat? Geen Studio Sport’ ïj keerde zender gekozen? Vlug over het andere net voordat je een van doelpunten van Feyenoord mist. Andet kant biedt geen soelaas. Ook geen vod- bal. Dan weer terug. Is er iets Paniek alom in huisgezinnen die te la op Studio Sport hebben afgestemd. Het was zondagavond enkele its lang de actualiteit die de scepter zwa de. Wat wilde zeggen dat we levends levendig televisie kregen voorgeschotfl In de Verenigde Nederlandse Uitgevall en (VNU-concern) zijn opgenomen Ma- griet, Panorama en Donald Duck, pa- don, ik bedoel, in Studio Sport w opgenomen Panoramiek, NOS-jouna en Rotterdan Coolsingel. Soms dwingt if tijd sport en politiek hand in hand 1 gaan. Het werd voor de onvolledig geïnfor meerde televisiekijker een schakelpro- gramma zoals hij nimmer heeft meege- maakt en waarschijnlijk ook nooit mee hoopt te hoeven ondergaan; voor dt groep die toevallig dan wel in sport a politiek (al is het de Franse) is geïnte resseerd, een plezierige ervaring. Temeer daar Henk Terlingen als een vis in dit water rond zwom. Zijn opmerkingen aan het adres van deze en gene zullen niet altijd in dank worden afgenomen, maar het „vol gas” praten door de onstuitbare Frans Henrichs was direct raak en de knipoog aan het adres van de Ajacieda indirect: „Dit was de Coolsingel waar je kunt leren hoe je niét kapot gaat au drank.” de filmjongen in Lenka doorwerken. En als ze dan eindelijk het paard weet weg te halen bij de buren, en het berijdt ziet ze ook geen terug meer. Maar haar uiteindelijke thuiskomst, de beslissing dat men de hengst nu eens serieus zal nemen en meer consi deratie met hem zal hebben is zo anders dan ze verwacht had, dat ze het uitsnikt. Dat huilen speelt een belangrijke rol in het verhaal, want Lenka weet hoe ze de volwassenen moet pakken, hoe ze stormen over haar hoofd kan afwenden. Deze grote lijn geeft amper weer hoe vol dit verhaal gebouwd is met messcherpe karakteristieken van de mens in al zijn miezerig gedraai en gewroet, maar ook in zijn grootsheid als het gaat om een schijnbaar onbe reikbaar doel te bereiken. Prochazka schrijft (schreef) een kort, krachtig proza, of nog duidelij ker: recht op de mens af. Een taal die dicht bij de jeugd staat. Alleen diegenen, die geïnformeerd zijn over Tsjechische toestanden, zullen veel meer uit dit boek halen. De vertaling van Magda van Emde Boas-Starkenstein en W. Wielek-Berg is op een enkele wat te plechtstatige zin na, uitstekend op tempo gehouden en van de felheid, die bij Prochazka’s onderwerp past. Voor die groepen, die altijd klagen dat de meeste boeken voor meisjes spelen in het betere milieur, ter ge ruststelling: de vader van Lenka werkt in een zandafgraving; de moe der is naaister. Na dit tweede boek van Prochazka bij ons zullen er in de komende tijd nog meer verschijnen. (Van een onzer verslaggevers) SANTPOORT. Op 25 mei zal de EHBO-vereniging uit Santpoort deelne men aan de landelijke wedstrijden voor het Nederlands kampioenschap. De vere niging heeft zich voor deze wedstrijden kunnen classificeren door als eerste te eindigen bij de gehouden rayonwedstnj- den in Heemskerk en de districtontmt*- tingen in Rijssenhout. na* ^^ouden aan hetgeen Jfe muziekstuk staa. Zn dirigent heeft eigenlijk dezeil ak al’ de nieuwsdienstlezer. Hij ook met zelf, mmooneren, maar dat uitvaag tasild ijr heei^^. om. 7.0 dat woorïV „Voor mij vinciaal orl* orkest dat 1 hoofdstad spd ra woont in zeggen, iedeij provinciaal J resideert, Het geluid van 'pirra ..erg aantrekkelijk^, schillen zijn te noemen. d3^^ eerder in de stijl die per groep\ kan afwijken dan In de kwant, kwaliteit komt overigens in het gebouw heel haar rei orkest hoeft i\ ^>^1 niet werken om te 4 1 re zalen heb goede, levende A zaal kan je dA perfect noemen. 1 Elvakum ShaphA tnl orkesten een va* zijn voorkeu* kn naar het \iit. ..Veel diri* \hebben. Dat Viarool is dat* \dirigent in v* Vest op een* de negatie* hier niet oi* Vet gaat mij \n gelukkig» (Van een onzer verslaggevers) IJMUIDEN. Enige duizenden scho lieren van de lagere scholen, de mivo en de school voor langzaam lerende kinderen zijn in de afgelopen weken druk bezig geweest met het kleuren van kaarten, waarop een vlinder staat afgebeeld. Het is de vlinder van het vignet van het Asthmafonds, waarvan de afdeling Vel- sen het initiatief had genomen een kleurwedstrijd te organiseren en waar voor Hoogovens de prijzen beschikbaar heeft gesteld. Het werd een succes want de jury heeft enorm moeten werken om er de besten uit te kiezen. Voor elk leerjaar waren een eerste, tweede en derde prijs beschikbaar, in totaal 36 prijzen, terwijl bovendien troostprijzen aanwezig waren in de vorm van een kleine blocnote en een balpen van het Asthmafonds. De prijzen zijn zaterdagmiddag door dr. T. Th. Ferwerda namens de plaatse- lijk'e afdeling uitgereikt in het Cultureel Centrum, waar de prijswinnende teke ningen waren opgehangen naast een aantal van de ingezonden tekeningen een kleurrijk geheel, welke de fantasie van de jeugdige deelnemertjes duidelijk tot uiting bracht. Voor de organisatoren was het een zeer geslaagde kleurwedstrijd aan de vooravond van de collecteweek, wel ke vandaag aanvagt. We hadden die conclusies allemaal zelf getrokken, maar ja we leven ia Nederland dus had de NOS er een forum aan geplakt, dat in mijn ogen alleen maar afbreuk deed aan die film- Zo’n gezelschap van deskundige deskun digen die in een problematische discussie geraken, welke de kwestie een nieuwe, wijdere dimensie moet geven. Ik bedoel maar. Voor mij hoeft dat niet zo erg- BIOSCOPEN City Theater, maandag en dinsdag 20.00 uur „Jesus Christ Superstar” DIVERSEN Museum Beeckestijn, Rijksweg, Velsen-Zuid. Diverse stijlkamers en oude gebruiksvoorwer pen, dagelijks te bezichtlngen van 14.00 tot 17.00 uur. Op het landgoed Beeckestijn een expositie van bloembollen. Pieter Vermeulen Museum, Moerbergplant- soen 22, IJmulden. Dagelijks geopend van 9.30 uur tot 12.00 uur en van 14.00 tot 16.30 uur. Zaterdags en zondags gesloten. Felison, Noordelijk Koetshuis Beeckestijn. Expositie met foto-collages van Hen Mulder. Elke dag van 14.00 tot 17.00 uur. Stadhuis Velsen Plein 1945, IJmuiden. Dage lijks te bezichtigen van 10.00 tot 12.00 uur. Bedrijfsmuseum Hoogovens, Bessemerstraat, IJmuiden. Archeologische vondsten. Dinsdag en donderdag van 12.00 tot 13.30 uur. Verder na telefonische afspraak (02550-94159). Galerie 't Hart, Kon. Wllhelmlnakade 74, IJmuiden. Tot en met 10 mei expositie van Elbertus Majoor. Josh is veertien, de dichter in de familie; als enige van de neven was hij nog nooit bij tante Clara geweest. De neven hebben er enorm over opge schept en Josh snapt niet waarom zijn moeder hem niet wil laten gaan. In de trein vergaapt hij zich al aan de mooie Betsy, die echter zo’n ruige taal uitslaat tegen de kerels, dat Josh’ dichterlijke gevoelens het er moeilijk mee hebben. Wat hem echter in Ryan Creek te wachten staat slaat alle voorstellingen. Zijn lieve tante Clara laest stiekem zijn gedichten; de onmogelijke meid Laura dringt zich aan hem op en Josh’ medelijden met haar komt hem duur te staan. Om hem te imponeren duikt ze van de hoge brug (van grootvader Plowman) af, een stunt je waarbij al eens een jongen te pletter is gevallen. Onder de dorpsjongens vertelt ze rond dat Josh haar daartoe heeft gedwongen. Dat is maar één aanleiding om een broeiende vete te beslechten. Josh krijgt langzamerhand door dat het dorp zijn tante wil beschermen tegen de uitvreters-neven (hij weet niet dat tante Clara het studiegeld van diverse leerlingen betaalt). Josh wordt getreiterd, loopt openlijk in de val, wordt zo gechanteerd dat je als lezer bijna uit elkaar klapt van woede. Maar steeds doet tante Clara indirect een beroep op hem dat hij als de jongen met de betere kans loyaal dient te zijn al wordt het zijn bittere einde. En dat wordt het ook bijna. Door zijn impulsen presenteert hij zichzelf als offer aan de hele horde. Hij verbijt zich om hulp te zoeken bij zijn tante: die heeft héér waarheid van een oud mens; en de dorpsjeugd heeft zijn waarheid. Pas veel later zal hij ontdekken dat de bende hem zo hard aanpakt als een „grapje” want in hun ogen kan ouwe tante Clara zo’n bekakte dichter-neef nooit aan! Alles wat de jeugd van Ryan Creek hem aandoet en dat is niet mis is vanuit hun standpunt o zo verklaarbaar. Een louteringskuur maar zo intens geraffineerd opgezet en uitgevoerd, dat Josh zich bijna als De IJmuider Harmonie heeft een druk bezette agenda dit jaar. Na een zeer succesvol optreden!op 20 april voor de gehandicapte jeugd in de Houtrusthallen in Den Haag werd een week later deel genomen aan het Bloemencorso in de bollenstreek, terwijl op 11 mei de reis weer gaat naar Scheveningen om aan Vlaggetjesdag extra luister te geven. Als de senioren dan op 18 mei in Tilburg zijn, geeft de jeugd voor de patiënten van de „Seinpost” (een onderdeel van de (Van een onzer verslaggevers) IJMUIDEN. Zes prominente Neder landse korpsen waaronder „Advendo- Sneek”, „Ahoy-Rotterdam” en de IJmui der Harmonie gaan op uitnodiging van de AVRO medewerken aan de grote kleurenteievisieshow onder de naaen „Showparade”. Dit programma, waaraan ook nog majorettes en showgirls deelne men, zal gepresenteerd worden door Mieke Bos. De opnamen voor dit onge veer één uur durende programma wor den gemaakt in Tilburg op 17 en 18 mei. De datum van uitzending is nog niet bekend. boekenboekenboekenboeken boekenboekenboekenboeken boekenboekenboekenboeken boekenboekenboekenboeken boekenboeken boekenboeken WIJ ONTVINGEN boekenboeken boekenboekenboekenboeken boekenboekenboekenboeken boekenboekenboekenboeken boekenboekenboekenboeken reikt dat ze bij haar paard kan komen hoort, onbetrouwbaar is, en dag bijna kreupel geranseld door zijn verzorger. Door dit paardenvertiaal Prochézka’s grondthema heen flitsen: bij het doen van een keus moet je vaak een daad stellen (in dit geval pikken en vernielen), die de macht dan aangrijpt om je te straffen. Prochézka vermijdt het tendentieu ze, het één partij kiezen (ook al is het de goede). Het hele hoofdstuk waarin Lenka, die op de kippen moet passen, toont dat aan. Ze vecht tegen de volwassen wereld voor de vrijheid van de hengst Prim, maar ze is onbarmhartig in het de kippen hun vrijheid ontnemen. Want het is haar plicht op de kippen te passen, een opdracht en daar zit nu net het verschil! een lam laat afslachten, overtuigd dat hij mis is. Ze vragen hem voor een cricketmatch, Josh wil niet, maar moet van zijn tante. Door de belache lijke kleding die ze hem geven breekt het grote gevecht los (in werkelijk heid willen de lieverdjes van Ryan Creek niet tegen de tegenpartij in het veld komen). In elkaar gebeukt in meer dood dan levend, ook door de bodemloze vernedering, wordt Josh bijna verdronken. Binnen één week is een tiener zo compleet kapot ge maakt, dat het uitzichtloos lijkt. Voor zijn tante en het dorp was hij nodig als een middel om de lucht te zuive ren en misverstanden uit de weg te ruimen. Maar ze zullen je er maar voor uitpikken! Josh heeft echter geleerd de nacht merrie van twee kanten te bekijken; zijn verweer tegen de bende is een andere dan dat tegen zijn doordram merige tante Clara, die hem in haar goedheid het meest vernedert. Het slot is magistraal, zo onver wacht en zo echt: Josh realiseert zich dat hij niet in Ryan Creek hoeft te blijven, ook al gaat er voorlopig geen trein naar Melbourne. Hij zal lopen, honderd mijl. Het is geen weglopen, het is verdergaan op een weg die bij net ontdekt heeft: die naar jezelf blijven, hoe ze je ook met geweld ?n overmacht proberen bij te snoeien tot je aan de norm beantwoordt. Tieners van 13 jaar en ouder zullen waarschijnlijk minder geschokt zijn, alleen razend van onmacht, omdat ze maar een lezer toekijker zijn. Volwassenen zullen dit meesterwerk wel weer afdoen met „fantasie, zo zijn kinderen niet”. Wat weten zij in feite van de hel waardoor zoveel jongeren gaan, waarover zij niet eens kunnen spreken? Zonder de perfecte vertaling van Alet Schouten, die ieder woord gewo gen moet hebben om de emoties niet té scherp aan te zetten, zou deze laatste Southall nooit goed overgeko men zijn. „Het zere been” was oen andere NOS- produktie op deze avond. Korte samen vatting voor hen die zich bedronken op Feyenoordeen controleur breekt been. Het geneest dank zij de prim medische verzorging, maar als de con troleur weer aan het werk gaat, blijkt dat er iets mis is. Hij krijgt weer pijn aan die „poot” (het ging om een meubelfa briek). Wat is er aan de hand met deze patiënt van wie de dokter zegt dat hij genezen is en hij zelf verklaart niet te kunnen werken van de pijn? Wanneer ik zulke dramatische pro- dukties over alledaagse problemen zie kijk ik altijd even in de richting van de VARA-studio’s en zeg: hartelijk dank heren, dat u al jarenlang oproeit tegen de (vaak begrijpelijke) stroom der kri tiek met uw serie Waaldrecht. Voor mij staat vast dat dank zij zo’n serie het niveau van de drama’s in Nederland soms op een hoger peil komt. In bet geval van „Het zere been” stond dat voor mij als een paal boven water. Je kijkt naar zo’n produktie en het probleem is in al zijn gecompliceerdheid duidelijk. Wat we moeten doen met deze groep van langdurig zieken (het zijn er in Nederland naar schatting tussen de 50.000 tot 100.000) blijft een open vraag. Misschien wordt het nu aan sommige harde werkers duidelijk dat er meer kan zijn dan het veinzen van pijn om lekker uit te zieken. „Lekker uitzieken” dat kal bestaan uit een krachtproef voor een gezin waarin men ook niet weet wat men aan moet met deze patiënt. De patiënt wordt op zichzelf teruggeworpen en moet uit die vicieuze cirkel zien te komen. Een derde Tison/Talor-boek met plastic doorgeschoten pagina’s geti teld: „Van binnen en van buiten”, een oriëntatie over behuizing in beeld ge bracht voor kinderen. Als Angelo een hok voor zijn hond wil maken wordt hij geconfronteerd met het begrip „behuizing” in het algemeen. Wat ge beurt er achter gevels en wanden en welke relatie bestaat er tussen binnen en buiten, -hoe wonen mensen en dieren en waarom zijn er zo veel soorten behuizingen. Al deze dingen worden min of meer aanschouwelijk voorgesteld en de plastic voor- of tussen- pagina’s spelen daarbij een functionele rol. BIOSCOPEN Kennemer Theater (Zeestraat). 19 en 21.15 U.: „Het onoverwinnelijke zwaard”, 20 u.: „The Canterbury tales”. Luxor Theater (Breestraat). 19 en 21,15 u.: Jesus Christ Superstar”. TENTOONSTELLINGEN Galerie Boumans (Breestraat 122). Expositie kleuretsen van Anneke van der Mandele; geopend tot 1 Juni van dinsdag tot en met zaterdag van 9 tot 18 uur. BIOSCOPEN Cinema Marquette (Ruljsdaelstraat). 20 „Kelly’s heroes”. „doei niet]

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1974 | | pagina 6