Schotten dronken
BRACHT DDR IN VERWARRING
WK 74
Stop sloeg door
NUCHTER SPEL AUSTRALIËRS
Rasic: „Oostduitsers zijn beter dan Westduitsers”
1
Roodkapje
Gezichtsbedrog
B
XATERDAG
197 4
JUNT
SPORT
a
i
V erbazingwekkend
Vaste greep
te
ie
i
I
it
-
-
Loopwonders uit Zaire
hielden schade beperkt
(Van onze sportredactie)
ook
Sprookje verliep ook
krom en hard schiet.
wereldkampioenschap
WERELDSTOPPER
i
I
it.
lit
le
ie
ns
In voornoemd lijstje van Bild staat
ook nog dat Brazilië in die openings-
Schön, vond het een wedstrijd waarin
Oost-Duitsland duidelijk geremd had ge
speeld. „Het is”, zei hij, „verbazingwek
kend hoe goed de Australiërs zich heb
ben verweerd. Hun verdediging zat veel
beter in elkaar dan ik verwachtte. Het
was gewoon verschrikkelijk moeilijk een
doelpunt te maken tegen die ploeg. Met
enige angst vraag ik mij af hoe zo’n
elftal zirti zal verweren wanneer zij er
in slagen in het begin van de wedstrijd
te scoren.”
DORTMUND De Westduiteers heb
ben hun favorieten. De eigen ploeg, die
moeizaam langs Chili kwam, is natuur
lijk het paradepaard, maar de kleine
30.000 toeschouwers in het Westfalen-
stadion te Dortmund kozen snel de z(jde
van de underdog, in dit geval Zaïre, dat
tegen Schotland uitbundig werd begeleid
in zijn onverwacht vele geslaagde acties.
De grotere routine en fysieke kracht
gaven de doorslag, dat wel, maar de 2-0
was heel wat minder dan Willy Ormond
DORTMUND De tribunes aan de korte zijde van het
Westfalen-stadion waren gisteren bezet door maar liefst
5000 Schotse supporters, ’s Middags hadden ze luidruchtig
bezit genomen van het Westfalen-hotel, dat tegen het sport
park aan ligt. Met ontblote lijven goten ze zich vol geestrijk
nat en namen vervolgens hun plaatsen in.
Na afloop van SchotlandZaïre kon echter worden gecon
stateerd dat de ordedienst de zaak volledig meester was ge
bleven.
na zijn spionagereizen naar de „luipaar
den” van Afrika had gedacht.
Hij kon niet anders dan tevreden zijn:
„In feite hebben we nog pech gehad. Het
Alleen moet je ook bij het beoor
delen van die dingen jezelf natuurlijk
niet van de wijs laten brengen door
het feit dat die Afrikanen Afrikanen
zijn. Zulke lekkere jongens zijn het
nu ook weer niet. In de eindfase zag
ik hoe Ndaye in het voorbijgaan in
het gezicht van Blackey sloeg (de bal
was allang weg, de scheidsrechter zag
niets), en even later schopte Mwepu
tegen de benen van Jordan toen de
scheidsrechter even de andere kant
op was.
I
DORTMUND Was me dat even een klap in het organi
satorische gezicht. Óm 20.44 uur sloegen met één grote klap
de stoppen in het Westfalen-stadion door. De speaker be
loofde een snelle herziening, en inderdaad werden de nog
brandende lampen op dubbele sterkte gezet, zodat weer ge
speeld kon worden. Elf minuten later hervatten de stakende
lichtbronnen hun dienst en baadde het enige echte West-
duitse voetbalstadion, waarin Nederland zowel Zweden als
Bulgarije ontmoet, in een gigantische zee van licht.
s-
0-
s—
le
jn
ie
al
le
ïe
ie
ie
it,
m
rs
e-
te
et
ie
id
se
is,
e-
m
>n
ie
HAMBURG (ANP) Bijna een
uur lang heeft het Oostduitse voet
balelftal, in dertien voorgaande
wedstrijden niet verslagen, gister
avond tegen zichzelf lopen vechten.
Australië, hard maar eerlijk, zeer
ijverig maar beperkt, verdedigend
maar niet laf, boog pas in de 56ste
minuut voor de Oostduitse over
macht In die voor de Australiërs
rampzalige minuut schopte Curran,
bij een uiterste poging de bal uit een
inzet van Sparwasser te keren, ko-
gelhard in het eigen doel: de wed
strijd was beslist. Vanaf dat moment
voelden de Australiërs de vermoeid
heid van bijna een uur lang onver
wacht fel verweer tegen de betere
tegenstander. Een kwartier later
maakte Streich, 13 doelpunten in
14 interlandwedstrijden, met een
schitterende voltreffer op een pass
van Vogel het laatste beetje hoop
bij de Australiërs dood.
Wat maakte Zaïre nu zo geliefd? In
de eerste plaats het speelse in hun
acties. Het atletische, nog eens gedemon
streerd door verdediger Mwepu, die een
kwartier voor het einde plotseling ont
dekte dat hij eigenlijk geen directe te
genstander had en toen maar eens ten
aanval trok. Na een overigens knap
schot, veerde hij via een perfecte atleti
sche „stut” overeind.
Colin Curran doet een vergeefse po
ging het eerste doelpunt van Oost-
Duitsland te voorkomen. De Australi
sche verdediger werkte de bal alleen
maar verder in het door doelman
Reilly verlaten doel
En dan natuurlijk de acties van Ka-
koko, het grote Afrikaanse talent dat
wordt vergeleken met Johan Cruyff. Hij
was twee maal dicht bij een doelpunt,
maar raakte het zijnet. En dan ook
Mayanga. de Afrikaanse voetballer-van",
het-jaar. Niet ten onrechte, want
Danny McGrain waagde zich nauwelijks
naar voren, omda* de luipaarden uit
Afrika inderdaad loopwonders bleken te
zijn. Zelfs conditioneel waren ze niet te
breken.
Maar moet je nu echt blij zijn met
hun komst naar West-Duitsland? Nee,
dat niet, want het is hoogst begrijpelijk
dat vele landen dit simplistische gedoe
met afgunst hebben bekeken. Op een
wereldtoernooi, waar de zestien besten
worden geacht op te treden, hoort dit
Zaïre nog niet thuis. Zelfs niet na de
ogenschijnlijk eervolle 2-0 tegen Schot
land, dat de benen op het laatst spaarde
en hautain de minuten vottikte.
Zaïre-doelman Kazadi onderneemt hier een succesvolle sprong naar de bal. Schotland’s spits Joe Jordan, die even later wèl
zou scoren, is te laat.
Wat dat betreft is hij dus hele
maal Willem van Hanegem, ook wat
zijn kromme passes aangaat. Er is
alleen het verschil dat hij harder
loopt, harder passt (strakke lage pas
ses op Jairzinho met name) en bij vrije
schoppen (die hij vrijwel allemaal
voor zijn rekening neemt) tegelijk
wedstrijd zes schoten op doel en zes
ernaast heeft afgevuurd (tegen de
Joegoslaven zes op doel en tien er
naast), dat Brazilië twaalf keer en
Joegoslavië IS keer mocht inwerpen
en dat tegen de 29 „Fehlpasse” (foute
passes dus) van de Brazilianen er
liefst 41 van de Joegoslaven stonden.
Dat getal frappeert me, om de waar
heid te zeggen. Ik heb Rivelino ge
turfd en nader bestudeerd. Hij deed
me qua optreden, loop en houding
denken aan Kootje Prins, maar dan
met een snor en zonder Amsterdams
accent. Rivelino heeft iets dravends
over zich, zijn haren wapperen dan
naar achteren en zijn loop lijkt iets
schokkerigs te hebben.
Maar u weet het, sprookjes verlo
pen altijd volgens een vast schema.
Roodkapje hield het 26 minuten vol
en toen slokte de boze wolf haar op.
Jammer. Het sprookje was uit, een
mooie droom was voorbij.
Heel kenmerkend is, dat hij nage
noeg elke bal met zijn linkervoet
schiet, passt en verwerkt, zelfs de
ballen die voor zijn rechtervoet lig-
terwijl een Joegoslaaf belangstellend
en afwachtend toekijkt.
duidelijk dat wij tegen Chili beduidend
beter zullen moeten spelen om ook de
tweede wedstrijd te winnen.”
Zvonomir „Rale” Rasic van Australië
zei: „Het eerste doelpunt van Oost-
Duitsland zou ik graag nog een keer
rustig op de televisie willen zien. Ik ben
er namelijk nog steeds van overtuigd
dat het buitenspel was. Wanneer alle
scheidsrechters zo zijn als die van vana
vond hebben wij weinig kans. Joesoef
N’Diaye heeft helemaal niet goed geflo
ten. Maar buitenspel of niet, het eerste
doelpunt zou zonder onze medewerking
nooit tot stand zijn gekomen. Wanneer
ik vergelijk wat ik vanmiddag van
West-Duitsland op de televisie en vana
vond van Oost-Duitsland op het veld
heb gezien, heeft de DDR het betere
elftal. Oost-Duitsland speelde namelijk
veel meer onder druk, omdat zij moes
ten voetballen tegen een elftal dat door
iedereen als zwak werd beschouwd. Wat
mijn ploeg betreft, over de eerste helft
ben ik tevreden, na rust hadden wij het
beter kunnen moeten doen. Bij ons
heerst nog te weinig discipline in de
ploeg.”
Dat klinkt dus allemaal heel posi
tief, maar ik moet eerlijk zeggen dat
hij me toch nogal tegenviel. In de
eerste helft was hij nog wel actief
(35 keer aan de bal), maar in de
tweede helft werd hij toch wegge
speeld door de formidabele Oblak:
toen was hij nog maar 22 keer aan
de bal. En van die 29 foutieve passes
van de Brazilianen heeft hij er min
stens vier voor zijn rekening geno
men, terwijl hij ook nog zes keer de
bal kwijtraakte (ik weet niet hoe
Bild zoiets registreert; is het een
Fehlpasse als Rivelino een zo inge
wikkelde schijnbeweging uitprobeert
dat hij zijn eigen benen niet meer
herkent en over de bal struikelt,
Zaire-Schotland was een soort
sprookje, wat entourage betreft (al
die lawaaiige Schotten, en al die pro-
Zaïrische niet-Schotten, en de lichten
die vanuit Afrika door een medicijn
man werden gedoofd), maar ook voor
het gevoel van de toeschouwers:
Roodkapje en de Boze Wolf. Zaïre
was natuurlijk Roodkapje en Schot-
tweede doelpunt glipte doelman Kazadi
door de vingers. Na rust was Schotland
niet best meer. Ik vind het een eer dat
wij hier speelden. De eerste confrontatie
in ogenschouw nemend. Joego-
vië-Brazilië, geloof ik dat het fysiek
sterke Schotland deze poule wint”.
Bovendien komt er het gezichtsbe
drog van de primitieve sympathie bij.
Ik heb mij in de tweede helft een
tijdje voorgesteld dat de Schotten de
newcomers uit het blanke werelddeel
waren, en toen zag ik ze ook verba
zingwekkende staaltjes verrichten
„Die luidjes kunnen bijvoorbeeld uit
stekend koppen, je kunt zeggen wat
je wilt, en die kleine bleke, Renmerb,
of zo’n onuitspreekbare naam, die
kan verbluffend handig hakken en
hij voetbalde zo brutaal als de
beul!”...
Want hoe je het ook went of keert:
de wolf is nog altijd sterker en
vraatzuchtiger dan Roodkapje. Alleen
is de tijd niet ver meer, dat Rood
kapje een negerinnetje blijkt te zijn
en de wolf is veranderd in een kip
die voor die zwarte Roodkapje eerst
wordt geplukt, daarna gegrilld en ten
slotte wordt opgevreten. Ik schat bij
het wereldkampioenschap van
1982.
land was de wolf, en waar wij alle
maal op hoopten was, dat Roodkapje
de wolf met huid en haar zou opvre
ten. „Grootmoeder, wat hebt u een
grote bek", zou Roodkapje zeggen, en
voordat de wolf het in de gaten had,
was hij al door Roodkapje verzwol
gen.
Helemaal onmogelijk was deze om
kering der waarden niet eens ge
weest. De Zdiristen (Zaïranen?) heb
ben enkele goede kansen gehad, ter
wijl dat tweede doelpunt van de
Schotten te danken was aan Afri
kaans onbegrip over Europese vrije
schoppen. Want dat mankeert er nog
aan het Afrikaanse spel: zij kennen
de schema’s nog niet waarmee je
achterhoedes oprolt die honderd jaar
verdedigingscultuur achter zich heb
ben, en zij kennen evenmin de sche
ma’s waarmee je muurtjes bij vrije
schoppen omlaag haalt. Maar voor
het overige hbeben al die spelers van
Zaïre de maarschalkstaf in hun be-
nn. Zij kunenen dingen (en durven
De slechts 15.000 toeschouwers in het
Volkspark-stadion van Hamburg hebben
een uur lang met verbazing gekeken
naar de botsing tussen de twee nieuwe
lingen in een eindronde van het wereld
kampioenschap. Het voetbal van de Au
straliërs was ouderwets in Europese
ogen, ongecompliceerd, rechtlijnig en dat
was iets waartegen de Oostduitsers aan
vankelijk geen wapen vonden. De op
bouw van Sparwasser en Pommerenke
op het middenveld leidde tot een vloed
van aanvallen, maar slechts tot een zeer
beperkt aantal kansen. Manfred Schafer,
maar ook Utjesenovic, Curran en Wil
son, toonden een voortreffelijk begrip
voor het juiste moment van ingrijpen in
de Oostduitse combinaties. De ploeg, be
gonnen met maar twee spitsen, Alston
en Buljevic durfde bovendien uit de
verdediging te komen en bij die vlagen
bleek dat Buljevic een balvaardigheid
bezat, die de Oostduitse verdedigers her
haaldelijk verraste.
De DDR bleef verkrampt spelen in de
eerste helft, die niet meer opleverde dan
een gericht schot van Sparwasser en een
kopbal van Streich. In de pauze had
Buschner, de Oostduitse coach, zijn spe
lers er kennelijk van overtuigd dat de
kangoeroes door de knieën moesten gaan
onder de stormloop. Buschner kreeg ge
lijk. De Australiërs, die met hun 4-4-2-
systeem bewust voor de verdediging
hadden gekozen, voelden de verrichte
arbeid, die in de eerste helft nodig was
och bij uitvallen voldoende mankracht
in de aanval te hebben.
nen. Zij kunnen dingen (en durven
ook dingen) die ik menige Ajacied
nooit zie doen: schijnbewegingen
subtiele passeeracties, fantasierijk sa
menspel op het middenveld
Peter Lorimer en de boomlange Joe
Jordan voltrokken het vonnis, maar de
Afrikanen lieten na de rust helemaal
niets meer toe. Scheidsrechter Gerhard
Schulenburg, in een hip paars kos
tuum, omdat de Schotten met zwarte
tricots speelden en de Zaïristen ook al
verwarrend konden werken vanwege
hun huidskleur had de handen onver
wacht vol. De Afrikanen compenseerden
hun mindere kunde met keiharde char
ges. N’daye en Billy Bremner gingen
openlijk op de vuist. Lobilo, de knalhar
de centrumverdediger, aarzelde geen
moment om Jordan te beschadigen,
waardoor de Schotten, gewend aan har
de tackles, van hun stuk werden ge
bracht.
nu volgens schema...
Georg Buschner, de trainer van Oost-
Duitsland, maakte er geen geheim van
dat zijn ploeg angst had gekend voor het
duel met de onbekende Australiërs.
Buschner: „Ons spelpeil werd duidelijk
nadelig beïnvloed doordat een belangrijk
deel van de spelers zich niet kon losma
ken van de zenuwen. De twee doelpun
ten hebben ons daarvan verlost en de
verkramptheid doen verdwijnen. Wij
hebben onze eerste taak volbracht.
Daarmee ben ik tevreden, maar het is
Willy Ormond, de Schotse coach die
geprofeteerd zou hebben dat zijn forma
tie de vloer met Zaïre zou aanvegen,
biechtte eerlijk op: „Ik heb nooit gezegd
dat Zaïre niet kon voetballen. De desbe
treffende Schotse journalist is bij ons tot
ongewenst persoon verklaard. Maar in
Caïro kón Zaïre niet zo goed zijn. Het
veld daar was bar slecht. Hier hebben ze
laten zien waartoe ze in staat zijn. Dat
is veel, mag ik wel zeggen. Ik vond het
een openbaring, dit Zaïre. Het had twee
goals kunnen maken, maar wij zes, als
doelman Kazadi niet zo goed had ge
keept. Overigens was het duel wel te
hard. Holton (rugblessure), Bremner
(knieblessure) en McGrain (dijbeenbles
sure) zijn zwaar geblesseerd en spelen
waarschijnlijk tegen Brazilië niet
mee”.
Opstellingen: Schotland: Harvey: Jardine,
McGrain, Bremner, Holton: Blackley, Dalglish:
Hay, Lorimer, Jordan (Hutchinson) en Law.
Zaire: Kazadi; Mwepu, Mukombo, Bwanga.
Lobilo; Kllasu, Mayanga (Kembo), Mana;
N'Daya, Kidumu (Kibonge) èn Kakoko.
Scheidsrechter: Schulenburg (W.-Dld), 30.000
toeschouwers. Gele kaarten voor Holton en
Kidumu.
Jupp Derwal, een van de assistenten
van de Westduitse chef-trainer Helmut
De opstellingen: Oost-Duitsland: Croy; Ki-
sche, Bransch, Weise en Watzlich; Sparwasser,
Irmscher en Pommerenke; Löwe (Hoffmann),
Streich en Vogel.
Australië: Reilly; Utjesenovic, Schafer, Wil
son, Curran; Richards. Mackay en Rooney;
Warren, Alston, Buljevic.
Scheidsrechter: N’Diaye (Senegal), 15.000 toe
schouwers. Gele kaarten voor Watzlich, Vogel
en Kische (O.-Did) en Richards (Austr.).
Buljevic kon incidenteel de Oostduitse
aanvalsgolven nog wel eens onderbre
ken. maar hij vond steeds minder men
sen in zijn omgeving om in de combina
tie te betrekken, Oost-Duitsland hield
Australië in een vaste greep en met de
treffer van Sparwasser en Curran, die
tot stand kon komen doordat Schafer de
buitenspelval iets te laat openzette,
kwam bij de Duitsers overtuiging als
aanvulling van de overmacht. Streich,
met een schitterende voltreffer, zorgde
voor 2-0 en vanaf dat moment realiseer
den de Oostduitsers zich dat 'net nuttig
was enige reserves te bewaren voor de
wedstrijden tegen West-Duitsland en
Chili.
De Duitse televisiecommentator zei
het zo treffend, toen die kogel van
Breitner in de Chileense Winkelecke
suisde: het historische eerste doelpunt
van het wereldkampioenschap 1974
was gescoord! In de tweede helft kon
hij een nieuwe primeur melden: de
eerste rode kaart was uitgedeeld, min
of meer uitgelokt overigens door de
eerste home-referee, die de eerdere
overtreding van Vogts niet bestrafte.
Dat zijn dus al drie historische eer
stelingen op een rijtje.
Er waren er al veel meer geweest:
de eerste aftrap bij Brazilië-Joegosla
vië, de eerste free kick aldaar, de
eerste vrije schop, de eerste kopbal,
de eerste ingooi en de eerste redding
van de keeper. Ook het eerste schot
op het doel zagen we bij Brazilië-
Joegoslavië, en de eerste gele kaart.
Een uitzonderlijk historische wed
strijd dus, want het leverde ook nog
het eerste gelijke spel en de eerste
0-0 op!
Een ding ontbrak slechts: het eer
ste buitenspelgeval. Het Duitse dag
blad Bild meldt althans dat nóch
Brazilië nóch Joegoslavië voor bui
tenspel bestraft werden. West-Duits
land komt dus de eer toe het eerst
buitenspel te hebben gestaan in de
tweede wedstrijd, en trouwens ook
voor de eerste overwinning te hebben
gezorgd, en voor de eerste opvoering
van de Volksbühne. Want zo mocht
je de effectieve kronkelblessures van
sommige Duitsers toch wel noemen.
Het wachten was toen nog op het
eerste doelpunt van een voorhoede
speler, de eerste penalty, de eerste
wedstrijd zonder gele kaart, de eerste
monsterzege en de eerste goede wed
strijd... Dat laatste hebben we, min of
meer, bij Zaïre-Schotland te zien ge
kregen, de rest leest u wel in de
wedstrijdverslagen.
Met Cor van der Hart zagen de toe
schouwers een groep Afrikaanse voet
ballers die hun visitekaartje afgaven.
Potten zullen ze niet breken, dat is een
duidelijke zaak. Maar de manier waarop
ze tegen het einde de counter hanteerden,
verraadde de hand van mr. Blagojew VI-
dinic. de geroutineerde Joegoslavische
trainer.
Dat was eigenlijk een grote verrassing,
want de Schotten zouden over deze
nieuwkomers moeten heenwandelen. Ze
drukten die bedoelingen overduidelijk
uit. De Nederlandse bondscoach Cor van
der Hart, in Dortmund aanwezig: „In de
grond van de zaak kunnen die lui uit
Zaïre niets. Schotland speelt zelfs 3-3-4
en dat is onmogelijk in deze tijd. Waar
om ik hier ben? Ach, dat weet ik zelf
eigenlijk niet. Ik heb de Bulgaren en
Zweden al gezien en dit Schotland is
natuurlijk ook het echte Schotland
niet”.
