L’Erismena met vaart gebracht
US: Uitsluitend Succesvol
SOOSAGENDA
Holland Festival
1924
u
A
Uitbarstingen van energie en gein
bij Louis Falco Dance Company
STATI0NSRESTAURAN1
PLEZIERIG WEERZIEN IN HET HOLLAND FESTIVAL
STERKE BEZETTING IN OPERA VAN CAVALLI
Bij de Vaate tweede
op orgelconcours
1
DONDERDAG
Voor goede en
duurzame vloeren
EDELHOUT
NOORDHOLLANDS PHILHARMONISCH ORKEST
I vloeren
'HAARLEM
- O
KUNST
HAARLEM
voor
X.
1
Kent U onze automatiek
(Van onze kunstredactie)
ADVERTENTIE
I
was
P. ZWAANSWIJK
(ADVERTENTIE)
j
Moment uit „Speeds’’ van Louis Falco
Dance Company.
DEN HAAG In 1594 werd te
Florence in Italië het muzikale to
neelwerk „Dafne” van de compo
nist Jacopo Peri opgevoerd. Het was
het eerste werk, dat „opera” ge
noemd kon worden.
Het heeft iets van een gezelschapsspel
met veel stoeien, lollen, hollen en bok
springen en het publiek ontving het met
een daverd applaus.
nu eens plat op de grond en voeren dan
weer enorme sprongen uit. Hoe verder
het ballet groeit, hoe boeiender de con
structies worden. Zo zagen we een schit
terend fragment van drie mannen mei
grote beenzwaaien, een onwaarschijnlijk
mooie solo van Jennifer Muller en een
prachtig spel van kanonisch op elkaar
volgende bewegingen van Louis Falco en
weer Jennifer Muller.
Ook bij de opvoering van „l’Erismena”
heeft deze eigenschap zich laten gelden,
waardoor mede een grote natuurlijkheid
Het is vrijwel zeker, dat deze opvoe
ring de eerste was, die in Nederland van
dit theater-stuk werd gegeven.
Zijlstraat 96
Telef. 31 05 80
hit”, roep je en dan ligt het be
halve aan de plaat aan je relatie
met de DJ, aan zijn smaak, de
aard van het programma, aan
jouw kunde en tact, aan zijn bui
en zoals de geruchten hard
nekkig willen soms ook aan
de betaling of je je plaat gedraaid
krijgt of niet.
„l’Erismena” .vas hier tot nu toe even
onbekend als vrijwel alle andere 41
opera’s, die Cavalliheeft gecomponeerd
op een niveau, dat eveneens bereikt
werd door zijn geniale leermeester Clau
dio Monteverdi, wiens werkkring ook in
Venetië lag.
De eerste indruk deed wat denken aan
het stemmen van een enorm symfonie
orkest, waarbij iedere instrumentalist
nog gauw een aantal moeilijke loopjes
en thema’s wil oefenen. In dit geval
waren het dan zeven dansers, die even
het hele repertoire in vogelvlucht wilden
doornemen. Het geheel gaf het gevoel
van grote vrijheid zowel van choreogra
fische vorm als van passenmateriaal en
uitvoering. Het heet „Speeds”, werd ge
maakt door Jennifer Muller en uitge
voerd in witte pyama’s. Het begint met
tergend langzaam lopen en als één van
de dansers „Change” roept, verandert
het tempo, de richting of het karakter.
Het is een eigenaardige opera, deze
„l’Erismena”. De argeloze toeschouwer
lijkt geconfronteerd te worden met
waarlijk als ernstig en dramatisch voor
gestelde gebeurtenissen.
Deze voorstelling wordt herhaald op
donderdag in Den Haag en op vrijdag in
Rotterdam, terwijl er zaterdag in Am
sterdam een totaal ander programma
volgt, dat dan weer zondag in Den Haag
gaat. Voor me. sen die wat energie en
zichtbare vijheid kunnen gebruiken van
harte aanbevolen.
van het spel der spelers en speelsters
magelijk werd wanneer althans de wel
eens moeilijk te aanvaarden tumbres
van zogenaamde „counter”-stemmen de
ze actie-kwaliteit niet benadeelden.
Alle naar lijkende verwikkelingen ko
men voort uit een onvolwassen aanpak
van nogal oppervlakkig denkende, gauw
geschokte lieden en met deze lieden
heeft de tekstdichter Aurelio Aureli een
loopje genomen, maar de componist Ca
valli niet steeds in dezelfde mate, want
hij bracht zijn muziek vaak op de sub
lieme hoogte waar ook de verfijnde
humor en de waarachtige bewogenheid
ontmoet kunnen worden.
Opnamen voor Toppop. Niet iedereen kende de tekst uit z’n hoofd vandaar
dat labelmanager Burdorf hoogst persoonlijk met tekst en mime-gebaren
tussen de camera’s staat.
Het leek anders niet mis te zijn wat
zich in deze opera afspeelde tussen on
gecompliceerd denkende mensen, die vo
lop willen genieten van alles, wat het
leven kan bieden en die daarbij vooral
de relatie man-vrouw op het oog heb
ben, maar zich niet altijd bewust zijn
van wat wel en wat niet door de beugel
kan.
Scénefoto van „l’Erismena” met in het
midden Carole Bogard.
Concertgebouw Haarlem
zaterdag 29 juni 1974, 20.15 uur
ZOMERCONCERT
dirigent: ANDRÉ VANDERNOOT
solisten: MARION VAN HARREVELD, clavecimbel
MARGREET HONIG, sopraan
JOKE DE VIN, alt
MARIUS VAN ALTENA, tenor
WOUT OOSTERKAMP, bariton
m.m.v. Koorschool St. Bavo
BACH-programmaSuite no. 2 in h moll Cantate
no. 28 Clavecimbelconcert in A gr. t. Cantate
no. 29. Entree 4,50 (a.i.), c.j.p. geldig.
Kaartverkoop en plaatsbespreken aan de kassa van het Concert
gebouw, Lange Begijnestraat 13, van 1015 uur. Telefonisch 320994
vn 1215 uur.
Ruim zestig jaar later, nadat de nieu
we kunstvorm zich een tijdlang te Flo
rence had ontwikkeld en al spoedig
Venetië de grootste betekenis kreeg als
opera’s, die Cavalli heeft gecomponeerd
componist Francesco Cavalli, die in 1602
geboren was en eigenlijk Francesco Ca-
letti-Bruni heette, de opera „l’Erismena”,
welke woensdagavond onder auspiciën
van de Nederlandse Operastichting in de
Koninklijke Schouwburg in Den Haag
werd opgevoerd als Holiand-Festivalma-
nifestatie.
De alt Marianne Dieleman was een
gepassioneerde Flerida en verder muntte
de zang van de counter-vocalisten Wil
lem Laakman (Diarte), John Ferrante
(Alcesta), Daniel Collins (Idraspe) en
René Jacobs (Clerio) uit door bijzondere
technische beheersing.
Een met zorg samengesteld instrumen
taal renaissance-ensemble vervulde uit
stekend zijn belangrijke begeleidings-
taak en werkte uitnemend samen met
de dirigent Alan Curtis, die met grote
bekwaamheid leiding gaf aan de opvoe
ring.
Kan allemaal wel wezen, zeggen de
pluggers en plugsters in koor, maar
er heerst onder ons een enorme col
legialiteit. En zowaar, sinds een paar
weken verschijnen ze bijna alle
maal— 21 in totaalmet de armen
om elkaar schouders vrolijk lachend
in Toppop om die vriendschap te
onderstrepen. „US”, staat er op hun
soms zeer gevormde borsten en de
single „There’s music in the air” die
ze samen gemaakt hebben doet het
voortreffelijk. Op de vijfde plaats bij
Toppop, 10 bij Veronica en Noordzee
en 9 op Hilversum 3. Maar wat wil je
ook. Muziek die ooit bekend was als
„Komt vrienden in den ronde”, de
AMSTERDAM Woensdag
avond begon de eerste voorstelling
van de Louis Falco Dance Company
met een zodanige uitbarsting van
energie, dat het voor het publiek
bijna niet meer te verwerken viel.
Niet alleen was de muziek van
Burt Alcantara van een zenuw
slopende felheid, maar ook was het
rennen, springen, vallen en botsen
van de zeven dansers zo onnoeme
lijk dynamisch, dat het wel leek of
deze dansers sinds ze hier vorig
jaar in het Festival optraden, al
hun energie hadden opgespaard en
die nu in één keer allemaal wilden
lozen.
Het tweede ballet heet „Twopenny
Portrait” en speelt zich af te midden
van vuilnisbakken en afval. De muziek
is weer van Burt Alcantara maar be
staat deze keer uit een collage van
stationsgeluiden, stemmen, timmerlawaai
en een speeldoosje. Tussen het vuilnis
ontmoeten een meisje in bruidsjapon
(Georgiana Homes) en een jongen met
alleen een smokingbroek aan (Louis Fal
co) elkaar. Ze rennen rond en botsen op
elkaar zonder aanvankelijk in de gaten
te hebben, dat de ander ook een mens is.
Ze betasten elkaar vol verwondering
maar zonder veel begrip. Hij slingert
haar rond als een ding, ze rollen samen
over de vloer, ze krabben zichzelf en
elkaar vlooiig, vinden tussen de rommel
een babyschoentje of een roze speel
goedbeest en tussen dat alles door groeit
de ontdekking, dat mensen soms een
beetje troost bij elkaar kunnen vinden.
Het is een ontroe-end portret vol uitbar
stingen van energie, gein en medeleven.
Het laatste werk van deze serie is
„Avenue”. Eigenlijk moet het volgens
Falco „Second Avenue” heten, want het
oorspronkelijke stuk werd gedanst tegen
een decor van 10 mensen in straatkle-
ding en het werd te duur om dit decor
uit New York mee te nemen, dus wat
we te zien krijgen is een bewerking van
het eerste Avenue. Deze keer zit het
orkest van Burt Alcantara op het toneel.
Zeven dansers in felle vloekende kleu
ren paars tegen rood, groen tegen blauw
en vuil geel.
Ga der maar eens aan staan. En
straks, als Veronica en Noordzee dan
uiteindelijk toch ten grave zijn ge
dragen (maar dat zou nog wel eens
1975 kunnen worden) sta je met z’n
allen van Bovema, Negram, Delta,
Dureco, Ariola, CBS en ga maar door
bij de Goden van Hilversum 3 te
dringen. Als dat maar geen vechten
wordt, denk je dan als „buitenstaan
der”, want de popbusiness is net als
haar geluid: keihard.
Zero, Bakenessergracht 8, zaterdag: Sharmistha Sen, sitarconcert met Shar-
mistha Sensitar; Shassy Bhushan Nayak tabla en Bosco Lavaleye-tampura.
De Poort van Velsen, Plein 1945, IJmuiden, di.: jazzcafé.
Zodiac, A’damsevaart 142, elke av. beh. ma. en di.: discosoos.
Scuff, Lingestraat 1, elke zondagmiddag: discodansen.
De Wejjman, Hoofdstr. Santpoort, elke avond beh. maandag: discotheek.
De Ark, Kerkplein 5, Velsen-Zuid, vr. en za.soos.
Can-Can. Stoofsteeg 1, elke av.bar-dancing-disco.
Moulin Rouge, KI. Houtstr., elke av.: bar-dancing-disco.
HJC, Groot Heiligland 47, vrijdag: Leo van Oostrom Kwintet.
Turfschip, Turf steeg 20, zat.laatste koffiebar met Smithie.
Het is weer net als bij het eerste werk
een scala van energiespattende bewe
gingsconstructies. Een volkomen puin
hoop ontaardt tot je stomme verbazing
tot een rechte lijn; alle dansers bewegen
zich nu eens op diep doorgebogen benen,
dan weer op handen en voeten, vallen
Pluggen. Velen zouden het
voor geen goud willen doen, an
deren vinden het geweldig. Als
vrouw (en dus in het voordeel?)
of als man ben je in dienst van
een platenmaatschappij en stroop
Cavalli schreef karakteristieke opera
muziek, dat wil zeggen: zij muntte uit
door een sterke dramatische uitdruk
kingskracht en zij accentueerde ook de
sfeer, waarin de toneel-actie verliep.
Merkwaardig was haar functie voor de
karakter-typering van de figuren, die
betrokken worden bij hetgeen er zich op
het toneel afspeelt.
Regisseur Filippo Sanjust heeft niet
naar die verfijning gestreefd. Hij heeft
integendeel zijn regie zwaar aangezet en
niet zelden de opvoering in de sfeer van
de klucht gebracht met platte details.
Met grote lof kan ik gewagen van de
voortreffelijke zang van alle actrices en
acteurs. Zonder in waardering de ande
ren te kort te doen wil ik speciaal
noemen de zeldzaam fraai zingende so
praan Carole Bogard, die de rol van
Aldimira vertolkte, de uitmuntend, be
wogen spelende Mary Burgess, die met
haar heldere stem excelleerde als Eris-
mena. Herbert Beattie was de indru
kwekkend zingende bas, die koning Eri-
mante met zijn verschillende facetten
van heerser typeerde.
HAARLEM. De Haarlemse organist
Marco bij de Vaate is tweede geworden
op een orgefimprovisatiewedstrijd in
Neurenberg. Bij de Vaate is als vaste
organist verbonden aan de Doopsgezinde
kerk in Haarlem.
Al bij de aanvang leek het of er hier
sprake was van een opera, die geladen
was met een zelfde opgeschroefde dra
matiek als aangetroffen kan worden in
hyper-romantische of veristische opera’s
van de negentiende eeuw. Maar na enige
tijd werd het duidelijk, dat de „ernst”
van het werk met een korreltje zout
genomen moest worden en dat men kon
rekenen op een voorstelling, die veel
ontspanning zou schenken.
mededeling dat de single of elpee
die je onder je arm hebt absoluut
het beste is wat er die week, wat
zeg ik, dat jaar op dat gebied is
uitgebracht. „Een gegarandeerde
je de disc jockeys af met de
het uiteindelijk aan, nadat plugger
Ron Brandsteder met tekst en muziek
gekomen. En toen die muziek
dan hitgevoelig bleek te zijn, de
groep pluggers en plugsters erg spon
taan en vrolijk over bleken te ko
men, de overheersende stem van
steun-zangeres Patricia Paay voor de
nodige kwaliteit bleek te zorgen en
de heren discjockeys niet kinderach
tig wilden doen, toen betekende US
ineens: uitsluitend succes vol.
Nou ja, wat deze eerste single dan
betreft. Maar zoals gewoonlijk komt
er op succes een vervolg. Jean- Pier
re Burdorf en Delta zitten al weer
heftig te broeien op een nieuwe sing
le en zelfs misschien een elpee of
schoon je maar moet afwachten in
hoeverre een stunt als deze niet in
wezen éénmalig kan en moet zijn.
naam „Us”, de Engelse tekst „There
’s music in the air” en de gezamenlij
ke en overtuigde plugactiviteiten van
21 man. Dat kan niet fout gaan.
Toch heeft het anderhalf jaar ge
duurd voordat het op een dinsdag
middag bij Hilversum 3 ontsproten
idee eindelijk gestalte kreeg. Gewoon
omdat het altijd makkelijk is achter
af een succes te beredeneren omdat
het best had gekund dat de heren
DJ’s deze gezamelijke poging om een
eigen plaat van pluggers te pushen
niet hadden gepikt, omdat de diverse
platenmaatschappijen misschien ja
loers hadden kunnen worden en om
dat een goeie tekst en muziek niet
zomaar gevonden zijn.
Delta, het Haarlemse label waar
ex-plugger Jean-Pierre Burdorf de
gloednieuwe labelmanager is, durfde
De improvisatiewedstrijd vormde on
derdeel van de 23e Internationale Orgel-
week in de Westduitse stad. De deelne
mers kregen als opdracht de uitvoering
van een toccata, fuga en passacaglia. Bij
de Vaate koos voor de toccata en fuga
een thema van Albert de Klerk'. De jury
bestaande uit Hans Haselböck, André
Isoir en Torsten Nilsson noemde de
improvisatie van de Haarlemse organist
„zeer sterk en vormvast”.
De eerste prijs ging naar Peter Plany-
avsky, terwijl voorts werd deelgenomen
door Malcom Hill en Hans-Dieter
Möller.
gezellige sfeer
populaire prijzen
vlotte bediening
prima keuken
heerlijke dagschotels
voortreffelijke menu’s
zondags geopend
US, een vrolijke broeder- en zusterschap van pluggers en plugsters.
z Z z
i-
