Uniek concert op vier
Sjefke van Oekel geboycot
orgels in Nieuwe kerk
door platenmaatschappijen
Frank Sinatra
Per Lagerkvist
en vakbonden
overleden
weer verzoend
I
Blanco boeken
J
massief eiken
M meubelfabriek
g Oisterwijk
i'id Toonzaal:
Alle negen graag.
<EXH)SlflE
„The Stingvan Hill lijkt meer op
sprookje dan op hard gangsterdrama
a
^J/riietoegMg^
Vergeet de 9 cijfers niet.
5
Haarlemse Orgelmaand
WEGENS „SLORDIGE” BEHANDELING VAN ARTIESTEN
Russische danser
blijft in Canada
8
rt
I
V R IJ D A G
19 74
12
JULT
KUNST
13
(Van onze RTV-redactie)
I
De gezamenlijke banken.
„Er is nog een gesprek op komst
tussen Wim Schippers, Wim van
der Linden en Ellen Jens van de
VPRO en ons, maar zoals het nu is,
willen wij niet doorgaan”.
I
I
I
I
I
HILVERSUM Van Oekel’s
Discohoek, het programma van de
VPRO, kampt met moeilijkheden.
Deze keer is het geen berisping, die
de televisiemakers boven het hoofd
hangt, maar dreigt een boycot van
de platenmaatschappijen. Bovema
is begonnen. Karel Hille, de pro-
motieman van deze maatschappij:
4’
„Wij leveren geen artiesten meer
aan dit programma”. Deze week
heeft ook Phonogram besloten de
VPRO niet meer van dienst te zijn.
Jan Cordu wener van deze firma:
HET IS AL WEER vijf jaar
geleden dat „Butch Cassidy and
the Sundance Kid” (hier banaal
„Twee legendarische Spitsboe
ven” getiteld), de wereld ging
veroveren. Wat was zo bijzonder
aan deze eenvoudig opgezette
wildwestfilm dat er nu, vijf jaar
later, nog met weemoed en ver
tedering over de avonturen van
dit tweetal prairiebandieten ge
sproken wordt?
i
AMSTERDAM
Leidsekade 102
(naast Lido, bij Leidseplein)
tel. O2O-233917
Elke dag ontvangen wij honderd
duizenden bankgiro-opdrachten.
De bankrekeningnummers van
begunstigden worden hierop niet
altijd ingevuld. Dat geeft veel extra-
werk hetgeen wij met uw hulp kunnen
vermijden. Bovendien voorkomt u
daardoor vertraging bij het betalen.
Vermeld dus die negen nuttige
cijfers op uw opdrachten.
Hartelijk dank alvast.
I
N achtvoorstellingen
HAARLEM In het program
ma van de Haarlemse Orgelmaand
is een concert opgenomen, dat voor
het gehele gebied der toonkunst
een zeldzaamheid genoemd kan
worden. Het is het concert, dat
maandagavond om acht uur in de
Nieuwe Kerk aan het Nieuwe-
kerksplein gegeven zal worden en
waarop vier orgels zullen worden
bespeeld in duo-, trio- en kwartet-
uitvoeringen.
9
achtende
CHARLES BOOST
als
enz.
(ADVERTENTIE)
(ADVERTENTIE)
1
L~Cïfc.'j
DE AMSTERDAMSE PREMIÈRES
zijn deze week „My name is nobody’
van Sergip Leone met Terence Hill
en Henry Fonda (nu ook te zien in
Lido .Haarlem), verder Newman’s
Law” van Richard Heffron met Ge
orge Peppard als een meedogenloze
inspecteur van politie die zijn eigen
wetten maakt en „Wattstax”, het ver
slag van een popfestival in Los Ange-
Terwijl de besprekingen tussen Sina-
tra’s advocaat en vertegenwoordigers
van de vakbonden zich vier uur lang
voortsleepten lag de zanger in een aan
grenzende kamer te slapen.
de „Sundance Kid” de onverantwoor
delijke, dartele jeugd vertegenwoor
digde, snel met zijn revolver
klaarstond en voor de moeilijkheden
zorgde. De regie van George Roy Hill
was opmerkelijk gaaf en beheerst,
wat niet verwacht kon worden van
een regisseur die uit de hand gelopen
films als „Hawaii” en „Thoroughly
modem Millie” op zijn naam had
staan, al had hij ze gecorrigeerd met
„Slaughterhouse 5”. Bovendien was er
assistentie van een voortreffelijk ca
meraman, Conrad Hall (die kort
daarop o.a. bij John Husion’s „Fat
City” achter de camera zou staan) en
van sfeervolle muziek van Burt Ba-
charach.
Is zo’n filmsucces herhaalbaar?
De film „The Sting” bewijst het.
Zelfde regisseur, zelfde hoofdrolspe
lers, opnieuw een top-camaraman, n.l.
Robert L. Surtees, leermeester van de
bovengenoemde Conrad Hall en be
trokken bij talloze westerns, maar
ook bij „Sweet Charity” en „The last
Picture Show”, en bij de tijd van
handeling passende muziek (piano-
rags van Scott Joplin).
Die tijd van handeling is inmiddels
1936 geworden, u weet wel depressie,
drooglegging, golf van misdaden.
Maar de karakters zijn onderling de
zelfde gebleven. Redford de onbezon
nen jeugd, Newman, hoewel in wer
kelijkheid slechts tien jaar ouder, de
bijna vaderlijke figuur met ervaring
die de roekeloze activiteiten van zijn
jonge vriend moet afremmen en de
zaken in handen houdt. „The Sting”,
het best te beschrijven met „Spelde-
prikken” speelt zich af in Chicago, de
toenmalige stad van de misdaad en
houdt zich bezig met twee, gradueel
weinig in stand verschillende krui-
mel-misdadigers die zich willen wre-
NEW YORK. (Reuter) In New
York zijn in een maand tijds min
stens 2500 exemplaren verkocht van
een nieuw „boek", dat evenwel niet
gelezen kan worden omdat er geen
letter in staat.
De uitgever, die het 160 pagina’s
tellende „werk" bij wijze van grap
heeft uitgegeven tegen een prijs van
3 dollar per stuk overweegt de uitga
ve van een tweede editie van het
blanco-boek.
SYDNEY. (Reuter) Frank Sinatra
en de Australische vakbonden hebben
donderdag hun geschil bijgelegd met als
resultaat dat „The Voice” zijn tournee
kan voortzetten.
Bob Hawke, voorzitter van het ver
bond van Australische vakverenigingen,
verklaarde dat een „minnelijke s chik-
king” was getroffen na gesprekken met
de advocaat van Sinatra over de deining
die de Amerikaanse zanger door zijn
ongezouten kritiek op de pers in Austra
lië had veroorzaakt. Het is een „eerzame
oplossing” geworden, aldus Hawke in
een gemeenschappelijke verklaring van
de 59-jarige zanger en de vakbonden.
Sinatra’s uitbarsting tegen de pers,
tijdens een concert dat hij eerder deze
week in Melbourne gaf, lokte heftige
protesten uit van vertoornde vakbonds
leiders, die dreigden met boycotacties de
tournee van Sinatra in het water te
doen vallen. De zanger had de Australi
sche journalisten uitgescholden voor
schooiers, parasieten en „hookers”. Ame
rikaans voor hoeren.
In de „vredesovereenkomst” wordt ge
zegd dat Sinatra accepteert dat de Au
stralische journalisten hun beroepsplicht
zouden verzaken als ze niet alles zouden
doen om het publiek op de hoogte te
houden omtrent het bezoek van een
internationaal bekende figuur.
Regisseur Roy Hill zorgt verder
voor wat luchtige stijlfiguren ont
leend aan de sfeer van de dertiger
jaren waaraan de film de voor de
hand liggende attracties ontleent. Zo
is „The Sting” in hoofdstukken ver
deeld, telkens beginnend met een il
lustratieve tekening die aan die tijd
doet herinneren. Als die „titelpagina”
opkrult, laat ze het eerste beeld van
het nieuwe hoofdstuk zien dat „be
vroren” is en langzaam tot leven
komt, een procédé dat ook aan oude
tijden herinnert. Dit soort rustpauzen
zijn wel nodig in een zo gecompli
ceerd verhaal dat door zijn vele on
waarschijnlijkheden meer op een
sprookje of een wensdroom dan op
een reëel gangsterdrama lijkt. Het
succes van „The Stings” in de VS.
bewijst overigens dat het publiek de
misdaad liever als een amusante le
gende dan als een bloedige werkelijk
heid opgediend wil zien.
Het had iets te maken met de
vrolijke nonchalance, waarmee Paul
Newman en Robert Redford de mis
daad tot een avontuurlijk spel maak
ten, waarbij niet noodzakelijk veel
doden hoefden te vallen. Het zat ’m
ook in de vriendschap tussen de beide
hoofdfiguren, van wie Newman de
oudere, bedachtzame schurk met er
varing, het denkwerk achter de bank
overvallen speelde en Redford
„Toch zal ik mijn artiesten best advi
seren mee te doen. Twee minuten zend
tijd bij de STER kopen, kost een hoop
geld. En je weet nu wat er kan gebeu
ren. Zolang de artiesten maar mogen
laten zien wat ze kunnen. Dat is de enige
eis. Als de mensen nu echt de knop om
zouden draaien als Sjefke van Oekel
zegt: wat een klere-herrie, ja, dan is de
grens wel definitief bereikt”.
WANDKASTEN
BANKSTELLEN«TAFELS
STOELENeTV KASTEN
DEKENKISTEN
Mitmkg t/m zttetdtg 9*18
donderdagavond tot 21.30 nut
Voorts staat er een „Concerto a due
organi” van Giovanni Bemardo Lucchi-
netti op het programma en de Fuga in g
kleine terts (KV 401), eveneens voor
twee orgels van Wolfgang Amadeus Mo
zart. Deze fuga werd als piano-forte en
als klavecimbelstuk uitgegeven, maar
gezien het karakter van het werk is het
lang niet ondenkbaar, dat Mozart aan de
orgelklank gedacht heeft, toen hij de
muziek schreef. Dit was in het jaar 1782
in een periode, waarin de componist zich
bijzonder interesseerde voor de fuga-stijl
van Bach en van Handel.
Vóór en na de pauze zullen de vier
organisten het waagstuk ondernemen om
werken voor vier orgels uit te voeren.
Eerst zullen zij de Sonata pastorale in A
grote terts „Per il Santo Natale” van
Marian Müller spelen en dan van de
zelfde componist de Sonata in C grote
terts „Per la festa di Pasqua” en de
Sonata in Bes grote terts „Per la festa di
Pentecoste”.
Het is inderdaad een zeer zeldzaam
evenement, dat maandagavond in de
Nieuwe Kerk te beleven valt, een ge
beurtenis, die voor vele, vele jaren als
uniek in de herinnering zal büjven bij
de vele orgelvrienden. zowel uit beroeps
als amateurkringen en bij allen, die in
het algemeen om de muziek dit concert
ongetwijfeld zullen willen bij wonen.
P. ZWAANSWIJK
Voor deze uitzonderlijke orgelbezetting
zijn slechts weinig composities geschre
ven en dikwijls ook nog door onbekend
gebleven componisten. Zo zijn er Intra-
da’s (inleidingsstukken) gevonden van
een niet met name bekend geworden
componist, welke in 1786 ontstaan moe
ten zijn. Twee van deze Intrada’s komen
in de Nieuwe Kerk tot uitvoering in een
bezetting van twee orgels, twee trompet
ten, twee hoorns en pauken.
De Spaanse componist Miquel López,
die leefde van 1669 tot 1723, schreef een
werk voor drie orgels. Het waren oefe
ningen in het voortbrengen van echo’s
en tegenecho’s. Bernard Bartelink, Al
bert de Klerk en Hans van Nieuwkoop
zullen deze „Exercici d’ecos i contra
ecos” ten gehore brengen.
Sjefke van Oekel en regisseur Wim van
der Linden (midden) tijdens een repe
titie met zangeres Bonny St. Claire, die
volgens Bovema niet zo best werd be
handeld.
Een gesprek tussen Bovema en de
VPRO heeft al plaatsgevonden. Karei
Hille: „Ik heb gezegd tegen die mensen:
ik zal noodt een artiest van ons het
advies geven in jullie programma op te
treden. Ik zal het ze zelfs soms afraden,
al zullen we ze niet echt tegenhouden.
Hoe zo’n Bonny bijvoorbeeld behandeld
werd: .Juffrouw Clara, gaat u uw num
mertje maar doen, dan ga ik even pis
sen”. Misschien is dat leuk; ik zie het
niet. Iets anders is het met artiesten die
in dat straatje passen. Zoals van ons
bijvoorbeeld de Dizzy Mans Band”.
Ook Dolf van Nij natten, commercieel
coördinator bij Dureco, zegt: „Het ligt
aan het soort artiesten. Het komt op mij
zeer komisch over, maar we zullen zeker
niet tegen onze promotiemensen in Hil
versum zeggen: Zorg dat we wat meer
in de Van Oekelshow komen. Daar is
het gewoon te onbelangrijk voor’.
Jan Corduwener: „Het is een promo-
tieprogramma voor ons. Dan moet het
ook wel promotiewaarde hebben. Dat
heeft het tot op heden zeker niet”. Karei
Hille: „Die artiesten staan daar de hele
dag voor de nietige promotie-gage van
250 gulden. Dat is gewoon de moeite
niet.”
STOCKHLM. (AP) De Zweedse au
teur en Nobelprijswinnaar Per Lagerk
vist is donderdag in een ziekenhuis in
Stockholm op 83-jarige leeftijd overle
den.
Zijn dood is het gevolg van een her
senbloeding, die op 5 juli zijn opname in
het Danderyd ziekenhuis noodzakelük
maakte, aldus hebben de behandelende
geneesheren verklaard.
Lagerkvist, de „eminence grise” der
Zweedse letteren, werd in 1951 de No
belprijs voor letterkunde toegekend. Tot
zijn werken, die in ongeveer 35 talen
zijn vertaald, behoren de romans „De
Beul” en „De Dwerg”.
Op 22-jarige leeftijd publiceerde hij in
1913 zijn eerste bijdrage tot de literaire
discussie van die tijd: een essay waarin
hij het realisme afwees en koos voor
een literaire vorm met de strakheid ea
de eenvoud van het kubunwi
Maar het gaat meer om het spel
dan om de knikkers. En beide samen
zweerders krijgen steun van die hele
wereld van kleine misdadigers die de
moord op Luther Coleman gewroken
willen zien zonder dat zij daarbij de
gunst van opperhoofd Lonnegan, van
wie zij als „con men” afhankelijk
zijn, openlijk verspelen. Hoe het hen
in een uiterst ingewikkeld spel van
bedriegerijen lukt deze Lonnegan te
vernederen, is niet in een paar woor
den na te vertellen. Maar het plezier
en de inventiviteit waarmee telkens
een valstrik' gezet wordt en de ach
terdochtige Lonnegan (een mooie rol
van Robert Shaw) er steeds weer
intippelt, maakt het plezier van de
film uit. Het wordt onschuldig amuse
ment ondanks het weinig onschuldige
milieu, waarin „The Sting” zich af
speelt.
TORONTO. (UPI) De Sovjetrussi-
sche danser Mikhail Barysjnikov die op
30 juni vluchtte van een Bolsjoi-ballet-
groep en asiel vroeg in Canada, heeft
woensdag een gastcontract met het Nati
onale Ballet van Canada ondertekend.
Een intieme vriend van Barysjnikov
sprak woensdag het bericht tegen dat de
26-jarige danser een romance zou heb
ben met Christina Berlin, de Ameri
kaanse die met hem optrekt sinds zijn
asielaanvraag.
Barysjnikov liet woensdag aan de
journalisten zien wat hij danskundig
waard is, maar hij zei erg weinig.
Een scène uit „The Sting’’ met Paul
Newman en Robert Redford.
ken op een machtige gangster, Doyle
Lonnegan die hen op een lelijke ma
nier dwars heeft gezeten.
Als Johnny Hooker (Robert Red-
fort) in samenwerking met een oude
re neger, Luther Coleman een van
Lonnegan’s mannen beroofd heeft,
laat Lonnegan de neger doden, niet
zozeer om de paar duizend dollar die
hem ontstolen zijn, dan wel om een
afschrikwekkend voorbeeld te stellen
dat de kleine misdaad afzijdig moest
blijven als de grote heren hun werk
doen. .Johnny Hooker zweert wraak',
maar wetende dat hij in z’n eentje
niets kan uitrichten tegen de opper
machtige Lonnegan, zoekt hij steun
bij de meer geroutineerde Henry
Gondorff (Paul Newman). En samen
denken ze een plan uit om de zich
onaantastbaar achtende gangster
dwars te zitten en hem was poen af
handig te maken.
les. Geen opzienbarende premières die
respectievelijk in Tuschinski, Cineac
Damrak en Kriterion te zien zijn.
Als vierde première kan men desge
wenst ook nog „Een Burcht vol vro
lijke Ontucht” noteren, vervaardigd
door Franz Marischka. de maker van
de onverslijtbare „Vrolijke Ontucht
in Tirol”. Oorspronkelijk heet zijn
film fijntjes „Die Steszburg” en als
attractie voor Nederland kan gelden
dat Johnny Kraaykamp meedoet. Dat
deze borrelerotiek en oudeheertjes-
dubbelzinnigheden in Alhambra ten
doop worden gehouden is typerend
voor de bedrijfspolitieke vervaging
die bij de bioscopen optreedt, waarbij
ze ieder „gezicht verliezen en slechts
gevoelig blijken voor films van welke
dubieuze aard als ze het maar „doen”
bij. het publiek.
Vooral wat het Tuschinski-park op
het ogenblik weet te bieden, doet
denken aan een langzame, maar wel
doordachte poging tot zelfmoord. Ge
lukkig dat er dan nog een De Uit
kijk is met Chaplin’s „City Lights”,
een Rivoli met What's up Doc?”, een
Rembrandtpleintheater met „The
last Detail”, een Calypso met „The
Way we were”, een The Movies met
.Wattstax”, het popfestival met
„Les Enfants du Paradis” en .Hof” om
het totale gehalte van de bioscoop
agenda wat omhoog te halen.
Isaac Hayes, The Staple Singers, Lu
ther Ingram, Johnny Taylor,
,enz., in 1972 door Mel Stuart met
een cameraploeg van twaalf man
verfilmd, is een indrukwekkende
manifestatie van „black power” in de
muziek. Overdag, maar ook ’s nachts
in het weekend te zien in Kriterion.
Verder „Frenzy” van Hitchcock in De
Uitkijk als door Annette Apon
(,.Skrien”) uitgeroepen tot meest on
derschatte film van het vorige sei
zoen.
Een andere Hitchcock, „The Birds”
begint z’n tweede week in Hallen.
Antonioni’s „Zabriskie Point” is nog
in Rialto, terwijl The Movies de eer
ste Fred Astaire-Ginger Rogers, „Fly
ing down to Rio” vertonen en de
Mini-Movies Polanski’s „Het Mes in
het Water”. Polanski’s ,,Cul-de-Sac”
gaat voor de tweede week in Alham
bra 2.
Peter Koelewijn, ook Phonogram,
heeft als artiest en platenproducer met
het VPRO-programma te maken. „Als ze
nou een behoorlijk salaris betalen, o.k.
Maar je staat daar om je plaat te
promoten en dan moeten ze die plaat
wel heel laten. Wij staan daar niet te
werken voor de meerdere eer en glorie
van de VPRO”.
Vier Flentrop-positieven zullen op de
ze avond in de Nieuwe Kerk worden
opgesteld en elk voor zich in een vastge
stelde orde worden bespeeld door de
organisten Bernard Bartelink aan het
eerste orgel, Albert de Klerk aan het
tweede, Hans van Nieuwkoop aan het
derde en Dorthy de Rooij aan het vier
de.
K - 4-
