Italiaanse
struikrovers
weer actief
Chauffeurs:
doorgestoken kaart
van autodieven met
douane is duidelijk
door Peter Huysman
WEINIG ANIMO
LEEGGEROOFD
TO
GRENS-
BEHANDELING
VERZEKERING
sa
■I
f 1
1
HL
H
Inhoud: overhemden ter waarde van anderhalve ton. Alles verdwenen,
voor mijn rekening te nemen”.
Chauffeurs gaan wapens dragen
Een woordvoerder van het expeditiebedrijf De Graauw in Bergen
op Zoom vertelt: „Onze man was drie kilometer van zijn bestem
ming. Hij had zijn trekker met oplegger in het hartje van Brescia ge
parkeerd om een verfrissing te gebruiken. Hij heeft hooguit drie
kwartier in een restaurant op de hoek van de straat gezeten. Bij te
rugkomst vond hij niets anders dan een hoopje glas, overblijfsel van
een ingedrukt ruitje”.
der: de N.O.B. Wegtransport een lijstje bij van het aantal gestolen
vrachtwagens van Nederlandse wegvervoerders in Noord-ltalië. De
wagen van De Jong Eurotransport was volgens dit lijstje de vijftigste,
de wagen van De Graauw in Bergen op Zoom de 51ste ontvreemde
combinatie. Een triest record, zoals dat heet.
Begin deze week ging de chauffeur van een vrachtwagencombina
tie van firma De Jong Eurotransport in Emmen vlakbij het douane-
emplacement in het plaatsje Concorrezzo nabij Milaan ’n hapje eten.
Sinds begin vorig jaar houdt de Nationale Organisatie voor het
Beroepsgoederenvervoer Wegtransport kortheidshalve en beken*
portchauffeurs bij zeer brutale acties
klemrijden e.d.om het leven zijn ge
komen) bezig is een financieel uiterst
aanlokkelijk en betrekkelijk risicoloos
terrein te ontginnen.
waren
samen
Ook voor het oponthoud bij de grens
overgang (De Brenner) naar Italië heb
ben de gebroeders De Wilde geen verkla
ring. Er moet soms 8 tot 12 uur gewacht
worden. In vergelijking tot andere lan
den is deze grensbehandeling naar hun
oordeel slecht te noemen. „Het is trou
wens op de Brenner al zaak voortdurend
bij de wagen te blijven tijdens het
afstempelen van de hele berg documen
ten”. Poels van de N.O.B. zegt daarvan:
„Inderdaad heeft deze douane-methode
al veel kritiek gehad. Staatssecretaris
Brinkhorst van buitenlandse zaken heeft
er met de Italiaanse regering over ge
sproken. Maar de Italianen voeren aan
dat het een zorgvuldige technische me-
Kees en Jan de Wilde maken er geen
geheim van dat de aantrekkelijkheid
van het rijden op Italië er op deze
manier „wel van af gaat”. „Natuurlijk.
we zijn zoals de meeste bedrijven, tegen
dit soort diefstallen verzekerd. Maar de
verzekeringsmaatschappijen verhogen de
premies. In ons geval met 35 percent,
waardoor we 5000,- per jaar meer
voor ons wagenpark (14 totaal) moeten
betalen. Bovendien hebben we drie we
ken lang niet de beschikking over de
wagen gehad, wat neerkomt op een
bedrijfsschade van zo’n 12.000 gulden.
Nee. liever geen kostbare ladingen meer
naar N.-Italië. We vervoeren nog wel
emballage (lege zakken e.d.) naar dit
gebied. Dat spul laten ze rustig gaan”.
Het is wat hen betreft duidelijk dat
het tussen de Italiaanse douane en de
wat zij noemen de „Noorditaliaanse mis
dadigers” volledig „doorgestoken kaart”
is. „De douane komt als enige te weten
wat er in zon wagen zit en wat het
waard is. De Italiaanse overheid kan wel
ontkennen (en inderdaad: wij hébben
geen bewijzen), maar wij geloven haar
gewoon niet. Ze zit er ons inziens ook
niet voldoende achter aan. evenmin als
de Nederlandse overheid achter de Itali
aanse regering. Veronderstel nu eens dat
alle Nederlandse internationale trans-
portebbdrijven (1400 van de in totaal
11.000 vervoerders in ons land red.)
op een bepaald moment niet meer naar
Italië willen transporteren, dan krijg je
toch een ongelooflijke stagnatie, waar
Italië zelf onmogelijk wel bij kan varen
(binnen de EEG neemt Nederland 40
percent van het internationale vracht
vervoer voor zijn rekening red)”.
Naar nu blijkt is het precies drie
maanden rustig gebleven, met uitzonde
ringvoorzover de N.O.B. bekendvan
chauffeurs”.
De gebroeders Kees en Jan de Wilde
van de Monsterse internationale trans
portonderneming M. J. de Wilde en Zn.
hebben een geheel andere visie op de
roverij in Noord-ltalië. Zij leggen uit
dat op een zeker moment alleen de
Italiaanse douane weet wat de inhoud
van de vrachtwagen is (en de ervaring
heeft geleerd dat de dieven zich alleen
concentreren op kostbare, gemakkelijk
verhandelbare ladingen).
lijk naar Rome door. De Italiaanse re
gering doet er naar ons gevoel ook veel
aan om aan de problemen een einde te
maken. En dat de politie ter plaatse wei
nig enthousiasme toont om de zaken te
onderzoeken, ja, daar kunnen wij niet
veel over zeggen: wij horen dat van de
Risicoloos, zo willen de geruchten,
omdat de Italiaanse douane en politie in
de organisatie zouden meedraaien en
geld accepteren in ruil voor inlichtingen
over de lading van de vrachtwagens en
weinig animo om de zaken te onderzoe
ken. Woordvoerder Poels van de N.O.B.
Wegtransport spreekt deze onbewezen
beschuldiging aan het adres van deze
Italiaanse staatsapparaten tegen. „De
Italiaanse vakbonden hebben ons er op
gewezen dat de douaniers en politiemen
sen veel te goede pensioenvoorzieningen
en andere staatsvoorzieningen hebben
om deze voor een karig misdaadsloon in
de waagschaal te stellen. Bovendien
moet ik opmerken dat de verstandhou
ding met de Italiaanse overheid uitste
kend is. Een voorbeeld daarvan: de Ita
liaanse ambassade seint alle diefstallen
die de N.O.B. ter ore komen, ogenblikke-
Woordvoerder Poels van de NOB Wegtransport: „Misschien is het aantal
gestolen wagens nog wel hoger. Eigenlijk houden we pas sinds september
1973 de stand van zaken bij (teruggaande tot begin 1973). Aanvankelijk
denkt zo’n onderneming er niet aan om ons over dergelijke diefstallen in
te lichten. U gaat ook niet naar de ANWB als uw auto wordt gestolen.
Maar naarmate het aantal opliep en steeds meer bedrijven van elkaar ver
namen dat er wagens in Italië gestolen werden, ging men ons op de hoogte
stellen van het verdwijnen van de combinaties en het stelen van de la
dingen. In die tijd was er overigens al veel kritiek op de lange wachttijden
bij de douane-afhandeling aan de Italiaanse grens”.
De N.O.B. Wegtransport beet zich ste
vig in de steeds ernstiger wordende af
faire vast. Eind vorig jaar werd aan de
minister van financiën een brief ge
stuurd waarin er bij de Nederlandse
regering op werd aangedrongen stappen
bij de Italiaanse overheid te onderne
men, die door de N.O.B. als eerste ver
antwoordelijk werd gesteld voor het uit
de hand lopende aantal diefstallen. Het
kabinet, met. name wegtransport-staats-
secretaris Van Hulten (verkeer en wa
terstaat), deed inderdaad moeite de Itali
aanse overheid er van te doordringen
dat de situatie broodnodig gesaneerd
diende te worden. Ook de N.O.B. zelf
toog naar Rome, waar contact werd
opgenomen met regering en vakbonden.
Dat was in februari van dit jaar.
binnen enkele minuten. Nog geen 24 uur later werden vrachtwagen
èn lading teruggevonden. „De hemden pasten zeker niet”, wordt in
Emmen gegrapt.
thode is, waar niet aan getornd kan
worden”. De transportondernemers en
chauffeurs weer: „Als je op de terugweg
bent, kun je bij wijze van spreken zó
doorrijden. Rara, hoe kan dat???”
Poels van de N.O.B. Wegtransport:
„Dat het leegroven van Nederlandse
vrachtwagens zo’n omvang zal aanne
men dat onze wegvervoerders het verder
vertikken op N.-Italië te rijden ,die ont
wikkeling zie ik vooralsnog niet. Maar
dat de zaak stevig moet worden aange
pakt, is natuurlijk duidelijk. Op het
ogenblik tekent zich al het gevaar van
escalatie in het dragen van wapens door
de chauffeurs, het verslechteren van de
verhouding tussen Nederland en Italië
en het niet meer willen vervoeren naar
Italië af. Met alle middelen moeten wij
een dergelijke ontwikkeling zien te
voorkomen. En wat de beveiliging van
de wagens betreft: deze wagens, vaak
alleen voorzien van een zeildoeken huif,
zijn niet elektronisch te beveiligen. Het
enige dat er op zit is dat zeker één
chauffeur voortdurend in de cabine zit
(als de andere bijvoorbeeld gaat eten).
Er wordt ook aangeraden direct naar de
plaats van bestemming te rijden”.
De heer Poels: „Ons werd toegezegd
dat het voortaan afgelopen zou zijn. We
zullen er hard werk van maken, werd
ons beloofd. En inderdaad werden niet
lang daarna twee benden opgerold. De
Nederlandse ondernemingen en de
chauffeurs gingen met een wat geruster
hart weer de Brenner over".
Toen hij weer naar zijn afgesloten wagen wilde teruggaan, was er
niets meer van zijn combinatie te bekennen, zelfs geen hoopje glas.
Tenslotte wijst een woordvoerder van
het Westerveldtransportbedrijf in Aalten
er op dat er volgens hem ook een aantal
Nederlandse chauffeurs is dat niet ge
heel „brandschoon” of in ieder geval
veel te loslippig is. „De chauffeur die op
onze combinatie reed, die in de buurt
van Milaan werd gestolen, hebben wij
nog één keer teruggezien, alleen om z’n
geld te halen. Dan zeg ik: Hé. Ik heb
gehoord dat een chauffeur van een an
der bedrijf een deel van zijn lading
bestaande uit kratjes pils, in een café
aan de man stond te brengen. Ja. als er
dergelijke dingen voorvallen, dan weet
iedereen precies wat je in je wagen hebt
zitten. Ik krijg weleens de indruk dat er
in die Noorditaliaanse koffiehuizen en
hotels door de Nederlanders veel te
onzorgvuldig met bepaalde gegevens
wordt omgesprongen”.
één „vergissing”, namelijk op 26 april
j.l., toen een met vlees geladen combina
tie (waarde lading 61.000) van de firma
Van Maanen in Zwartebroek, ook weer
in de buurt van Milaan, werd leegge
roofd. Zoals gewoonlijk werd de wagen
zelf vier dagen later teruggevonden.
Pas op 6 juni kregen de Nederlandse
combinaties weer de welgemeende be
langstelling die zij vorig jaar gewend
waren van de vooral op consumptiegoe
deren en metalen tuk zijnde en. zoals
gezegd, met name in de omgeving van
Milaan opererende dieven. Op die dag
werd een met bier (waarde 25.000)
geladen combinatie van de firma Abbis
in Finsterwolde gestolen (wagen latei’
leeg terug). Elf dagen later maakten de
rovers zich meester van een lading bo-
terolie (waarde 180.000) uit een vracht
wagen van het Haagse transportbedrijf
P. van der Touw (wagen leeg terug).
Een wagen van de transportonderneming
Westerveld in Aalten kwam dé volgende
dag aan de beurt; toen hij even later
werd teruggevonden, was de lading con
serven verdwenen. Op 24 juni j.l. werd
uit een combinatie van de firma Hen
drik Polsvoort uit Lochem 21 ton boter
130.000) ontvreemd. Vier dagen later
stond de wagen van zijn lading ontdaan
aan de autostrada. Wat de firma’s De
Jong en De Graauw in Noord-ltalië op
resp. 8 en 3 juli j.l. overkwam, meldden
wij eerder in dit verhaal.
Het is voor de hand liggend dat als
gevolg van de weer toegenomen roof-
jacht op Nederlandse (en ook Deense)
vrachtwagencombinaties het aantal ge
ruchten met verdachtmakingen en regel
rechte beschuldigingen snel groter
wordt. De Nederlandse transportonder
nemers en de chauffeurs weigeren al
lang te geloven dat hier sprake is van
incidentele, individuele acties. Zij zijn er
van overtuigd dat in Noord-ltalië de
georganiseerde misdaad in steeds hoger
tempo en met voortdurend driestere
middelen (er zouden al enkele wegtrans-
Brnnen 24 uur werd de vrachtwagen aan de kant van de autostrada
teruggevonden. Maar de lading, bestaande uit 18 ton koper ter waar
de van 68.000 gulden was en blééf weg. De Graauw’s woordvoerder:
„De wagen was keurig afgesloten. Ja, we zijn tegen dit soort dief
stallen verzekerd. Of we er op deze manier genoeg van krijgen om
nog langer op Italië te rijden? Och, met skiën breek je ook wel eens
een been. Dat wil niet zeggen dat je dan nooit meer skiet. Georgani
seerde misdaad? Als je naar de snelheid kijkt waarmee de wagen
gekiaakt werd, kan het niet de bakker om de hoek zijn geweest. En
of de Italiaanse douane er bij betrokken is: ik durf zo’n uitspraak niet
De gebroeders De Wilde: „Op 17 janu
ari van dit jaar kwam onze Scania met
nummer ZV 19-55 tegen drie uur in Mi
laan aan. De lading vertegenwoordigde
een bedrag van f 110.000 en was door de
Nederlandse douane verzegeld (een loodje
op de lading aanbrengen: het zogeheten
„plomben”) in Rotterdam. Vlak voordat
onze chauffeur de inhoud na toestem
ming van de Italiaanse douane zou gaan
lossen, wilde hij ons via de telex in het
bedrijf, waarvoor de lading (metalen)
bestemd was. melden dat het lossen zou
beginnen. Hij is 10 minuten met het
telexen bezig geweest. Toen hij buiten
kwam in de Via Valtellinaéén van de
drukste straten van Milaan
motorwagen en aanhangwagen,
26 ton, spoorloos verdwenen. Hij begreep
er niets van, is tien keer de straat op en
neer gehold. Drie weken later stond de
wagen keurig langs de autostrada gepar
keerd, uiteraard zonder lading”.
b OOLBEKKINK •-
